ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΝ ΞΥΠΝΟΥΣΑΤΕ ΑΥΡΙΟ
ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΗΤΑΝ ΑΠΛΑ... ΦΕΥΓΑΤΟ;
Γράφει ο Γεώργιος Κων/πολίτης
Δεν δυσλειτουργεί. Δεν υπάρχουν οθόνες σφάλματος. Δεν υπάρχουν προειδοποιήσεις διακοπής. Μόλις έφυγε το διαδίκτυο, εξαφανίστηκε, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Δεν υπάρχει Wi-Fi. Δεν υπάρχουν δεδομένα. Χωρίς αντίγραφα ασφαλείας. Χωρίς σανίδες σωτηρίας.
Μπορεί να γελάσετε και να το απορρίψετε ως δυστοπική φαντασία. Αλλά ξανασκεφτείτε το. Το διαδίκτυο δεν είναι μόνο το μέρος όπου παρακολουθείτε βίντεο ή κομπάζετε για την πολιτική, είναι το αόρατο νευρικό σύστημα που κρατά ολόκληρο τον πολιτισμό μας ενωμένο.
Ξεσκίστε το και ο κόσμος δεν σταματά απλά. Ξετυλίγεται. Καταρρέει.
Ας το περπατήσουμε, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα. Αυτό είναι το χρονοδιάγραμμα της τελικής κατάρρευσης, και της αναγέννησης ενός άγριου κόσμου.
Ώρα Μηδέν: Ο Παγκόσμιος Λήθαργος
Στις 6 π.μ., πιάνετε το τηλέφωνό σας. Χωρίς μηνύματα, χωρίς ειδοποιήσεις, δεν υπάρχουν νέα, απόλυτη σιωπή. Κάνετε επανεκκίνηση, ελέγξτε το δρομολογητή.... τίποτα. Δοκιμάζετε την τράπεζά σας, το email σας, τον καιρό, κενές οθόνες παντού.
Βγαίνετε έξω για τον πρωινό σας καφέ. Βλέπεις θυμωμένα πρόσωπα. Η συσκευή ανάγνωσης καρτών είναι εκτός λειτουργίας. Ο ταμίας ψάχνει με μια αριθμομηχανή σαν να είναι ένα εξωγήινο λείψανο από μια ξεχασμένη εποχή.
Τα μετρητά είναι και πάλι βασιλιάς, αλλά ποιος τα μεταφέρει; Το “ασφαλές” ψηφιακό πορτοφόλι σας είναι πλέον ένα άχρηστο μουσειακό κομμάτι.
Πρώτη μέρα: Ο αστικός πανικός
Προσπαθείτε να οδηγήσετε στη δουλειά. Οι Χάρτες Google είναι νεκροί. Apple CarPlay; Τούβλο. Περιπλανιέστε στην πόλη σαν χαμένος εξερευνητής, καθοδηγούμενος μόνο από πινακίδες δρόμου και απελπισία.
Μέχρι να φτάσετε, το γραφείο σας είναι μια εμπόλεμη ζώνη σύγχυσης. Χωρίς μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Δεν υπάρχουν διακομιστές αρχείων. Χωρίς σύννεφο. Οι συσκέψεις ακυρώθηκαν. Οι λειτουργίες πάγωσαν.
Οι τράπεζες σε όλο τον κόσμο παγώνουν εν μία νυκτί. Τα ΑΤΜ εμφανίζουν κρυπτικούς κωδικούς σφάλματος. Τα νοσοκομεία έχουν παραλύσει. Αρχεία ασθενών κλειδωμένα στο ψηφιακό καθαρτήριο. Τα φαρμακεία δεν μπορούν να επαληθεύσουν τις συνταγές.
Τα αεροδρόμια ακινητοποιούνται. Αεροπλάνα καθηλωμένα. Τα φορτηγά πλοία παρασύρονται άσκοπα στην ανοικτή θάλασσα, επειδή τα δρομολόγια των λιμένων ήταν μόνο online. Οι οδηγοί φορτηγών παρκάρουν σε σύγχυση, χωρίς GPS, χωρίς οδηγίες αποστολής.
Σε μια μέρα, το παγκόσμιο εμπόριο θρυμματίζεται, όπως ένας γυάλινος πύργος χτυπημένος από ένα σφυρί.
Πρώτη εβδομάδα: Η κατάρρευση της εφοδιαστικής αλυσίδας
Τα Σούπερ Μάρκετ καταρρέουν πρώτα. Τα ράφια είναι γυμνά μέσα σε ώρες, καθώς τρομοκρατημένα πλήθη εξαφανίζουν τα αποθέματα. Οι γροθιές πάνω από τα κονσερβοποιημένα φασόλια γίνονται φυσιολογικές. Οι γείτονες στρέφονται ο ένας στον άλλο για σακούλες ρυζιού και φιάλες νερού.
Τα αγροκτήματα παραπαίουν στη συνέχεια. Οι ελκυστήρες με καθοδήγηση GPS και τα αυτοματοποιημένα συστήματα άρδευσης σταματούν.
Οι αγρότες καταφεύγουν σε ακατέργαστα εργαλεία, απελπισμένοι να σώσουν ότι μπορούν. Η σύγχρονη ag-tech (Γεωργική τεχνολογία ) δεν γίνεται τίποτα περισσότερο από ακριβά παλιοσίδερα. Οι καλλιέργειες μαραίνονται.
Οι χρηματιστηριακές αγορές αποσυντίθενται. Ολόκληρες περιουσίες εξατμίζονται εν μία νυκτί. Οι ψηφιακοί δισεκατομμυριούχοι ξυπνούν ως άποροι. Συντάξεις, συνταξιοδοτικές αποταμιεύσεις, εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού.
Δεύτερη εβδομάδα: Κοινωνική αποσύνθεση
Χωρίς τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι πόλεις βυθίζονται στο χάος. Οι συζητήσεις μετατρέπονται από αμήχανες σε βίαιες. Οι αστικές ζούγκλες γίνονται κυνηγότοποι.
Οι εθνοτικές πολιτοφυλακές και οι θρησκευτικές φατρίες αυξάνονται. Στην Ευρώπη, ριζοσπαστικοί θύλακες καταλαμβάνουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα.
Στην Ασία, οι μεγαλουπόλεις ξεσπούν σε φυλετικούς πολέμους στους δρόμους. Στη Νότια Αμερική, τα καρτέλ μετατρέπουν τις πόλεις σε οχυρωμένες εμπόλεμες ζώνες.
Αυτός που έχει φαγητό, όπλα και καθαρό νερό τώρα κυβερνά. Οικογένειες ζητιανεύουν, οι πρώην πλούσιοι τώρα ανταλλάσσουν κοσμήματα για ένα σακί πατάτες.
Πρώτος μήνας: Η Παγκόσμια Έξοδος
Αρχίζουν οι μαζικές μεταναστεύσεις. Οι πόλεις αιμορραγούν πρόσφυγες που φράζουν αυτοκινητόδρομους, απελπισμένοι να φτάσουν σε αγροτικές περιοχές που φημολογείται ότι είναι “ασφαλέστερες”. Τα βενζινάδικα στερεύουν. Ταραχές ξεσπούν σε κάθε διασταύρωση.
Οι αστυνομικές δυνάμεις εγκαταλείπουν τις θέσεις τους. Χωρίς ψηφιακές επικοινωνίες, διασκορπίζονται και διαλύονται. Οι στρατιωτικές μονάδες κατακερματίζονται σε τοπικές πολιτοφυλακές, Οι διεθνείς συμμαχίες καταρρέουν καθώς τα έθνη στρέφονται προς τα μέσα, αγωνιζόμενα να διατηρήσουν τη βασική τάξη.
Τα νοσοκομεία γίνονται τάφοι. Η ασθένεια εξαπλώνεται καθώς τα συστήματα υγιεινής αποτυγχάνουν. Χωρίς φάρμακο, δεν υπάρχουν γιατροί πρόθυμοι να εργαστούν χωρίς αμοιβή ή προστασία. Τα πτώματα σαπίζουν στον ήλιο, προσελκύοντας άγρια σκυλιά.
Τρεις Μήνες: Η Νέα Φυλετική Εποχή. Σε όλο τον κόσμο, μικρές κοινότητες σφραγίζονται. Η είσοδος απαιτεί πίστη, ικανότητα και απόδειξη ότι μπορείτε να συνεισφέρετε. Ο αντιπραγματισμός γίνεται η νέα παγκόσμια οικονομία. Σφαίρες, σπόροι, αντιβιοτικά και καθαρό νερό είναι τα μόνα πραγματικά νομίσματα.
Απελπισμένοι άνθρωποι προσκολλώνται σε κάθε “προφήτη” που υπόσχεται ασφάλεια ή εκδίκηση. Κάθε χώρα χωρίζεται σε φυλετικά εδάφη που κυβερνώνται από πολέμαρχους και χαρισματικούς τυράννους.
Στην Ασία και την Αφρική, τα αγροτικά χωριά γίνονται οχυρωμένα οχυρά. Στην Ευρώπη, τα αρχαία κάστρα και τα κτήματα της υπαίθρου βλέπουν μια νέα μεσαιωνική αναβίωση. Στην Αμερική και τον Καναδά, τα πάντα καταρρέουν
Έξι μήνες: Η Μεγάλη Λήθη. Το διαδίκτυο είναι πλέον μια ιστορία φαντασμάτων, ένας ψιθυριστός μύθος γύρω από τις φωτιές. Τα παιδιά το ακούν σαν μύθο χαμένων πολιτισμών.
Οι μεγαλουπόλεις είναι σκελετικά ερείπια. Οι κατάφυτοι αυτοκινητόδρομοι γίνονται πράσινα ποτάμια, πνιγμένα από ζιζάνια και γέφυρες που έχουν καταρρεύσει. Η άγρια ζωή ανακτά προάστια και άδεια αεροδρόμια. Ο πλανήτης αναπνέει ξανά, ανακτώντας αυτό που οι άνθρωποι νόμιζαν ότι τους ανήκε για πάντα.
Η ψηφιακή αλαζονεία της ανθρωπότητας γίνεται μια προειδοποιητική ιστορία. Η “πάντα συνδεδεμένη” υπόσχεση αποκαλύφθηκε ως μια σαγηνευτική παγίδα που μας άφησε μαλακούς, εύθραυστους και απόλυτα εξαρτημένους.
Ένας χρόνος: Η άγρια αναγέννηση
Ένα χρόνο μετά την κατάρρευση, ο κόσμος είναι αγνώριστος. Η παγκόσμια οικονομία έχει χαθεί, το δολάριο, το ευρώ, το γιουάν – όλα άχρηστα......... Κανόνας χρυσού και πυρομαχικών.
Η ιατρική περίθαλψη επιστρέφει στις μεσαιωνικές μεθόδους. Τα βιβλία γίνονται ιερά αντικείμενα. Οι βιβλιοθήκες είναι ιερές. Δεξιότητες όπως η κηπουρική, η κτηνοτροφία και η βασική μηχανική είναι πιο πολύτιμες από οποιοδήποτε πτυχίο κολεγίου ήταν ποτέ.
Όσοι επέζησαν έχουν μεταμορφωθεί. Έχουν μάθει να πολεμούν, να κυνηγούν, να μεγαλώνουν, να υπομένουν. Έχουν μάθει την ωμή αλήθεια οτι χωρίς το διαδίκτυο, ο πολιτισμός δεν ήταν καθόλου πολιτισμός. Ήταν ένα ψηφιακό τσίρκο, τώρα έγινε στάχτη.
Ο τελικός απολογισμός: Από τις στάχτες, ένα νέο είδος ανθρώπου αναδύεται, σκληραγωγημένος, αυτάρκης, οδυνηρά ενήμερος για τον ανελέητο νόμο της φύσης. Κοιτάζουν ο ένας τον άλλον στα μάτια, όχι μέσω φίλτρων. Μετρούν την αξία σε πράξεις, όχι με likes.
Μια παγκόσμια προειδοποίηση : Μην τολμήσετε να πιστέψετε ότι αυτό είναι επιστημονική φαντασία.
Μια μαζική κυβερνοεπίθεση, μια ηλιακή υπερκαταιγίδα ή μια πράξη σαμποτάζ, η καταστροφή των δορυφόρων, θα μπορούσε να σκοτώσει το διαδίκτυο αύριο. Ολόκληρος ο κόσμος, παραπαίει σε αυτόν τον ψηφιακό γκρεμό.
Εάν συμβεί, τα κρυπτονομίσματά σας, η διαδικτυακή σας προσωπικότητα δεν θα σας σώσουν. Μόνο οι δεξιότητες, η κοινότητα, το θάρρος και τα ακατέργαστα ένστικτα επιβίωσης θα έχουν σημασία.
ΕΛΛΗΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΕ, στις πιο δύσκολες ώρες, όταν δεν θα έχεις στήριγμα ανθρώπινο…Έχεις αυτή την φράση: “ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ.”
Επαναλάμβανέ την. Όσο πιο σκοτεινά, τόσο πιο δυνατά. Είναι σπαθί. Είναι φως. Είναι χέρι σωτηρίας.
Μην την λες μηχανικά. Πες την όπως μιλά ένα παιδί στη μάνα του. Με καρδιά. Με πίστη. Με δάκρυ.
ΤΑ ΟΠΛΑ ΣΟΥ: Κράτα επάνω σου Παναγία, Χριστό, Άγιο. Όχι για "γούρι". Για να κοιτάς στα μάτια Αυτόν που δεν θα σε προδώσει.
ΕΝΑ ΣΤΑΥΡΟ. Όχι ως κόσμημα. Ως σύμβολο. Ότι κι αν έρθει, συ μετ’ εμού ει.
ΛΑΔΙ ΑΠΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΜΟ: Άλειφε μέτωπο, καρδιά, στόμα. Μην ντρέπεσαι, θα δεις τι δύναμη έχει όταν όλα τα άλλα καταρρέουν.
ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ: Αν θυμηθείς Τον Χριστό όταν δεν έχεις άλλη επιλογή, θα είναι αργά. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΛΕΙΣ ΤΩΡΑ στην καρδιά σου. Όχι σαν "εικόνα". Αλλά σαν Ζωντανό Χριστό που ζει μέσα σου και σου μιλάει. "Κύριε, πάρε με στα χέρια Σου από τώρα. Ότι έρθει, να το ζήσω μαζί Σου."
Δεν είσαι μόνος. Δεν είσαι χαμένος. Δεν είσαι εγκαταλελειμμένος. Αν έχεις Χριστό, ακόμα κι αν σε κυνηγούν, ακόμα κι αν σε χτυπούν, δεν μπορεί κανείς να αγγίξει την καρδιά σου. Και όταν ο κόσμος σβήσει, θα φανεί ποιοι στάθηκαν με Εκείνον.
Η μεγαλύτερη ασπίδα είναι να πεις από τώρα: “Είμαι μαζί Σου, Χριστέ μου. Ότι κι αν γίνει, η ψυχή μου ειναι στα χέρια Σου.”
Γεώργιος Κων/πολίτης