Εμείς ας μετανοούμε...

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΟΔΥΝΗΣ.

Ἡ ἐποχὴ μᾶς εἶναι ἡ ἐποχὴ τῆς ὀδύνης. Τὴν ὀδύνη τὴ δοκιμάζουμε ὅλοι στὸ πετσί μας. Αὐτὸ ποὺ ἴσως πολλοὶ ἀπὸ μᾶς δὲν κατανοοῦμε, εἶναι γιατί συμβαίνουν ὅλα αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν στὴν ἐποχή μας. Μόνο ἡ πνευματικὴ μελέτη τῆς Γραφῆς θὰ μᾶς βοηθήσει  νὰ καταλάβουμε γιατί συμβαίνουν ὅλα αὐτὰ τὰ γεγονότα ποὺ γεμίζουν τὴν ψυχή μας μὲ πικρία, ἐξαιτίας τοῦ παραλογισμοῦ τους. Ἡ μελέτη τοῦ Εὐαγγελίου, μὲ τὴν ἑρμηνεία τῆς Ἐκκλησίας. 

Εἶναι ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ξέρουν στὸ βάθος τί συμβαίνει. Δὲν χρειάζεται φιλοσοφία. Ἁπλὰ νὰ ἀκοῦμε μὲ προσοχὴ τὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς στὶς ἐκκλησίες φτάνει. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι θεωρίες δὲν εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶναι, ὅπως εἶπε , ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή.

Ἡ ἐποχὴ τῆς ὀδύνης εἶναι ἡ ἐποχὴ τῆς ἀνομίας. Ἡ ἀνομία ἔχει ὅλη τὴν ὑλικὴ δύναμη. Κανεὶς δὲν ὑπερασπίζεται τὴ νομιμότητα. Ὁ ἄνομος ἔχει ὅλη τὴν ὑλικὴ δύναμη στὰ χέρια του. Ὁ ἄνομος δὲν κρύβεται πιά. Κάνει φανερὰ αὐτὸ ποὺ θέλει, γιατί ἔχει τὴ δύναμη νὰ τὸ κάνει. Τὸ μόνο ὅπλο ποὺ μένει στὸ λαὸ εἶναι ἡ πνευματικὴ δύναμη, ἡ πίστη στὸ Θεό.     

Ἡ νομιμότητα ὡστόσο , ἀπὸ τὰ ἀρχαία χρόνια ἀκόμα, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Σόλωνα, ἔχει τὰ ἐντεταλμένα ὄργανα νὰ τὴν ὑπερασπίζονται ἀπὸ τὸν φεουδάρχη.
Ὁ λαὸς περιμένει ἀπὸ τὰ ὄργανα τοῦ κράτους νὰ....ὑπερασπιστοῦν τὴ νομιμότητα ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὴν καταδολιεύτηκαν. 

Οἱ πάντες γνωρίζουν ὅτι ἡ  ἀπαίτηση τοῦ φεουδάρχη δὲν εἶναι νόμιμη.

Καμιὰ πολιτισμένη νομοθεσία στὸν κόσμο δὲν νομιμοποιεῖ τὴν ἀποπληρωμὴ τῶν χρεῶν, ἀκόμα καὶ τῶν νομίμων χρεῶν, μὲ τὴ ζωὴ τοῦ χρεώστη, ὅπως γίνεται σήμερα μὲ τὶς ἀπαιτήσεις τῶν τοκογλύφων εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.  Ὁ φεουδάρχης φέρεται σὰν νὰ ἔχει δικαίωμα ζωῆς καὶ θανάτου στὸν λαό, ποὺ μπῆκε κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ νέου ἀποικιοκράτη.

Ποιὸς ἔβαλε τὸν λαὸ στὴ θέση τοῦ δούλου καὶ τοὺς τοκογλύφους στὴ θέση τοῦ  φεουδάρχη καὶ τοῦ ἀποικιοκράτη;  Ἡ ὑπεράσπιση τῆς νομιμότητας εἶναι πνευματική. Ὁ λαὸς περιμένει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ἡγεσία νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴν νομιμότητα καὶ τὸ δίκαιο.

 Ἡ ἐποχὴ μᾶς προφητεύθηκε ἀπὸ αἰῶνες. Ὅλα τὰ προφητικὰ βιβλία μιλοῦν γὶ΄ αὐτήν. Πολλοὶ πιστεύουν ὅτι εἶναι ἡ τελευταία ἐποχή. Ἡ ζωὴ θὰ ἐκλείψει ἀπὸ τὸν πλανήτη, ἂν δὲν γίνει κοινὴ συνείδηση ὅτι ὁ κίνδυνος εἶναι ὑπαρκτὸς καὶ ὅτι μπορεῖ ὁ καθένας νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴν ἀξία τῆς ζωῆς.

 Ἡ μάχη εἶναι μὲ τὶς ἀρχὲς καὶ τὶς ἐξουσίες τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου. Δεῖτε πὼς περιγράφει τὴ μάχη αὐτὴ τὸ Εὐαγγέλιο: Ὅταν δεῖτε , λέει τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως στὸν τόπο , ὅπου εἶναι ὁ ἅγιος τόπος τοῦ Θεοῦ, νὰ μὴν μᾶς πλανέψουν νὰ ζητᾶμε ἔξω ἀπὸ μᾶς τὴ σωτηρία. 
Ἡ ἐρήμωση ἦρθε μέσα στὴν καρδιά μας. 
Εἶναι ἡ ἐρημία ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέσα μας.

 « Τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου δὲν εἶναι συγκαλυμμένο παρὰ μόνο σ΄ αὐτοὺς ποὺ θεληματικὰ βαδίζουν πρὸς τὴν καταστροφή.  Ὁ σατανᾶς, ὁ θεὸς αὐτοῦ του αἰώνα, ἔχει τυφλώσει τὴ σκέψη αὐτῶν ποὺ δὲν πιστεύουν, ὥστε νὰ μὴν μποροῦν νὰ δοῦν τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου ποὺ ἀποκαλύπτει τὴ δόξα τοῦ Χριστοῦ……

Ὁ Θεὸς ποὺ εἶπε μέσα στὸ σκοτάδι νὰ λάμψει φῶς, αὐτὸς ἔλαμψε  μέσα στὶς καρδιές μας καὶ μᾶς φώτισε νὰ γνωρίσουμε τὴ δόξα του στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ»  (Ἀπόστολος Παῦλος).

Ἐμεῖς ἔχουμε ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό. Γι’  αὐτὸ δὲν χάνουμε τὸ θάρρος μας. Ὅταν τὰ πράγματα εἶναι ἄσχημα ὅπως τώρα, ὁ Κύριος παίρνει τὸ τιμόνι στὰ χέρια Του!

Τοῦ Μόσχου Ἐμμανουὴλ Λαγκουβάρδου            
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr