Ο μήνας Αύγουστος είναι αφιερωμένος στην Παναγία μας, την Μητέρα του Θεού μας. Από την πρώτη του μήνα σε όλες τις εκλησίες του κόσμου, τελούνται οι ωραιότατες Παρακλήσεις της Παναγίας μας, με πολλή κατάνυξη και πνευματική χαρά που γεμίζουν τον λογισμό των χριστιανών με Ελπίδα και Σωτηρία, ενώ εκείνοι προσφεύγουν με πολλή αγάπη και εμπιστοσύνη στην Αγκαλιά της Μητέρας Παναγίας μας.
Συνήθως η αναφορά σε μνήμα και ταφή θυμίζει τον θάνατο και γίνεται αφορμή λύπης και κατήφειας και θλιβερών λογισμών. Όμως το Πάνσεπτο και Θεομητορικό μνήμα γίνεται αιτία πνευματικής χαράς και σωτηρίας, ελπίδας και όχι λύπης. Και τούτο διότι τέθηκε σε αυτό, η Σωτηρίας απαρχή, Αυτή που γέννησε την Ζωή και η οποία δεν παρέμεινε στο μνήμα του θανάτου, αλλά μετέστη προς την ζωή, ως Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής. Για τον λόγο αυτόν οι χριστιανοί τιμούμε την πάνσεπτο εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου όχι ως ανάμνηση θανάτου, αλλά παγκόσμια ημέρα χαράς και πανηγύρεως.
Όμως, σε αυτά τα δύσκολα χρόνια,στην ευλογημένη αυτή χαρά και τιμή προς την Παναγία μας, δυσκολεύονται να συμμετέχουν αυτοί που θέλουν να λέγονται «Ορθόδοξοι» και ασχολούμενοι με ξένα προς την Ορθοδοξία μας, διανοίγουν νέες οδούς ΑΙΡΕΣΕΩΝ και λοξοδρομούν από την μοναδικότητα της Αλήθειας της αγιοτάτης Ορθοδοξίας και αποδέχονται να συνυπάρχουν και να συμπροσεύχονται και να παζαρεύουν την τελεία ένωση τους με τους αιρετικούς, ακόμα και με τους βλάσφημους και εχθρούς της Αειπαρθένου και Θεοτόκου Παναγίας μας.
Πέραν από κάθε αμφιβολία αγαπητοί μου αδελφοί, όσοι αγαπούμε και ευλαβούμαστε τη Μητέρα του Θεού μας και Μητέρα όλων ημών των ευσεβών ορθοδόξων χριστιανών, οφείλουμε και να την τιμούμε και να σεβόμαστε και να δοξάζουμε το πάνσεπτο όνομα της με όλη την δύναμη της ψυχής μας. Η μεγαλύτερη τιμή που μπορούμε να προσφέρουμε στην Παναγία μας και τους Αγίους μας είναι να μιμούμαστε και να τηρούμε ότι μας παρήγγειλαν. Αποδεικύουμε την ειλικρινή μας αγάπη προς την Παναγία μας, όταν δεν έχουμε καμία σχέση και οικείωση με τους εχθρούς Αυτής και του Υιού της, αιρετικούς.
Στηριζόμαστε σε Εκείνην ως το πλέον στέρεο και άπτωτο, ασφαλές και ισχυρό στήριγμα μας. Και όντως δεν υπάρχει για τον σαλευόμενο από την αμαρτία άνθρωπο πιο δυνατό και ασφαλές στήριγμα από την Παναγία μας, η οποία συμπαθεί τα γνήσια Τέκνα της, αρκεί να προσφεύγουν σε Αυτήν με αφοσίωση, θέρμη ψυχής και Πίστη με εμπιστοσύνη καθαρά. Καυχόμεθα ότι είμαστε ως τέκνα της υπό την Σκέπη Της,μας αγαπάει, μας φροντίζει, και πρεσβεύει για εμάς στον Υιό της και μόνον Αληθινό Θεόν ημών. Και παρακαλούμε Αυτήν, εκείνη την φοβερή ημέρα του θανάτου εκάστου, αλλά και την ημέρα της οριστικής Κρίσεως, να μεσιτεύσει στον Υιόν της υπέρ των ευλαβουμένων και παρακαλούντων Αυτήν, να μας αξιώσει της Ουρανίου Βασιλείας Του, αμήν.
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ