Η επιστήμη της Θεολογίας έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις

Η επιστήμη της Θεολογίας έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Γνωρίζω σώφρονες και ευσεβείς πνευματικούς που ή διστάζουν να προτρέψουν ή αποτρέπουν τα πνευματικά τους παιδιά απ τη σπουδή της Θεολογίας όπως αυτή διδάσκεται σήμερα στις "θεολογικές" σχολές.

Προφανώς θεωρούν ότι υφίσταται σοβαρός κίνδυνος πνευματικής ζημίας και βλάβης για τα νέα αυτά παιδιά εάν επιλέξουν να σπουδάσουν την επιστήμη της Θεολογίας και τούτο γιατί η τελευταία έχει παραμορφωθεί και αλλοιωθεί στα χείλη και τις γραφίδες προφεσσόρων τινών οι οποίοι τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν σαν γνήσια θεολογικές και εκκλησιαστικές θέσεις.

Όψεις και εκφάνσεις αυτής της παραμορφώσεως και αλλοιώσεως της γνήσιας Θεολογίας αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, ο οικουμενισμός, ο φιλελευθερισμός,ο ορθολογισμός, η "πολιτική ορθότητα", ο ζηζιουλισμός, ο γιανναρισμός-"ερωτοθεολογία", η "μεταπατερική-συναφειακή θεολογία" κ.ο.κ.

Το λυπηρό και εξόχως ανησυχητικό, εν προκειμένω, είναι η στάση της ποιμαίνουσας Εκκλησίας απέναντι στο εκφυλιστικό αυτό φαινόμενο.

Πολλά μέλη της Εκκλησίας, κληρικοί και λαικοί, φοιτούν και αποφοιτούν απ τις κατ όνομα και καθ υπόθεσιν, ουχί δε και πράγματι "θεολογικές" σχολές. Κάποιοι εξ αυτών ποιμαίνουν ή και θα ποιμάνουν το εμπιστευθέν αυτοίς ποίμνιο.

Πώς όμως θα εξασκήσουν την ποιμαντική τους διακονία κατά τρόπο ορθό και ψυχωφελή για το λογικό τους ποίμνιο όταν αυτοί θα διατελούν δέσμιοι ολεθρίων απόψεων, θέσεων και αντιλήψεων;

Θα το οδηγήσουν άραγε στον εύδιο και ακύμαντο λιμένα της Ανω Βασιλείας ή σε οδούς σκολιάς και διεστραμμένας;

Θα διδάξουν ανόθευτη τη δογματική και ηθική διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή θα διολισθήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς νοθεύσεως και αλλοιώσεως της αγιογραφικής, αγιοπατερικής και ιεροκανονικής παραδόσεως και διδαχής;

Αλλά και οι λαικοί θεολόγοι θα καταστούν πράγματο θεολόγοι ή βιολόγοι;

Θα διδάξουν θεολογία ή ορθολογισμό΄, φιλοσοφικό στοχασμό και σχετικοποίηση της Αληθείας;

Τι να πούμε αδελφοί! Ο Κύριος να φωτίσει τους νέους μας που σκέπτονται να σπουδάσουν Θεολογία τι να πράξουν, τι είναι πιο ωφέλιμο για την ψυχή τους!

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

http://aktines.blogspot.gr

Ο Όσιος Παΐσιος και…ο πίνακας ζωγραφικής!

~ Ένας Αγιορείτης γέροντας που σύχναζε πολλές φορές στον γέροντα Παΐσιο, πρόσφατα μου διηγήθηκε ένα χαριτωμένο περιστατικό στο οποίο υπήρξε αυτήκοος μάρτυς.

Κάποτε ένας ζωγράφος επισκέφτηκε τον Γέροντα Παΐσιο στο κελί του.

Ο γέροντας με εκείνο το πηγαίο και διδακτικό χιούμορ που τον διέκρινε, τον ρώτησε:

-Βρε παιδάκι μου, θα μπορούσες να με ζωγραφίσεις ένα πίνακα με το θέμα που θα σου πω; Θέλω να τον τοποθετήσω στο κελί μου! Ο καλλιτέχνης προθυμότατα , λέει στον π. Παΐσιο:

-Γέροντα με τα χαράς. Αυτή είναι η δουλειά μου. Τι θα θέλατε να έχει ο πίνακας ζωγραφικής που θα ετοιμάσω;

-Μπορείς να ζωγραφίσεις μερικά βουνά;

-Εύκολο είναι γέροντα, απαντάει ο Ζωγράφος.

-Μπορείς να ζωγραφίσεις και μερικά δέντρα που θα σου πω;

-Βεβαίως γέροντα.

Αφού λοιπόν ο γέροντας του είπε και μερικά πράγματα που θα ήθελε να έχει ο πίνακας, στο τέλος του λέει:

-Μπορείς να ζωγραφίσεις και μία βρύση που να τρέχει νερό;

-Μα γέροντα, δεν είναι καθόλου δύσκολο για μένα, απαντάει με απλότητα ο ζωγράφος.

Και τότε ο π. Παΐσιος τον ρωτάει: Από την βρύση που θα είναι στον πίνακα μπορεί κάποιος να πιεί νερό και να ξεδιψάσει;

-Ε όχι, βέβαια γέροντα, απάντησε ο ζωγράφος.

Και ο γέροντας του είπε : Τόσο λοιπόν διαφέρουν τα έργα των ανθρώπων από τα έργα του Θεού!

Όσο λοιπόν μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από το νερό μιας ζωγραφισμένης βρύσης , άλλο τόσο μπορεί να ξεδιψάσει κανείς από τα έργα των ανθρώπων.

Η ανθρώπινη ύπαρξη ξεδιψά αληθινά και μόνο από τα έργα του Θεού ο οποίος άλλωστε προσφέρει το «ύδωρ το ζών».

Μα τι λόγια σοφά που ευωδιάζουν Πνεύμα Άγιο! Ας προστρέχουμε λοιπόν και εμείς σε τέτοια λόγια γερόντων για να ξεδιψά η ψυχή μας μέσα σ΄αυτήν την άνυδρη εποχή μας.

π. Νεκτάριος Σαββίδης

http://agiotokos-kappadokia.gr/

Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη κάνει «διακρίσεις»

Διαβάσαμε, πὼς κάποιος ἐπίσκοπός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων και θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη: "...τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς".

Δυστυχῶς κρίμα, πολὺ κρίμα, διότι κάνει μεγάλο λάθος. Ἔχει θολώσει ὁ νοῦς του φαίνεται καὶ ἀναμειγνύει τὴν κοσμική, τὴ συναισθηματικὴ ἀγάπη μὲ τὴν εὐαγγελική, τὴν ἁγιοπνευματική, τὴν ἀγάπη ποὺ δίδαξε ὁ Χριστὸς καὶ τὴν ἔκαναν πράξη οἱ ἅγιοί μας.

Δὲν ὑφίσταται κανένας διωγμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ μάλιστα ἄδικος. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ στὶς διακρίσεις, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν κάνει διακρίσεις, ἀφοῦ καὶ ὁ ἁπλὸς τσομπάνης, ὅταν βλέπει στὸ κοπάδι κάποιο πρόβατο ἄρρωστο, τὸ ξεχωρίζει ἀπὸ τὰ ἄλλα, γιὰ νὰ τοῦ παράσχει τὴν ἀνάλογη θεραπεία;

Ἡ Ἐκκλησία ὡς θεραπευτήριο, ἐπιβάλλεται νὰ κάνει διακρίσεις, γιὰ νὰ ξεχωρίσει τοὺς ἀρρώστους καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴ θεραπεία, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἐπώδυνη. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, ἡ ὁποία πονάει, ἀλλὰ εἶναι....εὐεργετική, καθὼς ὁδηγεῖ στὴν ἀποκατάσταση.

Ἂν ἀφεθεῖ ὁ ἀσθενὴς νὰ νομίζει πὼς εἶναι "ὑγιής", διότι δὲν τὸν βοήθησαν τὰ ἀδέλφια του, "ἀμνηστεύοντας" τὴν ἀσθένεια, τότε ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς εἶναι βέβαιος καὶ οἱ εὐθύνες ἀπέναντι στὸν ἀδελφὸ καὶ στὸ Θεὸ τεράστιες. Αὐτὴ δὲν εἶναι ἐλευθερία ἀλλὰ ἀδιαφορία καὶ παντελὴς ἔλλειψη ἀγάπης στὸ βασικότερο καὶ οὐσιωδέστερο θέμα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου. Στὸ θέμα τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς. Καὶ μπροστὰ σ` αὐτὴν δὲν ἔχουν καμία ἀξία τέτοιου εἴδους ἐλευθερίες. 

Συνεπῶς, ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη εἶναι θρασεία καὶ ἔχει δικαίωμα νὰ κάνει ἐπιθέσεις «χωρὶς νὰ σέβεται» τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Στηρίζεται στὴν Ἀλήθεια καὶ αὐτὸ τὸ θράσος της εἶναι κρυμμένο στὸ μαρτυρικό, στὸ σταυρικὸ φρόνημα, ποὺ τὴ συνοδεύει. Κάνει ἐπίθεση στὸ συνάνθρωπο, ποὺ πολλὲς φορὲς προκαλεῖ πόνο, ἀλλὰ γιὰ ὄφελος τῆς ψυχῆς. Ἄλλως, δὲν εἶναι ἀγάπη ἀλλὰ ΑΠΑΤΗ.

Ὄχι, ἀδελφέ μου, δὲ θὰ κάνεις ὅ,τι θέλεις. Θὰ μπῶ ἐμπόδιο μπροστά σου, νὰ σοῦ ἀλλάξω τὸ δρόμο πρὸς τὴ θεραπεία, διότι σ` ἀγαπῶ!

Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος

Κιλκίς, 5-9-2015

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Αύριο είναι Κυριακή… Έχεις μια πρόσκληση!

Αύριο ξημερώνει Κυριακή, η μέρα του Κυρίου μας. Ταυτόχρονα, λαμβάνουμε μια ιδιαίτερη πρόσκληση. Μια πολύ όμορφη πρόσκληση. Να μετάσχουμε όλοι στο κοινό Ποτήριο, στο Ποτήριο της ζωής.Μια πρόσκληση για τη συμμετοχή μας στο Θείο Τραπέζι, στο οποία προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας.

Αν μελετήσουμε προσεκτικά τον 33ο ψαλμό του Δαυίδ, θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως μια πρώτη έκφραση αγάπης του ανθρώπου προς τον Κύριό μας. Έτσι, λοιπόν, καταλαβαίνουμε ότι αυτός ο ψαλμός αποτελεί μια “πρώτη πρόσκληση” προς εμάς, να μετάσχουμε όλοι μαζί στο κοινό Ποτήριο. Και η φράση“γεύσασθε και ίδετε…” είναι μια προφητική φράση. Μάλιστα, ο Μέγας Βασίλειος, αναφέρει ένα διδακτικό παράδειγμα, ερμηνεύοντας αυτόν τον στίχο του 33ου ψαλμού: “όπως το μέλι, όσο και με τα λόγια το παρατηρήσεις, ότι είναι καλό και γλυκό, δεν μπορείς να το καταλάβεις, αν δεν το γευθείς, έτσι συμβαίνει κι εδώ. Δεν μπορείς να νοιώσεις τη χρηστότητα του ουράνιου λόγου, αν δεν βασανίσεις με το νου σου τα δόγματα της αλήθειας, κι αν δεν αποκτήσεις προσωπική πείρα της χριστότητος του Κυρίου. Η γεύση είναι μια εμπειρία. Και η γεύση του Χριστού είναι θεϊκή, πνευματική εμπειρία.”

Παραπάνω, ο Μέγας Βασίλειος, αναφερόμενος στο γεγονός ότι η γεύση του Χριστού είναι μια θεϊκή, πνευματική εμπειρία, αναφέρεται στη βρώση. Με την βρώση έχασαν οι πρωτόπλαστοι τον Παράδεισο, αλλά με την βρώση τον κερδίζουμε. Δηλαδή, μεταλαμβάνοντας “Σώμα και Αίμα Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον”. Έτσι ο Χριστός, αποκαθιστά τον άνθρωπο από την απέραντη αγάπη Του και με τον Άρτο της ζωής, τον καθαρίζει από τις αμαρτίες και τον ξανατοποθετεί στον Παράδεισο. Επομένως, αυτή η γεύση και η βρώση δεν διώχνει τον άνθρωπο από τη Βασιλεία του Θεού, αντιθέτως τον εισάγει και του χαρίζει απλόχερα την πρόγευση της χαράς του Παραδείσου. Παρ’ όλα αυτά, δεν πρόκειται να γευθούμε αυτή τη χαρά, εάν δεν σηκωθούμε από το μαλακό κρεβάτι μας την Κυριακή το πρωί…

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι ο Κύριός μας, κάνει σε όλους ανεξαιρέτως μια ανοιχτή πρόσκληση: “Λάβετε φάγετε, τούτον εστί το σώμα μου…”. Με αυτή την εξαιρετική φράση μας προσκαλεί να καθίσουμε μαζί Του στο Θείο Τραπέζι. Για να μας πει και τούτο το συγκλονιστικό: “Πίετε εξ’ αυτού πάντες, τούτο εστίν το Αίμα μου…”. Με αυτή τη συγκλονιστική φράση μας αποκαλύπτει το τι συνέβη στη συνέχεια, όπως ακριβώς απεκάλυψε και στους μαθητές Του. Μας υπενθυμίζει τη σταυρική Του θυσία, το αίμα που έτρεξε από τα σπλάχνα Του. Και, δυστυχώς, είναι απαραίτητο να αναφερθεί ότι πολλοί άνθρωποι αδιαφόρησαν και συνεχίζουν να αδιαφορούν για το γεγονός της θυσίας του Χριστού μας, αντί να Του πουν: “Εσταυρώθης δι’ ημάς…”.

Στη σημαντικότητα της Θείας Μεταλήψεως, επιμένει και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στο βιβλίο του “Μυστικός Αγώνας”. Σε αντίθεση με το «Περί Συνεχούς Θείας Μεταλήψεως», εδώ είναι πολύ πιο ασυμβίβαστος και εξηγεί τα βιβλικά, πατερικά και συνοδικά χωρία ως υποχρέωση των Ορθοδόξων Χριστιανών για τη συνεχή θεία μετάληψη. Περαιτέρω, αποδεικνύει πόσο απαραίτητη για τη σωτηρία μας είναι η συνεχής μετάληψη των Τιμίων Δώρων, η οποία επιπλέον ενισχύει και την αγάπη των πιστών στον Χριστό. Χριστιανός που κοινωνεί συνεχώς, βιώνει και την πραγματική ανάσταση (δηλαδή το προσωπικό του Πάσχα).

Αυτή τη θέση αναδεικνύουν και οι αναστάσιμες ευχές του αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου. «Πραγματικά, κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής αποδεχόμασθε τρείς ή τέσσερεις φορές την εβδομάδα ή καλύτερα πόσες φορές θα θέλαμε τα άγια δώρα. Το Πάσχα δεν είναι νηστεία, το Πάσχα είναι η Θεία Μετάληψη σε κάθε Θεία Λειτουργία. Μάθε αυτή την αλήθεια και άκου τον θείο Παύλο που λέγει ότι το Πάσχα μας είναι ο Χριστός, ο οποίος έδωσε τον εαυτό του θυσία για μας με αγάπη. Κάθε φορά όταν δέχεσαι τα άγια δώρα, εορτάζεις το λαμπρό Πάσχα». Συχνά η Θεία Μετάληψη καθαρίζει τη ψυχή και βοηθάει την υγεία μας:«Άκου χριστιανέ μου, πόσο αγαθότητα δέχεσαι από τη συνεχή θεία μετάληψη! Ιατρεύονται οι πληγές σου και αποδέχεσαι ολοκληρωτική θεραπεία».

Επομένως, δεν χωρά καμία αμφιβολία για τις ωφέλειες που μπορεί να επιφέρει στον άνθρωπο η συμμετοχή του στη Θεία Μετάληψη. Καθαρίζεται η ψυχή του και αλλάζει η ζωή του. Μαθαίνει να ζει με τις αρετές στη ζωή του και προσπαθεί να τις μεταλαμπαδεύσει στους συνανθρώπους του. Η Θεία Κοινωνία είναι πιο γλυκιά από το μέλι, πιο δυνατή από το ατσάλι και πιο πολύτιμη από το χρυσάφι. Όπως τα λόγια της Αγίας Γραφής μπορούν να αλλάξουν τον άνθρωπο, έτσι και η δύναμη της Θείας Μετάληψης είναι μεγάλη. Οπότε, ας δεχθούμε αυτή την πρόσκληση που μας δίνεται, αυτή που θα μας οδηγήσει στη Βασιλεία του Αγίου Θεού μας. Οπότε, αδελφοί: Γεύσασθε και ίδετε… λάβετε Σώμα και πίετε Αίμα Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον. Αμήν.

http://www.pemptousia.gr

Λόγοι και Συμβουλές του Γέροντα Θεόφιλου Παραϊάν:Τα πνευματικά οφέλη της συμμετοχής στις ιερές ακολουθίες και τη θεία λειτουργία

Δε μεταλαμβάνουν όλοι οι χριστιανοί που έρχονται στη θεία λειτουργία. Αλλά όλοι οι χριστιανοί που πηγαίνουν στη θεία λειτουργία παίρνουν τη χάρη του Θεού , σύμφωνα με τα μέτρα τα πνευματικά στα οποία βρίσκονται. Για παράδειγμα, οι ιερατικές ευλογίες που δίνονται στους πιστούς κατά τη θεία λειτουργία είναι πολύ σημαντικές. Σε κάθε λειτουργία λέγεται τέσσερις φορές για όλους τους χριστιανούς : «Εἰρήνη πᾶσι». Σε κάθε λειτουργία λέγονται τα λόγια: «Πάντων ὑμῶν, , μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων»∙ σε κάθε λειτουργία λέγεται το : «Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων ὑμῶν»∙ σε κάθε λειτουργία λέγονται τα λόγια: «Καὶ ἔσται τὰ ἐλέη τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετὰ πάντων ὑμῶν»∙ σε κάθε λειτουργία λέγεται : «Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου»∙ σε κάθε λειτουργία λέγεται : «Εὐλογία Κυρίου καὶ ἔλεος Αὐτοῦ ἔλθοι ἐφ’ ἡμᾶς, τῇ αὐτοῦ θείᾳ χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων». Γι’ αυτό , αυτοί οι οποίοι πηγαίνουν στις ακολουθίες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, έστω και με την επιθυμία να εκπληρωθούν κάποιες επιθυμίες τους, θα ήταν καλό να πηγαίνουν και την Κυριακή, ακόμη και με την προσδοκία που αναφέραμε, γιατί η θεία λειτουργία είναι πιο γεμάτη με ευλογίες από κάθε άλλη ακολουθία.

Εγώ επιμένω στη συμμετοχή στη θεία λειτουργία! Εξάλλου, είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει κάθε άνθρωπος , όταν αναφερόμαστε στη συμμετοχή στις ιερές ακολουθίες. Θα έπρεπε βέβαια να συμμετέχουμε και σε άλλες ιερές ακολουθίες που έχουν ένα ρόλο προετοιμασίας. Και επειδή η θεία λειτουργία είναι η κορυφή, το απόγειο των ιερών ακολουθιών, όσοι από τους ιερωμένους θέλουν να λειτουργήσουν προετοιμάζονται με άλλες ιερές ακολουθίες. Η θεία λειτουργία δεν είναι μια ακολουθία που τελείται άσχετα με άλλες ακολουθίες. Γι’ αυτό και στα γαλλικά, για παράδειγμα , λειτουργία ονομάζονται και οι υπόλοιπες ακολουθίες.

Εμείς, όταν λέμε θεία λειτουργία , κατανοούμε ένα συγκεκριμένο πράγμα. Τις άλλες ακολουθίες τις θεωρούμε κάτι άλλο. Στην πραγματικότητα οι άλλες ακολουθίες δεν είναι κάτι ξεχωριστό, αλλά είναι μέσα προορισμένα να μας παρουσιάσουν ενώπιον του Θεού, μέσα για να εξωτερικεύουμε με τα λόγια τους τον ψυχικό μας κόσμο , μέσα για να προσευχηθούμε και να διδαχτούμε, γιατί μέσα στα πλαίσια των ιερών ακολουθιών προσευχόμαστε και διδασκόμαστε. Διδασκόμαστε προσευχόμενοι και προσευχόμαστε διδασκόμενοι. Σ’ αυτό το στόχο προσβλέπουν οι ευχές των ιερών ακολουθιών.

Όταν πηγαίνεις στην Εκκλησία και δεν υπάρχει ακολουθία, μπορείς να προσεύχεσαι με τις προσευχές σου και με τα λόγια σου, αλλά δεν είσαι δεσμευμένος, όπως συμβαίνει με τις σκέψεις που εμπεριέχονται στις ιερές ακολουθίες. Για παράδειγμα, στη θεία λειτουργία λέγεται: «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας» και εμείς απαντάμε «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον». Και λέμε τα λόγια «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον», έστω κι αν δεν έχουμε τις καρδιές μας δοσμένες στον Κύριο, όπως απαιτεί η τάξη και η ακολουθία. Βέβαια, στην πραγματικότητα εμείς γι’ αυτό το λόγο είμαστε στην ακολουθία, για να προσφέρουμε στον Κύριο τις καρδιές μας, να τις ανεβάσουμε ψηλά, να μην τις έχουμε καθηλωμένες στη γη.

Πηγή: «Ο Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν

Χωρίς φως, φωτισμένος» Μετάφραση- επιμέλεια: Πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Καραϊσαρίδης Εκδόσεις ΑΘΟΣ

orthodoxos.com.gr

«Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας»

Τὸ κεντρικότερο σημεῖο τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι ἡ ὥρα τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς. Ἡ ὥρα δηλαδὴ ποῦ ἡ θυσία μᾶς ἀναφέρεται στὸ Θεό. Τὸ ἐπίγειο θυσιαστήριο ἑνώνεται μὲ τὸ οὐράνιο. Ἐκεῖ ὅπου παραστέκουν «χιλιάδες ἀρχαγγέλων καὶ μυριάδες ἀγγέλων».

Γὶ αὐτὸ ὁ ἱερέας προτρέπει τοὺς πιστούς: «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας». Ζητᾶ ἀπὸ ὅλους μας νὰ ὑψώσουμε στὸ Θεὸ τὶς καρδιές μας. Ν’ ἀποσπασθοῦμε ἀπὸ τὰ γήινα ἐξ ὁλοκλήρου καὶ ν’ ἀνυψωθοῦμε στὸν οὐρανό.

Πρὶν ἀπὸ λίγο ὁ χερουβικὸς ὕμνος μᾶς προέτρεψε γιὰ κάτι ἀνάλογο: νὰ ἀποβάλουμε κάθε μέριμνα καὶ ἔγνοια ἐπίγεια: «Πάσαν τὴν βιοτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν».

Τώρα ἀκούγεται ἐντονότερη ἡ προτροπὴ τοῦ λειτουργοῦ. Μᾶς καλεῖ νὰ στρέψουμε ὅλες τὶς πνευματικὲς καὶ διανοητικὲς δυνάμεις μας πρὸς τὸν Κύριο, πρὸς τὰ αἰώνια καὶ τὰ ὑπερουράνια. Ἡ διάνοιά μας κατὰ τὶς ἱερὲς αὐτὲς ὧρες νὰ προσηλωθεῖ σ’ αὐτὰ ποῦ θὰ τελεσθοῦν. Οὔτε στιγμὴ νὰ μὴ φύγει ἡ προσοχή μας ἀπὸ τὴν προσφερόμενη θυσία. Ἡ σκέψη μᾶς ν’ ἀπορροφηθεῖ καὶ νὰ βυθισθεῖ στὶς εὐχαριστίες καὶ τὶς δεήσεις τῶν εὐχῶν. Καὶ ἡ καρδιά μας, ὁ ἐσωτερικός μας κόσμος ὁλόκληρος νὰ θέλγεται, νὰ συναρπάζεται ἄπο τὰ τελούμενα στὸ ἐπίγειο θυσιαστήριο, ποῦ ἔχουν ἀναφορὰ στὸ ὑπερουράνιο.

Ἀνυψωμένες τὶς καρδιές μας πρὸς τὸν οὐρανό, πρὸς τὸν Θεό, μᾶς προτρέπει νὰ ἔχουμε καὶ ὁ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων: «Ἀληθῶς», λέει, «κατ” ἐκείνην τὴν φρικωδεστάτην ὥραν ὀφείλομεν ἀφιέναι φροντίδας βιοτικός, μέριμνας κατ” οἶκον, καὶ ἔχειν ἐν οὐρανῶ τὴν καρδίαν πρὸς τὸν Φιλάνθρωπον Θεὸν» (ἄρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, Ἀπὸ τὸν λειτουργικὸν μᾶς πλοῦτον, σέλ. 125).

Ἀλήθεια, τί μεγάλα καὶ φοβερὰ τελοῦνται τὴν ἱερὴ αὐτὴ ὥρα μέσα στὸ ναό; Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι οἱ σαρκικοὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ λατρεύουμε τὸν Θεὸ μαζὶ μὲ τοὺς ἅγιους ἀγγέλους, μὲ τὰ οὐράνια, λειτουργικὰ πνεύματα. Μὲ τὸ πνεύμαωμας ἀνυψωμένο ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ ἀφήνουμε τὴ γῆ καὶ νὰ φθάνουμε στὸν οὐρανό. Συνόμιλοι τῶν ἀγγέλων, πολίτες τοῦ οὐρανοῦ. Σὰν τοὺς τρεῖς Μαθητὲς στὸ ὅρος Θαβὼρ μᾶς παραλαμβάνει ὁ Κύριος κατὰ τὴν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας καὶ μᾶς καλεῖ ν’ ἀνέβουμε μαζί Του «εἰς ὅρος ὑψηλόν», νὰ μᾶς ἀποκαλύψει τὴ δόξα Του, τὰ μεγαλεῖα Του.

Ἀνεβαίνει ἀσταμάτητα ἡ ψυχή μας νὰ συναντήσει τὸν Θεό, καὶ ὅσο περισσότερο ἀνεβαίνει τόσο πιὸ πολὺ ποθεῖ τὴν ἕνωση μαζί Του.

Στὴν προτροπὴ τοῦ λειτουργοῦ «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας», οἱ πιστοὶ ἀπαντοῦμε: «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον», βεβαιώνοντας ὅτι ἔχουμε στραφεῖ πρὸς τὰ ἄνω, πρὸς τὸ ὕψος, πρὸς τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ, ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ τὰ γήινα.

Τὸ ὑποσχόμαστε, τὸ ὁμολογοῦμε. Εἶναι ὅμως ἀλήθεια; «Ἔχομεν πρὸς τὸν Κύριον»τὶς καρδιές μας; Ποῦ ἔχουμε στραμμένα τὰ βλέμματά μας, τὴν προσοχή μας;

Τὸ θέλουμε. Ἐπιθυμοῦμε ὁ νοῦς, ἡ καρδιά μας, ὁλόκληρη ἡ προσοχή μας νὰ εἶναι στραμμένα πρὸς τὸν Κύριο. Συχνά, ὅμως, μὲ λύπη διαπιστώνουμε πῶς εἴμαστε αἰχμάλωτοί των γήινων σκέψεών μας, τῶν προβλημάτων τῆς ζωῆς μας, τῶν ἐργασιῶν τῆς καθημερινότητάς μας, τῶν πειρασμῶν καὶ τῶν παθῶν μας.

Ἀποδεικνύουμε πῶς εἴμαστε ἀδύναμοι ἄνθρωποι. Ὅμως ἃς μὴν ἀπογοητευόμαστε. Ἃς ἀγωνιζόμαστε νὰ ἐπαναφέρουμε τὴν προσοχή μας πρὸς τὸν Κύριο καὶ Θεό μας. Βοηθεῖ πολὺ ἡ σκέψη πῶς ὁ Κύριος καὶ Βασιλέας τῆς δόξης εἶναι ἐνώπιόν μας, καὶ ἐμεῖς στεκόμαστε μπροστά Του μὲ σεβασμὸ καὶ εὐλάβεια ὡς δοῦλοι Τοῦ πιστοί.

Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος θὰ μᾶς ὑποδείξει: «Μὴν ἀφήσεις κανένα ἀπὸ τὰ δουλικὰ καὶ ἀνελεύθερα πάθη νὰ παρευρίσκεται μαζί σου στὸν τόπο τῆς Ἁγίας Ἀναφορᾶς. Ἀνέβα μόνος ἐκεῖ ὅπου τίποτε τὸ γήινο δὲν μπορεῖ ν’ ἀνέβει. Ἄφησε κάτω στὴ χαμηλὴ γῆ κάθε ἄλογο καὶ ἀνόητο πάθος. Ἃς μὴ σ’ ἐνοχλεῖ τότε τίποτε, ἄλλα γίνε πιὸ ὑψηλὸς καὶ ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς» (ΕΠΕ 19, 166-8).

Μακάρι νὰ καταλαβαίνουμε καὶ νὰ ἐμβαθύνουμε στὴν ἱερὴ ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας, καὶ ἃς προσπαθοῦμε ὅλο καὶ ψηλότερα ν’ ἀνεβαίνουμε, κοντὰ στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ γιὰ ν’ ἀντλοῦμε χάρη, δύναμη, ζωή, τὰ πάντα!

http://blogs.sch.gr

Σταγόνες ἀπὸ τὸν χείμαρρο τῆς διδασκαλίας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ δὴ τῶν Νηπτικῶν γιὰ τὴν προσευχὴ

Μὲ τὴν προσευχὴ μιλάει ὁ ἄνθρωπος ἄμεσα μὲ τὸν Θεό. Μὲ τὴν προσευχὴ ὁ ἄνθρωπος γίνεται παιδὶ τοῦ Θεοῦ! Μὲ τὴν προσευχὴ ξεπερνιοῦνται τὰ ἐμπόδια τοῦ βίου τούτου, δηλαδὴ οἱ θλίψεις, οἱ στενοχώριες, τὰ βάσανα, οἱ δυστυχίες, οἱ στερήσεις, οἱ μηχανορραφίες, οἱ ραδιουργίες, οἱ καταλαλιὲς καὶ οἱ συκοφαντίες. 

Μὲ τὴν προσευχὴ συντρίβονται τὰ βέλη τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἐχθρῶν.

Μὲ τὴν προσευχὴ ἀποκτοῦμε τὴ μακάρια ὑπομονὴ τοῦ Θεανθρώπου καὶ Σωτήρα Χριστοῦ καὶ τῶν ἁγίων ἀνδρῶν τῆς Παλαιᾶς καὶ Καινῆς Διαθήκης. 

Μὲ τὴν προσευχὴ ἀποκτοῦμε περισσότερη πνευματικὴ δύναμη!… 

Μὲ τὴν προσευχὴ παίρνουμε τὴν οὐράνια παρηγοριὰ καὶ παραμυθία τῆς ψυχῆς! 

Μὲ τὴν προσευχὴ ἀποκτοῦμε τὴν Οὐράνια Σοφία. 

Μὲ τὴν προσευχὴ τελοῦνται τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. 

Μὲ τὴν προσευχὴ λαμβάνουμε τὸν ἐπιούσιον ἄρτον, δηλαδὴ τὰ ὑλικὰ καὶ τὰ πνευματικὰ γκαβά! 

Μὲ τὴν προσευχὴ ἀντλοῦμε περισσότερο θάρρος, ὑπομονὴ καὶ ἐλπίδα.

Μὲ τὴν προσευχὴ οἱ ἅγιοι ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐτέλεσαν θαύματα, νεκροὺς ἀνέστησαν, ἀσθενεῖς θεράπευσαν καὶ λογῆς-λογῆς βασανιστήρια ὑπέμειναν!… 

Μὲ τὴν προσευχὴ γινόμαστε ὅμοιοι μὲ τοὺς ἁγίους Ἀγγέλους, οἱ ὁποῖοι νύχτα-μέρα ὑμνοῦν καὶ δοξολογοῦν τὸν Θεό! 

Μὲ τὴν προσευχὴ γίνονται τὰ θαύματα! 

Μὲ τὴν προσευχὴ θεραπεύονται ἀνίατες ἀσθένειες καὶ ἐκδιώκονται τὰ δαιμόνια! 

Μὲ τὴν προσευχὴ μποροῦμε νὰ… σταθοῦμε στὰ πόδια μας καὶ νὰ βαδίσουμε ἀπρόσκοπτα ἀπὸ κάθε κοσμικὴ πονηριά! 

Μὲ τὴν προσευχὴ μποροῦμε νὰ σταθοῦμε στὰ πόδια μας καὶ νὰ βαδίσουμε ἀπρόσκοπτα τὸν δρόμο τοῦ Θεό. 

Μὲ τὴν προσευχὴ δυναμώνεται ἡ πίστη μας στὸν Θεό!… 

Μὲ τὴν προσευχὴ ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ μας καθαρίζονται ἀπὸ κάθε κοσμικὴ πονηριά! 

Μὲ τὴν προσευχὴ ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ μας γίνονται ναὸς τοῦ Παναγίου Πνεύματος! 

Μὲ τὴν προσευχὴ ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα εἰσέρχονται καὶ κατοικοῦν στὶς καρδιές μας!...

Μὲ τὴν προσευχὴ ἡ γλώσσα μας γίνεται σάλπιγγα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σαλπίζουσα οὐράνια ρήματα. 

Μὲ τὴν προσευχὴ μᾶς δίνονται ἀόρατα ὁδηγίες καὶ συμβουλὲς ἀπὸ τὸ Πανάγιο Πνεῦμα!... Μὲ τὴν προσευχὴ παραμένει διαρκῶς κοντά μας ὁ φύλακας Ἄγγελος καὶ μᾶς φυλάσσει ἀπὸ κάθε κακό. 

Μὲ τὴν προσευχὴ ἀνοίγονται τὰ πνευματικὰ αὐτιὰ τῆς ψυχῆς καὶ ἀκοῦνε τὴ γλυκόηχη οὐράνια φωνὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ, καθὼς ἐπίσης ἀνοίγονται καὶ τὰ πνευματικὰ μάτια τῆς ψυχῆς. 

Μὲ τὴν προσευχὴ ἀποφεύγουμε νὰ σκεφθοῦμε ἢ νὰ κάμουμε τὸ κακό. 

Μὲ τὴν προσευχὴ γινόμαστε ταπεινότεροι καὶ ἀγαθότεροι. 

Μὲ τὴν προσευχὴ νικᾶμε τὶς πανουργίες ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ἀχθρῶν! 

Μὲ τὴν προσευχὴ παρηγορούμεθα καὶ ἀνακουφιζόμεθα στὶς λογῆς-λογῆς θλίψεις τῆς ζωῆς!...

Γιὰ νὰ ὠφεληθεῖς ἀπὸ τὴν προσευχὴ πρέπει:

α) νὰ ξεχνᾶς κάθε φροντίδα κοσμική, καὶ 

β) Τὸ λόγο ποὺ προσφέρει τὸ στόμα, αὐτὸν νὰ συλλογίζεται καὶ ὁ νοῦς μας, δηλαδὴ νὰ μὴ λαλεῖ ἄλλα ἡ γλώσσα καὶ ἄλλα σκέπτεται ὁ νοῦς μας. Τότε ἀληθινὰ ἡ προσευχὴ μας ἀνεβαίνει στὸν Οὐράνιον Πατέρα καὶ παίρνουμε τὰ μεγάλα χαρίσματα καὶ τὶς δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες μας…

Φωτό: Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Πατερικὰ Θησαυρίσματα» τοῦ μοναχοῦ Ἀρσενίου Ἁγιορείτου, ἐκδόσεις “Ὀρθόδοξος κυψέλη”

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Μη φοβάσαι! Δεν είσαι μόνος!

Μη φοβάσαι δεν είσαι μόνος. Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό ακόμα και αν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί του.

Αυτός, και στην πιο πολυάριθμη κοινωνία, θα έλεγε- όπως και τώρα λένε κάποιοι- «βαριέμαι, δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τον εαυτό μου, όλα είναι βαρετά». Αυτές είναι ψυχές άδειες από τον Θεό, φλοίδες χωρίς κουκούτσι, στάχτη χωρίς κάρβουνο. Αλλά εσύ δεν είσαι μόνος αφού είσαι πλάι στον Κύριο και ο Κύριος δίπλα σου.

Άκουσε πώς ο μεγάλος Παύλος , ο απόστολος της οικουμένης, ήταν κάποτε εγκαταλελειμμένος απ’ όλους, και πώς μιλά: «᾿Εν τῇ πρώτῃ μου ἀπολογίᾳ οὐδείς μοι συμπαρεγένετο, ἀλλὰ πάντες με ἐγκατέλιπον· μὴ αὐτοῖς λογισθείη· ὁ δὲ Κύριός μοι παρέστη καὶ ἐνεδυνάμωσέ με, ἵνα δι’ ἐμοῦ τὸ κήρυγμα πληροφορηθῇ καὶ ἀκούσῃ πάντα τὰ ἔθνη· καὶ ἐρρύσθην ἐκ στόματος λέοντος.» ( Β’ Τιμ. 4, 16-17 ) . Βλέπεις, λοιπόν, πόσο άγια σκέφθηκε και μίλησε ο δούλος του Χριστού Παύλος σ’ εκείνες τις πρώτες μέρες, όταν στον κόσμο δεν υπήρχε ακόμα ούτε ένας χριστιανικός ναός, ούτε ένας χριστιανός άρχοντας! Ενώ σήμερα όλη η γη είναι στολισμένη με χριστιανικούς ναούς και οι χριστιανοί απαριθμούνται σε κάτι εκατοντάδες εκατομμύρια.

Μη λυπάσαι, λοιπόν, επειδή αισθάνεσαι μοναξιά στον δικό σας τόπο. Αν αισθάνεσαι σαν να είσαι στην έρημο, όπως γράφεις, γνώριζε ότι πολλοί στην έρημο σώθηκαν. Αλλά όλοι αυτοί οι ερημίτες του Θεού ανήλθαν στη μεγάλη κοινωνία του Θεού και των αγγέλων του Θεού. Υπήρχαν άνθρωποι που για πενήντα ολόκληρα χρόνια δεν είδαν ανθρώπινο πρόσωπο και όμως δεν έλεγαν «είμαστε μόνοι»! Αφού ο Θεός ήταν μαζί τους και αυτοί με τον θεό. Μπορείς να ζήσεις χωρίς κανέναν και χωρίς τίποτα∙ χωρίς τον Θεό όμως δεν μπορείς. Αυτή είναι η δική τους μαρτυρία που την παρέδωσαν στην Εκκλησία ως κάποιο κεφάλαιο δικό της.

Δεν είναι γνωστό εάν κάποιος άθεος μπόρεσε να επιζήσει επί πενήντα χρόνια σε πλήρη μοναξιά στην έρημο. Αυτό δεν έχει σημειωθεί στην ιστορία του ανθρώπινου γένους. Δεν είναι σε θέση ένας άθεος να πράξει κάτι τέτοιο. Σ ε κάποιον σαν αυτόν είναι βαρετό να ζει μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων και ακόμα πιο μονότονο- ακόμα και αδύνατο- έξω από την κοινωνία. Διότι ο άθεος αναζητά τους ανθρώπους για να τους κεντρίσει την καρδιά με την αθεΐα του και να θρέψει τον εαυτό του με τον πόνο τους. Αλλά στην έρημο ποιόν να βρει να φάει παρά μόνον τον ίδιο του τον εαυτό; Και με ποιανού τον πόνο να τραφεί παρά με τον δικό του;

Γι’ αυτό απογείωσε τις σκέψεις σου στα πνευματικά ύψη όπου κατοικεί Εκείνος που μόνος Του είναι η μεγαλύτερη και τρυφερότερη κοινωνία από κάθε ανθρώπινη κοινωνία . Εκείνον να υπηρετείς, μ’ Εκείνον να συναναστρέφεσαι, σ’ Εκείνον να μιλάς , για Εκείνον αγωνίσου, Εκείνον αγάπα με όλη σου την καρδιά, με όλον τον νου σου. Εκείνος θα βρει τρόπους να ανοίξει τα μάτια των γειτόνων σου και την καρδιά τους, ώστε να εμφανίσει σ’ αυτούς τη ζωντανή πίστη σ’ Αυτόν. Τότε στον τόπο σου θα ψάλλεται η δόξα του Θεού όχι μόνον από έναν σολίστ, όπως τώρα, αλλά από μία χορωδία.

Ειρήνη και υγεία από τον Θεό.

από το βιβλίο: «ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ Δεν φτάνει μόνο η πίστη… ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β»

http://logia-tou-aera.blogspot.gr/

Προφητικές τομές στην σύγχρονη εποχή

Όταν προσευχόμαστε στο Θεό λαμβάνουμε συχνά απαντήσεις από Εκείνον με διάφορους τρόπους. Ένας εξ αυτών είναι μέσα από την μελέτη της Αγίας Γραφής.

Όταν λοιπόν ανησυχείς για το μέλλον της πατρίδας σου ο Θεός σε οδηγεί στο θεόπνευστο κείμενο της Βίβλου που ναί μεν αναφέρει ιστορικά γεγονότα αλλά η ιστορία επαναλαμβάνεται και Κύριός της είναι ο Ίδιος.

Ο προφήτης Ησαίας ή Πέμπτος Ευαγγελιστής, ως απεσταλμένος του Κυρίου, αναφέρεται σε γεγονότα της εποχής του (8ος αιώνας π.Χ.) αλλά που αφορούν σε όλη την ανθρωπότητα όλων των αιώνων. Μιλά για μια εποχή κρίσης και μας προσφέρει ως αξονικός τομογράφος τα όσα συμβαίνουν στην σύγχρονη κοινωνία μας και πιο ειδικά στην Ελλάδα.

Ας δούμε μερικά από τα αναφερόμενά του στο 29ο κεφάλαιο του βιβλίου του.

«Καί έσται ως κονιορτός από τροχού ο πλούτος των ασεβών και ως χνούς φερόμενος το πλήθος των καταδυναστευόντων σε, και έσται ως στιγμή παραχρήμα». « Καί θα γίνη σαν σκόνη, ομοία προς αυτήν που δημιουργούν και σηκώνουν οπίσω των οι τροχοί, ο πλούτος των ασεβών και σαν χνούδι που το σηκώνει ο άνεμος το πλήθος αυτών που σε καταδυναστεύουν, ω Ιερουσαλήμ, και θα γίνη η καταστροφή αυτή σαν στιγμή αμέσως». Πράγματι ήταν φοβερό πως με την κρίση των τραπεζών κινδύνεψε να γίνει σκόνη ο πλούτος-παράνομος ή όχι- των ανθρώπων. Έγιναν για μια στιγμή όλοι ίσοι τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα.

Στο ίδιο κεφάλαιο, στον 9ο στίχο διαβάζουμε: «Εκλύθητε και έκστητε και κραιπαλήσατε ουκ από σίκερα ουδέ από οίνου». Δηλαδή:

« Αφού δεν εννοείτε να διορθωθήτε, παραλύσατε και αποβάλετε πάσαν ηθικήν αίσθησιν και περιέλθετε εις την κατάστασιν της κραιπάλης και της μέθης, η οποία δημιουργείται ουχί από μεθυστικά ποτά, ουδέ από οίνον, αλλ᾽από την τύφλωσιν της αμαρτίας».

Εντύπωση προξενεί στην εποχή μας ότι ενώ η κατάσταση της χώρας είναι σχεδόν τραγική τα πάθη των ανθρώπων, όλων μας, όχι μόνο δεν ελλατώνονται αλλά μάλλον αυξάνουν. Αυτό φανερώνει την πνευματική τύφλωση στην οποία αναφέρεται ο προφήτης χαρακτηρίζοντάς την : «τύφλωσιν της αμαρτίας». Με απλό τρόπο στο θέμα αυτό αναφερόταν ο άγιος Παίσιος και έλεγε αυτό ακριβώς ότι οι άνθρωποι στην ζωή τους βρίσκονται σαν μεθυσμένοι και ξυπνούν από την κατάσταση αυτή ξαφνικά με τον θάνατό τους. Τον θάνατο αυτό υπαινίχθηκε και ο Χριστός όταν ρωτήθηκε από τον μαθητή του αν μπορεί να πάει για να θάψει τον πατέρα του. Η απάντηση του Χριστού ήταν: «Άφες τους νεκρούς θάψε τους εαυτών νεκρούς».

του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Ἡ μετάφραση εἶναι ἀπό τό Ὑπόμνημα τοῦ Παν. Τρεμπέλα, Εἰς τόν Προφήτην Ἠσαΐαν, Ἀθῆναι 1990, σ.322.

Ἡ μετάφραση εἶναι ἀπό τό Ὑπόμνημα τοῦ Παν. Τρεμπέλα, Εἰς τόν Προφήτην Ἠσαΐαν, Ἀθῆναι 1990, σ.324.

Μτ.8, 17-34.

https://aoratospolemostheblog0.wordpress.com

ΤΟ CERN KAI H ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ !!!

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Πώς οδηγείται κανείς στην πίστη

Δεν ξέρω αν κάποιος άνθρωπος μπορεί να πει ότι αυτός με τη δύναμή του οδήγησε στην πίστη κάποιον άλλον. Εγώ παρακολούθησα, όσο μου ήταν δυνατόν, περιπτώσεις ανθρώπων που οδηγήθηκαν στη θεογνωσία, και από παλιά και τώρα στην εποχή στην εποχή μας, όσες περιπτώσεις κατόρθωσα να μάθω. Το συμπέρασμά μου είναι ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από αυτό που του ανήκει. Ο Θεός είναι αυτός που μεταστρέφει προς το καλό το νου και τη ζωή του ανθρώπου. Εγώ φτάνω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε στους ανθρώπους για το Θεό , όταν αυτοί δεν θέλουν να ακούσουν το λόγο του Θεού. Το μόνο ωφέλιμο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην πίστη στο Θεό 

είναι προσευχόμαστε γι’ αυτούς, να προσευχόμαστε στο Θεό να τους δώσει πνευματική συνείδηση, πρόοδο στη ζωή και στην πίστη και τρόπο μετάνοιας. Ακόμη υπάρχει και η ελπίδα να τους βοηθήσουμε και με μία ζωή δική μας ανώτερη, με την οποία θα καθιερωθούμε στη συνείδησή τους. Περισσότερα από αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι που θα ταρακουνήσει τους άπιστους από την απιστία τους, τη στιγμή που οι θρησκευτικές αλήθειες δεν είναι κάτι που εμπίπτουν στη διαδικασία της απόδειξης. Μόνο ο Θεός μπορεί να αποκαλύψει τον Εαυτό Του και τις αλήθειες Του στην ψυχή του ανθρώπου. 

Πόσο όμορφα, αληθινά λόγια! Και μάλιστα, αν τα συγκρίνουμε με τη φλυαρία ορισμένων «ευσεβών» χριστιανών, που πέφτουν κυριολεκτικά πάνω σε όποιον συναντήσουν και πιστεύουν ότι με τα πολλά λόγια τους και τα ατέλειωτα «επιχειρήματά» τους θα οδηγήσουν τους άλλους στην πίστη. Δεν επιτυγχάνουν τίποτε. Ίσως το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να ζαλίσουν αυτόν που έχουν απέναντί τους και να δώσουν κακή εικόνα για το χριστιανό, τον άνθρωπο του Θεού. 

Πηγή: «Ο Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν

Χωρίς φως, φωτισμένος»

Μετάφραση- επιμέλεια:

Πρωτοπρ. Κωνσταντίνος Καραϊσαρίδης

Εκδόσεις ΑΘΩΣ

http://www.orthodoxos.com.gr

«Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν»

Ὁ Θεός δέν θέλει γιά τήν ἄλλη ζωή «βόδια», ἄμυαλους, ἀπείραστους, ἄσοφους, ἀλλά σοφούς. Ὄχι σοφούς κατά τήν κοσμική ἔννοια, ἀλλά σοφούς στόν πόλεμο κατά τοῦ δαίμονος, κατά τοῦ κόσμου καί κατά τοῦ ἑαυτοῦ των. Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά γίνει ἀγωνιστής καί πάνω σ’ αὐτόν τόν πόλεμο τόν περίπλοκο νά γίνεται σοφός καί πτυχιοῦχος πλέον τῆς κατά Θεόν Σοφίας, διότι μαθαίνει τήν τέχνη τῶν τεχνῶν καί τήν ἐπιστήμη τῶν ἐπιστημῶν. Ἔτσι ἀνεβαίνει καί γίνεται κληρονόμος. Ποίας Βασιλείας; Ὄχι ἐπιγείου, ὄχι φθειρομένης ἀλλά τῆς αἰωνίου ἀφθάρτου Βασιλείας.

Βλέπεις ἁπλούς ἀνθρώπους,... καί κατά τά χρόνια τῶν Πατέρων, πού δέν ἔβγαζαν πανεπιστήμια καί σχολές. Ὁ Μέγας Ἀντώνιος, πού δέν ἤξερε νά διαβάσει, ἦταν ὁ ταλαντοῦχος καί πτυχιοῦχος πνευματικῶς καί πῆρε τήν πρώτη θέση μεταξύ τῶν ἀσκητῶν, γιατί ἔγινε κατά Θεόν σοφός. Γιά νά γίνουμε λοιπόν πτυχιοῦχοι τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά δώσουμε ποικίλες μάχες, νά πάρουμε πολλά μαθήματα. Ὅπως τά παιδιά στό σχολεῖο ἔχουν πολλά μαθήματα, καί μαθηματικά καί χημεία καί φυσική κ.α. καί σέ ὅλα πρέπει νά δώσουν τήν μάχη τῶν ἐξετάσεων, γιά νά περάσουν. Ἔτσι καί ἐμεῖς δίνουμε ἐξετάσεις ὁ καθένας μας εἰς τό πῶς θά πάρει τό πτυχίο καί καλό βαθμό.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Ἀπό τό βιβλίο: Ἡ τέχνη τῆς σωτηρίας, τόμος Α

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Την ενάρετη ζωή την πραγματοποιούν όσοι άνθρωποι είναι ευσεβείς και έχουν νου που αγαπά το Θεό...

Δεν πρέπει κανένας να λέει ότι δεν είναι δυνατό να κατορθώσει ο άνθρωπος την ενάρετη ζωή, αλλά να λέει ότι αυτό δεν είναι εύκολο. Ούτε μπορούν να κατορθώσουν την αρετή οι τυχόντες. Την ενάρετη ζωή την πραγματοποιούν όσοι άνθρωποι είναι ευσεβείς και έχουν νου που αγαπά το Θεό. Γιατί ο νους των πολλών είναι κοσμικός και μεταβάλλεται. κάνει σκέψεις άλλοτε καλές, άλλοτε κακές. μεταβάλλεται στη φύση και γίνεται υλικότερος. Ο νους όμως που αγαπά το Θεό, τιμωρεί την κακία η οποία έρχεται εκούσια στους ανθρώπους από την αμέλειά τους.

Μέγας Αντώνιος

http://dakriametanoias.blogspot.gr

Ό,τι γυαλίζει δεν είναι χρυσάφι!

Ἀκοῦμε, πώς ὁ δεῖνα ἀσκητεύει μέσα σέ μιά σπηλιά, τρώει μόνο λάχανα, καί τρέχουμε πρός συνάντησή του! Τόν θεωροῦμε, ἐκ τῶν προτέρων, πώς πρόκειται περί ἐπιγείου ἀγγέλου! Μακάρι…!

Βλέπουμε κάποιον σκελετωμένο, μέ μακρυά γενειάδα, μέ ἕνα τριακοσιάρι κομποσχοίνι γύρω ἀπό τό λαιμό του, νά λέει, νά λέει! Καί τρέχουμε! Τόν θεωροῦμε ἐκ τῶν προτέρων ἅγιο! Μακάρι…!

Ἀκοῦμε, πώς ὁ κ. Τ., εἶναι μέρα-νύχτα στήν ἐκκλησία, ψέλνει, προσεύχεται, κοινωνεῖ, διαβάζει τή Γραφή, καί τόν θεωροῦμε ἐκ τῶν προτέρων ἐνάρετο, φερέγγυο ἄνθρωπο καί τόν ἐμπιστευόμαστε! Μακάρι…!

Ἀκοῦμε, πώς ὁ κ. Χ., ἐργάζεται στήν ἐκκλησία, εἶναι νεωκόρος, ἐπίτροπος, ψάλτης, παπᾶς, κ.λ.π., καί τόν θεωροῦμε ἐκ τῶν προτέρων ἐνάρετο, φερέγγυο! Μακάρι…!

Ἀκοῦμε, πώς ὁ κ. Ψ., καλογηρεύει στό Ἅγιο Ὄρος, στούς Ἁγίους Τόπους καί τρέχουμε! Τόν θεωροῦμε ἐκ τῶν προτέρων ἅγιο! Μακάρι…!

Δηλαδή;

Ἐπειδή ὁ ἄλλος ἀσκητεύει μέσα στή σπηλιά ἤ εἶναι σκελετός ἀπό τήν πολλή νηστεία ἤ συχνάζει μέρα-νύχτα μέσα στήν ἐκκλησία, ἐπειδή, ἐπειδή, ἐπειδή, σημαίνει πώς αὐτόματα ἔγινε καί τέλειος χριστιανός;!

Ἔχει μέσα του τή χάρη τοῦ Χριστοῦ, καί τά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Πνεύματος; Ἀγάπη, ταπείνωση, δικαιοσύνη; Ἔτσι, τόσο εὔκολα (οὐρανοκατέβατα!) ἔρχονται αὐτά;!

Ὅταν δέν ἀγωνίζεσαι, ὅταν δέν ἀντιστέκεσαι στά πάθη σου, σωματικά ἤ ψυχικά, ἄς εἶσαι ἀκόμα καί ἀρχάγγελος (!) ἄς κατοικεῖς ἀκόμα καί στόν Οὐρανό (ὅπου κατοικοῦσε ὁ Ἑωσφόρος!) εἶσαι ἱκανός γιά ὅλα!

Ὅταν δέν ἔχεις ταπείνωση, συντριβή, φρόνημα τελώνη, ἄς κοινωνεῖς κάθε μέρα, ἄς συχνάζεις κάθε μέρα στήν ἐκκλησία, κ.λ.π. κ.λ.π., εἶσαι καί πάλι ἱκανός γιά ὅλα! Καί νά κλέψεις, καί νά ἀδικήσεις, καί νά μοιχεύσεις, καί νά ψευδομαρτυρήσεις, (στό δικαστήριο!) καί νά διαστρέψεις τό Εὐαγγέλιο, ἀρνούμενος βασικές διδασκαλίες Του! Καί νά λές δικά σου πράγματα, φτιάχνοντας ἔτσι ἕνα δικό σου Εὐαγγέλιο, «καλύτερο» ἀπό τοῦ Χριστοῦ…!

Θυμηθεῖτε: Τά φοβερά «οὐαί», ὁ ἀγαθός Χριστός δέν τά «ἐκτόξευσε» σέ ἀνθρώπους τοῦ ὑποκόσμου, σέ τελῶνες, σέ πόρνες, σέ μοιχούς, ἀλλά σέ ἀνθρώπους, πού τούς προσκυνοῦσε ὁ κόσμος…! Πού φημίζονταν γιά τήν ἀρετή τους…! Σ’ αὐτούς πού διάβαζαν τίς Γραφές, πού ἔκαναν τήν προσευχή τους, πού ἀποδεκατοῦσαν τίς περιουσίες τους, πού νήστευαν (ἔμειναν νηστικοί!) δυό φορές τήν ἑβδομάδα, πού δέν ἔλειπαν ἀπό τίς συναγωγές!

Θυμηθεῖτε: Τόν Κύριο δέν τόν σταύρωσαν οὔτε οἱ ληστές, οὔτε οἱ πόρνοι, οὔτε οἱ τελώνες, ἀλλά οἱ θρησκευτικοί ἡγέτες τοῦ λαοῦ! Οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Γραμματεῖς, οἱ Φαρισαῖοι, οἱ πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ, μέ πρωτοστάτες (φεῦ!) τούς Ἀρχιερεῖς…!(Μτ.27,20.Λκ.23,23).

π. Βασίλειος Μπακογιάννης

Απόσπασμα από το Βιβλίο «Χριστιανός ή Ηθοποιός»

http://salograia.blogspot.gr

Η καθημερινή μελέτη της Αγίας Γραφής: «Στο δωμάτιο που υπάρχει Ευαγγέλιο τρέμουν να μπουν οι δαίμονες»

“Ας προσέχουμε λοιπόν στην ανάγνωση των Γραφών, γιατί εάν προσέχεις στην Γραφή, σου ξεριζώνει τη λύπη, σου φυτεύει την ευχαρίστηση, αναιρεί την κακία, ριζώνει την αρετή, δεν αφήνει μέσα στην αναταραχή των πραγμάτων να παθαίνεις όπως οι ναυτικοί στην τρικυμία” 

(Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος).

Όπως η καθημερινή προσευχή, έτσι και η καθημερινή μελέτη της Αγίας Γραφής είναι απαραίτητη για την πνευματική μας ζωή.

Με τη μελέτη της Αγίας Γραφής η προσευχή μας γίνεται θερμότερη. Και με την προσευχή μας ο νους μας φωτίζεται για την κατανόηση της Αγίας Γραφής. Εκτός από τα όσα αναφέραμε πιο πάνω, σημειώνουμε και μερικούς ακόμα πρακτικούς τρόπους.

α) Το προσωπικό μας αντίτυπο. Χρειάζεται ν’ αποκτήσουμε πριν απ’ όλα το προσωπικό μας αντίτυπο της Αγίας Γραφής. Αυτή να έχουμε πάντα. Να μην την δανείζουμε. Και μόνον απ’ αυτήν να διαβάζουμε. Έτσι θα αποκτήσουμε με κάθε λέξη προσωπική γνωριμία.

β) Σταδιακό πλησίασμα. Η Αγία Γραφή δεν διαβάζεται όπως όλα τα βιβλία. Κάθε φράση, κάθε λέξη έχει βάθος πολύ, ένα μήνυμα κρυμμένο. Οι πατέρες της Εκκλησίας έχουν δώσει θαυμάσιες ερμηνείες. Και σήμερα έχουμε την δυνατότητα μέσω αυτών των έργων τους, αλλά και σύγχρονων ερμηνευτών να γνωρίσουμε καλύτερα την Αγία Γ ραφή.

γ) «Προσπάθησα αλλά δεν καταλαβαίνω». Η Αγία Γραφή δεν είναι παιδικό βιβλίο, ούτε εύκολο. Γι’ αυτό και θέλει, όπως τονίσαμε, σταδιακό πλησίασμα, όταν συναντάμε κάτι που δεν καταλαβαίνουμε, δεν σταματάμε. Προχωρούμε πιο κάτω. Με τα ερμηνευτικά κείμενα που κυκλοφορούν, μπορούμε να κατανοήσουμε κάθε φορά και περισσότερα πράγματα.

Πολύ ωραία λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Εάν εσύ δεν καταλαβαίνεις, ο διάβολος καταλαβαίνει και τρέμει». Και σ’ άλλο σημείο τονίζει: «Στο δωμάτιο που υπάρχει Ευαγγέλιο τρέμουν να μπουν οι δαίμονες».

 http://www.agioritikovima.gr/