ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς (Γεν. 1,27)
Μία από τις αγαπημένες εκφράσεις του Γέροντος Αθανασίου ήταν η ακόλουθη :
"Το λέει η Αγία Γραφή; Πάει και τελείωσε"
.
Μᾶς διατάζει ὁ ἄρχοντας νά συναφθοῦν παράνομοι γάμοι; ~ Οικ. Πατριάρχης Νικόλαος Α΄ ο Μυστικός
Μᾶς διατάζει ὁ ἄρχοντας νά κάνουμε πονηρά καί διαβολικά πράγματα καί νά ἀσεβήσουμε ἀπέναντι στό Θεό; Αὐτή δέν πρέπει νά λογιστεῖ ὡς βασιλική διαταγή καί δέν πρέπει νά ἐκτελεστεῖ.
Διατάζει νά γίνουν δολοφονίες ἤ συκοφαντίες, ἤ νά συναφθοῦν παράνομοι γάμοι, ἤ νά ἁρπαχτοῦν ξένα πράγματα; Τέτοια συμπεριφορά δέν ταιριάζει σέ σώφρονα ἄρχοντα, ἀλλά εἵναι φέρσιμο λωποδύτη, συκοφάντη, μοιχοῦ καί ἅρπαγα ἀνθρώπου.
Ὅποιος λοιπόν εἶναι φίλος τοῦ Θεοῦ καί τιμᾶ τόν Θεό καί τήν ἐπί γῆς ἐξουσία πού Αὐτός παραχώρησε, δέν πρέπει νά ὑπακούσει σέ τέτοιες μιαρές διαταγές, ἀλλά εἶναι προτιμότερο, νά ἀκολουθήσει τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του, παρά νά γίνει ὑπηρέτης τῶν ἀντιθέων ἐντολῶν τοῦ ἄρχοντα».
Πατριάρχης Νικόλαος o Μυστικός, P.G. 111, 2090
«Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις». «Πρέπει νά πειθαρχοῦμε μᾶλλον στόν Θεό, παρρά στούς ἀνθρώπους». ~ Aπόστολος Πέτρος. (Πράξ. ε΄29)
Εθισμός στό αφύσικο....
Η τακτική της «σαλαμοποίησης» εφαρμόζεται εδώ και μερικά χρόνια αναφορικά με τα δικαιώματα της λεγόμενης «ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας»
Γιάννης Χ. Κουριαννίδης
Oταν ο Ούγγρος κομμουνιστής ηγέτης Mátyás Rákosi είπε την περίφημη φράση, ότι «το σαλάμι είναι ένα ακριβό φαγητό και δεν τρώγεται όλο μονομιάς, αλλά κόβουμε μία φέτα κάθε φορά», ουσιαστικά επινόησε μια τακτική αντιμετώπισης των πολιτικών αντιπάλων του, που ονομάστηκε «σαλαμοποίηση».
Σύμφωνα με αυτήν, οι αντιδράσεις των αντιπάλων εξουδετερώνονται «φέτα φέτα», σταδιακά δηλαδή, με ρυθμό τέτοιο που κάποια στιγμή (πολύ αργά συνήθως) γίνεται αντιληπτό ότι αυτές έχουν εξαλειφθεί πλήρως.
Μια τέτοια τακτική εφαρμόζεται εδώ και μερικά χρόνια αναφορικά με τα δικαιώματα της λεγόμενης ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας (όπου στο + υποκρύπτονται πολλές, ανομολόγητες ακόμη ιδιαιτερότητες).
Αρχικά, μας είπαν πως δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν μας τι κάνουν στο κρεββάτι τους.
Ηταν κάτι που ακουγόταν λογικό και με την εξάντληση της καλής μας προαίρεσης το αποδεχτήκαμε.
΄Ετσι κι αλλιώς η καρικατούρα του εμφανισιακού και συμπεριφορικού προτύπου τους είχε πάψει ήδη να αντιμετωπίζεται ως τέτοια από το σύνολο της κοινωνίας.
Φαίνεται, όμως, ότι αυτό δεν ήταν ο τελικός σκοπός τους.
Σύντομα κόπηκε άλλη μία φέτα από το σαλάμι: «Θα σου δείξω, εγώ ο ίδιος, τι κάνω στο κρεββάτι μου, θες, δεν θες».
Παρελάσεις «υπερηφάνειας», ταινίες, βιβλία, τηλεοπτικές σειρές, εκδηλώσεις παντός είδους, κατά κανόνα υποστηριζόμενες με κάθε τρόπο από θεσμικούς φορείς, επιστρατεύτηκαν για τον σκοπό αυτό.
Η καρικατούρα του εμφανισιακού και συμπεριφορικού προτύπου τους επέστρεψε αυτή τη φορά ως «κανονικότητα»!
Ούτε αυτό, όμως, φάνηκε αρκετό.
Το να γίνει αποδεκτό ότι αυτό είναι «κανονικότητα» είναι και παραμένει από δύσκολο έως αδύνατο για μια κοινωνία που πορεύτηκε με τις αξίες μιας φυσιολογικής ζωής, θέλοντας να επιβιώσει, να αναπαραχθεί, να προοδεύσει.
΄Ετσι, στράφηκαν προς τον πραγματικό τους στόχο: Στα παιδιά της κοινωνίας αυτής!
΄Οχι μόνο θα τα φέρνουμε από πολύ νωρίς σε επαφή με τέτοια πρότυπα και πρόσωπα, γιατί μόνο έτσι «η κοινωνία μας θα γίνει πιο ανεκτική, πιο συμπεριληπτική και πιο… δημοκρατική», όπως διατυπώνεται από τα πλέον επίσημα χείλη, αλλά θα θεσμοθετήσουμε ακόμη και την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια!
Η καρικατούρα του εμφανισιακού και συμπεριφορικού προτύπου τους επιχειρείται πλέον να καταξιωθεί ως το ιδανικό πρότυπο και υπόδειγμα στα παιδιά μας.
Είχε προηγηθεί, νωρίτερα, η κοπή άλλης μίας φέτας του σαλαμιού, μέσω της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας πως «όλα γίνονται λόγω της ανάγκης να διορθωθούν αδικίες και να καλυφθούν κενά στην προστασία των παιδιών» ή ακόμη και για τη μη «παρεμπόδιση του δικαιώματος του ατόμου για επιδίωξη της ευτυχίας του ή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς του».
Θα πρέπει όμως, πριν από κάθε συζήτηση, να απαντήσουμε στο ερώτημα σχετικά με το ποιου προσώπου τα δικαιώματα πρέπει να προτάξουμε;
Αυτά ενός ατόμου που επιδιώκει την ευτυχία του ή την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, ή ενός απροστάτευτου παιδιού, που θα το αναγκάσουμε να μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον ομόφυλου ζευγαριού στερώντας του, κατά περίπτωση, το μητρικό ή το πατρικό πρότυπο;
Δυστυχώς, η κυρίαρχη κουλτούρα (που πάντως όχι μόνο δεν αντιστοιχίζεται στην κοινωνία, αλλά αντιθέτως τήν βρίσκει απόλυτα αντίθετή της, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις) τείνει να επιβάλει έναν συμπεριφορικό εθισμό, που απειλεί να διαταράξει όλες τις άλλες πτυχές της ανθρώπινης ζωής.
Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτός ο εθισμός πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, προτού κυριαρχήσει, προτού δηλαδή επηρεάσει καταλυτικά τα συναισθήματα και τη λειτουργικότητά μας, όταν πια δηλαδή θα είναι αδύνατη η αλλαγή της συμπεριφοράς μας, παρά την επιθυμία και τις προσπάθειές μας για κάτι τέτοιο.
*Διευθυντής περιοδικού «Ενδοχώρα»
Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἑλλάδος ἔδωσεν ἄδειαν Μητροπολῖται αὐτῆς νὰ ἔλθουν εἰς κοινωνίαν μὲ «Μακεδονικὴν Ἐκκλησίαν»;
Καθαιροῦν Ὀρθοδόξους κληρικούς, ἐνῷ συλλειτουργοῦν μὲ καθῃρημένους Ἀρχιερεῖς!
Τὴν 12ην Δεκεμβρίου δι’ ἀνακοινώσεώς της ἡ Ἱ. Μ. Ρεθύμνης κατέστησε γνωστὴν μὲ ἀπόφασιν Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τῆς 17ης Ὀκτωβρίου τὴν καθαίρεσιν τοῦ π. Ἐμμανουὴλ Σαρρῆ, ὁ ὁποῖος εἶχε διακόψει τὴν μνημόνευσιν τοῦ Ἐπισκόπου του, ἐπικαλούμενος λόγους συνειδήσεως. Ἐν τῷ μεταξὺ ὁ Μητροπολίτης Ρεθύμνης ὁμοῦ μετὰ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ ἑτέρων Ἐπισκόπων συνελειτούργησαν μὲ «Ἱεράρχην» τῆς λεγομένης «Μακεδονικῆς Ἐκκλησίας», ἡ ὁποία ἀκόμη δὲν εὑρίσκεται εἰς κανονικὴν ἀναγνώρισιν, παρισταμένων βεβαίως καὶ παπικῶν. Συμφώνως πρὸς ἀνακοινωθὲν τοῦ Φαναρίου:
«Τὴν Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου 2023, τελέστηκε Πατριαρχικὴ καὶ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν Σεβ. Ἱεραρχῶν Γέροντος Δέρκων κ. Ἀπόστολου, Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καὶ Σουφλίου κ. Δαμασκηνοῦ, ΣΤΡΩΜΝΙΤΣΗΣ κ. ΝΑΟΥΜ, Λαοδικείας κ. Θεοδωρήτου, Εἰρηνουπόλεως κ. Νικάνδρου, Κρήτης κ. Εὐγενίου, Ζακύνθου καὶ Στροφάδων κ. Διονυσίου, Καλλιουπόλεως καὶ Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πισιδίας κ. Ἰώβ, Λαρίσης καὶ Τυρνάβου κ. Ἱερωνύμου, Ρεθύμνης καὶ Αὐλοποτάμου κ. Προδρόμου, καὶ Λαγκαδᾶ, Λητῆς καὶ Ρεντίνης κ. Πλάτωνος. Κατὰ τὴ Θεία Λειτουργία παρέστη καὶ ἡ Ἀντιπροσωπία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης».
Τὴν 13ην Δεκεμβρίου κατέστη ἐπίσης γνωστὸν ὅτι ὁ Μητροπολίτης Σουηδίας ὑπεδέχθη ἐπισήμως διὰ Δοξολογίας, τόσον τὸν «ἀρχηγὸ τῶν ἀχειροτονήτων» τῆς Οὐκρανίας ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον, ὅσον καὶ τὴν «Συνοδείαν» αὐτοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν συγκαταλέγεται καὶ «Ἐπίσκοπος» τῆς «Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας»! Παραθέτομεν ἀποσπάσματα ἀπὸ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σουηδίας Κλεόπα:
«Μακαριώτατε Μητροπολῖτα Κιέβου καὶ πάσης Οὐκρανίας κ. Ἐπιφάνιε, Μέλη τῆς τιμίας Συνοδείας Σας, Ἐξοχώτατοι κ.κ. Πρέσβεις, Ἀγαπητοὶ Ἀδελφοί, Ἐκπρόσωποι τῶν ἐνταῦθα Ὀρθοδόξων Ὁμολογιῶν καὶ Χριστιανικῶν Δογμάτων τῆς Σουηδίας καὶ τῶν λοιπῶν Σκανδιναυϊκῶν Χωρῶν, Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ ἐν Χριστῷ Τεχθέντι Ἀδελφοί,
…Μὲ τὴν πρὸ ὀλίγου ὁλοκληρωθεῖσα Δοξολογία, ἀναπέμψαμε μεσοκάρδιες εὐχαριστίες ἀπὸ τὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τοῦ Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, πρὸς τὸν ἀγαθοδότη Κύριο, τὸν οὐράνιο Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας, γιὰ τὴν σημερινὴ συντυχία καὶ κοινωνία ἐν Χριστῷ, ἀλλὰ καὶ βαθύτατα συγκινημένοι, ἀναφωνοῦμε τὸ «ὡς εὖ παρέστητε»!
…Θεωροῦμε, Μακαριώτατε, ὅτι οἱ δεσμοὶ τῆς Μητροπόλεώς μας καὶ προσωπικῶς, τόσο μεθ’ Ὑμῶν, ὅσο καὶ μετὰ μελῶν τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, διατρανώνουν τὰ αἰσθήματα τῆς ἀγάπης καὶ συμπαραστάσεώς μας πρὸς Ὑμᾶς καὶ τὸν δοκιμαζόμενο ἄρτι Οὐκρανικὸ λαό.
Ἐνδεικτικά, θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω τὴν ἔλευση τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ρίβνε καὶ Ὄστριχ κ. Ἱλαρίωνος, τὸν παρελθόντα Μάιο, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἔκθεση δημιουργιῶν, ποὺ βασίστηκαν σὲ στρατιωτικὰ ὑλικὰ καὶ διοργανώθηκε στὸ Στρατιωτικὸ Μουσεῖο Σουηδίας Armemuseum, στὴν Στοκχόλμη.
Ἐπίσης, σᾶς ἀναφέρω τὴν ὑποδοχὴ καὶ συνάντησή μας μὲ τὸν Ἐξοχ. Πρέσβυ τῆς Οὐκρανίας στὴν Στοκχόλμη κ. Plakhotniuk Andrii, τὸν Μάιο τοῦ 2022, μὲ τὸν ὁποῖο συζητήσαμε πολλὰ καὶ ἐπίκαιρα ζητήματα, καθὼς καὶ τὶς ἐπισκέψεις Οὐκρανῶν κληρικῶν, γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν λειτουργικῶν ἀναγκῶν τῶν Οὐκρανοφώνων ἀδελφῶν μας, στὴν Σουηδία, τὴ Νορβηγία, τὴν Δανία καὶ τὴν Ἰσλανδία.
Ἰδιαιτέρως, θὰ ἤθελα, μὲ τὴν παροῦσα εὐκαιρία, νὰ εὐχαριστήσω τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Ἱσπανίας καὶ Πορτογαλίας κ. Βησσαρίωνα, μὲ τὴν συγκατάθεση τοῦ ὁποίου, ἐφέτος τὰ Χριστούγεννα θὰ ἀποσταλεῖ Οὐκρανὸς κληρικός του στὴ Νορβηγία καὶ τὴν Στοκχόλμη, ὥστε νὰ ἀκουστεῖ ἡ Θεία Λειτουργία καὶ στὴν Οὐκρανικὴ γλῶσσα.
…Ἐν κατακλεῖδι, ἐπιτρέψτε μου, Μακαριώτατε, νὰ καλωσορίσω τοὺς παρισταμένους Ἀδελφούς μας, ἀρχῆς γενομένης ἐκ τῆς τιμίας Συνοδείας σας, τὸν Πανιερώτατο Μητροπολίτη Bila Tserkva κ. Εὐστράτιο, τὸν Ἱερολ. Διάκονο κ. Andrii Sydor καὶ τὸν συνεργάτη σας κ. Roman Labinskyi, καθὼς καὶ τὸν Ἐπίσκοπο κ. Pavlo Shvarts, τῆς Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας, καὶ τὸν Αἰδεσιμ. κ. Oleksandr Grosse, Ἐπικεφαλῆς τῆς Συνόδου τῆς αὐτῆς Ἐκκλησίας…».
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος
Αρχιεπίσκοπος Πολωνίας Σάββας: «Χώρες αλλάζουν ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ καί ΕΘΙΜΑ, ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ τό έδαφος στόν Αντίχριστο»!
Επιμέλεια - μετάφραση: Romfea.gr
Πύρινο κήρυγμα έκανε κατά τη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων (7 Ιανουαρίου π.η.) ο επικεφαλής της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Πολωνίας, Μητροπολίτης Βαρσοβίας κ. Σάββας.
Σύμφωνα με τα Ουκρανικά ΜΜΕ ο κ. Σάββας στην ομιλία του δήλωσε ότι σήμερα δεν αρκεί να αυτοαποκαλούμαστε Ορθόδοξοι.
«Η ταυτότητα του μέλους της Ορθοδόξου Εκκλησίας οφείλει να επιβεβαιώνεται στην καθημερινή ζωή από την ανδρεία της μαρτυρίας της πίστεως στον Χριστό, την αφοσίωση στη διδασκαλία της Εκκλησίας και των παραδόσεων, που κληροδότησαν οι προκάτοχοι και πρόγονοι» - τόνισε μεταξύ άλλων ο Πολωνίας κ. Σάββας.
Σε άλλο σημείο ο κ. Σάββας σχολίασε και την εκκλησιαστική κατάσταση που επικρατεί στην Ουκρανία, καταδικάζοντας για ακόμη μια φορά την κατάληψη της Λαύρας των Σπηλαίων το Κιέβου, χαρακτηρίζοντας ως «σατανιστές» όσους διέπραξαν αυτό.
Σύμφωνα με τον Μακαριώτατο, η απόφαση της ουκρανικής κυβέρνησης να εορτάζονται τα Χριστούγεννα με το νέο ημερολόγιο γίνεται μόνο και μόνο προς όφελος των προδοτών της ορθοδόξου πίστεως, δηλαδή των ουνιτών.
Σε άλλο σημείο ο κ. Σάββας υπενθύμισε ότι ο επικεφαλής των Ουκρανών Ουνιτών εξ αρχής είχε την έδρα του στο Λβοφ, και τώρα την μετέφερε στο Κίεβο με σκοπό την περαιτέρω εξάπλωση της Ουνίας.
«Η καταναγκαστική καθιέρωση του νέου λειτουργικού εορτολογίου είναι ένα βήμα προς την νέα καθολική Ουνία των ουνιτών με τους Ορθοδόξους Ουκρανούς» - ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σάββας.
Σύμφωνα με τον Προκαθήμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Πολωνίας η νέα Ουνία δύναται να οδηγήσει στην κατάρρευση της Ουκρανίας.
Ακόμη υπενθύμισε ότι η Ουνία της Μπρέστης το 1596 στάθηκε αφορμή της καταρρεύσεως της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας (του ιστορικού κράτους της Πολωνίας, το οποίο κατείχε τα εδάφη της σύγχρονης Πολωνίας, Ουκρανίας, Λιθουανίας και Λευκορωσίας).
Επίσης, ο Μητροπολίτης Σάββας εξέφρασε την πεποίθηση ότι εκείνη η κατάρρευσή ήλθε ως τιμωρία του Θεού για την Ουνία και προειδοποίησε ότι σε περίπτωση μιας νέας Ουνίας η Ουκρανία θα ακολουθήσει την ίδια πορεία.
Τέλος ο κ. Σάββας σημείωσε ότι ο κόσμος οδηγείται προς τα έσχατά του: «Σήμερα ολόκληρες οι χώρες αλλάζουν τα θέσπια, τις παραδόσεις και τα έθιμά τους, ετοιμάζοντας το έδαφος για την έλευση του αντιχρίστου».
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
Λυκούργος Νάνης, ιατρός
Από πότε η ανωμαλία και η διαστροφή, το κτηνώδες και βδελυκτό σοδομιτικό πάθος, συνιστούν απλώς «ιδιαιτερότητα»;
Τι διαλαμβάνουν εν προκειμένω ο απολύτου ισχύος και αιωνίου κύρους αγιογραφικός και αγιοπατερικός λόγος;
Δεν αποφορτίζεται, κατ αυτόν τον τρόπο, από το αρνητικό σημασιολογικό της φορτίο, η έννοια και η πραγματικότητα της λεγόμενης ομοφυλοφιλίας;
Για μία ακόμη φορά ο κρίμασιν οις οίδε Κύριος κατέχων τον εν Κρήτη αρχιεπισκοπικό θρόνο, κατασκανδάλισε με τα καμώματά του το υγιώς φρονούν ποίμνιο αλλά και κάθε εχέφρονα και στοιχειωδώς έντιμο άνθρωπο.
Μετά το σκανδαλώδες γονάτισμά του στον τάφο ενός εκ των χυδαιοτέρων υβριστών του Θεανθρώπου που έριψε βόρβορο ακαθαρσιών στη σεπτή Του μορφή , ασχολήθηκε, συνεντευξιαζόμενος, και με το θέμα του λεγόμενου «γάμου» των σοδομιτών και της υπ αυτών τεκνοθεσίας αθώων παιδιών. Και αντί ο λόγος του να συντονισθεί με τη «μάχαιρα του Πνεύματος» (προς Εφεσίους κεφ 6 στίχος 17) ωμίλησε την «αγαπουλίστικη» και «πολιτικά ορθή » γλώσσα, αποκομίζοντας τα εγκώμια και αποσπώντας τα εύσημα των εκκοσμικευμένων «χριστιανών», των αντίχριστων δημοσιογράφων και των αθέων….
Αλλά είναι, άραγε, ο μόνος που φρονεί και διακηρύσσει τις ίδιες ή και συναφείς προς αυτές , ιδεοληψίες; Κάθε άλλο, δυστυχώς! Έχουν προηγηθεί, του περί ου ο λόγος εκκλησιαστικού αξιωματούχου, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι, μητροπολίτες (δυστυχώς…) Νέας Ιωνίας Γαβριήλ και Αργολίδος Νεκτάριος και οι πρεσβύτεροι π.Βασίλειος Θερμός και π.Φιλόθεος Φάρος, ενώ «αξέχαστη» παραμένει στη μνήμη μας η ανεκδιήγητη προσλαλιά του επίσης γνωστού και μη εξαιρετέου π.Αλεξάνδρου Καριώτογλου την οποία κατέθεσε ενώπιον των παρισταμένων κατά τη βάπτιση «τέκνου» σοδομιτών «γονέων» , ο εις εκ των οποίων έσπευσε να την προβάλλει και διαδικτυακά…. Επειδή, προφανώς, αυτή «δικαιώνει» την, εν προκειμένω, εγκληματική επιλογή του….(Ο συγκεκριμένος κύριος προέβη και σε δηλώσεις εν όψει της μελετώμενης τεκνοθεσίας και δηλώνει «αόρατος γονιός»…
Καλούμαστε, αδελφοί, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας γιατί θα δούμε πολλά ακόμη…
βλέπε εδώ:
ΔΙΚΤΑΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΜΠΊΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ
Η ανωμαλία, που λέει ο Ελληνικός λαός, η αρσενοκοιτία που λέει η Αγία Γραφή, η ομοφυλοφιλία που λένε οι νεοταξίτες, που ωραιοποιουν όλες τις αμαρτίες, θα γίνη λέει ο Μητσοτάκης νόμος του κράτους ως τα τελη Φεβρουαρίου!!!!
Διαβαστε εδῶ: https://www.pentapostagma.gr/politiki/7214761_maximoy-os-ta-teli-febroyarioy-tha-ehei-psifistei-n/s-gia-ta-omofyla-zeygaria-ti
Ποιός εισαι «κύριε», που περιφρονεῖς τους ηθικούς νόμους και πάς κόντρα με το θέλημα του Θεοῦ; Αν έχεις κότσια, κάνε δημοψήφισμα, για να δῆς πόσους ψήφους θα πάρης, από τον Ελληνικό λαό. Αλλά ξέρετε εσεῖς οι μασόνοι και το όχι Ελληνικοῦ λαοῦ να το κάνετε ναι, και το ναι όχι, δικτάτορες δεν ειστε;
Για τέτοια φοβερα πράγματα, ο Ελληνικός λαός αποφασίζει και όχι οι εχθροι της Ελλάδος! Εισαι μέγας οδοστρωτηρας τοῦ Ελληνικοῦ έθνους, για αυτό σε προωθησαν για πρωθυπουργό. Ισοπέδωσες ότι δεν μπόρεσε να καταστρέψει ο Τσίπρας! Εισαι μέγας τρομοκράτης, αφου εβαλες το μαχαίρι στο λαιμό του Ελληνικοῦ λαοῦ, για να κάνει τα θανατηφόρα εμβόλια! Είσαι εχθρός της πατρίδος, αφοῦ περιφρονεῖς τους ποταμούς αιματων, που έχυσαν τα παλληκάρια της Ελλάδος για να μείνη η πατριδα ελεύθερη. Είσαι ναζιστης και προδότης της πατρίδος, αφοῦ άδειασες νυκτα τις αποθῆκες με τα όπλα του Ελληνικοῦ στρατοῦ και τα έστειλες στην Ουκρανία. Εισαι μέγας δικτάτορας και επικνδυνος για την πατρίδα, αφοῦ με το αποφασίζω και διατάσω επιβάλεις νόμους που μισει ο Ελληνικός λαός.
Φτωχοποιήσατε τον Ελληνικό λαό, όλοι εσεῖς οι προδότες πολιτικοι, κουβαλήσατε τα ξένα funds,για να αρπάξουν, με ελάχιστα χρήματα, τα σπιτια του Ελληνικοῦ λαοῦ και να πετάξουν τους φτωχους και τους ανάπηρους στο δρόμο, με την βοήθεια της αστυνομίας! Ξεφτελισμένοι ανθέλληνες πολιτικοί!!!
Τωρα περνᾶς ανώμαλους νόμους με το έτσι θέλω. Αλλα μάθε ότι εισαι ενα δεκανίκι του αντιχρίστου που ερχεται, και των υποτακτικῶν του. Γρήγορα θα φάτε τα κεφάλια σας. Θα πληρώσετε με τόκο και επιτόκιο τα εγκλήματά σας. Ὀλα οσα φαγατε, θα τα ξεράσετε, αλλά θα είναι αργά. Ὁ Θεός αργεῖ, αλλά δεν λησμονει. Η Αποκάλυψη του Ιωάννου μιλᾶ για το φρικτό σας τελος και το τέλος των μεγάλων σας αφεντικῶν, που νομίζουν ότι κάποιοι είναι!
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΑΦΕΝΤΗ ΤΟ ΘΕΟ & ΟΧΙ ΕΣΑΣ
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ & ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ & ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΓΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
ΓΙΑ ΣΑΣ ΑΛΙΜΟΝΟ!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΑΣ
Και για τους δεσποτάδες μας που σας ακολουθουν τρεις αλίμονο. Κάνουν μόνο τον παλληκαρά και μιλοῦν μόνο εναντιον της τενοθεσίας, για να περάση ο Μητσιοτάκης τον γαμο τον ομοφυλοφίλων χωρίς εμπόδια!
Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Αγάπη ή Απάτη; Α΄. Περὶ ὁμοφύλων
ΑΓΑΠΗ ἤ ΑΠΑΤΗ;
Α΄. Περὶ ὁμοφύλων.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων
Ἔχουν ἀνοίξει οἱ ὀχετοὶ τῆς προπαγάνδας καὶ ὅλα τὰ πετσωμένα μεγάφωνα τῆς πληροφόρησης, δημοσιογράφοι, «ἰνφλουένσερς», καὶ κάθε ἄλλο νυκτερινό, πρωϊνὸ, ἤ μεσημβρινὸ δαιμόνιο ἐπὶ εἰκοσιτετραώρου, ἀπὸ τὰ παράθυρα τῶν τηλεοράσεων, ἀπὸ τὶς συχνότητες τῶν ραδιοφώνων, ἀπὸ κάθε σημεῖο τοῦ διαδυκτίου, ἀπὸ τὶς σελίδες τῶν ἐφημερίδων, ἀπὸ τὶς ταμπέλες τῶν διαφημήσεων, ἀπὸ παντοῦ· ὅλα μαζὶ, μὲ μία οὐρανομήκη φωνὴ προσπαθοῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὸν «γάμο τῶν ὁμοφύλων».
Ἐπιστήμονες, εἰδικοὶ, ψυχολόγοι, ἰδρύματα, ΜΚΟάδες, καὶ φυσικὰ οἱ λεγόμενοι πολιτικοί, ἐν χορῷ ἐξαπολύουν συνεχῶς ἀκατάσχετες ὁμοβροντίες κραυγῶν καὶ λόγων, ἐπιχειρημάτων καὶ σοφιστειῶν, ἐπιδιώκοντας τὴν ἀπόλυτη κυριαρχία καὶ ὁλοκληρωτικὴ ἐπικράτησι τους. Μέσα στὴ βία καὶ στὴ βουὴ, ξεχωρίζουν λέξεις γνωστὲς μὲν, ἀλλὰ ντυμένες πλέον μὲ ρὸζ ἤ πολύχρωμο μανδύα: Γάμος, δικαιώματα, ἱσότητα, παιδιά, ὁμόφυλοι, ἀγάπη. Ὅλοι ξέρουν αὐτὲς τὶς λέξεις, ἀλλὰ τὶς ξέρουν ἀλλοιῶς. Ἡ πείρα , ἡ ζωὴ, οἱ αἰῶνες ποὺ πέρασαν, τὰ ἐκατομύρια ἀνθρώπων ποὺ βίωσαν τὸ περιεχόμενό τους καὶ διαμόρφωσαν τὴν μορφή τους καὶ τὴν σημασία τους, τώρα θεωροῦνται ἄχρηστα καὶ ὀπισθοδρομικὰ πράγματα. Οἱ λέξεις αὐτὲς ποὺ ὑπηρέτησαν τὸν ἄνθρωπο τόσους αἱῶνες τώρα πρέπει νὰ ἀλλάξουν χρῆσι. Εἶναι σὰν νὰ παίρνεις τὰ γλυπτά καὶ τὶς κολῶνες τῆς Ἀκροπόλεως γιὰ νὰ φτιάξεις τὸ χοιροστάσιό σου ἤ τὸ βόθρο τοῦ σπιτιοῦ σου.
Σ᾿ αὐτὸν τὸν ἀγῶνα ἐπιδόθηκε τελευταῖα καὶ ὁ κ.Πρωθυπουργὸς, ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ξεπούλημα κάθε Ἐθνικοῦ καὶ παραδεδομένου, πρωτοστατεῖ καὶ σ᾿ αὐτὴ τὴν σύλησι λέξεων καὶ ἐννοιῶν προκειμένου νὰ διαλύσῃ τὰ πάντα. Ἐδῶ συνεργάστηκαν τὰ πολιτικὰ δαιμόνια μὲ τὰ δημοσιογραφικά, τὰ ὁποία εἶναι, ὡς γνωστὸν, ἐξαγορασμένοι πετσωμένοι ὑπηρέτες τους, καὶ στήθηκε μιὰ πράστασι ἀγάπης καὶ εὐαισθησίας ὥστε νὰ πεισθοῦν οἱ ἀφελεῖς καὶ οἱ ἐπιπόλαιοι.
Ὁ Δημοσιογράφος τῆς Κρατικῆς Τηλεοράσεως κ. Γεώργοις Κουβαρᾶς, ὅσον ἀφορᾶ τὸ θέμα τοῦ «γάμου» ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου (ἄνδρας μὲ ἄνδρα καὶ γύναίκα μὲ γυναίκα), ξεκίνησε ρωτῶντας εὐθέως τὸν κ. Πρωθυπουργὸ:
«Τὸ θέμα τῆς ἰσότητος στὸν γάμο. Αὐτὸ ποὺ λέμε στὸν δημόσιο διάλογο «Τὸ δικαίωμα τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν στὸν γάμο καὶ τὴν τεκνοθεσία». Ἔχετε δεσμευθῇ ὅτι θὰ τὸ νομοθετήσετε , πρὶν τὶς ἐκλογὲς θυμᾶμαι τὶς συνεντεύξεις σας, καὶ θέλω σήμερα νὰ ξεκαθαρίσουμε τὰ πράγματα. Πρῶτον , Τί ἀκριβῶς σκοπεύετε νὰ νομοθετήσετε; Δηλαδὴ θὰ δώσετε στὰ ὁμόφυλα ζευγάρια ἀκριβῶς ἵσα δικαιώματα μὲ τὰ ἐτερόφυλα στὸν γαμο καὶ στὴν τεκνοθεσία; Στὴν ἐκπομπή μου προχθὲς τὸ βράδυ -δὲν ξέρω ἄν εἴχατε τὴν εὐκαιρία νὰ τὴν παρακολουθήσετε- εἴχαμε ὁμόφυλα ζευγάρια καὶ νομικοὺς οἱ ὁποῖοι μᾶς ἔλεγαν ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἀποσυνδεθῇ ἡ τεκνοθεσία ἀπὸ τὸν γάμο. Ἰσχύει αὐτὸ ἤ ὄχι;» Γ. Κουβαρᾶς. ΕΡΤ. Ἐκπομπή ΕΡΤNEWS 10/1/2024 [1]
Ὁ Πρωθυπουργὸς ἀπαντῶντας εἶπε τὴν ἐπιθυμία του μὲ δυὸ λόγια :
«Αὐτὸ ποὺ θέλω νὰ νομοθετήσουμε εἶναι τὴν ἱσότητα στὸν γάμο. Δηλαδὴ τὴν ἀπαλοιφὴ ὁποιασδήποτε διάκρισης ἀνάλογα μὲ τὸν σεξουαλικὸ προσανατολισμό, στὸ ζήτημα τῆς σύναψης μίας σχέσης γάμου» Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.) [1]
Εἶπε καὶ τὴν ἄποψί του γιὰ τὸ πῶς (θεωρεῖ ὅτι) βλέπουν οἱ «συμπολῖτες» του τὸ θέμα:
«Νομίζω, ὅτι οἱ συμπολῖτες μας δὲν ἔχουν ἐπὶ τῆς οὐσίας ἀντίρησι στὸν γάμο». Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.) [1]
Ὁπότε ἀφοὺ τὸ νομίζει ὁ Πρωθυπουργὸς, σίγουρα (θεωρεῖ ὅτι) εἶναι ὅπωσδήποτε ἔτσι καὶ τίποτε ἄλλο δὲν χρειάζεται, καὶ ἔκλεισε ἐκεῖ τὸ θέμα αὐτό!!! Τίποτε ἄλλο γιὰ τὴν «γάμο»!!!
Καὶ ἀρχίζει μία μαραθώνιος ἀναφορά ὄχι στοὺς «ὁμοφιλόφιλους» καὶ στὸν «γάμο» τους, ἀλλὰ στὰ «παιδιά» καὶ στὰ δικαιώματά τους.
Ἀποτέλεσμα: στὴν ὅλη συζήτησι γίνεται δύο (2) φορὲς ἀναφορὰ στὸ δικαίωμα στὸν γάμο, δύο(2) φορὲς στὴν ἱσότητα στὸν γάμο καὶ εἰκοσιέξ (26) φορὲς στὰ «παιδιά»!!!
Πολλοὶ , μπορεῖ νὰ ἔχουν τὴν ἐντύπωσι, ὅτι ὁ κ. Πρωθυπουργὸς εἶναι ἕνας σκληρὸς καὶ ἀμείλικτος ἄνθρωπος, ἕνας ἐντολοδόχος, ποὺ στέρησε ἐλευθερίες, ἄνθρωποι ἔχασαν τὶς δουλειὲς τους καὶ οἰκογένειες δὲν μποροῦσαν οὔτε νὰ ἐπιβιώσουν, ἐπέβαλε τὰ ἐμβόλια τῶν φαρμακεμπόρων, ἀδιαφόρησε γιὰ τὸ ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν, ξεπούλησε τὶς πλουτοπαραγωγικὲς πηγὲς τῆς χώρας μέχρι καὶ τὸ Αἰγαῖο, ἄφησε ἀσύδοτους τοὺς κερδοσκόπους τῆς ἀγορᾶς (τρόφιμα-ἐνέργεια-ὑγεία), διέλυσε τὴν δημόσια ὑγεία καὶ τὰ τόσα ἄλλα ποὺ ζοῦμε καὶ ἀκοῦμε.
Ἐδῶ ὅμως φαίνεται ἕνας ἄλλος ἄνθρωπος. Ἕνας ἄνθρωπος εὐαίσθητος σὲ τέτοιο σημεῖο ποὺ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὴν πολιτικὴ του καριέρα, μόνο καὶ μόνο γιατὶ ἄκουσε τὶς ἱστορίες κάποιων παιδιῶν:
«Ἐγὼ πρέπει νὰ σᾶς πῶ ὅτι πῆρα ὁριστικὰ τὴν ἀπόφασι ὅτι θέλω νὰ προχωρήσω ὅταν ἄκουσα τὶς ἱστορίες τῶν παιδιῶν». Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.) [1]
Ἀποφάσισε νὰ προχωρήσῃ στὴν νομοθέτησι τῶν «κουκλοπαντρειῶν», ποὺ ἔλεγε ὁ Παπαδιαμάντης, γιατὶ ἄκουσε ἱστορίες παιδιῶν. Καὶ αὐτὲς τὶς ἱστορίες ποὺ ἄκουσε καὶ τὸν συγκίνησαν τὶς λέει μήπως καὶ συγκινηθοῦν καὶ οἱ ὑπόλοιποι σκληρόκαρδοι ἤ ἐπιπόλαιοι ἤ καθυστερημένοι καὶ πεισθοῦν:
«Μία μητέρα ἡ ὁποία συζεῖ μὲ τὴ σύντροφό της, ἔχει καρκίνο καὶ μπορεῖ νὰ πεθάνῃ. Ἐὰν συμβεῖ αὐτὸ ἡ σύντροφός της δὲν ἔχει κανένα δικαίωμα στο παιδί. Τὸ παιδὶ αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ πάῃ σὲ ἵδρυμα. Καὶ ρωτῶ. Κοιτάω στὰ μάτια ὅλους αὐτοὺς ποὺ μπορεῖ νὰ ἔχουν κάποια ἐπιφύλαξι γιὰ τὸ θέμα αὐτό». Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.) [1]
Βλέπετε πιὰ εἶναι ἡ ἀφετηρία τῶν προβληματισμῶν καὶ τοῦ ἀγώνα τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ; Βλέπετε τὰ ὑψηλά κίνητρά του; Βλέπετε τὴν λεπτότητα μιᾶς εὐαίσθητης ψυχῆς ποὺ κονταροχτυπιέται μὲ συντηρητικὰ κατεστημένα αἰώνων, μόνο καὶ μόνο γιατὶ κουβέντιασε μὲ τέτοιους ἀνθρώπους καὶ ἄκουσε τὶς ἰστορίες τους; Νὰ πῶς γεννήθηκε μέσα του τὸ μεγάλο ἐρώτημα: «Τί θὰ γίνῃ μὲ τὰ δικαιώματα αὐτῶν τῶν παιδιῶν;»
«Τί θὰ γίνῃ μὲ τὰ παιδιά. Πᾶμε νὰ δοῦμε λοιπὸν τί θὰ γίνῃ, τί πρέπει νὰ γίνῃ. Παιδιὰ ὑπάρχουν σήμερα, καὶ δὲν νομίζω ὅτι κανεὶς ἀμφισβητεῖ μιὰ πραγματικότητα, ὅτι τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια ἔχουν παιδιά καὶ δὲν θὰ σταματήσουν αὐτὰ τὰ παιδιὰ νὰ ὑπάρχουν. Δὲν θὰ ἐξαφανιστοῦν. Καὶ ὅμως αὐτὰ τὰ παιδιὰ ξερετε δὲν ἔχουν ἵσα δικαιώματα. Γιατὶ δὲν ἔχουν ἵσα δικαιώματα;» Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.) [1]
Ἄν ὅλα τὰ παραπάνω ἦταν διάλογοι κωμικῆς ταινίας τοῦ ᾿60, θὰ γελοῦσε κανείς γιὰ τὴν φαντασία καὶ τὴν εὑρηματικότητα τοῦ σεναριογράφου, γιὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἠθοποιούς ποὺ ἐπέλεξε. Καὶ ὁ Μητσοτάκης προσπάθησε νὰ παίξῃ καλὰ τὸν ρόλο τοῦ εὐαίσθητου χαμηλῶν τόνων χαζοῦ, καὶ ὁ δημοσιογράφος τὸν ρόλο τοῦ (ξε)πετσωμένου ὑπαλλήλου του.
Ὅμως ὁ ἕνας εἶναι πρωθυπουργὸς τῆς χώρας, κρατᾶ τὰ ἡνία, καὶ οἱ νόμοι καὶ οἱ ἀποφάσεις του ἐπηρεάζουν τὸ μέλλον της, ὁ δὲ ἄλλος εἶναι ἕνας «διαμορφωτὴς τῆς κοινῆς γνώμης», ὅπως λένε. Ὁπότε τὸ πράγμα μόνο γιὰ γέλια δὲν εἶναι.
Ἄς δοῦμε δυό τρία ἀπὸ τὰ πολὺ «χοντρά» αὐτῆς τῆς παραστάσεως.
Πρώτα-πρώτα ὁ τίτλος τῆς ταινίας, ὅπως τὸν ἔθεσε ὁ δημοσιογράφος, συνοψίζοντας, ὅπως εἶπε, «τὸν δημόσιο διάλογο»: «Τὸ δικαίωμα τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν στὸν γάμο καὶ τὴν τεκνοθεσία».
Ξεκινοῦμε ἀπὸ τὸ ὑποκείμενο τῆς προτάσεως. Ὁμόφυλα ζευγάρια. Δηλαδὴ; Θέλουν νὰ ποῦν ἄνδρας ποὺ σεξουαλικὰ προτιμᾶ ἄνδρα καὶ ἀντιστοίχως γυναίκα ποὺ προτιμᾶ γυναίκα.[2] Αὐτὴ ἡ κατάστασι δὲν εἶναι πρωτόγνωρη οὔτε ἀχαρακτήριστη. Ὑπάρχουν πάμπολλες λέξεις τῆς Ἐλληνικῆς γλώσσας ποὺ περιγράφουν τὴν ὕπαρξι, τὴν παρουσία, τὶς ροπὲς, καὶ τὴν δράσι τέτοιων προσώπων. Κίναιδοι, θυληδρίες, ἀνδρόγυνοι, θηλυπρεπεῖς, γυναικώδεις, ἀρσενοκοῖτες, γυναικιζόμενοι, ἔκφυλοι, σοδομῖτες, λεσβίες, μέχρι τὰ πιὸ πρόσφατα λαϊκά πούστης, λούγκρα, πισωγλέντης, κουνιστὸς , ἀδελφή, ξεφωνημένος καὶ μύρια ὅσα. [βλέπε LEXIGRAM Λεξικὸ συνωνύμων-ἀντιθέτων. Λέξη: κίναιδος] Καὶ φυσικὰ ἡ συνήθης λέξι ποὺ ἔχει ἐπικρατήσει τοὺς δύο τελευταίους αἰῶνες: ὁμοφυλόφιλοι.
Γιατὶ δὲν χρησιμοποιεῖται κάποια ἀπὸ αὐτὲς τὶς λέξεις ἤ ἔστω ἡ ἐπικρατήσασα τελευταῖα (ὁμοφυλόφιλοι) ποὺ εἶναι πλέον καὶ συνήθης;
Ὁ κ. Πρωθυπουργὸς καὶ τὴν λέξι γνωρίζει καὶ τὰ περὶ ὁμοφυλοφίλων, ὅπως (τοῦ εἶπαν καὶ) λέει:
«Νὰ πῶ καὶ κάτι ἀκόμα, ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν εἶναι μιὰ μόδα τῶν καιρῶν. Ὑπάρχει ἀπὸ καταβολῆς τοῦ ἀνθρώπινου γένους». Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.)[1]
Γιατί τότε δὲν μιλοῦν γιὰ «γάμο» ὁμοφυλοφίλων; Ποιό εἶναι τὸ πρόβλημα; Ἐπειδὴ ἡ λέξις ἔχει ζωὴ περίπου δύο αἰώνων ἔχει καὶ τὴν ἀνάλογη φόρτισι, ἀπὸ τὶς ἐποχὲς ποὺ ἐθεωρεῖτο πάθος. Δηλ, πρὶν παρουσιαστοῦν οἱ χρηματοδότες καὶ προπαγανδιστὲς κάθε διαστροφῆς καὶ κάθε ΛΟΑΤΚίας.
«Ὁμοφυλόφιλος: ὁ ἐπιδιώκων τὴν ἰκανοποίησιν τοῦ γενετησίου αὐτοῦ ἐνστίκτου ἐπὶ προσώπων τοῦ αὐτοῦ φύλου, ὁ πάσχων ἐξ ὁμοφυλοφιλίας»
«Ὁμοφυλοφιλία: γενετήσιος διαστροφή, καθ’ἦν ἐπιδιώκει τις τὴν ἰκανοποίησιν τοῦ ἐρωτικοῦ αὐτοῦ ἐνστίκτου ἐπὶ προσώπου τοῦ αὐτοῦ φύλου, ἐρωτικὴ σχέσις πρὸς ἄτομον τοῦ αὐτοῦ φύλου, πρβλ. ἀρσενοκοιτία, λεσβιασμός». Δ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ ΜΕΓΑΛΕΞΙΚΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ τομ 10 σελ.5144
Ὁπότε, ὅπως ἀντιλαμβάνεστε, ἡ μὲν ὁμοφυλοφιλία ὁρίζεται ὡς γενετήσιος διαστροφή, ὁ δὲ ὁμοφυλόφιλος ὡς πάσχων ἐξ αὐτῆς. Ἐπειδὴ αὐτὰ εἶναι γνωστὰ, ἔστω στοὺς κάποιας ἡλικίας, ἡ λέξις δὲν βοηθᾶ στὴν παρουσίασι αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ὡς ἀδικημένων καὶ στερημένων δικαιωμάτων, ὅπως τοῦ γάμου καὶ τῆς υἱοθεσίας παιδιῶν. Βρήκαν ἄλλη λέξι. Ὁμόφυλος. Μόνο ποὺ αὐτὴ ἡ λέξι, ἔχει μιὰ τεράστια εὐρύτητα σημασιῶν καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ποὺ τώρα ἐπιχειρεῖται νὰ χρησιμοποιηθῇ (ὁμόφυλα ζευγάρια-γἀμος ὁμοφύλων) καὶ ἡ Ἑλληνικὴ γλώσσα κακοποιεῖται καὶ ἀπόλυτη σύγχισις προκαλεῖται. Ἔτσι νομίζω εγὼ, ἀπὸ τὰ λίγα ποὺ ἔχω ἀκούσει.
Ἡ πρώτη συνήθης ἔννοια τῆς λέξεως σημαίνει τὸ ἴδιο γένος, τὴν ἴδια φυλή. Ἄς ποῦμε Ἕλληνες σὲ ἀντιπαραβολὴ μὲ τοὺς βαρβάρους ἤ τοὺς ξένους.
«Ἐμοὶ δὲ κρείσσων ὁ ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος θάνατος τοῦ μοναρχεῖν τῶν ὁμοφύλων». ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ. Ἀποφθέγματα Λακωνικά. Stephanus 225, C
«Τὸν μὲν γὰρ ὁμόφυλον εἶναι καὶ πολλοῖς συνήθη δι' Ἀλέξανδρον, ἔπηλυν δὲ καὶ ξένον ἄνδρα τὸν Πύρρον» ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ. Βιογραφία Δημητρίου 44,6
Οἱ Ἀθηναῖοι π.χ. καὶ οἱ Θηβαῖοι δὲν ἔνοιωθαν ξένοι , ἀλλὰ ὁμόφυλοι.
«Ἔτι δὲ οὐδὲ ἀλλότριον ἡγεῖται εἶναι ὁ Ἀθηναίων δῆμος τὸν Θηβαίων δῆμον οὔτε τῇ συγγενείᾳ οὔτε τῷ ὁμοφύλῳ». ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ, ΥΠΕΡ ΚΤΗΣΙΦΩΝΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ 186,2
Δηλαδὴ ὅταν ἀνάφεραν τὸ ὁμόφυλον ἐννοοῦσαν τὸ ἴδιο ἔθνος μὲ τὸ πολίτευμα τοὺς νόμους τὰ ἤθη καὶ τὸν θεό (καὶ ὄχι μόνο οἱ Ἕλληνες).
«Προϋπέλαβε γάρ, ὡς εἰκός, τὸν ὁμόφυλον καὶ συγγενῆ μετέχοντα τῆς πρὸς τὴν ἀνωτάτω συγγένειαν οἰκειότητος – ἡ δ' ἀνωτάτω συγγένειά ἐστι πολιτεία μία καὶ νόμος ὁ αὐτὸς καὶ εἷς θεός, ᾧ πάντες οἱ ἀπὸ τοῦ ἔθνους προσκεκλήρωνται» ΦΙΛΩΝ ΙΟΥΔΑΙΟΣ: ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ Βιβλίο 4, 159,1
«Τήν τε γὰρ φύσιν τὴν αὐτήν τινας εἰληχότας καὶ ὁμοφύλους ἀλλήλοις ὄντας, ἔν τε τοῖς αὐτοῖς ἤθεσι τεθραμμένους καὶ ἐν τοῖς ὁμοίοις νόμοις πεπαιδευμένους, καὶ κοινὴν καὶ τὴν τῶν σωμάτων καὶ τὴν τῶν ψυχῶν χρῆσιν τῇ πατρίδι παρέχοντας» ΔΙΩΝ ΝΙΚΑΕΥΣ ΡΩΜΑΪΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Βιβλίο 52,4,1
Ἀπὸ τὰ παραπάνω, τὰ ὁποία εἶναι ἐλάχιστα ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντα, φαίνεται καθαρά πῶς ἀντιπαραβάλλονται οἱ γηγενεῖς, οἱ ἐντόπιοι τοῦ ἰδίου γένους, οἱ ὁμοεθνεῖς, οἱ ὁμόφιλοι δηλαδὴ, μὲ τὰ ἴδια ἤθη, τοὺς ἰδίους θεσμούς, τὴν ἴδια πίστι, μὲ τοὺς ἐπήλυδες, τοὺς ξένους. Σήμερα ποὺ πραγματοποιεῖται ὁ ἐποικισμὸς τῆς χώρας ἀπὸ τοὺς μεταφερόμενους λαθροεισβολεῖς, τοὺς ξένους δηλαδὴ, τοὺς ἐπήλυδες, γίνεται μανιώδης προσπάθεια νὰ ἐξαφανιστῇ ἡ ἔννοια καὶ ἡ αἴσθησι τοῦ ὁμοφύλου. Γι᾿ αὐτὸ μεταφέρουν τὴν λέξι στοὺς κιναίδους ( ὁμοφιλόφιλους) καὶ ἔχουν διπλό κέρδος. Καὶ αὐτοὺς τοὺς ντύνουν μὲ λέξι καθαρὴ καὶ τίμια καὶ ταυτόχρονα γδύνουν τοὺς γηγενεῖς ἀπὸ τὴν παραδεδομένη στολή τους, προκειμένου νὰ τοὺς ἐξισώσουν μὲ τοὺς ἀναμαζωξιάρηδες ποὺ κουβαλοῦν ἐδῶ.
Βλέπει κανεὶς πῶς γκρεμίζεται ὅ,τι ἔχει παραδοθῇ, ὅ,τι ἔχει βιωθῇ, ὅ,τι ἔχει δοκιμαστῇ αἰῶνες τώρα, ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς ἡγέτες, πνευματικοὺς καὶ πολιτικούς, τῆς χώρας.
Ἔχει ὅμως, ἡ λέξις ὁμόφυλος, πολλάκις καὶ εὐρύτερη τοῦ ἔθνους ἔννοια καθῶς περιλαμβάνει πολλὰ κοινὰ χαρακτηριστικά γνωρίσματα:
«τὸ γὰρ τῶν Ἀρμενίων ἔθνος καὶ τὸ τῶν Σύρων καὶ Ἀράβων πολλὴν ὁμοφυλίαν ἐμφαίνει κατά τε τὴν διάλεκτον καὶ τοὺς βίους καὶ τοὺς τῶν σωμάτων χαρακτῆρας, καὶ μάλιστα καθὸ πλησιόχωροί εἰσι». ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΑ . Βιβλίον1 κεφ.2 παρ.34
Χρησιμοποιεῖται ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ ζώα. Κάθε εἶδος θεωρεῖται ὁμόφυλον. Ὁ Ξενοφὼν μιλάει γιὰ ὁμόφυλα πουλιά (καὶ δὲν ἐννοεῖ βέβαια ὁμοφυλόφιλα πουλιά, ὅπως μπορεῖ νὰ τὸ μεταφράζουν σὲ λίγο διάφοροι ΛΟΑΤΚισμένοι)
«Ὄρνιθες δ' ἐπεπαίδευντό σοι ὥστε σοὶ μὲν τὰ συμφέροντα ὑπηρετεῖν, τὰς δὲ ὁμοφύλους ὄρνιθας ἐξαπατᾶν»· ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ, ΠΕΡΙ ΚΥΡΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Βιβλίον 1,6,39,9
Χρησιμοποιεῖται σπανίως καὶ γιὰ τὴν περιγραφὴ τῶν φύλων ἀρρένων καὶ θηλέων, ὅπως λέει κάπου ὁ Ἀριστοτέλης, μόνο ποὺ τὸ λεει γιὰ νὰ περιγράψῃ τὴν κατὰ φύσιν ἔνωσι ἄρρενος καὶ θήλεως καὶ ὄχι μεταξύ τῶν ὁμοφύλων, ὅπως φρονοῦν οἱ νῦν διεστραμμένοι:
«Ἡ φύσις γλίχεται καὶ ἐκ τούτων ἀποτελεῖ τὸ σύμφωνον, οὐκ ἐκ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ ἀμέλει τὸ ἄρρεν συνήγαγε πρὸς τὸ θῆλυ καὶ οὐχ ἑκάτερον πρὸς τὸ ὁμόφυλον, καὶ τὴν πρώτην ὁμόνοιαν διὰ τῶν ἐναντίων σηνῆψεν, οὐ διὰ τῶν ὁμοίων». ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ. ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ. Bekker 396b
Δυστυχῶς ἀκούω καὶ ὀρθοδόξους χριστιανοὺς καὶ μάλιστα ἱερωμένους νὰ λένε καὶ νὰ ξαναλένε γιὰ «ὁμόφυλα ζευγάρια», ( διότι ἄλλο ὁ Κουμπαρᾶς καὶ ὁ Μητσοτάκης -ἀφορισμένος καὶ ἀφ᾿ἑαυτοῦ καὶ ἀπὸ ὀρθόδοξο ἀρχιερέα· καὶ ἄλλο νὰ δηλώνῃς χριστιανός καὶ μάλιστα ἱερωμένος) ὁπότε πρέπει νὰ δοῦμε λίγο πῶς χρησιμοποιοῦν τὸν ὅρο οἱ πραγματικοί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς θύραθεν συγγραφεῖς ποὺ παραθέσαμε. (Περιττὸν νὰ πῶ ὅτι ὅλοι οἱ Πατέρες ἀναφέρουν καὶ ὅσα λένε οἱ θύραθεν, καθότι πανανθρώπινα, καὶ ἔτσι δὲν τὰ παρουσιάζουμε).
Ὁ ἅγιος Κλήμης Ρώμης, ἀποστολικὸς πατήρ, παρουσιάζει ἐπιστολή Πέτρου πρὸς Ἰάκωβον ὅπου ὁ ἀποστολεῦς της γράφει σὲ ἀδελφὸ χριστιανὸ νὰ μὴν δώσῃ τὰ βιβλία ποὺ ἔχει στείλει οὔτε σὲ εἰδωλολάτρη, ἀλλὰ οὔτε καὶ σὲ ὁμόπιστο χωρὶς νὰ τὸν ἔχει δοκιμάσει. Τὸν ὁμόπιστο τὸν λέει ὁμόφυλο:
«Ἀξιῶ καὶ δέομαι τῶν ἐμῶν κηρυγμάτων ἃς ἔπεμψά σοι βίβλους μη-
δενὶ τῶν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μεταδοῦναι μήτε ὁμοφύλῳ πρὸ πείρας, ἀλλ' ἐάν τις δοκιμασθεὶς ἄξιος εὑρεθῇ, τότε αὐτῷ κατὰ τὴν ἀγωγὴν παραδοῦναι» ΑΓΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ ΡΩΜΗΣ PG 2.25
Καὶ διευρύνοντας τὴν ἔννοια ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ὁμόφυλοι ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ἄγγελοι.
«Μετὰ ἀνθρώπων ἄνθρωποι καὶ μετὰ ἀγγέλων ἄγγελοι καὶ πάντα μετὰ τῶν ὁμοφύλων ἐπιγινώσκεται» ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ ΚΑΤΑ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΝΩΝ PG45.1321
Καὶ ἀκόμα, πηγαίνοντας πιὸ πέρα, ὅλη ἡ κτίσης εἶναι ὁμόφυλος ἐν ἀντιδιαστολῇ μὲ τὴν ἄκτιστον Θεϊκὴ φύσιν.
«Εὑρίσκεται γὰρ ἐκ τῆς ἀκολουθίας τοῦ λόγου οὐκ ὂν ἐκ τῆς κτίσεως τὸ τῇ ἀκτίστῳ συνθεωρούμενον φύσει· ἢ εἰ ἐντεῦθεν εἴη, μηδὲν πλέον τῆς ὁμοφύλου ἰσχύειν κτίσεως μηδὲ δύνασθαι τῇ ὑπερκειμένῃ συναρμόζεσθαι φύσει». ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ ΚΑΤΑ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΝΩΝ PG45.1321
Βλέπει κανεὶς τὴνεὐρύτητα τοῦ ὅρου ὁμόφυλος. Τὰ παραπάνω, ὅμως, πῶς θὰ γίνουν ἀντιληπτά σὲ ὅποιον ἀσπαστεῖ τὴν ἐπιχειρούμενη παραποίησι τῶν ἐννοιῶν; Ὁλόκληρη ἡ κτίσις εἶναι ὁμοφυλόφιλη; Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι , ἀλλὰ καὶ οἱ ἄγγελοι, εἶναι ὁμοφυλόφιλοι;
Ἄλλος εἶναι ὁ ὁμόφυλος, ἄλλος ὁ ὁμοφυλόφιλος, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὰ λίγα ποὺ παρετέθησαν. Ἐγὼ μὲ τὴ γυναίκα μου εἴμαστε ὁμόφυλοι (ἵδιας φυλῆς, ἀλλὰ διαφορετικοῦ φύλου) καὶ ἔχουμε κάνει γάμο. Ἄρα γάμος ὁμοφύλων ὑπῆρχε καὶ ὑπάρχει. Ὁ Μῆτσος μὲ τὸν Σάκη ποὺ συμβιώνουν εἶναι καὶ αὐτοὶ ὁμόφυλοι, ἀλλὰ ὁ καινοφανὴς «γάμος» ποὺ θέλουν νὰ κάνουν δὲν περιγράφεται μὲ τὸν ὅρο γάμος ὁμοφύλων, διότι ἀποτελοῦν ὑποσύνολο τοῦ συνόλου ὁμόφυλοι, τὸ ὁποῖο ὑποσύνολο ὀνομάζεται ὁμοφιλόφιλοι, καὶ αὐτοὺς στοχεύει δῆθεν νὰ ἐξυπηρετήσῃ ἡ προτεινομένη νομοθεσία, χρησιμοποιῶντας ὅμως ἕνα ὑπάρχοντα γενικώτερο ὅρο. Δὲν εἶναι δύσκολο. Σ᾿ αὐτὲς τὶς ἀκαδημίες καὶ στὰ Πανεπιστήμια δὲν ὑπάρχει κανένας νὰ πῇ τὴν διαφορά; Μὲ τί ἀσχολοῦνται αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ποὺ βέβαια γνωρίζουν τὰ παραπάνω ἀπλά;
Θὰ μποροῦσε νὰ γραφτοῦν πολλὰ μόνο γιὰ τὸ ὁμόφυλον. Ἐνδεικτικῶς παραθέτω αὐτὰ διότι τὸ μέγεθος τῆς διαστρεβλώσεως κάθε λέξεως καὶ ἔννοιας ποὺ ἐπιχειρεῖται στὶς μέρες μας εἶναι ἀπέραντο καὶ χρησιμοποιοῦνται χιλιάδες στόματα καὶ γραφίδες εἴτε ἀφιονισμένων, εἴτε πληρωμένων, εἴτε ἐλαυνομένων ἀπὸ τοὺς ἐπιβούλους, ἐκμεταλευόμενα τὴν δειλία καὶ τὸν φόβο ὅλων μας καὶ ἰδιαιτέρως τὴν ἀνικανότητα καὶ τὴν παραίτησι πολλῶν ταγμένων νὰ ἐπισκοποῦν καὶ νὰ καθοδηγοῦν τὸν λαό.
Συγνώμη γιὰ τὸ μέγεθος τοῦ γραφτοῦ, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν γίνεται διαφορετικά. Ὅταν ὁ λόγος προσπαθεῖ νὰ εἶναι στοιχειωδῶς ἀποδεικτικὸς ἀπαιτεῖται παράθεσις τεκμηρίων. Χωρὶς κούρασι δὲν ἀποκτᾶται τίποτε. Ὅποιος ἐνδιαφέρεται πρέπει νὰ ὁπλιστῇ μὲ τὴν πίστι πρωτίστως καὶ μὲ τὴν γνὠσι δευτερευόντως γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὶς ἐπιθέσεις τοῦ ἀντιδίκου· ἔτσι λένε οἱ ἅγιοι. Καὶ ἄς μὴν ἀγανακτεῖ κανεὶς ἀπὸ τὸ μῆκος διότι δὲν μπορεῖ ἀλλοιῶς νὰ σαφηνιστῇ τὸ ζητούμενο.
«Μή τοίνυν μηδ᾿ αὐτὸς, εἰ ἀγωνιστικὸς καὶ ἀποδεικτικός ἐμπέσοι λόγος, αἰτιῶ τὸ μῆκος, ἀλλ' ἐκεῖνο σκόπει, ὅτι σαφηνίσαι ἄλλως οὐχ οἷόν τε ἦν τὸ ζητούμενον, εἰ μὴ πολλῇ περιδρομῇ ἐχρήσατο». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ 78.768-9
Αὐτὰ βέβαια τὰ λέει ὁ ἄγιος γιὰ ἀνθρώπους ποὺ γραφουν σοβαρά, ἀλλὰ ἰσχύει καὶ στὴν δική μας τὴν περίπτωσι ποὺ ἀπλῶς ψελίζουμε ἤ φωνάζουμε ἀγανακτισμένοι, ἀλλὰ ἔρημοι πνευματικῆς ἰκμάδας.
Ὅταν λοιπὸν μέχρι σήμερα ἀναφερόταν «γάμος ὁμοφύλων» σημαίνει γάμος ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς ἀπὸ τὴν ἰδία φυλή ἤ εθνος ἤ πίστι. Τώρα θὰ σημαίνει τὴν συμβίωσι τῶν ἐκφύλων, τῶν ἀνωμάλων. Οἱ ΛΟΑΤΚΙσμένοι θὰ ἑννοοῦν ἀνθρώπους τοῦ ἱδίου φύλου. Φανταστεῖται τί θὰ καταλάβῃ ὅποιος διαβάσει τὸν Πλούταρχο νὰ λέει:
«Γυνὴ δ' ὁμόφυλος οὖσα τοῦ Σπαρτάκου». ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΚΡΑΣΣΟΣ 8,4,3
Πῶς θὰ τὸ μεταφράσει; Μιὰ γυναίκα ποὺ ἦταν ὁμόφυλη μὲ τὸν Σπάρτακο, ποὺ εἶναι ὅμως ἄντρας. Μάλλον, μὲ τὰ μυαλὰ ποὺ κυκλοφοράνε, θὰ θεωρήσῃ ὅτι ἔχει σύγχισι φύλου ἡ γυναίκα, ἄν ἔνοιωθε αὐτὴ ἔτσι, καὶ ἄν ζοῦσε σήμερα θὰ ἔπρεπε νὰ πάῃ γιὰ ἀλλαγὴ φύλου· ἤ ὅτι ὁ Πλούταρχος δὲν ξέρει τί λέει, ὁ ἔρμος.
Αὐτὰ γιὰ τὸ ἕνα μέρος τοῦ ὑποκειμένου τῆς προτάσεως. Τὰ «ὁμόφυλα ζευγάρια». Ἄν πάει ἔτσι τὸ πράμα, μὲ τέτοιο μῆκος, μέχρι νὰ γραφτοῦν ὅλα θὰ ἔχει περάσει ὁ Μητσοτάκης τὸ νομοσχέδιο καὶ θὰ ἔχει πείσῃ τοὺς νωθροὺς ὁμοφύλους μας γιὰ τὴν ἀλήθεια τῶν λεγομένων του γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ ποὺ ὅπως λέει:
«Ἐγὼ ὁ ἴδιος μὲ δικηά μου πρωτοβουλία τὸ ἔχω ἀνοίξει, ἔχω ἀσχοληθῇ πάρα πολὺ μὲ τὸ θέμα αὐτό. Ἔχω διαβάσει, ἔχω μελετήσει πολὺ, ἔχω συζητήσει μὲ πολλοὺς συμπολῖτες μας τοὺς ὁποίους τοὺς ἀφορᾶ αὐτὴ ἡ ἐπικείμενη νομοθέτησι» . Κ. Μητσοτάκης (ὅ.π.)[1]
Διαβασμένος καὶ μελετημένος πολύ, δηλώνει ὁ πρωθυπουργός μας. Φαίνεται ἐξ ἄλλου ἀπὸ ὅσα λέει, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ σπινθηροβόλο βλέμμα του, ἡ σοφία ποὺ ἀπέκτησε ἀπὸ τὰ διαβάσματά του. Φαντάζομαι ὅτι ἡ φλόγα τῶν διανοημμάτων του θὰ κάψει ἀκαριαίως τὰ ἄχυρα ποὺ παραθέσαμε σ᾿αὐτό τὸ γραφτό, κάτω ἀπὸ τὶς ἐπευφημίες καὶ τὶς ζητωκραυγὲς τῶν κιναιδόφιλων ὁμοφύλων μας ἀπ᾿ τὰ κανάλια τοῦ ψεύδους καὶ τὶς στοὲς τοῦ διαδικτύου.
…………………………………………..
[1] https://www.youtube.com/watch?v=_o18T8vaXWw&t=1969s
Με λένε Lewis και μεγάλωσα με γκέι γονείς. Έχω λόγους να λέω ΟΧΙ στον «γάμο» των ομοφυλόφιλων + Σχόλιο
Είμαι ο Lewis από την Αυστραλία, ένα παιδί “γκέι γονιών” και αυτή είναι η εμπειρία μου από τους γκέι γονείς. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου δεν ήταν ποτέ παντρεμένοι και ενώ ο πατέρας μου ήταν ομοφυλόφιλος, η μητέρα μου ήταν “bi”, και είχε περάσει αρκετά χρόνια έχοντας σχέση με γυναίκα, πριν γεννηθώ εγώ. Γεννήθηκα σαν ένα "one night stand" όταν η μαμά και ο μπαμπάς είχαν πιει.
Οι γονείς μου δεν έζησαν ποτέ μαζί, και ήμουν συνεχώς σε ανάδοχη φροντίδα μέχρι που ήμουν περίπου 8 ετών, και μόνο περιστασιακά ζούσα ή έμενα με τη μητέρα μου. Μέχρι τα 13 μου, ήμουν συνεχώς σε ανάδοχους. Από την ηλικία των 2 ετών δεν είχα γνωρίσει τον πατέρα μου, μέχρι που έγινα 13 χρονών. Τότε πήγα να ζήσω με τον πατέρα μου και τον ομοφυλόφιλο εραστή του, καθώς η μητέρα μου ήθελε να περάσω λίγο χρόνο μαζί του, καθώς αυτός δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον όταν ήμουν παιδί.
Ποτέ δεν μου άρεσε να ζω μαζί τους.
Η "ομοφυλοφιλία" τους (“gayness”) ήταν κάτι σαν θρησκεία, και συνεχώς έδειχναν σαν να ήθελαν να επιβεβαιώνουν το ότι ήταν "γκέι" μέσω των πράξεών τους.
Φαινόταν λες και έπρεπε να μου αποδείξουν ότι ήταν γκέι.
Ήταν σαν μια θρησκεία, η μόνη τους ταυτότητα, το σήμα της τιμής τους. Μιλούσαν συνέχεια γι’ αυτό.
Η "ομοφυλοφιλία" τους ήταν το νούμερο ένα θέμα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Έβλεπαν ανθρώπους και τους συστήνονταν ως "γεια, με λένε Σάιμον και είμαι γκέι".
Οι στρέιτ άνθρωποι δεν το κάνουν αυτό. Δεν βγαίνουν έξω και λένε: "γεια, είμαι ο Σάιμον και είμαι στρέιτ", αλλά ο μπαμπάς και ο σύντροφός του το ανακοίνωναν και το επιδείκνυαν στους ανθρώπους.
Τα σεξουαλικά υπονοούμενα υπήρχαν παντού.
Πάντα "έκοβαν" τους άλλους άνδρες, παρόλο που ήταν μαζί 13 χρόνια.
Δεν φαινόταν ότι ήταν ενωμένοι, αλλά έμειναν μαζί και δεν κατάλαβα ποτέ το γιατί.
Ήμασταν π.χ. στο σουπερμάρκετ και αυτοί κοιτούσαν άλλους άντρες και σχολίαζαν "δεν είναι όμορφος αυτός;"
Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να φέρω στο σπίτι τους φίλους μου, επειδή όλα στο σπίτι ήταν "γκέι".
Η συμπεριφορά τους ήταν γκέι, ο τρόπος που μιλούσαν ήταν γκέι, οι πράξεις τους ήταν γκέι, τα πάντα ήταν γκέι.
Όλα έμοιαζαν πολύ υπερβολικά και αφύσικα και φοβόμουν τι θα σκεφτούν οι φίλοι μου.
Δεν μπορούσα να συστήσω τον πατέρα μου γιατί ντρεπόμουν γι’ αυτόν.
Συχνά έκαναν σεξουαλικά σχόλια για τους φίλους μου όταν έφευγαν από το σπίτι και αυτό το έβρισκα αποκρουστικό.
Ο μπαμπάς και ο σύντροφός του με φιλούσαν στο μάγουλο. Πάντα το έβρισκα άβολο. Αυτοί το έκαναν συνεχώς, ακόμα και όταν μπήκα στην εφηβεία μου. Ήξερα από τους φίλους μου και από ταινίες και από την τηλεόραση ότι οι πατεράδες συνήθως δεν φιλούν τους γιούς τους όταν είναι έφηβοι.
Υπήρχαν ελάχιστα όρια. Κάθε δυο μήνες με χτυπούσαν σαν μικρό παιδί. Τα πάντα ήταν εύθραυστα. Πάντα υπήρχαν διαμάχες μεταξύ του μπαμπά και του συντρόφου του, τσακώνονταν και εκτόξευαν ο ένας στον άλλον πιάτα και φαγητά. Ποτέ δεν ένιωθα ασφαλής. Ήμουν συνεχώς σε επαγρύπνηση για τον εαυτό μου μέσα στο σπίτι.
Ένιωθα σεξουαλικά ευάλωτος. Είχαν βάλει κρυμμένες κάμερες στο σπίτι ακόμα και στους ιδιωτικούς μου χώρους. Βρήκα ακόμα και βίντεο με μένα σε έναν από τους υπολογιστές τους.
Οι άλλοι νόμιζαν ότι ήμουν κι εγώ γκέι, και αυτό το πράγμα με έκανε να ντρέπομαι. Ένιωθα ότι αυτό δεν ήταν σωστό. Ένιωθα ότι υπήρχε μιαπροσδοκία για μένα ότι θα έπρεπε να είμαι γκέι, παρόλο που δεν ένιωθα καμία έλξη για τους άντρες. Θα έπρεπε να είμαι γκέι από τους γκέι γονείς μου. Αυτό με έκανε να έχω μεγάλη σύγχυση μέσα μου.
Δεν έδιναν καμία σημασία για τα συναισθήματά μου. Μου έκαναν φαγητό για το σχολείο που δεν άντεχα να τρώω. Δεν τους ένοιαζε για μένα, για το τι ήθελα ή για το πώς ένιωθα για το οτιδήποτε.
Πήγαμε μια φορά σε ένα πάρτι ενός 40άρη. Νόμιζα ότι ήμασταν απλώς καλεσμένοι. Δεν ήξερα ότι ο μπαμπάς ήταν «η διασκέδαση». Τον είδα ντυμένο “drag queen” να τραγουδάει Abba... δεν μου είχαν πει τίποτα. Ένιωσα να γελοιοποιούμαι δημοσίως.
Δεν μπορούσα να τους πω τίποτα για αυτά που περνούσα στην εφηβεία μου, επειδή δεν ήταν "άνδρες" αρκετά στη συμπεριφορά τους και στους τρόπους τους. Ήταν σαν να μιλάω σε γυναίκες. Τελικά έκανα αυτή τη συζήτηση μεμια λειτουργό.
Έμενα μαζί τους μέχρι που ο πατέρας μου παράτησε τον σύντροφό του όταν ήμουν 17 ετών και ο πατέρας μου με έδιωξε.
Καθώς δεν είχα πουθενά αλλού να πάω, συνέχισα να ζω με τον πρώην σύντροφό του μέχρι τα 21 μου. Ήταν εξαιρετικά καταπιεστικός και ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο της ζωής μου και με έκανε ακόμα να υπογράψω μια έγγραφη συμφωνία ότι του παρείχα το δικαίωμα να έχει σχεδόν απόλυτη εξουσία πάνω μου, όπως να έχει τον απόλυτο έλεγχο για τον τραπεζικό μου λογαριασμό. Ακόμα κι όταν έφυγα για να ζήσω την δική μου ζωή, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί μου και να ασκήσει έλεγχο πάνω μου μέχρι που τον απείλησα ότι θα καταφύγω σε νομικές ενέργειες.
Η εμπειρία μου να ζω με γκέι γονείς με σημάδεψε συναισθηματικά και με έκανε να νιώθω ότι η ανατροφή μου ήταν πολύ μπερδεμένη. Υπήρχε ένα μεγάλο κενό στη ζωή μου που έπρεπε να γεμίσει και ποτέ δεν γέμιζε, καθώς δεν ένιωθα ότι αγαπήθηκα σε κανένα στάδιο.
Ωστόσο, όπως και άλλοι που προέρχονται από ένα πολύ άσχημο υπόβαθρο, έχω αρχίσει να επιδιώκω μια καλύτερη σχέση και με τους δύο γονείς μου, και επίσης έχω βρει την ειρήνη μέσα μου με τις συντηρητικές αξίες που έχω τώρα. Οι αξίες τους δεν είναι οι αξίες μου, αλλά εξακολουθώ να τους τιμώ επειδή είναι οι γονείς μου. Για να είμαι ειλικρινής αν δεν είχα αυτές τις εμπειρίες, δεν θα είχα τη σαφήνεια των πραγματικών ζητημάτων που εμπλέκονται σε αυτό το θέμα.
Οι γκέι θεωρούν τους στρέιτ «ομοφοβικούς» εάν δεν συμφωνούμε με τον τρόπο ζωής τους.
Ύστερα από τόσα χρόνια που έμεινα μαζί τους, μου δημιουργήθηκε η άποψη ότι το να είσαι γκέι είναι συχνά ένας τρόπος ζωής. Είναι ένα lifestyle. Είναι ένα show. Όλα έχουν να κάνουν με το "εγώ, εγώ, εγώ" και όχι με το ιδανικό περιβάλλον για την ανατροφή των παιδιών.
Κατά συνέπεια, ψήφισα κατά του «γάμου» ατόμων του ιδίου φύλου στο δημοψήφισμα, και σας καλώ επίσης και εσάς να ψηφίσετε όχι, για το καλό της προστασίας των παιδιών.
Lewis
Campaign Manager
Vote No Australia
Ἀποδομητές νεοταξίτες μέ…παραδοσιακές προβιές. + ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ bonus
Ἔγραφα σὲ παλαιότερο ἄρθρο μου μὲ τίτλο «Ἀρχαιοταξίτες» γιὰ τὴ χρήση τῆς περίφημης Θείας Λειτουργίας τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου Ἀδελφοθέου ὡς δούρειου ἵππου στὴν πραγματικότητα ἀπὸ κάποιους ἐπισκόπους ποὺ μόνο παραδοσιακοὶ δὲν μποροῦν νὰ χαρακτηριστοῦν, στὴν προσπάθεια νὰ ἐξοικειωθοῦμε μὲ λατρευτικὲς συνήθειες τῶν παπικῶν (ὅπως ἡ ἀπουσία τοῦ τέμπλου, ἡ στάση τοῦ λειτουργοῦ κληρικοῦ πρὸς δυσμὰς καὶ κατὰ μέτωπον πρὸς τὸ ἐκκλησίασμα, ἡ θεατράλε ἐκφώνηση τῶν εὐχῶν, ἡ κατάργηση τῆς ἱερῆς λαβίδας κλπ).
Στὴν πραγματικότητα δηλαδὴ οἱ ἐπίσκοποι αὐτοὶ εἶναι νεοταξίτες, ποὺ καινοτομοῦν ἐνεργώντας μὲ οἰκουμενιστικὴ ὑστεροβουλία (στὴν πλειονότητά τους τοὐλάχιστον, γιατί φυσικὰ ὑπάρχει πάντα καὶ ἡ γνωστὴ μερὶς τῶν «χρησίμων ἠλιθίων» ποὺ ἁπλῶς ἐντυπωσιάζονται ἀπὸ τὴν κάθε ἰλουστρασιὸν καινοτομία καὶ τὴν κάθε φαντασμαγορικὴ ἀνοησία καὶ τὴν υἱοθετοῦν ἀκρίτως καὶ ἀσκέπτως) καὶ ἂς ἐπικαλοῦνται τὴν παράδοση καὶ τὴν ἀρχαία ἐκκλησιαστικὴ τάξη (πρόκειται λοιπὸν γιὰ φαινομενικὰ μόνο ὀξύμωρο, γιατί ἀκριβῶς ἡ ἐν λόγῳ ἐπίκληση εἶναι καθαρὰ προσχηματική). Ἡ ἀλήθεια ὅμως εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχει κανένας οὐσιαστικὸς λόγος νὰ ἀνασύρονται μουσειακὰ ἀρχαῖες ἀκολουθίες ποὺ οὔτε κἂν γνωρίζουμε πῶς ἀκριβῶς τελοῦνταν πρίν ἀπό 17 αἰῶνες καὶ ποὺ ἔχουν οὕτως ἢ ἄλλως περιπέσει ἔκτοτε σὲ πλήρη ἀχρηστία, καθὼς ἀπὸ τὸν 4ο καὶ 5ο αἰῶνα ἀντικαταστάθηκαν ἀπὸ ἄλλες πολὺ πιὸ ἐμπλουτισμένες καὶ ὁλοκληρωμένες.
Καὶ ἂν αὐτὸ ἰσχύει μία φορὰ γιὰ τὴν προαναφερθεῖσα «Θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου», φανταστεῖτε πόσες περισσότερες μπορεῖ νὰ ἰσχύει γιὰ κάποια Θεία Λειτουργία, λέει, τῶν «Ἀποστολικῶν Διαταγῶν», ἤτοι μία παλαιοχριστιανικὴ ἀκολουθία ποὺ βρέθηκε μέσα σὲ κείμενο τοῦ 4ου αἰῶνα μὲ αὐτὸν τὸν τίτλο, θεωρήθηκε ὅτι ἀποτυπώνει τὴ λειτουργικὴ πράξη τῆς περιοχῆς τῆς Ἀντιόχειας ἐκείνης τῆς ἐποχῆς καὶ ἐκδόθηκε πρὸ ἀρκετῶν ἐτῶν ἀπὸ γνωστὸ καθηγητὴ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς. Αὐτὴν ἀκριβῶς ἐπέλεξε λοιπὸν νὰ τελέσει προσφάτως (2 Ἰανουαρίου) γιὰ τοὺς νέους καὶ νέες τῆς μητρόπολης Κατερίνης, Κίτρους καὶ Πλαταμῶνος ὁ γνωστὸς γιὰ τὶς πλάνες του (καὶ πρόσφατα μάλιστα ἐνεργὰ παρὼν καὶ σὲ ψευτοχειροτονία κατεγνωσμένων αἱρετικῶν) τοπικὸς μητροπολίτης μὲ ἀρκετοὺς ἀκόμη κληρικοὺς καὶ μὲ ὅλη φυσικὰ τὴν ἤδη γνωστὴ ἀτζέντα (ἔλλειψη τέμπλου, πλάτη πρὸς τὴν Ἀνατολή), ἀλλὰ καὶ μὲ ἐπιπλέον «κατορθώματα» (ὅπως ἡ χρήση νεαρῶν ἀναγνωστριῶν γιὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ ἀναγνώσματα), ἐνῷ ἀκολούθησε μάλιστα καὶ δεῖπνο σὲ παρακείμενη αἴθουσα τὸ ὁποῖο παραλληλίστηκε ἐπισήμως μὲ τὶς περίφημες «Ἀγάπες» τῶν πρωτοχριστιανικῶν χρόνων!
Ἐξαιρετικὰ χαρακτηριστικὲς οἱ φωτογραφίες, ἀποτυπώνουν εὔγλωττα μία ἀκόμη ἀχαρακτήριστη παρεκτροπή, γιὰ τὴν ὁποία βεβαίως οἱ γνωστοὶ «θεολόγοι τῶν μαύρων σκοταδιῶν» καὶ λοιποὶ τσανακογλεῖφτες τῆς ἐπισκοπικῆς καμαρίλας μποροῦν νὰ λένε ὅποια ἀστεία σοφιστεία θέλουν, γιὰ νὰ πείσουν ἕνα ἀκατήχητο ποίμνιο ποὺ συνεχίζει νὰ μένει ἔκθαμβο, ὡς χάσκαξ, ἀπέναντι σὲ τέτοιες ἐφετζίδικες δῆθεν ἐπιστροφὲς στήν…ἐκκλησιαστική παράδοση. Δὲν μποροῦν ὅμως φυσικὰ νὰ πείσουν καὶ ὅσους γνωρίζουμε ὅτι παράδοση (ἀκριβῶς δηλαδὴ ὅπως τὸ λέει ἡ λέξη) ἀποτελεῖ αὐτὸ ποὺ μᾶς παρεδόθη διὰ ζώσης καὶ ὄχι κάτι ποὺ ἀνασύρθηκε βιαίως ἀπὸ τὶς μουσειακὲς ναφθαλίνες καὶ δὲν ξέρουμε ἀπολύτως τίποτε ἄλλο περὶ αὐτοῦ. Καὶ ποὺ γνωρίζουμε μάλιστα καὶ ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ ποὺ τὸ ἀνασύρουν καὶ γιὰ ποιούς ἀκριβῶς στόχους. Νεοταξίτες λέγονται – καί ἂς φέρουν ἐνίοτε καί…ἀρχαιοταξικά προσωπεῖα. Τοὺς λὲς ἐπίσης καὶ μαύρους λύκους μὲ λευκὲς προβιές. Καὶ αὐτοὺς ἀρνούμαστε νὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε στὰ δυσώδη καὶ ψυχολέθρια παιχνίδια τους, ἀκόμη καὶ ἂν κρατοῦν στὰ χέρια τους χάντρες καὶ φαινομενικὰ ἀθῶα μπιχλιμπίδια.
Εἶναι πολὺ ἁπλὰ θέμα ἐμπιστοσύνης…
τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Βυζαντινῆς Ἱστορίας
πηγή: ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
Α-φο-ρί-στε τους!
Την ώρα που ο αφορισμένος Μητσοτάκης ετοιμάζεται να διαπράξει μεγίστη Εθνική Προδοσία και να παραδώσει το Αιγαίο στους τούρκους, καθόμαστε και συζητάμε πράγματα που θα έπρεπε να είχανε λήξει από την πρώτη ημέρα.
Βγαίνουνε διάφοροι ιεράρχες και κάνουν δηλώσεις του τύπου… να μην το κάνει ο Μητσοτάκης… να μην ψηφίσει τον «γάμο» των ομοφυλόφιλων…. δεν είναι σωστό… δεν συμφωνούμε… δεν κάνει… ο γάμος είναι μόνο μεταξύ ανδρών και γυναικών…. δεν πρέπει να γίνει.. τα παιδιά πρέπει να έχουνε πατέρα και μητέρα… μη… μη…
Όποιος βαριέται να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει λένε στο χωριό μου.
Ρέ, σα δεν ντρέπεστε λιγάκι.
Ετοιμάζονται να παραδώσουν τα αθώα παιδιά σε ομοφυλόφιλους και αντί να συνεδριάσετε εκτάκτως και να τους πείτε όλοι ομοφώνως ότι ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΨΗΦΙΣΕΙ ΑΦΟΡΙΖΕΤΑΙ, κάθεστε και μας κοροϊδεύετε με σκετσάκια τύπου Φθιώτιδος.
Και μας λέτε ότι θα συνεδριάσετε μετά αφού πρώτα το ψηφίσουν!
Και τώρα κάνετε πως διαφωνείτε μαζί τους, ενώ παράλληλα συντρώγετε και συναγελάζεστε με αυτούς.
Έχετε ξεφτιλίσει την Εκκλησία.
Έχει γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, η κοινωνία βυθίζεται στο βούρκο κι εσείς δεν έχετε κάνει ούτε μισό βήμα μπρος.
Να σας καθαιρέσει ο Θεός.
ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ
Βαρύτατος σκανδαλισμὸς ἀπὸ συνέντευξιν τοῦ Νέας Ἰωνίας
Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος
Ἀνήμερα τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ Σεβ. Νέας Ἰωνίας κ. Γαβριὴλ (Παπανικολάου) παρεχώρησε τηλεοπτικὴν συνέντευξιν εἰς τὸν φίλον αὐτοῦ καὶ δημοσιογράφον κ. Μάνον Νιφλῆν, διὰ τὴν ἐκπομπὴν «Στιγμὲς» εἰς τὸν τηλεοπτικὸν δίαυλον «One».
Ἀρχικῶς ἀπήντησεν εἰς ἐρωτήσεις περὶ τῆς προσωπικῆς του διαδρομῆς, αἱ ὁποῖαι προεκάλεσαν σύγχυσιν. Ὁ Σεβασμιώτατος ἐδήλωσεν ὅτι συνεπλήρωσεν 29 ἔτη ὡς κληρικός. Εἰς τὸ ἐπίσημον βιογραφικόν του, ὅπως εἶναι ἀνηρτημένον ἀπὸ τὴν Ἱ. Μ. Νέας Ἰωνίας, φέρεται χειροτονηθεὶς ὡς διάκονος τὸ 1996, εἰς ἡλικίαν 20 ἐτῶν, ἂν ὅμως εἶναι 29 ἔτη κληρικός, τότε ἐχειροτονήθη εἰς ἡλικίαν 18 ἐτῶν. Ποία ἡ ἀλήθεια; Εἰς κάθε περίπτωσιν ἡ χειροτονία του καὶ εἰς διάκονον καὶ εἰς πρεσβύτερον (τὸ 2002) εἶναι ἀντικανονική, καθότι ἐκτὸς ἡλικιακῶν ὁρίων. Ὡσαύτως, ἐξέπληξεν ἡ τοποθέτησίς του σχετικῶς μὲ τὴν πορείαν του εἰς τὴν ἱερωσύνην ἕως τὴν κατάστασίν του εἰς Ἀρχιερέα:
«…αὐτὸ τὸ ὁποῖο λέω πολὺ συχνὰ γιὰ τὸν ἑαυτό μου καὶ δοξολογῶ τὸν Θεό, ὅτι ξεκίνησα ἀπὸ τὰ σκαλιὰ τῆς ἐκκλησίας ἀπέξω καθαρίζοντάς τα καὶ ἔφτασα μέχρι τὴν ἁγία τράπεζα, πέρασα ὅλα τὰ στάδια, τὶς βαθμίδες ποὺ ἔχει ὁ ἱερὸς ναός, ὁ χῶρος τοῦ ναοῦ μέχρι νὰ φτάσω ἐδῶ ποὺ ἔφτασα»
Ἀντιλαμβάνεται κανεὶς ὅτι ὑπάρχει μία θεολογικὴ ἀποσύνδεσις τοῦ ἐπισκοπικοῦ βαθμοῦ ἀπὸ τὴν πνευματικὴν κατάστασιν. Ὁ Ἐπίσκοπος πρέπει νὰ εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔχει διέλθει κατὰ δύναμιν μέ τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὰ στάδια τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς θεώσεως, καὶ ὄχι ἁπλῶς τὰ ἐπίπεδα τοῦ ναοῦ. Ἡ χωροταξικὴ ἀντίληψις ἀνήκει εἰς τὰς εἰδωλολατρικὰς τελετάς, ὅπου ἡ «μύησις» ἦτο διαδικασία διελεύσεως τῶν ἱερῶν χώρων, ἕως ὅτου ἀποκαλυφθοῦν εἰς τὸν προσερχόμενον τὰ ἀπόκρυφα σύμβολα. Τὸ πνευματικὸν αὐτὸ διαζύγιον ἐπιβεβαιώνουν ὄχι μόνον διάφοροι φράσεις του κατὰ τὴν συνέντευξιν, π.χ. «ὁ ἱερέας μπορεῖ νὰ εἶναι πιὸ ἁμαρτωλὸς ἀπὸ κάποιον ποὺ τοῦ ζητᾶ βοήθεια» ἀλλὰ καὶ ὅσα ἀνέφερε διὰ τὴν ἐκλογήν του:
«…Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἶδε ὅτι μοῦ ἀρέσει πάρα πολὺ νὰ ἐργάζομαι κοντά του νὰ ἐργάζομαι γιὰ τὴν Ἐκκλησία, εἶδε ὅτι αὐτὸ τὸ ὁποῖο μοῦ ἔδωσε νὰ κάνω γιὰ τὴν Ἐκκλησία προσπάθησα νὰ τὸ κάνω μὲ ὅλη μου τὴν καρδιὰ καὶ μετὰ τὴν πρωτοσυγκελλία -διαδέχτηκα τὸν μετέπειτα Μητροπολίτη Χίου Μᾶρκο καὶ- πῆρα τὴ θέση τῆς ἀρχιγραμματείας τῆς Ἱ. Συνόδου, μία θέση ἡ ὁποία εἶναι κομβικὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ ΦΥΣΙΚΑ μετὰ ἀπὸ αὐτὴν εἶναι ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ γιὰ ἕνα κληρικὸ νὰ μπορέσει νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ μία Μητρόπολη… Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μὲ πρότεινε στὴν Ἱ. Σύνοδο, ἡ ὁποία μὲ ἐξέλεξε… Δὲν εἶχα ποτὲ πάει στὴ Νέα Ἰωνία… Δὲν εἶχα ποτέ μου μεταβεῖ σὲ αὐτὴ τὴν περιοχή, πῆγα πρώτη φορὰ ὡς Μητροπολίτης…».
Δὲν θὰ σταθῶμεν οὔτε εἰς τὸ ὅτι ἡ Ἱ. Σύνοδος ψηφίζει τὸν προτεινόμενον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, οὔτε ὅτι κριτήριον ἦτο ἡ ὑπακοὴ πρὸς τὸν προϊστάμενόν του, διότι αὐτὰ μᾶλλον δυσφημίζουν τὸ συνοδικὸν σύστημα, ἀποδεχόμενοι δίκην σουλτανάτου ὅτι ὁ ὑπάκουος γραφειοκράτης προάγεται. Ὀφείλομεν ὅμως νὰ ἑστιάσωμεν εἰς τὴν «φυσιοκρατικὴν» ἀντίληψιν ἀναδείξεως Ἐπισκόπων, πλήρως ἀντίθετον μὲ τὴν ἁγιοπνευματικὴν πρακτικήν. Ὁ Σεβασμιώτατος παρουσιάζεται πεπεισμένος ὅτι εἶναι σχεδὸν ὑποχρεωτικὸν –ἂν δὲν πρόκειται περὶ αὐτοματοποιημένης διαδικασίας- ὅτι ὁ ἑκάστοτε Ἀρχιγραμματεὺς θὰ γίνη Μητροπολίτης, ἀνεξαρτήτως πνευματικῆς καταστάσεως, ἀρκούσης μόνης τῆς διοικητικῆς θέσεως. Ἐπίσης, θεωρεῖ δεδομένον ὅτι ἡ οἱαδήποτε σχέσις μὲ τὴν πρὸς διαποίμανσιν Ἐπαρχίαν δὲν ἀποτελεῖ προϋπόθεσιν, καίτοι οἱ Ἱ. Κανόνες καὶ ἡ Ἱ. Παράδοσις ὑπαγορεύουν τὴν ἀνάδειξιν τοῦ Ἐπισκόπου ἀπὸ τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν τῆς Ἐπαρχίας διὰ τῆς ἐκλογῆς ἑνὸς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων αὐτῆς. Ὅλα λοιπὸν ἔχουν διαστραφῆ εἰς τὴν σκέψιν τοῦ Σεβασμιωτάτου!
«Τὸ Φανάρι δίδει στὴν Ἐκκλησία
τὴν Οἰκουμενικὴ διάσταση»!
Ποῦ νὰ ἀναζητήση κανεὶς τὴν πηγὴν τῶν στρεβλώσεων, ἐὰν ὄχι εἰς τὰς σπουδάς; Πράγματι, ἐμαθήτευσεν εἰς τὸ Οἰκουμενιστικὸν Κέντρον τοῦ Φαναρίου εἰς τὸ Σαμπεζὺ τῆς Ἑλβετίας. Ἀναφερόμενος εἰς τὴν ἐκεῖ παραμονήν του μεταξὺ ἄλλων ἐδήλωσεν:
«…εἴχαμε καθηγητὲς προτεστάντες, καθηγητὲς ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ πήραμε αὐτὸ τὸ μεγάλο δῶρο, τὸ ὁποῖο προσφέρει αὐτὴ ἡ δυνατότητα σὲ ἕνα κληρικό, νὰ ἀνοίξει ὁ ὁρίζοντάς του καὶ νὰ ἀποκτήσει τὴν οἰκουμενικότητα ποὺ ἔχει ὁ λόγος τοῦ εὐαγγελίου»
Ἐρωτώμενος μάλιστα διὰ τὸ διδακτορικόν του εἰς τὶς «Πολιτικὲς Ἐπιστῆμες τοῦ Διεθνοῦς ΕΜΠΟΡΙΟΥ» καὶ πῶς αὐτὸ συνδυάζεται μὲ τὸ λειτούργημα ἑνὸς κληρικοῦ, ἀπήντησεν:
«…εἶναι κάτι τὸ ὁποῖο καταλαβαίνω πὼς συνδυάζεται πάρα πολὺ μὲ τὴν ἔννοια τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος, ἐφ’ ὅσον μίλησα γιὰ οἰκουμενικότητα. Τὸ «διεθνεῖς σχέσεις» συνδέεται ἄμεσα μὲ τὴν οἰκουμενικότητα τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου, ἄλλωστε ὁ χῶρος τοῦ Πατριαρχείου εἶναι χῶρος ποὺ κατ’ ἐξοχὴν διακονεῖ τὴν οἰκουμένη. Ὁ πρῶτος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Κων/λεως, σήμερα εἶναι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, καὶ γενικότερα ὁ θεσμὸς τοῦ Πατριαρχείου εἶναι ἕνας θεσμός, ὁ ὁποῖος δίδει στὴν Ἐκκλησία αὐτὴ τὴν οἰκουμενικὴ διάσταση ποὺ πρέπει νὰ ἔχει τὸ μήνυμα τοῦ εὐαγγελίου»
Ὡς καθίσταται ἀντιληπτὸν ἡ οἰκουμενικότης τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος συνδέεται, ἀφ’ ἑνὸς μὲ τὸν οἰκουμενισμὸν (ἐν προκειμένῳ μαθητείαν εἰς αἱρετικοὺς) καὶ ἀφ’ ἑτέρου μὲ «τὸν θεσμὸ τοῦ Πατριαρχείου», ὁ ὁποῖος βεβαίως ὑπηρετεῖ τὸν οἰκουμενισμόν. Εἶναι τραγικὸν ἂν ὄχι ἐξωφρενικὸν νὰ διατυπώνωνται τοιαῦτα ἀπὸ Ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας! Ἴσως διὰ κάποιους Ἀρχιερεῖς λόγῳ ἀγνοίας, ἐπιπολαιότητος, συμφέροντος κ.λπ. δὲν ἀποτελεῖ πρόβλημα ὁ οἰκουμενισμός. Εἰς τὰ λεχθέντα ὅμως ὑπὸ τοῦ Σεβ. Γαβριὴλ φανερώνονται βαθύταται θεολογικαὶ πλάναι, διότι δι’ ὀλίγων μᾶς λέγει:
α) ὅτι δὲν εἶναι ὁ λόγος τοῦ εὐαγγελίου καθ’ ἑαυτός, ὁ ὁποῖος –ὅταν βιώνεται Ὀρθοδόξως- καθιστᾶ τὸν κληρικὸν μέτοχον τῆς οἰκουμενικῆς του διαστάσεως, ἀλλὰ αἱ παραχαράξεις αὐτοῦ, δηλ. διὰ τῆς συναναστροφῆς μὲ αἱρετικούς! Ἄραγε διατί οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι χαρακτηρίζονται ὡς «Οἰκουμενικοὶ Διδάσκαλοι», ἐπειδὴ ἐθήτευσαν εἰς οἰκουμενιστικὰ κέντρα; Πῶς ἤνοιξαν οἱ ὁρίζοντές των, πολεμοῦντες ἢ διδασκόμενοι ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς;
β) ὅτι τὸ Φανάρι ὑπηρετεῖ κατ’ ἐξοχὴν τὴν οἰκουμένην, ὄχι αἱ ὑπόλοιποι Ἐκκλησίαι! Εἶναι ἡ οἰκουμενικότης ζήτημα γεωγραφικὸν ἢ μήπως εἶναι ζήτημα ἀληθείας; Ἀπὸ ποῖα στοιχεῖα συνάγεται ὅτι ἡ ὑπηρεσία τῆς οἰκουμενικότητος ἀποτελεῖ ἰδιαίτερον λειτούργημα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κων/λεως; Ἡ διακονία τῆς οἰκουμενικότητος δὲν ἀποτελεῖ καθῆκον ὄχι ἁπλῶς ἑκάστου Ἐκκλησίας ἀλλὰ ἑκάστου Ἱεράρχου; Ἡ ἄποψίς του ἀντιστρατεύεται πλήρως τὴν ἔννοιαν τῆς καθολικότητος τῆς ἑκασταχοῦ Ἐκκλησίας.
γ) ὅτι ὁ «πρῶτος τῆς Ὀρθοδοξίας» εἶναι ὁ Πατριάρχης Κων/λεως. Ἔστω κατὰ τὸν κ. Φειδᾶν, εἰς τὸν ὁποῖον ἀναφέρεται ἐκθύμως ὡς διδάσκαλόν του ὁ Σεβ. Γαβριήλ, ὑπάρχει συλλογικὸς «πρῶτος», δηλ. ἡ «Πενταρχία τῶν Πατριαρχῶν». Δὲν τοῦ τὸ ἐδίδαξεν αὐτό; Ὡστόσον, «πρῶτος» δὲν ὑφίσταται, ἐφ’ ὅσον δὲν ὑφίσταται πλέον ἡ ἀρίθμησις τῶν βυζαντινῶν ἐπαρχιῶν. Ἄλλωστε, «πρῶτος» Ὀρθοδόξως εἶναι ὁ Ἅγιος, τὸν ὁποῖον ἀναδεικνύει ὁ Θεὸς εἰς δυσκόλους καιρούς, ὄχι κάποιος ὑποτιθέμενος «θεσμὸς» ἢ πρόσωπον, τὸ ὁποῖον ἀπολαμβάνει τῶν τιμῶν τῆς ὑψηλῆς του θέσεως.
δ) ὅτι κάποιος «πρῶτος» καὶ κάποιος «θεσμὸς» δίδει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τὴν οἰκουμενικὴν διάστασιν! Ἂν αὐτὸ δὲν εἶναι παπισμός, τί εἶναι; Δηλαδή, ἄνευ τοῦ «Πατριαρχείου» ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι οἰκουμενική; Ἀφοῦ δὲν εἶναι οἰκουμενικὴ δὲν εἶναι Ἐκκλησία; Ὁ «πρῶτος» μὲ τὸν «θεσμόν» του εὑρίσκονται ὑπεράνω τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ προσδίδουν κάποιο γνώρισμα εἰς αὐτὰ (π.χ. τὴν οἰκουμενικὴν διάστασιν); Οὔτε τὰ στοιχειώδη θεολογικῶς δὲν γνωρίζει;
Πάντως, εἶναι βέβαιον ὅτι οὐδεὶς ἐκ τῶν τηλεθεατῶν κατενόησε πῶς συνδέεται τὸ διδακτορικόν του εἰς τὸ «Διεθνὲς Ἐμπόριον» μὲ τὸ σχῆμα τοῦ κληρικοῦ…
Αὐτὸ «θὰ ἤθελα νὰ ζητήση
ἡ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα»
Δὲν χωλαίνει ὅμως μόνον ἡ ἐκκλησιολογία τοῦ Σεβασμιωτάτου, ἀλλὰ καὶ ἡ ἠθική του διδασκαλία. Τοποθετούμενος διὰ τὸν «γάμον ὁμοφυλοφίλων» εἶπε:
«…μπορεῖ νὰ ἔχουμε μία διαφορετικὴ σεξουαλικὴ ταυτότητα, νὰ ἔχουμε ἕνα ἄλλο προσανατολισμό, δὲν θὰ μπῶ νὰ κρίνω τὸ κρεβάτι τοῦ ἄλλου, ξέρω ὅτι αὐτὸ τὸ ξέρει καὶ ὁ ἴδιος, ἐὰν ἔλθει νὰ μὲ ρωτήσει, ὅτι εἶναι μία ἁμαρτία. Δὲν θὰ τοῦ κουνήσω τὸ δάκτυλο. Θὰ ἔλθω νὰ τοῦ πῶ «ἔλα νὰ βροῦμε ἕνα τρόπο νὰ μπορεῖς καὶ ἐσὺ νὰ εἶσαι κοντὰ στὴν Ἐκκλησία, κοντὰ στὸ Θεό». Δὲν θὰ τὸν βγάλω ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Δὲν μπορῶ ὅμως καὶ νὰ ἐπιβραβεύσω τὴν ἐπιλογή του νὰ ζεῖ ἕνας ἄντρας μὲ ἕνα ἄντρα, μία γυναίκα μὲ μία ἄλλη γυναίκα. Εἶναι ἐπιλογή τους καὶ φυσικὰ δὲν εἶμαι ἐγὼ αὐτὸς -ὡς Ἐκκλησία- ποὺ θὰ ἔλθω νὰ κουνήσω τὸ δάκτυλο σὲ ἕνα ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἐπιλέγει αὐτό… Θὰ καταδίκαζε ἡ Ἐκκλησία (τούς ἀνθρώπους), ἐὰν μιλούσαμε γιὰ στίγμα (στιγματισμό)… Ἡ Ἐκκλησία δὲν πρόκειται ποτὲ νὰ βγεῖ νὰ πεῖ μπράβο στὸν ὁποιοδήποτε θὰ ἐπιλέξει νὰ κάνει ἕνα ἄλλο σεξουαλικὸ δεσμό… (Ἡ Ἐκκλησία) δὲν θὰ ἔλθει νὰ πεῖ σὲ ἕνα ἄνδρα, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ ζήσει μὲ ἕνα ἄλλο ἄνδρα «μπράβο γιὰ τὴν ἐπιλογή σου καλὰ ἔκανες, προχώρα ἅμα θέλεις καὶ δημιούργησε αὐτὴ τὴ στιγμὴ μία οἰκογένεια», διότι δὲν μποροῦμε νὰ λογίσουμε ὡς οἰκογένεια μεταξὺ ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου, δὲν μποροῦμε νὰ δεχθοῦμε ὅτι αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ὁδηγεῖ σὲ μία ὑγιῆ σχέση, ὑπὸ τὴν ἔννοια τῆς πυρηνικῆς οἰκογένειας, ποὺ ξέρουμε διαχρονικὰ στὴν πατρίδα μας, καὶ ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι, ὅπως ἀντιλαμβάνεστε, αὐτὸ τὸ ὁποῖο περισσότερο ἀπὸ ὅλα θὰ ἤθελα νὰ ζητήσει ἡ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα ἀπὸ ἐμᾶς νὰ κάνουμε, εἶναι νὰ βοηθήσουμε τὸν κόσμο νὰ πάψει νὰ ἔχει ἐκδηλώσεις βίας, ἐκδηλώσεις «μπούλινγκ», νὰ τὸ ποῦμε μὲ τὴν ἔννοια τὴ σύγχρονη ἀπέναντι στὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἔχουν διαλέξει μία διαφορετικὴ σεξουαλικὴ ταυτότητα… Οὔτε ἡ πλειοψηφία νὰ ἐπιβάλλει στὴ μειονότητα οὔτε ἡ μειονότητα νὰ ἐπιβάλλει στὴν πλειοψηφία. Νὰ ὑπάρχει ἐπιτέλους μία ἰσορροπία»
Πρῶτον, ἡ υἱοθέτησις τοῦ «πολιτικὰ ὀρθοῦ» λεξιλογίου (σεξουαλικὴ ταυτότητα, προσανατολισμός, σεξουαλικὸς δεσμός, ΛΟΑΚΤΙ κ.ἄ.) εἶναι ἀπαράδεκτος, διότι ὄχι μόνον ἀναπαράγει τὴν προπαγάνδα ἑνὸς κινήματος, ἀλλὰ κεῖται εἰς τὴν ἀντιδιαμετρικὴν κατεύθυνσιν ἀπὸ τὴν θεολογικὴν γλῶσσαν (πάθος, πτῶσις, ἀρσενοκοιτία κ.λπ.).
Δεύτερον, ὁ Σεβασμιώτατος ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν ἔχει ρόλον νὰ ἐπέμβη εἰς τὰ «προσωπικὰ» τοῦ καθενός. Μήπως ὁ Ἀπ. Παῦλος, ὁ ὁποῖος ἀφώρισε τὸν αἱμομείκτην, ἔσφαλεν, ἐπειδὴ δὲν τοῦ εἶπεν «ἔλα νὰ βροῦμε ἕνα τρόπο νὰ μπορεῖς καὶ ἐσὺ νὰ εἶσαι κοντὰ στὴν Ἐκκλησία»;
Τρίτον, συνεχῶς ἐπαναλαμβάνει ὅτι δὲν θὰ τοὺς πεῖ ἡ Ἐκκλησία «μπράβο». Ἀντὶ νὰ ἐκκινήση ἀπὸ τὴν θέσιν τῆς διορθώσεως τῆς πνευματικῆς ἀνωμαλίας, ἔχει ὡς ἀφετηρίαν τὴν ἄρνησιν τῆς ἐπιβραβεύσεως, δηλ. ὡς νὰ τίθεται ἁπλῶς ζήτημα ἐὰν ὑφίσταται λόγος ἐπαίνου ἢ μή.
Τέταρτον, ὡσαύτως ἀναφέρεται καὶ ἐπανέρχεται εἰς τὸ ζήτημα τῆς «ἐπιλογῆς». Εἰς τὴν πρόσφατον ἐγκύκλιον ἡ Ἱ. Σύνοδος ὁμιλεῖ περὶ ἐκ γενετῆς ὁμοφυλοφιλίας! Ἂν εἶναι ἐκ γενετῆς, τότε δὲν εἶναι ἐπιλογή, εἶναι φυσική! Ἂν πάλι εἶναι «ἐπιλογή», τότε πρόκειται δι’ ἀνατροπὴν τῆς φύσεως. Δύο θέσεις ἀντικρουόμεναι (τῆς Ἱ. Συνόδου καὶ τοῦ Σεβ. Νέας Ἰωνίας)… Προφανέστατα, εἶναι ἐντελῶς λανθασμέναι ἀμφότεροι, καθώς, ἐπειδὴ ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι παρὰ φύσιν, εἶναι ἀδύνατον νὰ κατατάσσεται εἰς τὸ εὖρος τῶν ἐπιλογῶν (π.χ. δὲν εἶναι δυνατὸν ἡ αὐτοχειρία νὰ χαρακτηρίζεται «ἐπιλογή»).
Πέμπτον, ὁ Σεβασμιώτατος συνδέει μονομερῶς τὸ πρόβλημα μὲ τὸ ζήτημα τῆς οἰκογενείας. Διαπράττει μάλιστα μέγα ἀτόπημα, λέγων ὅτι δὲν «ὁδηγεῖ σὲ μία ὑγιῆ σχέση ὑπὸ τὴν ἔννοια τῆς πυρηνικῆς οἰκογένειας». Οὔτε ἡ πυρηνικὴ οἰκογένεια εἶναι τὸ πρότυπον οἰκογενείας, οὔτε ἡ κατάδειξις τοῦ νοσηροῦ τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἀπαιτεῖ ἀναφορὰ εἰς τὴν οἰκογένειαν. Δὲν εἶναι ὑγιὴς σχέσις, ἀφοῦ προσκρούει εἰς τὴν φυσιολογίαν.
Ἕκτον, ἀποδέχεται ὅτι ὑπάρχει ἰδιαιτέρα «κοινότητα» ὁμοφυλοφίλων, τὴν ὁποίαν μάλιστα ἀναγνωρίζει καὶ ὡς «μειονότητα». Αἱ κοινότητες καὶ αἱ μειονότητες ὅμως δικαίως ἔχουν δικαιώματα. Ἂν λοιπὸν κανεὶς τοὺς ἀποδέχεται ὡς «μειονότητα», ὁδηγεῖ εὐθέως πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνσιν. Οἱ φοροφυγάδες ὑπάρχουν, ἀλλὰ εἶναι «κοινότης» καὶ «μειονότης»; Μήπως εἰς τὸ μέλλον θὰ εἶναι καὶ οἱ «κτηνοβάτες», (οἱ ὁποῖοι καὶ αὐτοὶ διεκδικοῦν δικαιώμτα) κοινότης; Οἱ κάθε εἴδους παραβάται ἀποτελοῦν «κοινότητα» καὶ «μειονότητα»;
Ἕβδομον, τί εἴδους «ἰσορροπία» ἐπιθυμεῖ ὁ Σεβασμιώτατος; Εἶναι δυνατὸν τὸ ἀσθενὲς πνευματικὰ νὰ ἔλθη εἰς εἰρήνην μὲ τὸ κατὰ φύσιν; Ἔχει μελετήσει τὰς διεκδικήσεις (μεταξὺ τῶν ὁποίων ἡ πολυγαμία) τοῦ «κινήματος»; Πιστεύει ὅτι θὰ παύσουν νὰ ἀπαιτοῦν, ἐὰν δὲν ἱκανοποιηθοῦν ὅλα τὰ αἰτήματά των, καθὼς εἰς τὰ πάθη δὲν ὑπάρχει κορεσμός;
Τέλος, τὰ ὅσα εἶπεν εἰς τὴν παροῦσαν συνέντευξιν δὲν διαφέρουν οὐσιωδῶς ἀπ’ ὅσα εἶχε δηλώσει εἰς τὴν σειρὰν ἐκπομπῶν «Τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία;» (ἐπεισόδιο 115 – «Πίστη καὶ Ὁμοφυλοφιλία» τῆς 16ης Δεκεμβρίου 2021):
«Ἐκ τῶν πραγμάτων ὁ Θεὸς ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται τὴν ἕλξη πρὸς τὸ ἴδιο φῦλο, δὲν μπορῶ νὰ ξέρω γιατί, δὲν θὰ κατηγορήσω ἐγὼ τὸν Θεό… Ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ξέρει κάτι ξέρει περισσότερο ἀπὸ ὅλους ἐμᾶς τοὺς ἀνθρώπους. Δὲν μπορῶ νὰ δεχθῶ ὅτι εἶναι οἰκογένεια ἡ σχέση ἑνὸς ὁμοφυλόφιλου. Εἶναι μία σχέση. Τὸ σέβομαι. Εἶναι μία σχέση, ἡ ὁποία, ἐὰν ὑπάρχει μέσα ὁ Χριστός, νὰ λειτουργεῖ λίγο πιὸ πνευματικά. Νὰ ὑπάρχει ἀξιοπρέπεια. Νὰ ὑπάρχει ἡ δυνατότητα ὄχι πολλῶν συντρόφων, ἀλλὰ ὅσο τὸ δυνατὸν νὰ ἔχει ἕνα σύντροφο, μὲ τὸν ὁποῖο νὰ περνάει μαζί του τὴ ζωή του καὶ νὰ αἰσθάνεται ὅτι μαζί του μπορεῖ νὰ ἔχει καὶ μία πνευματικὴ πορεία. Δὲν μπορῶ νὰ πῶ σὲ ἕνα ὁμοφυλόφιλο ὅτι δὲν ἔχει θέση καὶ χῶρο μέσα στὴν Ἐκκλησία… Ἡ Ἐκκλησία ἐπίσημα δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ γιὰ τὸ θέμα αὐτό. Καὶ εἶναι καλό, γιατί ἡ Ἐκκλησία περιμένει… Ἡ ὁρμὴ τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὸ ἴδιο φῦλο ὑπάρχει… Ὅταν τὴν δίνει ὁ Θεός, θὰ πολεμήσω αὐτήν;…»
Καῦσις καὶ Σχολικὸς Ἐκκλησιασμὸς
Διὰ τὴν καῦσιν τῶν νεκρῶν ἐδήλωσεν:
«Ἡ Ἐκκλησία ἔχει πάρει μὲν μία ἄποψη, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἕνα θέμα, τὸ ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία ὁριστικὰ ἔχει κλείσει, γιατί πιστεύω γιὰ πρακτικοὺς καθαρὰ λόγους, ὅταν θὰ ἔχουμε τεράστια προβλήματα στὴν ταφὴ τῶν ἀνθρώπων, δὲν θὰ ὑπάρχει ἡ δυνατότητα χωροταξικὴ νὰ δημιουργηθοῦν νέα κοιμητήρια, ἐνδεχομένως νὰ προκύψει μία πίεση καὶ νὰ πρέπει ἡ Ἐκκλησία νὰ δεῖ τὸ θέμα καὶ πάλι σὲ μία τελείως διαφορετικὴ βάση. Δὲν θέλω νὰ πῶ ὅτι εἶναι ἕνα κομμάτι δογματικό…».
Ὁ Σεβασμιώτατος δὲν ἔχει κἄν «ψυχανεμισθῆ» τὰς προεκτάσεις τῆς καύσεως, διὰ τὰς ὁποίας πρέπει νὰ ἐπανέλθωμεν μὲ ἕτερον ἄρθρον. Ἡ μόνη παράμετρος, τὴν ὁποίαν θέτει, εἶναι καθαρὰ «οἰκονομιστική», ὡς θὰ ἐσκέπτετο κάποιος νεκροθάπτης καὶ ὄχι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι μάρτυς ἐν τῷ κόσμῳ τῆς Ἀναστάσεως, τοῦ κατ’ ἐξοχὴν δογματικοῦ θέματος, τὸ ὁποῖον σχετίζεται μὲ τὴν ταφήν. Ἀπογοητευτικὸς ἦτο καὶ διὰ τὸν σχολικὸν ἐκκλησιασμόν:
«Δὲν θὰ μὲ ἐνοχλήσει, ἐὰν ὑποχρεωτικὰ (τὸ σχολεῖο) δὲν πηγαίνει τὸ παιδὶ στὴν Ἐκκλησία, θὰ μὲ ἐνοχλήσει ἐὰν τὸ σχολεῖο πάψει νὰ μιλάει γιὰ τὴν Ἐκκλησία».
Δὲν γνωρίζει ὅτι αὐτὸ ἤδη ἔγινε μὲ τὴν ἐξομολόγησιν; Ποῖον ἦτο τὸ ἀποτέλεσμα; Ἡ ἐνδοσχολικὴ βία ἔχει ἐκτιναχθῆ! Ἐπιπλέον, ἂς διερωτηθῆ: ὁ φιλόλογος ὑποχρεοῦται νὰ συνοδεύση τοὺς μαθητὰς εἰς ἕνα μουσεῖον, ὁ φυσικὸς νὰ ἐπισκεφθῆ μὲ τὴν τάξιν του π.χ. τὸν «Δημόκριτον», ἀλλὰ ὁ θεολόγος νὰ μὴ ὁδηγήση τὰ παιδιὰ εἰς τὸν Ἱ. Ναὸν τῆς γειτονιᾶς;
Ὁ Σεβασμιώτατος δὲν εἶναι ἁπλῶς κατώτερος τῶν περιστάσεων, ἀλλὰ εἰσάγει καινὰ δαιμόνια εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Φαντασθεῖτε ἀντὶ διὰ «τσοπάνον» τὰ πρόβατα νὰ ποιμαίνη εἷς ἀστός… Δυστυχῶς, τὸν καλύπτουν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἔνιοι Ἱεράρχαι. Σκέπτονται τὰς διαπροσωπικάς των σχέσεις περισσότερον ἀπὸ τὸ καλὸν τῆς Ἐκκλησίας καί… ἂς λέη ὅ,τι θέλη… ἡ «ΛΟΑΚΤΙ κοινότης» νὰ εἶναι καλά, διὰ νὰ ἔχη πεδίον διαλόγου…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)