.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Όλα περνούν και μένουν πίσω σου...

«Ό χρόνος συνοδεύει τη ζωή και την κατευθύνει στό θάνατο. 

"Οπως οι επιβάτες των πλοίων οδηγούνται αυτομάτως στο λιμάνι, έστω κι αν κοιμούνται και δεν το αντιλαμβάνονται, έτσι και κάθε άνθρωπος με το πέρασμα του Χρόνου, σαν με μια συνεχή και ακατάπαυστη κίνηση, οδηγείται στο τέλος του. 

Κοιμάσαι και ο Χρόνος σε παρατρέχει. 

Είσαι ξυπνητός κι έχεις φροντίδες, άλλα ή ζωή δαπανάται, έστω και αν αυτό διαφεύγει την αντίληψη μας. 

"Ολοι τρέχουμε κάποιο δρόμο, 
σπεύδοντας ό καθένας προς το τέλος του... 

"Ολα περνούν και μένουν πίσω σου... 

Τέτοια είναι ή ζωή. 

Ούτε οι χαρές της είναι μόνιμες ούτε οί λύπες της διαρκείς. 

Και ό δρόμος δεν είναι δικός σου, ούτε τα παρόντα δικά σου».


Μέγας Βασίλειος,Όμιλία εις Ψαλμόν 1, 4, Ρ.G. 29, 220 D-21Α

panagia-ierosolymitissa.blogspot.com