.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ψευδομακεδονική Εκκλησία, από τα συλλείτουργα στο Αυτοκέφαλο

ΆΡΘΡΟ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΕΊ ΓΙΑ KATANIXI.GR
Χωρίς καμία αντίδραση.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: KATANIXI.GR

Οι εξελίξεις γύρω από το θέμα της αποκατάστασης της ευχαριστιακή κοινωνίας με την σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων είναι καταιγιστικές. Χρειάστηκε μια γεμάτη, δίωρη ομιλία του π. Θεοδώρου Ζήση για να κατανοήσουμε τα ακατανόητα. 

Πώς φτάσαμε από την αντικανονική παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπέρ της Εκκλησίας των Σκοπίων στην παραχώρηση ευρύτερης αυτονομίας στην Εκκλησία αυτή από τη μητέρα Εκκλησία της Σερβίας, στα συλλείτουργα και όχι μόνο, αλλά και στην ανακήρυξη τελικά Αυτοκεφάλου για την Εκκλησία αυτή, είναι απορίας άξιον! Για ποιο λόγο, για ποια αιτία, με ποιο παρασκήνιο έπρεπε τώρα να προχωρήσει η εξέλιξη αυτή;

Το πώς, βέβαια, από την προ 25ετίας πάγκοινη άρνηση όλων των Ελλήνων, Εκκλησίας και Πολιτείας, να αναγνωριστεί το ψευδομακεδονικό κράτος, φτάσαμε στην αναγνώρισή του με τη Συνθήκη των Πρεσπών και με το όνομα Βόρεια Μακεδονία (κατ’ ουσίαν Μακεδονία) και τώρα στις νέες εκκλησιαστικές Πρέσπες, με την συνεργασία Οικουμενικού Πατριαρχείου και Σερβίας, χωρίς καμία αντίδραση από την Εκκλησία της Ελλάδας (που πολύ εύστοχα κάποιοι την χαρακτηρίζουν ως το νέο μέλος του ΝΑΤΟ), είναι κάτι που εξηγείται ηθικά και πνευματικά. Με τον ίδιο τρόπο που στην συνείδησή της πλειοψηφίας το Ευαγγέλιο δεν ισχύει στην εποχή μας, η αμαρτία η παλιά δεν είναι πια αμαρτία, το δόγμα είναι κάτι το παρωχημένο και η Εκκλησία δεν είναι έτσι όπως την ξέραμε, Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική. Με τον ίδιο τρόπο καταλήξαμε να αποδεχόμαστε εμείς οι ίδιοι οι Έλληνες αλλά και οι λοιποί συμ-μέτοχοι της ρωμιοσύνης ότι και η Μακεδονία δεν είναι μια και ελληνική. 

Είναι πάγια θέση μας ότι, όπως η Εκκλησία είναι μια και είναι ορθόδοξη, έτσι και η Μακεδονία είναι μια και είναι ελληνική. Αλλά πλέον έχουμε κατανοήσει ότι είναι πάγια τακτική τους το “διαίρει και βασίλευε”, η κατάτμηση των Βαλκανίων και των ορθοδόξων κρατών. Τώρα η Μακεδονία. Αύριο η Θράκη, το Κόσσοβο, το Μαυροβούνιο;

Φυσικά με τον ίδιο τρόπο που αναγνωρίστηκε ένα ψευδοκράτος και μία ψευδοεκκλησία με το όνομα Μακεδονία (ανήκουστο!) χωρίς καμία αντίδραση, με τον ίδιο τρόπο που γίνονται ενώσεις με σχίσματα αυτοχειροτόνητων και καθαιρεμένων χωρίς καμία αντίδραση, με τον ίδιο τρόπο θα γίνει και το κοινό πασχάλιο, το κοινό ποτήριο και τελικά η ένωση με τους αιρετικούς!

Χωρίς καμία αντίδραση; 

Μη γένοιτο!


Αυτό που ίσως δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι απλώς μια χαλάρωση ηθική και πνευματική ή απιστία. Αλλά είναι η εξοικείωση και η αφομοίωσή μας, η εκούσια ή ακούσια προσχώρησή μας σε μασονικά και οικουμενιστικά πιστεύματα και δοξασίες. Οι εκκλησιαστικοί και πανεπιστημιακοί θώκοι βρίθουν μασόνων οικουμενιστών και βλάσφημων αιρετικών. Ο μασονοκίνητος Οικουμενισμός είναι η αιτία όλων των κακών και η συνοδική καταδίκη του η σωτηρία. Μέχρι τότε η ιεροκανονική Αποτείχιση, μακριά από σχίσματα, είναι ο κολοφώνας της επιβεβλημένης αντίδρασης.

Χριστός Ανέστη!