πολύ δύνατο το κείμενο που ακολουθεί
Αφύπνιση τώρα ειρηνικά ή «κατόπιν εορτής» καταστροφικά;
Σαν να συναγωνίζονται σε χαρτοπόλεμο εσχάτως και παραδοσιακά ορθόδοξα κάστρα, που άλλα μας έλεγαν πριν από λίγο καιρό και άλλα μας λένε τώρα, για τα αντίχριστα οικουμενιστικά κατορθώματα των προϊσταμένων τους. Συντονισμένοι και αυτοί με το γεμάτο ψεύδη κείμενο «Προς τον λαό», σε κατά παραγγελία υπνωτικές παραινέσεις πάλι προς τον λαό, ωσάν ο τελευταίος να κοιμάται τον ύπνον τον βαθύ.
Μάλλον αυτό το γνωρίζουν ότι συμβαίνει πολύ καλά.
Το περίεργο είναι ότι και κάποιοι που αντιδρούν ορθά και τεκμηριωμένα, τσαλακώνοντας το χαρτάκι και πετώντας το προς τα πάνω σαν σφαιρίδιο ελαφρύ μην τυχόν και τραυματίσει κανέναν ψευδεπίσκοπο, αρκεί να πεταχτεί, σπεύδουν να διευκρινήσουν προς το τέλος ότι δεν συμφωνούν αναγκαστικά με μεμονωμένες ακραίες μορφές αντίδρασης που ακολουθούν ορισμένα αγωνιζόμενα πρόσωπα, αλλά υιοθετούν, ακολουθούν και συστήνουν τον καλό και δημιουργικό αγώνα, στα μέτρα και τα πλαίσια, που η αγία μας Εκκλησία επιτρέπει και προτρέπει.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
αν οι ακραίες μορφές είναι η διακοπή μνημοσύνου, κρίμα στο χαρτί και στο μελάνι που ξοδεύετε.
Αν όχι, σωστά.
Αν εννοείτε όμως ότι δεν συμφωνείτε με τις διακοπές που έγιναν ως μη επιτρεπτές από την Εκκλησία, είναι μέγα λάθος γιατί καί στα πλαίσια των Κανόνων είναι, όπως λέτε, καί στα μέτρα και τη μίμηση αγίων μορφών καί επιτρεπτές.
Αν πάλι εννοείτε υπερβολές «ξεφρενιασμένων» προς επίδειξη, συμφωνούμε. Σε κάθε περίπτωση εάν δεν διευκρινίζετε, κατά την άποψή μας πρέπει να είναι διατυπωμένο αλλιώς ή να απουσιάζει.
Γενικά, πιστεύουμε ότι σκόπιμα γράφονται έτσι για να ξεκαθαρίσουν, για τους δικούς τους λόγους, προς την οικουμενιστική πλευρά ότι δεν συμφωνούν με τις μεμονωμένες αποτειχίσεις, τις οποίες σημειωτέον τρέμουν οι αιρετικοί και είναι το μόνο σημείο φρένου στη φρενίτιδα που καλπάζει.
Γιατί όμως δεν λέμε καθαρά τα πράγματα με το όνομά τους, παρά κεκαλυμμένα και πίσω από τσαλακωμένα χαρτάκια καλυπτόμεθα θεωρώντας ότι κάνουμε αγώνα, γράφοντας πέντε – έξι αντιοικουμενιστικά επιχειρήματα;
Γιατί δεν λέγεται ξεκάθαρα ότι όποιος υπέγραψε ή αποδέχεται τις αποφάσεις του Κολυμπαρίου είναι κατά τους Ιερούς Κανόνες εν δυνάμει αιρετικός;
Σύνοδο ορθόδοξη περιμένουμε για να τον καθαιρέσει. Ως τότε, εκτελεί έγκυρα Μυστήρια αλλά εγγίζει τα όρια της γελοιότητας η εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του, όταν μάλιστα ψευδώς ομολογεί εντός του ιερού θυσιαστηρίου ότι ο επίσκοπός του ορθοτομεί.
Γιατί δεν λέγεται επακριβώς ότι το Κολυμπάρι έχει εισαγάγει επίσημα νέα αιρετική εκκλησιολογία με 10 καθαρές αιρέσεις - πλάνες;
1. Δίνει εκκλησιαστικότητα σε όλες τις αιρέσεις με την αποδοχή της οντολογίας του ονόματος.
2. Επιτρέπει σολομώντεια τους μεικτούς γάμους και αυτό για να διευκολύνει την άμβλυνση των συνειδήσεων προς την πλήρη ένωση.
3. Αποδέχεται πλήρως τη συμμετοχή μας στο αντίχριστο ΠΣΕ και μάλιστα ως σύγχρονη αναγκαιότητα.
4. Σχετικοποιεί τη νηστεία, τον ακρογωνιαίο λίθο της εγκράτειας.
5. Διαστρέφει δραματικά την οντολογία του προσώπου.
6. Τινάζει στον αέρα το συνοδικό σύστημα κατά το πρότυπο της Β΄ Βατικάνειας, με τις υπογραφές μόνο των προκαθημένων.
7. Αποδέχεται τη συμπροσευχή και συναποδοχή των αιρετικών, προσκαλώντας τους ως παρατηρητές.
8. Αρνείται τη σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου με την απαράδεκτη αιτιολόγηση της τάχα μη συμμετοχής των Δυτικών αιρετικών.
9. Αρνείται να επικυρώσει επίσημα τις αντιπαπικές Η΄ και Θ΄ Συνόδους ως Οικουμενικές, που στη συνείδηση του πιστού πληρώματος ήδη από αιώνων είναι.
10. Διαγράφει από το εκκλησιαστικό λεξιλόγιο το επίθετο «αιρετικός».
Γιατί δεν το φωνάζουμε δυνατά και παντού ότι η αίρεση προσφέρει ανύπαρκτο Θεό – είδωλο και συνεπώς εμποδίζει τη Σωτηρία;
Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο και η μεγάλη επιμονή των Πατέρων και των αποτειχισμένων από την αίρεση.
Γιατί δεν φανερώνουν όλοι το αυτονόητο, ότι η απομάκρυνση από την αίρεση δεν αποτελεί σχίσμα αλλά προφυλάσσει από σχίσμα;
Γιατί παρερμηνεύουν επίσκοποι αγίους Πατέρες και Κανόνες σαν να απευθύνονται σε άλογα πρόβατα;
Γιατί ο εχθρός αν και λέει απίστευτες ανοησίες παρουσιάζεται ενωμένος και προχωρά ενώ ο ορθόδοξος κόσμος διαιρεμένος και στάσιμος αν όχι σε οπισθοχώρηση;
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί,
τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Πολιτικοοικονομική κατάσταση με μνημόνια και ΕΕ, Μάθημα των Θρησκευτικών, Έμφυλες ταυτότητες, Νέο Σύνταγμα, μεταναστευτικό, Κυπριακό, Σκόπια, Θράκη, Ήπειρος, Αιγαίο, "Νέα Εποχή" και Οικουμενισμός, είναι συγκοινωνούντα δοχεία και αν δεν υπάρξει καθολική αντίσταση, τελειώνουμε. Ελλάς και Ορθοδοξία θα διασώζεται στα βουνά και στα λαγκάδια μέσα σε τρύπες και πιθάρια μέχρι να γίνει κάποτε, ίσως σε αιώνες, νέα επανάσταση από τη μαγιά που θα φουσκώσει.
Αν δεν υπάρξει καθολική αντίσταση εδώ και τώρα, ας μην περιμένουμε τη Θεία Χάρη να βοηθήσει διότι εμείς οι ίδιοι θα την έχουμε ελεύθερα απομακρύνει. Τότε, ιστορικά έναν τρόπο μόνο Θείας επαναφοράς γνωρίζουμε: Την καταστροφική πλην όμως πατρική επώδυνη σύνθλιψη των ανομημάτων. Τότε με βαρύ τίμημα όλα συνέρχονται, μηδενίζουν, επαναπροσδιορίζονται και ξαναρχίζουν. Οι πνευματικοί νόμοι ενεργούν και ενεργούν καλώς.
Ας μην αφήσουμε το μέλλον σε τόσο ακραίες καταστάσεις που έρχονται ταχύτατα. Τόσα που πάθαμε είναι υπεραρκετά για να αλλάξουμε ρότα και να πέσουμε στα μαλακά.
Ο ελληνικός λαός αν δεν μετανοήσει θα πληρώσει μεγάλο τίμημα. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα να νοήσει, να συνειδητοποιήσει σε τι επικίνδυνους ατραπούς έχει οδηγηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό είναι και το δυσκολότερο που κάνει την αφύπνιση από τον υλιστικό λήθαργο σχεδόν αδύνατη.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του!
Ο Α.Κ. Σαραντίδης είναι δάσκαλος στην Καβάλα και πολιτικός επιστήμων