.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Μία προσευχή στην Παναγία του Γεννάδιου Σχολάριου



Ω Μακαρία Παρθένε, κεχαριτωμένη Μαρία, υπερευλογημένη, στολίδι του ανθρώπινου γένους, χαρά των αγγέλων, αγαλλίαμα όλης της πλάσης, κορωνίδα των αρετών, εικόνα του Θεού πανέμορφη, καλότατη βασίλισσα, εγκωμιάζουμε την αγιωσύνη Σου.

Σου χρωστούμε χάριτες γιατί συνέργησες και διακόνησες στη λύτρωσή μας.

Σε παρακαλούμε, λοιπόν, Υπεραγία Θεοτόκε, δέξου τη δέησή μας και διαβίβασέ την στον Υιό Σου, τον Κύριο Ιησού Χριστό, και δι’ αυτού στον Θεό Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα…

Αν ακούει τους αμαρτωλούς, που μετανοούν, ο Θεός πως δεν θ’ ακούσει τις δικές Σου πρεσβείες;

Σπεύσε, σπλαγχνικότατη μητέρα του Ιησού μας και απάλλαξέ μας από τους φόβους και τους πόνους μας.

Δώσε μας σταθερή μετάνοια. Έγνοια για τη σωτηρία μας.

Αναπλήρωσε ό,τι μας λείπει από τη μακροχρόνια κακία μας. Έχομε την ελπίδα ότι δεν θα μας εγκαταλείψεις για την πολλή Σου ευσπλαχνία, ω κεχαριτωμένη και ευλογημένη Παναγία Δέσποινα.

Γεννάδιος Σχολάριος