Μᾶς τυφλώνουν καί δέ μᾶς ἀφήνουν νά δοῦμε τά πολλά μας ἐλαττώμματα. Ἔτσι μᾶς δυσκολεύουν στό δρόμο πρός τήν τελειότητα, ἰδιαίτερα ἄν εἴμαστε φίλαυτοι καί δέ βλέπουμε μακριά. Γι᾿ αὐτό καί πρέπει νά μήν ἀκοῦμε αὐτούς πού μᾶς κολακεύουν ἤ νά τούς ἀποφεύγουμε. Ἀλίμονο σέ κεῖνον πού περιβάλλεται ἀπό κόλακες.
Μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού περιβάλλεται ἀπό καλόκαρδους κι ἁπλούς ἀνθρώπους πού δέν κρύβουν τήν ἀλήθεια, ἀκόμα κι ἄν αὐτή εἶναι δυσάρεστη, ὅπως γιά παράδειγμα ὅταν ἐντοπίζουν τό σφάλμα του, τά πάθη καί τά λάθη του.
Ἀγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης