.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Σε αντιμετωπίζουν όπως εσύ επέτρεψες...

Μην ξεχνάς ποτέ, ότι στην ζωή σε αντιμετωπίζουν, όπως εσύ επέτρεψες να σε βλέπουν και να σου φέρονται. Άρχισε να μιλάς. Μην φοβάσαι να πεις αυτό που νιώθεις και αισθάνεσαι. Ευγενικά και όμορφα, αρκεί να το πεις. 
Εάν ο άλλος θυμώσει μαζί σου, δεν είναι δικό σου πρόβλημα. Εσύ πρέπει να είσαι ειλικρινής. 
Τότε θα δεις, ότι με το καιρό και όσο σθεναρά το υποστηρίζεις, θα αρχίσουν σιγά σιγά να σε σέβονται και εκτιμούν περισσότερο, να σε υπολογίζουν. Και μην φοβάσαι θα δεις, ότι τίποτα κακό δεν θα συμβεί, ούτε θα αναγκαστείς να μαλώσεις με όλους, γιατί στην ουσία εσύ επιτρέπεις και απαγορεύεις συμπεριφορές. 
Οι άλλοι είναι οι καθρέπτες της δικής σου άποψης για τον εαυτό και την ζωή σου.