Πολὺ ὠφελεῖ νὰ σηκώνεστε τὴ νύχτα γιὰ προσευχή.
Καλύτερη εἶναι ἡ προσευχὴ τῆς νύχτας.
Εἶναι μία συνήθεια, μόλις ξυπνήσεις, νὰ πεταχτεῖς ἀμέσως ὄρθιος.
Μπορεῖ βέβαια, νὰ γυρίσεις ἀπ' τὴν ἄλλη μεριὰ καὶ νὰ σὲ πάρει ὁ ὕπνος μέχρι τὸ μεσημέρι.
Πολὺ κακό!
Γι' αυτό μόλις ξυπνήσεις, ἀμέσως νὰ σηκωθεῖς.
Νὰ διαλέγεις τὶς ὧρες τῆς νύχτας.
Μπαίνεις εὐκολώτερα στὴν προσευχή.
Αὐτὸς πού ἀγρυπνεῖ τὴ νύχτα στὴν προσευχή, τὴν ἄλλη μέρα μπορεῖ νὰ ἐργαστεῖ πιὸ καλά.
Διότι τὸν χαριτώνει ὁ Θεὸς καὶ ἀνανεώνεται ψυχικά.
Ἀντίθετα, ὅποιος δὲν ἔχει διάθεση νὰ κάνει θυσίες γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἴδιος ἀποκλείει τὸν ἑαυτὸ του ἀπ' τὴν Χάρη.
Ἀκόμη καὶ τυχαία νὰ ξυπνήσεις τὴ νύχτα, μὴν ξανακοιμηθεῖς ἀμέσως.
Εἶναι μία εὐκαιρία πού σοῦ δίνει ὁ Θεὸς νὰ προσευχηθεῖς, ὅσο μπορεῖς μὲς στὴν ἡσυχία.
Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης