Η ανθρώπινη περιέργεια είναι στη «φύση» του ανθρώπου και για τον λόγο αυτόν θέλει να ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον, ποια γεγονότα θα συμβούν, αφήνει την φαντασία του να δουλεύει, αποδέχεται την ανησυχία και δημιουργεί ο ίδιος το αίσθημα του φόβου, ενώ γνωρίζει ότι «φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ’ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δὲ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῇ ἀγάπῃ».
(Ερμηνεία Τρεμπέλα: Φόβος τοῦ Κριτοῦ ἐξ αἰτίας ἐνοχῆς, διὰ τὴν ὁποίαν θὰ μᾶς δικάσῃ, δὲν ὑπάρχει εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἀγαπᾷ, ἀλλ’ ἡ ἀγάπη, ὅταν εἶναι τελεία, ἀπομακρύνει καὶ βγάζει ἔξω ἀπὸ τὴν ψυχὴν τὸν φόβον. Διότι ὁ φόβος προκαλεῖ βάσανον καὶ τιμωρίαν λόγῳ τῆς ποινῆς, τὴν ὁποίαν μετὰ τρόμου ὁ ἔνοχος περιμένει νὰ τοῦ ἐπιβάλει ὁ Κριτὴς διὰ τὰς ἁμαρτίας του. Ἐκεῖνος δὲ ποὺ φοβεῖται ἐξ αἰτίας τῆς ἐνοχῆς του, δὲν ἔχει γίνει τέλειος εἰς τὴν ἀγάπην).
Αυτή λοιπόν η περιέργεια δεν έχει καμία σχέση με την φιλομάθεια, όπου κάθε χριστιανός μπορεί να αποκτήσει πραγματικά ωφέλιμες γνώσεις για την παρούσα ζωή και την ευκαιρία που του δίδεται να γίνει μέτοχος της Ουρανίου Βασιλείας. Η περιέργεια είναι περιττή, βλαπτική και αργόσχολή ενασχόληση, που φανερώνει την έλλειψη Ελπίδας προς τον Θεό, δεν στηρίζει ο άνθρωπος την ύπαρξη του στη θεία Πρόνοια που κυβερνάει τον κόσμο, στερεί την καλή εσωτερική διάθεση της ψυχής η οποία πρέπει να βιώνει την ορθότητα της χριστιανικής ζωής, τη χαρά, την ελπίδα, την ελευθερία, την εν Χριστώ αγάπη, αντίθετα εμφανίζεται στη ψυχή του ανθρώπου ένα αβυσσαλέο σκότος, δαιμονικό άγχος και αγωνία, όπου τον οδηγεί στο ψυχολογικό αδιέξοδο ή, την «διέξοδο» σε άλλα σκοτεινά μονοπάτια της ανθρώπινης ματαιότητας.
Ιερεμίου ιζ΄ 7 : «Καὶ εὐλογημένος ὁ ἄνθρωπος, ὃς πέποιθεν ἐπὶ τῷ Κυρίῳ καὶ ἔσται Κύριος ἐλπὶς αὐτοῦ» (Ερμηνεία Τρεμπέλα: Εὐλογημένος δὲ εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἔχει στηρίξει τὴν ἐλπίδα καὶ πεποίθησίν του εἰς τὸν Κύριον, καὶ ὁ Κύριος εἶναι ἡ σταθερὴ καὶ μονίμη ἐλπίδα του).
Ο συνεπής χριστιανός που βιώνει την Πίστη του στον Χριστό, δεν σαλεύεται και για τα μέλλοντα ενδιαφέρεται με ευσέβεια και λογική, ούτως ώστε η γνώση να του χρησιμεύσει για την πνευματική καλυτέρευση και ανάταση της ψυχής, μακριά από άσκοπους λογισμούς περιέργειας, αλλά μακριά και από τους δημιουργούς της ανησυχίας και του φόβου, που ανοήτως και σκοπίμως, με υπουλότητα και απιστία, κάμνουν κενές προβλέψεις.
Για τα μέλλοντα ή αλλέως Έσχατα, έγραψαν και γράφουν πολλοί για το τι πρόκειται να συμβεί, διότι δεν αρκούνται σε όσα είπαν και έγραψαν οι Άγιοι Πατέρες, αλλά τοποθετούν με τον πλέον πρόχειρο τρόπο, τους δικούς τους συλλογισμούς και υπολογισμούς, με μια απίστευτη ασέβεια και θρασύτητα, πάνω από το θέλημα ακόμα και του ίδιου του Θεού, ορίζοντας και χρονολογίες και ημερομηνίες, πράγμα που κανένας μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας μας, ποτέ δεν έπραξε.
Οι εκμεταλλευτές του θρησκευτικού συναισθήματος των χριστιανών, σε μια εποχή που «επιτρέπει» λόγω των παγκόσμιων αναταραχών και ανησυχιών την διάδοση του ψεύδους, την παραχάραξη, την παρερμηνεία, την αλλοίωση των γραφών, προσφέρουν μόνο κακή και στυγνή εκμετάλλευση με τη χρήση της εισαγόμενης Εσχατολογικής Πλάνης, μέσω του ψυχολογικού φόβου και την παρερμηνεία και αλλοίωση των Προφητικών κειμένων.
Κρατηθείτε μακριά από κάθε βλαπτική και αργόσχολή περιέργεια που σας οδηγεί στην αγχωτική και ατέρμονα ψυχολογική απομόνωση και απελπισία και κατ επέκταση στη καλλιέργεια της απιστίας προς τον Θεό. Ας αποκτήσουμε όλοι την δυναμικότητα που απαιτείται για το σήμερα, αναφορικά με όσα πρέπει στη πράξη να κάνουμε για την Σωτηρία της ψυχής μας, με απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θέλημα Του.
Ας φροντίσουμε να είμαστε έτοιμοι ΣΗΜΕΡΑ! Και ας γνωρίζουμε ότι όταν έχουμε τον Θεό μαζί μας, ο ουρανός και η γη να καταστραφούν, δεν φοβόμαστε ΤΙΠΟΤΑ!