.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἀπορία κατηχουμένου: Μπορεῖ ὁ ὁποιοσδήποτε, ἐντελῶς ἀπροϋπόθετα, νά γίνει ἱερεύς;


25η Ἰανουαρίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὑποδείγματος ἱερωμένου.

Γράφει ο Φώτιος Μιχαήλ, ιατρός

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἀπαντᾶ μονολεκτικά καί ἁπόλυτα: Ὄχι.

Ἀπροϋπόθετα δέν μπορεῖ κανένας νά γίνει παπάς.

Συνοδικῶς οἱ ἅγιοι Πατέρες, θεοπνεύστως ἑρμηνεύοντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ξεκαθάρισαν λεπτομερῶς τίς προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί ὥρισαν μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τά λεγόμενα κωλύματα ἱερωσύνης.

Δηλαδή, ποιά ἁμαρτήματα στέκονται ἀξεπέραστα ἐμπόδια στό νά γίνει κάποιος παπάς (πορνεία, μοιχεία, τοκογλυφία, μαγεία, φόνος κ.α.).

Τά κωλύματα αὐτά περιγράφονται σέ Ἱερούς Κανόνες, δηλαδή ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι Ἱεροί Κανόνες δέν ἐπιδέχονται καμμία ἁπολύτως οἰκονομία ἤ παραχώρηση. Μέ ἄλλα λόγια, ἐάν ὑποψήφιος πρός ἱερωσύνη παρουσιάζει κάποιο κώλυμα, τότε, ἐν μετανοίᾳ βεβαίως, μπορεῖ καί ἅγιος νά γίνει, ἀλλά ἱερεύς δέν μπορεῖ νά γίνει.

Προφήτευε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ἔρχονται καιροί, πού θά ψάχνετε γιά νά βρῆτε παπᾶ».

Ὄχι βέβαια γιατί θά λείπουν οἱ ρασοφόροι, ἀλλά, γιατί οἱ ἄξιοι θά εἶναι λιγοστοί.

Συνεπῶς, ἄς εἶναι οἱ ἱερεῖς μας ὀλιγάριθμοι, δέν πειράζει. Νά εἶναι, ὅμως, κατά πῶς ὥρισαν θεοπνεύστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Ἄξιοι.

Ἡ Ἐκκλησία μας, πού εἶναι θεραπευτήριο μέγα καί μοναδικό, τούς θέλει ἰατρούς θεραπευτές. Θέλει τούς ἱερεῖς θεούμενους, θεραπευμένους· γιά νά μποροῦν καί ἐκεῖνοι μέ τήν σειρά τους νά ὁδηγοῦν στήν θέωση τά ἀδέλφια τους, νά θεραπεύουν τό ποίμνιό τους.

Φώτιος Μιχαήλ

25.01.2025

(Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὑποδείγματος ἱερωμένου)