.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη κάνει «διακρίσεις»

Διαβάσαμε, πὼς κάποιος ἐπίσκοπός τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων και θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη: "...τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς".
Δυστυχῶς κρίμα, πολὺ κρίμα, διότι κάνει μεγάλο λάθος. Ἔχει θολώσει ὁ νοῦς του φαίνεται καὶ ἀναμειγνύει τὴν κοσμική, τὴ συναισθηματικὴ ἀγάπη μὲ τὴν εὐαγγελική, τὴν ἁγιοπνευματική, τὴν ἀγάπη ποὺ δίδαξε ὁ Χριστὸς καὶ τὴν ἔκαναν πράξη οἱ ἅγιοί μας.
Δὲν ὑφίσταται κανένας διωγμὸς ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Καὶ μάλιστα ἄδικος. Ὅσον ἀφορᾶ δὲ στὶς διακρίσεις, πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν κάνει διακρίσεις, ἀφοῦ καὶ ὁ ἁπλὸς τσομπάνης, ὅταν βλέπει στὸ κοπάδι κάποιο πρόβατο ἄρρωστο, τὸ ξεχωρίζει ἀπὸ τὰ ἄλλα, γιὰ νὰ τοῦ παράσχει τὴν ἀνάλογη θεραπεία;
Ἡ Ἐκκλησία ὡς θεραπευτήριο, ἐπιβάλλεται νὰ κάνει διακρίσεις, γιὰ νὰ ξεχωρίσει τοὺς ἀρρώστους καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσει στὴ θεραπεία, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἐπώδυνη. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, ἡ ὁποία πονάει, ἀλλὰ εἶναι....εὐεργετική, καθὼς ὁδηγεῖ στὴν ἀποκατάσταση.

Ἂν ἀφεθεῖ ὁ ἀσθενὴς νὰ νομίζει πὼς εἶναι "ὑγιής", διότι δὲν τὸν βοήθησαν τὰ ἀδέλφια του, "ἀμνηστεύοντας" τὴν ἀσθένεια, τότε ὁ θάνατος τῆς ψυχῆς εἶναι βέβαιος καὶ οἱ εὐθύνες ἀπέναντι στὸν ἀδελφὸ καὶ στὸ Θεὸ τεράστιες. Αὐτὴ δὲν εἶναι ἐλευθερία ἀλλὰ ἀδιαφορία καὶ παντελὴς ἔλλειψη ἀγάπης στὸ βασικότερο καὶ οὐσιωδέστερο θέμα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου. Στὸ θέμα τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς. Καὶ μπροστὰ σ` αὐτὴν δὲν ἔχουν καμία ἀξία τέτοιου εἴδους ἐλευθερίες. 
Συνεπῶς, ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη εἶναι θρασεία καὶ ἔχει δικαίωμα νὰ κάνει ἐπιθέσεις «χωρὶς νὰ σέβεται» τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Στηρίζεται στὴν Ἀλήθεια καὶ αὐτὸ τὸ θράσος της εἶναι κρυμμένο στὸ μαρτυρικό, στὸ σταυρικὸ φρόνημα, ποὺ τὴ συνοδεύει. Κάνει ἐπίθεση στὸ συνάνθρωπο, ποὺ πολλὲς φορὲς προκαλεῖ πόνο, ἀλλὰ γιὰ ὄφελος τῆς ψυχῆς. Ἄλλως, δὲν εἶναι ἀγάπη ἀλλὰ ΑΠΑΤΗ.
Ὄχι, ἀδελφέ μου, δὲ θὰ κάνεις ὅ,τι θέλεις. Θὰ μπῶ ἐμπόδιο μπροστά σου, νὰ σοῦ ἀλλάξω τὸ δρόμο πρὸς τὴ θεραπεία, διότι σ` ἀγαπῶ!

Ἠλιάδης Σάββας, Δάσκαλος
Κιλκίς, 5-9-2015