Ανοιχτή επιστολή προς την αδελφότητα «Λυδία»

«Λυδία»: Ένα ακόμα δεκανίκι του δεσποτισμού 

και της κακόδοξης Κολυμπαρίου Συνόδου!

Χαίρετε εν Κυρίω, αγαπητοί μου αδελφοί,

Πριν λίγες ημέρες (Πέμπτη 19/10/2017) και ώρα 19:55 σε μια διαδρομή με το αυτοκίνητό μου πάτησα μηχανικά το κουμπί του ραδιοφώνου. Ήταν στη συχνότητα της αδελφότητας Λυδίας.

Προς μεγάλη μου έκπληξη ακούω ότι καλεσμένος ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κος Ηλίας Ευαγγέλου. 

Το θέμα: «Το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης της Δομής Δια Βίου Μάθησης Α.Π.Θ. “Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας: Ιστορικό πλαίσιο- Προκλήσεις-Προοπτικές” που θα πραγματοποιηθεί κατά το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2017-2018».

Ο καθηγητής είπε μεταξύ άλλων, ότι εύχεται, ο λαός να δει το θέμα χωρίς φοβίες και με νηφαλιότητα (λόγια που δηλούν τοποθέτηση). Συμφωνήσατε και ευχαριστήσατε (ως σταθμός δια μέσου της δημοσιογράφου σας) την Θεολογική Σχολή γι’ αυτές τις πρωτοβουλίες.

Αδελφές της αδελφότητας Λυδίας έχω κάποιες απορίες και θα ήθελα σας παρακαλώ να μου τις λύσετε.

Επίσης θα ήταν χρήσιμο οι ορθόδοξες οικογένειες που στέλνουν τα κορίτσια τους στις κατασκηνώσεις σας, να γνωρίζουν τις θέσεις σας σε κάποια σοβαρά –πιστεύω– θέματα.

Με μεγάλο σεβασμό λοιπόν σας απευθύνω τα παρακάτω ερωτήματα:

1. Ένας εκκλησιαστικός ραδιοφωνικός σταθμός ακολουθεί τους κανόνες των υπολοίπων κοσμικών ραδιοφώνων; Δηλαδή επικρατεί ο θρησκευτικός πλουραλισμός και καλείται ο καθείς για να αναπτύξει τη γνώμη του και την ιδεολογία του; Δηλαδή υπάρχει μεθαύριο πιθανότητα να δούμε και κανένα καθηγητή ισλαμικών σπουδών να μας εκθέτει τα των πλανών του;

2. Πρέπει ένα εκκλησιαστικό κανάλι να συμβάλλει με τις εκπομπές του στο σωτηριολογικό έργο της Εκκλησίας ή βάση μιας επίπλαστης δημοκρατίας φιλοξενούνται οι πάντες και εκθέτουν τη γνώμη τους παραπλανώντας τον κόσμο;

3. Οφείλει το κανάλι σας να ελέγχει ποιος είναι ο καθένας ομιλητής και τι πρεσβεύει; 

Εδώ να σας πληροφορήσω ότι ο κύριος καθηγητής που φιλοξενήσατε μάλλον είναι υπέρμαχος του Οικουμενισμού. Κι επειδή είπε ότι ως ακαδημαϊκός οφείλει να αντιμετωπίζει τα πράγματα δίκαια με βάση την αλήθεια, γιατί είναι από αυτούς που στις 29/3//2012 έστειλαν επιστολή προς την Ι. Σύνοδο ψέγοντας τους Μητροπολίτες Πειραιώς και Κυθήρων αλλά και μερικούς άλλους ιεράρχες για την στάση τους απέναντι στην ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου; Επίσης είναι απ’ αυτούς που υπερψήφισαν την ίδρυση του τμήματος ισλαμικών σπουδών της Θεολογικής σχολής.

4. Πιστεύετε ότι έχει κάτι θετικό να προσφέρει αυτή η Σύνοδος στην σωτηριολογική πορεία της Εκκλησίας και του έθνους; (εκτός βέβαια από την σύμπνοια και υποστήριξη των παπικών και των προτεσταντών).

5. Πιστεύετε ότι η σύνοδος της Κρήτης έχει τα χαρακτηριστικά αγίας Συνόδου και λειτούργησε με τον παραδοσιακό τρόπο των πρότερων Οικουμενικών συνόδων;

6. Ποια είναι η γνώμη σας για τον Πάπα. Είναι επίσκοπος ή αξιοκατάρατος; 

(όπως βοά ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός).

7. Διαθέτουν άλλες ομολογίες μέρος της αληθείας ή όλη η αλήθεια πρεσβεύεται μόνο απ’ την Ορθοδοξία;

8. Υιοθετείται την χρήση μουσικών οργάνων μέσα σε ένα ναό κατά τη λειτουργία;

9. Πρέπει να διδάσκεται στα κατηχητικά και στους κύκλους τους αγιογραφικούς το οικουμενικό πνεύμα; (όπως προτρέπει και η Β´ Βατικάνεια Σύνοδος)

10. Συμφωνείται με αυτά που είπαν για τον οικουμενισμό ο μακαριστός γέροντας Αθανάσιος Μυτιλιναίος, ο μακαριστός γέροντας Γεώργιος Καψάνης, ο άγιος Παϊσιος. ο γέρων Γαβριήλ, ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς; (σταματώ εδώ, γιατί τελειωμό δεν έχουν)

11. Πιστεύεται ότι καλώς έπραξε, ότι έπραξε ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής εναντίων ολόκληρης της διοικούσας εκκλησίας της εποχής του;

12. O πατριάρχης Ιωάννης Βέκκος καλώς έπραξε ότι έπραξε για να επιβάλει την τάξη στην εκκλησία και το Άγιον Όρος;

13. Διαφωνείτε με ότι μας προτρέπει ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης περί αιρέσεων; Και για να είμαι πιο συγκεκριμένος:

14. Πρέπει ο λαϊκός να καταδιώκει την αίρεση ή να τα προσπερνάει όλα "Αβρόχοις ποσίν";

15. To δόγμα είναι υπόθεση μόνο των καθηγητάδων;

16. Είναι εγωισμός η πεποίθηση ότι μόνο η Oρθοδοξία κατέχει την αλήθεια; 

Ή ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μοίρασε από λίγη αλήθεια σε όλες τις ομολογίες;

17. Είναι σωστό αυτό που είπε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ότι «Ουδέν ωφελεί βίος ορθός δογμάτων διεστραμμένων» (ΕΠΕ 23, 492 - 494)";

18. Δηλαδή σωζόμαστε μέσα στην αίρεση;

19. Eίχε δίκιο ο γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης όταν μας έλεγε ότι "ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει πνεῦμα πονηρίας καί κυριαρχεῖται ἀπό ἀκάθαρτα πνεύματα";

20. Συμφωνείτε με τον άγιο Νεκτάριο όταν μας λέει ότι ο Πάπας ξεθεμελίωσε τον Χριστό απ’ την εκκλησία;

21. Oι άγιοί μας είναι αλά καρτ (à la carte) δηλ. σε κάποια πράγματα αποφαίνονται ορθώς και σε κάποια άλλα ζωτικής σημασίας (δόγμα, αίρεση, πλάνη) σφάλουν;

22. Συμφωνείται με τον άγιο Παϊσιο όταν ονόμαζε τον Οικουμενισμό "κουρελού του διαβόλου";

23 Eίναι ένδειξη αγάπης το να ασπαστούμε άλλα δόγματα ως αληθή;

24. Eν κατακλείδι , είναι αίρεση ο οικουμενισμός ή όχι;

25. Συμφωνείται με τους παρακάτω κανόνες;

a. Κανών ΞΕ' τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων

"Εἴ τις Κληρικός, ἤ Λαϊκός εἰσέλθοι εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων, ἤ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καί καθαιρείσθω, καί ἀφοριζέσθω".

b. Κανών ΟΑ΄ τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων:

"Εἴ τις Χριστιανός ἔλαιον ἀπενέγκοι εἰς ἱερόν ἐθνῶν, ἤ εἰς συναγωγήν Ἰουδαίων ἐν ταῖς ἑορταῖς αὐτῶν, ἤ λύχνους ἅπτοι, ἀφοριζέσθω".

c. Κανών ΛΒ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινες εἰσίν ἀλογίαι μᾶλλον, ἤ εὐλογίαι".

d. Κανών ΛΖ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ παρά τῶν Ἰουδαίων ἤ αἱρετικῶν τά πεμπόμενα ἑορταστικά λαμβάνειν, μηδέ συνεορτάζει αὐτοῖς".

e. Κανών ΛΓ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

"ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι".

26. To ιερό πηδάλιο είναι δυνητικό ή υποχρεωτικό;

27. Είστε υπέρ της ιδρύσεως του τμήματος ισλαμικών σπουδών στο Α.Π.Θ.;

28. Το κοράνι είναι ιερό βιβλίο;

29. Kι αν όχι, ένας ορθόδοξος χριστιανός λαϊκός ή ιεράρχης δύναται να το μοιράζει από ευγένεια κι αδελφοσύνη σε αλλόθρησκους;

30. Πρέπει ο ορθόδοξος χριστιανός να προσέχει σε ποια κατασκήνωση στέλνει τα παιδιά του; Nα δίνει βαρύτητα στη γραμμή και τα πιστεύω της, ορμώμενος απ’ τα λόγια του Ευαγγελίου: “τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται” 

(Ματθ. 15,14 );

Αυτά και άλλα πολλά θα ήθελα να σας ρωτήσω.

Η απάντησή σας όμως έστω και σε δύο–τρία απ’ αυτά θα μου λύσει τις καίριες απορίες. Ελπίζω να μην επιβεβαιωθούν οι φόβοι και οι ανησυχίες μου.

Και δεν πιστεύω ότι ο μακαριστός γέροντας π. Θεόφιλος Ζησόπουλος, θα άφηνε κάποια ανησυχητική παρακαταθήκη.

Την ευχή του να έχουμε.

*Αριστείδης Π. Δασκαλάκης

Μηχ.Μηχανικός Α.Π.Θ.

Μηχανικός Πληροφορικής - Αναλυτής Συστημάτων

Σύμβουλος Συστημάτων Διαχείρισης Ποιότητας

Σύμβουλος Συστημάτων EIB

adaskala@meng.auth.gr

ardaskalakis@yahoo.com

Τηλ. +306974027442

http://agonasax.blogspot.gr/

Τὸ πνεῦμα τῆς Ἀποστασίας στοὺς ἐσχάτους καιροὺς κατὰ τὴν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Ο Απόστολος ὁμιλεῖ σαφῶς περὶ τῆς Ἀποστασίας, ἡ ὁποία θὰ συμβῆ στὶς ἔσχατες ἡμέρες, πρὶν ἀπὸ τὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Περὶ αὐτῆς ἀναφέρεται καὶ σὲ ἄλλες Ἐπιστολές του. Στὴν Πρώτη πρὸς Τιμόθεον γράφει: «Τὸ δὲ Πνεῦμα ῥητῶς λέγει ὅτι ἐν ὑστέροις καιροῖς ἀποστήσονταί τινες τῆς πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις καὶ διδασκαλίαις δαιμονίων» (Α’ Τιμ. δ’ 1). Ὁμοίως γράφει ὁ αὐτὸς στὴν Β’ Τιμ. γ’ 1 καὶ ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Πέτρος στὴν Β’ Πέτρ. γ’ 1.

Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ἰούδας μαρτυρεῖ, ὅτι ὅλοι οἱ Ἀπόστολοι ὡμίλησαν περὶ αὐτοῦ μὲ τὸν ἴδιο τρόπο: «Μνήσθητε τῶν ρημάτων τῶν προειρημένων ὑπὸ τῶν ἀποστόλων καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅτι ἔλεγον ὑμῖν ὅτι ἐν ἐσχάτῳ χρόνῳ ἔσονται ἐμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευόμενοι τῶν ἀσεβειῶν. Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες, ψυχικοί, Πνεῦμα μὴ ἔχοντες» (Ἰούδ. 17—19).

Καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος προεῖπε, ὅτι στὸ τέλος τοῦ κόσμου «πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς, καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ματθ. κδ’ 11—12), καὶ ὅτι ὅταν θὰ ἔλθη «ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. ιη’ 8).

Σύμφωνα μὲ αὐτὲς τὶς διαβεβαιώσεις, διαγράφεται στὸν νοῦ μας μία ἐντελῶς ἀπογοητευτικὴ εἰκόνα τῆς ἠθικοθρησκευτικῆς καταστάσεως τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐσχάτου καιροῦ. Τὸ Εὐαγγέλιο θὰ εἶναι γνωστὸ σὲ ὅλους. Καὶ ἕνα μὲν μέρος τοῦ κόσμου θὰ μείνη στὴν ἀπιστία, τὸ ἄλλο δὲ μέρος θὰ δημιουργήση κυρίως αἱρέσεις, ποὺ δὲν θὰ ἀκολουθοῦν τὴν θεοπαράδοτη διδασκαλία καὶ θὰ κτίζουν μία δική τους πίστι βασισμένη στὴν δική τους φαντασία, ἄν καὶ [φαινομενικὰ στηριγμένη] στὴν βάσι τῶν λόγων τῆς Ἁγίας Γραφῆς.

Αὐτὲς οἱ αὐτο-επινοημένες πίστεις θὰ γίνωνται ἀναρίθμητες. Τὴν ἀρχή τους ἔθεσε ὁ Πάπας. Συνέχισαν τὸ ἔργο του ὁ Λούθηρος καὶ ὁ Καλβῖνος. Τὸ θεμέλιο, τὸ ὁποῖο ἔθεσαν αὐτοί, τὴν προσωπικὴ δηλαδὴ ἐπίτευξι τῆς πίστεως μόνον ἐπὶ τῆς Γραφῆς, ἔδωσε ἰσχυρὴ ὤθησι γιὰ τὴν ἐπινόησι πίστεων.

Καὶ τώρα [δεύτερο μισὸ τοῦ ΙΘ’ αἰ.] ὑπάρχουν πάρα πολλὲς Ὁμολογίες, οἱ ὁποῖες θὰ γίνουν περισσότερες. Κάθε κράτος θὰ ἔχη τὴν δική του πίστι, ὕστερα κάθε νομός, κάθε πόλις καὶ στὸ τέλος πιθανὸν κάθε μυαλὸ θὰ ἔχη τὴν δική του ὁμολογία. Διότι ὅταν οἱ ἄνθρωποι δὲν δέχωνται τὴν θεοπαράδοτη πίστι, φτιάχνουν τὴν δική τους, διαφορετικὰ δὲν γίνεται.

Καὶ ὅλοι θὰ ὀνομάζωνται «Χριστιανοί». Ἕνα μόνον μέρος θὰ κρατήση τὴν γνήσια πίστι, ὅπως τὴν παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ τὴν διατηρεῖ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς οἱ περισσότεροι θὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι μόνον κατ΄ ὄνομα. Στὴν καρδιά τους ὅμως δὲν θὰ ἔχουν τὴν τάξι (κατάστασι/διάθεσι), τὴν ὁποίαν ἀπαιτεῖ ἡ πίστις, διότι θὰ ἔχουν ἀγαπήσει τὸν παρόντα αἰῶνα. Αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ εὐρύτατος χῶρος τῆς ἀποστασίας.

Παντοῦ θὰ εἶναι ἀκουστὸ τὸ ὄνομα Χριστιανός. Παντοῦ θὰ ὑπάρχουν Ναοὶ καὶ ἱερὲς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ θὰ εἶναι μόνον στὴν ἐπιφάνεια. Ἐντὸς αὐτῶν θὰ ὑπάρχη τελεία ἀποστασία. Στὸ ἔδαφος αὐτὸ θὰ γεννηθῆ καὶ θὰ αὐξηθῆ ὁ Ἀντίχριστος, μὲ τὸ πνεῦμα τῆς ἐπιφανειακότητος, χωρὶς τὴν οὐσία τοῦ πράγματος.

(...) ΔΕΝ θὰ τοποθετήσουν τὴν εἰκόνα τοῦ Θηρίου καὶ στοὺς ναούς; Ἐννοεῖται, ὅτι ἐφ΄ ὅσον θὰ γίνη εὐρυτάτη ἀποστασία ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό, μαζὶ μὲ τοὺς Χριστιανοὺς θὰ καταλάβουν καὶ τοὺς ναούς, ὥστε σὲ αὐτοὺς θὰ εἶναι ἀδύνατον πλέον νὰ παραμείνη ἡ τάξις καὶ ἡ κατάστασις τῶν Χριστιανῶν. Ἑπομένως, θὰ τοποθετήσουν κάτι νέο, σύμφωνα μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ νέου θεοῦ. Καὶ πρῶτα ἀπ΄ ὅλα τοῦτο σημαίνει τὴν ἐνθρόνισι τοῦ Ἀντιχρίστου στὸν ναό. Ὅπου αὐτὸς θὰ ἐμφανισθῆ προσωπικῶς, ἐκεῖ καὶ θὰ ἐνθρονισθῆ σὰν θεός.

«Μή τις ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον, ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ

ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἤ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεός»

(Β’ Θεσ. β’ 3—4)

(*) Μετάφρασις ἀπὸ τὸ ρωσικὸ πρωτότυπο: Ἐπισκόπου Θεοφάνους, Ἑρμνηνεία Ἐπιστολῶν Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου Πρὸς Φιλιππησίους καὶ Θεσσαλονικεῖς Α’ καὶ Β’, β’ ἔκδοσις, Μόσχα 1895, σελ. 491-492, 497.

http://apantaortodoxias.blogspot.gr

Ανοικτή Επιστολή: ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ-ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ πιστών από τον Μητρόπολίτη Βεροίας Παντελεήμων

Προς τον : Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας

ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ-ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ

Επίσκοπε Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων.

Εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία και αποδίδετε μιαν «άτιμον τιμήν», στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο, βλάσφημο της Θειας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων και των Αγίων Συνόδων, που - «γυμνή τη κεφαλή» - ρημάζει ανενό-χλητος τον αμπελώνα του Κυρίου.

Εδώ και δεκαετίες, εσείς και η Ιεραρχία, τιμάτε τον κ. Βαρθολομαίο και τον προβάλλετε ως πρότυπο και «ευλογία» για τους πιστούς. Είναι πλέον βέβαιο, οτι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, ή ο Νεστόριος, ή ο Βέκκος, ή ο Καλέκας, το ίδιο θα κάνατε, αφού ο κ. Βαρθο-λομαίος τους εκπροσωπεί όλους παντί σθένει, ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και λιτανεύοντάς τα, στις ψυχές των Ορθοδόξων. 

Οι Επίσκοποι και σχεδόν όλος ο κλήρος, πάσχοντες από έλλειψη Πίστεως, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυ-ρωμένου Χριστού, χάριν των φίλων-λύκων, που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Δεν πήγατε βέβαια στη Σύνοδο της Κρήτης, αλλά την επομένη πανηγυρίσατε με τον κ. Βαρθο-λομαίο εδώ στη Βέροια, αποδεικνύοντας την συμπόρευση σας -για άλλη μια φορά- με αυτόν. Τι και εάν σας επισκεφθήκαμε στο επισκοπείο, εκφράζοντάς σας τις ανησυχίες και την αγανάκτηση μας -ουκ ολίγες φορές- , για τον κατήφορο του κ. Βαρθολομαίου, τι και αν αποστείλαμε εκείνη την γνωστή επιστολή προς τον ίδιο τον σκανδαλοποιό Πατριάρχη, πριν από δυόμιση χρόνια, όπου του συστήναμε να επιστρέψει στην Ορθόδοξη Παράδοση, εσείς αντί να αφυπνιστείτε και να προβληματιστείτε γιατί το ποίμνιο σας ξεσηκώθηκε, φροντίσατε στις συνάξεις των ιερέων να μας καταγγείλετε με διάφορους χαρακτηρισμούς και πικρόχολα σχόλια για αυτή την Ορθόδοξη μαρτυρία μας. Έτσι διατρανώσατε την αφοσίωση σας προς τον αρχιοικουμενιστή προϊστάμενο σας κ. Βαρθολομαίο, αδιαφορώντας για το ποίμνιο που σας εμπιστεύθηκε ο Κύριος και Θεός μας.

Προσκαλείτε στην Μητρόπολη μας, τιμάτε και προβάλλετε κακοδόξους Οικουμενιστές Επισκόπους, που σαν αλλόθρησκοι κηρύττουν βδελυρές εκκλησιολογίες, μεταπατερικές θεολογίες, αλλόκοτες ερμηνείες και καινοφανείς αερολογίες. Συμβάλλετε στην καθιέρωση μιας άλλης, καταστροφικής Πίστης, -μιας και δεν καταδικάσατε τις αποφάσεις της Ψευδο-συνόδου της Κρήτης- και όχι αυτής που παραλάβατε και ούτε φυσικά αυτής που ταχθήκατε κατά την χειροτονία σας να υπερασπισθείτε.

Οι Επίσκοποι και σχεδόν όλος ο κλήρος, γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο Κριτής. 

Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου»[1] και σκορπάτε την περιουσία Του – τις ψυχές – που σας εμπιστεύτηκε. Υποκρίνεστε ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες, τώρα όμως που ήρθε η αρκούδα της αίρεσης (ο αντίχριστος Οικουμενισμός), την αφήνετε να το κατασπαράζει απολαμβάνοντας την στενή φιλία σας με τον…αρκουδιάρη.

Οι Ιεράρχες, ως άλλοι Βαβυλώνιοι, αποδέχθηκαν για άλλη μια φορά, μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Πόρτο Αλέγκρε . 

Μοιράστηκε μάλιστα για το σκοπό αυτό και το απαράδεκτο κείμενο της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου «Προς τον λαό», όπου έγινε προσπάθεια να καθησυχάσουν το ποίμνιο, θεωρώντας το «άβουλο ον». Πρόκειται δηλαδή για ένα κείμενο ψεύδους, ντροπής και παραπλάνησης του λαού, όπου οι Επίσκοποι συναινούν μπροστά σε τόσο ολοφάνερα ψεύδη, «Θεόν μη φοβούμενοι» και «ανθρώπους μη εντρεπόμενοι», και στο τέλος για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, χρησιμοποιούν και το γνωστό και μη εξαιρετέο, «έχουν γνώση οι φύλακες». Αλλά τα ψέματα τελείωσαν οριστικά!

Το μαύρο δεν μπορεί να ονομάζεται πλέον άσπρο, και το πικρό δεν μπορεί να ονομάζεται γλυκό, γιατί έτσι συμφέρει σε μια Ιεραρχία απροσδιορίστου Πίστεως. 

«Οικοδομήσατε πύργον και ποιήσατε εαυτοίς όνομα»[2] .Οι μεθύοντες τον οίνο της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο. «Εγκαταλείπομεν -αυτήν την Ιεραρχία-, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής»[3]

Παύουμε λοιπόν να σας αναγνωρίζουμε ως Ποιμένα μας και «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων, μιας και θα συνεχίσετε να βρίσκεστε σε εκκλησιαστική κοινωνία με τον πρωτεργάτη της παναίρεσης του αντίχριστου Οικουμενισμού και πνευματικό σας προϊ-στάμενο κ. Βαρθολομαίο Αρχαντώνη, έχοντας την βεβαιότητα που μας δίνει η Ορθόδοξη διδασκαλία, ότι έτσι θα γλιτώσουμε από την συναρίθμησή μας με όσους ο Κύριος, οι Άγιοι Ομολογητές, οι Αγίες Σύνοδοι και οι Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους.

Διακόπτουμε κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που δικαιώνουν έργω και λόγω ή σιωπηρά τους Αρείους, τους Νεστορίους, τους Βέκκους, τους Καλέκες, τους Μητροφάνηδες και ακολουθούμε την δύσκολη και τεθλιμμένη οδό των αποτειχισθέντων Αγίων και Θεοφό-ρων Πατέρων μας, Αθανασίου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου, Μαξίμου του Ομο-λογητού, Ιωάννου του Δαμασκηνού, Μελετίου του Γαλησιώτου, Γρηγορίου του Παλαμά και Μάρκου του Ευγενικού, ο οποίος όπως καλά θα γνωρίζετε έλεγε, «Είμαι πεπεισμένος ότι όσον απομακρύνομαι από τούτου [του Πατριάρχη Μητροφάνη] και από τους τοιούτους [τους λατινόφρονες], τόσον προσεγγίζω προς τον Θεό και προς τους Αγίους, και όσον χωρίζομαι από αυτούς [τους λατινόφρονες] τόσον περισσότερο ενούμαι με την αλήθειαν»[4]

Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας : «Αλλοτρίω δε [σ.σ.ποιμένα] ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται από αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν»[5]. Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι, να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδάσκαλους][6], μας ορίζουν.

«Εάν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της Εκκλησίας κακώς αναστρέφονται και σκανδαλίζωσι τον λαόν, χρη αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γαρ εστίν άνευ αυτών συναρθροίζεσθε εις ευκτήριον οίκον, ή μετ’ αυτούς εμβληθείναι ως μετά Άννα και Καϊάφα εις την γέεναν του πυρός», ερμηνεύει ο Μέγας Αθανάσιος[7].

«…εάν τις την Πίστιν Θεού εν κακή διδασκαλία φθείρη, υπέρ ης Ιησούς Χριστός εσταυρώθη; ο τοιούτος ρυπαρός γενόμενος, εις το πυρ το άσβεστον χωρήσει, ομοίως και ο ακούων αοτού»[8] , προειδοποιεί ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος.

«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκα-λίες των Αγίων Πατέρων, να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμονα έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα»[9], επιτάσσει ο Αγ. Συμεών.

«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα, αλλά και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν, να είναι αναθεματισμένοι»[10], ορίζει ο Ιερός Χρυσόστομος.

Λοιπόν, «Αποσχίσθητε εκ μέσου των ανδρών τούτων (κακοδόξων), ίνα μη συναπόλησθε αυτοίς»[11].

Κύριε Παντελεήμων, μη σας ξεγελούν τα τερπνά του κόσμου τούτου, ούτε τα χειροφιλή-ματα των ανθρώπων, ούτε οι πολλές «ευλάβειες» προς το πρόσωπό σας. Εκείνη τη φρικτή ώρα, δεν θα έχετε απέναντι σας κάποιο Συνοδικό δικαστήριο με φίλους και συλλειτουργούς στη σύνθεσή του, αλλά τα εκατομμύρια των Αγίων ομολογητών, που μαρτύρησαν για αυτά, που εσείς οι Επίσκοποι ξεπουλάτε δωρεάν.

Η ψευδοσύνοδος του Κολυμπαρίου Κρήτης άνοιξε το δρόμο δια της εκκλησιολογικής πλέον αποδοχής στην κοινωνία με την αίρεση και συνεπώς κινδυνεύει άμεσα η σωτηρία μας. Εμείς παραμένοντας σταθεροί και αμετακίνητοι στην «άπαξ παραδοθείση τοις Αγίοις Πίστει» [12], στο «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσι» [13]και ακολουθώντας το παράδειγμα του Άτλαντα της Ορθοδοξίας Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, σας διατρανώνουμε και λέμε : «Όσο απομακρυνόμαστε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και την Ψευδοσύνοδο της Κρή-της, τόσο ενωνόμαστε με τον Θεό».

«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς], ανάθεμα». Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος.

Για τη ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΛΑΪΚΩΝ,

οι διακόπτοντες την εκκλησιαστική κοινωνία :

Γκαζγκάζης Βασίλειος Κότσιφα Ευδοξία

Γκαζγκάζη Μαρία Ντόβας Βασίλειος

Γουλτίδης Αλέξανδρος Ορφανίδης Γεώργιος

Διαμαντόπουλος Γρηγόριος Παπαδοπούλου Δέσποινα

Διαμαντοπούλου Μαρία Σαμλίδης Αντώνιος

Καραβασιλειάδης Ιάκωβος Σαμλίδου Μαρία

Καραβασιλειάδου Αραβέλλα Τσιαρτσή Ελισάβετ 

[1] Λουκ. Ιβ’ 48 

[2] Γεν.α΄4 

[3] Ιερ.να΄9 

[4] Αγ. Μάρκου Ευγενικού. Απολογία ρηθείσα επί τη τελευτή αυτού αυτοσχεδίως, PG 160,536-537 

[5] Ιω.ι΄5 

[6] Β Τιμ. β΄17 

[7] P.G.33,35 

[8] Βλέπε Σ2,Επιστ.Προς Εφεσίους 267 σελ. 

[9] Αγ.Συμεών ο νέος Θεολόγος,Λόγος ΣΤ’ 

[10] Ερμηνεία Εις τους Γαλάτας. 

[11] Διαταγαί των Αγ. Αποστόλων, βιβλ.ΣΤ΄,Περί σχισμάτων 

[12] Ιούδα 3 

[13] Δ΄Οικουμενική Σύνοδος

http://opaidagogos.blogspot.gr/

Για την σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται κατά της Αποτειχίσεως

«Στοχευμένη καὶ συντονισμένη προσπάθεια 

κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως»!

Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο

Πολὺ προβληματίστηκα ἐὰν ἔπρεπε νὰ δημοσιοποιήσω τὰ ὅσα ἀκολουθοῦν, ἀναλογιζόμενος ἐὰν ἡ μαρτυρία μου θὰ ὠφελοῦσε ἢ θὰ ἔβλαπτε τὸν ἀγῶνα μας κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ τὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς κι αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν. Ὡστόσο βλέπω ὅλο καὶ πιὸ καθαρὰ ὅτι ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ —μετὰ τὴν Κολυμπάρειο ληστρικὴ καὶ ψευδεπίγραφη σύνοδο— μερικοὶ ἱερεῖς καὶ ἁγιορεῖτες προέβησαν στὴν Ἀποτείχισή τους, ἐκτυλίσσεται —μὲ πρόσχημα τὸ ἡμερολογιακὸ ζήτημα— μία στοχευμένη καὶ συντονισμένη προσπάθεια κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως τῶν νεοημερολογιτῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἔναντι τῆς ὁποίας δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ σιωποῦμε καὶ ν’ ἀδρανοῦμε.

Μάλιστα αὐτὴ τὴν ἐκστρατεία ἔχουν ἀναλάβει ἐργολαβικὰ νὰ στηρίξουν καὶ νὰ προβάλουν γνωστὰ κι ἐπίσημα ἱστολόγια τῶν παλαιοημερολογιτῶν στὸ διαδίκτυο, ἐπιστρατεύοντας μάλιστα ἐγκαθέτους σχολιαστὲς ποὺ θρασυδείλως καὶ χωρὶς ἴχνος θεολογικοῦ λόγου καὶ ὀρθοδόξου πνευματικότητος μετέρχονται ἐκτὸς τῶν ὕβρεων καὶ ἀπειλὲς βίας κατὰ νεοημερολογιτῶν διαχειριστῶν ἱστολογίων!... Εἶναι δὲ χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ ἐκ τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου ἐκστρατεύοντες καὶ οἱ ὑπὲρ αὐτοῦ προμαχοῦντες δὲν κατεδίκασαν αὐτὲς τὶς ὕβρεις καὶ ἀπειλὲς βίας, δίδοντας τὴν ἐντύπωση ὅτι ὄχι μόνον τὶς ἐγκρίνουν ἀλλὰ καὶ ὅτι τὶς ὑποδαυλίζουν!!!

Ἀλλὰ καὶ ἔνιοι ἐκ τῶν καλοπροαιρέτων σχολιαστῶν, ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴν παναιρετικὴ οἰκουμενιστικὴ προπαγάνδα τῆς στείρας ἀγαπολογίας καὶ τῆς ἀπροϋποθέτου ἑνωσιολογίας, καλοῦν σὲ εἰρήνευση καὶ καταλλαγὴ καὶ «νὰ τὰ βροῦμε» μέσω κάποιας συνάξεως μεταξὺ τῶν Πατέρων. Ἀλλὰ ἡ πραγματικὴ ἀγάπη εἶναι μόνον ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη ποὺ ἀδιαιρέτως ὑπάρχει μετὰ τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας Του· καὶ ἡ πραγματικὴ ἑνότητα ὑπάρχει εἰς τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως. Ἄνευ τούτων οὔτε ἀγάπη καὶ ἑνότητα οὔτε εἰρήνη καὶ καταλλαγὴ ὑπάρχουν. Ἐκεῖ ποὺ ἔχουν φτάσει τὰ πράγματα εἶναι ἔγκλημα νὰ σπρώξουμε τὰ προβλήματα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί, νὰ κάνουμε ὅτι δὲν βλέπουμε καὶ ὅτι δὲν ἀκοῦμε. Τὸ σπυρὶ πρέπει νὰ σπάσει γιὰ νὰ θεραπευτεῖ ἡ νοσοῦσα κατάσταση· καὶ θὰ σπάσει. Κι αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ γίνει «μεταξὺ τῶν Πατέρων» μόνον.

Βρισκόμαστε σὲ φοβερὴ πρωτοφανὴ κι ἐμπερίστατη κατάσταση, ὅπου ἡ ἐμπιστοσύνη στοὺς ρασοφόρους πατέρες καὶ μοναχοὺς ὡς αὐθεντίες ἔχει κλονιστεῖ· κανεὶς πλέον δὲν μπορεῖ νὰ λογίζεται «ἅγιος» ἢ ἅγιος, ἀλάθητος καὶ αὐθεντία καὶ ὑπεράνω ἐλέγχου. Γι’ αὐτὸ ὅ,τι εἶναι νὰ διευθετηθεῖ πρέπει νὰ διευθετηθεῖ φανερὰ καὶ μὲ διαφάνεια στὴν Κληρικολαϊκὴ Συνέλευση, ὅπου κανεὶς δὲν εἶναι ἀρχηγός, γιατὶ στὴν Ἐκκλησία Του ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς μας καὶ ὁ μόνος Ἀρχηγός μας μὲ βοηθούς Του τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ Στρατηγὸ τῶν ἀγώνων μας, τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες μας, τοὺς φίλους Του· μὲ «ἐργαλεῖα» τους τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τὴν ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία καὶ πράξη, τὶς ἁγίες οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς Συνόδους, τοὺς ἱεροὺς Κανόνες· καὶ τὴν πεμπτουσία ὅλων αὐτῶν, τὴν χάρη καὶ τὴ εὐλογία Του καὶ τὴν φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ποιόν ἄλλον ἀρχηγὸ μποροῦμε ν’ ἀναζητοῦμε; Ποιούς ἄλλους στρατηγοὺς καὶ ἀξιωματικοὺς θέλουμε; Ποιά ἄλλα ὅπλα καὶ πυρομαχικὰ ἀναζητοῦμε; Τὸ μόνο ποὺ μᾶς λείπει εἶναι ἡ Πίστη ἑνὸς ἑκάστου ἐξ ἡμῶν στὸν Δημιουργὸ καὶ Πλάστη μας κι ἡ ἐξ αὐτῆς παρουσία μας καὶ ἡ συμμετοχή μας· ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι ἡ δική μας συνεισφορὰ στὸ θέλημά Του καὶ εἰς τὴν ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ θυσία Του γιὰ τὴν διὰ τοῦ αἵματός Του ἐξαγορά μας καὶ τὸν ἀγῶνα εἰς τὸν ὁποῖον μᾶς κάλεσε γιὰ τὴν σωτηρία μας εἰς τὴν ἐπουράνιο Βασιλεία τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας!!! Ἰδοὺ λοιπὸν στάδιον λαμπρὸν γιὰ ὅλους μας, στάδιον ἀγώνων ἀλλὰ καὶ πνευματικῆς μεθέξεως!... 

Συκοφαντεῖται ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς· ποὺ μὲ βιβλία καὶ ὁμιλίες καὶ ἀρθρογραφία ἀνέδειξε στὶς ἡμέρες μας, ἐκ τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως κι ἐκ τῆς διαχρονικῆς Ἐκκλησίας μας, τὴν Ἀποτείχιση ὡς τὴν ἁγιοΠατερικῶς ἐνδεδειγμένη καὶ ἱεροΚανονικῶς ἐπιβαλλομένη στάση τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐν καιρῷ αἱρέσεως. Κι ἀκόμη συκοφαντοῦνται ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ ἐδῶ καὶ εἴκοσι τουλάχιστον χρόνια σηκώνουν τὸν Σταυρὸ τοῦ ἀντὶ-οἰκουμενιστικοῦ Ἀγῶνος καὶ τῆς Ἀποτειχίσεως· ὄχι μὲ χαρτοπόλεμο καὶ δημόσιες σχέσεις, ἀλλὰ συνδυάζοντας τὸν λόγο μὲ τὴν πράξη, ὑφιστάμενοι μάλιστα πραγματικὸ διωγμό, ποὺ δὲν ἔλαβε δημοσιότητα στὰ ἐλεγχόμενα ἀπὸ τὸν οἰκουμενισμὸ ἢ τὴν ἐμπάθεια «ὀρθόδοξα» ἱστολόγια, νεοημερολογήτικα καὶ παλαιοημερολογήτικα!...

● Μὲ καθαίρεση «τιμωρεῖται» ὁ π. Εὐθύμιος· γιὰ τὸν ὁποῖον ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ποὺ ἀργότερα μετεστράφη σὲ πολέμιο τῆς Ἀποτειχίσεως καὶ τοῦ π. Εὐθυμίου —γιὰ νὰ καταλήξει προσφάτως σὲ μίαν «ἀποτείχιση» ἀντὶ-Πατερικὴ καὶ ἀντὶ-ἱεροΚανονική!!!— σὲ ὁμιλία του στὸν Βόλο (25 Ἰανουαρίου 2007) εἶπε:

«Ἡ ἀποψινή μας παρουσία ἐδῶ καὶ ἡ δική μου καὶ τῶν Θεσσαλονικέων ἀδελφῶν, ἰδίᾳ τῶν Ἀγιαντωνιτῶν, σὺν τοῖς ἄλλοις, εἶναι καὶ μία συμπαράσταση πρὸς τὸν ταλαιπωρούμενο ἀδελφὸ καὶ πατέρα, πρὸς τὸν ἀδίκως τιμωρηθέντα π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε καὶ ἐσήκωσε μόνος ἐπὶ ἔτη τὸ ‟βάρος τῆς ἡμέραςˮ, τὸ βάρος τῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους.Νὰ ἀφυπνήσουμε τὸ κοιμώμενο λόγῳ ἀγνοίας ὀρθόδοξο ποίμνιο»!... (www.zoiforos.gr, 14 Μαΐου 2013).

● Μὲ ἀφορισμοὺς καὶ λοιδορίες, διασυρμοὺς κι ἐξευτελισμούς, ἄδικες κατηγορίες καὶ δίκες, ὅπου καταδικάσθηκαν, διώκονται οἱ λαϊκοὶ γιὰ τοὺς 

ἀγῶνες τους κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατὰ τῶν λατινοφρόνων καὶ οἰκουμενιστῶν· μεθοδεύσεις ποὺ ἔχουν τεράστιες καὶ καταστροφικὲς συνέπειες γι’ αὐτοὺς σὲ οἰκογενειακό, κοινωνικὸ κι ἐπαγγελματικὸ-οἰκονομικὸ ἐπίπεδο.

Ὡς ἐκ τούτου μόνον ἀπὸ τοὺς ἀδιαφόρους καὶ ἀπόντες τῶν ἀγώνων μποροῦν νὰ κατηγορηθοῦν πλειάδα Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ὅτι εἶναι ἀσφαλεῖς στὰ σαλόνια τους καὶ πίσω ἀπὸ τὰ πληκτρολόγιά τους. Διότι μόνον ἀδιάφοροι κι ἀπόντες, ποὺ μάλιστα διακαῶς ἐπιθυμοῦν νὰ καταστοῦν ἀρχηγοὶ καὶ στρατηγοὶ κι ἐμφανίζονται ὡς αὐθεντίες, μποροῦν νὰ προκύπτουν τόσο συμπλεγματικοί· ἀκριβῶς λόγω τῆς σκανδαλώδους ἀδιαφορίας τους καὶ ἀπουσίας τους ἀπὸ τοὺς ἀγῶνες κατὰ τῆς αἱρέσεως καὶ τῶν αἱρετικῶν, λόγω τῆς ἀδικαιολογήτου ὀλιγωρίας τους ἐπὶ σειρὰν πολλῶν ἐτῶν, ἐνίων ἐξ αὐτῶν δὲ κι ἐπὶ δεκαετιῶν!!!

Αὐτοὶ οἱ λαϊκοί, ποὺ —χωρὶς νὰ καιροσκοποῦν καὶ χωρὶς νὰ ἔχουν ἐξασφαλίσει μεγάλους χρηματοδότες καὶ ὑψηλὲς δημόσιες σχέσεις, προκειμένου ν’ «ἀποτειχιστοῦν»— μὲ τὴν καθοδήγηση του καὶ σὲ συνεργασία μὲ τὸν π. Εὐθύμιο σήκωσαν στὶς πλάτες τους τὸν ἀγῶνα ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια. Μὲ γνωστότερο κι ἀναγνωρισιμότερο τὸν ἀδελφό μας Σημάτη Παναγιώτη, ἀλλὰ καὶ τοὺς πρόσφατα ἀποτειχισθέντας Ἰωάννη Ρίζο καὶ Ἀδαμάντιο Τσακίρογλου, ποὺ ἐν ἀπολύτῳ ἀληθείᾳ κι ἐν Χριστῷ παρρησίᾳ τόλμησαν νὰ ἐνημερώσουν τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὰ ἀνιέρως τεκταινόμενα ὑπὸ τὸ πρόσχημα τοῦ ἡμερολογίου.

Σήμερα αὐτοὶ καὶ ἄλλοι λαϊκοὶ ἀπαξιώνονται καὶ καθυβρίζονται καὶ καταγγέλλονται ὡς αἱρετικοί!!! ἀπὸ τοὺς «νεοαποτειχισμένους» ἁγιορεῖτες, οἱ ὁποῖοι μέχρι πρότινος ἦσαν στὴν αἵρεση καὶ μνημόνευαν καὶ κοινωνοῦσαν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς λατινόφρονες καὶ οἰκουμενιστὲς ἐπισκόπους!... Ἀκόμη ὁ μολυσμὸς δὲν ἔχει φύγει ἀπὸ τὰ χείλη τους κι ἀπὸ τὴν ψυχή τους!!! Κι ὅμως, ἀντὶ ὅπως ἔπρεπε μὲ συστολὴ καὶ συναίσθηση καὶ μετάνοια νὰ ἑνωθοῦν καὶ νὰ συσσωματωθοῦν μὲ τοὺς προϋπάρχοντες αὐτῶν ἀποτειχισμένους —δημιουργώντας ἕνα ἀρραγὲς καὶ συνεχῶς διευρυνόμενο μέτωπο τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας— μέσα σὲ λίγους μῆνες μὲ παχυλὸ ἐγωϊσμὸ καὶ ἰδιοτελῆ ἔπαρση, μὲ δεσποτοκρατικὴ ἀλαζονεία καὶ γεροντοκρατικὴ οἴηση, σκοπίμως καὶ ὀργανωμένα δρῶντες —διὰ τῶν ἐπιτηδείων μεθόδων τῆς πολυγλωσσίας καὶ τῆς πολυπροσωπίας καὶ τῆς ἀμφισημίας, καὶ τεχνηέντως ἐπικαλούμενοι τὸν ὅποιον «διωγμό» τους, θολώνοντας τὰ νερὰ καὶ τοιουτοτρόπως ἐξαπατώντας τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ποὺ σέβεται τὸ τιμημένο ράσο καὶ μὲ ἀπαντοχὴ προσδοκᾶ στὸ Ἅγιον Ὄρος τῶν ἁγίων καὶ τῶν μαρτύρων— ἀνακάτεψαν τὰ πάντα καὶ τοὺς πάντες κι ἔφεραν τὴν Ἀποτείχιση σ’ ἐκεῖνο τὸ σημεῖο συγχύσεως κι ἀποπροσανατολισμοῦ, ἀπὸ τὸ ὁποῖο μόνον οἱ λατινόφρονες καὶ οἱ παναιρετικοὶ οἰκουμενιστὲς ὠφελοῦνται κι ἐπιχαίρουν.

Ἀποφάσισα νὰ μιλήσω, ὅταν διάβασα τὸ κατάπτυστο κείμενο «Ἀπαντήσεις ἐπὶ ἐκκλησιολογικῶν ζητημάτων περὶ τῆς ἱερᾶς ἀποτειχίσεως», τὴν ὁποίαν ἐδημοσίευσε δίκην συνόδου ἡ «τρόϊκα» τῶν μοναχοῦ Σάββα Λαυριώτου, ἱερομονάχου Χαρίτωνος Ἁγιορείτου καὶ μοναχοῦ Ἐπιφανίου Καψαλιώτου, καπηλευομένη τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ τοὺς ἐσχάτως ἀποτειχισμένους Ἁγιορεῖτες Γέροντες καὶ Πατέρες· ἀκριβῶς αὐτοὺς ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ τὸ ὑπογράψουν. Μάλιστα, ὅταν ὁ Γέρων Γαβριὴλ ἀρνήθηκε νὰ τὸ ὑπογράψει ὁ μον. Ἐπιφάνιος τοῦ μίλησε σκαιῶς καὶ ἀπειλητικῶς!... Ἀντιλήφθηκα πλέον, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, ὅτι ἡ «τρόϊκα» δὲν ἐκπροσωπεῖ τοὺς ἀποτειχισμένους Ἁγιορεῖτες Πατέρες, οὔτε τοὺς Ἁγίους καὶ τοὺς Μάρτυρες τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀλλὰ μόνον τοὺς ἑαυτούς των κι ἐκείνους ποὺ ἐκ τοῦ σκότους εὑρίσκονται ὄπισθεν αὐτῶν.

Ἔτσι, χωρὶς φόβο καὶ πάθος ἀλλὰ μὲ ἐν Χριστῷ παρρησίᾳ, καταθέτω τὴν μαρτυρία μου. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια μίαν ἐκ τῶν μαρτυριῶν μου, τὴν πιὸ πρόσφατη, διότι σὲ προσεχὲς περισσότερο ἐκτενὲς κειμενό μου διαλαμβάνονται πολλὲς περὶ προσώπων καὶ καταστάσεων μαρτυρίες.

Σὲ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία ποὺ εἶχα μὲ τὸν ἐν Χριστῷ ἀδελφό μας Κωνσταντῖνο Νάσιο (Κ.Ν.), ποὺ ἔγινε τὴν Τρίτη, 3 Ὀκτ. 2017, ὧρα 14:46 καὶ διήρκεσε 19:06΄ —σχετικὰ μὲ τὸν ἰδιωτικὸ ἱερὸ ναὸ τοῦ Ἁγίου Βουκούλου, ποὺ εὑρίσκεται ἐντὸς τοῦ ἰδιοκτήτου οἰκοπέδου του ὅπου καὶ ἡ κατοικία του στὸ Μουζάκι Καρδίτσης, ὁ ὁποῖος ναὸς ἐπαπειλεῖτο παρανόμως καὶ αὐθαιρέτως ἀπὸ τὸν Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κ. Ἄνθη [Τιμόθεο] μὲ «σφράγισμα» καὶ «κατάσχεσή» του, ἐπειδὴ ἐλειτουργοῦσε ἐκεῖ ὁ ἱερομόναχος π. Σεραφεὶμ χωρὶς νὰ τὸν μνημονεύει, ὡς αἱρετικὸ ὄντα καὶ κοινωνοῦντα μετὰ τοῦ αἱρεσιάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ. Ἀρχοντώνη [Βαρθολομαίου]— μοῦ ἀνέφερε ὅτι:

Κατόπιν συμβουλῆς τοῦ π. Σταύρου Βαΐου (γιὰ τὴν ὁποίαν μοῦ εἶχε ξαναμιλήσει), καὶ τοῦ ἱερομονάχου Χαρίτωνος Καψαλιώτου —παρευρισκομένου ἐκείνη τὴν ὥρα παρὰ τὸ πλευρὸ τοῦ Κ.Ν., συνακροωμένου δὲ τῆς συνομιλίας μας καὶ παρεμβαίνοντος ὑποβάλλοντας στὸν Κ.Ν. ἔνιες ἀπαντήσεις του κατὰ τὴν συνομιλία μας— θὰ ἐδήλωνε στὴν πολεοδομία τὸν ὡς ἄνω ἱερὸ ναὸ ὡς ἀκολουθοῦντα καὶ ἀνήκοντα εἰς τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο/ἑορτολόγιο. Παραθεωρώντας τὶς εἰσηγήσεις ἐμοῦ καὶ συμβουλὲς ἄλλων ἀδελφῶν —μάλιστα νομικῶν καὶ ἀποτειχισμένων καὶ ἰδιοκτητῶν ἱερῶν ναῶν, ποὺ ἐπὶ πολλὰ ἔτη λειτουργοῦν μὴ μνημόνευοντες τῶν ἐπιχωρίων ἐπισκόπων ὡς αἱρετικῶν ὄντων, χωρὶς νὰ ἐνοχληθοῦν ἢ ἀπειληθοῦν ὑπ’ αὐτῶν— ὅτι τὸ μόνο ποὺ ἔπρεπε νὰ κάνει ἦταν προβεῖ σὲ δήλωση Ἀποτειχίσεως ἀπὸ τὸν δεσπότη τῆς Καρδίτσης καὶ νὰ τοῦ τὴν κοινοποιήσει ἐξωδίκως. Ἔτσι θ’ ἀφαιροῦσε ἀπὸ αὐτὸν κάθε «δικαίωμα» καὶ δυνατότητα νὰ πράξει τι ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Βουκόλου.

Σὲ παρατήρησή μου ὅτι ἐὰν προέβαινε σὲ αὐτὴ τὴν δήλωση, τότε θὰ ἔπρεπε καὶ νὰ λειτουργεῖ μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο, ὁ Κ.Ν. ἐντόνως μὲ διαβεβαίωσε ὅτι θὰ ἐδήλωνε μὲν τὸν ἱερὸ ναὸ ὡς παλαιοημερολογίτικο, ἀλλὰ θὰ λειτουργοῦσε μὲ τὸ νέο ἡμερολόγιο. Τοῦ εἶπα ὅτι ἐὰν συνέβαινε αὐτό, ἀκριβῶς τότε θὰ εἶχε πρόβλημα μὲ τὴν πολεοδομία, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ τὸν κατηγορήσει ὅτι ἄλλαξε τὴν δεδηλωμένη χρήση τοῦ ἀκινήτου καὶ θὰ ὑποστεῖ τὶς συνέπειες. Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο παρενέβη ὁ π. Χαρίτων, λέγοντας στὸν Κ.Ν. ὅτι πράγματι θὰ ἦταν ὑποχρεωμένος νὰ λειτουργεῖ μὲ τὸπαλαιὸ ἡμερολόγιο. Τότε εὐθέως ἐρώτησα τὸν Κ.Ν. ἐὰν ἀποφάσισε νὰ προσχωρήσει στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο. Μοῦ ἀπήντησε ἀμέσως κι εὐθαρσῶς, ὄχι! Ἁπλῶς θὰ ἔκανε αὐτὴ τὴν δήλωση γιὰ ν’ ἀποφύγει τὸν δεσπότη τῆς Καρδίτσης. Ὁ π. Χαρίτων ἐπέμενε ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ λειτουργεῖ μὲ τὸ παλαιό! Καὶ ὁ Κ.Ν., μπερδεμένος μεταξὺ ἐμοῦ κι ἐκείνου, μοῦ ἔδωσε στὸν π. Χαρίτωνα στὸ τηλέφωνο γιὰ νὰ μιλήσουμε ἄμεσα.

Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς συνομιλίας μας ὁ π. Χαρίτων ἦτο ἐπιθετικὸς κι ἀπαξιωτικός.

(α) Στὴν ἔνστασή μου ὅτι καὶ ἄλλοι ἀδελφοὶ ἔχουν ἰδιοκτήτους ἱεροὺς ναοὺς ὅπου ἀπὸ πολλὰ χρόνια δὲν μνημονεύονται οἱ ἐπιχώριοι ἐπίσκοποι χωρὶς νὰ τοὺς ἀπειλήσει κανεὶς μὲ κλείσιμο καὶ «κατάσχεση» τοῦ ναοῦ, μοῦ ἀπήντησε ὅτι αὐτὸ τὸ δικαίωμα τὸ ἔχουν κι ἁπλῶς ἐκεῖνοι δὲν τὸ χρησιμοποίησαν, ἐνῶ ὁ Καρδίτσης φέρεται διατεθειμένος νὰ τὸ ἐφαρμόσει. Τοῦ ἐπεσήμανα ὅτι λαθεύει, διότι αὐτὸ μπορεῖ νὰ συμβεῖ μόνον (α) σὲ ναοὺς ποὺ ἔχουν λάβει ἄδεια ἀπὸ τὴν περὶ ναοδομίας ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διὰ τῆς ἀνακλήσεώς της, ἀλλὰ ὁ Ἅγιος Βουκόλος δὲν ἔχει ζητήσει τέτοιαν ἄδεια, καὶ (β) ὅταν συμβαίνουν ἀνομίες, ὅπως παγκάρι κ.ἄ., ἀλλὰ ὄχι γιὰ τὴν Ἀποτείχιση τοῦ ἰδιοκτήτη ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο γιὰ λόγους Πίστεως, ποὺ γίνεται νομίμως βάσει τοῦ ιε΄ Κανόνος τῆς ΑΒ Συνόδου ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου.

(β) Μοῦ εἶπε:

«Τί σᾶς πειράζει νὰ λειτουργεῖ ὁ ναὸς μὲ τὸ παλαιὸ ἑορτολόγιο, ἐφ’ ὅσον δὲν θὰ ἀνήκει σὲ παράταξη παλαιοημερογιτῶν; Μπορεῖτε νὰ ἐκκλησιαζόσαστε σ’ ἐμᾶς. Ἐμεῖς δὲν ἔχουμε μαζί σας πρόβλημα, ἐσεῖς οἱ νεοημερολογίτες ἔχετε πρόβλημα μαζί μας».

Τὸν ἐρώτησα ἐὰν θὰ ἔχουμε κοινωνία μεταξύ μας, ἐὰν θὰ ἔχουμε κοινὸ ποτήριο. Μοῦ ἀπήντησε στερεοτύπως:

«Μπορεῖτε νὰ ἐκκλησιαζόσαστε σ’ ἐμᾶς».

Τὸν ξαναρώτησα καὶ μοῦ ἀπήντησε τὸ ἴδιο. Ἀπέφυγε τὴν ἐρώτησή μου καὶ δὲν μοῦ εἶπε ἐὰν θὰ ἔχουμε κοινωνία μεταξύ μας, δηλαδὴ κοινὸ ποτήριο. Ὅμως ἡ πρακτικὴ τῶν ἀκολουθούντων τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο/ἑορτολόγιο ἀποτειχισμένων ἱερέων (π. Σταῦρος, π. Γεώργιος) εἶναι νὰ μὴν κοινωνοῦν τοὺς νεοημερολογίτες, ἀλλὰ τοὺς ἀντιμετωπίζουν ὡς κατηχουμένους, δηλαδὴ ὡς ἀβαπτίστους!!!

(γ) Ἐπέμεινε ὅτι ἡ Ἀποτείχιση χωρὶς προσχώρηση στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο δὲν εἶναι Ἀποτείχιση, καὶ ὅτι οἱ νεοημερολογίτες ἀποτειχισμένοι βρίσκονται ἀκόμα στὴν αἵρεση καὶ εἶναι αἱρετικοί. Ἀντέτεινα ὅτι τὸ ἡμερολόγιο δὲν εἶναι θεολογικὸ/δογματικὸ θέμα ἀλλὰ ζήτημα ἐκκλησιαστικῆς τάξεως καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἀφορᾶ στὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ τοὺς λατινόφρονες καὶ οἰκουμενιστὲς ὥστε νὰ μᾶς διαιρεῖ.

Ἀπήντησε ὅτι εἶναι καὶ θεολογικὸ θέμα, μάλιστα ἡ πρώτη πράξη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀναπτύσσοντας τὴν γνωστὴ ἡμερολατρικὴ ἐπιχειρηματολογία τῶν παλαιοημερολογιτῶν... Ἄλλωστε τὸ ἄρτι κυκλοφορηθὲν βιβλίο τοῦ π. Χαρίτωνος, «Τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ ἡ διαχρονική του στάση ἔναντι τῶν αἱρέσεων», διαπνέεται ἀπὸ παρόμοιες ἰδέες ὡς πρὸς τὸ ἡμερολόγιο, βρίθει δὲ σχετικῶν ἀναφορῶν κι ἐπιχειρημάτων, ποὺ βεβαιώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές!!!

(δ) Τοῦ εἶπα ὅτι μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ ταυτιστεῖ ἡ Ἀποτείχιση μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο κι ἔτσι κανεὶς πλέον ἐκ τοῦ νέου ἡμερολογίου δὲν θὰ μᾶς ἀκούει καὶ δὲν θὰ προχωρεῖ στὴν Ἀποτείχισή του, κι ἔτσι ὁ ἀντὶ-οἰκουμενιστικὸς ἀγῶνας μας θὰ καταστεῖ πλήρως ἀναποτελεσματικὸς καὶ θὰ σβήσει. Διότι θὰ μετατοπίζαμε τὸ κέντρο βάρους ἀπὸ τὴν αἵρεση στὸ ἡμερολόγιο καὶ ὅλοι θὰ μᾶς ἀντιμετωπίζαν ὡς παλαιοημερολογίτες· ἄλλωστε κανείς, ἐκτὸς τῶν ἰδίων, δὲν ἀντιλαμβάνεται τοὺς παλαιοημερολογίτες ὡς ἀντὶ-οἰκουμενιστές, παρὰ μόνον ὡς σχισματικούς!...

Προέβαλα τὴν θέση ὅτι πρέπει τόσο οἱ νεοημερολογίτες ν’ ἀποτειχιστοῦμε ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς ἐπισκόπους μας ὅσο καὶ οἱ παλαιοημερολογίτες ν’ ἀποτειχιστοῦν ἀπὸ τὶς παρατάξεις τους, παραμένοντας οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ στὸ ἡμερολόγιο ποὺ τοὺς ἀναπαύει, ἀλλὰ ἔχοντας ἑνότητα καὶ κοινωνία μεταξύ μας, συμπαράταξη καὶ κοινοὺς ἀγῶνες.

Καθὼς ἔλεγα αὐτὰ ὁ π. Χαρίτων μὲ διέκοπτε λέγοντας ἐπανειλλημμένως, ὅτι:

«Αὐτὰ εἶναι οἱ τρέλες ποὺ λέει ὁ Τρικαμηνᾶς».

Ἀναφερόμενος δὲ στὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ οὐδεμία φορὰ τὸν ἀνέφερε ὡς πατέρα ἢ γέροντα, ἐνῶ ἡ φωνή του εἶχε ἔνταση, περιφρονητικὸ καὶ ἀπαξιωτικὸ τόνο!...

(ε) Τελικῶς μοῦ ἐπιτέθηκε προσωπικῶς, λέγοντας μου ὅτι ὡς νεοημερολογίτης δὲν εἶμαι ἀποτειχισμένος, ὅτι βρίσκομαι ἀκόμη στὴν αἵρεση καὶ εἶμαι αἱρετικός, κατηγορώντας ἐμένα καὶ ὅσους ἀκολουθοῦμε «τὸν Τρικαμηνᾶ στὶς τρέλες» του.

(στ) Βλέποντας ὅτι ἡ συζήτηση ὀξυνόταν διέκοψα τὴν ἐπικοινωνία μας, λέγοντάς του:

«Πάτερ λυπᾶμαι, ἀλλὰ δὲν θέλω νὰ συνεχίσουμε τὴν συζήτηση. Γίνεστε ἐπιθετικὸς κι αἰχμηρός. Ἐγὼ σᾶς μιλῶ μὲ σεβασμὸ καὶ πολλὴν ἀγάπη. Ὡστόσο κι ἐγὼ κατάλαβα πολὺ καλά, κι ἐσεῖς γνωρίζετε καλύτερα τὶ ἀκριβῶς συμβαίνει. Χαίρετε».

Ἔτσι κι ἐκεῖ τελείωσε ἡ συνομιλία μας.

Ὁ Κ.Ν. μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι ἐκείνη τὴν ἡμέρα, ὥρα 18:00, εἶχε διοργανώσει στὸ σπίτι του μίαν σύναξη γιὰ νὰ μιλήσει ὁ π. Χαρίτων σὲ Καρδιτσιῶτες ἀδελφούς μας ποὺ ἔχουν ἀποτειχιστεῖ ἢ σκέφτονται ν’ ἀποτειχιστοῦν, καὶ μὲ εἶχε καλέσει σὲ αὐτήν. Κατόπιν τοῦ ἀνωτέρω τηλεφωνήματος ἔκρινα ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ πάω, διότι πολὺ φοβόμουν ὅτι θ’ ἀντιδικούσαμε καὶ πάλι μὲ τὸν π. Χαρίτωνα, σκανδαλίζοντας τοὺς ἀδελφούς μας. Ἔτσι δὲν γνωρίζω ὡς αὐτήκοος τί ἀκριβῶς εἰπώθηκε σὲ αὐτήν.

Ὁ Κ.Ν. μοῦ εἶπε ὅτι δὲν μίλησε γιὰ τὸ ἡμερολόγιο. Ἀλλὰ ὑπάρχει ἀνηρτημένη μαρτυρία ἀπὸ τὸν Σχολιαστὴ «Γιῶργο», ποὺ καταθέτει ὅτι ὁ π. Χαρίτων σὲ αὐτὴ τὴν συνάντηση ἀπέτρεψε νεοημερολογίτη ν’ ἀποτειχιστεῖ ἐὰν ταυτοχρόνως δὲν προσχωροῦσε στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο.

Θεωρῶ καὶ τὶς δύο πληροφορίες, τοῦ Κ.Ν. καὶ τοῦ «Γιώργου», ἐξ ἴσου ἀξιόπιστες· διότι ὁ π. Χαρίτων μπορεῖ νὰ μὴν μίλησε στὴν σύναξη γιὰ τὸ ἡμερολόγιο, ἀλλὰ ἀπέτρεψε τὴν ἀποτείχιση σὲ κατ’ ἰδίαν συζήτηση· τὸ ἕνα δὲν ἀποκλείει τὸ ἄλλο· ἔχοντας μάλιστα τὴν ἀνωτέρω ἐμπειρία σὲ αὐτὸ τὸ συμπέρασμα καταλήγω!...

Ἐκ τῶν προηγηθέντων βασίμως συμπεραίνω, ἐκ τῶν λόγων καὶ τῶν κειμένων καὶ τῶν ἔργων τους, ὅτι ἡ «τρόϊκα» τῶν ἁγιορειτῶν κι ἔνιοι τῶν «νεοαποτειχισθέντων» μὲ προεξάρχοντα τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο (Πτολεμαΐδα), ἐπιδιώκουν νὰ ἐσπείρουν τὴν σύγχυση καὶ τὸν ἀποπροσανατολισμὸ καὶ τὴν διάλυση εἰς τοὺς ἐκ τῶν αἱρετικῶν κι αἱρετιζόντων ἐπισκόπων καὶ τοὺς μετ’ αὐτῶν κοινωνούντων ἀποτειχισθέντες καὶ ἀποτειχιζομένους Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τοῦ νέου ἡμερολογίου. Κατὰ τὴν ἄποψή μου τελοῦν ἐν διατεταγμένῃ ὑπηρεσίᾳ· ἄλλα λέγοντας ὁ ἕνας κι ἄλλα κάνοντας ὁ ἄλλος, ἀναλόγως τοῦ ἀκροατηρίου τους καὶ τῆς περιστάσεως, ὁπωσδήποτε ὅμως μὴ ἀποκαλύπτοντες ἐξ ἀρχῆς τὰ πιστεύματά τους καὶ τὶς προθέσεις τους. Θέλησαν νὰ ἐκμεταλλευτοῦν τὴν δεσποτικὴ ἀπειλὴ κατὰ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Βουκόλου στὸ Μαυρομάτι Καρδίτης, προσπαθώντας νὰ πείσουν τὸν Κ.Ν. ὅτι μόνος τρόπος προστασίας του ἦταν ἡ προσχώρησή του στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο, ὁδηγώντας τον ἔτσι —παρὰ τὸ φρόνημά του καὶ τὴν θέλησή του— στὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο.

Τελικῶς ὁ Κ.Ν., μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Κυρίου καὶ τὴν φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ Στρατηγοῦ τῶν ἀγώνων μας, δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων μας καὶ ἰδιαιτέρως τοῦ Ἁγίου Βουκόλου, δὲν τοὺς ἤκουσε κι ἔπραξε τὸ δέον γενέσθαι. Διεκήρυξε ὡς νεοημερολογίτης τὴν ἀποτείχισή του ἀπὸ τὸν αἱρετικὸ ἐπίσκοπο Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων κ. Ἄνθη [Τιμόθεο], τὴν ὁποίαν δι’ ἐξωδίκου τοῦ ἀπέστειλε καὶ τὴν δημοσίευσε στὸ διαδίκτυο.

Ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ μὴν ἀναφερθῶ στὸ παράδειγμα ποὺ μὲ τὴν στάση του —στάση ζωῆς ἄοκνη κι ἀκάματη ἀπὸ τὴν νεότητά του ἕως τὰ γεράματά του— μᾶς δίνει ὁ ἀφιερωμένος στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἀδελφός μας Κωνσταντῖνος Νάσιος· καὶ ὄχι μόνον αὐτός, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀδελφός μας Δημήτριος, οἰκογενειάρχης ἄνθρωπος μὲ παιδιὰ καὶ μὲ ὑποχρεώσεις ὄντας. Ἐνῶ ἐμεῖς ἀντιδικοῦμε μεταξύ μας, ἐνίοτε μὲ διαπρύσια κείμενα καὶ λόγια, ἐκεῖνοι ὡς συνεπῆ καὶ συνετὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνίζονται στὰ ἔμπεδα τῶν μαχῶν, εὑρισκόμενοι στὶς πρῶτες γραμμὲς τῶν ἀγώνων μας. Λ.χ. πρωτοστατοῦν αὐτὲς τὶς ἡμέρες στὶς κινητοποιήσεις τῶν ἐλαχίστων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν κατὰ τῆς αἰσχρὰς καὶ βλασφήμου κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου θεατρικῆς παραστάσεως στὴν Θεσσαλονίκη, ἀλλὰ καὶ στὶς κινητοποιήσεις στὴν Ἀθήνα κατὰ τοῦ θεομάχου καὶ χριστομάχου κι ἐκκλησιομάχου πλέον μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καὶ τοῦ προσυλλητισμοῦ καὶ τῆς μυήσεως τῶν Ἑλληνοπαίδων, τῶν παιδιῶν μας, ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων μάλιστα στὶς γενετήσιες διαστροφὲς καὶ κάθε εἴδους ἀνωμαλίες μέσα στὰ ἴδια τὰ σχολιά τους!!!... Σὲ αὐτὰ τὰ ἔμπεδα τῶν μαχῶν ὅμως δὲν εὑρισκόμεθα κι ἐμεῖς ποὺ ἀντιδικοῦμε· τουλάχιστον ὅσοι ἀπὸ ἐμᾶς μποροῦμε. Κι ἐκεῖ, στὶς ἐπάλξεις τῶν ἀγώνων, βρίσκονται πλάϊ-πλάϊ ἀπὸ κοινοῦ λοιδορούμενοι καὶ διασυρόμενοι ὡς «μέλη παραεκκλησιαστικῶν ὀργανώσεων», ἀλλὰ καὶ κακοποιούμενοι ἀπὸ τὴν Ἀστυνομία καὶ συρόμενοι στὰ δικαστήρια ἁπλοὶ καὶ «ἁπλοϊκοί» νεοημερολογίτες καὶ παλαιοημερογίτες· ποὺ μεταξύ τους διαφωνοῦν καὶ συγκρούονται μὲν στὰ λόγια, ἀλλὰ ἐκ τῶν πραγμάτων —δηλαδὴ τὴν εὐλογία καὶ τὴν οἰκονομία τοῦ Κυρίου!!!— συμπαρατάσσονται καὶ ἀπὸ κοινοῦ ἀγωνίζονται στὶς τάπιες καὶ στὰ μετερίζια τῆς Πίστεως!!! Αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλεῖο τῆς Ρωμῃοσύνης· αὐτὸ εἶναι τὸ ρωμαίϊκο φιλότιμο· αὐτὸς εἶναι ὁ αὐθεντικὸς Ἕλληνας Ὀρθόδοξος Χριστιανός!...

Παραδειγματιζόμενοι, λοιπόν, ἀπὸ τοὺς ἀξίους ἀδελφούς μας, ἂς καταλάβουμε ἐπὶ τέλους ὅλοι μας ποῦ βρίσκεται ἡ ἑνότητα τῆς Πίστεώς μας κι ἂς ἐνεργήσουμε τὰ δέοντα!... Βεβαίως ὄχι στὰ ἡμερολόγια, ἀλλὰ ναὶ στὴν Πίστη καὶ στὴν μαρτυρία καὶ στὸ μαρτύριο!!!

Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός μας.

Δροσερὸ Τρικάλων, 21 Ὀκτ. 2017

Λαυρέντιος Ντετζιόρτιο

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Γιά τήν ἀνάγκη μιᾶς δεύτερης πνευματικὴς γεννήσεως

Αυτά είπε ο Κύριος απευθυνόμενος στο Νικόδημο, άρχοντα των Ιουδαίων και ο Νικόδημος απάντησε έκπληκτος: «πώς δύναται γεννηθήναι γέρων ων;» (Ιωάν. 3,4). Δηλαδή πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ξανά;

Μέχρι σήμερα πολλοί ρωτούν: «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος; Πώς μπορεί η χάρη του Θεού να εισέλθει σ’ έναν άνθρωπο και να αντικαταστήσει το σαρκικό φρόνημά του και τη σαρκική θέλησή του; Πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φωτίσει την καρδιά ενός ανθρώπου; Πώς μπορεί το νερό να μεταβληθεί σε κρασί;».

Γνωρίζουμε πως, όταν το Πνεύμα του Θεού κατήλθε επί των αποστόλων, αυτοί έγιναν διαφορετικοί άνθρωποι, καινοί, αναγεννημένοι άνθρωποι. Επίσης, μέσα από χιλιάδες παραδείγματα, γνωρίζουμε ότι άνθρωποι με σαρκικό βίο και πολιτεία μεταβλήθηκαν σε πνευματικούς, ανακαινισμένους ανθρώπους.

Συνεπώς γνωρίζουμε ότι, όπως τότε έτσι και τώρα συμβαίνει αυτό, με την ενέργεια της Χάριτος του Θεού, του Παρακλήτου Πνεύματος. Εμείς δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε πώς συμβαίνει αυτό! Για μας αρκεί να γνωρίζουμε ότι συμβαίνει· και να αγωνιζόμαστε να συμβεί και σ’ εμάς, καθότι η Χάρη του Θεού δίνεται σε όποιον τη ζητάει και προετοιμάζεται να γίνει άξιος για να τη λάβει!

Δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα από το να εξηγήσει κανείς τα πνευματικά πράγματα σε ανθρώπους που σκέπτονται και κρίνουν μόνον κατά τη σάρκα! Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει: «Μία ψυχή που παραδίδεται στα πάθη δεν μπορεί να κατορθώσει τίποτε μεγάλο και υψηλό κι ευγενικό, διότι πάσχει από βαρύτατη τύφλωση, σαν κάποιος που τα μάτια του σκοτίστηκαν από μεγάλη πυόρροια».

Συνήθως, οι πιο φιλόσαρκοι άνθρωποι ζητούν να μάθουν για τα υψηλότερα θεϊκά μυστήρια. Δεν ρωτούν για να μάθουν πώς μπορούν να σωθούν, αλλά μάλλον για να φέρουν σύγχυση στους πιστούς και για να χλευάσουν την Πίστη και να δικαιολογήσουν έτσι τη δική τους αμαρτωλή και γεμάτη πάθη ζωή.

Ανίκανοι να αρθούν από μόνοι τους στο πρώτο σκαλοπάτι της ουράνιας κλίμακας, φαντάζονται το τελευταίο σκαλοπάτι! Αδελφοί μου, όταν τέτοιοι άνθρωποι ζητούν να μάθουν τα βαθύτατα μυστήρια της αναγεννήσεως της ψυχής και της Βασιλείας των Ουρανών, εσείς ζητήστε τους, πρώτα απ’ όλα να τηρήσουν τις δέκα βασικές εντολές του Θεού. Εάν το πράξουν, τότε οι ψυχές τους θα ανοιχτούν προς την κατανόηση των θείων μυστήριων, στον βαθμό που χρειάζεται αυτή η κατανόηση για τον καθαρισμό τους από τις αμαρτίες και τα πάθη και για την αιώνια σωτηρία τους.

Ω Κύριε Ιησού Χριστέ, Πολυεύσπλαχνε και Πάνσοφε Διδάσκαλε, αξίωσε μας να κατανοήσουμε με το νου μας και να ασπαστούμε με την καρδιά μας κάτι από τη σοφία Σου, όσο μας είναι απαραίτητο για τη σωτηρία μας! Βοήθησε μας να φυλαχθούμε από την ανάρμοστη φιλοπεριέργεια.

πηγή: Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδας», Έκδοσις Άθως

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι θά κρίνουν τόν κόσμο. Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι εἴμαστε ἐπαναστάτες….

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας.

Μή φροντίζετε μόνο νά διατηρεῖτε τό σῶμα τῶν παιδιῶν σας ἀσφαλές γιατί ἀκόμα καί οἱ ἀλεποῦδες τό ἴδιο κάνουν γιά τά μικρά τους. Ἀλλά βασικά ἐνδιαφερθεῖτε γιά τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τῶν παιδιῶν σας. Ἐάν ἐσεῖς ἐνδιαφέρεστε γιά τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, Ἐκεῖνος θά φρόντισει γιά ὅλα τά ὑπόλοιπα. Καί ὅ,τι ἐσεῖς συσσωρεύετε μέ πόνο καί κόπο γιά τά παιδιά σας Ἐκεῖνος τούς τά παρέχει ἄνετα καί ταχύτητα. (Ματθ 6: 33).

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας, γιατί

θά τούς στερήσετε τήν εἰρήνη, τήν εὐτυχία, τήν ὑγεία καί τήν εὐημερία τους.

Σέ ἀνθρώπους πού ἔχουν ἐγκαταλείψει τό Θεό, καί ὁλόκληρο τόν κόσμο νά τούς ἀφήσετε, εἶναι σάν νά τόν ἀφήνετε σέ πεινασμένους πού θά τόν καταβροχθίσουν ὁλόκληρο καί ἀκόμη θά πεινοῦν καί θά πεθάνουν ἀπό τήν πεῖνα.

Πολλές φορές κάνετε τό πᾶν γιά νά ἐξασφαλίσετε ἕνα κομμάτι ψωμί γιά τά παιδιά σας ἀλλά ἀδιαφορεῖτε τελείως ἔστω καί γιά τήν παραμικρή ποσότητα τροφῆς τῆς ψυχῆς καί τῆς συνειδήσεώς τους. Μόνο μ᾽ αὐτή τήν τροφή ἐξασφαλίζετε ἀπόλυτα τό μέλλον τῶν παιδιῶν σας καί ἐσεῖς ἐλκύετε τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Βασιλιάς Θεός ἐμπιστεύετε τά παιδιά Του στήν κηδεμονία σας. Θά ἀνταμείψει δέ βασιλικά ἐκείνους πού ἀληθινά προστατεύουν τήν «πριγκιπική γενιά» καί δέν σβύνουν μέ τόν τρόπο τους τό Ὄνομα τοῦ Πατέρα ἀπό τή μνήμη τῶν παιδιῶν Του.

Μέσω τῶν παιδιῶν Του ὁ Βασιλιάς παρακολουθεῖ ἐσᾶς πού τά φροντίζετε καί περιμένει τήν ἀνταπόκρισή σας. Ἄν ἡ ἀπάντησή σας εἶναι «νεκρή» αὐτό θά σημαίνει ὅτι φροντίζετε….πτώματα!.

Τά παιδιά – πολύτιμες ὕπαρξεις γιά τό Θεό – μαζί μέ τούς ἁγίους εἶναι στραμένα ἀπόλυτα καί εἰλικρινά πρός τό Θεό… Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι θά κρίνουν τόν κόσμο.

Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι εἴμαστε ἐπαναστάτες….

Πρόσεχε, ψυχή μου, πρόσεχε καί μήν κάνεις λάθη.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

iereasanatolikisekklisias.blogspot.com

«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς»

«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» 

Η δόξα των Αγγέλων… 

Είσαι η δόξα των Αγγέλων, η Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξότερα ασυγκρίτως των Σεραφείμ. Η Αγιωτέρα των Αγίων! Η χαρά του κόσμου! Είσαι αληθινά η περισσότερο από όλους αγνή μετά τον Θεό. Γι’ αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία μας σε τιμά περισσότερο από όλους τους Αγίους, εσένα που έγινες εύχρηστο όργανο μέσω του οποίου ο Θεός εργάστηκε το μυστήριο της σωτηρίας μας. Εσένα που αξιώθηκες να γίνεις η μητέρα της Ζωής όχημα του Θεού Λόγου, εσένα Παναγία μας! 

Μετά το Θεό τη δική σου πρεσβεία επικαλούμαστε και σε ικετεύουμε: 

«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς»… «Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών»… 

Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας με έργα πολλά εκφράζουν την τιμή και ευλάβεια στο πρόσωπό σου. Πολλοί ύμνοι, τροπάρια, ωδές και Κανόνες είναι αφιερωμένοι σε σένα. Ιδιαίτερα αγαπητοί σε μας τους Χριστιανούς είναι οι δύο Παρακλητικοί Κανόνες, που ψάλλουμε στην περίοδο του Δεκαπενταύγουστου: 

Ο Μικρός Παρακλητικός Κανόνας ή Μικρή Παράκληση, όπως απλά τον ονομάζουμε, και ο Μεγάλος Παρακλητικός Κανόνας ή αλλιώς Μεγάλη Παράκληση. Ο πρώτος ψάλλεται και σε κάθε άλλη περίοδο του χρόνου και είναι ποίημα του μοναχού Θεοστηρίκτου. Γράφτηκε τον 9ο αι. μ.Χ. και έχει τον ίδιο αριθμό τροπαρίων με τον Μεγάλο αλλά είναι συντομότερα. Ο δεύτερος είναι ποίημα του αυτοκράτορα Νικαίας Θεοδώρου Δούκα του Λασκάρεως και γράφτηκε αργότερα τον 13ο αι. μ.Χ. 

Μέσα από τα υπέροχα τροπάριά τους απευθυνόμαστε σε σένα, Παναγία μας. 

Σε υμνούμε, σε δοξάζουμε, σε μεγαλύνουμε, σε ευχαριστούμε και σε ικετεύουμε. Ποιος δοκιμάζει θλίψεις, πόνους, αρρώστιες, πειρασμούς στην πορεία της μικρής ζωής πάνω στη γη; 

Όμως εσύ που είσαι «η απαλλαγή των ασθενούντων» και «εν ευμενεία», δηλαδή ευνοϊκή διάθεση, επιβλέπεις και ακούς «τους καταφεύγοντας εις σε», χαρίζεις την υγεία «εις την χαλεπήν του σώματος κάκωσιν», σε κάθε οδυνηρή ταλαιπωρία του σώματός μας, όταν με πίστη προστρέχουμε στη μητρική αγκαλιά σου. 

Δηλαδή μετανιωμένοι για τα σφάλματα και τα λάθη μας. Ολόκαρδα! 

Από τα βάθη της ψυχής μας να σου μιλάμε. Με θέρμη ψυχής και χωρίς να σταματάμε. Ακόμη και με δάκρυα να βρέχουμε τίς προσευχές μας προς εσένα την Γοργοϋπήκοο, την Υψηλότερα των Ουρανών. Μάλιστα σε ώρες δύσκολες, κρίσιμες, να σου στέλνουμε σήμα κινδύνου και να σε φωνάζουμε «Προστασία των Χριστιανών, σπεύσον»!, «Μη παρίδης αμαρτωλών δεήσεων φωνάς αλλά πρόφθασον, ως αγαθή, εις την βοήθειαν ημών, των πιστώς κραυγαζόντων σοι». 

Τρέξε και σώσε την Πατρίδα μας, την Εκκλησία μας, την οικογένειά μας, εμάς τους αδύνατους κι αμαρτωλούς, Παναγία μας. Μη παραβλέψεις τις ικεσίες μας, γιατί είσαι η Μητέρα μας και όλοι μετά το Θεό σε σένα καταφεύγουμε. 

Εσένα έχουμε στήριγμα και ελπίδα, ότι θα μας οδηγήσεις στό λιμάνι της σωτηρίας. 

Όλα αυτά σου τα ζητάμε, επειδή ξέρουμε πως «ουδείς προστρέχων επί σοι κατησχυμμένος από σου εκπορεύεται… αλλά λαμβάνει το δώρημα προς το συμφέρον της αιτήσεως». Εσύ που γνωρίζεις το καλό μας, πρεσβεύεις ώστε ανάλογα να είναι τα δώρα του Θεού. 

Γι’ αυτό κι εμείς οι ανάξιοι δε θα σωπάσουμε ποτέ να διαλαλούμε τη δύναμη των πρεσβειών σου, που είναι πάντα ευπρόσδεκτες στον Υιό σου. Ποτέ δε θα πάψουμε να σε ικετεύουμε: 

«Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». 

Σώσε μας, εσύ, που είσαι πραγματικά άξια να σε ανυμνούν και να σε μακαρίζουν όλες οι γενιές των ανθρώπων!

http://amartolon-sotiria.blogspot.gr

ΛΥΣΣΑΞΑΝ ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ – ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΕΛΛΗΝΕΣ Μη λησμονειτε: οτι εξ αφορμης & μιας μονο βλασφημιας μπορει να καταστραφη μια οικογενεια, μια συνοικια, μια πολη, ενα νησι, μια ολοκληρη χωρα. 

Διοτι ολοι οσοι ακουουν τον βλασφημο και δεν διαμαρτυρονται ολοι ειναι ενοχοι. 

Κατα τον ιερο Χρυσοστομον η βλασφημια αποτελει κοινον δημοσιο εγκλημα

Τί κάνουν οἱ δεσποτάδες τῆς Θεσσαλονικῆς, 

που θεωροῦνται φύλακες;

ΛΥΣΣΑΞΑΝ ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΒΛΑΣΦΗΜΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 

ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

ΕΛΛΗΝΕΣ! Μὴ βλασφημεῖτε. Μὴ μολύνετε τὸν ἀέρα μὲ τὴν φρικτὴ βλασφημία. Μὴ προκαλεῖτε τοὺς κεραυνοὺς τῆς Θεϊκῆς ὀργῆς ποὺ πέφτουν στὴν χώρα τῶν ἀσεβῶν.

Μὴ λησμονεῖτε ὅτι ἐξ ἀφορμῆς καὶ μιᾶς μόνον βλασφημίας μπορεῖ νὰ καταστραφῆ μία οἰκογένεια, μία συνοικία, μία πόλις, ἑνα νησι, μία ὁλόκληρη χώρα. Διότι ὅλοι ὅσοι ἀκούουν τὸν βλάσφημο καὶ δὲν διαμαρτύρονται ὅλοι εἶνε ἔνοχοι. Κατὰ τὸν ἱερὸν Χρυσόστομον ἡ βλασφημία ἀποτελεῖ κοινὸν δημόσιον ἔγκλημα.

Οἱ βλασφήμιες αργά ή γρήγορα γυρίζουν στα κεφάλια των βλασφήμων.

Αν πῆς ἡλίθιους τους ηθοποιούς, που συνεργάζονται με τις σκοτεινες δυνάμεις και πετροβολώντας τον Χριστό συλλαμβάνεσαι. Αν βλασφημήσης τον Χριστὸ, τον τίμιο Σταυρό, την μητέρα και προστάτη τοῦ κόσμου προστατεύεσαι ὰπό την ὰστυνομία και χειροκροτήσαι!!!

Στο thestival.gr, λίγο πριν την έναρξη της βλάσφημης παραστάσεως ο πρωταγωνιστής Γιώργος Χρανιώτης, είπε: «Είναι περισσότερο αστείο να υπάρχουν αυτήν τη στιγμή κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι εμποδίζουν την τέλεση μίας παράστασης.

Βρέ αναίσθητε, «παλληκαρά» και βλάσφημε, βρίσε την μάνα και τον πατέρα που σε γέννησαι στην παράστασή σου και κανένας δεν θα διαμαρτυρηθῆ. Βλασφημᾶς ότι ιερό έχουν οι Ελληνες και απορεῖς που διαμαρτύρονται!!! Κάνε μια βλάσφημη θεατρική παράσταση για τον Μωάμεθ και θα δεῖς που θα πάει το κεφάλι το δικό σου και των συναιτέρων σου. Οι χριστιανοί δεν κάνουν κακό σε άνθρωπο, θέλουν μόνο να σταματήση η βλάσφημη παράσταση, δεν το καταλαβαίνεις; Θα πληρώσεις εσύ, τόσους αστυνομικούς που ασχολούνται μαζί σου τόσες μέρες;

Καθησύχασε το θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης, λέγοντας: «Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε την παράστασή μας και θα υπάρχει αστυνομική δύναμη, η οποία θα προστατεύσει τον κόσμο και εμάς τους ηθοποιούς».

ΒΛΑΣΦΗΜΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Διαμαρτυρία Χριστιανῶν για βλάσφημο εργο στη Θεσσαλονική. Βίντεο έξω από το θέατρο «Αριστοτέλειον» όπου παίζεται η βλάσφημη ταινία. Τί κάνουν οἱ δεσποτάδες τῆς Θεσσαλονικῆς, που θεωροῦνται φύλακες τῆς Ἀμπέλου; Σε ποια ενέργεια προέβησαν για να σταματήσουν την βλάσφημη ταινία; Τί κάνει ὁ Καλαμαριᾶς που τόσα χρόνια αγωνίζονταν για να γίνη δεσπότης; Κοντά στην Μητρόπολή του παίζεται το βλάσφημο Θέατρο;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ. 

Ἀλλα οἱ δεσποτάδες τῶν ἐσχάτων καιρῶν δὲν γίνονται για νὰ προσφέρουν ὑπηρεσία στὸν Χριστό, ἀλλὰ στὸν Αντίχριστο και να παρασύρουν τον κόσμο πίσω ἀπὸ ἀποφάσεις ψευδοσυνόδων και ψευτοσωτήρων.

http://agonasax.blogspot.gr

Γιατί δεν απαντά πάντοτε η Παναγία στις προσευχές μας;

Πολλοί χριστιανοί, και από αυτούς που συμμετέχουν πολύ συχνά στη Λατρευτική ζωή της Εκκλησίας, θέτουν το εξής ερώτημα: Γιατί δεν απαντάει πάντοτε η Παναγία μας, στις θερμές και επίμονες παρακλήσεις που τις κάνουμε.

Την απάντηση μας την δίνει ένας από τους στίχους της Παρακλήσεως .«Κάθε πιστός, λέει, λαμβάνει το δώρημα, δηλ. την απάντηση, ανάλογα με το συμφέρον της αιτήσεως».

Ζητούμε πολλά, πάρα πολλά από την Παναγία μας. Όμως όλα τα αιτήματά μας δεν είναι προς το συμφέρον μας. Εμείς, σαν άνθρωποι που είμαστε έχουμε μάτι περιορισμένο. Μάτι που βλέπει μόνο το παρόν. Γι΄ αυτό ζητούμε πράγματα που στην πρώτη όψη τους φαίνονται σωστά και δίκαια, στην ουσία τους είναι ψεύτικα και επιζήμια. Δεν συντελούν δηλ. στην σωτηρία μας. Για παράδειγμα θα αναφέρω ένα γεγονός μέσα από την Αγ. Γραφή. 

Οι Ισραηλίτες ζήτησαν από τον Θεό να τους γλιτώσει από την αιχμαλωσία των Αιγυπτίων και την φτώχεια. Ο Θεός τους άκουσε και τους δώρισε την ελευθερία και πολλά αγαθά.

Οι Ισραηλίτες όμως απ΄ όλα βλάφτηκαν. Αφού γεύθηκε όλα τα αγαθά του Θεού ο λαός του Ισραήλ, στην συνέχεια απέρριψε τον αληθινό Θεό και άρχισε να προσκυνάει τα είδωλα. Να λοιπόν γιατί δεν λαμβάνουμε πάντοτε την απάντηση που θέλουμε στις Παρακλήσεις μας. Γιατί δεν είναι πάντα προς το αιώνιο συμφέρον μας. 

Ο Ι. Χρυσόστομος λέει ότι όταν δεν μας απαντάει ο Θεός, τότε μας δίνει την ωραιότερη απάντηση. Γιατί τότε έχει να μας δώσει στον Ουρανό κάτι πολύ ανώτερο από αυτό που ζητούμε εδώ στη γη.

Γι΄ αυτό να δείξουμε εμπιστοσύνη στον Θεό, και στην Παναγία Μητέρα Του και να ζητούμε μόνον «Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών…» Αμήν.

http://orthognosia.blogspot.gr 

Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι μικρός Θεός μέσα στην λάσπη!

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Διαβάστε τα συγκλονιστικά λόγια-πατρικές συμβουλές του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς προς τους ανθρώπους τα οποία αποτελούν έναν εξαιρετικό οδηγό ζωής σχετικά με τη στάση που θα πρέπει να κρατάει στη ζωή του ο πιστός Χριστιανός προκειμένου να διαφυλάξει την ψυχή του.

Άνθρωπε!

Αδελφέ!

Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι μικρός Θεός μέσα στην λάσπη!

Μέσα στην λάσπη του σώματός σου εσύ έχεις την ζώσα Εικόνα του Θεού.

Πρόσεχε πως ζης.

Πρόσεχε τι κάνεις με την Εικόνα του Θεού που είναι μέσα σου.

Εύχομαι ο Αγαθός Κύριος να χαρίση στην καρδιά του καθενός μας όλα τα ουράνια δώρα, όλες τις ευαγγελικές αρετές: την πίστι και την αγάπη, την ελπίδα και την προσευχή, την νηστεία και την υπομονή, την πραότητα και την ταπείνωσι, ώστε να μπορέσουμε να αντέξουμε όλο αυτόν το φοβερό επίγειο αγώνα, να διαφυλάξουμε στην ψυχή μας την θεία μορφή και να μετατεθούμε από τον κόσμο αυτό προς τον Αναστάντα Κύριο σε εκείνο τον κόσμο.

http://agonasax.blogspot.gr

Τι Κρύβετε Πίσω Από Το Σήμα Της Ειρήνης;

Όλοι μας ξέρουμε πως είναι ο σύμβολο της ειρήνης, αυτό που δεν ξέρουν οι περισσότεροι είναι τι κρύβει απο πίσω… 

Το σήμα «πράγματι ξεκίνησε ως ένα σύμβολο της σατανικής ευλογίας κατά τη διάρκεια τελετουργιών.»Το σήμα αυτό έχει χρησιμοποιηθεί από τον Γιάσερ Αραφάτ, Ρίτσαρντ Νίξον, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, «Ο Τσόρτσιλ είπε ότι το σημείο που αντιπροσωπεύει τη νίκη, αλλά να θυμάστε ότι Churchill άνηκε στην «ελίτ» και ήταν μασώνος. Αυτός πιθανότατα γνώριζε την κακή σημασία αυτού του συμβόλου, αλλά προσπάθησε να του αλλάξει το νόημα».

Το «σημάδι v» έχει μια συναρπαστική ιστορία. «V» είναι το σημάδι για τον ρωμαϊκό αριθμό πέντε και ο Adam Weishaupt (ιδρυτής των Ιλλουμινατι )που χρησιμοποιούνται για την Illuminati για να συμβολίσει την «πέντε νόμους».

Στην Kabala:

«Το νόημα για το Εβραϊκό γράμμα V (Van) είναι« καρφί ». Τώρα, «Το Καρφί» είναι ένα από τα κρυφούς τίτλους του Σατανά στην Αδελφότητα του Σατανισμού. Αλλωστε χαρακτηριστικό σήμα του είναι το πεντάκτινο αστέρι.

«Η προέλευση του συμβόλου στην ιστορία αποδεικνύει τον μυστικιστικό χαρακτήρα για το « Aum ». Αυτο είναι η ιερή λέξη με τους Ινδουιστές που παρέχει την ειρήνη στους πιστούς. Ο αποκρυφιστής Albert Pike επισημαίνει, επίσης, αυτό το σύμβολο ως μυστικιστικό στο βιβλίο του Μοral και Dogma.

Το σύμβολο της ειρήνης (που ονομάζεται επίσης «σπασμένο σταυρό», «πόδι της χήνας», «πόδι της μάγισσας», « Σταυρός του Νέρωνα », «και » σύμβολο της «αντι-Χριστού»’ ) είναι στην πραγματικότητα ένα σταυρός με σπασμένα τα χέρια. Δηλώνει, επίσης, την «χειρονομία απελπισίας,» και το «θάνατο του ανθρώπου.»

Με τα χέρια του σταυρού σε στάση προς τα πάνω , που είναι το Πυθαγόρεια έμβλημα της πορείας της ζωής, με τη μορφή ενός ανοδικού δρόμου με δυο κατευθύνσεις για να δηλώσει το Καλό και το Κακό. Αλλά με τα χέρια προς τα κάτω, προσδιορίζει το κακό και το θάνατο. Και τοποθετημένο μέσα σε έναν κύκλο συμβολίζει τον θάνατο όλων των ανθρώπων.

Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ομοιότητά του με τον τευτονικό ρούνο για το R, ενας ρουνος με παραξενες και μυστηριώδεις ιδιότητες. Μέχρι και σήμερα είναι γνωστό στην Γερμανία ως “todersrune” ή «ρούνος του Θανατου» και χρησιμοποιήθηκε από τα SS στις ανακοινώσεις που αφορούσαν τις εκτελέσεις κατά διαταγή του ίδιου του Χίτλερ, επισημαίνοντας και δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον ειδωλολατρικό ναζιστικό μυστικισμό.

Ο Anton LaVey, ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Σατανά, χρησιμοποιεί το σύμβολο της ειρήνης, ως σκηνικό για βωμό του.

Ένας πρώην μάγος κάνει την εξής παρατήρηση για το σύμβολο της ειρήνης.

«Είναι ένα αρχαίο και ισχυρό σύμβολο του Αντιχρίστου. Χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους σατανιστές κατά την είσοδο ενός νέου μέλους στις τάξεις τους. Το μέλος οφείλει αφού σχεδιάσει τον μαγικό κύκλο να σηκώσει τον σταυρό, να τον αναποδογυρίσει, και να αποκυρήξει τον Χριστό, και στις τρείς διαστασεις του χρόνου (παρελθόν, παρόν και μέλλον) και να σπασει τα οριζόντια μέρη του. Αυτό είναι ένας σύντομος συμβολισμός της βλασφημίας κατά του αγίου Πνευματος. Οι συμβολισμοί μην ξεχνάτε, είναι μια γλώσσα με εικόνες, και μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις.»

Ένα άλλο σήμα της ειρήνης που γίνεται με το χέρι είναι το Vulcan. Υποτίθεται ότι σημαίνει «Live Long and Prosper » και το έχουμε δει στο Star Trek.

Ο Vulcan από όπου πήρε το όνομα ο πλανήτης στην σειρά Star Trek ,ήταν μια θεότητα που συνδέθηκε με τη φωτιά,τους κεραυνούς, και το φως. Το φεστιβάλ προς τιμήν του ονομάστηκε η Vulcanalia στο οποίο προσφέρονταν ανθρώπινες θυσίες.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι ότι o Vulcan λατρεύτηκε απο τη Μασονία με το όνομα Tubal Cain. Σε βιβλίο με Τεκτονικα Quiz τίθεται το ερώτημα:.. «Ποιος ήταν ο Tubal Cain ;»Η απάντηση είναι:» Αυτός είναι ο Vulcan.

Eπίσης ο Tubal Cain είναι το όνομα του κωδικού πρόσβασης για το Master Mason (ή τρίτου) βαθμού.

https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.gr/

Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ

” Εσύ που είσαι στο Μοναστήρι, όταν πλησιάσεις τον αδελφό σου, εσύ που είσαι σύζυγος, όταν πλησιάσεις τον ή την σύζυγό σου, εσύ που είσαι πατέρας, μητέρα, όταν πλησιάσεις το παιδί σου… ό, τι θα του πεις, ό, τι σκέφτεσαι να του πεις, πες το, αφού πρώτα του πεις δυο κουβέντες που θα του δώσουν χαρά, παρηγοριά, μια ανάσα. 

Να τον κάνεις να πεί, ανακουφίσθηκα, χάρηκα! 

Να κάνετε τους άλλους να σας καμαρώνουν, να σας αγαπούν , να χοροπηδούν από τη χαρά τους, όταν σας συναντούν. 

Διότι όλοι οι άνθρωποι στην ζωή τους, στο σπίτι τους, στο σώμα τους και στην ψυχή τους έχουν πόνο, αρρώστιες, δυσκολίες, βάσανα, και ο καθένας κρύβε τον πόνο μέσα στο πουγγί του το κρυφό, μέσα στην καρδιά του, στο σπίτι του, για να μην το ξέρουν οι άλλοι.

Έτσι εγώ δεν ξέρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξέρεις τι πόνο έχω εγώ. 

Μπορεί να γελώ και να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ, και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.

Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο. ”

Γέρων Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

http://apantaortodoxias.blogspot.gr

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστίνος Καντιώτης: Περὶ διακοπῆς μνημοσύνου σὲ Πατριάρχη

Πως φθάσαμε στήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου του πατριάρχου Αθηναγόρα το 1970

[Στὴν περίπτωσι αὐτή, πού «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» κηρύττει διδασκαλίες ἀντορθόδοξες, δὲν ἀπαιτεῖται προηγουμένως ἀπόφασι καθαιρέσεως ἀπὸ ἁρμόδιο συνοδικὸ δικαστήριο·…

ἡ καθαίρεσις ἐπέρχεται αὐτομάτως κατὰ τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τὸν ὁποῖο καὶ ἐγὼ ὡς ἱεροκῆρυξ εἶχα μνημονεύσει καὶ εἶχα ζητήσει ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς τῆς Β. Ἑλλάδος νὰ τὸν ἐφαρμόσουν καὶ νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μὲ τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη.]

Τί προηγήθηκε (Φεβρ. 1970). Μόλις ἔγινα ἐπίσκοπος ὡρισμένοι παλαιοημερολογῖται μὲ κατηγοροῦσαν, ὅτι δὲν ἔπαυσα τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, ποὺ δὲν ὀρθοτομεῖ τὸν λόγο τῆς ἀληθείας, καὶ δὲν τὸν ἀπεκήρυξα ὡς αἱρετικό.

Τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου στὴν θ. λειτουργία, τὸ «Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, … ὃν χάρισαι ταῖς ἁγίαις σου ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας», ὅπως παρατηρεῖ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, δὲν ἔχει τὴν ἔννοια βεβαιώσεως ὅλων αὐτῶν· ἐκφράζει εὐχή, ὁ Κύριος νὰ χαρίζῃ στὸν ἐπίσκοπο ἢ στὸν πατριάρχη ψυχικὴ εἰρήνη, σωματικὴ ὑγεία, ἀγαθὴ φήμη, καὶ διδασκαλία κατὰ πάντα ὀρθόδοξη.

Ὁ πατριάρχης Ἀθηναγόρας χωρὶς ἀμφιβολία εἶχε προβῆ σὲ ἐνέργειες, ποὺ τὸν ἔφεραν μακριὰ ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημα· μοῦ ζητοῦσαν λοιπὸν νὰ τὸν κηρύξω γι᾿ αὐτὲς αἱρετικό, νὰ τὸν διαγράψω ἀπὸ τὰ δίπτυχα καὶ νὰ παύσω τὸ μνημόσυνό του.

Τοὺς ἀπήντησα, ὅτι ὡρισμένες ἐνέργειες τοῦ πατριάρχου ἦταν παραβάσεις ἱ. κανόνων πού, ἂν ἀποδειχθοῦν ἀληθινές, συνεπάγονται καθαίρεσι. Ἀλλὰ ποιός θὰ τοῦ ἐπιβάλῃ τὴν καθαίρεσι; Τὸ ἁρμόδιο ὄργανο γιὰ κληρικοὺς εἶνε ἡ Σύνοδος, καὶ γιὰ τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη ἡ Ἱεραρχία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν κατέστη ὑπόδικος ἐνώπιον αὐτῆς, καὶ ἔτσι παρέμενε στὸ θρόνο.

Ὅπως ἔλεγε ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης ὁ ἀρχιεπίσκοπος τῶν παλαιοημερολογιτῶν, ἡ καθαίρεσι καὶ ὁ ἀφορισμὸς διακρίνονται σὲ «δυνάμει» καὶ σὲ «ἐνεργείᾳ».

Κληρικὸς ποὺ ξέφυγε ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία, μέχρις ὅτου κριθῇ ἀπὸ Σύνοδο, μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ δυνάμει καθῃρημένος· ἐνεργείᾳ καθῃρημένος καθίσταται μόνο μετὰ ἀπὸ συνοδικὴ κρίσι. Τὸ ίδιο λέει καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ Πηδάλιο (Ἀθῆναι 19829, σ. 4-5).

Αὐτὰ ἰσχύουν γιὰ τὶς ἀντικανονικὲς ἐνέργειες τοῦ πατριάρχου. Γιὰ παραβάσεις δηλαδὴ ἱ. κανόνων ἐθεωρεῖτο δυνάμει καθῃρημένος, δὲν ἦταν ὅμως καὶ ἐνεργείᾳ.

Ἀλλ᾿ ὑπῆρχαν καὶ ἐνέργειές του ποὺ ἔθιγαν δόγματα. Καὶ στὴν περίπτωσι αὐτή, ἀφοῦ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» κηρύττει διδασκαλίες ἀντορθόδοξες, δὲν ἀπαιτεῖται προηγουμένως ἀπόφασι καθαιρέσεως ἀπὸ ἁρμόδιο συνοδικὸ δικαστήριο· ἡ καθαίρεσις ἐπέρχεται αὐτομάτως κατὰ τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τὸν ὁποῖο καὶ ἐγὼ ὡς ἱεροκῆρυξ εἶχα μνημονεύσει καὶ εἶχα ζητήσει ἀπὸ τοὺς ἀρχιερεῖς τῆς Β. Ἑλλάδος νὰ τὸν ἐφαρμόσουν καὶ νὰ διακόψουν τὴν κοινωνία μὲ τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη.

Γιατί τώρα, μὲ ρωτοῦσαν, ποὺ γίνατε ἐπίσκοπος τῆς Βορείου Ἑλλάδος, δὲν ἐφαρμόζετε ὁ ίδιος τὸν κανόνα καὶ δὲν διακόπτετε τὴν πνευματικὴ σχέσι μὲ τὸν πατριάρχη;

Ἀπάντησις. Ἐξακολουθῶ νὰ πιστεύω ὅ,τι πίστευα καὶ τότε. Δὲν ἐφαρμόζω ὅμως ἀκόμη τὸν κανόνα αὐτόν, ὄχι διότι φοβοῦμαι· διεκινδύνευσα ἤδη τὸ θρόνο κατ᾿ ἐπανάληψιν γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ ἱ. κανόνων. Ἀλλ᾿ ἐνῷ ἔχω τὴν ἀπόφασι νὰ τὸν ἐφαρμόσω, τρέμω καὶ ἰλιγγιῶ ἐμπρὸς στὴν εὐθύνη ἀπέναντι στὸ Θεὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους γιὰ μία ἐνέργεια ποὺ θὰ ἔχῃ χαρακτῆρα δονήσεως μέσα στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία.

Ἐρευνῶ λοιπὸν καὶ βασανίζω τὸ πρᾶγμα βαθύτερα, καὶ περιμένω πληροφορία τῆς συνειδήσεώς μου, ἡ ὁποία ἰσχυρῶς νὰ μὲ πείθῃ ὅτι ἤγγικεν ἡ ὥρα.

Παρακολουθῶ μὲ προσοχὴ καὶ ἀγωνία τὴν ἐξέλιξι τῆς καταστάσεως. Βλέπω, ὅτι καὶ ἄλλοι ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀνησυχοῦν καὶ διερωτῶνται· ποῦ πᾶμε; Κάτι φοβερὸ ἐγκυμονοῦν οἱ καιροί μας. Συνεχῶς προετοιμάζω τὴν ψυχή μου, τὸ ποίμνιό μου, καθὼς καὶ τὶς ψυχὲς τῶν φίλων ἀναγνωστῶν, γιὰ τὴν κρίσιμη ὥρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Είθε ὁ Κύριος ἀποτρέψῃ ἀπὸ μᾶς τὸ πικρὸ ποτήριο. Είθε νὰ μὴ διασπασθῇ ἡ ἑνότης διὰ τῆς πραγματοποιήσεως ἐνδομύχων πόθων ὡρισμένων οἰκουμενιστῶν ταγῶν τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐν πάσῃ ὅμως περιπτώσει τὸ πότε καὶ πῶς θὰ ἐφαρμόσω τὸν ἀνωτέρω κανόνα, δὲν θὰ μοῦ τὸ ὑποδείξουν ἀνεύθυνα πρόσωπα, ἀλλὰ ἡ συνείδησί μου, ἀκούγοντας καὶ τὴ φωνὴ τοῦ λαοῦ ἐκείνου ποὺ ἀγωνίσθηκε μαζί μου σὲ ἡμέρες σκληρᾶς δοκιμασίας (Ἡ κανονικότης τῆς ἐκλογῆς καὶ χειροτονίας μου, Ἀθῆναι 1990, σσ. 144-151).

Διακοπή μνημοσύνου του πατριάρχου Αθηναγόρα

Ἡ παῦσις ἔγινε πλέον (Μάρτιο 1970). Ἐπικροτῶ τὴν πρᾶξι τοῦ μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβροσίου, ποὺ ἔπαυσε τὸ μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα ἐξ αἰτίας καὶ νεωτέρων δηλώσεών του περὶ κοινοῦ ποτηρίου, πρωτείου, ἀλαθήτου καὶ φιλιόκβε. Ἡ παῦσις ὁπωσδήποτε θὰ ἐπεκταθῇ. Καὶ ἄλλοι ἱεράρχαι ἑτοιμάζονται νὰ διαμαρτυρηθοῦν. Ἡ κατάστασι ἐκτραχύνεται. Τὸ σκάνδαλο παίρνει διαστάσεις. Τὸ γόητρο τοῦ Πατριαρχείου πέφτει. Πλησιάζει κάποια τρομακτικὴ διάσπασις τῆς ἑνότητος τοῦ ὀρθοδόξου κόσμου· θὰ ἐπακολουθήσῃ πνευματικὸς ὄλεθρος.

Νά τ᾿ ἀποτελέσματα τοῦ διαλόγου ποὺ ἄρχισαν πάπας καὶ πατριάρχης. Ὁ διάλογος εἶνε πονηρὴ παγίδα τοῦ παπισμοῦ γιὰ νὰ διαλύσῃ τὴν Ὀρθοδοξία.

Ἡ Διαρκὴς Ἱ. Σύνοδος, ὅπως παρετήρησαν καὶ ἄλλοι, δὲν μπορεῖ ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ τὴν κατάστασι. Εἶνε ἀνάγκη νὰ συγκληθῇ ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία στὸ κεφαλαιῶδες τοῦτο ζήτημα εἶμαι βέβαιος ὅτι μὲ θαυμαστὴ ἑνότητα θὰ στηλιτεύσῃ τὶς παρεκκλίσεις ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ θ᾿ ἀπευθύνῃ διάγγελμα πρὸς ὅλο τὸν ὀρθόδοξο κόσμο, ποὺ εἶνε ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὶς ἀντικανονικὲς καὶ ἀντορθόδοξες ἐνέργειες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἴσως ὁ πατριάρχης, πρὸ τοῦ κινδύνου καταδίκης του ἀπὸ ὅλη τὴν Ἱεραρχία, ν᾿ ἀνανήψῃ.

Ἡ Διαρκὴς Ἱ. Σύνοδος, ἀμέσως μετὰ τὴ δημοσίευσι τῶν φρικωδῶν δηλώσεων τοῦ πατριάρχου περὶ πρωτείου, ἀλαθήτου τοῦ πάπα καὶ φιλιόκβε, θὰ ἔπρεπε νὰ συγκληθῇ σὲ ἔκτακτη συνεδρίασι, ν᾿ ἀπευθύνῃ ἐρώτημα στὸν πατριάρχη ἂν εἶνε ἀκριβεῖς ἢ ὄχι οἱ δηλώσεις, καὶ νὰ καθησυχάσῃ τὸν ὀρθοδόξου λαοῦ.

Ἱεράρχαι ποὺ διαμαρτυρήθηκαν ἢ καὶ ἔπαυσαν τὸ μνημόσυνο, ὄχι μόνο ἀπαλλάσσονται ἀπὸ εὐθύνη, ἀλλὰ εἶνε καὶ ἄξιοι ἐπαίνου, διότι ἑρμήνευσαν ὀρθὰ τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου.

Δημιουργήθηκε σοβαρὸ ζήτημα πίστεως καὶ κρίσεως τῆς ὀρθοδόξου συνειδήσεως, τὸ ὁποῖο μόνο ἡ Ἱεραρχία μπορεῖ ν᾿ ἀντιμετωπίσῃ. Τὶς τυχὸν ἐναντίον διαμαρτυρομένων ἱεραρχῶν φωνὲς ἀπίστων, ἀθέων, πνευματιστῶν, μασόνων, οἱ ὁποῖοι εἶνε ψυχροὶ καὶ ἀδιάφοροι καὶ ληξιαρχικῶς μόνο ἀνήκουν στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, πρέπει νὰ περιφρονήσουμε σὰν γαυγίσματα μικρῶν σκύλων, ὅπως διδάσκουν ἀείμνηστοι πρόμαχοι τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς ἀκούσουμε τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδοξίας, τὰ ὁποῖα ἀπὸ κάθε σημεῖο τῆς Ἑλλάδος στρέφουν ἐναγωνίως τὰ βλέμματά τους πρὸς τοὺς ποιμένας, ζητώντας ῥωμαλέα ὑπεράσπισι τῆς πατροπαραδότου εὐσεβείας (Ἀπολογισμὸς μιᾶς 4ετίας, Ἀθῆναι 1971, σσ. 123-125).

Μετὰ τὴν διακοπή (Φεβρ. 1973). Μᾶς κατηγοροῦν, ὅτι δὲν σεβόμεθα τὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὅλως αὐθαιρέτως διεκόψαμε τὸ μνημόσυνο τοῦ ὀνόματος τοῦ πατριάρχου.

Ὄχι, ἀδικοῦν τὴν ἀλήθεια ὅταν λένε «ὅλως αὐθαιρέτως». Τὸ ἀληθὲς εἶνε τὸ τελείως ἀντίθετο.

Ἐὰν ἀνοίξετε τὸ Πηδάλιο καὶ μελετήσετε τὸν ΙΕ΄ κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τότε θὰ δῆτε ὅτι ὄχι «ὅλως αὐθαιρέτως» ἀλλὰ «ὅλως κανονικῶς» διεκόψαμε τὴ μνημόνευσι τοῦ πατριάρχου. 

Τὴν διεκόψαμε μετὰ ἀπὸ φρικώδεις δηλώσεις του περὶ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου τοῦ πάπα, περὶ φιλιόκβε κ.λπ.. «Γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» διεκηρύσσοντο, σὲ παγκόσμιο κλίμακα, ἀντορθόδοξες διδασκαλίες, ποὺ ἔχουν καταδικασθῆ ἀπὸ πλῆθος Συνόδους.

Οἱ δὲ τρεῖς μητροπολῖται τῆς Βορείου Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖοι μὲ πόνο ψυχῆς προχωρήσαμε στὴν διακοπὴ τοῦ πατριαρχικοῦ μνημοσύνου, μὲ ἔγγραφο πρὸς τὴν Ἱ. Σύνοδο δηλώσαμε ὅτι, ἐὰν ὁ πατριάρχης διέψευδε τὶς σχετικὲς δηλώσεις, ἐμεῖς θὰ ἐπαναλαμβάναμε τὸ μνημόσυνο.

Ἀλλὰ δυστυχῶς ἐκεῖνος ἐπέμεινε στὶς πεπλανημένες ἀντιλήψεις του. Τὸ δὲ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος, παρ᾿ ὅλες τὶς πιέσεις ποὺ δέχθηκε, δὲν προχώρησε νὰ ἐπιβάλῃ κυρώσεις ἐναντίον μας, δείχνει ὅτι κατὰ βάθος ἀνεγνώριζε τὴν ὀρθότητα τῆς ἐνεργείας μας.

Προσέφερε δὲ ἡ ἐνέργειά μας αὐτὴ ὑψίστη ὑπηρεσία στὸ Πατριαρχεῖο, διότι ὑπῆρξε ἕνα φρένο στὸν πατριάρχη, ποὺ ἔσπευδε πυραυλοκινήτως πρὸς ἄκαιρον ἕνωσιν μὲ τοὺς παπικούς (Ἀπαντήσεις ἐπὶ ἐκκλησιαστικῶν θεμάτων, Ἀθῆναι 1973, σσ. 49-50).

† ἐπίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΤΑΚΟΜΒΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Μετά την πρόσφατη αντιπαράθεση που έλαβε χώρα στον χώρο της Αποτείχισης σχετικά με τις σχέσεις των Αποτειχισμένων με τους Γ.Ο.Χ., και κυρίως με βάση το κείμενο που δημοσίευσαν οι εμπλεκόμενοι αγιορείτες, π. Σάββας Λαυριώτης, π. Χαρίτωνας Καρυώτης και π. Επιφάνιος Καψαλιώτης, στο οποίο δηλώνουν ότι οι Γ.Ο.Χ. έχουν έγκυρα Μυστήρια(!), ενώ στον επίλογο του κειμένου –κατά φανερή αντίφαση- δηλώνουν ότι είναι βλασφημία να πούμε ότι τα έγκυρα Μυστήρια υπάρχουν στο Παλαιό ή στο Νέο ημερολόγιο(!) και ότι πρέπει να γίνει Σύνοδος για να το αποφασίσει,

Δηλώνουμε ότι:

Παραμένουμε στα Πατερικά και Ιεροκανονικά όρια της Αποτείχισης και δεν συναινούμε στην προσχώρηση ή τη δημιουργία οποιασδήποτε παράταξης ή παρασυναγωγής που πιθανόν κυοφορείται. 

Κατακόμβη Κορίνθου

konstantsak@gmail.com

https://paterikiparadosi.blogspot.gr