.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

"Ουρανός" μια νέα πατρίδα...



Ο Χριστός ανελήφθη στους ουρανούς, φανερώνοντας ποια είναι πλέον η θέση του ανθρώπου. Η ανθρώπινη φύση υιοθετείται από τον Θεό. Τώρα γνωρίζουμε οτι η ιστορία του κάθε ανθρώπου δεν τελείώνει στο χώρο και τον χρόνο, στις αισθήσεις και τις νοήσεις, αλλα πέρα απ ολα αυτά, σε κάτι πιο υπαρκτικά αληθινό, στον "ουρανό". 
Η φοβερή όμως εικόνα της σημερινής εορτής, είναι οι νεφέλες που καλύπτουν την ανάληψη του Χριστού. Δηλαδή ο Θεός κρύβει τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν θέλει να επιβληθεί αλλά να αναγνωριστεί. Φεύγει και χάνεται, για να τον αναζητήσουμε. Θέλει η σχέση μαζί του να μην είναι νοητικό συμπέρασμα ή αποτέλεσμα μεταφυσικής απειλής και εκφοβισμού, αλλά πράξης ελευθερίας, πίστεως και αγαπητικής εμπιστοσύνης. 
Γι’ αυτό σήμερα μας κρύβεται για να τον ψάχνουμε αιώνια, με οτι αυτό σημαίνει για την ανάπτυξη της ύπαρξης μας.