Ζούσε ένας μοναχός. Στα νιάτα του διάβασε το Ευαγγέλιο και έτσι η καρδιά του πυρπολήθηκε με την επιθυμία να βρει τον Χριστό, ότι παραιτήθηκε από τον κόσμο πήγε στο μοναστήρι.
Σε αυτό έμαθε την υπακοή και την παραίτηση από τη θέλησή του, αλλά δεν βρήκε τον Χριστό. Στη συνέχεια έζησε στη μοναξιά, έμαθε σιωπή και προσευχή, αλλά ακόμη και εκεί Χριστός δεν βρήκε - όπως και πριν, το μυαλό του κουράστηκε και από τις διαφορές σκέψεις. Στο τέλος μπερδεύτηκε
Αλλά όταν έκοψε τις σκέψεις, τότε στην καρδιά του μόνο μια σκέψη παρέμεινε - για τον Χριστό. Όταν έκοψε την επιθυμία, υπήρχε μόνο μία επιθυμία - να είναι με τον Χριστό. Όταν έκοψε το πάθος - μόνο η Αγάπη άρχισε να ζει μέσα σ 'αυτό - στον Χριστό.
Κοίταξε στον ουρανό - είδε τον Χριστό παντού, περπάτησε στη γη - περπάτησε με τον Χριστό και οπουδήποτε ήταν – ζούσε μόνο τον Χριστό. Και ολόκληρη η γη για αυτόν τον μοναχό ήταν ένας Χριστός, και όταν ο μοναχός πέθανε, συμμετείχε μαζί Του και στον Ουρανό.
Ο παλιός μοναχός είπε:
«Η ολότητα της ψυχής που μεταμορφώθηκε από τον Χριστό είναι η αρχή σε μας της αιώνιας ζωής».
ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΑΘΩ