.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΣΗΚΩΣΕ τόν ΣΤΑΥΡΟ σου!

"Εί τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τόν σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι" (Ματθαίου, 16, 24).

Σηκώνω τόν σταυρό μου σημαίνει: Τά δέχομαι καί τά υπομένω όλα αγόγγυστα. 
Όσα κι άν μου συμβούν στήν ζωή μου. Δυσάρεστα, λυπηρά, πικρά, κοπιαστικά, καταθλιπτικά. 

Σηκώνω τόν σταυρό μου σημαίνει: 
Έχω χρέος νά σηκώνω όχι μόνο τούς σταυρούς πού μου προκαλούν οι άλλοι, ή μου στέλνει η πρόνοια του Θεού, αλλά καί τούς σταυρούς που προκαλώ ό ίδιος στόν εαυτό μου. 

Άγιος Ιννοκέντιος, Μητροπολίτης Μόσχας