Ο Άγιος Παίσιος έλεγε πως η γκρίνια είναι κατάρα στην ζωή μας. Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Πολλοί μου λένε, «πάτερ η καθημερινότητα μου είναι κόλαση». Και τους απαντώ «μα πως να μην είναι, όταν από το πρωί που ξυπνάς δεν σκέφτεσαι και δεν λες τίποτα όμορφο, φωτεινό, αισιόδοξο, ελπιδοφόρο;».
Οι περισσότεροι από εμάς ξεκινάμε την μέρα μας, με γρίνια, «ουφ, πως θα περάσει και η σημερινή μέρα….ωχχ ποιος πάει τώρα στην δουλειά…πως θα δω τα μούτρα του τάδε στο γραφείο, θα με πεθάνει η ζέστη, θα με διαλύσει το κρύο, θα έχει κίνηση και θα νευριάσω, έχω τόσα θέματα να αντιμετωπίσω, κ.α πολλά. …..».
Όμως ο τρόπος που ξυπνάμε το πρωί σε μεγάλο ποσοστό καθορίζει το υπόλοιπο της ημέρας μας.
Θα πρότεινα λοιπόν, να δοκιμάσουμε, να κοιμόμαστε όσο πιο νωρίς μπορούμε, ώστε να δώσουμε στο εαυτό μας, την δυνατότητα να ξυπνήσει νωρίτερα πριν πάει ή αρχίσει την δουλειές του. Και αφού σηκωθούμε να δοξάσουμε τον Θεό που μας χάρισε ακόμη μια μέρα με τις χαρές και δυσκολίες της. Έπειτα να δώσουμε μια κίνηση στο σώμα μας, ακόμη κι αν είναι ένα απλό τέντωμα, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε με ένα σώμα που όλη νύχτα έμεινε σε ακινησία.
Μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι ένα Ον εν κινήσει προς την Βασιλεία του Θεού, δεν φτιάχτηκε για την ακινησία αλλά για την εξέλιξη, για αυτό και αρρωσταίνει σε νοητικές, ψυχικές και σωματικές στατικότητες, μη δηλαδή εξελίξιμες καταστάσεις.
Έπειτα να πιούμε ένα ρόφημα που θα μας βοηθήσει να ξυπνήσουμε λιγάκι.
Αυτό το πρότεινε ο Γέροντας Ιωσή ο Ησυχαστής. Εκεί το άκουσα και εγώ. Και μετά μπορούμε να αρχίσουμε να λέμε για λίγα λεπτά την «Ευχή του Ιησού» μαζί με δοξολογία και ευχαριστία.
Νομίζω ότι με αυτό τον πρωινό πρόγραμμα η ζωή μας θα κατακλειστεί από την θετική-αγιαστική παρουσία του Παρακλήτου Πνεύματος που μόνο ομορφιά και φως μπορεί να χαρίσει στην ζωή μας.