.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αυτός είναι ο δρόμος της ορθοδοξίας

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΑ ΧΡΟΝΙΑ !!

Δυστυχώς, ζούμε "χαλαρά" τραγικές εκκλησιαστικές στιγμές! Πιστοί και κληρικοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι το σχίσμα είναι γεγονός!

Δίωξη π.Θεοδώρου Ζήση: "Ορθόδοξα" ιστολόγια, οι "Πόντιοι Πιλάτοι"


του (αντιοικουμενιστικού) αγώνα, "νίπτουν τας χείρας τους"!
Γράψαμε πριν λίγες μέρες για την προκλητική "σιωπή" των υποτιθέμενων "αντιοικουμενιστικών" ιστολογίων:

Γιατί κάποια ορθόδοξα χριστιανικά ιστολόγια "έθαψαν" την είδηση-"βόμβα", της διακοπής μνημόνευσης στον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, που ανακοίνωσε από προχθές Κυριακή ο π.Νικόλαος Μανώλης;

Σήμερα, Κυριακή 12/3/2017, συμπληρώνεται μία εβδομάδα από τηνΔΙΑΚΟΠΗ μνημόνευσης του μητροπολίτη Ανθίμου, από τονπ.Θεοδώρου Ζήση, αλλά κάποια "ορθόδοξα", "αντιοικουμενιστικά" ιστολόγια, δεν το πληροφορήθηκαν!! Ούτε μια γραμμή δεν αφιέρωσαν! 

Ούτε τις τιμωρίες που επέβαλε ο Άνθιμος -πριν καν απολογηθεί ο π.Θεόδωρος Ζήσης- πληροφορήθηκαν! Ως νέοι "Πόντιοι Πιλάτοι",νίπτουν τας χείρας τους…


Γι αυτούς το "πολυχρόνιο" στον δεσπότη της "Μόρφου Νεόφυτου" (Κύπρο), 
τον υμνητή του Κορανίου και τον υβριστή των αγωνιστών της ΕΟΚΑ (δείτε εδώ), είναι πιο σημαντική "είδηση".

Είπαμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στην εκκλησία μας, δεν είναι η αίρεση του οικουμενισμού -αυτήν και τυφλός να είσαι, την βλέπειςμ άλλο αν δες τολμάς δημόσια να την αποκηρύξεις - είναι η γεροντολαγνία και ο μεσσιανισμός.

Κάποτε είχαν "Μεσσία" τον μητροπολίτη Κονίτσης, μετά τον Ζουράρη,
τώρα έχουν τον Αιτωλίας Κοσμά, τον Πειραιώς και τον Μόρφου.. (φυσικά διαγράφουν κάθε σχόλιο που θα τολμήσει να αμφισβητήσει το παπικό αλάθητο του κάθε "Μεσσία" τους)



Όπως διόλου τυχαία και η πιπίλιση της "καραμέλας": "πάντοτε μέσα στην εκκλησία ..."
(εννοώντας δηλαδή εκκλησία την μνημόνευση του Βαρθολομαίουκαι των δεσποτάδων της "Εκκλησίας της Ελλάδος" που ΔΕΝ ορθοτόμησαν την αλήθεια σχετικά με την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης):

Ά ρε Άγιε Γρηγόριε Παλαμά και Άγιε Θεόδωρε Στουδίτη κρίμα να μην έχετε κι εσείς παρτίδες με τον "Σωτήρα", την "Βατοπεδίου" και κυρίως με το γνωστό "ρωμαίϊκο" σωματείο (και τον γέροντα τους), να μην σας κατευθύνει κι εσάς να μείνετε "μέσα στην εκκλησία" (εννοώντας εκκλησία τους αιρετικούς οικουμενιστές!) ...
Συνεχίζουμε να μνημονεύουμε τους αιρετικούς για να μην έχουμε προβλήματα με τους δεσποτάδες και να μπορούμε να συνεχίζουμε "το έργο μας"!! Συνδιαλλαγές κάνουν οι κομπογιαννίτες, οι έμποροι, ΟΧΙ οι ορθόδοξοι.




Μια ολόκληρη γενιά χριστιανών "βλήματα" ...συνεχίζουν να μνημονεύουν και να παριστάνουν ότι τάχα δεν έχουν μάτια, δεν άκουσαν, δεν είδαν ... δεν ξέρουν τίποτε! Τι κρίμα..


Πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.
Η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος ακολούθησε ΕΠΙΣΗΜΑ την αίρεση.Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουν να παριστάνουν τους αντιοικουμενιστές γράφοντας κείμενα.

Τις κρίσιμες στιγμές, μην κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι, μην κοιτάς δίπλα σου, μην κοιτάς πίσω τους φοβισμένους.

Όσοι έχουν ιδανικά κοιτάνε μόνον ΜΠΡΟΣΤΑ.

Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Χριστιανοί και «χριστιανοί»

Οι Χριστιανοί λοιπόν δεν ξεχωρίζουν ούτε στον τόπο, ούτε στη γλώσσα, ούτε στο ντύσιμο από τους άλλους ανθρώπους. 
Μα ούτε και κατοικούν κάπου σε πόλεις δικές τους, ούτε μεταχειρίζονται κάποια διάλεκτο παραλλαγμένη, ούτε κάνουν ζωή που να ξεχωρίζει. 
Αυτό δεν είναι γι’ αυτούς διδαχή που βρέθηκε από κάποια επινόηση και από την ανησυχία πολυάσχολων ανθρώπων, ούτε υπερασπίζουν δόγμα ανθρώπινο, όπως μερικοί. 
Κατοικώντας σε πόλεις ειδωλολατρικές και βαρβαρικές, κατά τον κλήρο του ο καθένας, και ακολουθώντας τα τοπικά έθιμα σε ντύσιμο και φαγητό, καθώς και στον υπόλοιπο βίο, θαυμαστή και αληθινά παράδοξη δείχνουν την κατάσταση της πολιτείας τους. 
Σε πατρίδες κατοικούν δικές τους, αλλά σαν πάροικοι. 
Μετέχουν στα πάντα σαν πολίτες και τα πάντα υπομένουν σαν ξένοι. 
Κάθε ξένη πατρίδα είναι δική τους και κάθε πατρίδα, ξένη. 
Παντρεύονται όπως όλοι, κάνουν παιδιά. Αλλά δεν παρατάνε τα νεογέννητα. 
Τραπέζι κοινό έχουν, αλλά όχι και κρεβάτι. 
Μέσα σε σάρκα βρίσκονται, αλλά δε ζουν σύμφωνα με τη σάρκα. 
Στη γη περνάνε τη ζωή τους, αλλά είναι πολίτες του ουρανού. 
Υπακούουν στους νόμους που ορίζονται και με τον βίο τους νικάνε τους νόμους.
Αγαπάνε τους πάντες και από τους πάντες καταδιώκονται. 
Τους αγνοούν και τους κατακρίνουν, τους θανατώνουν και κερδίζουν τη ζωή. 
Είναι φτωχοί και πλουτίζουν πολλούς· 
Τα πάντα στερούνται και στα πάντα έχουν περίσσευμα. 
Τους περιφρονούν και μέσα στη περιφρόνηση δοξάζονται· τους συκοφαντούν και δικαιώνονται. 
Κακολογούνται και ευλογούν, τους βρίζουν και εκείνοι τιμούν. 
Κάνοντας το καλό τιμωρούνται σαν κακούργοι· όταν τιμωρούνται χαίρονται, σαν να έρχονται στη ζωή. 
Οι Ιουδαίοι σαν αλλόφυλους τους πολεμάνε και οι ειδωλολάτρες τους κυνηγάνε. 
Και για την αιτία της έχθρας, αυτοί που τους μισούν δεν έχουν τι να πουν.
Και πιό απλά, όπως είναι στο σώμα η ψυχή, έτσι είναι στον κόσμο οι Χριστιανοί. 
Απλωμένη είναι σε όλα τα μέλη του σώματος η ψυχή, και οι Χριστιανοί στου κόσμου τις πόλεις. 
Κατοικεί στο σώμα η ψυχή, δεν είναι όμως από το σώμα· και οι Χριστιανοί στον κόσμο κατοικούν, μα δεν είναι από τον κόσμο. 
Αόρατη η ψυχή, στο ορατό φρουρείται σώμα· και τους Χριστιανούς τους ξέρουν, αφού βρίσκονται στον κόσμο, αόρατη όμως η θεοσέβειά τους μένει. 
Μισεί την ψυχή η σάρκα και την πολεμάει, χωρίς να αδικείται σε τίποτα, γιατί την εμποδίζει να γεύεται τις ηδονές· 
Μισεί και τους Χριστιανούς ο κόσμος, χωρίς να αδικείται σε τίποτα, γιατί στις ηδονές είναι αντίθετοι. 
Η ψυχή αγαπάει τη σάρκα που τη μισεί και τα μέλη· 
Και οι Χριστιανοί αγαπάνε αυτούς που τους μισούν. 
Έχει κλειστεί η ψυχή στο σώμα, συγκρατεί όμως αυτή το σώμα· 
Και τους Χριστιανούς τους έχει σαν σε φυλακή ο κόσμος, αυτοί όμως συγκρατούν τον κόσμο. 
Αθάνατη η ψυχή, σε θνητό σκήνωμα κατοικεί· 
Και οι Χριστιανοί παροικούν στα φθαρτά, την αφθαρσία των ουρανών περιμένοντας. 
Όταν στερείται φαΐ και πιοτό, η ψυχή γίνεται καλύτερη· 
Και οι Χριστιανοί όταν τιμωρούνται, κάθε ημέρα γίνονται πολύ περισσότεροι. 
Σε τέτοια τάξη τους έθεσε ο Θεός, που δεν τους επιτρέπεται να την παρατήσουν.

(Αυθεντικο ιστορικο κειμενο ανώνυμου μαθητή του απολογητή Αριστείδη του Αθηναίου, διδασκάλου του Κλήμη Αλεξανδρέα, 175-200 μ.Χ. κατα την ΠΡΟΣ ΔΙΟΓΝΗΤΟ ΕΠΙΣΤΟΛΗ).


Και οι ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ
κατα τον Ηλια Μηνιατη 

Σε μια εποχή, που η Ορθοδοξία λάμπει σαν να είναι μεσημέρι, ανάβω και εγώ το λυχνάρι του ευαγγελικού κηρύγματος και έρχομαι σε μια εκκλησία γεμάτη χριστιανούς και ζητώ χριστιανό. 
Ζητώ χριστιανό. 
Μα πώς; 
Αυτοί όλοι που βλέπω εδώ και άλλου, σε πόλεις και σε κάστρα, σε επαρχίες και σε βασίλεια, στο περισσότερο μέρος της οικουμένης, δεν είναι χριστιανοί;
Οι χριστιανοί είναι δύο ειδών:
Είναι αυτοί που έχουν το όνομα μόνον του χριστιανού· 
χριστιανοί εξωτερικά και φαινομενικά έχουν «μόρφωσιν ευσεβείας» όπως λέγει ό Απόστολος Παύλος, μα εσωτερικά δεν έχουν τα έργα ενός χριστιανού. 
Έχουν χριστιανική πίστη μα δεν έχουν χριστιανική ζωή. 
Μάλιστα έχουν μια ζωή εντελώς αντίθετη απ’ τη πίστη. 
«Έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ήρνημένοι». 
Απ’ αυτούς δεν ζητώ κανένα.
Είναι όμως και χριστιανοί, οι οποίοι εκτός του ονόματος έχουν και έργα. 
Μαζί με την πίστη έχουν και ζωή. 
Και εσωτερικά και εξωτερικά είναι πραγματικά ορθόδοξοι, αληθινοί χριστιανοί.
Απ’ αυτούς ζητώ να βρω έστω και ένα σε μια πολυάνθρωπη χριστιανική πόλη και δεν βρίσκω.

Ζητώ χριστιανό!

Περπατώ από τόπο σε τόπο για να τον βρω. 
Τον αναζητώ στις αγορές, ανάμεσα στους άρχοντες. 
Και εδώ βλέπω μια υψηλόφρονα υπερηφάνεια. 
Δεν τον βρίσκω. 
Τον ζητώ στα παζάρια, ανάμεσα στους πραματευτάδες. 
Και εδώ βλέπω μια αχόρταγη φιλαργυρία. 
Δεν τον βρίσκω. 
Τον ζητώ στους δρόμους, μεταξύ της νεολαίας. 
Εδώ όμως βρίσκω μια μεγάλη ασωτεία. 
Δεν τον βρίσκω. 
Βγαίνω έξω από την πόλη. 
Τον αναζητώ ανάμεσα στους χωριάτες. 
Και εδώ βλέπω όλου του κόσμου τα ψέμματα. 
Δεν τον βρίσκω. 
Πάω κατά τη μεριά της θάλασσας. 
Τον αναζητώ ανάμεσα στους ναυτικούς. 
Κι’ εδώ ακούω τις πιο φοβερές βλαστήμιες. 
Δεν τον βρίσκω. 
Πηγαίνω κατά το στράτευμα. 
Τον ζητώ ανάμεσα στους στρατιώτες. 
Και εδώ βλέπω την τέλεια απώλεια. 
Δεν τον βρίσκω. 
Μπαίνω μέσα στα σπίτια. 
Τον αναζητώ ανάμεσα στις γυναίκες. 
Κι εδώ τι βλέπω; 
Βλέπω γυναίκες παντρεμένες, χωρισμένες απ’ τους άνδρες τους, να χαίρονται τη ζωή τους με μοιχείες. 
Βλέπω ανύπανδρες να ζουν με τις απολαβές της πορνείας. 
Βλέπω και τίμιες. 
Μ’ αυτές δεν σκέπτονται τίποτε άλλο παρά τα στολίδια και την ματαιότητα. 
Δεν βρίσκω έστω μια χριστιανή.
Σκόπευα ν’ ανέβω και πάνω στα παλάτια των μεγιστάνων και των εξουσιαστών, να δω και κει αν βρίσκεται κάνεις χριστιανός. 
Μα δεν τολμώ, φοβούμαι. 
Είναι η κολακεία που φυλάει και δεν αφήνει να μπει μέσα η αλήθεια.
Τέλος, έρχομαι στην Εκκλησία, μέσα στο θυσιαστήριο. 
Εδώ ελπίζω πως θα βρω τον χριστιανό που ζητώ. 
Ανάμεσα σε τόσους αρχιερείς και ιερείς, σε τόσους ιερωμένους και μοναχούς, οι οποίοι είναι το έθνος το άγιον, το βασίλειον ιεράτευμα, οι διάδοχοι των αποστόλων, οι έμψυχες εικόνες του Χριστού, θαρρώ πως θα βρω τον χριστιανό. 
Μάλιστα θα βρω ένα άγιο, ένα ασκητή, ένα θαυματουργό, ένα διδάσκαλο, ένα Ιωάννη Χρυσόστομο ή ένα μεγάλο φωστήρα της Εκκλησίας.
Ζητώ, εξετάζω, σκέπτομαι. 
Μα αλλοίμονο, τί βλέπω; 
Εδώ βλέπω ανθρώπους που στην έπαρση είναι Εωσφόροι, στη φιλαργυρία Ιουδαίοι, στα σαρκικά Επίκουροι, στην αμάθεια ζώα, στην πονηρία δαίμονες. 
Δεν βρίσκω ούτε άγιο, ούτε ασκητή, ούτε θαυματουργό, ούτε διδάσκαλο. 
Δεν βρίσκω τον χριστιανό που ζητώ.

πηγή ομολογία

«Οι κόλακες είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί μας»



Μᾶς τυφλώνουν καί δέ μᾶς ἀφήνουν νά δοῦμε τά πολλά μας ἐλαττώμματα. Ἔτσι μᾶς δυσκολεύουν στό δρόμο πρός τήν τελειότητα, ἰδιαίτερα ἄν εἴμαστε φίλαυτοι καί δέ βλέπουμε μακριά. Γι᾿ αὐτό καί πρέπει νά μήν ἀκοῦμε αὐτούς πού μᾶς κολακεύουν ἤ νά τούς ἀποφεύγουμε. Ἀλίμονο σέ κεῖνον πού περιβάλλεται ἀπό κόλακες.

Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού περιβάλλεται ἀπό καλόκαρδους κι ἁπλούς ἀνθρώπους πού δέν κρύβουν τήν ἀλήθεια, ἀκόμα κι ἄν αὐτή εἶναι δυσάρεστη, ὅπως γιά παράδειγμα ὅταν ἐντοπίζουν τό σφάλμα του, τά πάθη καί τά λάθη του.

Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

10.000 μισθοδοτούμενοι ιερείς της Ελλαδικής εκκλησίας ΣΙΩΠΟΥΝ

Γιατί; Δεν ξέρουν ;;;


Πραγματικά πολύ καλή, η νέα ομολογιακή συνέντευξη του π.Θεοδώρου Ζήση.
Θέλουμε να ξέρουμε, οι 10.000 μισθοδοτούμενοι Έλληνες ιερείς, δεν τα ακούνε αυτά; 
Δεν μπαίνουν στο διαδίκτυο; Τι βλέπουν; Μόνον τα "λαμπρά ονομαστήρια" των δεσποτάδων;

Τα αίσχη στην Λέσβο, στο Φανάρι, στα Ιεροσόλυμα, με τις συμπροσευχές Πάπα-Βαρθολομαίου, δεν τα είδαν;



Τις αποφάσεις της ψευδοΣυνόδου της Κρήτης, δεν τις διάβασαν;

Τα ξέρουν ...

αλλά δυστυχώς όταν έναν "αετό", αρχίζεις και τον ταΐζεις καθημερινά "φαγητό", 
αργά ή γρήγορα γίνεται ... "κότα".
Και σε αντίθεση με τους αετούς, οι "κότες", δεν μπορούν να "πετάξουν" ψηλά.
Οι μισθοί, η κοινωνική ασφάλιση, τα "τυχερά", έγινε τριχιές στους λαιμούς των παπάδων μας. 

Τώρα, πως να τολμήσουν να αντιδράσουν;

Τα ίδια έγιναν και με τους αγιορείτες, με τις "επιδοτήσεις", τις φοροαπαλλαγές, τα "κονέ" με τους υψηλά ιστάμενους και τις "γνωριμίες". 

Ακούστε τον π.Θεόδωρο Ζήση:


Τον αετό τον έκλεισαν μέσα σ’ ένα κοτέτσι .
Τον αετό τον έκλεισαν μέσα σ’ ένα κοτέτσι .
Κι ο κόκορας τον ρώτησε:
« Γιατί πικραίνεσ’ έτσι,
που τα ’χεις όλα τώρα;
Και το νερό στον τόπο του, και το φαϊ στην ώρα,
και στα κατσάβραχα δεν πας ,
όπου μπορεί στο τέλος
μες στα καλά καθούμενα να φας κανένα βέλος.
Για πες μου τί σου λείπει
κι όλο σε δέρνει η λύπη
και την καρδούλα σου χαλάς;»
Κι εκείνος τ’ αποκρίθηκε: «Σαν κόκορας μιλάς».

Ο καθένας κάνει την επιλογή του:
Ομολογία της Ορθόδοξης αλήθειας και διακοπή κοινωνίας με την αίρεση και τους αιρετικούς οικουμενιστές, ή τα "30 αργύρια" της προδοσίας του Χριστού μας;


Ομάδα εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"
η φωτογραφία με τον αετό -κόκορα και το αντίστοιχο ποίημα, απόεδώ
το βίντεο είδαμε εδώ

Ο Ραγιάς έτσι αγωνίζεται για το μέλλον του

Σημεία των καιρών...

Η μόλυνση, όταν υπάρχει κοινωνία με τους Οικουμενιστές Επισκόπους!

Γιατὶ ὁ Οἰκουμενισμὸς ἀποτελεῖ τὴν μεγαλύτερη αἵρεση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας

Ἐπειδὴ πολλοὶ ἀνημέρωτοι πιστοὶ ρωτοῦν: Τί κακὸ ὑπάρχει στὸν λεγόμενο Οἰκουμενισμό; Γιατὶ μιλοῦν μερικοὶ γιὰ παναίρεση καὶ μολυσμό καὶ γιατὶ κατηγοροῦνται οἱ Ἐπίσκοποι καὶ οἱ Ἱερεῖς (ποὺ δὲν ἀπομακρύνονται ἀπο τοὺς Οἰκουμενιστές), μιᾶς καὶ ἡ ὅλη αὐτὴ ἡ κίνηση ἐπιβάλεται ἀπὸ τὶς σημερινὲς συνθῆκες, κρίνεται ἀναγκαῖο νὰ παρατεθοῦν οἱ παρακάτω διαπιστώσεις ἀναφορικὰ μὲ τὸν χαρακτῆρα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ: 

Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι Θεομάχος, ἀφοῦ ἀπαιτεῖ κατανόηση γιὰ τοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ ἀναγνωρίζει στὶς αἱρέσεις καὶ στὶς διαφορετικὲς θρησκεῖες συμμετοχὴ στὸ σωτηριακὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ, μερικὲς μάλιστα τὶς ὀνομάζει παρανόμως ἀβρααμικές. Κατὰ τὸν Παῦλο ὅμως οἱ τῆς Πίστεως οὗτοι υἱοὶ Ἀβραὰµ κληθήσονται (πρὸς Γαλ. 3,7). «οἱ ἐκ πίστεως, οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Ἀβραάμ».

Χριστομάχος, ἀφοῦ κατὰ τὴν Ζηζιούλεια «θεολογία» ἀναγνωρίζεται πρωτεῖο στὸν Πατέρα, τὸ ὁποῖο ὑποβιβάζει αὐτομάτως τὸ Υἱόν. Τὸν ὑποβιβασμὸ αὐτὸν προσπάθησαν νὰ ἐπιβάλουν καὶ ὁ Ἀρειανισμός καὶ ὁ Νεστοριανισμός. Παράλληλα, ἀφοῦ ἀναγνωρίζουν τοὺς Μονοφυσίτες ὡς Ἐκκλησίες, ἀναγνωρίζουν καὶ τὴν αἵρεσή τους -περὶ μίας φύσεως τοῦ Χριστοῦ- ὡς δόγμα ἐρχόμενοι εἰς ἀντίθεση μὲ τὸ Ὀρθόδοξο Δόγμα Πίστεως.

Πνευματομάχος, ἀφοῦ ἀναγνωρίζει τοὺς Παπικοὺς παρὰ τὸ «φιλιόκβε» ὡς Ἐκκλησία καὶ τοὺς ἀποδίδει ἱερωσύνη καὶ ἀποστολικὴ διαδοχή.

Τριαδιομάχος, ἀφοῦ μὲ τὸ «πρωτεῖο τοῦ Πατρός» ὑποβιβάζονται ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Παράλληλα διδάσκουν, ὅτι «ἡ κοινωνία τῶν Τριῶν Προσώπων γίνεται ἑνότητα μόνο σὲ ἕνα πρόσωπο, τὴν ὑπόσταση τοῦ Πατρός» (Συνοδικός θεσμός, Θεολογία 2/2009, σελ. 32). Αὐτὴ ἡ διδασκαλία εἶναι παντελῶς ἀντιορθόδοξη.

Ἐκκλησιομάχος, ἀφοῦ μὲ τὴν ἀποδοχὴ τῆς Θεωρία τῶν Κλάδων, τῆς Θεωρίας τῆς Περιεκτικότητας, καὶ μὲ τὰ πολλὰ σὲ διακηρύξεις ὑπογραφθέντα κείμενα ἀναγνωρίζονται πολλὲς Ἐκκλησίες ἀντὶ γιὰ μία καὶ ἀκυρώνεται ἡ ἀρνητικὴ ἀπάντηση στὸ ρητορικὸ ἐρώτημα «μεμέρισται ὁ Χριστός;» (Α Κορ. 1,13). Συγχρόνως ἀναφέρονται ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἀπόψεις περὶ ἐπανίδρυσης τῆς Ἐκκλησίας, πράγμα ποὺ τοὺς ἀναδεικνύει πάλι καὶ ὡς Χριστομάχους.

Θεοτοκομάχος, ἀφοῦ οἱ Οἰκουμενιστὲς συμπροσεύχονται μὲ αὐτοὺς ποὺ ἀρνοῦνται τὴν Παρθενίαν καὶ τὴν ὀνομασία «Θεοτόκος» τῆς Παναγίας μας ἢ ποὺ διδάσκουν, ὅπως οἱ Παπικοί, διδασκαλίες περὶ «ἀσπίλου συλλήψεως» τῆς Θεοτόκου . 

Εἰκονομάχος, ἀφοῦ συμπροσεύχεται καὶ ἀναγνωρίζει ὡς «Ἐκκλησία» αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ὡς «ἅγιο» τὸν Καρλομάγνο, ποὺ κατεδίκασε τὴν 7η Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ αὐτοὺς ποὺ ἀρνοῦνται τὴν θεολογία καὶ τὴν τιμὴ τῶν εἰκόνων. 

Ἁγιομάχος, ἀφοῦ ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος στὴν προσφώνησή του, κατὰ τὴν θρονικὴ ἑορτὴ τοῦ Πατριαρχείου στὶς 30/11/1998 πρὸς τὴν παπικὴ ἀντιπροσωπεία ἰσχυρίστηκε ὅτι «Οἱ κληροδοτήσαντες εἰς ἡμᾶς τὴν διάσπασιν προπάτορες ἡμῶν ὑπῆρξαν ἀτυχὴ θύματα τοῦ ἀρχεκάκου ὄφεως καὶ εὑρίσκονται ἤδη εἰς χείρας τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ. 

Κανονομάχος, ἀφοῦ πάλι ὁ Πατριάρχης χαρακτήρισε τοὺς Κανόνες ὡς «τείχη τοῦ αἴσχους» ποὺ πρέπει νὰ διαγραφθοῦν καὶ οἱ οἰκουμενιστὲς ἐπίσκοποι τοὺς καταπατοῦν καὶ τοὺς ἐρμηνεύουν κατὰ τὸ δοκοῦν.

Μυστηριομάχος, ἀφοῦ ἀναγνωρίζει μυστήρια, ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ βάπτισμα στοὺς αἱρετικούς.

Λειτουργομάχος, ἀφοῦ προωθεῖ ἀλλαγὲς καὶ ἀλλοιώσεις στὴν Θεία Λειτουργία καὶ στὴν γλώσσα της.

Ἐπισκοπομάχος, ἀφοῦ ἀθετεῖ τὸν πραγματικὸ ρόλο τοῦ Ἐπισκόπου ὡς ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀληθείας, τὸν ἀναδεικνύει ὡς κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, παραμερίζοντας τὸν Χριστὸ καὶ ἀρνεῖται τὴν ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησίας ἄνευ τοῦ Ἐπισκόπου, ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὸς εἶναι αἱρετικός.

Ποιμνιομάχος, ἀφοῦ ἀποκλείει τὸ ποίμνιο ἀπὸ τὸν ρόλο του στὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ ὑποβιβάζει σὲ ἐπίπεδο «εὐσεβῶν βοῶν», τοῦ ἀφαιρεῖ τὸ δίκαίωμα τοῦ ἐλέγχειν σὲ θέματα πίστεως καὶ ἀπαιτεῖ συμπόρευση στὴν αἵρεση.

Ἀνθρωπομάχος, ἀφοῦ ἀποκρύπτοντας καὶ παραχαράσσοντας τὴν Μίαν καὶ μοναδικὴ Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, ἀποκλείει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸ σωτηριολογικὸ ἔργο Του καὶ τοὺς διδάσκει τὴν ὁδὸ τῆς ἀπωλείας.

Τέλος, ἐπειδὴ ὑπάρχει καὶ τὸ ἐρώτημα, ἐφ’ ὅσον δὲν διδάσκουν ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι τὸν Οἰκουμενισμό, μάλιστα μερικοὶ τὸν καταδικάζουν, ἄρα γιατὶ τοὺς καταδικάζουμε, ἡ ἀπάντηση εἶναι: Διότι γιὰ διάφορους λόγους καὶ ἐνάντια στὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων σιωποῦν καὶ δὲν κατονομάζουν, δὲν ἐφαρμόζουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων καὶ τὴν προστασία τοῦ ποιμνίου τοῦ Θεοῦ ἀπ’ αὐτήν, συλλειτουργοῦν μὲ αὐτοὺς ποὺ κατηγοροῦν ὡς αἱρετικούς, συγκαταβαίνουν στὴν πραγματοποίηση τῶν παραπάνω κατηγοριῶν, πράγμα ποὺ ἀποτελεῖ ἐμπαιγμὸ τοῦ Ὑψίστου καὶ συμβάλλουν στὴν κατοχύρωση καὶ καθιέρωση τῆς αἱρέσεως· αὐτή τους ἡ στάση καθιστᾶ καὶ τοὺς ἴδιους συμμέτοχους στὴν αἵρεση.

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Να προχωράμε....



Κανείς πόνος και καμία δοκιμασία δεν έρχονται με άδεια χέρια, αρκεί να αντέχουμε να τον κοιτάξουμε στα μάτια και να τον καλοσορίσουμε. Δύσκολο. 
Όμως η ζωή είναι δύσκολη. Μας μένει ή να γκρινιάζουμε ή να προχωράμε ακόμη και με τις πληγές αιμορροούσες….

Δεσποτική τρομοκρατία! Το κατηγορητήριο του κ. Άνθιμου: Λαέ του Θεού, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΑΙ:

Το κατηγορητήριο του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως


Το από άμβωνος κατηγορητήριο του Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κατά του ορθοδόξου πληρώματος της Εκκλησίας, θα μπορούσε να απαγγελθεί σε μορφή εγκυκλίου επιστολής. Να μπορέσει ο λαός να μελετήσει καλύτερα και να αντιληφθεί πού και σε ποιες κατηγορίες που του απαγγέλλονται είναι όντως αυτός υπεύθυνος. Να καταλάβει ο λαός και να συνειδητοποιήσει, πώς συνδυάζεται ο δεσποτισμός, η δεσποτοκρατία, η δικτατορία της «υπακοής», με την προφασιζόμενη από το Μητροπολίτη «υφιστάμενη κατά των δεσποτάδων πρωτόγνωρη τρομοκρατία».
Διότι, αν είναι όπως τα λέει ο δεσπότης, λίγο θέλουμε να τρελαθούμε. Ότι δηλαδή ο αμέτοχος λαός είναι υπεύθυνος γι` αυτά που συμβαίνουν στην Εκκλησία! Ο παροπλισμένος διά της αγνοίας και του φόβου λαός είναι αυτός που μαγειρεύει τα οικουμενιστικά πράγματα! Ο απλός πιστός άνθρωπος κατέχεται από μανιακό απομονωτισμό, αρρωστημένο εθνικισμό και φοβική ατολμία!

Θα μπορούσε να έχει τον τίτλο: ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟΝ
Λαέ του Θεού, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΑΙ:

1. Διότι «κατέχεσαι από την νοοτροπία του αντιχριστιανικού δογματισμού».
2. Διότι «οφείλεις να παραδεχτείς με καλή διάθεση, πως η Εκκλησία μας σήμερα
χαρακτηρίζεται από τρία σύνδρομα: τον μανιακό απομονωτισμό, τον αρρωστημένο εθνικισμό και τη φοβική ατολμία».
3. Διότι «ασκείς σατανική πολεμική ενάντια στην Σύνοδο του Κολυμπαρίου».
4. Διότι «χαίρεσαι να βλέπεις την Εκκλησία ανάπηρη, να στηρίζεται στα δεκανίκια όποιου πολιτικού καίσαρα και να μην πατάει στα πόδια της ποτέ». Σημείωση δική μας: Και δεν χαίρεσαι, που θέλει να στηρίζεται στα δεκανίκια του πάπα.
5. Διότι φωνάζεις «όχι στο διάλογο με τους αλλοθρήσκους».
6. Διότι φωνάζεις: «όχι στο διάλογο με τους Καθολικούς» και: «τον πάπα να καταράσθε»!
7. Διότι φωνάζεις «όχι στο διάλογο με τους Προτεστάντες».
8. Διότι φωνάζεις «όχι στο διάλογο με τους Μονοφυσίτες».
9. Διότι φωνάζεις «όχι στο διάλογο με το Ισλάμ και δεν γνωρίζεις πως ο σουφισμός είναι αξιοσέβαστος, καθότι αντιστέκεται στον ορθολογισμό της εποχής, στον Προτεσταντισμό, και είναι η εκκοσμικευμένη μορφή του Ορθόδοξου μοναχισμού».
10. Διότι φωνάζεις «όχι στο διάλογο με τις επιστήμες». 
11. Διότι φωνάζεις: «όχι στο διάλογο με τη σύνολη κοινωνία».
12. Διότι «αντί να προσεύχεσαι για τους ανθρώπους, που είναι εκτός Εκκλησίας, τους αποκαλείς «αποβράσματα της κοινωνίας» κι έτσι απομονώνεσαι από την κοινωνία, που σε φοβάται, σε προσπερνάει και συνεχίζει την πορεία της χωρίς Χριστό, εξαιτίας σου».
13. Διότι «δεν αντιλαμβάνεσαι πως όλες αυτές οι συμπεριφορές συνιστούν έναν αντιχριστιανικό δογματισμό, που απομονώνει την Εκκλησία μας και δεν την αφήνει να αναπνεύσει».
14. Διότι «δεν γνωρίζεις πως όλα αυτά είναι μια επίμονη προσκόλληση στο γράμμα, επιλεκτικά κάποιων Κανόνων και όχι στο συνολικό πνεύμα των Κανόνων, μια εγωιστική έπαρση, που θεωρεί δεδομένο ότι μόνο εμείς οι Ορθόδοξοι θα σωθούμε!».
15. Διότι «δεν γνωρίζεις πως στην Εκκλησία ανήκουν όλοι, ακόμα και οι αβάπτιστοι!». Σημ: Τελείωσαν τα πάντα. Εκκλησία, προφανώς είναι και …ο Σατανισμός! Τι άλλο να περιμένουμε να ακούσουμε από στόμα χριστιανού και μάλιστα ιεράρχου!!!
16. Διότι «δεν ξέρεις την αλήθεια. Πάσχεις από αρρωστημένο εθνικισμό. Ο εθνικισμός άρχισε στα Βαλκάνια με την ελληνική Επανάσταση και οδήγησε στο να μην αφήνουμε το κοινό ποτήριο του Αίματος του Χριστού να μας ενώσει».
17. Διότι «πάσχεις από φοβική ατολμία. Κλείστηκες στο καβούκι σου και δεν ανοίγεσαι στην ιεραποστολή, κατηγορείς κιόλας τους ελαχίστους, αβοήθητους από την ελλαδική Εκκλησία και Πολιτεία, Ορθοδόξους αδελφούς σου, που πασχίζουν στην Ευρώπη, στην Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, να προσαρμόσουν την Ορθόδοξη βιωτή στα εκεί κοινωνικά δεδομένα και τους βρίζεις ως προδότες και παραχαράκτες της πίστεως, απομειωμένου φρονήματος. Βλέπεις, μετράς την ορθοδοξότητά τους ανάλογα με το μήκος της γενιάδος τους, με το φάρδος του μανικιού στο ράσο και την επιβολή των ιαμβικών δεκαοκτασύλλαβων στις εκεί διαλέκτους».
18. Διότι «δεν τολμάς, φοβάσαι να δοκιμάσεις τη μετάφραση των εκκλησιαστικών κειμένων στη λατρεία».
19. Διότι «φοβάσαι να δοκιμάσεις την απλοποίηση των αμφίων».
20. Διότι «φοβάσαι να δοκιμάσεις την αλλαγή των ωραρίων των λατρευτικών συνάξεων».
21. Διότι «φοβάσαι να δοκιμάσεις τη μείωση της χρονικής διάρκειας των ακολουθιών».
22. Διότι «φοβάσαι να δοκιμάσεις την απάλειψη των βυζαντινών μελών από τους ανατολίτικους αμανέδες».
23. Διότι «φοβίζεις τους δεσποτάδες, να δοκιμάσουν να κάνουν αυτές τις αλλαγές!». Σημ: Τελικά, ποιος φοβάται ποιον;
24. Διότι «είσαι η αιτία που οι δεσποτάδες σήμερα υφίστανται τέτοια πρωτόγνωρη τρομοκρατία». Σημ:Από ποιον; Από το λαό; Εδώ είναι που τρελαίνεται ο αναγνώστης!
25.Διότι «τους εμποδίζεις, να προσπαθήσουν (για όλα αυτά) διερευνητικά!». Σημ: Έτσι έκαναν οι άγιοι. Σκέφτονταν, διερευνούσαν καταστάσεις και έκαναν αλλαγές στα εκκλησιαστικά, κατά πώς τους όριζε η γνώμη τους και η κατά κόσμον μόρφωσή τους και όχι η φώτιση της θείας Χάριτος!
26.Διότι «η δειλή ατολμία σου πνίγει κάθε δημιουργική ικμάδα της Εκκλησίας και από εργαστήρι σωτηρίας, την μετατρέπει σε μουσείο τυπολατρίας. Από χώρο ελευθερίας της βουλήσεως προσώπων, η Εκκλησία, καταντά κολλέγιο υποκρινομένων αγίων. Από ελπιδοφόρος ορίζοντας του αύριο, ευτελίζεται σε φαντασιωμένη παρελθοντολογία και γελοία προφητολογία».
27. Λαέ του Θεού, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΑΙ …
Λόγια εντυπωσιακά και μήνυμα συγκεχυμένο. Λόγια πολλά, αλλά ακατανόητα. Τα πάντα, περί πάντων, κατά πάντων, τουτέστιν… κατ` ουδενός, παρά μόνον … κατά του ιδίου!
Ατυχής ο χαρακτηρισμός «κατηγορητήριο». Είναι καθαρά ένα «αντιεκκλησιαστικό και αντιπατερικό παραλήρημα!
Αφήστε ήσυχο το λαό, δέσποτα! Προσπαθείτε να «ρίξετε το μπαλάκι» στον αμέτοχο λαό, αλλά εις μάτην. Η πραγματικότητα σας διαψεύδει.
Ποθείτε, δέσποτα, να απέλθει το ποτήριον από τις συνειδήσεις σας, αλλά είναι δικό σας, ό,τι και να πείτε, ό,τι και να κάνετε. Πρώτα δικό σας. Με τις κατηγορίες, τις στηλιτεύσεις και τις απειλές δε «γίνεται αγάπη» και το κακό θα συνεχίζεται!
Υπεύθυνος είναι ο «δεσπόζων δεσποτισμός», που άφησε το λαό ακατήχητο, τον έβαλε στο περιθώριο και κατεργάζεται ανενόχλητος «την άνευ όρων παράδοση της Παραδόσεως» στο ρεύμα της εκκοσμίκευσης διά του οικουμενισμού!
Την ψυχωφελή οδεύοντες Τεσσαρακοστή, δι` ευχών των αγίων Πατέρων ημών, ας έχουμε ειλικρινή μετάνοια. Πρώτος ο γράφων!

Σάββας Ηλιάδης
Δάσκαλος
Κιλκίς, 2-3-2017



Και οι διωγμοί συνεχίζονται! --Εκδιώκεται και ο μ. Μακάριος από το Κουτλουμούσι, αν συνεχίσει να επιμένει στην διακοπή της μνημόνευσης του Πατριάρχη!

ΠΕΡΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ
(Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός)



Κάποιοι Πατέρες της Μονής Κουτλουμουσίου, στην αρχή σιωπούσαν απέναντι στον Οικουμενισμό, παρ' όλο που τον απέριπταν. 
Έπειτα, άρχισαν να τον δικαιολογούν. 
Τώρα εκφράζονται και οι ίδιοι Αιρετικά εγκωμιάζοντας τον Βαρθολομαίο και τους λοιπούς Αιρετικούς Οικουμενιστές Επισκόπους, περιλούζουν με ύβρεις αυτούς με τους οποίους ήταν παλιά ομόφρονες και επιχαιρούν που διώκονται οι πρώην αδελφοί τους. 
Είναι φοβερό. 
Τους έχει εγκαταλείψει η Χάρις Του Θεού ! 
Μάλιστα έχουν και την ψευδαίσθηση ότι πράττοντας έτσι κάνουν υπακοή στην Εκκλησία, διότι έχουν ταυτίσει τον Επίσκοπο με την Εκκλησία ! 
Μεγάλη πλάνη τους διακατέχει, δηλαδή γι' αυτούς, εάν ο Επίσκοπος είναι Ορθόδοξος, είναι Ορθόδοξη και η Εκκλησία και εάν ο Επίσκοπος είναι Αιρετικός, είναι Αιρετική και η Εκκλησία!

Για τον μεν λόγο του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης που λέγει ότι, όποιος ομιλεί από Ιερούς Κανόνες ο λόγος του έχει το αξιόπιστον, του δε Μεγάλου Βασιλείου που λέγει ότι, όποιος κατ' αυτούς κάμνει, έχει το ακίνδυνον, εκθέτουμε ορισμένους.

ΙΕΡΟΥΣ ΜΟΝΑΧΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ.
Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος εις τον Ποιμένα.

"Την ακέραια πίστη και τα ευσεβή δόγματα ας αφήσης πριν από όλα σαν κληρονομιά στα τέκνα σου, ώστε όχι μόνο στα τέκνα σου, αλλά και τους εγγονούς σου να οδήγησης στο Κύριον δια της οδού της Ορθοδοξιας".

Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος περί ταπεινοφροσύνης.

"Δεν συναντάς σε όποιον συνδέεται με αυτήν μίσος ούτε κάποια μορφή αντιλογίας ούτε καμία οσμή απειθαρχίας, εκτός αν τυχόν πρόκειται για θέματα Πίστεως".

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου.

"Πραγματικά σε θέματα που δεν σημειώνεται παράβασις εντολής Θεού ή Αποστολικών Κανόνων και Διατάξεων, οφείλεται να υπακούετε καθ' όλα ( στον Ηγούμενο) και να πείθεσθε σε αυτόν ωσάν τον Κύριον. 
Σε όσα δεν κινδυνεύουν το Ευαγγέλιο του Χριστού και οι Νόμοι της Εκκλησίας Του, όχι μόνο σε αυτόν δεν πρέπει να πείθεσθε όταν παραίνει και σας διατάσει, αλλά ούτε σε άγγελο που μόλις ήρθε από τον ουρανό και ευαγγελίζεται σε σας διαφορετικά από ότι ευαγγελίσθηκαν οι αυτόπτες του Λόγου".

Αγίου Πατριάρχου Νικηφόρου του Ομολογητού.

"Δια τρείς αίτιας είναι συγχωρεμένον εις τον Μοναχόν να φεύγει από το Μοναστήριον του, 
α) Ανίσως ο Ηγούμενος είναι Αιρετικός. 
β) Ανίσως εμβαίνουν γυναίκες εις στο Μοναστήριον. 
γ) Ανίσως μανθάνωσιν εις το Μοναστήριον παιδιά κοσμικά γράμματα, επειδή είναι άτοπον με το μέσον των παιδιών τούτων να φανερώνονται εις τους κοσμικούς όσα γίνονται εις το Μοναστήριον".

Του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Νικολάου.

Ερώτησις :
"Ανίσως τίνας κουρευθεί Μοναχός εις όποιον τόπον και αν είναι, έπειτα βλάπτεται εκεί ψυχικώς, και θέλοντας να αναχωρήσει από εκεί δια την βλάβην, λάβει δεσμόν από τον Προεστώτα να μη φύγει, αυτός τι πρέπει να κάμνει ; 
Να καταφρονήσει την ψυχικήν βλάβην όπου λαμβάνει, ή να καταφρονήσει τον δεσμόν του Προεστώτος;

Απόκρισις :
Πρέπει να λέγει πρώτον εις τον Προεστώτα την αιτίαν, δια την οποίαν βλάπτεται, και αν η βλάβη αυτή και ο ψυχικός κίνδυνος είναι φανερός, πρέπει να αναχωρεί από εκεί, και να μη φροντίζει δια τον δεσμόν του Προεστώτος".

Μεγάλου Βασιλείου.

"Δια μια αιτίαν μόνο συγχωρεί να αναχωρεί τίνας από το Μοναστήριον του, ήτοι εάν έχει βλάβην ψυχικήν, την οποία, πρέπει πρώτον να την φανερώνει εις τους έχοντας δύναμιν να την διορθώσουν, και αν δεν την διορθώσουν, τότε να χωρίζεται, όχι πλέον σαν αδελφούς, αλλά ωσάν από ξένους".

Οι Ιεροί Κανόνες των Αγίων, Πατριάρχου Νικηφόρου του Ομολογητού, Μεγάλου Βασιλείου και του Νικολάου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, δεν έχουν επιτακτικό χαρακτήρα. 
Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση Αιρέσεως του Ηγουμένου ή της Αδελφότητας επιτρέπεται ο Μοναχός να πράξει το ανώτερο, δηλαδή να αποχωρήσει από την Μονή αυτή. 
Αν παραμείνει σε αυτήν, δεν θα έχει φυσικά οποιαδήποτε εκκλησιαστική επικοινωνία, λόγω της προφανούς ψυχικής βλάβης.

Αγίου Θεοδώρου Στουδίτου 
Επιστολή προς Μόναχο Ναυκράτιο.

"Αν έρθουν οι εικονομάχοι να μην ανοίξετε την θύρα. 
Αν δε με τρόπο ληστρικό εισέλθουν στη μονή, όπως συνηθίζουν, αθώοι είστε, μην υποχωρήσετε μέχρις ότου σας διώξουν με την βία. 
Προπάντων δε, πρέπει να παραμείνετε στον Ναό και να τον χρησιμοποιείται για να ψάλετε και λειτουργείτε , εκτός εάν αυτός βεβηλωθεί από τους Αιρετικούς ( δια της μνημονεύσεως του αιρετικού επισκοπού), δια της ιδικής των βδελυράς λειτουργίας".

Πότε Πατέρες της Μονής Κουτλουμουσίου εκδίωξαν οι Ορθόδοξοι τους Ορθόδοξους για θέματα Πίστεως; 
Το σημείο ότι κάποιοι είναι Αιρετικοί και ας μη το ομολογούνε φανερά οι ίδιοι, είναι ότι εκδιώκουν τους Ορθόδοξους για θέματα Πίστεως, διακηρύσσει ο Όσιος Θεόδωρος Στουδίτης ο Ομολογητής.

Εύχεστε και για εμένα 
Μοναχός Μακάριος Κουτλουμουσιανός 
Κάθισμα Αγίου Νικολάου.

Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμού

«Γνώριζε ὅτι χωρὶς πειρασμοὺς εὑρίσκεσαι μακριὰ ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι δὲν περπατᾶς στὰ ἴχνη τῶν ἁγίων. Ὅταν ζεῖς ἐνάρετα, περίμενε πειρασμούς. 
Ὅποιος δὲν πιστεύει στὸ Θεό, φοβεῖται καὶ τὴ σκιὰ του ἀκόμη.Ὅποιος ἔχει τὸν ...
ἔπαινο τῆς συνειδήσεως, ἔχει τὴν ἐπιθυμία τοῦ θανάτου!… 
Οἱ πειρασμοὶ μᾶς χαλιβδώνουν στὴν ἀρετή. Ἀλλιῶς οἱ ἀρετὲς εἶναιἀδόκιμες καὶ ψεύτικες. 
Οἱ πειρασμοὶ ὁδηγοῦν στὴν ἀπόκτηση τῆς σοφίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ Πίστη στὸ Θεὸ ὁδηγεῖ στὴν περιφρόνηση τῶν πειρασμῶν».

Ἀββὰς Ἰσαὰκ ὁ Σύρος

Αδοντες