.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἀλλά τό «κοινό ποτήριο» εἶναι γεγονός. Ἁπλά περιμένουν νά «ὡριμάσουμε»...


Ὑπάρχει ἕνας καθηγητὴς τῆς Νομικῆς γνωστός, ὁ Κώστας Μπέης. Λέει λοιπόν, ὅτι κάποια φορὰ κάναμε κάποια οἰκουμενικὴ συνάντηση στὴ Σύρο, Παπικοί, Προτεστάντες, μιὰ ὀρθόδοξη χορωδία, μιὰ παπικὴ καὶ στὸ τέλος ὁ Παπικὸς Ἐπίσκοπος βουτοῦσε τὴν ὄστια μέσα στὸν οἶνο, στὸ ''αἷμα Χριστοῦ'', καὶ μᾶς κοινώνησε ὅλους. Κι ἦταν ''χαρὰ Θεοῦ''...

Ὑπάρχει κοινὸ ποτήριο ἢ δὲν ὑπάρχει καὶ μᾶς κοροϊδεύουν; Ἔχει γίνει ἤδη ἡ Ἕνωση ἢ δὲν ἔχει γίνει; Ὑπάρχουν καταγγελίες ἀπὸ ἀξιοπίστους μοναχοὺς κληρικοὺς ποῦ ἐπισκέπτονται μητρόπολη Ἰταλίας. Μοῦ τὰ στέλνουνε τώρα καὶ φανερώνονται...

Καὶ ἔγινε τὸ κοινὸ ποτήριο, γιατί τὸ θέλει τὸ Φανάρι καὶ τὸ ἀνέχονται οἱ Ἐπίσκοποι καὶ κατὰ δεύτερο λόγο οἱ πιστοί. Ἂν δὲν τὸ ἀνεχόταν τὸ Φανάρι, ἂν δὲν τὸ προωθοῦσε «διπλωματικά», θὰ εἶχε ἀντιδράσει σ’ αὐτὲς τὶς καταγγελίες. Ὅπως ἐπεμβαίνει σὲ θέματα διοικητικὰ καὶ παπικῶ τῷ τρόπῳ καθαιρεῖ Ἀρχιεπισκόπους ἢ τιμωρεῖ ἄλλους κληρικούς, ἔτσι καὶ στὰ κορυφαῖα αὐτὰ θέματα τῆς Πίστεως θὰ ἐπενέβαινε...

Ἀλλὰ τὸ «κοινὸ ποτήριο» εἶναι γεγονός. Ἁπλὰ περιμένουν νὰ «ὡριμάσουν» λίγο ἀκόμα οἱ περιστάσεις. Τὴν ὀρθόδοξη συνείδηση τὴν ὡριμάζουν, τὴν χτυποῦν, ὅπως ὁ ψαρὰς τὸ χταπόδι, γιὰ νὰ τρώγεται καὶ νὰ χωνεύεται, γιατί ὅταν εἶναι γνήσια, εἶναι ἀχώνευτη...

Μαρτυρία του Πρωτ. Θεόδωρου Ζήση