Οἱ ἅγιοι Πατέρες µᾶς ἔχουν διδάξει ὅτι οἱ ἀρρώστιες µᾶς ἔρχονται σὰν φάρµακα, γιὰ τὴ θεραπεία τῶν ἀσθενειῶν τῆς ψυχῆς µας

Από το Γεροντικό:

Οἱ ἅγιοι Πατέρες µᾶς ἔχουν διδάξει ὅτι οἱ ἀρρώστιες µᾶς ἔρχονται σὰν φάρµακα, γιὰ τὴ θεραπεία τῶν ἀσθενειῶν τῆς ψυχῆς µας. Μὲ τὶς ἀρρώστιες µας καὶ τοὺς πόνους, ὁ Κύριος µᾶς ἰατρεύει ἀπὸ τὶς πληγὲς τῶν παλαιῶν καὶ τῶν τωρινῶν µας ἁµαρτιῶν. Καὶ µᾶς προφυλάσσει ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ διαφορετικὰ θὰ κάναµε. Καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει, τὸν πλούσιο ἐν ἐλέει Κύριό µας, ποὺ πάντοτε µὲ τὴ σοφία καὶ τὴν ἀγάπη Του οἰκονοµεῖ γιὰ µᾶς ὅ,τι µᾶς ὠφελεῖ, νὰ Τὸν εὐγνωµονοῦµε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς µας, ποὺ µᾶς ἀξίωσε νὰ εἴµαστε ἄρρωστοι. Καὶ ποτὲ νὰ µὴ γογγύζουµε γι’ αὐτό.

http://orthodox-voice.blogspot.gr

MAΓIKO ΣΥΜΒΟΛΟ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΝΑΟ;

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Αρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα

«…Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμμετάσχουν εἰς τὴν Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μέθ’ ἐμοῦ ὅτι εἰς τὰς παρούσας περιπτώσεις, ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λαμβάνουν μισθοὺς ἀναλόγως μὲ τὸν βαθμὸ τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργήματός των καὶ μὲ τὰς ἐκδουλεύσεις των, ἀλλ’ ὅτι οἱ μισθοὶ οὗτοι πρέπει νὰ ἀναλογοῦν ἀκριβῶς μὲ τὰ χρηματικὰ μέσα, τὰ ὁποία ἔχει ἡ Κυβέρνησις εἰς τὴν ἐξουσίαν της…»

«…ἐφ’ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν».

Ἰωάννης Καποδίστριας, Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος

http://proslalia.blogspot.gr

Δὲν ὠφελούμεθα ἀπὸ τὴν καθαρότητα τοῦ σώματος ἐὰν δὲν συνυπάρχουν καὶ οἱ ὑπόλοιπες ἀρετὲς

Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες. Εἶναι καλὸν πράγμα ἡ μετάνοια καὶ ἡ ὠφέλεια ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτήν. Αὐτὸ γνωρίζοντας καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος ὅλα τὰ γνωρίζει ἐκ τῶν προτέρων, εἶπε: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Θέλετε δὲ νὰ μάθετε ὅτι χωρὶς μετάνοια, καὶ μάλιστα μετάνοιαν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ τοιαύτην ὅπως ὁ Λόγος τὴν ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς, εἶναι ἀδύνατον νὰ σωθοῦμε; 

Ἀκοῦστε τὸν ἴδιον τὸν Ἀπόστολο ποὺ λέγει «…πάσα ἁμαρτία ἐκτός τοῦ σώματος ἐστίν. Ὁ δὲ πορνεύων εἰς το ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει…». Καὶ πάλιν. «Παραστῆναι δεῖ ἠμᾶς ἔμπροσθέν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἴνα ἀπολήψεται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς εἰ ἔπραξε, εἴτε ἀγαθὰ εἴτε φαῦλα». Ἠμπορεῖ λοιπὸν πολλὲς φορὲς λαμβάνοντας κάποιος ἀφορμὴν ἀπὸ αὐτὰ νὰ εἰπῆ: «εὐχαριστῶ τὸν Θεόν, διότι δὲν ἐμόλυνα κανένα μέλος τοῦ σώματός μου μὲ κάποιαν πονηρὰ πράξη», καὶ ἔχει δῆθεν παρηγορία ἀπὸ αὐτό, ἐπειδὴ εἶναι....

ξένος ἀπὸ σωματικὴν ἁμαρτία. Ἀλλὰ ἀποκρίνεται ὁ Δεσπότης λέγοντας Δεσποτης λέγοντας τὴν παραβολὴν περὶ τῶν δέκα παρθένων, καὶ δεικνύει σὲ ὅλους μας καὶ μᾶς βεβαιώνει ὅτι καθόλου δὲν ὠφελούμεθα ἀπὸ τὴν καθαρότητα τοῦ σώματος, ἐὰν δὲν συνυπάρχουν σ’ ἐμᾶς καὶ οἱ ὑπόλοιπες ἀρετές.

Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ ὁ ἴδιος πάλιν ὁ Παῦλος μαζὶ μὲ τὸν Δεσπότην φωνάζει: «Εἰρήνην διώκετε μετὰ πάντων καὶ τoν ἁγιασμόν, οὐ χωρὶς οὐδεὶς ὄψεται τoν Κύριον». Γιατί ὅμως εἶπε «διώκετε»; Διότι δὲν εἶναι δυνατὸν σὲ μίαν ὥρα νὰ γίνωμε καὶ νὰ εἴμεθα ἅγιοι, ἀλλὰ πρέπει ἀρχίζοντας ἀπὸ τὰ μικρά, νὰ φθάσωμε προοδευτικῶς στὸν ἁγιασμὸν καὶ τὴν καθαρότητα, καὶ διότι ἀκόμη καὶ χίλια χρόνια ἐὰν ζήσωμε στὴν ζωὴν αὐτήν, οὐδέποτε θὰ ἠμπορέσωμε νὰ τὰ ἀποκτήσωμε αὐτὰ σὲ τέλειον βαθμό, ἀλλὰ βάζοντας ἀρχὴν καθημερινῶς, ὀφείλουμε νὰ ἀγωνιζώμεθα συνεχῶς. 

Αὐτὸ ἐφανέρωσε πάλιν ὁ ἴδιος λέγοντας, «Διώκω δὲ εἰ καὶ καταλάβω (μήπως κατορθώσω δηλαδὴ) ἐφ’ ὢ καὶ κατελήφθην (ἐκεῖνο δηλαδὴ γιὰ τὸ ὁποῖον καὶ ὁ Χριστὸς μὲ ἔφερε κοντά του)». Διότι κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἔχει ἁμαρτήσει, ὅπως ἐγὼ ὁ κατακεκριμένος, καὶ ἔκλεισε μὲ τoν βόρβορο τῶν ἡδονῶν τὶς αἰσθήσεις τῆς ψυχῆς του, ἀκόμη καὶ ἂν ὅλην τὴν περιουσία του τὴν διεμοίρασε στοὺς πτωχούς, καὶ ἐγκατέλειψε ὅλην τὴν δόξα καὶ λαμπρότητα τῶν ἀξιωμάτων καὶ πολυτέλειαν οἴκου καὶ ἵππων, ποιμνίων καὶ δούλων, καὶ αὐτοὺς τοὺς ἴδιούς του φίλους καὶ τοὺς συγγενεῖς του ὅλους, καὶ ἦλθε πτωχὸς καὶ ἀκτήμων καὶ ἔγινε μοναχός, παρ’ ὅλα αὐτὰ χρειάζεται τὰ δάκρυα τῆς μετανοίας, ὡς ἀναγκαία γιὰ τὴν ζωήν του. Καὶ αὐτὸ γιὰ νὰ ἀποπλύνη τὸν βόρβορο τῶν ἁμαρτημάτων του, καὶ ἀκόμη περισσότερον ἐὰν εἶναι καλυμμένος, ὅπως ἐγώ, μὲ τὴν αἰθάλη καὶ τὸν βόρβορο τῶν πολλῶν του κακῶν, ὄχι μόνον στὸ πρόσωπο καὶ στὰ χέρια, ἀλλὰ σὲ ὅλον γενικῶς τὸ σῶμα του. 

Πράγματι, δὲν ἀρκεῖ γιὰ τὴν κάθαρσιν τῆς ψυχῆς μας ἡ διανομὴ τῶν ὑπαρχόντων, ἀδελφοί, ἐὰν παραλλήλως δὲν κλαύσωμε καὶ δὲν θρηνήσωμε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μας. Διότι νομίζω ὅτι ἐὰν δὲν καθαρίσω ὁ ἴδιος τὸν ἑαυτόν μου μὲ κάθε δυνατὴν προσπάθεια καὶ μὲ τὰ δάκρυα ἀπὸ τὸν μολυσμὸν τῶν ἁμαρτημάτων μου, ἀλλὰ ἐξέλθω ἀπὸ τoν βίον μολυσμένος, δικαίως θὰ γελάση καὶ ὁ Θεὸς εἰς βάρος μου καὶ οἱ ἄγγελοί του, καὶ θὰ ἐκβληθῶ στὸ πῦρ τὸ αἰώνιον μὲ τοὺς δαίμονες. Ναί, πράγματι, ἔτσι εἶναι ἀδελφοί. Διότι τίποτε δὲν ἐφέραμε μαζί μας στὸν κόσμο, γιὰ νὰ τὸ δώσωμε στoν Θεὸν ὡς ἀντιλυτρον γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας.

Εἶναι λοιπὸν δυνατὸν ἀδελφοί, σὲ ὅλους, ὄχι μόνον στοὺς μοναχοὺς ἀλλὰ καὶ στοὺς λαϊκούς, τὸ νὰ μετανοοῦν πάντοτε καὶ διαρκῶς, καὶ νὰ κλαίουν καὶ νὰ παρακαλοῦν τον Θεόν, καὶ δὶ’ αὐτῶν τῶν πράξεων νὰ ἀποκτήσουν καὶ ὅλες τὶς ὑπόλοιπες ἀρετές.

Ἁγίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Αληθινή και όχι ψεύτικη χαρά

«Ἀληθινὴ κι᾿ ὄχι ψεύτικη χαρὰ νοιώθει μονάχα ὅποιος ἔχει τὸν Χριστὸ μέσα του, κ᾿ εἶναι ταπεινός, πρᾶος, γεμάτος ἀγάπη.

Ἀληθινὴ χαρὰ ἔχει μονάχα ἐκεῖνος ποὺ ξαναγεννήθηκε στὴν ἀληθινὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Κι᾿ αὐτὴ ἡ ἀληθινὴ χαρὰ βγαίνει ἀπὸ καρδιὰ ποὺ πονᾶ καὶ θλίβεται γιὰ τὸν Χριστό, καὶ βρέχεται ἀπὸ τὸπαρηγορητικὸ δάκρυο τὸ ὁποῖο δὲν τὸ γνωρίζουνε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, κατὰ τὸν ἅγιο λόγο ποὺ εἶπε τὸ στόμα τοῦ Κυρίου: «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶπαρακληθήσονται» (Ματθ. ε´ 4), «Καλότυχοι ὅσοι εἶναι λυπημένοι, γιατὶ αὐτοὶ θὰ παρηγορηθοῦνε.» Κι᾿ ἀλλοῦ λέγει:… «Καλότυχοι ὅσοι κλαῖτε τώρα, γιατὶ θὰγελάσετε.» (Λουκ. στ´ 21).

Ὅποιος λυπᾶται καὶ ὑποφέρνει γιὰ τὸν Χριστό, πέρνει παρηγοριὰ οὐράνια καὶ εἰρήνη ἀθόλωτη. Παράκληση δὲν θὰ πεῖ παρακάλεσμα, ἀλλὰ παρηγοριά. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα λέγεται Παράκλητος, δηλαδὴ Παρηγορητής, ἐπειδὴ ὅποιος τὸ πάρει, παρηγοριέται σὲ κάθε θλίψη του καὶ βεβαιώνεται καὶ δὲν φοβᾶται τίποτα.Κι᾿ αὐτὴ ἡ βεβαιότητα ποὺ δέχεται μυστικά, τὸν κάνει νὰ χαίρεται πνευματικά. Καὶ πάλι λέγει ὁ Κύριος παρακάτω στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία: «Μακάριοι ἐστὲ ὅτανὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ,» (Ματθ. ε´ 11). Καὶ κατὰ τὸν μυστικὸ Δεῖπνο εἶπε στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους: «Ἀμήν, Ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται• ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ᾿ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.» (Ἰω.ιστ´ 20).

Ὅλα τὰ ἄλλα ποὺ τὰ λένε χαρὲς οἱ ἄνθρωποι, δὲν εἶναι ἀληθινὲς χαρές• μιὰ εἶναι ἡ ἀληθινὴ χαρά, τούτη ἢ ἡ πονεμένη χαρὰ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ξαγοράζεται μὲτὴ θλίψη, γιὰ τοῦτο κι᾿ ὁ Κύριος τη λέγει «πεπληρωμένη», δηλ. τέλεια, ἀληθινή, σίγουρη.(Ἰω. ιστ´ 25). Κι᾿ ὁ ἅγιος Παῦλος στὶς Ἐπιστολές του λέγει πολλὰ γι᾿ αὐτὴ τὴβλογημένη θλίψη ποὺ εἶναι συμπλεγμένη μὲ τὴ χαρά: «Ἡ λύπη γιὰ τὸν Θεό, λέγει, φέρνει ἀμετάνοιωτη μετάνοια γιὰ τὴ σωτηρία (δηλ. ἡ λύπη ποὺ νοιώθει ὅποιοςπιστεύει στὸν Θεό, κάνει ὥστε ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος νὰ μετανοιώσει καὶ νὰ σωθεῖ, χωρὶς νὰ ἀλλάξει γνώμη καὶ νὰ γυρίσει πίσω στὴν ἁμαρτία), ἐνῶ ἡ λύπη τοῦ κόσμου φέρνει τὸν θάνατο.» (Κορινθ. Β´, ζ´ 10).

Κι᾿ ἀλλοῦ λέγει πὼς οἱ χριστιανοὶ φαίνουνται στοὺς ἀσεβεῖς πὼς εἶναι λυπημένοι, μὰ στ᾿ ἀληθινὰ χαίρουνται: «ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲπλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες,» (Κορινθ. Β´, στ´ 10). Ἀπ᾿ αὐτὴ τὴν παντοτινὴ χαρὰ φτερωμένος ὁ ἅγιος Παῦλος, γράφει ὁλοένα στοὺςμαθητάδες του: «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε!» (Φιλιπ. δ´ 4). «Πάλιν χαρῆτε.» (Φιλιπ. β´ 28). «Πάντοτε χαίρετε.» (Θεσσαλ. ε´ 16).

«Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε.» (Κορινθ. Ζ΄16)

Φώτης Κόντογλου

alopsis.gr/

Πώς πρέπει να κάθεται ο ησυχαστής στην προσευχή και να μη σηκώνεται γρήγορα

Άλλοτε σε σκαμνί, το πιο πολύ, επειδή είναι κουραστικό· άλλοτε πάλι, πιο σπάνια, σε στρωσίδι προσωρινά, για κάποια άνεση. Πρέπει το κάθισμά σου αυτό να γίνεται με υπομονή, όπως λέει ο Απόστολος: «Να επιμένετε καρτερικά στην προσευχή»(Κολ. 4, 2), και να μην αδημονείς και σηκώνεσαι γρήγορα από τον οδυνηρό κόπο και τη νοερή φωνή και το αδιάκοπο σφίξιμο του νου. Γιατί λέει ο Προφήτης: «Με έπιασαν πόνοι σαν τη γυναίκα που γεννάει»(Ησ. 21, 3). 

Αλλά σκύβοντας κατω και μαζεύοντας το νου μεσα στην καρδιά, αν βέβαια αυτή έχει ανοιχθεί, να επικαλείσαι τον Κύριο Ιησού να έρθει να σε βοηθήσει. Αν και θα κουραστούν οι ώμοι σου και συχνά θα πονά το κεφάλι σου, εσύ να έχεις καρτερία σ' αυτά με φιλοπονία και έρωτα, ζητώντας μέσα στην καρδιά σου τον Κύριο. «Η βασιλεία του Θεού ανήκει σ' όσους βιάζουν τον εαυτό τους, και αυτοί την αρπάζουν»(Ματθ. 11, 12). 

Με αυτά τα λόγια ο Κύριος υπέδειξε αληθινά να επιμένομε σ' αυτά και σ' αυτούς τους κόπους. Γιατί η υπομονή και η καρτερία σε όλα είναι που γεννούν τους κόπους και του σώματος και της ψυχής.

Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης

http://dakriametanoias.blogspot.gr

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ - Πως σβήνουμε αμαρτίες, 28/08/2016

Chrysis Petoussis

ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΟΙ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ

Είναι μεγάλο λάθος να δίδεται η εντύπωση ότι οι αιρετικοί Μονοφυσίτες από ‘’παρεξήγηση’’ έχουν περιπέσει στην αίρεση. Είναι αιρετικοί οι Μονοφυσίτες και έχουν αποκοπεί από την Εκκλησία Οι αιρετικοί Μονοφυσίτες παρουσιάζονται ως δήθεν αποδεχόμενοι τη Χριστολογία του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας.

Η ερμηνεία της Χριστολογίας του Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας δόθηκε από την Εκκλησία και συγκεκριμένα από την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Η εμμονή των Μονοφυσιτών στην αίρεση είναι χαρακτηριστική. Οι Μονοφυσίτες διεκήρυτταν στη Γενεύη το 1970, καθώς και στη συνάντηση της Αδδίς Αμπέπα το 1971, ότι δεν πρόκειται να δεχθούν την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο, ως βάση για την ένωση.

Ο τότε Μονοφυσίτης ‘’Πατριάρχης’’ της αυτοκαλουμένης ‘’Κοπτορθοδόξου Εκκλησίας της Αλεξανδρείας Αιγύπτου’’ Σενούντας ο Γ΄ στο σύγγραμμά του ‘’Η φύση του Χριστού’’ (Εκδόσεις ‘’Αρμός’’ Αθήνα 1996) αναφέρει τα εξής: 

«Παρά το γεγονός ότι η σύνοδος της Εφέσου αναθεμάτισε τον Νεστόριο, οι νεστοριανές ρίζες απλώθηκαν και επέδρασαν στη σύνοδο της Χαλκηδόνος, όπου η τάση να διαχωριστούν οι δύο φύσεις άρχισε να γίνεται τόσο ορατή, ώστε ειπώθηκε ότι ο Χριστός είναι δύο πρόσωπα. Ο Θεός και ο άνθρωπος· ο ένας επιτελεί θαύματα και ο άλλος επιδέχεται ύβρεις και ταπείνωση».

Δεν αμφισβήτησε ο αιρετικός Μονοφυσίτης ‘’Πατριάρχης’’ Σενούντας ο Γ΄ μόνο την Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας, αλλά προχώρησε ακόμα περισσότερο παραλληλίζοντας την αιρετική θέση του Νεστορίου με εκείνη των Ορθοδόξων, θεωρώντας τις Ορθόδοξες θέσεις ως νεστοριανίζουσες. Άπαγε της βλασφημίας.

Ξεκάθαρα πρόκειται περί της πλάνης και δογματικής παρερμηνείας και επιμονής σ’ αυτή. Τούτο διαφαίνεται και από τη θέση του Μονοφυσίτη ‘’Πατριάρχη’’ Σενούντα του Γ΄, που αναφέρει τα εξής στο εν λόγω στο σύγγραμμά του ‘’Η φύση του Χριστού’’ (Εκδόσεις ‘’Αρμός’’ Αθήνα 1996) : 

«Ακολουθώντας την ίδια τάση ο Λέων, επίσκοπος Ρώμης, παρέθεσε τον περίφημο Τόμο του, απορρίφθηκε από την Κοπτική Εκκλησία. Η σύνοδος όμως τον αποδέχθηκε και τον υπερψήφισε, βεβαιώνοντας έτσι ότι οι δύο φύσεις υπάρχουν στον Χριστό και μετά την ένωσή τους. Μία θεία φύση που επιτελεί τους σκοπούς της και μία ανθρώπινη που εκπληρώνει τον ρόλο της». Και αυτά εκφράζουν σαφέστατα τη θέση των Μονοφυσιτών. Η μονοφυσίτικη ερμηνευτική καταδεικνύει ότι πρόκειται για αίρεση και όχι παρεξήγηση. Είναι αιρετικοί οι Μονοφυσίτες και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

https://fdimathan.wordpress.com

ΕΤΣΙ ΜΠΗΚΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ - (ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ)

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Γι’ αυτό λέγεσαι Ορθόδοξος Χριστιανός…

Συχνά η εικόνα του Θεού μέσα στον άνθρωπο είναι πλακωμένη από την λάσπη των ηδονών και το κατράμι των παθών, από τα αγκάθια της αμαρτίας και την ήρα των επιθυμιών.....

Γι’ αυτό λέγεσαι ορθόδοξος χριστιανός, για να καθαρίσεις όλα αυτά πάνω από την εικόνα του Θεού στην ψυχή σου και να λάμψει και πάλι η εικόνα εκείνη με το θεϊκό της κάλλος.

Αν το καταφέρεις αυτό, τότε θα αγαπήσεις τον άνθρωπο στην αμαρτία του, γιατί ποτέ δεν θα εξισώσεις την αμαρτία με τον αμαρτωλό και το έγκλημα με τον εγκληματία.

Πάντα θα ξέρεις να ξεχωρίζεις την αμαρτία από τον αμαρτωλό, να καταδικάζεις την αμαρτία και να σπλαχνίζεσαι τον αμαρτωλό. […]

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Πηγή: «Αββά Ιουστίνου Πόποβιτς – Εκλογαί από επιστολές»

www.pentapostagma.gr

Η σημερινή κρίση και οι προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Στην ιστορία του έθνους μας, αδελφοί, έχουν καταγραφεί τόσον λαμπρές και ένδοξες περίοδοι όσον και λυπηρές και τραγικές τοιαύτες.

Ενθυμούμενοι φιλοσοφούντες την ιστορία μας οφείλουμε, ως χριστιανοί, να εξετάζουμε τα γεγονότα όχι επιπολαίως, επιφανειακώς, δηλαδή εκ της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής μόνον σκοπιάς, αλλά εμβαθύνοντες και αναλύοντες αυτά με πνευματικόν όμμα, φωτιζόμενοι υπό του Αγίου Πνεύματος και της διδασκαλίας των Αγίων Πατέρων.

Διατί εφθάσαμε στον κατήφορον αυτόν; Μήπως εγκαταλείψαμε, ίσως ανεπιστρεπτί, την πατρώα ευσέβεια, την Αμώμητο Πίστη μας; Ρητορικό το ερώτημα. Η αποστασία είναι εμφανής. Μήπως ο Πολυεύσπλαγχνος και Μακρόθυμος Θεός μας, μας εγκαταλείπει παιδαγωγικώς, ώστε να βασανισθούμε λίγο εδώ, στον μάταιο τούτο κόσμο, και αφού φιλοσοφήσουμε την τραγική μας πτώσι, να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στην Πατρική αγκάλη;

Ορμώμενοι από το τραγικόν της τελευταίας περιόδου, λόγω της οικονομικής – κατ’ ακρίβειαν, πνευματικής – κρίσεως, θεωρήσαμε καλό να θυμηθούμε για ακόμη μία φορά τις προφητείες του ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού (από το σχετικό βιβλίο του Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου):

Μερικές από τις προφητείες:

-44. Θα έρθει καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα (σημ. Συλλόγου: ηλεκτρονικοί υπολογιστές;)

-45. Το κακό θα σας έρθει από τους διαβασμένους.

-57. Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και ασεβέστεροι των όλων.

-58. Στην Πόλι θα χυθή αίμα που τριχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη (=πλεύση).

-59. Καλότυχος όποιος ζήσει μετά τον γενικό πόλεμο. Θα τρώγη με ασημένιο κουτάλι.

-63. Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν εις την Κοκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθή, το άλλο τρίτο θα βαπτισθή και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά.

-67. Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά δεν θα προφθάσουν.

-68. Θα βάλουν φόρο στις κότες και τα παράθυρα.

-71. Όταν ακούσετε ότι ο πόλεμος πιάστηκε από κάτω, τότε κοντά θα είναι.

-84. Θα έρθη καιρός, που θα φέρη γύρες ο διάβολος με το κολοκύθι του (σ. Σ.: δορυφόροι;)

-90. Τον Πάπα να καταράσθε διότι αυτός θα είναι η αιτία.

-103. Θα είναι όγδοος αιώνας που θα γίνουν αυτά (σ.σ.: κατά τη θεώρησι του χρόνου υπό της Εκκλησίας μας, είμαστε τώρα στον όγδοο αιώνα).

-116. Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία, που ο νους σας δεν φαντάζεται (σ. Σ.: τι διδάσκεται σήμερα στα σχολεία; πονηρά και βλάσφημα αναγνώσματα, αλλοιωμένη γλώσσα, αλλοιωμένα θρησκευτικά και ιστορία, θρησκείες και θεωρίες με αντιχριστιανικές, κοσμικές, ακόμη και αποκρυφιστικές, κάποιες φορές, ρίζες και προεκτάσεις – ψυχολογικές και κοινωνιολογικές θεωρίες, οικονομικοπολιτικές θεωρίες, θρησκευτικές δοξασίες και πρακτικές -, νεοεποχίτικα μηνύματα, θεωρία εξελίξεως, θεωρία της Μεγάλης Εκρήξεως. Βεβαίως, μέγα πρόβλημα είναι και το ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγηταί είναι ως επί το πλείστον άπιστοι και εκκοσμικευμένοι ή και στρατευμένοι υπέρ κάποιων εκ των ως άνω αντιχριστιανικών θεωριών, οπότε η διδασκαλία αποβαίνει, το δίχως άλλο, επιζήμιος για τα χριστιανόπουλα. Ο Άγιος Κοσμάς λέγει: «Από το σχολείο μανθάνομεν, το κατά δύναμιν, τι είναι Θεός, τί είναι ή Αγία Τριάς, τι είναι άγγελοι, τι είναι αρχάγγελοι, τι είναι δαίμονες, τι είναι παράδεισος, τι είναι κόλασις, τί είναι αμαρτία, αρετή. Από το σχολείον μανθάνομεν τι είναι Αγία Κοινωνία, τι είναι Βάπτισμα, τι είναι το άγιον Εύχέλαιον, ο τίμιος γάμος, τι είναι ψυχή, τι είναι κορμί, τα πάντα από το σχολείον τα μανθάνομεν». Αυτά μαθαίνουμε τώρα στα σχολεία, αδελφοί; Κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί από την παλαιά εν ζωή γενεά ότι θα καταντήσει έτσι η ελληνική παιδεία. Τι θα κάνουμε, επιτέλους, που αφήνουμε τα παιδιά μας να θανατώνονται πνευματικώς στα σημερινά νεοεποχίτικα σχολεία;

-117. θα δείτε στον κάμπο αμάξι χωρίς άλογα να τρέχη γρηγορώτερα από τον λαγό (σ. Σ.: αυτοκίνητα;).

-119. θα έρθη καιρός που οι άνθρωποι θα ομιλούν από ένα μακρυνό μέρος σε άλλο, σαν να’ ναι σε πλαγινά δωμάτια, π.χ. από την Πόλι στη Ρωσία (σ.σ.: τηλέφωνο, διαδίκτυο;)

-120. Θα δείτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο (σ. σ.: αεροπλάνα;). Όσοι θα ζουν τότε θα τρέξουν στα μνήματα και θα φωνάζουν «ευγάτε εσείς οι πεθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί».

Από τον Ορθόδοξο Σύλλογο «Ο Άγιος Γεδεών» Τυρνάβου

http://www.eleftheria.gr/

"Τα κέρατα του τέρατος του Οικουμενισμού"! -- Από τον Αθηναγόρα ως τον Βαρθολομαίο!

Μάρτυρες της Μ. Ανατολής, περιβάλλον & φιλανθρωπία

τα κέρατα του τέρατος του Οικουμενισμού

-Τι είπε ο Πάπας

Του Μανώλη Κείου

Ένα ένα έρχονται στο φως τα "εργαλεία" της Νέας Τάξης Πραγμάτων προκειμένου να προωθήσει την Πανθρησκεία και να επιφέρει με το ζόρι την ενότητα των Χριστιανών.

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε αναφερθεί διεξοδικά στο Δούρειο Ίππο του οικουμενισμού, τους αθώους μάρτυρες Χριστιανούς της Μ.Ανατολής, τους οποίους ο ίδιος ο Πάπας Φραγκίσκος είχε επικαλεστεί για να μας πει πως είμαστε..ενωμένοι! 

"Σε διάφορα μέρη του κόσμου, το μαρτύριο για τον Χριστό, ακόμη και με αιματοχυσία, έχει γίνει μια κοινή εμπειρία μεταξύ Καθολικών, Ορθοδόξων, Αγγλικανών Προτεσταντών, Ευαγγελικών και Πεντηκοστιανών, η οποία είναι βαθύτερη και ισχυρότερη από τις διαφορές που εξακολουθούν να διαχωρίζουν τις Εκκλησίες μας και τις εκκλησιαστικές μας κοινότητες. Η communio martyrum (μτφρ. κοινωνία των μαρτύρων) είναι το μεγαλύτερο σημάδι του κοινού μας ταξιδιού " είχε πει προ μηνών ο ποντίφικας.

Σαν να μην έφτανε αυτό σειρά στις "ενωτικές δικαιολογίες" πήρε η Οικολογία και το περιβάλλον. Με εργαλεία την παπική εγκύκλιο Laudato Si (2015) , καθώς και το κείμενο" Η μαρτυρία της Εκκλησίας στο σημερινό κόσμο" που εγκρίθηκε από την Πανορθόδοξη Σύνοδο τον περασμένο Ιούνιο στήνεται μια ακόμη … ενωτική βάση! 

Χθες το κακό τρίτωσε! 

Ο Πάπας Φραγκίσκος υποδέχθηκε περίπου 1.000 προσκυνητές στο Βατικανό, οι περισσότεροι εκ των οποίων Γερμανοί Λουθηρανοί στο πλαίσιο της οικουμενικής προετοιμασίας για την 500η επέτειο από την έναρξη της Λουθηρανικής μεταρρύθμισης.

Στην ομιλία του λοιπόν στη συγκέντρωση, ο Πάπας ενθάρρυνε τους ακροατές του να επιδιώξουν την ενότητα μέσα από φιλανθρωπικούς σκοπούς, λέγοντας ότι " Είναι το έλεος του Θεού που μας ενώνει".

Ο Πάπας Φραγκίσκος είπε ακόμη στην ομιλία του πώς οι Ρωμαιοκαθολικοί και οι Λουθηρανοί είναι μέρος του ίδιου του σώματος του Χριστού.

"Ο Απόστολος Παύλος μας λέει ότι, δυνάμει του βαπτίσματος μας, όλοι αποτελούμε το ένα Σώμα του Χριστού. Τα διαφορετικά μέλη, στην πραγματικότητα, είναι ένα σώμα. " σημείωσε ο ποντίφικας και είναι προφανές πως τα μηνύματα του δεν αφορούν μονάχα τους Προτεστάντες, αλλά έχουν ευρύτερο νόημα! 

"Ας συνεχίσουμε με την εμπιστοσύνη στο οικουμενικό ταξίδι μας, διότι γνωρίζουμε ότι, πέρα ​​από τα πολλά ανοιχτά ερωτήματα που εξακολουθούν να μας χωρίζουν, είμαστε ήδη ενωμένοι. Αυτό που μας ενώνει είναι πολύ περισσότερο από ό, τι μας χωρίζει". επανέλαβε.

Και στη συνέχεια επισήμανε: "Σας ενθαρρύνω να είστε μάρτυρες του ελέους. Ενώ οι θεολόγοι συνεχίζουν το διάλογο στον δογματικό τομέα, συνεχίσετε να ψάχνετε επίμονα ευκαιρίες για να συναντήσετε ο ένας τον άλλο, για να γνωριστούμε καλύτερα, να προσευχηθούμε μαζί και να προσφέρουμε βοήθεια ο ένας στον άλλο και σε όλους εκείνους που έχουν ανάγκη. Έτσι, χωρίς προκατάληψη και να εμπιστευθουμε μόνο το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, ανακοινώνοντας την ειρήνη και τη συμφιλίωση, που θα είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές σε αυτό το ταξίδι, το οποίο, με τη βοήθεια του Θεού, θα οδηγήσει σε πλήρη κοινωνία".

«Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων;»…..

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΩΝ (επιστολή Γ.Φλώρου)

Λάβαμε μία ακόμη επιστολή ορθοδόξου πιστού, προς τους "ποιμένες" (μισθωτούς;;;;) μας

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, χαίρετε!

Το κείμενο αφορά τους διώκτες των Ορθοδόξων Χριστιανών (των ορθοτομούντων τον Λόγον της Αληθείας). Σκοπό έχει να βοηθήσει στην επαναφορά όσων λησμόνησαν τον λόγο για τον οποίον ο Ιησούς κατέβηκε στη γη, ως Θεάνθρωπος.

Τόσα χρόνια στην εκκλησία του Χριστού άσπρισαν τα «γένειά»σας και τα «μαλλιά» σας και δεν καταλάβατε την εντολή που έχουμε να αγαπάμε και τους εχθρούς μας, αλλά να μην τους συναναστρεφόμαστε;

Εσείς τώρα τι πάθατε; Τρελαθήκατε; Διώκετε τους αδελφούς σας; Τους φίλους σας; 

Τους ορθοτομούντας τον Λόγο της Αληθείας; 

Αντί να τους επαινείτε, αγκαλιάζετε τους εχθρούς σας;

Προφανώς έχετε μπερδέψει τους εχθρούς του Χριστού με τους φίλους, γι’αυτό και διώκετε τους συνδούλους και αδελφούς σας!! 

Δεν ασχολείστε τώρα με την έρευνα των γραφών που είναι ανεξάντλητη,τα μάθατε όλα! Ούτε με τη διδασκαλία όπως έχετε εντολή.

Τώρα ασχολείσθε με σοβαρότερα θέματα, γι’ αυτό ξεχάσατε το: «Όταν έρθει ο Κύριος και σας δει να χτυπάτε τους συνδούλους σας, αλλοίμονο σας…»

Τόσα χρόνια αφήσατε το ποίμνιο ακατήχητο!!

ΔΕΝ του διδάξατε τον Θείο φόβο για να μην σπείρετε το φόβο, όπως λέτε. 

Επιλέξατε όμως την σιωπή που είναι η τρίτη μορφή ΑθΕΙΑΣ κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.

Τώρα όμως ο φόβος,στους ακατήχητους αλλά και σε σας, θα έρθει όλος μαζεμένος!!! (και όχι ο Θείος φόβος-μακάρι να διαψευστώ!)

Δεν μιλάτε στο ποίμνιο για τις αιρέσεις και για την ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ που είναι και ο μεγαλύτερος εχθρός της Ορθοδοξίας μας και που διχάζει το ποίμνιο,οδηγώντας το στην απώλεια!

«Υποκριτές, δεν δεχόσασταν τις αλλεπάλληλες αποδείξεις θεότητας του Ιησού μας και σπεύσατε άρον-άρον να τον σταυρώσετε, προκειμένου να απαλλαγείτε από Αυτόν μιας και ήταν εμπόδιο στα πάν-αισχρα έργα σας! (Θέλατε να οικειοποιηθείτε την άμπελον.)

Η ιστορία επαναλαμβάνεται με ακρίβεια μέχρι και σήμερα. 

Διώκονται οι άξιοι δούλοι-εργάτες και φίλοι του Ιησού ακριβώς όπως το είχε προείπει ο Κύριος «και θα μισήσθε από όλους, επειδή θα πιστεύσετε εις το όνομά μου. Εκείνος δε, που θα δείξει υπομονήν μέχρι τέλους της ζωής του, αυτός και μόνο θα σωθεί».(Μαρκ.ιγ 13)

«Σεις οι οποίοι καυχάσθε ότι είσθε τέκνα του Θεού,πατέρα,από τον οποίο κατάγεσθε και του οποίου τον χαρακτήρα και τα ιδιώματα κληρονομήσατε, έχετε τον διάβολον και τας αμαρτωλάς και φονικάς επιθυμίας του πατέρα σας αυτού θέλετε και είσθε αποφασισμένοι να πράττετε. Εκείνος απ’αρχής της δημιουργίας του ανθρώπου ήτο φονεύς του ανθρώπου,και με το ψεύδος του παρέσυρεν αυτόν εις την αμαρτίαν και τον θάνατον.Και δεν στέκεται εις την αλήθειαν,διότι δεν υπάρχει μέσα του πόθος προς αυτήν και διάθεσις να είπει κάποτε την αλήθειαν. Όταν λαλεί το ψεύδος, το βγάζει από μέσα του και το λέγει, διότι είναι ψεύστης και πατέρας του ψεύδους, ο πρώτος επινοητής και ο κύριος υποβολεύς αυτού».(Ιωαν.η 44)

«Συμβιβασμούς με την παράταξη του διαβόλου,δεν δέχομαι,όπως φαντάζεσθε σεις.Εκείνος,που δεν είναι εξ’όλης του της ψυχής μαζί μου,είναι εναντίον μου.Και εκείνος,που δεν μαζεύει με εμέ τα πνευματικά πρόβατά μου,ούτος σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει».(Λουκ.ια 23)

Ούτε ενδιαφέρεστε για την Αλήθεια, διότι αν σας ενδιέφερε και αν την αναζητούσατε,δεν είχατε παρά να συνταχθείτε ΑΠΑΝΤΕΣ προκειμένου να λύσετε ό,τι σας απασχολούσε.

Να είχατε μαζί σας και φωτισμένους, απλούς καλόγερους,διότι το Άγιο πνεύμα πνει όπου θέλει και όσο θέλει, όταν θέλει!! Εσείς όμως αποκλείσατε τους φωτισμένους και συναχθήκατε μόνο οι σκοτισμένοι. 

Ούτε σας ενδιέφερε η τακτοποίηση παλαιού και νέου ημερολογίου που φέρνει ταραχή στην εκκλησία. Εσείς επιδιώξατε και επιδιώκετε μεγαλύτερη ταραχή και διάσπαση. 

Τα 90 χρόνια προετοιμασίας της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, δεν αφορούσαν τα θέματα,τα οποία είναι ήδη λυμένα από την εκκλησία. Εσείς υπονομεύατε και προετοιμάζατε τον σκοτισμό των «φωτισμένων», που δεν ξέρουν πως η Εκκλησία είναι ΜΙΑ, διότι ΕΝΑΣ είναι ο Θεός! 

*Για τον αρχιθυροφύλακα δε και τους πιστεύοντας σε αυτόν, η Ορθόδοξη εκκλησία του Χριστού μας είναι μία ανάμεσα στις 348 «εκκλησίες» του Π.Σ.Ε.-οι οποίες διευθύνονται από το Άγιο πνεύμα.

ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!! 

*Επίσης, ότι πολλές εντολές του Θεού είναι προσωρινές!!(μεγάλη βλασφημία).

*Ότι «όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας».(Πλέουν σε πελάγη «ευτυχίας» αλλά όχι…σωτηρίας)

*Ότι οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν (το σχίσμα) προπάτορες ημών (οι Άγιοι Θεοφόροι πατέρες δηλ.) υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχέκακου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού!!!»

Οι παναιρετικοί οικουμενιστές τώρα θέτουν τους Αγίους μας πίσω από αυτούς, είναι πιο άγιοι οι «φωτισμένοι γνωστικοί» από τους Αγίους Πατέρες της εκκλησίας μας. Το κατάφερε ο διάβολος να πλανήσει και τους εκλεκτούς. Εάν δεν το είχε προείπει ο Ιησούς μας, δεν θα μπορούσα ο ανάξιος να πιστέψω τέτοια πτώση των αρχιερέων. Να παρακούν και να αλλοιώνουν τις εντολές του Κυρίου μας;; Μόνο οι δαίμονες τα κάνουν αυτά!!

Πολλοί θα εννοήσουν τώρα έμπρακτα, τι σημαίνει ΠΛΑΝΗ. Θέλουν δια της βίας όπως και τότε να κάνουν το δικό τους θέλημα, αγνοώντας το: «Όποιος ακολουθεί το δικό του θέλημα δεν μπορεί να αποφύγει την οίηση, από την οποία σαν φυσικό επακόλουθο έρχεται η πλάνη, όπως λέει ο Άγιος Ισαάκ».

Η τρίτη μεγαλύτερη και τελευταία προδοσία του γλυκύτατού μας Ιησού, επιτελείται στις μέρες μας. 

Αγάπησαν το σκότος (αντί-Χριστο) και μίσησαν τον δίξαντα το φως .Δεν αρκούνται στις ατελείωτες διδασκαλίες των Αγίων μας και στο Ευαγγέλιο που καλύπτουν όλες τις ανάγκες για τη σωτηρία μας. Θέλουν δικά τους νέα δόγματα και θεωρίες!!

Αναπολόγητοι θα είναι, διότι γνώρισαν τον Ιησού Χριστό, άκουσαν την διδασκαλία Του. Διδάσκουν μάλιστα το Ευαγγέλιο (στους άλλους, όχι όμως στον εαυτό τους). Γνώρισαν τους άξιους δούλους του Κυρίου, που ως Άγιοι Πατέρες και «προς επιβεβαίωση δε του κηρύγματός σας, σας δίνω εξουσίαν και δύναμην να θεραπεύετε ασθενείς, να καθαρίζετε λεπρούς, να ανασταίνετε, να εκβάλλετε δαιμόνια. Δωρεάν ελάβατε την χάριν αυτήν της θαυματουργίας, δωρεάν και χωρίς να λαμβάνετε χρήματα, δώσατέ την και σεις».(Ματθ.ι8)

Αυτούς τους Αγίους εφθόνησαν οι δαίμονες και τα όργανά τους, διότι ήταν απλοί, ταπεινοί,πιστοί άνθρωποι.

Τι πλέον θέλουν; ΓΙΑΤΙ τόσο μίσος για τους ορθοτομούντας τον Λόγον της Αληθείας;

Θλίβομαι για τους διωκόμενους, αυτοί όμως στεφάνια πολλά απολαμβάνουν. 

Θλίβομαι και για την αδικία.

Στενοχωριέμαι όμως και με αυτούς, που δεν μπορούν να καταλάβουν τη διδασκαλία του Χριστού όντας διδάσκαλοι. 

«Αλλοίμονον εις σας τους νομοδιδασκάλους. Διότι με την διεστραμμένην διδασκαλία σας εσκοτίσατε τας διανοίας των ανθρώπων και τους αφηρέσατε το μέσον, με το οποίον σαν με άλλο κλειδί θα οδηγούντο εις την γνώσιν του πραγματικού δρόμου της σωτηρίας. Έτσι δε και σεις δεν εμβήκατε εις τον δρόμον αυτόν, που θα σας έφερεν εις τον Χριστόν και εις την βασιλείαν του, αλλά και εκείνους, που ήθελαν και προσεπάθουν να έμβουν, τους ημποδίσατε»(ΛΟΥΚ ια 52).

Και ως κλέφτες αυτής νομίζουν ότι θα καθίσουν σε κοσμικούς θρόνους, αιώνια!! 

«Μωραίνει Κύριος, όν βούλεται απωλέσαι.»

Πώς μπορεί κάποιος να τους μιλήσει; Τι λόγια να χρησιμοποιήσει για να τους πείσει να μετανοήσουν; Μόνο θαύμα!! Δεν αντιλαμβάνονται ότι συγκεντρώνουν όλο το κεφάλαιο συμφοράς τους!!!!Ας κατανοήσουν ότι: «Και πύλαι άδου ου καταισχύσουσιν αυτοίς».

Ας προσέξουμε πολύ, διότι είναι κοντά, καθότι γνωρίζουμε όπως λέγει: «Και κατά την δευτέραν παρουσίαν και κατά τον θάνατον του καθενός».

Για την Δευτέρα παρουσία σίγουρα δεν γνωρίζουμε το πότε. Το δεύτερο όμως το γνωρίζουμε κατά μέσον όρον, ενός δεπτερολέπτου έως κάποια σχετικά ολίγα χρόνια.

Συνέρθετε λοιπόν, μετανοήστε ειλικρινά και γρηγορείτε!

Διότι έχουμε εντολή να αγαπάμε και τον εχθρό μας και όχι να μισούμε και να διώκουμε τους φίλους και αδελφούς μας.

Προσέξτε το πολύ καλά αυτό! Γιατί όπως μας εύρει…όταν μας εύρει! 

«Ιδού προείρηκα υμίν άπαντα».

«Α δε υμίν λέγω,πάσι λέγω:ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!»

Εύχομαι ο Θεός να σας φωτίσει και να λάμψει στο πρόσωπό σας η Αλήθεια!

Με εν Χριστώ αγάπη 

ο ελάχιστος Γεώργιος Φλώρος.

http://opaidagogos.blogspot.gr

Έχουμε σβήσει από τη συνείδησή μας ότι ο "Θεός ου μυκτηρίζεται"? Ιδιαίτερα από Ποιμένες και μάλιστα για θέματα Πίστεως και αιρέσεως;

Θεραπεία μέσω αυστηρότητας

Από τόν Ευεργετινό

Ο μέγας Γρηγόριος επέστρεψε κάποτε στήν πόλη του από τή γειτονική πόλη Κόμανα.

Καί επειδή σέ όλους ήταν γνωστό ότι πάνω από όλα φρόντιζε γιά τήν ανακούφιση εκείνων πού είχαν ανάγκη, δυό Εβραίοι, είτε αποβλέποντας σέ κάποιο κέρδος είτε επιδιώκοντας τόν εμπαιγμό του, ως δήθεν ευκολόπιστου, παραφύλαξαν στό δρόμο, απ όπου θά περνούσε.

Καί ο ένας ξάπλωσε ανάσκελα στήν άκρη τού δρόμου καί έκανε τόν πεθαμένο. Ο άλλος πάλι, θρηνώντας τάχα τό νεκρό, μοιρολογούσε υποκριτικά καί φώναξε στόν άγιο, πού περνούσε μπροστά τους:

Αυτός ο δύστυχος πέθανε ξαφνικά, καί κείτεται γυμνός, απροετοίμαστος γιά τήν ταφή! Σέ παρακαλώ, άνθρωπέ μου, μήν παραβλέψεις τό ιερό χρέος, αλλά νά λυπηθείς τή φτώχειά του καί νά προσφέρεις κάτι, ό,τι έχεις, γιά νά μπεί τελευταίο στολίδι στό σώμα του.

Αυτά έλεγε καί έτσι ικέτευε τόν άγιο ο Εβραίος. Κι εκείνος, χωρίς καθόλου νά εξετάσει τήν υπόθεση, έβγαλε τόν μανδύα του, τόν 

έριξε πάνω στόν ξαπλωμένο καί συνέχισε τό δρόμο του.

Μόλις προσπέρασε κι έμειναν μόνοι τους οι εμπαίκτες, εκείνος ο απατεώνας άλλαξε τόν ψεύτικο θρήνο σέ γέλιο. Καγχάζοντας από ευχαρίστηση γιά τό κέρδος, πού αποκόμισαν μέ τήν απάτη, προκαλούσε τόν ξαπλωμένο σύντροφό του νά σηκωθεί. Ο άλλος όμως έμενε στήν ίδια θέση, χωρίς ν ακούει τίποτε απ όσα τού έλεγε!

Φώναξε πιό δυνατά. Τόν σκούντησε καί μέ τό πόδι του. Αυτός όμως ούτε τή φωνή άκουσε ούτε τό χτύπημα ένιωσε. Ήταν πάντα ξαπλωμένος στήν ίδια στάση. Ήταν νεκρός! Μόλις έπεσε πάνω του ο μανδύας, τόν βρήκε στ αλήθεια ο θάνατος, πού υποκρινόταν γιά νά εξαπατήσει τόν άγιο. Έτσι δέν έπεσε έξω ο άνθρωπος τού Θεού αλλά γιά τό σκοπό πού έδωσε τό μανδύα του, γι αυτόν ακριβώς χρησιμοποιήθηκε από εκείνους πού τόν πήραν.Άν τώρα τό αποτέλεσμα τούτο, πού έφεραν η πίστη καί η δύναμη τού μεγάλου Γρηγορίου, φαίνεται σκληρό καί θλιβερό, άς μήν παραξευνεύεται κανείς. Άς θυμηθεί τόν απόστολο Πέτρο. Γιατί κι εκείνος φανέρωνε τή δύναμη πού είχε όχι μόνο μέ ευεργεσίες, θεραπεύοντας τίς αρρώστιες τών ανθρώπων καί μέ τή σκιά τού σώματός του μονάχα, αλλά καί μέ τήν καταδίκη σέ θάνατο τού Ανανία, πού καταφρόνησε τή δύναμη τού Αγίου Πνεύματος, η οποία ενοικούσε στόν απόστολο. Καί τούτο, νομίζω, γιά νά συνετισθούν μέ τό φόβο όσοι από τό λαό είχαν τάσεις καταφρονήσεως καί νά παιδαγωγηθούν από τό φοβερό εκείνο παράδειγμα, ώστε νά μήν πέσουν σέ όμοια σφάλματα.

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Συστράτευση; Πώς; Με χαρτοπόλεμο;

Ὅσον κι᾿ ἄν τὸ ἀπευχόμασταν, καίρια πάλι ἐκ τῶν πραγμάτων τὰ ἐρωτήματα γιὰ κάποιους ἐκπροσώπους μας εἰς τὴν σύνοδο τῆς Κρήτης: 

Πόση πεποίθηση ἔχουν, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ μοναδικὴ δυνατότης διαπιστώσιμης ἀνάδειξης τοῦ ἀνθρώπου σὲ μέτοχο ἀκτίστων ἐνεργειῶν; 

Πόσο εἶναι βέβαιοι, ὅτι ἡ αἵρεση, ἡ ἀλλοίωση τῆς ἀποκάλυψης, ἀντικαθιστῶντας τὸν ἀληθινὸ μὲ ψεύτικο Θεό, κόβει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ῥίζα τῆς αἰώνιας ζωῆς, ἀφοῦ ὁ ψευτόθεος ἀδυνατεῖ νὰ δώσει ἀκόμη καὶ φθαρτὴ ζωή στὸν ἑαυτό του; Ὅτι γι᾿ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία συγκαλεῖ Οἰκουμενικὲς Συνόδους, γιὰ διαφύλαξη ἀπὸ τὸν θανασιμότερο πνευματικὸ κίνδυνο; 

Τι ἔχουν νὰ ποῦν ἄλλο μὲ τοὺς αὐτόθεους-θεοὺς τοῦ θεοῦ τους -ποὺ ἀποδίδουν στὸν Θεὸ ἀνυπαρξία, γιὰ τὴν ὕπαρξη ποὺ ἔλαβαν; 

Τὸ «μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν» δὲν ἰσχύει γι᾿ αὐτοὺς, ποὺ ἐμμένουν ἀμετάβλητοι στὴ πλάνη τους; Ἄν, ὅπως τόσοι ἁπλοὶ πιστοί, προσέρχονταν ἀπροκατάληπτοι, δὲν θὰ ἀξιώνονταν συνάντηση μὲ Ὀρθοδόξους ῥιζωμένους στὴν Ἀνάσταση, νὰ καταλάβουν πῶς ἡ αἰωνιότητα μέσα στὸν.... χρόνο, γιὰ νὰ ἀλλάξουν καὶ νὰ βαπτιστοῦν; 

Δὲν ἐνεργεῖ σὲ ἐμᾶς τὸ Πνεῦμα ποὺ ζωοποιεῖ, καὶ ὄχι τὸ γράμμα ποὺ σκοτώνει; 

Καταθέτουμε χαρὰ ἀφθαρσίας καὶ πλησμονὴ ζωῆς σὲ ὅσους στραγγίζει ἡ ἀπόγνωση ποὺ γεννάει ἡ κίβδηλη γνώση, ἤ ἀντιτάσσουμε γράμμα μὲ τὸ γράμμα, ὑποβιβάζοντας τὴ Θεολογία ἀπὸ ἐξ Ἀποκαλύψεως γνωριμία μὲ τὸ Ἄκτιστο, σὲ ἐπιστήμη τοῦ κτιστοῦ, χωρὶς τὸν Κτίστη; Χωρὶς νερὸ ποὺ ξεδιψάει τὴν ἀθανασία μας καὶ τὴν δική τους;

Πῶς γίνεται Ὀρθόδοξος νὰ δέχεται, ἔστω ἔμμεσα, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία διαθέτει μόνο μέρος τῆς Ἀλήθειας σὰν νὰ ἦταν αἵρεση; 

Δὲν εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας Καθολική, δὲν διαθέτει δηλαδὴ ὁλόκληρη τὴνἈλήθεια καὶ τὴν δύναμη ποὺ χρειάζεται, νὰ θεώσει ὁλόκληρο τὸν ἄνθρωπο καὶ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους; 

Δὲν κοινωνεῖ ὁλόκληρο Χριστὸ κάθε πιστός; 

Εἶναι θεώσιμος ὁ ἄνθρωπος γιὰ τὶς αἱρέσεις; 

Ἤ γιὰ ὅποιον ἀπὸ ἐμᾶς ἀλλοτριωμένο, δυτικότροπο ἀντιδυτικό, ποὺ ἐπικαλεῖται τοὺς Πατέρες ἐπιφανειακά, ὑποβιβάζοντας τὸ μεγαλεῖο τους στὸ ἐπίπεδο τοῦ ἀναστήματός του; Αὐτὴ ἡ νόθευση, ποὺ εἶναι καὶ ἡ πιὸ ὕπουλη καὶ δυσίατη, δίνει ἔδαφος γιὰ τὴν ἐκ τῶν ἔνδον ἅλλωση τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ποιὸς φυλάσσει τοὺς πιστούς, ἄν οἱ ταγμένοι γιὰ τὸ ἔργο αὐτὸ ὀνομάζουν Ἐκκλησία τὶς αἱρέσεις; Καὶ ἐνῶ τιμοῦν αἱρετικούς, διώκουν τοὺς Ὀρθοδόξους, ποὺ γρηγοροῦν καὶ ἐπισημαίνουν; 

Μήπως ἡ βία, φρουρὸς τοῦ ψεύδους, ἡ ἀδιαφάνεια, ὁ ἀποκλεισμός ἤ ὁ ἐξαναγκασμὸς μελῶν, εἶναι γνωρίσματα Συνόδου, στὴν ὁποία ἡ στρατευόμενη βρίσκεται σὲ συμφωνία μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ τὴν θριαμβεύουσα; 

Ὑπάρχουν Ἅγιοι ποὺ θὰ συμφωνούσαν μὲ «ἀνοίγματα», ποὺ ἀπώτατη προοπτική τους εἶναι ἡ Πανθρησκεία, μὲ θεὸ τὸν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀνθρωποκτόνο, ποὺ διακαὴς του πόθος ἡ κατάργηση τῆς Ὀρθοδοξίας, πού μεταγγίζει ζωὴ, ποὺ τὸν συντρίβει; Ξέρει ὅμως καὶ ὁ ἴδιος, ὅτι «καὶ πῦλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσι αὐτῆς».

Ἡ Σύνοδος αὐτὴ μᾶς κρίνει ὅλους, ἀναλογικά. Καὶ ἐπειδὴ ἡ τελικὴ καταξίωση κάθε Συνόδου συντελεῖται στὴν συνείδηση τῶν ἐνεργῶν πιστῶν, ἀνταποκρινόμενοι σὲ χρέος ποὺ ἀπόῤῥέει ἀπὸ τὸ Βάπτισμα, ἀρνούμαστε κάθε παραποίηση στὴν θεόπνευστη πίστη μας, γιὰ χάρη ὅποιας ψευδένωσης μὲ τίμημα τὴν αἰώνια ζωή.

Ἤδη ὡριμἀζει σὲ πολλοὺς ἡ ἀναγκαιότητα μιᾶς Συνόδου μὲ Ποιμένες, ποὺ καὶ τὴν ψυχή τους θυσιάζουν γιὰ τὸ ποίμνιο, γιὰ νὰ καταδικάσει κάθε ἀπόφαση ποὺ ἀντιβαίνει στὶς ἐννέα Οἰκουμενικές. 

Ὡς τότε, ὅπως στὴν παράδοση, μένουμε ἀγωνιζόμενοι στὴν Ἐκκλησία, εὐχαριστοῦμε καὶ μακαρίζουμε τοὺς διωκώμενους καὶ δηλώνουμε ἀλληλέγγυοι στὸν ἀγῶνα τους, χωρὶς ἐμπάθεια γιὰ κανέναν.

Τοῦ θεολόγου Ἰωάννου Πελίτη

https://paterikiparadosi.blogspot.gr