Ο άνθρωπος της Εκκλησίας πρέπει να είναι «αδέσποτος»!

«καὶ τὰ “ἀδέσποτα” οἰκουμενιστικὰ

καὶ λοιπὰ τολμήματα τῶν δεσποζόντων»!

Το «αδέσποτον» της εν Χριστώ ζωής

Λέγει ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης: «Αδέσποτον η αρετή και εκούσιον και ανάγκης πάσης ελεύθερον»και:

«Ελευθέραν γαρ είναι προσήκει παντός φόβου την αρετήν και αδέσποτον, εκουσία γνώμη το αγαθόν αιρουμένην».

Και ο Μέγας Βασίλειος: «Θεώ ου το ηναγκασμένον φίλον αλλά το εξ αρετής κατορθούμενον. Αρετή δε εκ προαιρέσεως και ουκ εξ ανάγκης γίνεται».

Το ρήμα «δεσπόζω» αρχικά σημαίνει ασκώ κυριαρχία. Επίσης κυριαρχώ τινος, εξουσιάζω κάτι. Γενικά, όλες οι ερμηνείες του ρήματος περιστρέφονται γύρω από τη λέξη «εξουσία»και«κυριαρχία». Το ουσιαστικό «δεσπότης» αναφέρεται στον οικοδεσπότη, στον κύριο των δούλων, τον απόλυτο άρχοντα, το δυνάστη, τον ιδιοκτήτη κάποιου, το Θεό. 

Στη νεότερη δε εκδοχή τον αρχιερέα, τον επίσκοπο.

Η λέξη «αδέσποτος» επίσης, αυτός που δεν έχει κύριο, δεσπότη, αυτός που δεν ανήκει σε κανέναν, αυτός που είναι στη διάθεση του καθενός. Το δε θηλυκό του «δεσπότης» είναι η «δεσπότις», η «δέσποινα», η κυρία του σπιτιού, η ηγεμονίδα, η βασίλισσα, η αυτοκράτειρα, η Θεοτόκος. 

Ώστε, κατά το λόγο του Ευαγγελίου και τις εμπειρίες των αγίων στην εκκλησιαστική μας Παράδοση, εκεί όπου ο πιστός αναγνωρίζει το πνευματικό περιεχόμενο της λέξης Δεσπότης, είναι μόνο το πρόσωπο του Χριστού και της λέξης Δέσποινα, αυτό της Παναγίας.

Άλλωστε, ένας είναι ο Δεσπότης του και έτσι τον προσφωνεί διαρκώς στις προσευχές του και στις συνεχείς επικλήσεις του μέσα στις λατρευτικές ακολουθίες, όπως και την Παναγία ως Δέσποινα. Αυτόν, που είπε πως είναι η Αλήθεια και πως, αν την γνωρίσει ο πιστός, αυτή θα τον ελευθερώσει. Του μένει λοιπόν να αγωνισθεί να γνωρίσει το Χριστό, την Αυτοαλήθεια και, αφού τον βάλει στη ζωή του ως Δεσπότη –ω, του υπερλόγου– θα είναι κατά πάντα ελεύθερος.

Ο άνθρωπος της Εκκλησίας του Χριστού, για να προκόψει αληθινά, πρέπει να είναι «αδέσποτος», όπως γράφουν οι άγιοι. Διά της κτίσεως των ευαγγελικών αρετών ελευθερώνεται και με τη διάκριση και το φόβο μην πληγώσει τη χάρη των αρετών, που του χαρίζει το Άγιο Πνεύμα, πράττει το «αγαθόν» με εκούσια γνώμη, χωρίς βία και καταδυνάστευση.

Ναι, είναι αδέσποτος και άρα ελεύθερος. Ο άνθρωπος του Θεού έχει ανάγκη από πατέρες και όχι από δεσπότες. Έχει ανάγκη απόθυσιαστική προσέγγιση στο όνομα του Χριστού. 

Ο επίσκοπος, επί παραδείγματι, ο οποίος είναι «εις τόπον και τύπον Χριστού», αυτός πρώτος θα κάνει το βήμα. Διότι ο τόπος Χριστού είναι ο Γολγοθάς και ο τύπος Χριστού ο Σταυρός του. Αίμα και θυσία στολίζουν την πατρική αγάπη, από την οποία λείπει παντελώς ο φόβος.

Σύμφωνα με τους παραπάνω λόγους των αγίων, πώς είναι δυνατόν ο «δεσποζόμενος» πιστός (δεσπόζομαι=τελώ υπό κυριαρχία) να καλλιεργηθεί στην αρετή, ώστε να δημιουργηθεί μέσα του το ανάλογο κριτήριο και να εγείρει φωνή διαμαρτυρίας για τα «αδέσποτα» οικουμενιστικά και λοιπά τολμήματα των δεσποζόντων; Πού να βρει στήριγμα, όταν αισθάνεται πάνω από το κεφάλι του τη δεσπόζουσα αυθεντία, έτοιμη να τον «συντρίψει», αφαιρώντας του απειλητικά το δικαίωμα να άρει φωνή συνειδήσεως;

Η αντίδραση ενός μητροπολίτη στην παύση μνημόνευσης του ονόματός του από ιερέα της μητροπολιτικής περιφέρειάς του, αποτυπώνει και καταδεικνύει το υιοθετούμενο από την πλειονότητα της ιεραρχίας «δεσποτικόν». 

Είπε:

«Δεν μπορεί ένας ιερεὺς να είναι περισσότερο ορθόδοξος απὸ τον μητροπολίτη»! Ακόμη: «Αυτὰ τα πράγματα (τα σχετικά με την πίστη και τις αιρέσεις) δεν είναι των παπάδων, είναι των Συνόδων, είναι των Πατριαρχών, των Αρχιεπισκόπων»!

Μ΄ άλλα λόγια, ο άγιος Παΐσιος, που ήταν απλός μοναχός, δεν μπορούσε επ΄ ουδενί να είναι ορθοδοξότερος από τον μητροπολίτη! Άρα δεν είχε δικαίωμα να εκφέρει γνώμη περί αυτών!

Βέβαια, αυτή η νοοτροπία δεν περιορίζεται μόνο σε ιεράρχες αλλά και σε πρόσωπα που έχουν υπό την καθοδήγησή τους ψυχές, τυφλά προσκολλημένες σ΄ αυτούς. Τους απαγορεύεται η έκφραση της γνώμης τους, της ανησυχίας τους για καταφανή έργα και λόγια, που προδίδουν την πίστη, με την δικαιολογία πως αυτά είναι υποθέσεις άλλων, των «μεγάλων», των «μορφωμένων» και όχι του οιουδήποτε αγράμματου, άσχετου περί την ακαδημαϊκή θεολογία.

Λοιπόν, αυτό «το αδέσποτον της αρετής και ανάγκης πάσης ελεύθερον, της εκουσία γνώμη το αγαθόν αιρουμένης», δεν λειτουργεί σήμερα στο χώρο της Αγίας μας Εκκλησίας, ως βασικός παράγοντας ελεύθερης έκφρασης της εσωτερικής αγωνίας και ανησυχίας του πληρώματος, σχετικά με τα θέματα της πίστεως και κυρίως με την καταφανώς εκτραπείσα πορεία των ποιμένων από τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων. Δεν πνέει αυτός ο ευλογημένος άνεμος της εν Χριστώ ελευθερίας, που προσφέρει το αναγκαίο οξυγόνο για την αγωνιώδη έκφραση της αλήθειας από το πλήρωμα προς τους ποιμένες, οι οποίοι, ως κύριοι και δεσπότες «πωλούν τον πολύτιμον μαργαρίτην», ξένω βουλήματι, ιδίω θελήματι και αυθαιρέτω γνώμη.

Ο φόβος και η άγνοια είναι οι δυο βασικοί λόγοι, οι οποίοι λειτουργούν ανασταλτικά στην ελεύθερη έκφραση. Και για τους δυο υπεύθυνοι είναι οι ποιμένες και οι διδάσκαλοι. Καθηλώνονται οι ψυχές, οι οποίες περιδεώς παρακολουθούν, μη δυνάμενες να κατανοήσουν τον προβαλλόμενο και διαρκώς μετασχηματιζόμενο υποκριτικό και προδοτικό τρόπο εκχώρησης της Αλήθειας στο απάνθρωπο σχέδιο της παγκοσμιοποίησης. Την αγαπολογούσα μεν δημοσίως, συνθλίβουσα δε τα πάντα, ευκαίρως ακαίρως, αλλά πάντοτε εγκαίρως, «δεσποτεία». (Δεσποτεία=η εξουσία του κυρίου επί των δούλων, η απόλυτος εξουσία, Ν. μτφ. επιβολή τυφλής υπακοής).

Αυτή δημιουργεί κλίμα εκφοβισμού, συνθλίβει και λοιδορεί και εξουδενώνει τους μετριοπαθείς, τους ευγενικούς, τους άτολμους, τους αδύνατους, τους αγνοούντες. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες με οπτικοακουστικό υλικό, που δημοσιεύτηκαν σε διάφορες πηγές ειδήσεων, όπου αποδεικνύεται του λόγου το αληθές. Και συνεχίζουν οι εραστές της το «θεάρεστο» έργο της απορθοδοξοποίησης, άλλοι ως πρωτεργάτες και άλλοι ως επικροτούντες ή εφησυχάζοντες θεατές.

Με το ισχυρό ρεύμα του οικουμενισμού, που κατέχει τους ζωτικούς θύλακες για την αλλοίωση και τον εκφοβισμό των συνειδήσεων, καθιερώθηκε και είναι πλέον ξεκάθαρη η εικόνα: Από τη μια «εμείς οι δεσπόζοντες» και από την άλλη «εσείς οι δεσποζόμενοι»! Και συμβαίνει το εξής πρωτόγνωρο φαινόμενο: Οι δεσπόζοντες σιωπούντες, επιβάλλουν τη σιωπή στους δεσποζομένους!!! «Φόβος και τρόμος επέπεσε τη κτίσει» και η σιωπή απλώθηκε παντού.

Η απλότητα και η διαφάνεια, που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν τα πάντα μέσα στην Εκκλησία μαζί με το πνεύμα της ελευθερίας εν τη ταπεινώσει και διακρίσει, απουσιάζουν και ο Θεός δεν αναπαύεται σ΄ αυτό. Όπως συμβαίνει και στις κοσμικές εξουσίες, τα επίχειρα όλης αυτής της κατά συρροή διεξαγωγής των κατ΄ ιδία παρανόμων συνεδρίων και αποφάσεων και της προπαγάνδας υπέρ αυτών, ερήμην του δεσποζομένου λαού, θα είναι η οδύνη και ο αβάστακτος πόνος. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε να «μετανοήσει» ο Θεός και να δείξει το μέγα Αυτού έλεος.

Σάββας Ηλιάδης

Δάσκαλος

http://agonasax.blogspot.gr

Το μυαλό στενεύει την ψυχή...

Δεν είμαστε οι πράξεις μας. Ούτε οι σκέψεις μας. Είμαστε κάτι πολύ βαθύτερο και πολύ πιο πέρα από αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά. Είμαστε εικόνες Θεού. Κάτι πολύ βαθύτερο απο αυτο που καταλαβαίνουμε. Στην ζωή μας ταλαιπωρούμαστε γιατί κάνουμε το λάθος να ταυτιζόμαστε με τις σκέψεις και τον νου. Δεν είμαστε όμως αυτό. Κάτω από τα τρικυμισμένα κύματα των σκέψεων υπάρχει ένας ήρεμος και γαλήνιος βυθός. Ας κάνουμε μια πνευματική κατάδυση να τον συναντήσουμε. Εκεί δεν υπάρχει ποτέ ταραχή. Όλη η φασαρία γίνεται στην επιφάνεια, στο κύμα, στις σκέψεις του νου, ποτέ στο βάθος και στο βυθό. «Καμιά ψυχή δεν είναι στενή. Το μυαλό στενεύει πάντα την ψυχή….»

http://plibyos.blogspot.gr

Ἡ όρθόδοξη πίστη καὶ ἡ «νέα πίστη» ἤγουν ἀπιστία τῶν οἰκουμενιστῶν «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. 18, 8)

Ἡ πίστη εἶναι ἡ ἀσπίδα μας (Ἐφ. 6, 16), εἶναι ἡ βασικὴ προϋπόθεση καὶ ἡ μία ὁδὸς τῆς σωτηρίας μας. Διότι ὅπως λέει ὁ Παῦλος στὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολή του: «καθὼς γέγραπται· ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται... δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς πάντας καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας·... λέγομεν γὰρ ὅτι ἐλογίσθη τῷ ᾿Αβραὰμ ἡ πίστις εἰς δικαιοσύνην». 

Ἡ θεμελιακὴ σημασία της φαίνεται ἀπὸ τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Χριστὸς ὁ ἴδιος ρωτοῦσε τοὺς ἀνθρώπους πρὶν τοὺς θεραπεύσει ἂν πιστεύουν. Ἀκολούθως ἡ πίστη εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς συνειδητῆς ὑπακοῆς, συμπόρευσης καὶ συνεργείας τοῦ ἀνθρώπου στὸ σωτηριολογικὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίζει τὸν Τριαδικὸ Θεὸ ὡς μόνον Θεό, τὶς ἐντολές Του ὡς ἀπαράβατες προϋποθέσεις σωτηρίας, Τὸν ἐπικαλεῖται καὶ Τὸν ἀκολουθεῖ ἀνεξαρτήτως κόστους ἢ ἐπιπτώσεων.

Μὲ τὴν πίστη ἀνακαλύπτει ὁ ἄνθρωπος τὸ πραγματικὸ νόημα τῆς ὑπάρξεώς του καὶ διακρίνει τὸν πραγματικὸ σκοπό της· μὲ τὴν πίστη ἀποφεύγει ὁ ἄνθρωπος τὶς πλᾶνες καὶ τὰ ὀλέθρια ἀποτελέσματά τους. Λέγοντας πίστη δὲν ἐννοοῦμε τὴν ἀποδοχὴ κάποιων θρησκευτικῶν καὶ ἠθικῶν ἀληθειῶν ἀλλὰ τὴν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν Τριαδικὸ Θεό, στὸ θεανθρώπινο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, στὴ σάρκωση, τὸν θάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση του Κυρίου. Οἱ Ἅγιοι, τοὺς ὁποίους τιμοῦμε καὶ καλούμαστε νὰ μιμηθοῦμε, ὁμολόγησαν τὸν Χριστό, ὄχι μόνο πιστεύοντας σ’ Αὐτὸν ἀλλὰ καὶ τηρώντας τὶς ἐντολές Του καὶ θυσιάζοντας μὲ χαρὰ ἀκόμα καὶ τὴ ζωή τους: «Ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος» (Φιλιππ. 1, 21). Πίστη καὶ τήρηση τῶν Ἐντολῶν, εἶναι ἀλληλοπεριχωρούμενα πράγματα. Ἡ τήρηση τῶν Ἐντολῶν αὐξάνει τὴν πίστη καὶ ἡ πίστη εἶναι βασικὴ προϋπόθεση γιὰ τὴν ἐνίσχυση τῆς θελήσεως, ὥστε ὁ ἄνθρωπος νὰ τηρήσει τὶς θεῖες Ἐντολὲς καὶ μέσῳ τῶν Ἐντολῶν νὰ ἔχει, κατὰ τὸν Ἅγιο Μάξιμο, μέσα του τὸν Θεῖο Λόγο «ταῖς Ἐντολαῖς σωματούμενον». Ἄνευ τῆς τήρησης τῶν Ἐντολῶν Του ἡ πίστη μας εἶναι νεκρή (Ἰακ. 2, 20). Λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «ἡ πίστη τελειοῦται, ὅταν τηροῦμε μὲ εὐσέβεια τοὺς νόμους τοῦ Χριστοῦ καὶ πράττουμε τὶς Ἐντολὲς Αὐτοῦ ποὺ μᾶς ἀνακαίνισε» (Ἔκθεσις ἀκριβής, 4,1). 

Καὶ ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (Ὑπόμνημα εἰς τὰς Ἐπιστολάς) γράφει: «Μέγα μὲν ἡ πίστις… ἀλλ’ οὐκ ἀρκεῖ καθ’ ἑαυτήν…, ἀλλὰ δεῖ καὶ πολιτείας ὀρθῆς… Ὥστε διὰ τοῦτο καὶ ὁ Παῦλος… παραινεῖ λέγων· Σπουδάσωμεν εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν ἐκείνην· σπουδάσωμεν, φησίν, ὡς οὐκ ἀρκούσης τῆς πίστεως, ἀλλ’ ὀφείλοντος προτεθῆναι καὶ τοῦ βίου, καὶ πολλὴν τὴν σπουδὴν γίνεσθαι. Δεῖ γὰρ ὄντως καὶ πολλῆς σπουδῆς ὥστε εἰσελθεῖν εἰς τὸν οὐρανόν».

Ὁ προφητάναξ Δαυίδ μᾶς δίδαξε, ὅτι ἡ πίστη εἶναι αὐτὴ ποὺ μᾶς κάνει νὰ ὁμολογοῦμε τὸν Χριστὸ «ἐπίστευσα διὸ ἐλάλησα» (115, 10) καὶ ἡ τήρηση τῶν Ἐντολῶν Του μᾶς προφυλάσσει ἀπὸ τὴν ντροπὴ ἀπέναντι στὸν Θεὸ «τότε οὐ μὴ αἰσχυνθῶ ἐν τῷ με ἐπιβλέπειν ἐπὶ πάσας τὰς Ἐντολάς σου» (118, 8). 

Γιὰ τὸν ὀρθόδοξο πιστὸ οἱ Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ δὲν ἔχουν δικανικὸ χαρακτῆρα, ὅπως στὸν Παπισμό, ἀλλὰ λειτουργοῦν ὡς ἀσφαλιστικὲς δικλεῖδες, ποὺ κρατοῦν τὸν ἄνθρωπο μακρυὰ ἀπὸ τὴν αἵρεση καὶ τὴν πλάνη. Ὁ Θεὸς ἔδωσε τὶς Ἐντολές Του ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ ὁ ἄνθρωπος τὶς τηρεῖ ἀπὸ ἀγάπη καὶ πίστη στὸν Θεό. Φυλάττοντας ὁ ἄνθρωπος τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ λόγῳ πίστεως, φυλάει τὸν ἑαυτό του. «φύλαττε τὰς Ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, μᾶλλον δὲ σεαυτὸν διὰ τῶν Ἐντολῶν φύλαττε» (Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, Ἠθικά, 2, 7, 277). 

Ἀκόμα, πιστεύοντας στὸν ἐνανθρωπίσαντα Λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάττοντας τὶς ἐντολές του, γινόμαστε ὑπερασπιστὲς τῆς Ἀλήθειας. Τότε μόνο ἡ ζωή μας ἀληθεύει ἐν Χριστῷ. Ὁ ἀείμνηστος Ἰ. Κορναράκης ἔγραψε σὲ μία ἐπιστολή του: «Τὸ βασικὸ πρόβλημα τῆς ὑπάρξέως μας εἶναι σὲ ποιό μέτρο ἀληθεύει ἡ ζωή μας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Ὁ Χριστός, ἡ κατ' ἐξοχήν ἀνυπέρβατη ἀλήθεια, μᾶς ὑποχρεώνει, ἐφ' ὅσον θέλουμε «ὀπίσω αὐτῆς περιπατεῖν», νὰ ἀληθεύουμε ἐν παντί. Ὅταν δὲν τὸ κάνουμε, «παίζουμε ἐν οὐ παικτοῖς», στὸ τραπέζι τῶν εὐαγγελικῶν ἀληθειῶν».

Ὡς ἐκ τούτου ἡ τήρηση αὐτὴ τῶν Ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ αὐτομάτως τῆς πίστεως σημαίνει γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἕναν συνεχὴ πόλεμο, μία ἀδιάκοπη μάχη μὲ τὰ πάθη του καὶ μὲ τὸν Διάβολο, ποὺ θέλει νὰ μᾶς σπρώξει, μὲ ἢ χωρὶς τὴν θέλησή μας, στὴν μὴ τήρηση –καὶ ἀκόμα χειρότερα– στὴν κατάργηση τῶν ἐντολῶν αὐτῶν: «Διότι δὲν πράττω αὐτὸ τὸ ὁποῖον ἐσωτερικῶς θέλω, ἀλλὰ κάνω ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον μισῶ... Τώρα δὲ δὲν πράττω ἐγὼ τὸ κακόν, ἀλλὰ ἡ ἁμαρτία, ἡ ὁποία κατοικεῖ μέσα μου καὶ μὲ ἐξουσιάζει. Διότι δὲν πράττω τὸ ἀγαθόν, τὸ ὁποῖον ἐσωτερικῶς μὲ ὅλην μου τὴν θέλησιν ἐπιθυμῶ, ἀλλὰ τὸ κακόν, ποὺ δὲν θέλω, αὐτό πράττω» (Ρωμ. 7, 15- 19). 

Σ’ αὐτὸν τὸν πόλεμο μᾶς σώζει μόνο ἡ ταπείνωση, ἡ ἐπίγνωση τῆς ἀδυναμίας μας καὶ ἡ πίστη στὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος πιστεύοντας ὁμολογεῖ τότε τὴν ἀδυναμία του «ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» γιὰ νὰ σωθεῖ διὰ τῆς πίστεως. Ἀντιθέτως ἂν δὲν κατέχουμε τὰ παραπάνω καὶ πιστεύουμε περισσότερο στὶς δυνατότητές μας ἀπ’ ὅ,τι στὸν Θεό, τότε ἡ πίστη μας νοσεῖ (Ἰσσὰκ ὁ Σύρος, Λόγος 12, 16), καταλήγει σὲ ἀπιστία καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὴν ἀναίρεση τῶν Ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν κατάργησή τους. 

Σ’ αὐτὴν τὴν περίπτωση ὁ ἄνθρωπος δὲν βρίσκεται πιὰ στὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας ἀλλὰ στὸν κατήφορο τῆς ἀπωλείας. Βυθίζεται ὅπως ὁ Πέτρος στὴν θάλασσα τῆς ἀπιστίας του (Ματθ. 14, 28) καὶ ἀντὶ νὰ συνεργεῖ, ἀντιμάχεται τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ. Πολλὲς εἶναι οἱ αἰτίες ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἀποφεύγουν, παρερμηνεύουν, διαστρέφουν τὶς θεῖες Ἐντολὲς καί, βέβαια, τὴν παραδοθεῖσα Πίστη, καὶ δημιουργοῦν -σὲ ἀντικατάσταση αὐτῶν τῶν Ἐντολῶν- ἄλλες διαφοροποιημένες ἢ καὶ ἀντίθετες ἀπ’ ἐκεῖνες ποὺ ἔδωσε ὁ Θεός. Δηλαδὴ δημιουργοῦν τὶς αἱρέσεις. Βασικὲς αἰτίες εἶναι ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ τὰ πάθη, δηλαδὴ ἡ παραθεώρηση, ἡ ἄρνηση τῶν Ἐντολῶν. Καὶ ἐπειδὴ ὁ ἄνθρωπος συνειδησιακά γνωρίζει τὴν πτώση του καὶ ποιόν ἀρνεῖται, δημιουργεῖ μὲ τὴν αἵρεση, μία «νέα πίστη», προσαρμοσμένη στὶς ἐπιθυμίες του, ἑλκυστικὴ στὴν ἐπιφάνεια μὰ σάπια στὴν οὐσία της, διαστρεβλωμένη, ψευδή, καταστροφικὴ γιὰ τὸν ἴδιο καὶ τοὺς συνανθρώπους του.

Αὐτὴ εἶναι ἡ πίστη τῶν οἰκουμενιστῶν (ποὺ δυστυχῶς, κοινωνοῦντες μαζί τους, τὴν προσεταιρίζονται, ἢ τὴν προσλαμβάνουν, τὴν ἀποδέχονται καὶ οἱ ὀρθόδοξοι ποιμένες καὶ πιστοί). Μία πίστη ποὺ δὲν ὁδηγεῖ στὴν Ζωὴ ἀλλὰ στὸν πνευματικὸ θάνατο. Οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι σὰν τὸν ἐπίσκοπο τῶν Σάρδεων (Ἀποκ. 3, 1) σωματικὰ μὲν ζωντανοί, ἀλλὰ πνευματικὰ νεκροί. Νοσοῦντες τῇ πίστει (δηλ. ἀπιστοῦντες ἀπέναντι στὸν Θεό), δημιούργησαν μία νέα πίστη, τὸν Οἰκουμενισμό. Οἱ Οἰκουμενιστὲς διαστρέφοντας τὴν πίστη, ὁμοιάζουν μὲ αὐτούς, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: «καθὼς δὲν ἔκριναν καλὸν καὶ δὲν θέλησαν νὰ κατέχουν τὴν ἀληθῆ καὶ σοφῆ γνώση περὶ τοῦ Θεοῦ, παρεχώρησεν ὁ Θεὸς νὰ παραδοθοῦν καὶ ὑποδουλωθοῦν εἰς νοῦν ἀνίκανον νὰ διακρίνη τὸ ὀρθόν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διαπράττουν αὐτὰ τὰ ἀπρεπῆ καὶ ἐπαίσχυντα. Καὶ ἔτσι γέμισαν καὶ διεποτίσθησαν, κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, ἀπὸ κάθε ἀδικίαν, πορνείαν, πονηρίαν, πλεονεξίαν, κακίαν· ἐγέμισαν ἀπὸ φθόνον, φόνον, φιλόνικη διάθεση, δολιότητα καὶ κάθε κακοήθειαν. Ἔγιναν κρυφοὶ κατήγοροι σιγοψιθυρίζοντες μεταξύ των εἰς βάρος τῶν ἄλλων, θρασεῖς συκοφάντες τῶν ἀπόντων, γεμάτοι μῖσος ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὑβριστές, φαντασμένοι καὶ κομπαστές, ἐπιδειξιομανεῖς, ἐπινοητὲς κακῶν εἰς βάρος τῶν ἄλλων, ἀσεβεῖς καὶ ἀνυπάκοοι ἀπέναντι τῶν γονέων· ἄνθρωποι χωρὶς σύνεση, ποὺ χωρὶς ντροπὴ καταπατοῦν τὸν λόγον τους καὶ τὶς συμφωνίες ποὺ ἔχουν κάνει, ἄστοργοι ἀπέναντι τῶν οἰκείων τους, ἀδιάλλακτοι καὶ μνησίκακοι, σκληροὶ καὶ ἀνάλγητοι στὴν ξένη δυστυχία. Αὐτοί, μολονότι γνώρισαν καλὰ τὸ θέλημα καὶ τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ, ὅτι δηλαδὴ ὅσοι διαπράττουν τέτοια πονηρὰ ἔργα εἶναι ἄξιοι θανάτου (σημ. ψυχικοῦ), ὄχι μόνον πράττουν αὐτά, ἀλλὰ ἀπὸ ψυχικὴ πώρωση καὶ κακότητα ἐπιδοκιμάζουν μὲ ὅλη τους τὴν καρδιὰ καὶ ἐκείνους ποὺ τὰ πράττουν» (Ρωμ. 1, 28-32).

Δημιούργησαν ἕνα «νέο σύμβολο τῆς πίστεως» (https://paterikiparadosi.blogspot.de/2017/07/blog-post_71.html) καταργώντας τὸ ἕνα Σύμβολο τῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων.

Δημιούργησαν «νέους Κανόνες», καταργώντας τοὺς ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ὀνομάζοντάς τους «τείχη τοῦ αἴσχους» (http://aktines.blogspot.de/2016/12/blog-post_851.html).

Δημιούργησαν «νέου τύπου Ἁγίους», ὅπως ὁ Φραγκίσκος τῆς Ἀσίζης (http://www.amen.gr/article/oi-agioi-modestos-kai-fragkiskos-prostates-twn-zwwn), καταργώντας τοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας ὡς «ἀτυχῆ θύματα τοῦ ἀρχέκακου ὄφεως» (http://www.impantokratoros.gr/5B7D31CF.el.aspx).

Δημιούργησαν μία «νέα Ἐκκλησιολογία» (Π.Σ.Ε.) καταργώντας τὴν Μία Ἁγία Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία.

Δημιούργησαν μία «νέα θεολογία» (μεταπατερική, βαπτισματική, περὶ διηρημένης Ἐκκλησίας, περὶ πρωτείου, ἐπισκοποκρατία κλπ.), καταργώντας τὴν ὀρθόδοξη θεολογία τῶν Πατέρων.

Δημιούργησαν μία «νέα εὐσέβεια» (γεροντισμός, ἐκκοσμίκευση, νεοσχολαστικισμός, ὀνοματοκρυπτισμός, κλπ.) καταργώντας τὸ ὀρθόδοξο ἦθος.

Δημιούργησαν ἕναν «νέο Ἐπίσκοπο-Δεσπότη», καταργώντας τὸν Ἐπίσκοπο-Ποιμένα.

Δημιούργησαν ἕνα «νέο συνοδικὸ σύστημα» τῆς ψήφου μόνο τῶν προκαθημένων, τῶν αἱρετικῶν παρατηρητῶν, τῶν μπράβων, τῶν συναυλιῶν, τῶν ἐκλεκτῶν ἐδεσμάτων (Κολυμπάρι), καταργώντας τὸν ὁμολογιακὸ χαρακτῆρα τῶν Οἰκουμενικῶν συνόδων.

Δημιούργησαν τὶς συζητήσεις τῶν συνεδρίων, τῶν σαλονιῶν καὶ τοῦ ἐκλεκτισμοῦ καταργώντας τὸ κήρυγμα, τὴν κατήχηση καὶ τὸν σεβασμὸ ἀκόμα καὶ στὸν μικρότερο τοῦ ποιμνίου.

Ἐμεῖς καλούμαστε νὰ διαλέξουμε: θὰ τοὺς ἀκολουθήσουμε ἢ θὰ ἀκολουθήσουμε μιμούμενοι τὸν Παῦλο, ποὺ μᾶς προειδοποίησε καὶ μᾶς δίδαξε: «ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται. σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον...»; Ἂν ἀκολουθήσουμε τὸν Παῦλο, ἴσως κάποτε νὰ μπορέσουμε νὰ ποῦμε καυχώμενοι ἐν Κυρίῳ «τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα» (Β Τιμ. 4, 3-7). 

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ

ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ ''ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ'': 

 ΑΡΧΙΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ''ΜΗΝΥΣΕΙΣ'' ΓΙΑ ΔΗΘΕΝ «ΚΑΘΥΒΡΙΣΗ»!

ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ!

ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΥΝΟΗΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

http://scripta---manent.blogspot.gr

Προώθηση της ομοφυλοφιλίας και της Πανθρησκείας και διαγραφή της κολάσεως: "Η κόλαση είναι ένα ψέμα"!

ΠΩΣ ΔΙΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΦΑΤΙΜΑ 

ΚΑΙ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ(Βίντεο)

Είναι γνώστη η ιστορία των τριών παιδιών στη Φατίμα της Πορτογαλίας όπου στις αρχές του 20ου αιώνα όπως λέγεται έχανε δει την Παναγία που τους μίλησε για κάποια μελλούμενα της ανθρωπότητας.

Την πασίγνωστη αυτή ιστορία κάποιοι νοσηροί εγκέφαλοι στις Ηνωμένες Πολιτείες την πήραν και την έκαναν κινούμενα σχέδια με σκοπό να διαστρέψουν τελείως το μήνυμα της Παναγίας αλλά και όλη την διδασκαλία του Ιησού Χριστού.

Η ιστορία όπως παρουσιάζεται με τα κινούμενα σχέδια έχει βασικά ως εξής: H Λουσία η μόνη αδελφή από τα 3 παιδιά που επέζησε μετά το συμβάν της Φατίμα για πολλές δεκαετίες εξιστορεί στα 2 αδέλφια της το μήνυμα της Παναγίας προς όλη την ανθρωπότητα.

Και ποιο είναι το μήνυμα αυτό, μια πλήρη διαστρέβλωση του χριστιανικού μηνύματος για την σωτηρία των πιστών. Συγκεκριμένα η Λουσία λέει στα αδέλφια της ότι πρέπει να πάνε κάπου να συναντήσουνε αυτήν την κυρία που δεν είναι άλλη από την Παναγία για να τους μιλήσει. Αυτή η κυρία όμως όπως εμφανίζεται στα κινούμενα σχέδια είναι ένας αρσενικοθήλυκος.

Το μήνυμα της ήταν πώς: ήρθα να σας πω ότι ο Χριστός είναι πολύ στεναχωρημένος γιατί δεν κάνατε διάλογο και δεν αγαπάτε όσο πρέπει τους ….ομοφυλόφιλους και προσθέτει ότι είναι πολύ σημαντικό να δεχτούμε τους ομοφυλόφιλους.

Παράλληλα δίνει και ένα οικολογικό χρώμα στο μήνυμα της συμβουλεύοντας τα παιδιά να τρώνε κρέας μόνο μια φορά την εβδομάδα , και να αγοράσουν αυτοκίνητα που καίνε καύσιμα που δεν μολύνουν την ατμόσφαιρα.

Στη συνέχεα πετάει το μήνυμα της παγκοσμιοποίησης ότι τα κράτη δεν πρέπει να έχουν σύνορα και ότι όλοι ήμαστε ένα και πρέπει να ήμαστε ενωμένοι.

Αλλά δεν αρκείται μόνο σε αυτά, στην απορία των παιδιών πώς αν κάνουν αμαρτία θα πάνε στην κόλαση, αυτή τους λέει εγώ θα σας δείξω την κόλαση και τους δείχνει ένα σήμα λέγοντας πώς όλη η ιστορία με την κόλαση είναι ένα ψέμα που καταπιέζει τον άνθρωπο. Δηλαδή με λίγα λόγια κάντε ό,τι θέλετε, όποια αμαρτία φανταστείτε χωρίς καμία συνέπεια.

Σε ερώτηση των παιδιών, τότε γιατί ο Χριστός σταυρώθηκε, για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας; Η κύρια αυτή απήντησε ότι σταυρώθηκε για να αγαπάμε όλους τους μουσουλμάνους, ομοφυλόφιλους, άθεους κ.τ.λ. ίσως ακόμα και τον ίδιο τον…. Ιούδα.

Προέτρεψε τα παιδιά μπαίνοντας στο πολιτικό πεδίο να προσεύχονται να αλλάξει την στάση της η Ρωσία γιατί όπως υποστήριξε προκαλεί προβλήματα στην ανθρωπότητα.

Και τελειώνει με το πολύ πονηρό μήνυμα προειδοποιώντας τα μικρά παιδιά να ετοιμαστούν ουσιαστικά για έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι θα γίνει μεγάλο κακό στις πόλεις και πολλοί θα αφανιστούν.

Στη συνέχεια λέει ότι θα έρθει ο μεγάλος προφήτης ντυμένος στα λευκά και φυσικά χωρίς σταυρό. Οι εκκλησιές δεν θα είναι χωριζόμενες αλλά θα ενωθούν για να επικρατήσει η πανθρησκεία. Προτείνει δε στα παιδιά μια καινούργια προσευχή που θα είναι στην μητέρα Γή γεμάτη από αγάπη για όλους τους ανθρώπους.

Ο σκοπός αυτής της ιστορίας με τα κινούμενα σχέδια που τόσο πονηρά και δόλια σκηνοθετήθηκε είναι να καλλιεργήσει στις μικρές και τρυφερές ηλικίες που διαπλάθουνε την προσωπικότητα όλη την διεστραμμένη θεωρία της Νέας Τάξης και την ιδέα της παγκοσμιοποίησης του Αντίχριστου.

Εβρ. 13,4 Ας είναι τίμιος κατά πάντα ο γάμος και η κοίτη των συζύγων αμόλυντος και καθαρά διότι ο Θεός θα κρίνη και θα καταδικάση τους πόρνους και τους μοιχούς.

Ρωμ. 1,26 Ακριβώς δε διότι ελάτρευσαν ψευδείς και φαύλους θεούς, παρεχώρησεν ο Θεός να παραδοθούν και υποδουλωθούν εις εξευτελιστικά πάθη. Διότι και αι γυναίκες των (χωρίς να εντραπούν και σεβασθούν ούτε τον ευατόν των) αλλάξαν την φυσικήν χρήσιν του φύλου των εις την παρά φύσιν και εξετράπησαν εις ακατανομάστους πράξεις.

Ρωμ. 1,27 Κατά παρόμοιον τρόπον και οι άρρενες αφήκαν την φυσικήν σχέσιν και χρήσιν της γυναικός και εφλογίσθησαν εις τας εμπαθείς ορέξεις μεταξύ των, ώστε άνδρες εις άνδρας να ενεργούν αναισχύντους και εξευτελιστικάς πράξεις και να λαμβάνουν τον μισθόν, που τους έπρεπε δια την πλάνην των, από τον ίδιον τον ευατόν των.

Ρωμ. 1,28 Και καθώς δεν έκριναν καλόν και δεν ηθέλησαν να κατέχουν την αληθή και σοφήν γνώσιν περί του Θεού, παρεχώρησεν ο Θεός να παραδοθούν και υποδουλωθούν εις νουν ανίκανον να διακρίνη το ορθόν, με αποτέλεσμα να διαπράττουν αυτά τα απρεπή και επαίσχυντα.

Ρωμ. 1,28 Και καθώς δεν έκριναν καλόν και δεν ηθέλησαν να κατέχουν την αληθή και σοφήν γνώσιν περί του Θεού, παρεχώρησεν ο Θεός να παραδοθούν και υποδουλωθούν εις νουν ανίκανον να διακρίνη το ορθόν, με αποτέλεσμα να διαπράττουν αυτά τα απρεπή και επαίσχυντα.

Ιου. 1,7 Οπως επίσης τα Σοδομα και τα Γομορα και αι ολόγυρά των πόλεις, αι οποίαι κατά τρόπον όμοιον με τους ασεβείς, περί των οποίων έγραψα παρά πάνω, παρεδόθησαν, εις την πορνείαν και έτρεξαν προς παρά φύσιν ασελγείας εις άλλα σώματα και διεφθάρησαν και εβεβηλώθησαν, είναι ενώπιόν μας παράδειγμα διεστραμμένων ανθρώπων, που ετιμωρήθησαν με το καταστρεπτικόν πυρ, που η θεία οργή έστειλεν εξ ουρανού.

Ιου. 1,8 Κατά ένα όμοιον τρόπον και αυτοί οι ασεβείς παραπλανώνται από τα αμαρτωλά όνειρα της εξημμένης φαντασίας των, και το μεν σώμα μολύνουν με τας αισχράς πράξεις, την μεγαλειώδη δε εξουσίαν του Υιού του Θεού απορρίπτουν, υβρίζουν δε και χλευάζουν τους ενδόξους αγγέλους.

ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ

www.nikosxeiladakis.gr

(Το βίντεο ἐδῶ).

Ποιος φταίει για τα δεινά;

Εδώ έγκειται η τραγωδία της εποχής μας: από τη μια μεριά η ανθρωπότητα καταλογίζει ευθύνες στον Θεό για τα κακά που μαστίζουν τον κόσμο και από την άλλη ο χριστιανός ξεκινά να γνωρίσει τον Θεό, θέλοντας να βγάλει ο ίδιος απόφαση για το αν τελικά το φταίξιμο ανήκει σ’ Εκείνον ή στην καρδιά των ανθρώπων….

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΣΑΧΑΡΩΦ

Δεν φτάνει μόνο να βγαίνει η προσευχή από τα χείλη μας. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να αγαπάμε Εκείνον που επικαλούμαστε...

Όμως την αγάπη αυτή δεν μπορούμε να την νοιώσουμε, αν επαναλαμβάνουμε μηχανικά την προσευχή ή έστω αν αυτοσυγκεντρωνόμαστε. Αν δεν αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις να φυλάσσουμε τις εντολές του Κυρίου, τότε επικαλούμαστε το όνομά Του επί ματαίω. Όμως ο Θεός μας λέει ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να προφέρουμε το όνομά Του χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος (Εξ. 20,7). Γι’ αυτό όταν επικαλούμαστε το όνομα του Κυρίου, πρέπει να έχουμε επίγνωση όχι μόνο της παρουσίας του ζώντος Θεού, αλλά και της αληθινής σοφίας Του.

Τώρα, όταν ακούμε να κατηγορούν τον Θεό για όλους τους πολέμους, τις αδικίες και όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στον κόσμο, με ερωτήσεις του τύπου «πώς το επέτρεψε αυτό ο Θεός», και πάλι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει: αντί να σταυρώνει ο άνθρωπος τον εαυτό του, μαζί με όλες τις αμαρτίες του, ξανασταυρώνει τον Χριστό.

Και όμως, χάρη στον πολυεύσπλαχνο Κύριο ο άνθρωπος μπορεί να ελευθερωθεί από το αίσθημα ενοχής που του δημιουργούν οι αμαρτίες του. Εδώ έγκειται η τραγωδία της εποχής μας: από τη μια μεριά η ανθρωπότητα καταλογίζει ευθύνες στον Θεό για τα κακά που μαστίζουν τον κόσμο και από την άλλη ο χριστιανός ξεκινά να γνωρίσει τον Θεό, θέλοντας να βγάλει ο ίδιος απόφαση για το αν τελικά το φταίξιμο ανήκει σ’ Εκείνον ή στην καρδιά των ανθρώπων.

http://agiameteora.net/

«ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΠΛΑΝΗΣΗ ΚΑΝΕΙΣ…»(Ματθ.ΚΔ’4)

«ΟΔΗΓΟΙ ΤΥΦΛΟΙ, ΟΙ ΔΙΫΛΙΖΟΝΤΕΣ ΤΟΝ ΚΟΝΟΠΑ, ΤΗΝ ΔΕ ΚΑΜΗΛΟΝ ΚΑΤΑΠΙΝΟΝΤΕΣ,(…) ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΤΥΨΙΝ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΧΟΝΔΡΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ». (Ματθ.ΚΓ’24)

Ο ΙΕ’ ΑΒ’ κανών από την οπτική ενός αμαρτωλού.

Τι είναι ο οικουμενισμός (με απλά λόγια και ιστορικά παραδείγματα).

Το Π.Σ.Ε. (Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών) του δυσώνυμου οικουμενισμού της Νέας Τάξης προερχομένου εκ του Βατικανού, που διοργανώνει ληστρικές ΨΕΥΔΟ-συνόδους, όπως στην Κρήτη, ευρισκομένου ως παρατηρητής, θεωρώντας τις «εκκλησίες» αποσχισμένες, κατώτερες και θέλοντας να τις ενώσει διοικώντας τες, ως ο κατέχων το αλάθητο!

Τέλος, οι Ορθόδοξες Εκκλησιολογικές (ΕΚ)ΠΤΩΣΕΙΣ στο Πόρτο Αλέγκρε.

ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ!

Σκοπός των κανόνων είναι να βοηθήσουν και να προστατεύσουν την στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού, δηλαδή κλήρο και λαό. Ο ΙΕ’Κανών προστατεύει τους επισκόπους από τους επίδοξους συκοφάντες και κατακριτές ώστε να μη γίνουν βορρά αυτών. 

Όπως σε περίπτωση που, αληθώς, ο επίσκοπος υπέπεσε σε αμάρτημα βίου, όσο μεγάλο και σοβαρό και αν είναι, ο κανόνας μας συνιστά τη συνέχιση του μνημοσύνου και αναμένεται σε εύλογο χρόνο Σύνοδος που θα αποφασίσει την τυχόν καταδίκη του.

Άδικο θα ήταν όμως να προστατεύεται μόνο ο ποιμένας και τα πρόβατα να είναι εκτεθειμένα. Γι’αυτό ο έχων μεγάλο ενδιαφέρον ΙΕ’ΑΒ’ κανών προκειμένου να προστατεύσει και το ποίμνιο από τους λύκους – (ΨΕΥΔΟ-ποιμένες), συνεχίζει παρακάτω, 

(αντλώντας από το Ευαγγέλιο), ρητά και κατηγορηματικά ότι :

«Οι γαρ δια αίρεσιν τινά παρά των Αγίων Συνόδων ή Πατέρων κατεγνωσμένην της προς τον πρόεδρον κοινωνίας εαυτούς διαστέλλοντες, εκείνου δηλονότι την αίρεσιν κηρύττοντος και γυμνή τη κεφαλή επ’εκκλησίαις διδάσκοντος, οι τοιούτοι ου μόνον τη κανονική επιτιμήσει ουχ υποκείσονται προ Συνοδικής διαγνώσεως εαυτούς της προς καλούμενον Επίσκοπον κοινωνίας αποτειχίζοντες αλλά και της πρεπούσης τιμής τοις ορθοδόξοις αξιωθήσονται. 

Ου γαρ Επισκόπων αλλά ψευδεπισκόπων και ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν και ου σχίσματι την ένωσιν της Εκκλησίας κατέτεμον, αλλά σχισμάτων και μερισμών την Εκκλησίαν εσπούδασαν ρύσασθαι.»

Ο Κύριος για την περίπτωση των ΨΕΥΔΟ-διδασκάλων λέγει:

«Αλλοίμονον εις σας τους νομοδιδασκάλους. Διότι με την διεστραμένην διδασκαλία σας εσκοτίσατε τας διανοίας των ανθρώπων…»(Λουκ.ΙΑ’52)

Ποιών όμως ανθρώπων ο NOYΣ ΣΚΟΤΙΖΕΤΑΙ και ΠΑΡΑΣΥΡΟΝΤΑΙ από την διεστραμμένη διδασκαλία των ΨΕΥΔΟ-διδασκάλων και ΨΕΥΔ-επισκόπων; 

Μας το αναφέρει παρακάτω ο μαθητής της αγάπης :

«Αυτοί οι ψευδο-προφήται προέρχονται και εμπνέονται από τον μακράν του Θεού κόσμον. Δι’αυτό διδάσκουν σύμφωνα με το πνεύμα του κόσμου και ο κόσμος τους ακούει και τους δέχεται.»(Α’Ιωανν.5)

Ποιών ανθρώπων τώρα ΔΕΝ ΣΚΟΤΙΖΕΤΑΙ ο νους και δεν παρασύρονται από τους ΨΕΥΔΟ-διδασκάλους, παραμένοντας ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ στην ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ;

Πάλι μας το αναφέρει :

«Σεις όμως, παιδάκια μου, έχετε αναγεννηθή από τον Θεόν και έχετε νικήσει τους ψευδοδιδασκάλους αυτούς διά της εμμονής σας εις την αληθή διδασκαλίαν. Και τους έχετε νικήσει, διότι ο Θεός, που είναι μέσα σας και σας φωτίζει και σας ενισχύει, είναι μεγαλύτερος και δυνατότερος παρά ο σατανάς, που ενεργεί και άρχει μεταξύ του κόσμου των ανθρώπων, που είναι μακράν του Θεού.»(Α’ Ιωάνν.4)

Τι κάνουν τα λογικά «πρόβατα» που ο νους τους ΔΕΝ σκοτίζεται, προκειμένου να αποφύγουν τον κίνδυνο;

«Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’αυτού, ότι ούκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν»(Ιωάνν.Ι’5)

Είδατε με τι ακρίβεια διαχωρίζονται τα λογικά πρόβατα από τα «άλογα»;

Ακούστε τι μας λέει η ερμηνεία:

«Έτσι και τα λογικά πρόβατά μου θα με αναγνωρίσουν ως ποιμένα των, θα ακούσουν την διδασκαλίαν μου, και θα αισθανθούν το δι’αυτά ενδιαφέρον μου και την προς αυτά στοργήν μου και δεν θα παραπλανηθούν από τους απατεώνας, οι οποίοι θα επιζητήσουν να τα αποσπάσουν από εμέ.»(Ιωάνν.Ι’5).

Τα λογικά πρόβατα «γνωρίζουν την φωνήν Του», έχουν εγκολπωθεί τον Λόγον Του, είναι ατρόμητα διότι γνωρίζουν ποιόν Πατέρα έχουν. Προσεύχονται και δοξάζουν τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού του ζώντος, κάνουν Χριστο-λατρεία, αγωνιζόμενοι και προσευχόμενοι για την κάθαρση της ψυχής τους και της Ελλάδας μας, από τους προβατόσχημους και τους μισέλληνες αλλά και για την σωτηρία του σύμπαντος κόσμου (βέβαια…«συν Αθηνά και χείρα κίνει»).

«Διότι δεν περιορίσθη μόνον εις τα λόγια αλλ’αφού έλαβε μαστίγιον, τους εξεδίωξεν κατ’αυτόν τον τρόπον (…).Και το ότι ο Χριστός έδειξε τοιούτον ζήλον υπέρ του οίκου του Θεού δεν ήτο η μεγαλυτέρα απόδειξις αρετής; …»(ΕΠΕ,ομιλίαι Χρυς.ΚΓ’2)

Τα μη λογικά πρόβατα, δεν γνωρίζουν την φωνή Του, έχουν άγνοια του Θείου Λόγου, δεν γνωρίζουν πώς να φυλαχτούν, τρομοκρατούνται, εμπνέονται από πρόσωπα και τα ακολουθούν, ασκούν προσωπο-λατρεία άκριτα, γι’αυτό και εύκολα παρασύρονται και πλανώνται από τους επιτήδειους ΨΕΥΔΟ-διδασκάλους. Δεν τους ενδιαφέρει η κάθαρση της ψυχής, υπηρετούν δύο κυρίους.

Καλό μου «πρόβατο» αν δεν κατανοήσεις αυτό που για σένα έχει ειπωθεί και γραφτεί στο Ευαγγέλιο, πως θα καταλάβεις αυτό που είναι γραμμένο στον Κανόνα;

Δεν μπορείς και τον Κύριο και τον μαμωνά να υπηρετείς!

Καλή ζωή (κοσμική) και σωτηρία ψυχής δεν γίνεται!

Πώς λοιπόν θεωρείς ότι εσύ σχίζεις την Εκκλησία και ότι είσαι υπαίτιος σχίσματος αφού ρητά σου λέει ο ΙΕ’ ότι δεν κάνεις εσύ το σχίσμα, αλλά αυτός που κηρύττει αίρεση, δηλαδή αντίθετα του Ευαγγελίου; Εκείνος «αλλαχόθεν ανέβηκε» και «νυχθημερόν κακόν σπόρο σπέρνει», «εχθρός είναι», «ωρισμένως θα αποκοπεί (κλαδευτεί)». 

Εσύ κάνε αυτό που σου έχει πει, που σου έχει ορισθεί.

Αφού αυτός που διακόπτει από αιρετικό προϊστάμενο τιμάται ιδιαιτέρως εκ των Ορθοδόξων και επαινείται, πώς και σε αφήνει αδιάφορο τέτοια τιμή, για τον Οίκο του Πατρός σου, αφού για σένα είναι η τιμή αυτή που θα καταγνώσεις εμπρόθεσμα τον κακοδοξούντα αιρετικό ως ακριβής και σε εγρήγορση που ζεις;

Θα τον απομονώσεις προς προφύλαξη της Εκκλησίας του Χριστού, εσύ απήλλαξες την Εκκλησία από σχίσμα! Πώς λοιπόν τέτοια τιμή σε αφήνει αδιάφορο; Γιατί δεν συντάσσεσαι με τον Άγιο για να του ομοιάσεις;

Και πάλι σου λέει για να σε ενθαρρύνει, πως αυτός που κηρύττει αίρεση δημοσίως, απροκάλυπτα, αδιάντροπα, εν συνειδήσι και κατ’ εξακολούθηση επί μακρόν χρονικό διάστημα, δεν είναι επίσκοπος αλλά είναι ΨΕΥΔ-επίσκοπος και ΨΕΥΔΟ-διδάσκαλος διότι παρόλες τις υποδείξεις αυτός συνεχίζει να εγκληματεί εις βάρος ψυχών.

Γιατί λοιπόν αδιαφορείς όταν γνωρίζεις πολύ καλά ότι κάποιοι ΨΕΥΔ-επίσκοποι επιβουλεύονται την Εκκλησία, για την διακονία και φρούρηση της οποίας έχεις καταστεί φύλακας; Ή μήπως νομίζεις πως τα πρόβατα που σου έδωσε να τα φυλάς έχεις δικαίωμα να τα «φας» ή ακόμα να επιτρέψεις να τα «φάνε» άλλοι;

Λησμόνησες ότι: «Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων»;(Ιωάνν.Ι’11)

Όταν μας λέει ότι «τώρα θα φανεί η πίστις των Χριστιανών» τι εννοεί; Ότι όταν πάνε όλα καλά τότε φαίνονται οι καλοί ποιμένες; Όχι βέβαια! Όταν έρχονται δυσκολίες και επιτίθενται οι «λύκοι», αναγνωρίζονται οι καλοί ποιμένες!

Ναι…αλλά είπαμε πως η δουλειά του εχθρού είναι πάντα να σπέρνει κακόν σπόρον και εσύ πρέπει να έχεις τον νου σου διαρκώς. Και επειδή οι λύκοι αλωνίζουν χρόνια τώρα, είστε υπεύθυνοι με την αδιαφορία που δείξατε και συνεχίζετε να δείχνετε!

Τώρα πώς κρίνετε την κατάσταση της διοικούσας Εκκλησίας, πώς τα θέματα που έχει υπογράψει δεν είναι σοβαρά; Ότι δεν χρειάζονται αποφάσεις όπως μας υποδεικνύουν οι Άγιοι και ο ίδιος ο Κύριός μας;

Λάβετε σοβαρά υπ’όψιν σας ότι οι δαίμονες μας πάνε για …την ΠΑΝ-θρησκεία!

Το ότι δεν σε υποχρεώνει ο ΙΕ’ κανών να διακόψεις, νομίζεις ότι σε καθιστά άμοιρο ευθυνών «του αίματος τουτέστι της σφαγής των ψυχών των πλανομένων»; (Ιωάνν. Χρυς.)

Δεν είναι καθόλου κακό να αποδείξετε την κλήση του Πατρός, από την προσωπική σας κλίση!

Αποδείξτε λοιπόν έμπρακτα πως εισήλθατε από την «θύραν» και ο αμαρτωλός και ανάξιος θα σας ακολουθώ φιλώντας σας τα πόδια, διαφορετικά σας θεωρώ πνευματικά επικίνδυνους, σας αγαπώ μεν, αλλά δεν σας εμπιστεύομαι «ούτε γράμμα να πάτε στο διπλανό χωριό».

Ποιος κανόνας θα μπορούσε να προβλέψει το κατάντημα αυτό των ιεραρχών, αφού οι κανόνες αφορούν Ορθόδοξα Εκκλησιαστικά θέματα, ενώ εδώ έχουμε αποδοχή άλλων θρησκειών από τους υποτιθέμενους «ιεράρχες»; Όσοι δεν γνωρίζουν ας ενημερωθούν για το καλό τους και όσοι γνωρίζουν ας πράξουν αυτό που υπαγορεύουν οι Άγιοι.

Όσοι ακολουθούν τους ΠΑΝ-αιρετικούς οικουμενιστές προετοιμάζουν μετά βεβαιότητος την αιώνια κόλασή τους, διότι προδίδουν τον Ιησού Χριστό και συντάσσονται με τον ΑΝΤΙ-χριστο, προετοιμάζοντας την προσωπική του έλευση.

Αποδέχτηκαν και υπέγραψαν οι υποκριτές ΑΝΤΙ-χριστοι στο Π.Σ.Ε. ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μία μεταξύ 348 «εκκλησιών», και πολλές άλλες βλάσφημες αποφάσεις (θα διαβάσετε παρακάτω), που στήριξαν και υπέγραψαν και στην ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης, αφού προηγουμένως υποκλίθηκαν στο σύμβολο-βιτρώ της ΠΑΝ-θρησκείας!

Δεν ντρέπονται να προδίδουν και να κοροϊδεύουν τον Ελληνικό λαό και όλους τους Ορθοδόξους, που προσπαθούν να σώσουν ό,τι παρέλαβαν. Μία ομάδα δαιμονισμένων που προ πολλού έχουν ετοιμασθεί, θέλουν να αλλάξουν δια της βίας την Ορθόδοξη Θρησκεία μας, αποκρύπτοντας από το ποίμνιο τις τόσο βδελυρές και βλάσφημες αποφάσεις τους.

Αδελφοί μου, δείτε την πραγματικότητα και μην επηρεάζεσθε από αυτά που λένε οι «επισκέπτες» της Εκκλησίας, ότι «Μα αφού… είναι οι περισσότεροι..» ή το άλλο ότι «Είναι δυνατόν οι Αρχιερείς να έχουν κάνει τέτοια προδοσία; Είναι δυνατόν οι περισσότεροι να έχουν άδικο;»

Ακριβώς τα ίδια που έλεγα στον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Η ιστορία επαναλαμβάνεται!

Είναι πράγματι δύσκολο να κατανοηθεί από Ορθοδόξους ότι αρχιερείς και ιερείς ενέδωσαν στα κελεύσματα των μασόνων. Δυστυχώς όμως είναι η αλήθεια!

Οι περισσότεροι των ιεραρχών έχουν προδώσει, όταν όμως γίνε ικανονική σύνοδος Ορθοδόξων, θα δείτε ότι οι ουκουμενιστές ΠΑΝ-αιρετικοί κατέχουν πολύ μικρό ποσοστό, παρόλ’ αυτά όμως αυτό το μικρό ποσοστό θέλει να επιβληθεί των περισσοτέρων ΑΞΙΩΝ και ΑΓΝΩΝ ΙΕΡΕΩΝ και όλου του ποιμνίου, που ούτε καν το υπολογίζουν.

Αυτό λέγεται θράσος, αναίδεια και τραμπουκισμός που με σατανική ραδιουργία προετοιμαζόταν 100 χρόνια και που βρήκε έδαφος λόγω της αδιαφορίας μας!

Δεν έγιναν αυτά ξαφνικά, δουλεύουν υπογείως χρόνια τα δαιμόνια για να αλλοιώσουν τους «αρχιερείς» και να τους καλέσουν επιλεκτικά και όχι συνοδικά (όπως προβλέπουν οι κανόνες) στη ληστρική ΨΕΥΔΟ-σύνοδο της Κρήτης, προκειμένου να υπογραφεί και επισήμως η προδοσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας!

Δεν θα κατονόμαζα ο ανάξιος (με μεγάλη στεναχώρια το κάνω), αλλά αισθάνομαι προσωπικό εμπαιγμό και είμαι υποχρεωμένος να το αναφέρω διότι αφορά και όλο το ποίμνιο.

Ο σεβαστός ηγούμενος Γρηγόριος Αρχιπελαγίτης, λαλίστατος πριν λίγες μέρες, αναφέρεται με δριμύτητα εναντίον των παπικών και γενικά όλων των αιρετικών με προσωπικές αποκαλύψεις (εμπειρίες) που έζησε και που τώρα θεώρησε σωστό να τις μάθουμε, τώρα που «έπεσαν» οι υπογραφές της προδοσίας…!

Επίσης, στηλιτεύει την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο Κρήτης λέγοντας επί λέξει:

«Δεν συμφωνώ με τους διωγμούς των μοναχών. Δεν είμαι ζηλωτής αλλά ούτε και οικουμενιστής. Δεν αναπαύομαι καθόλου να βλέπω τον «πατριάρχη» να προσεύχεται και να φωτογραφίζεται με τον πάπα και τους ετερόδοξους και ετερόθρησκους και περίμενα η σύνοδος αυτή να στηλιτεύσει τον οικουμενισμό και όχι να τον εδραιώσει και συνοδικώς.(…)»

Και ενώ πριν λίγες μέρες είπε τα ανωτέρω κατηγορώντας την ΨΕΥΔΟ-σύνοδο ,προχθές υπέγραψε μαζί με άλλους 18 ηγούμενους στο «Μήνυμα του Αγίου Όρους περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» ΕΝΤΕΛΩΣ τα ΑΝΤΙΘΕΤΑ, συμμετέχοντας και αυτός έμπρακτα στην ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Άλλα έλεγε στη θεωρία και άλλα έκανε στην πράξη!

(βλέπε: http://www.triklopodia.gr/%CE%B1%CE%B3-%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CF%80%CE%BB%CE%B7-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BE%CE%B7-%CF%84%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%AC%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%B5/).

Αυτά αναφέρονται για τους έχοντες κρίση και που μπορούν να διακρίνουν το ΨΕΥΔΟΣ από την ΑΛΗΘΕΙΑ!

Αδελφοί μου, μάθετε ώστε να μη σας πλανήσουν οι ΨΕΥΔΟ-διδάσκαλοι και αν θέλουν ας ανοίξουν τα αυτιά τους και τα μάτιά τους, κάποιοι «ιερείς» που λένε τόσο απροκάλυπτα ότι «ο οικουμενισμός είναι καλός» ή ότι «δεν είδαν τίποτα κακό στη «σύνοδο της Κρήτης»!

Ωστόσο παραδέχονται ότι δεν μιλάνε στο ποίμνιο για να μη το φοβίσουν, εμμέσως πλην σαφώς παραδέχονται πως υπάρχει κάτι σοβαρό που θα φοβίσει το ποίμνιο και που δεν πρέπει-κατά τη γνώμη τους-να λάβουν γνώση οι πιστοί. Με άλλα λόγια κρατούν σε άγνοια το ποίμνιο για να περάσουν τα ΠΑΝ –αίσχρα σχέδιά τους και θα το φοβίσουν μια και καλή… όταν το ρίξουν στην αγκαλιά του ΑΝΤΙ-χρίστου!!

Απαιτείστε τους να σας μιλήσουν στον άμβωνα και μην ακούτε όταν σας λένε «να τα κλείσετε όλα και να μην ενημερώνεσθε».

Δεν είμαστε άσχετοι ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε τον αληθινό λόγο που πηγάζει από το Ευαγγέλιο, από τον πλάνο λόγο που είναι προσωπική άποψη διεστραμμένης διδασκαλίας.

Μάθετε λοιπόν τι είναι ο οικουμενισμός και που αποβλέπει.

Μάθετε τι έχουν ψηφίσει οι προδότες του Χριστού στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας.

Σας παρακαλώ δώστε έμφαση.

Βλέπε:

Τι είναι ο οικουμενισμός;

http://www.impantokratoros.gr/ti_einai_oikounmenismos.el.aspx

Και οι ορθόδοξες εκκλησιολογικές (ΕΚ)ΠΤΩΣΕΙΣ στο Πόρτο Αλέγκρε . http://www.impantokratoros.gr/B46B3299.el.aspx

Είναι ο κακομήχανος … «μαέστρος», απίθανα σχέδια έχει ετοιμάσει από πριν, παρακολουθώντας άπαντες και ενεργώντας «επιτυχώς» σ’αυτούς που δίνουν δικαιώματα. Πώς επομένως να ξεφύγει από τις παγίδες του αυτός που έχει δώσει δικαίωμα, τον έχει πλησιάσει, έχει συγκατατεθεί στις υπαγορεύσεις του και γυροφέρνει στις παγίδες του;

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑΕΙ «ΑΥΤΟΣ»!

Όταν κατεβάσουμε τον πήχη της Εκκλησιαστικής ακρίβειας και αγνοήσουμε το Πηδάλιο, τότε (όπως έχει γραφεί) που θα τοποθετηθεί έκαστος;

Ούτε καν θα βλέπουμε και θα στοχεύουμε την «κορυφή» που ευελπιστώντας να την φτάσουμε ασκούμε τον καλό αγώνα, που και πάλι, λίγοι θα φτάσουν.

Φαντασθείτε πόσοι θα φτάσουν στην «κορυφή» όταν στοχεύουν στη «βάση» ή ακόμα και κάπου στη «μέση».

Ο Κύριός μας, μας είπε «Εγώ ειμί η θύρα, δια εμού εάν τις εισέλθη, σωθήσεται»(Ιωάνν.Ι’9).

Και αλλού μας λέει να τηρήσουμε όλες τις εντολές με ακρίβεια για να σωθούμε. Αυτά ή τα πιστεύουμε ή δεν τα πιστεύουμε. Δεν μπορούμε όμως να λέμε πως είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι και να αμφιβάλλουμε επ’ αυτών, πόσο μάλλον να λέμε ότι οι εντολές που μας έδωσε είναι προσωρινές, αυτό και αν είναι βλασφημία. Εάν αυτά λέγονται από Πατριάρχη και Επισκόπους αντιλαμβάνεσθε πόσο επικίνδυνοι πνευματικά είναι και πόσο κακό κάνουν στην Εκκλησία του Χριστού. Ουδεμία σχέση έχουν με την Ορθοδοξία, ούτε χαιρετισμό δεν πρέπει να τους απευθύνετε, όχι να τους μνημονεύετε κιόλας!

Γι’ αυτό και ο ΙΕ’ κανών τους ονομάζει ΨΕΥΔ-επισκόπους. Πόση διάκριση και θεολογική γνώση χρειάζεται στην προκειμένη περίπτωση για να αντιληφθεί κάποιος ότι αυτά που συμβαίνουν και έχουν ειπωθεί είναι έργα και λόγια των οργάνων του διαβόλου; Έχουν γίνει τόσες προδοσίες με υπογραφές μάλιστα, που μόνο ένας εντελώς άσχετος δεν μπορεί να τα εννοήσει. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία από τους ρασοφόρους.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ, ΕΔΩ «ακουμπάει» απόλυτα αυτό που λέει «Τώρα θα φανεί η πίστη των Χριστιανών», που για τους Ορθοδόξους είναι πασιφανές ότι :

Εάν φοβόμαστε μη χάσουμε την ψυχή μας, μας έχει πει ότι θα την χάσουμε, ενώ αυτοί που θα την χάσουν χάριν του Ευαγγελίου… θα την σώσουν.

Εάν υποθέσουμε ότι δεν υπήρχαν κανόνες και κάποιος βλασφημούσε τα θεία δεν θα τον απομονώνατε από την Εκκλησία;

Τώρα που αυτός ο κάποιος είναι… οι αρχιερείς που παρασύρουν μάλιστα άπειρες ψυχές στην απώλεια του οικουμενισμού, γιατί τους καλύπτετε και τους επιτρέπετε να ζημιώνουν αφάνταστα την Εκκλησία;

Τώρα που υπάρχουν Κανόνες και μάλιστα πολλοί γιατί δεν τους εφαρμόζετε αλλά συντάσσεσθε με αυτούς που λένε ότι οι Κανόνες είναι «τείχη του αίσχους»;

Βλέπετε αδελφοί μου πως ο διάβολος ….δεν μπορεί να κρυφτεί. Αυτοί «δεν ήσαν πράγματι από ημάς. Δεν ήσαν ποτέ μέλη γνήσια της Εκκλησίας.» (Α’Ιωάνν.Β΄19).

Αντιλαμβάνεσθε γιατί κάποιοι δεν θέλουν τους Κανόνες που καθορίζουν την Ορθή πλεύση της Εκκλησίας;

Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην πλεύσει σωστά η Εκκλησία, να δημιουργηθεί ταραχή και δεύτερο, μεγαλύτερο σχίσμα. Ποιός έκανε τώρα το σχίσμα; Αυτός που θέλει τους Κανόνες και την ακρίβεια της διδασκαλίας του Χριστού, όπως την παρέλαβε από τους Άγιους Πατέρες ή αυτός που θέλει να καταλύσει τις Εντολές και τους Κανόνες, διώκοντας μάλιστα τους αδελφούς που ορθοτομούν τον Λόγο της Αλήθειας;

Να είστε λοιπόν σίγουροι ότι όλοι αυτοί δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και δεν έχουν καμία σχέση με την ιεροσύνη. Είναι ΨΕΥΔ-επίσκοποι και προετοιμάζουν αδιάψευστα την προσωπική έλευση του ΑΝΤΙ-χρίστου, επηρεάζοντας ψυχές που η Πίστη τους -δυστυχώς- δεν έχει στερεωθεί καλά. Ο Λόγος των Αγίων εισακούγεται διότι είναι πλήρης χάριτος και εκστομίζεται περιγράφοντας εμπειρίες, 

διότι μόνο εκείνοι που έχουν ζήσει κάτι μπορούν να το περιγράψουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια …που και πάλι δεν κατανοείται!

Φανταστείτε όταν μιλούν πλάνοι (του Λόγου) πότε θα πλησιάσουν την αλήθεια για να κατανοηθεί ο Λόγος!!

Πρώτα πρέπει λοιπόν, να εδραιωθεί η Ορθή Πίστη δια του Λόγου της Αλήθειας, αλλά και τον Λόγο της Αλήθειας μόνο οι αγαθές ψυχές θα κατανοήσουν!

Φτάσαμε στους έσχατους όπου αμφισβητείται η Μοναδικότητα του Τριαδικού Θεού μας, η Πίστη πολλών τίθεται υπό αίρεση, γι’αυτό αμφισβητούν ακόμα και το Σύμβολο της Πίστεως και όλα αυτά… από «ιεράρχες» που θέλουν να λέγονται Ορθόδοξοι. Αν και αυτών η Πίστη δεν είναι ριζωμένη, τότε τι χάρη και τι Πίστη θα μεταδώσουν στο απλό ποίμνιο;

Να λοιπόν πως αποδεικνύεται ότι εισήλθαν ακάλεστοι στη «γιορτή του γάμου» και ο «χιτών ΔΕΝ τους ελέγχει», γι’αυτό και «ΔΕΝ έλαβαν καμίαν εξουσίαν και δύναμιν προς επιβεβαίωσιν του κηρύγματός των».(Ματθ.Ι’8).

Διότι απλά επιβεβαιώνεται ότι ΔΕΝ κηρύττουν το θέλημα του Θεού.

Ο Κύριός μας όμως, δεν θα μας δώσει άλλη ευκαιρία και λέγει: «Δι’ αυτό ιδού Εγώ κάνω την τελευταίαν προσπάθειαν να σας σώσω»(Ματθ.ΚΓ’34).

Ούτε χάρηκε τόσο για τα ενενήντα – εννέα, για το ένα που κινδύνευε και το έφερε στη μάνδρα, έγινε μεγάλη χαρά στους Ουρανούς, διότι έφυγε κατά λάθος, φώναζε, αναζητούσε τον ποιμένα του και ο φιλεύσπλαχνος καλός ποιμήν που ενδιαφέρεται και βάζει σε κίνδυνον την ζωήν του έσπευσε και το έσωσε.

Δεν έκανε το ίδιο με τον άσωτο, που σεβόμενος το αυτεξούσιό του εάν δεν γύριζε μετανοημένος μόνος του, με …τους χοίρους θα έμενε, ως είθισται επί το πλείστον.

Μην απατάσθε επομένως πως ο καλός Θεός θα σώσει και εκείνους που δεν θέλουν να σωθούν, ευρισκόμενοι μακριά Του, βλασφημώντας και περιφρονώντας τις εντολές Του.

Εύχομαι από καρδιάς, έστω και την τελευταία στιγμή να δεχθούμε τη βοήθεια του Ιησού Χριστού, του Καλού Ποιμένα και να ακολουθήσουμε την ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΟΔΟ, εν ΜΕΤΑΝΟΙΑ προς σωτηρία της ψυχής μας, που είναι άκρως προσωπικό θέμα, ανεπηρέαστοι από τους επιτήδειους απατεώνες, 

ΒΟΗΘΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΟ Α Ξ Ι Ο Υ Σ ΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ «ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΑΥΤΟΥ/ΩΝ ΤΙΘΗΣΙΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ» (Ιωάνν.Ι’11).

Με εν Χριστώ αγάπη και πραγματικό ενδιαφέρον

Γεώργιος Φλώρος

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

Επιστολή αναγνώστη: Τι λέει ο Άγιος Ιγνάτιος για τον "κίνδυνο μόλυνσης από κάποια ψευδο-διδασκαλία"; εξαιρετικά επίκαιρη

Επιστολή αναγνώστη: 

Τι λέει ο Άγιος Ιγνάτιος για τον "κίνδυνο μόλυνσης από κάποια ψευδο-διδασκαλία"; 

βρήκα στον 1ο τόμο από τα έργα του Αγίου Ιγνατίου την παρακάτω διδαχή που πιστεύω πως είναι εξαιρετικά επίκαιρη. Αν σας είναι εύκολο να την δημοσιεύσετε για ψυχική ενίσχυση και ωφέλεια και άλλων αδελφών που πιθανόν να μην έχουν διαβάσει τα έργα του :

Ασκητικές Εμπειρίες 1ος Τόμος σελίδα 188 έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου :

"Εσύ λοιπόν, που θέλεις να πλησιάσεις τον Θεό και να ενωθείς μαζί Του με την αδιάλειπτη προσευχή, πρόσεξε !

Παρακολούθησε προσεκτικά τις σκέψεις σου.

Μήπως έχεις μολυνθεί από κάποια ψευτο-διδασκαλία ; 

Ακολουθείς με ακρίβεια και χωρίς εξαιρέσεις τη διδασκαλία της μόνης αληθινής, αγίας , αποστολικής, Ανατολικής Εκκλησίας;

Αν κάποιος παρακούσει την Εκκλησία, ας είναι για σένα όπως ο ειδωλολάτρης ή ο τελώνης, μας διδάσκει ο Κύριος, αποξενωμένος από τον Θεό, και εχθρός του Θεού.

Και τι αξία μπορεί να έχει η προσευχή εκείνου που βρίσκεται σε κατάσταση έχθρας προς τον Θεό, σε κατάσταση αποξενώσεως από τον Θεό ;"

Εξαιρετικά αφιερωμένο σε εκείνους που αναγνωρίζουν "εκκλησιαστικότητα" και μυστήρια σε κατεγνωσμένους κακοδόξους-αιρετικούς όπως παπικούς και μονοφυσίτες κτλ:

Για να μην σας κουράζουμε, δείτε απλά τα 3 σύντομα βίντεο που ακολουθούν.

Κλείνουν όλα τα στόματα.

https://youtu.be/pPI3xLHhTa0

https://youtu.be/8Q7bXxmNQFA

https://youtu.be/ErvzFLMIh98

Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Πρίν έρθει η Πανθρησκεία και ο αντίχριστος, ο...οικουμενισμός!

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος:

Πρίν ἔρθει η Πανθρησκεία και ὁ ἀντίχριστος 

θά ὑπάρχει ὁ οἰκουμενισμός.

«Ὁ οἰκουμενισμός, νά ξέρετε παιδιά, εἶναι ὁ τελευταῖος πρόδρομος τοῦ ἀντιχρίστου, γιατί, ὅταν θά γίνει… μία ἰσοπέδωση θρησκευτική καί πολιτική-κυβερνητική, θά ὑπάρξει ἕνας μόνο, πού θά κυβερνήσει τόν κόσμο. Αὐτός ὁ ἕνας, κατά τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Πατέρες, 

θά εἶναι ὁ ἀντίχριστος. Ἔτσι, ὁ οἰκουμενισμός, χωρίς περιστροφές, ἀπό τούς μεγαλύτερους θεολόγους τῆς ἐποχῆς μας χαρακτηρίστηκε ἀντίχριστο σύστημα». 

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ 

(Δανιήλ, ὁμιλία 5η) 

Εἶναι ἐπί θύραις ὁ οἰκουμενισμός, ἄς τό προσέξουμε αὐτό [ἡ ὁμιλία ἔγινε στίς 6-12-1993]. Λυποῦμαι πού τά λέγω, ἀλλά πρέπει νά εἰπωθοῦν γιά νά ἑτοιμαζόμαστε καί νά ξέρομε. Τό πρῶτο βῆμα ἡ ἕνωση Ὀρθοδοξίας-Ρκαθολικισμοῦ-Προτεσταντισμοῦ. Αὐτοί προσεταιρίζονται τόν Ἰουδαϊσμό-Μωαμεθανισμό, τό δεύτερο βῆμα. Καί αὐτά τά πέντε ἑνωμένα. Καί πᾶμε στό τρίτο βῆμα, πού εἶναι ὅλες οἱ λεγόμενες φυσικές θρησκεῖες, πού εἶναι εἰδωλολατρικές, Βουδισμός κτλ., νά ἑνωθοῦν ὅλα. Αὐτή ἡ λεγόμενη «Ὑπερθρησκεία». 

Πρίν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος θά ὑπάρχει ὁ οἰκουμενισμός. Ὅταν ἔρθει ὁ ἀντίχριστος, θά καταργήσει τόν οἰκουμενισμό, θά καταργήσει ὅλες τίς θρησκεῖες, ὥστε σέ αὐτόν τό ναό τοῦ Θεοῦ, σάν θεός θά καθήσει καί θά πεῖ: «Ἐγώ εἶμαι θεός, δέν ὑπάρχει ἄλλος θεός», θά ἀποδεικνύει μέ ψευδοθαύματα τόν ἑαυτό του ὅτι εἶναι θεός» (Ἡσαΐας, ὁμιλία 9η)

https://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Η συμπροσευχή με Αντίχριστους επιτρέπεται;

Γιορτάζει σε λίγο η ενορία ή το χωριό σου αγαπητέ Ορθόδοξε Χριστιανέ και θα τρέξεις με ευλάβεια στην θρησκευτική Πανήγυρι που δεν θα λείψει το σμήνος των Μητροφορούντων, ως Μήδων σατράπιδων, Δεσποτάδων, ο εσμός των τοπικών πολιτικών προσώπων, οι αριστοκράτισσες κυρίες με το μαλλί λάχανο και εν γένει όλος ο συρφετός των πανηγυρτζίδων, ίσως να έρθει και ο Μπλάκμαν, προκειμένου να «τιμήσουν» τον εορταζόμενο Άγιο ή Αγία.

Αναλογίστηκες όμως ώ αφελή Χριστιανέ πως σε τούτη την «ιερά» Πανήγυρι θα κληθείς να συμπροσευχηθείς και εσύ όχι με απλούς ευρωπαίους αιρετικούς, αλλά θα ενώσεις τις προσευχές σου με συνειδητά αντι-Χρίστους πολιτικούς που ενώ ομολογήσανε Ορθόδοξη πίστη στην Αγία Τριάδα και βαπτιστήκανε στην ιερά κολυμπήθρα της Εκκλησίας τώρα καταπατούν τα όσια και τα ιερά πρεσβεύοντας αυτοί ή το κόμμα το οποίο εκπροσωπούν την νομιμοποίηση των εκτρώσεων, την ομοφυλοφιλία… αν είναι και δήμαρχοι τον πολιτικό Γάμο κ.ο.κ.

Τελικά ο Οικουμενισμός είναι πολύ πιο κοντά σου και ακόμη πιο προκλητικός φίλε μου και μην τον ψάχνεις μονάχα στα συμβούλια των Εκκλησιών ή στην σύνοδο της Κρήτης.

Είναι απολύτως ειρωνικό να βλέπεις Χριστιανούς να κατηγορούν με σφοδρότητα τον Οικουμενισμό, τον Οικουμενικό Πατριάρχη και άλλους Επισκόπους για τις συμπροσευχές τους με αιρετικούς, ενώ αυτοί την ίδια στιγμή στον τόπο τους να συμπροσεύχονται τόσο φυσικά και να φλερτάρουν με πολιτικούς αρνητές, εξωμότες και στρατευμένους εχθρούς του Ιησού Χριστού και της Παναγίας μας.

Ας κοιτάξουμε λοιπόν την αυλή μας πριν ανατρέξουμε σε μακρινούς τόπους και ας κάνουμε ειλικρινά την αυτοκριτική μας.

Θρασύβουλος Γιαννάτος

www.pentapostagma.gr

Παραδοσιακά "ορθόδοξα κάστρα" συναγωνίζονται σε "χαρτοπόλεμο" με κατά παραγγελία "υπνωτικές παραινέσεις"

πολύ δύνατο το κείμενο που ακολουθεί

Αφύπνιση τώρα ειρηνικά ή «κατόπιν εορτής» καταστροφικά;

Σαν να συναγωνίζονται σε χαρτοπόλεμο εσχάτως και παραδοσιακά ορθόδοξα κάστρα, που άλλα μας έλεγαν πριν από λίγο καιρό και άλλα μας λένε τώρα, για τα αντίχριστα οικουμενιστικά κατορθώματα των προϊσταμένων τους. Συντονισμένοι και αυτοί με το γεμάτο ψεύδη κείμενο «Προς τον λαό», σε κατά παραγγελία υπνωτικές παραινέσεις πάλι προς τον λαό, ωσάν ο τελευταίος να κοιμάται τον ύπνον τον βαθύ. 

Μάλλον αυτό το γνωρίζουν ότι συμβαίνει πολύ καλά.

Το περίεργο είναι ότι και κάποιοι που αντιδρούν ορθά και τεκμηριωμένα, τσαλακώνοντας το χαρτάκι και πετώντας το προς τα πάνω σαν σφαιρίδιο ελαφρύ μην τυχόν και τραυματίσει κανέναν ψευδεπίσκοπο, αρκεί να πεταχτεί, σπεύδουν να διευκρινήσουν προς το τέλος ότι δεν συμφωνούν αναγκαστικά με μεμονωμένες ακραίες μορφές αντίδρασης που ακολουθούν ορισμένα αγωνιζόμενα πρόσωπα, αλλά υιοθετούν, ακολουθούν και συστήνουν τον καλό και δημιουργικό αγώνα, στα μέτρα και τα πλαίσια, που η αγία μας Εκκλησία επιτρέπει και προτρέπει.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

αν οι ακραίες μορφές είναι η διακοπή μνημοσύνου, κρίμα στο χαρτί και στο μελάνι που ξοδεύετε. 

Αν όχι, σωστά. 

Αν εννοείτε όμως ότι δεν συμφωνείτε με τις διακοπές που έγιναν ως μη επιτρεπτές από την Εκκλησία, είναι μέγα λάθος γιατί καί στα πλαίσια των Κανόνων είναι, όπως λέτε, καί στα μέτρα και τη μίμηση αγίων μορφών καί επιτρεπτές. 

Αν πάλι εννοείτε υπερβολές «ξεφρενιασμένων» προς επίδειξη, συμφωνούμε. Σε κάθε περίπτωση εάν δεν διευκρινίζετε, κατά την άποψή μας πρέπει να είναι διατυπωμένο αλλιώς ή να απουσιάζει.

Γενικά, πιστεύουμε ότι σκόπιμα γράφονται έτσι για να ξεκαθαρίσουν, για τους δικούς τους λόγους, προς την οικουμενιστική πλευρά ότι δεν συμφωνούν με τις μεμονωμένες αποτειχίσεις, τις οποίες σημειωτέον τρέμουν οι αιρετικοί και είναι το μόνο σημείο φρένου στη φρενίτιδα που καλπάζει.

Γιατί όμως δεν λέμε καθαρά τα πράγματα με το όνομά τους, παρά κεκαλυμμένα και πίσω από τσαλακωμένα χαρτάκια καλυπτόμεθα θεωρώντας ότι κάνουμε αγώνα, γράφοντας πέντε – έξι αντιοικουμενιστικά επιχειρήματα;

Γιατί δεν λέγεται ξεκάθαρα ότι όποιος υπέγραψε ή αποδέχεται τις αποφάσεις του Κολυμπαρίου είναι κατά τους Ιερούς Κανόνες εν δυνάμει αιρετικός; 

Σύνοδο ορθόδοξη περιμένουμε για να τον καθαιρέσει. Ως τότε, εκτελεί έγκυρα Μυστήρια αλλά εγγίζει τα όρια της γελοιότητας η εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του, όταν μάλιστα ψευδώς ομολογεί εντός του ιερού θυσιαστηρίου ότι ο επίσκοπός του ορθοτομεί.

Γιατί δεν λέγεται επακριβώς ότι το Κολυμπάρι έχει εισαγάγει επίσημα νέα αιρετική εκκλησιολογία με 10 καθαρές αιρέσεις - πλάνες;

1. Δίνει εκκλησιαστικότητα σε όλες τις αιρέσεις με την αποδοχή της οντολογίας του ονόματος.

2. Επιτρέπει σολομώντεια τους μεικτούς γάμους και αυτό για να διευκολύνει την άμβλυνση των συνειδήσεων προς την πλήρη ένωση.

3. Αποδέχεται πλήρως τη συμμετοχή μας στο αντίχριστο ΠΣΕ και μάλιστα ως σύγχρονη αναγκαιότητα.

4. Σχετικοποιεί τη νηστεία, τον ακρογωνιαίο λίθο της εγκράτειας.

5. Διαστρέφει δραματικά την οντολογία του προσώπου.

6. Τινάζει στον αέρα το συνοδικό σύστημα κατά το πρότυπο της Β΄ Βατικάνειας, με τις υπογραφές μόνο των προκαθημένων.

7. Αποδέχεται τη συμπροσευχή και συναποδοχή των αιρετικών, προσκαλώντας τους ως παρατηρητές.

8. Αρνείται τη σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου με την απαράδεκτη αιτιολόγηση της τάχα μη συμμετοχής των Δυτικών αιρετικών.

9. Αρνείται να επικυρώσει επίσημα τις αντιπαπικές Η΄ και Θ΄ Συνόδους ως Οικουμενικές, που στη συνείδηση του πιστού πληρώματος ήδη από αιώνων είναι.

10. Διαγράφει από το εκκλησιαστικό λεξιλόγιο το επίθετο «αιρετικός».

Γιατί δεν το φωνάζουμε δυνατά και παντού ότι η αίρεση προσφέρει ανύπαρκτο Θεό – είδωλο και συνεπώς εμποδίζει τη Σωτηρία; 

Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο και η μεγάλη επιμονή των Πατέρων και των αποτειχισμένων από την αίρεση.

Γιατί δεν φανερώνουν όλοι το αυτονόητο, ότι η απομάκρυνση από την αίρεση δεν αποτελεί σχίσμα αλλά προφυλάσσει από σχίσμα;

Γιατί παρερμηνεύουν επίσκοποι αγίους Πατέρες και Κανόνες σαν να απευθύνονται σε άλογα πρόβατα;

Γιατί ο εχθρός αν και λέει απίστευτες ανοησίες παρουσιάζεται ενωμένος και προχωρά ενώ ο ορθόδοξος κόσμος διαιρεμένος και στάσιμος αν όχι σε οπισθοχώρηση;

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί,

τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Πολιτικοοικονομική κατάσταση με μνημόνια και ΕΕ, Μάθημα των Θρησκευτικών, Έμφυλες ταυτότητες, Νέο Σύνταγμα, μεταναστευτικό, Κυπριακό, Σκόπια, Θράκη, Ήπειρος, Αιγαίο, "Νέα Εποχή" και Οικουμενισμός, είναι συγκοινωνούντα δοχεία και αν δεν υπάρξει καθολική αντίσταση, τελειώνουμε. Ελλάς και Ορθοδοξία θα διασώζεται στα βουνά και στα λαγκάδια μέσα σε τρύπες και πιθάρια μέχρι να γίνει κάποτε, ίσως σε αιώνες, νέα επανάσταση από τη μαγιά που θα φουσκώσει.

Αν δεν υπάρξει καθολική αντίσταση εδώ και τώρα, ας μην περιμένουμε τη Θεία Χάρη να βοηθήσει διότι εμείς οι ίδιοι θα την έχουμε ελεύθερα απομακρύνει. Τότε, ιστορικά έναν τρόπο μόνο Θείας επαναφοράς γνωρίζουμε: Την καταστροφική πλην όμως πατρική επώδυνη σύνθλιψη των ανομημάτων. Τότε με βαρύ τίμημα όλα συνέρχονται, μηδενίζουν, επαναπροσδιορίζονται και ξαναρχίζουν. Οι πνευματικοί νόμοι ενεργούν και ενεργούν καλώς.

Ας μην αφήσουμε το μέλλον σε τόσο ακραίες καταστάσεις που έρχονται ταχύτατα. Τόσα που πάθαμε είναι υπεραρκετά για να αλλάξουμε ρότα και να πέσουμε στα μαλακά. 

Ο ελληνικός λαός αν δεν μετανοήσει θα πληρώσει μεγάλο τίμημα. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα να νοήσει, να συνειδητοποιήσει σε τι επικίνδυνους ατραπούς έχει οδηγηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό είναι και το δυσκολότερο που κάνει την αφύπνιση από τον υλιστικό λήθαργο σχεδόν αδύνατη.

Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Ο Α.Κ. Σαραντίδης είναι δάσκαλος στην Καβάλα και πολιτικός επιστήμων

http://synaksiorthodoxon.blogspot.gr

ΦΡΙΚΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ! ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΡΥΘΜΟ. ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΘΩΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΕΥΣΕ Ο ΙΩΒ (15,16). Για μας Ορθοδοξους, το να πεθανουμε εινε φυσικο πραγμα, το να προδωσουμε την πιστι εινε απαισιο & αποτροπαιο

«ἐβδελυγμένος καὶ ἀκάθαρτος ἀνήρ, πίνων ἀδικίας ἴσα ποτῷ» 

Ἰὼβ 15,16

«…Φρικτὴ εἶνε ἡ κατάστασι. Τὸ πνεῦμα πλάνης ἐξαπλώνεται μὲ καταπληκτικὸ ῥυθμό. 

Δὲν εἶνε τίποτε, σοῦ λέει, ἡ μοιχεία· δὲν εἶνε τίποτε ἡ πορνεία, δὲν εἶνε τίποτα…, δὲν εἶνε κακὰ πράγματα αὐτά. Τί κάθεσαι καὶ μοῦ λὲς ἐσύ;…

Τὸ προφήτευσε αὐτὸ ἡ ἁγία Γραφή. Λέει, ὅτι θὰ ἔρθῃ ἡμέρα, ποὺ οἱ ἄνθρωποι, ἐνῷ θὰ πορνεύωνται καὶ θὰ κάνουν τὰ αἴσχη, θὰ τὸ θεωροῦν κάτι ἀθῷο, σὰν νὰ πίνουν ἕνα ποτήρι νερό, ἕνα γλυκὸ πιοτό («ἐβδελυγμένος καὶ ἀκάθαρτος ἀνήρ, πίνων ἀδικίας ἴσα ποτῷ» Ἰὼβ 15,16). Αὐτὸ εἶνε τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης ποὺ θὰ ἔχῃ τεραστία διάδοσι. 

Καὶ αὐτὰ μὲν θὰ συμβαίνουν στὸν κόσμο, ποὺ θὰ πέφτῃ στὰ δίχτυα, ποὺ ἁπλώνει ἡ ἁμαρτία.

Φοβερώτερο ἀπὸ τὸν θάνατο

Ἐσεῖς ποὺ πιστεύετε στὸ Xριστό; Θὰ ἦτο φοβερώτερο ἀπὸ τὸ θάνατο, ἂν σᾶς ἔλεγαν ὅτι κάποιος ἀπὸ σᾶς θὰ προδώσῃ τὴν πίστι του. Τὸ νὰ πεθάνουμε εἶνε φυσικὸ πρᾶγμα, τὸ νὰ προδώσουμε τὴν πίστι εἶνε ἀπαίσιο καὶ ἀποτρόπαιο. «Kάποιος ἀπὸ σᾶς», εἶπε ὁ Xριστὸς στοὺς μαθητάς, «θὰ μὲ προδώσῃ», καὶ ἐγένετο διαταραχὴ μεταξὺ τῶν μαθητῶν (Ματθ. 26,21 κ.ἑ.).

Πῶς θ’ ἀντιμετωπίσουμε τὶς δυνάμεις τοῦ σκότους;

Tί λέει ἡ Ἀποκάλυψις; Πουλῆστε τὸ πουκάμισό σας καὶ ἀγοράστε τὴν Ἀποκάλυψι. Aὐτὰ ποὺ εἶνε γραμμένα, ὅλα θὰ γίνουν. Ὁ οὐρανὸς καὶ τὰ ἄστρα θὰ πέσουν, τὰ ποτάμια θὰ ξηρανθοῦν, θὰ λειώσῃ ἡ γῆ σὰν τὸ μολύβι, θὰ πέσουν θρόνοι καὶ καθεστῶτα· ἀλλὰ ὅ,τι λέει ἡ Ἀποκάλυψις, ὅλα θὰ γίνουν. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι», εἶπε ὁ Χριστός (Ματθ. 24,35).

Aὐτὰ ποὺ λέγει ἡ Ἀποκάλυψις, αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ ἀπόστολος, αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ ἅγιος Kοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, γίνονται στὶς ἡμέρας μας. K᾿ ἐμεῖς τί κάνουμε, ἀδελφοί μου;

Ἀπο το βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 135

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΩΒ

http://www.augoustinos-kantiotis.gr

Όταν οι Αγιορείτες ήσαν Ορθόδοξοι...

Προ 44 ετών 

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΛΑΒΩΜΕΝ ΜΕΡΟΣ 

ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ

Π Ρ Ο Κ Η Ρ Υ Ξ Ι Σ

Πρὸς τὸν εὐσεβῆ Ὀρθόδοξον ἑλληνικὸν λαὸν καὶ ἅπαν τὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας 

"Ἀποκηρύσσομεν τὰ τοιαῦτα φιλενωτικὰσυνθήματα καὶ φιλενωτικὰς τάσεις καὶ μένομεν στερεοὶ καὶ ἀκλόνητοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν"

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 23η Ἰανουαρίου 1964

Οἱ κάτωθι Ἁγιορεῖται Πατέρες, Καθηγούμενοι, Ἱερομόναχοι καὶ Μοναχοί, λαβόντες γνῶσιν διὰ τὰ ἐσχάτως τεκταινόμενα ἐναντίον τῆς ἀμωμήτου Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως ὑπὸ τῆς Παπικῆς Ἀνταρσίας καὶ τὰ φιλενωτικὰ συνθήματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τῶν συνεργατῶν του, διακηρύσσομεν στεντορείᾳ τῇ φωνῇ ὅτι ἀποκηρύσσομεν τὰ τοιαῦτα φιλενωτικὰ συνθήματα καὶ φιλενωτικὰς τάσεις καὶ μένομεν στερεοὶ καὶ ἀκλόνητοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν, ἀκολουθοῦντες ὅσα προεφήτευσαν οἱ Θεηγόροι Προφῆται καὶ ἐδίδαξαν οἱ Θεοκήρυκες Ἀπόστολοι, ὁ τῶν Θεοφόρων Πατέρων Σύλλογος, αἱ ἑπτὰ ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι καὶ αἱ Τοπικαὶ τοιαῦται, ἔχοντες ἐπὶ κεφαλῆς τὸν ἀκρογωνιαῖον Λίθον Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν καὶ ἐν γένει ἐμμένομεν εἰς ὅσα ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Πίστις διδάσκει εἴτε διὰ γραφίδος εἴτε διὰ τῆς Παραδόσεως, ἀποκρούοντες τὴν «Ἕνωσιν» ἢ «Ἑνότητα» ὅπως τὴν ἀποκαλοῦν ἐσχάτως οἱ φιλενωτικοί. 

Ἐὰν οἱ Καθολικοὶ καὶ οἱ λοιποὶ αἱρετικοὶ θέλουν νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν Ὀρθοδοξίαν, νὰ ἔλθουν αὐτοὶ προσπίπτοντες καὶ ζητοῦντες τὸ ἔλεος, ἀσπαζόμενοι εἰς τὸ ἀκέραιον τὰ δόγματα καὶ Παραδόσεις τῆς ...ἀμωμήτου ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως καὶ ὄχι νὰ τρέχωμεν ἡμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι πρὸς τοὺς αἱρετικούς. 

Ποιοῦμεν ἔκκλησιν πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην νὰ παύση ἐξακολουθῶν τὰς φιλενωτικάς του ἐνεργείας, καθόσον, ἐὰν συνεχίση, θ' ἀποκηρύξωμεν καὶ αὐτόν.

Προσεπιδηλοῦμεν ὅτι θέλομεν ἀγωνισθῆ μέχρις ἐσχάτης ἡμῶν ἀναπνοῆς διὰ τὴν Ὀρθοδοξίαν μας, χύνοντες καὶ αὐτὸ τὸ αἷμα μας ἐὰν τὸ καλέση ἡ ἀνάγκη, μιμούμενοι τοὺς ἀειμνήστους Προκατόχους μας καὶ ἀναφωνοῦντες μετὰ Ἰωσὴφ τοῦ Βρυεννίου, «Οὐκ ἀρνηθησόμεθά σου φίλη Ὀρθοδοξία, οὐ ψευσόμεθά σε πατροπαράδοτον σέβας, οὐκ ἀφιστάμεθά σου Μῆτερ Εὐσέβεια, ἐν σοὶ ἐγεννήθημεν καὶ σοὶ ζῶμεν καὶ ἐν σοὶ κοιμηθησόμεθα, εἰ δὲ καλέσειε καιρός, καὶ μυριάκις ὑπὲρ σοῦ τεθνηξόμεθα». 

Συγχαίρομεν τὸν Γεραρὸν Προκαθήμενον τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καὶ ἅπασαν τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλληνικὴν Ἱεραρχίαν διὰ τὴν σθεναρὰν στάσιν τῶν ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας μας καὶ δηλοῦμεν ὅτι εἴμεθα παρὰ τὸ πλευρόν των.

Ὁ Καθηγούμενος τοῦ αγ. Διονυσίου Ἀρχιμ. Γαβριὴλ καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χῶ ἀδελφοί. 

Ὁ Καθηγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου τοῦ ὁσίου Γρηγορίου Ἀρχιμ. Βησσαρίων καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χῶ ἀδελφοί. Ὁ Καθηγούμενος τῆς ἱερᾶς Μονῆς Σίμωνος Πέτρας Ἀρχιμ. Χαράλαμπος. 

Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ι.Μ. Ξενοφῶντος Ἀρχιμ. Εὐδόκιμος καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χῶ ἀδελφοί. 

Οἱ Ἐπίτροποι τῆς Ι. Μονῆς τῶν Ἰβήρων Γ. Ἀγαθάγγελος, Προηγ. Μεθόδιος, Γ. Γερβάσιος. Ἀθανάσιος Ἰβηρίτης ἱερομ. Καὶ ἅπασα ἡ ἐν Χριστῷ ἠμῶν ἀδελφότης. 

Θεοκλητὸς Μοναχὸς Διονυσιάτης, Ἡσυχαστήριον τοῦ Ἁγίου Γερασίμου. 

Γαβριὴλ Ἱερομόναχος Πνευματικὸς 

Γ. Γελάσιος Σιμωνοπετρίτης Γ. Ἠσύχιος Ἱερομόναχος Σιμωνοπετρίτης 

Γ. Νεόφυτος Ἱερομόναχος Σιμωνοπετρίτης Ὁ Δίκαιός της Ι. Σκήτεως Ἰβήρων Ἱερομόναχος Νεῖλος καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί. 

Προηγ. Κοσμᾶς Φιλοθεΐτης Α' Ἐπίτροπος. Ὁ Προηγ. Εὐμένιος Φιλοθεΐτης ὑπογράφει μ' ὅλη του τὴν καρδιά. 

Ὁ Γραμματεὺς Ι.Μ.Καρακάλου Γέρων Εὐθύμιος, Προϊστάμενος. 

Οἱ ἐν Προβάτα ἠσυχασταὶ ἅγιοι Πατέρες. Ὅ του Ρωσικοῦ Κελλίου Τίμιος Σταυρός, Ἱερομ. Μητροφάνης. Ἱεροδιάκονος Δημήτριος καὶ Συνοδία. 

➤ Όταν οι αγιορείτες έλεγαν την σκάφη σκάφη και τα σύκα σύκα…

https://paterikiparadosi.blogspot.gr

Ἀναζητοῦνται πνευματικοὶ πατέρες

«Οὐαὶ τῷ ἑνί, ὅταν πέσῃ καὶ μὴ ᾖ δεύτερος τοῦ ἐγεῖραι αὐτόν» 

(Ἐκκλ. 4, 10)

Μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἀπώλειες τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἐπέτρεψε τὴν ἐξάπλωση καὶ ἑδραίωση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἶναι ἡ ἔλλειψη -ἐκτὸς ἐλαχίστων λαμπρῶν ἐξαιρέσεων- πραγματικῶν πνευματικῶν πατέρων, ποὺ νὰ ἀκολουθοῦν καὶ νὰ βιώνουν τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση. Τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι, ὅτι τὸ ποίμνιο, περικυκλωμένο ἀπὸ τὴν ἐκκοσμίκευση, τὸν γεροντισμό, τὴν ἀσυνέπεια καὶ τὸν εὐσεβισμό, βρίσκεται σὲ πλήρη σύγχυση καὶ ἀδυνατεῖ νὰ προβάλει τὴν δέουσα ἀντίσταση καὶ νὰ ἀνταποκριθεῖ πνευματικὰ στὸν ὁμολογιακὸ ἀγῶνα ἐνάντια στὴν Παναίρεση.

Ἡ ὀρθόδοξη διδασκαλία μᾶς διδάσκει, ὅτι ὁ πιστὸς ἔχει πάντα ἀνάγκη ἀπὸ ἕναν ἔμπειρο ὁδηγό, ὁ ὁποῖος θὰ τὸν προφυλάξει ἀπὸ τὶς παγίδες, τὶς πλᾶνες καὶ τὴν ἀπογοήτευση τῆς ἑκάστοτε πιθανῆς πτώσης του καὶ θὰ τὸν στηρίξει, συνοδεύοντάς τον στὴν πραγματοποίηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν σωτηρία του. Ὁ πνευματικὸς πατέρας εἶναι ἀναγκαῖος, διότι χωρὶς πνευματικὴ καθοδήγηση καὶ στήριξη ἡ πτώση μας παρουσιάζεται πολὺ πιθανή «οἷς μὴ ὑπάρχει κυβέρνησις, πίπτουσι ὥσπερ φύλλα» (Παροιμ. 11, 44). Ἐὰν δὲν ἔχουμε πνευματικὸ πατέρα πρέπει νὰ βροῦμε· «εἰ δὲ ὁδηγὸς οὐκ ἔστι, χρῆ ζητεῖν ἐμπόνως» (Νικηφόρος Μοναχός, Περὶ νήψεως). Ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει πνευματικὸ πατέρα γίνεται, κατὰ τὴν πατερικὴ διδασκαλία, ἐχθρὸς τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ του. Ποιά πρέπει ὅμως νὰ εἶναι τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ ἀληθινοῦ πνευματικοῦ πατέρα κατὰ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία;

Ὁ πνευματικὸς πατέρας εἶναι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς πού, ἀφοῦ μαθήτευσε ἐπιμελῶς ὁ ἴδιος σὲ δικό του πατέρα καὶ διέσχισε τὸν προσωπικό του δρόμο πάλης μὲ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες του, νίκησε τοὺς πειρασμούς του καὶ ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστὸ γίνεται μιμητὴς Χριστοῦ, ἀναλαμβάνοντας τὸ πραγματικὰ μαρτυρικὸ ἔργο τῆς πνευματικῆς καθοδήγησης τοῦ ποιμνίου Του. «Μὲ ἀγαπᾶς Πέτρο; Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου» (Ἰω. 21, 15-16), τὸ ὁποῖο χρειάζεται ποιμένα καὶ ἰατρό (Ματθ. 9, 12). 

Ἀκολούθως ζητάει ὑπακοὴ ὑπακούοντας πρῶτα ὁ ἴδιος στὸν Χριστὸ καὶ στὶς ἐντολές Του· ζητάει ὀρθοπραξία κατέχοντας πρῶτα ὁ ἴδιος καὶ ὑπερασπίζοντας τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρων· ζητάει τάξη στὸν οἶκο τῶν πνευματικῶν του τέκνων ἔχοντας βάλει πρῶτα ὁ ἴδιος τάξη στὸν οἶκο του· «εἰ δέ τις τοῦ ἰδίου οἴκου προστῆναι οὐκ οἶδεν, πῶς Ἐκκλησίας Θεοῦ ἐπιμελήσεται;» (Α’ Τιμ. 3, 5)· ζητάει καὶ προωθεῖ τὴν πνευματικὴ ὑγεία ἔχοντας πρῶτα ὁ ἴδιος θεραπευτεῖ «ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν». 

Ἐὰν δὲν ἰσχύουν αὐτὲς οἱ προϋποθέσεις τότε χάνονται καὶ οἱ δύο, καὶ πατέρας καὶ τέκνον «τυφλὸς τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται» (Ματθ. 15, 14).

Ἡ σχέση μεταξὺ πνευματικοῦ πατέρα καὶ πνευματικοῦ τέκνου πρέπει νὰ διακατέχεται ἀπὸ τὴν κοινὴ ὀρθὴ πίστη, τὴν ἀγάπη, τὸν σεβασμό, καὶ τὴν ἐμπιστοσύνη. Παρόλα αὐτὰ εἶναι φυσιολογικό, νὰ τηρεῖ ὁ πιστὸς στὴν ἀρχὴ μία συνεσταλμένη στάση καὶ νὰ διακατέχεται ἀπὸ μία ἐπιφυλακτικότητα, ἰδιαίτερα μάλιστα στοὺς σημερινοὺς καιροὺς τῆς ἀπόλυτης σύγχυσης. Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ συμβουλὴ τῶν Πατέρων· «μὴ ἀπεῖρῳ... διδασκάλῳ ἑαυτὸν ἐκδῷς, ἵνα μὴ ἀντὶ εὐαγγελικῆς διαβολικὴν πολιτείαν διδαχθῇς» (Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, Κεφάλαια διάφορα, 1, 48). Μόλις ὅμως διαπιστωθεῖ τὸ ὀρθὸ φρόνημα τοῦ πνευματικοῦ πατέρα τότε ἀκολουθοῦν ἡ ἐμπιστοσύνη, ἡ ἄρνηση τοῦ ἰδίου θελήματος, ἡ ὑπακοή. 

Ὁ πιστὸς ἐναποθέτει τὰ πάντα στὸν πνευματικό του καὶ ἔτσι προχωράει μὲ ἀσφάλεια στὶς ἀντιξοότητες τῆς βιωτῆς του. Ὁ πνευματικὸς πατέρας γίνεται τότε δάσκαλος μὲ συγκεκριμένη, ὀρθόδοξη καὶ ὄχι ἀφηρημένη διδασκαλία· γίνεται ὁδηγὸς μὲ συγκεκριμένη καὶ ὄχι ἀφηρημένη κατεύθυνση· γίνεται πατέρας μὲ συγκεκριμένη καὶ ὄχι ἀφηρημένη πατρότητα. Ὁ πνευματικὸς πατέρας δὲν ἐξουθενώνει, δὲν συντρίβει τὸ πνευματικὸ τέκνο του στὰ τυχόν του λάθη, δὲν ἀρνεῖται καὶ ξαναδέχεται τὴν ἐπικοινωνία ἀνάλογα μὲ τὸν χρόνο καὶ τὴν ὄρεξη ποὺ ἔχει. Ἀντιθέτως τὸ γεννάει πνευματικά, ὅπως ὁ Παῦλος τὸν Ὀνήσιμο «παρακαλῶ σε περὶ τοῦ ἐμοῦ τέκνου, ὃν ἐγέννησα ἐν τοῖς δεσμοῖς μου, ᾿Ονήσιμον, τὸν ποτέ σοι ἄχρηστον, νυνὶ δὲ σοὶ καὶ ἐμοὶ εὔχρηστον, ὃν ἀνέπεμψα· σὺ δὲ αὐτόν, τοῦτ' ἔστι τὰ ἐμὰ σπλάγχνα» (Πρὸς Φιλήμονα 10-12), τὸ συνοδεύει συνεχῶς, πονάει, χαίρεται, νιώθει ἰσοδύναμα μαζί του καὶ λαμβάνει τὴν ὑπακοὴ ὡς δυνατότητα τῆς ἐν Χριστῷ ἐγγύτητας καὶ τῆς ἐν Χριστῷ μόρφωσης «τεκνία μου, οὓς πάλι ὠδίνω μέχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς» (Γαλ. 4, 11). Ὁ πιστὸς μιλάει ἀνοιχτὰ τὸν πνευματικό του πατέρα καὶ ἀκούει ἀπὸ αὐτὸν λόγια ἀληθείας βιώνοντας τὴν ἐν Χριστῷ ἀγάπη. 

Ὁ Οἰκουμενισμὸς διέβρωσε καὶ μὲ ἐξαίρεση ἐλαχίστων πατέρων καὶ πιστῶν κατέστρεψε αὐτὴν τὴν σημαντικότατη γιὰ τὴν ὀρθόδοξη ζωὴ πνευματικὴ σχέση. Σήμερα ὑπάρχουν πολλοὶ πατέρες ἀλλὰ ἐλάχιστοι πνευματικοί. Οἱ περισσότεροι «ποιμένες ἄνδρες ἀδόκιμοι ἀρετῆς, ἄπιστοι... μὴ διακρίνοντες τὴν δεξιὰν ὁδὸν ἐκ τῆς ἀριστερᾶς, ἀμελεῖς, φιλομέριμνοι, τὰ πρωτεῖα μὲ δῶρα ἁρπάζοντες... μὴ γνωρίζοντες κατηχεῖν καὶ νουθετεῖν τὸ ποίμνιον» (Ἀββᾶς Μωϋσής, Προφητεία) ἀυτοανακηρύττονται σὲ πνευματικοὺς καὶ ζητοῦν ἀπόλυτη ὑπακοή, θυμίζοντας στοὺς πιστοὺς τὰ λόγια τοῦ Παύλου «πείθεσθαι τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε». Παραλείπουν, ὅμως νὰ τοὺς θυμίσουν τό: «Ἐλεύθερος γὰρ ὢν ἐκ πάντων πᾶσιν ἐμαυτὸν ἐδούλωσα, ἵνα τοὺς πλείονας κερδήσω· καὶ ἐγενόμην τοῖς Ἰουδαίοις ὡς Ἰουδαῖος, ἵνα Ἰουδαίους κερδήσω· τοῖς ὑπὸ νόμον ὡς ὑπὸ νόμον, ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον κερδήσω· τοῖς ἀνόμοις ὡς ἄνομος, μὴ ὢν ἄνομος Θεῷ, ἀλλ᾿ ἔννομος Χριστῷ, ἵνα κερδήσω ἀνόμους· ἐγενόμην τοῖς ἀσθενέσιν ὡς ἀσθενής, ἵνα τοὺς ἀσθενεῖς κερδήσω· τοῖς πᾶσι γέγονα τὰ πάντα, ἵνα πάντως τινὰς σώσω» (Β΄Κορ. 9, 18-22). Ἔτσι, ζητοῦν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία, ἐνῶ οἱ ἴδιοι τὴν πολεμοῦν, νοθεύοντας τὰ δόγματα, καταργώντας τοὺς Κανόνες, καταπιέζοντας ἀντὶ ἐλευθερώνοντας τὸ ποίμνιό της, ἀφήνοντάς το βορὰ τῶν λύκων, διώκοντας τοὺς θέλοντες «εὐσεβῶς ζῆν». Μιλοῦν στὸ ποίμνιο λὲς καὶ μιλοῦν σὲ ἄβουλους καὶ ἀδαεῖς ὑπηκόους, ποὺ ἔχουν τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀκολουθοῦν κατὰ γράμμα, ὅ,τι τοὺς λένε, χωρὶς εὔλογη διαμαρτυρία, ἀκυρώνοντας τους τὸ δικαίωμα διάκρισης καὶ ὑπακοῆς μόνο στὴν Ἀλήθεια. Ρίχνουν τὶς εὐθύνες σὲ ὅλους τοὺς ἄλλους ἐκτὸς ἀπὸ τοὺς ἑαυτούς τους. Μιλοῦν γιὰ σκάνδαλα, ἐνῶ οἱ ἴδιοι σκανδαλίζουν. Ξεχνοῦν τὴν παραίνεση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ· Βλέπετε μὴ ἀπολείψῃ πρόβατον ἐκ τῆς ποίμνης. Τοῦτο γάρ ἐστε γινώσκοντες, ὅτι ἐὰν ἓν πρόβατον ἀπολείψῃ γενόμενον θηριάλωτον ἐξ ὑμετέρας ἀμελείας, πάντα τὸν βίον ὑμῶν κατέλυσεν· τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἐκ τῶν χειρῶν ὑμῶν ἀπαιτήσει ὁ Κριτής» (Λόγος περὶ ψευδοπροφητῶν, καὶ ψευδοδιδασκάλων, καὶ ἀθέων αἱρετικῶν, καὶ περὶ σημείων τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος τούτου). Ξεχνοῦν τὴν προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὅτι στοὺς ἔσχατους χρόνους «Οἱ κληρικοὶ θὰ γίνουν οἱ χειρότεροι καὶ ἀσεβέστεροι τῶν ὅλων».

Ἂς μὴν χάνουμε ὅμως τὴν ἐλπίδα μας καὶ ἂς μὴν ἀποποιούμαστε τῶν εὐθυνῶν μας, διότι καὶ ἐμεῖς εὐθυνόμαστε γι’ αὐτὴν τὴν τὴν κατάσταση. Στὸ μυαλό μας ἂς εἶναι πάντα πρώτα ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ ἂν χάνουμε τὸ θάρρος μας τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Ἀνατολίου τῆς Ὄπτινα: «Ὁ Θεὸς ὁπωσδήποτε εἶναι ἰσχυρότερος ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ ποτὲ δὲν θὰ ἐγκαταλείψη τοὺς ὑπηρέτας του... Νὰ μὴν φοβῆσαι τὶς θλίψεις, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ φοβῆσαι τὴν ὀλέθριον αἵρεσιν, διότι αὐτὸ εἶναι ποὺ μᾶς γυμνώνη ἀπὸ τὴν θεία χάρη καὶ μᾶς χωρίζει ἀπὸ τὸν Χριστόν... Καὶ ἔτσι παιδί μου ἐνδυνάμου μὲ τὴν χάριν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ».

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου