.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Δεν ήρθαμε στη ζωή να γίνουμε δούλοι, καμίας κατάστασης...



Δεν πρέπει να απολυτοποιούμε στη ζωή τίποτα. 

Δεν ήρθαμε στη ζωή για να γίνουμε δούλοι καμίας κατάστασης

ούτε της δουλειάς, 
ούτε των χρημάτων, 
ούτε του γάμου, 
ούτε της φιλοσοφίας ιδεών. 

Άνθρωποι έγκλειστοι σε νοοτροπίες που πνίγουν την εν Χριστώ ελευθερία, 
είναι υπόδουλοι της κοσμικότητας, 
και δεν θα μπορέσουν να συναντήσουν ποτέ το πρόσωπο του Θεού...

Πάτερ Αθανάσιος Μυτιληναίος

Ετικέτες ,