Τελικά, Χριστιανός είναι ο Άνθρωπος της Αγάπης και όχι ο άνθρωπος των νόμων

Νηστεύουμε, εκκλησιαζόμαστε, προσευχόμαστε, εξομολογούμαστε... Χριστιανοί όμως δεν είμαστε…

Πολλές εγκλωβιζόμαστε στους «νόμους» και δεν προχωρούμε στην ουσία των πραγμάτων. Διότι αντί να αποκτούμε διαμέσου όλων των παραπάνω αγάπη, συγκατάβαση, συγχωρετικότητα, υπομονή, κατανόηση, ταπείνωση, γινόμαστε πιο σκληροί, αυτοανυψωνόμαστε σε κριτές των άλλων -των αμαρτωλών- λες και εμείς είμαστε οι αμόλυντοι και αναμάρτητοι...

Τελικά, Χριστιανός είναι ο Άνθρωπος της Αγάπης και όχι ο άνθρωπος των νόμων, είναι ο Άνθρωπος της Υπακοής και της Ταπείνωσης και όχι ο άνθρωπος του φανατισμού και του αδιάκριτου ζηλωτισμού...

Είναι κρίμα να νομίζουμε ότι θα βρούμε τον Χριστό μέσα από τις κατακρίσεις των άλλων, τις διαβολές, την επιδειξιομανία και την τήρηση κάποιων εντολών χωρίς την αναζήτηση της ουσίας της Χριστιανικής διδασκαλίας.

Ας μην γελιόμαστε... "μπορεί να είμαστε της Εκκλησίας" αλλά του Χριστού δεν θα γίνουμε ποτέ, εάν δεν αποτινάξουμε την εμπάθεια και τον εγωισμό που φωλιάζει μέσα στην καρδιά μας.

Τα χρόνια μας περνούν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, χωρίς να γνωρίσουμε τον Χριστό. Τα χρόνια μας περνούν διαβάζοντας και μελετώντας τους λόγους των Θεοφόρων Πατέρων που βίωσαν την Παρουσία του Παρακλήτου, χωρίς να μας αγγίζει ουσιαστικά και βαθιά ο λόγος τους.

Η χαρά χάνεται καθώς μεγαλώνουμε, η καθαρότητα αμαυρώνεται και η απλότητα γίνεται ιδιορρυθμία. Πολλοί χριστιανοί στο διάβα της πορείας τους χάνονται μέσα στον καθωσπρεπισμό και την συνήθεια.

Ο Χριστιανός είναι ο παθιασμένος άνθρωπος. Ο άνθρωπος που ποθεί τον Μέγα Εραστή της ύπαρξής του, τον Νυμφίο Χριστό ο οποίος στέκει αεικίνητος μέσα στον χωροχρόνο και έξω απ’ αυτόν και μας καλεί στο αιώνιο πανηγύρι της Βασιλείας του Πατρός.

Θες να γίνεις του Χριστού; Γίνε αδελφός του πλησίον σου, γίνε αγκαλιά παρηγοριάς, γίνε χαμόγελο, γίνε προσευχή, γίνε φωτιά χαράς, γίνε χορός συγχώρεσης, γίνε σιωπή ταπείνωσης, γίνε θυμίαμα αγάπης.

Και ο μυστηριακός τρόπος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, μας προσφέρει όλες τις κατάλληλες συνθήκες ώστε να ευδοκιμήσει ο κάθε "επίδοξος εραστής" της Χάρης Του. 

Είναι στην δική μας διάθεση να εκμεταλλευτούμε το πολύτιμο αγαθό της Αλήθειας που μας προσφέρει η Ορθόδοξη Εκκλησία, ώστε να ελευθερωθούμε από τα δεσμά του νόμου και να εισέλθουμε στον οίκο της Χάριτος.

αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος

xristianos.gr

Δες τον Ουρανό και δες το Πατρικό σου.

Ζωηρά σύννεφα. Το φως του ήλιου κινείται υπέροχα ανάμεσά τους. Προσπαθεί να φτάσει στα μάτια μας. Να μας δώσει χρώμα και ενθυμίσεις μιας χαρούμενης νιότης που ίσως δεν ζήσαμε. Προσπαθεί να αγγίξει την καρδιά μας, να την απομακρύνει από την βουή της φθοράς.

Μέσα στην καθημερινή πορεία των ανθρώπων οι στιγμές σιωπής είναι λίγες. Πραγματικής σιωπής. Στιγμές όπου η καρδιά και ο νους κάνουν για λίγο στασίδι μερικά σύννεφα, λίγα άστρα, έναν ουρανό. Και εκεί μέσα στην τελεία σιωπή ο άνθρωπος καλεί τον Λόγο και καλείται απ’ Αυτόν. 

Λείπει από τον σύγχρονο άνθρωπο η ποίηση. Όχι σαν λογοτεχνικό είδος, αλλά ως τρόπος ζωής, ως οντολογικό ιδίωμα, ως αναγκαία τροφή του είναι του.

Λείπει από τον χριστιανό ο ουρανός. Όλοι σχεδόν αιχμαλωτιζόμαστε στις πεζές συνήθειες της καταναλωτικής κοινωνίας μας. Δουλειά, έσοδα, κατανάλωση, έξοδα, φαγητό, ύπνος, ανούσιες κοινωνικότητες και πάλι από την αρχή.

Λείπει σήμερα από τον κόσμο η όραση του κάλλους. Λείπει ο έρωτας, όχι της σάρκας, αλλά του προσώπου, της ψυχής. 

Κολλάμε σε υποκατάστατα του ωραίου, σε απομιμήσεις απολιθωμένων προτύπων, σε ηδονές που γίνονται οδύνες.

Πολλές φορές νομίζεις ότι οι άνθρωποι ζουν για να πεθάνουν. Ζούνε χωρίς να υποψιαστούν το κάλεσμα της Ζωής. Νομίζεις ότι η φαντασία των κλειστών ματιών είναι η λύση για τα αδιέξοδα που φαίνονται μπροστά μας.

Τα λίγα χρόνια που ζούμε μέσα στην φθορά μπορούν να μεταβληθούν σε προγεύσεις αιωνιότητος. 

Αρκεί να μην βγάλουμε απ’ την ζωή μας την χαρά και την πληρότητα που προκαλεί και διατηρεί η παρουσία της Χάρης του Θεού.

Όταν η εισπνοή της προσευχή μας γίνει λιμάνι Πνοή Ζωής τότε ξαναζωντανεύει μέσα μας η δυναμική του «κατ’εικόνα και καθ’ομοίωση». 

Ο άνθρωπος πορεύεται προς τον Θεό ζώντας μέσα στην κτίση με πτώσεις και αναστάσεις, με την χαρμολύπη του τέλους που είναι αρχή, με το δάκρυ μιας επίγειας ευτυχίας που δεν είναι αιώνια, με την ταπείνωση μιας αποτυχίας η οποία γίνετε η φρόνηση και σύνεση. Ο άνθρωπος πορεύεται δια της ζωής στην Ζωή, αρκεί να μην ποθήσει περισσότερο την ευγένεια απ' την αγάπη, αρκεί να μην ποθήσει περισσότερο την εγωιστική σιωπή από την τεταπεινωμένη "συγνώμη", αρκεί να γίνει αγκαλιά για τους πάσχοντες, αρκεί να κάνει σάβανο την μετάνοια και νεκρικό προσκέφαλο την αυταπάρνηση.

Ας πλησιάσουμε θαρραλέα στην πόρτα του Ουρανού. Ας ζήσουμε την καθημερινότητα με τον ενθουσιασμό ενός παιδιού που ανακαλύπτει την μεγαλοσύνη του κόσμου. Κι ας πονέσουμε, ας ματώσουμε...έτσι θα μεγαλώσουμε.

Ας ανοίξουμε τα φτερά της ελπίδος κι ας πετάξουμε μακρυά από τα ανώφελα και μάταια. Ας μην είμαστε πλέον τα γκρίζα μάτια που κοιτούν σαν άψυχο μηχάνημα το κόσμο. Ας γίνουμε χρώμα του κόσμου τούτου, ας γίνουμε καθρέπτες του Κάλλους.

Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις επιλογές και την διάθεση που έχει για να ζήσει, να αγαπήσει, να συγχωρέσει, να ασκηθεί, να καθαρθεί, να θεωθεί…

Όταν δεις τον ουρανό μην μένεις σ’ αυτό που θα δεις, δες αυτό που κρύβει.

Δες το Πατρικό σου…και γύρνα σ’ αυτό.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

http://imverias.blogspot.gr

Πως γεννιέται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου η αγάπη και παραμένει μόνιμα;

Πως γεννιέται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου η αγάπη;

Η αγάπη είναι καρπός της αρετής. Αλλά και η αγάπη ,με τη σειρά της, γεννάει την αρετή. Και να πως γίνεται αυτό: Ο ενάρετος δεν προτιμάει τα χρήματα από την αγάπη στο συνάνθρωπό του. Δεν είναι μνησίκακος.

Δεν είναι άδικος. Δεν είναι κακολόγος. Όλα τα υπομένει με ψυχική γενναιότητα . Από αυτά προέρχεται η αγάπη.

Το ότι από την αρετή γεννιέται η αγάπη ,το φανερώνουν τα λόγια του Κυρίου: « όταν θα πληθύνει η κακία, θα ψυχρανθεί η αγάπη » ( Ματθ. 24: 12 ) . Και το ότι από την αγάπη πάλι γεννιέται η αρετή, το φανερώνουν τα λόγια του Παύλου: «Όποιος αγαπάει τον άλλο ,έχει τηρήσει το σύνολο των εντολών του Θεού» ( Ρωμ. 13: 8 ).

Ένα από τα δύο, λοιπόν, απαιτείται, η αγάπη ή αρετή. Όποιος έχει το ένα, οπωσδήποτε θα έχει και το άλλο. Και αντίθετα: Όποιος δεν αγαπάει, θα κάνει και το κακό. Και όποιος κάνει το κακό, δεν αγαπάει. Την αγάπη, επομένως, ας προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε, γιατί είναι ένα φρούριο, που μας προφυλάσσει από κάθε κακό…

Ο απόστολος δεν είπε απλά «αγαπάτε», αλλά «επιδιώκετε την αγάπη» (Α΄ Κορ. 14: 1), καθώς απαιτείται μεγάλος αγώνας για να την αποκτήσουμε. 

Η αγάπη τρέχει γοργά και εξαφανίζεται, γιατί πολλά πράγματα του κόσμου τούτου την καταστρέφουν. Ας την επιδιώκουμε, ας τρέχουμε συνεχώς από πίσω της, για να τη συλλάβουμε, πριν προφθάσει να μας φύγει…

Πώς όμως, θα είναι μόνιμη η αγάπη; 

Μας το υποδεικνύει και αυτό ο απόστολος, λέγοντας: «Να συναγωνίζεστε ποιος θα τιμήσει περισσότερο τον άλλο» (Ρωμ. 12: 10). Με αυτόν τον τρόπο και δημιουργείται η αγάπη και μόνιμα παραμένει. Γιατί στα αλήθεια δεν υπάρχει καλύτερο μέσο για τη διατήρηση της αγάπης, όσο το να παραχωρούμε στον άλλο τα πρωτεία της τιμής. Έτσι και η αγάπη γίνεται ζωηρή και η αλληλοεκτίμηση βαθειά.

Πέρα από την τιμή, χρειάζεται ακόμα να δείχνουμε ενδιαφέρον για τα προβλήματα του άλλου, γιατί ο συνδυασμός της τιμής με το ενδιαφέρον δημιουργεί τον πιο θερμή αγάπη. Δεν φτάνει να αγαπάμε μόνο με την καρδιά, αλλά είναι απαραίτητα κι αυτά τα δύο, τιμή και ενδιαφέρον, που είναι της αγάπης εκδηλώσεις, αλλά και συνάμα προϋποθέσεις. Γεννιούνται από την αγάπη, αλλά και γεννούν αγάπη…

Από το βιβλίο « Θέματα ζωής» Α΄

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Ιερά Μονή Παρακλήτου

Ωρωπός Αττικής 2003

www.agioritikovima.gr

Δίβουλοι καὶ ἀναποφάσιστοι

ΕΙΝΑΙ κουραστικό καί ἀπογοητευτικό νά θέλεις νά συνεννοηθεῖς μέ ἕνα δίβουλο καί ἀναποφάσιστο, γιατί δέν γνωρίζεις τί θέλει καί τί ἐπιδιώκει. Μέ τή φαντασία του περιπλέκει τά πράγματα, κάνει καί τά ἁπλά σύνθετα καί τά σύνθετα συνθετότερα, Ἔτσι δημιουργεῖ ἀδιέξοδα καί συχνά ζητάει τή γνώμη κάποιου ἄλλου, χωρίς ὅμως νά θέλει ἤ νά μπορεῖ νά τή δεχτεῖ. Γι᾿ αὐτό μάταια κοπιάζει κανείς μαζί του.

Τήν ἴδια κατάσταση ἀντιμετωπίζουμε καί στήν πνευματική ζωή πολλῶν. Δέν προοδεύουν στόν πόλεμο κατά τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν καί δέν μποροῦν νά ἀνεβοῦν καμία βαθμίδα στήν κλίμακα τῶν ἀρετῶν. Οἱ ἴδιοι διαπιστώνουν τή στασιμότητά τους καί ἐξομολογοῦνται στούς κληρικούς τήν ἀνησυχία τους. Ἕνας ἔμπειρος κληρικός ἀπαντᾶ στό θέμα αὐτό, δίνοντας καί τή λύση:

«Ὅσοι παραπονοῦνται ὅτι παρά τίς προσπάθειές τους δέν προοδεύουν στή χριστιανική ζωή ἄς ἐξετάσουν μήπως ἡ ψυχή τους ἔχει προσβληθεῖ ἀπό τήν καταστρεπτική ἀσθένεια τῆς διγνωμίας καί ἀμφιβολίας. Ἄς ἐξετάσουν νά δοῦν μήπως ἀμφιβάλλουν ὅτι ὁ δρόμος πού ἀκολουθοῦν εἶναι ὁ σωστός. Κι ἄλλοτε ἔχουν τή μιά γνώμη κι ἄλλοτε τήν ἄλλη. Ἡ διγνωμία καί ἀμφιβολία προέρχεται ἀπό τόν ἐγωισμό. Πάντοτε ὁ ἐγωισμός κάνει σύνθετη τήν ψυχή.

Ὅλες οἱ σκέψεις καί ἀμφιβολίες μαζεύονται ἐκεῖ καί κάνουν μιά πλεκτάνη πού δέν βρίσκει κανείς ἄκρη. Δέν ξέρει ἡ ψυχή τί νά διώξει καί τί νά κρατήσει. Εἶναι ἕνα θῦμα τοῦ ἐγωισμοῦ, μπλεγμένη στά δίχτυα του. Καημένη ψυχή! Ἄν ταπεινωθεῖς, θά σωθεῖς ἀπ᾿ ὅλα αὐτά. Θά γίνεις ἁπλή καί θἄχεις μπροστά σου πάντοτε μιά ἀλήθεια: Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Βέβαια θἄρχονται κι ἄλλες σκέψεις, ἀλλ᾿ ἀπό μακριά θά φαίνονται ὅτι δέν εἶναι καλές.

«Μή χάνεις καιρό. Ταπεινώσου. Βάλε τα ὅλα κάτω. Πήγαινε σ᾿ ἕναν πεπειραμένο πνευματικό καί ἐξομολογήσου ὅλα ὅσα σοῦ συμβαίνουν. Καί ἀκολούθησε τό δρόμο πού θά σοῦ ὑποδείξει καί μή ἐπιτρέψεις νά ξαναμποῦν μέσα σου ἀμφιβολίες. Ὁ Χριστός θά σέ θεραπεύσει. Θά σέ κάνει ἀπό σύνθετη ἁπλῆ».

Εἶναι προτιμότερο νά εἶναι κανείς ἀποφασιστικός καί ἄς κάνει κάποιο μικρό λάθος, παρά νά σκέφτεται καί νά φαντάζεται ὅλο ἀρνητικές ἐξελίξεις καί ποτέ νά μή ἀποφασίζει γιά τίποτα, οὔτε καί γιά τό παραμικρό θέμα.

Ὁ δίγνωμος ἄνθρωπος πρωτίστως ταλαιπωρεῖται ὁ ἴδιος καί δευτερευόντως ταλαιπωρεῖ καί τούς ἄλλους. Κάποια στιγμή, ὅταν θά γίνει εὐρέως γνωστή ἡ διβουλία του, δέν πρόκειται κανένας νά προθυμοποιηθεῖ νά τόν βοηθήσει σέ κάτι, γιατί ὅλοι θά εἶναι ἀπογοητευμένοι. Ἡ ταπείνωση εἶναι ἡ μόνη ὁδός πού μπορεῖ νά λύσει τό σοβαρό αὐτό θέμα πού ταλαιπωρεῖ πολλούς.

Πρωτοπρ. Διονύσιος Τάτσης

Ορθόδοξος Τύπος, 1/08/2014

http://aktines.blogspot.gr

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΝΕΙΑ

Πνευματικές ὁδηγίες - διδαχές 

Γέροντος Ἐφραίμ Ἀριζόνος

Ὁ πανσεξουαλισμός καί οἱ παρά φύση ἀσέλγειες (ὁμοφυλοφιλία, παιδοφιλία, ζωοφιλία κλπ),θά εἶναι ἡ αἰτία τῆς καταδίκης μας. Οἱ παρά φύση ἀσέλγειες καί οἱ σεξουαλικές διαστροφές, ἀπαγορεύονται καί ἔχουν ἀνοίξει οἱ πόρτες τῆς κολάσεως καί μπαίνουν οἱ νέοι μας καί οἰ ἄσωτοι μέσα κατευθείαν!

Ὁ πανσεξουαλισμός ὕψωσε τόν κόσμο τῶν ἡδονῶν καί θά συντρίψει τήν ἀνθρωπότητα!

Νά γνωρίζουμε ὅτι ὅλα τά σαρκικά ἁμαρτήματα πού διαπράξαμε καί ὅλες τίς παράνομες ἡδονές πού γευτήκαμε, θά ἀντισταθμιστοῦν μέ ἀντίστοιχο πόνο καί θλίψη.

Ἐκπληρώνοντας ἔτσι τό χρέος τῆς ἐνοχῆς, ἀπαλάσσεται ὁ ἄνθρωπος τῆς ἐνοχῆς καί τοῦ ἀνοίγεται ἡ θύρα τοῦ παραδείσου. Γι' αὐτό ὁ Θεός θέλει τά παιδιά Του νά εἶναι καθαρά καί ἁγνά. 

Τά ἀκατάσχετα γέλια τραβᾶνε καί ἕλκουν τόν δαίμονα τῆς πορνείας.

Πολλές φορές ὁ Θεός ἐπιτρέπει τόν δαίμονα τῆς πορνείας νά πολεμήσει σφοδρά τόν μοναχό. Καί ὁ μοναχός βλέποντας τόν πόλεμο πού ὑφίσταται, πού οὔτε στόν κόσμο τόν εἶχε, ἀρχίζει νά ἀναρωτιέται ἄν βαδίζει σωστά στόν μοναχικό του βίο. Ὅμως ὁ Θεός ἐπιτρέπει τέτοιο εἶδος πολέμου, μέ σκοπό νά ἀναδείξει τόν μοναχό καί νά τόν στεφανώσει μέ τό στεφάνι τοῦ μάρτυρα.Ἄν οἰ ἄνθρωποι γνώριζαν τούς πειρασμούς πού ἔχουν οἰ μοναχοί, πολλοί ἀπό αὐτούς πού σκέφτονται νά γίνουν μοναχοί, δέν θά γινόντουσαν ποτέ. Καί ἄν πάλι οἰ ἄνθρωποι γνώριζαν τή δόξα τῶν μοναχῶν στήν ἄλλη ζωή, ὅλοι θά γινόντουσαν μοναχοί!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ

Ἐκδόσεις: "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"

http://kaiomenivatos.blogspot.gr

«Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο, όχι δικαστήριο»

...Η Εκκλησία είναι θεραπευτήριο και όχι δικαστήριο των ψυχών. Δεν καταδικάζει για τα αμαρτήματα, αλλά παρέχει συγχώρηση των αμαρτημάτων.

Τίποτα δεν κάνει τόσο χαρούμενη τη ζωή μας, όσο η ευχαρίστηση που νιώθουμε στην Εκκλησία.

Στην Εκκλησία συντηρούν τη χαρά τους οι χαρούμενοι, στην Εκκλησία αποκτούν την ευθυμία οι στεναχωρημένοι και την ευφροσύνη οι λυπημένοι, στην Εκκλησία βρίσκουν την ανακούφιση οι ταλαιπωρημένοι και την ανάπαυση οι κουρασμένοι. 

«Ελάτε» λέει ο Κύριος, «κοντά μου όλοι, όσοι είστε κουρασμένοι και φορτωμένοι (με θλίψεις και αμαρτίες), κι εγώ θα σας ξεκουράσω» (Ματθ. 11:28).

Τι πιο ποθητό θα μπορούσε να υπάρξει απ’ αυτή τη φωνή; Τι πιο γλυκό απ’ αυτή τη πρόσκληση; Ο Κύριος σε προσκαλεί στην Εκκλησία για πλούσιο γεύμα. Σε μεταφέρει από τους κόπους στην ανάπαυση κι από τα βάσανα στην ανακούφιση. Σε απαλλάσσει από το βάρος των αμαρτημάτων σου. Γιατρεύει τη στεναχώρια με την ευχαρίστηση και τη λύπη με τη χαρά. 

Κανένας δεν είναι πραγματικά ελεύθερος και χαρούμενος, παρά μόνο εκείνος που ζει για τον Χριστό. Αυτός ξεπέρασε όλα τα κακά και δεν φοβάται τίποτα! 

Ιερός Χρυσόστομος

Από το βιβλίο: Θέματα Ζωής, Β'

Ιερά Μονή Παρακλήτου

Το πανέρι με τα σταφύλια

«Πως θα ‘θελα να είχα ένα τσαμπί απ’ αυτά!»

Εκείνη τη στιγμή, περνά ο νοικοκύρης του αμπελιού. Τη χαιρετά και της λέει:

-Κυρούλα, θα ‘θελες κανένα σταφύλι;

Και στην καταφατική απάντηση της, χώθηκε μέσα στ’ αμπέλι για να κόψει.

Η γυναίκα περίμενε. Πέντε, δέκα λεπτά, ένα τέταρτο πέρασαν, χωρίς ο αμπελουργός να φανεί.

Βαρέθηκε λοιπόν να τον περιμένει και με την ιδέα πως ο άνθρωπος την είχε ξεχάσει, ξεκίνησε να φύγει.

Μα να! Την ίδια στιγμή, φορτωμένος ένα πανέρι με διαλεχτά σταφύλια, φαίνεται μπροστά της και της λέει χαμογελώντας:

-Με συμπαθάς που άργησα. Μα ήθελα να σου διαλέξω μερικά καλά.

Πολλές φορές, στην προσευχή μας, ζητάμε από τον Κύριο κάτι.

Και μην παίρνοντας άμεση απάντηση, θαρρούμε πως ο Θεός αδιαφορεί για μας. 

Αλλά, μετά από λίγο καιρό, η απάντηση του έρχεται, πλούσια και ευλογημένη, όσο δεν μπορούσαμε να τη φανταστούμε. Και μας πιάνει τότε ντροπή για την ολιγοπιστία μας.

Ο Θεός είχε αργήσει, γιατί ήθελε να γεμίσει το πανέρι των ευλογιών του, πριν το προσφέρει στη ψυχή, που ζητούσε ένα μόνο τσαμπί…

http://trelogiannis.blogspot.gr

Δέξαι ούν και εμέ τον αχρείον δούλον Σου και την μετάνοιάν μου

Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Σωτήρ μου, βρέξον εις την καρδίαν μου την δρόσον της χάριτός Σου, ποτισάτω μου αυτή την διάνοιαν και κοσμησάτω αυτήν τοις άνθεσι της κατανύξεως, της ταπεινώσεως, της αγάπης και της υπομονής. Και τι ταύτα λέγω; Ιδού γαρ η ευχή μου ασθενής και αι αμαρτίαι μου μεγάλαι και ισχυραί, αι αμαρτίαι μου θλίβουσί με και αι ασθένειαί μου αναγκαζουσί με βοάν σοι, Ο ανοίξας τους οφθαλμούς του τυφλού, άνοιξον τα όμματα της διανοίας μου, ίνα διά παντός το κάλλος Σου θεωρώ ο ανοίξας το στόμα της άνω του Βαλαάμ άνοιξον το στόμα μου εις έπαινον και δόξαν της χάριτός Σου. Ο θέμενος όριον τη θαλάσση τω λόγω του προστάγματός Σου, θες όριον τη καρδία μου δια της χάριτός Σου, όπως μη εκκλίνη δεξιά ή αριστερά από των εντολών Σου. Ο δους ύδωρ εν ερήμω λαώ απειθούντι και αντιλέγοντι, δός μοι κατάνυξιν και τοις οφθαλμοίς μου δάκρυα, ίνα θρηνήσω ημέρας και νυκτός τον της ζωής μου χρόνον μετά ταπεινοφροσύνης και αγάπης και καθαράς καρδίας.

Εγγισάτω η δέησίς μου ενώπιόν Σου, Κύριε, και δώρησαί μοι εκ του σπόρου του αγίου της χάριτός Σου, ίνα προσενέγκω σοι δράγματα κατανύξεως...

Οικτείρησόν με ως την πόρνην και τον τελώνην και τον ληστήν. Ούτοι γαρ επί της γής όντες απεγνώσθησας υπό πάντων. Συ δε, Κύριε, προσελάβου αυτούς και παραδείσου τρυφής οικήτορας πεποίηκας. Δέξαι ούν και εμέ τον αχρείον δούλον Σου και την μετάνοιάν μου, ότι καγώ απεγνώσθην υπό πάντων ήλθες γαρ ου δικαίους καλέσαι, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν. Ότι συ πρέπει δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πατριάρχης Νεόφυτος 

xristianos.gr

«Ξηλώνεται» η Ορθόδοξος Ελλάς και παραχωρεί την θέσιν της εις το Ισλάμ και τον πολυθεϊσμόν

ΕΙΣ ΤΟ ΕΡΓΟΝ ΤΩΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΝ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΦΩΝΙΑΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ. ΑΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΥΝΟΔΙΚΟΙ ΤΗΣ Ι. Σ. ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΕΧΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΝΕΟΟΘΩΜΑΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΑΙ

Ἡ Ὀρθόδοξία εἰς τήν Ἑλλὰδα εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα Ἐκκλησία μόνον εἰς τὰ χαρτιά. Ἡ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Χώρας τὴν περιθωριοποιεῖ καὶ ἀλλοιώνει τὴν Ὀρθόδοξον ταυτότητα τῆς Χώρας. Πρὸ εἴκοσι ἐτῶν ἤνοιξε τὰ σύνορα καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν Ἑλλάδα παράνομοι μετανάσται ἐκ τῆς Ἀλβανίας κι ἄλλας Βαλκανικὰς χώρας. Ἀργότερον ἤνοιξε τὰς πύλας της διὰ τὴν παράνομον εἰσαγωγὴν μεταναστῶν ἐκ τῆς Ἀφρικῆς καὶ τῆς Ἀσίας.Ὅλοι των ἐχρησιμοποιήθησαν, διὰ νὰ «σπάσουν» τὰ «μεροκάματα», τὴν ὀργανωμένην ἐργασιακὴν καὶ ἐργατικὴν τάξιν, τὸ ὡράριον καὶ τὸ ὁμοιογενὲς τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ Ἔθνους. Ἔκτοτε συνεχίζεται ἡ μεταφορὰ παρανόμων μεταναστῶν πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Πρωταγωνιστικὸν ρόλον εἰς τὴν ἐξέλιξιν αὐτὴν «παίζει» ἡ Τουρκία, ἡ ὁποία ἐποικίζει τὴν Ἑλλάδα, ἀποβιβάζουσα τοὺς παρανόμους μετανάστας εἰς τὰς νήσους, ἐπιθυμοῦσα νὰ διχοτομήση τὸ Αἰγαῖον. Ἤδη ἡ Ἑλλὰς κατέστη πολυφυλετικὴ καὶ πολυπολιτισμικὴ χώρα. Ὅλοι οἱ πολιτικοὶ ἐργάζονται διὰ τὰ δικαιώματα τῶν μειονοτήτων, αἱ ὁποῖαι δημιουργοῦνται καί ἀλλοιώνουν τὸ ὀρθόδοξον χρῶμα τῆς Ἑλλάδος. Οἱ Ὀρθόδοξοι εἶναι ἡ πλειοψηφία, ἀλλὰ δὲν ἔχουν δικαιώματα. Αἱ καμπάναι τῶν Ἐκκλησιῶν περιορίζουν τὸν ἦχον των, διὰ νὰ μὴ ἐνοχλοῦνται οἱ ἑτερόδοξοι, οἱ ἀλλόθρησκοι καὶ οἱ ὀπαδοὶ τῶν ἀθέων πολιτικῶν τζακιῶν, τὰ ὁποῖα κυβερνοῦν καὶ κυριαρχοῦν εἰς τὴν Χώραν. Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀποβάλλεται ἀπὸ τὰ σχολεῖα καὶ ἀντικαθίσταται μὲ τὴν βοήθειαν ψευδοαριστερῶν καὶ καινοτόμων Μητροπολιτῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς μὲ τὴν θρησκειολογίαν. Αἱ αἱρέσεις καὶ αἱ παραθρησκεῖαι κηρύσσονται ὡς «Ἐκκλησίαι». Μετ᾽ ὀλίγον ὅποιος θὰ ὁμιλῆ περὶ αἱρετικῶν καὶ αἱρέσεων, αἱ ὁποῖαι ἀσκοῦν προπαγάνδα διὰ τὴν προσέλκυσιν ὀπαδῶν θὰ κινδυνεύη μὲ χρηματικὰ πρόστιμα καὶ ποινὰς φυλακίσεως. Αἱ αἱρετικαί «ἐκκλησίαι», αἱ ὁποῖαι θὰ ἀνακηρύσσωνται ὑπὸ τῆς Δικαιοσύνης, κανονικαὶ Ἐκκλησίαι θὰ ἔχουν τὸ δικαίωμα εἰς τὴν ἀνέγερσιν τῶν ναῶν τῆς θρησκείας των, εἰς τὴν ἵδρυσιν καὶ λειτουργίαν ραδιοφωνικῶν σταθμῶν, εἰς τὴν ἵδρυσιν κατασκηνώσεων καὶ πνευματικῶν κέντρων κ.λπ. Εἰς τὴν πολυφυλετικὴν καὶ πολυπολιτισμικὴν Ἑλλάδα κυρίαρχον θέσιν ἀποκτᾶ τὸ Ἰσλάμ. Ἤδη εἰς τὴν Θράκην ἡ Ἑλλὰς ἔχει παραιτηθῆ ἀπὸ τὴν ὑπεράσπισίν της, ὡς ἀπέδειξαν τὰ πρόσφατα ἀποτελέσματα τῶν Εὐρωεκλογῶν.

Ἡ ἐπίσημος Ἑλλὰς ὡς ἔχει ἀνακαλύψει ἀπὸ ἐτῶν τὸ «δόγμα» τῆς συγκατοικήσεως, τῆς συνδιοικήσεως καὶ συγκυριαρχίας εἰς τὴν Κύπρον καὶ τὸ Αἰγαῖον. Τώρα τὸ ἐφαρμόζει πλήρως εἰς τὴν Θράκην. Ἡ ἐπίσημος Ἑλλὰς ἔχει χρήματα διὰ τὴν ἵδρυσιν καὶ λειτουργίαν Τεμενῶν εἰς τὰς Ἀθήνας καὶ τὴν Θεσσαλονίκην. Δὲν ἔχει ὅμως διὰ διορισμοὺς νέων κληρικῶν. Ἔχει ὅμως διὰ τὸν διορισμὸν ἑκατοπεντήκοντα ἱεροδιδασκάλων τοῦ Κορανίου. Δὲν ἔχει χρήματα διὰ τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Λύκεια καὶ τὰ Ἐκκλησιαστικὰ ἱδρύματα, τὰ ὁποῖα κλείνουν. Οὔτε ἔχει διὰ τὰς Θεολογικὰς σχολάς, τὰς ὁποίας μελετᾶ νὰ τὰς ἐνσωματώση εἰς τὰς Φιλοσοφικὰς σχολὰς ἢ καὶ νὰ τὰς κλείση σταδιακῶς. Ἔχει ὅμως χρήματα διὰ τὴν ἵδρυσιν Τμήματος Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συναινούντων οἰκουμενιστῶν Μητροπολιτῶν καὶ οἰκουμενιστῶν (εἰς τὴν πλειοψηφίαν των) καθηγητῶν τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Θεσσαλονίκης. Δήμαρχοι, πολιτικοὶ καὶ ὡρισμένοι Μητροπολῖται συμμετέχουν εἰς τὰς ἑορταστικὰς ἐκδηλώσεις ἐπὶ τῇ λήξει τῆς νηστείας τοῦ Ραμαζανίου. Αὐτὴ ἡ συμμετοχὴ εἶναι ἡ μεγαλυτέρα προσβολὴ διὰ τοὺς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν ἐπὶ Τουρκοκρατίας, διότι ἠρνήθησαν νὰ ἐξισλαμισθοῦν. Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ διὰ τὴν συντριπτικὴν πλειοψηφίαν τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, οἱ πρόγονοι τῶν ὁποίων δὲν ἐξισλαμίσθησαν ἐπὶ Τουρκοκρατίας. Σήμερον ἡ Χώρα ἐξισλαμίζεται σταδιακῶς ὑπὸ τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας καὶ τὴν προκλητικὴν ἔνοχον σιωπὴν τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συμπλέει, ἠθελημένως ἢ ἀθελήτως, μὲ τὰ ξένα κέντρα ἀποφάσεων καὶ τοὺς πολιτικούς, πνευματικούς, δημοσιογραφικοὺς καὶ καλλιτεχνικοὺς ὑπηρέτας των εἰς τὴν Ἑλλάδα. Τὸ ὀρθόδοξον μάθημα ἀποβάλλεται ἀπὸ τὰ σχολεῖα. Οἱ θεολόγοι ὑποβαθμίζονται καὶ ὑποχρεώνονται νὰ διδάξουν φιλολογικὰ καὶ ἱστορικὰ μαθήματα. Νέοι διορισμοὶ Θεολόγων δὲν γίνονται. Ἐντὸς ὀλίγων χρόνων οὖτοι θὰ εἶναι δυσεύρετοι εἰς τὰ σχολεῖα. Θὰ κυριαρχοῦν ὅμως οἱ ἱεροδιδάσκαλοι τοῦ Κορανίου, διὰ τὰς ἀνάγκας τῶν μαθητῶν, οἱ γονεῖς τῶν ὁποίων ἐγκατεστάθησαν παρανόμως εἰς τὴν Ἑλλάδα. Λεπτομέρεια: Αἱ οἰκογένειαι τῶν Μουσουλμάνων γεννοβολοῦν ἐνῶ εἰς τὴν Ἑλλάδα μειώνονται οἱ γάμοι, αὐξάνονται τὰ διαζύγια, πολλαπλασιάζονται τὰ φαινόμενα τῆς ἐλευθέρας συμβιώσεως καὶ θριαμβεύουν ἡ ἀτεκνία καὶ ὁ Σοδομισμός. Ἀπὸ τὰ σχολικὰ βιβλία ὅ,τι ὀρθόδοξον καὶ ἑλληνικὸν διαστέφεται, συκοφαντεῖται, χλευάζεται καὶ ἀποβάλλεται. Προβάλλονται καὶ διδάσκονται -ἔστω καὶ πιλοτικῶς- ἐννέα μαθήματα διαφορετικῶν θρησκειῶν εἰς ἑκατοπεντήκοντα Δημοτικὰ καὶ Γυμνάσια τῆς Χώρας. Οἱ μελλοντικοὶ ἐνεργοὶ πολῖται μὲ ὀρθόδοξον «ταυτότητα» πρέπει νὰ προετοιμάζωνται διὰ τὴν ὁλοκληρωτικὴν καταστροφὴν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Πολιτισμοῦ. Διὰ αὐτὸ ἄλλωστε εἰς πολλὰ σχολικὰ κείμενα ἐξισώνεται ὁ Χριστὸς μὲ τὸν Βούδαν καὶ τὸν Μωάμεθ. Ἤτοι ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος ἐδίδαξε τὴν θεμελειώδη ἀρχὴν τῆς Πίστεώς μας, τὴν Ἀνάστασιν, μὲ τὸν Βούδαν, ὁ ὁποῖος ἐδίδαξε τὴν μετενσάρκωσιν καὶ τὸν Μωάμεθ, ὁ ὁποῖος δὲν ἀναγνωρίζει τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν καὶ διδάσκει ὅτι εἰς τὸν παράδεισον θὰ ὑπάρχει ἄφθονον πιλάφι καὶ χαρέμια μὲ ὡραίας γυναῖκας.

Διακόσια περίπου ἔτη (τὸ 2021 συμπληρώνονται) ἀπὸ τὴν ἐθνικοαπελευθερωτικὴν ἐπανάστασιν τοῦ 1821 ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλάς «ξηλώνεται», τὸ Ἰσλὰμ κυριαρχεῖ μὲ εὐθύνην τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας μὲ τὴν βοήθειαν ἀρκετῶν Μητροπολιτῶν, δύο ἐκ τῶν ὁποίων ἔπρεπε νὰ εἶχον ἀπομακρυνθῆ ἐκ τῶν θρόνων των, διότι μὲ σειρὰν δηλώσεων, ἐνεργειῶν καὶ πράξεων κλονίζουν συστηματικῶς τὴν Πίστιν τῶν Ὀρθοδόξων, διευκολύνοντες ὅλα τὰ σχέδια τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν. Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ συνεχίσωμεν μὲ τὴν ἔντονον ἀμφισβήτησιν τῶν ἀγώνων τῆς Ἐκκλησίας εἰς τοὺς ἐθνικοαπελευθερωτικοὺς ἀγῶνας τοῦ γένους τῶν Ἑλλήνων, μὲ τὴν κατασυκοφάντησιν τῆς Ἐκκλησίας ὅτι δὲν πληρώνει φόρους ἢ ὅτι διαθέτει μυθικὴν περιουσίαν ἢ ὅτι ὁ Βυζαντινὸς πολιτισμὸς δὲν ἔχει σχέσιν μὲ τὴν Ἑλλάδα ἢ τὴν κατάπτυστον ὕβριν ὅτι δὲν ὑπῆρχε ποτὲ κρυφὸ σχολειό, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ παπᾶς μὲ τὰ ὀλίγα γράμματα ἐμάθαινε γράμματα τὰ Ἑλληνόπουλα κ.λπ. Ἀλλὰ σταματῶμεν ἐδῶ. Θέτομεν ὅμως τὸ ἐρώτημα εἰς τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν, ἤτοι εἰς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ τοὺς βοηθοὺς Ἐπισκόπους (εἶναι ἀρκετοὶ εἰς ἀριθμόν) ἔχουν ἥσυχον τὴν ἐθνικὴν καὶ ὀρθόδοξον ἐκκλησιαστικὴν συνείδησίν των; Ἂν ναὶ ἂς μᾶς συγχωρήσουν. Πιστεύομεν ὅμως ὅτι πέραν τῆς μετατροπῆς τῆς Ἐκκλησίας εἰς «Ἐρυθρὸν Σταυρόν» (μὲ ἐντολὴν τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν) διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῆς ἀνθρωπιστικῆς κρίσεως, δὲν ἔχουν οἱ Ἅγιοι Συνοδικοὶ οὐδεμίαν ἄλλην «ἐπιτυχίαν».

Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα μετ᾽ ὀλίγον χρονικὸν διάστημα θὰ κυριαρχῆ πλήρως τὸ Ἰσλὰμ καὶ ὁ πολυθεϊσμός. Ὅταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦλθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα, διὰ νὰ διδάξη τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, ὑπῆρχεν ὁ παρηκμασμένος δωδεκαθεϊσμὸς καὶ ἄλλαι τεσσαράκοντα σχεδόν παραθρησκεῖαι. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δὲν συνεβιβάσθη, ἠγνόησε τὰς ἀπειλὰς καὶ ἐδίδαξε Χριστόν, τὸν ἀληθινὸν Θεόν. Ἔκτοτε Χριστιανισμὸς καὶ ἑλληνισμὸς συνεπορεύοντο, διότι ἡ πορεία ἦτο συνυφασμένη. Ἀπὸ ἐτῶν καταργεῖται αὐτὴ ἡ συμπόρευσις μὲ εὐθύνην τῶν πολιτικῶν Ἐξουσιαστῶν, ὡρισμένων Μητροπολιτῶν, διανοουμένων, Πανεπιστημιακῶν Καθηγητῶν, ἱστορικῶν, δημοσιογράφων, καλλιτεχνῶν καὶ Σοδομιστῶν. Τὸ 2021 (διακόσια ἔτη ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωσιν ἀπὸ τοὺς Τούρκους) ἡ Ἑλλὰς θὰ ἔχη συρρικνωθῆ ἀπὸ Ἕλληνας (ἐπειδὴ ἔχουν μειωθῆ δραματικῶς αἱ γεννήσεις) καὶ θὰ κυριαρχῆ τὸ Ἰσλὰμ καὶ ὁ πολυθεϊσμός. Οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ θὰ εἴμεθα μειονότης. Αἱ δὲ Ὀρθόδοξαι Ἐκκλησίαι θὰ εἶναι ἄδειαι ἀπὸ χριστεπώνυμον πλήρωμα, διότι οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ εἶναι ἐλάχιστοι. Ἂς ἀναλογισθοῦν οἱ Μητροπολῖται τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος τὰς ἱστορικὰς εὐθύνας. Ἡ ἱστορία θὰ τοὺς κρίνη ἀρνητικῶς, διότι παρέδωσαν καὶ συνέβαλον εἰς τὴν ἰσοπέδωσιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος. Προσευχόμεθα ὁ Ἅγιος Τριαδικὸς Θεός, ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς ὁποίους περιθωριοποιοῦν ὡς μὴ ἔχοντες ἀγάπην καὶ ἐπιχειροῦν νὰ ἀνατρέψουν τὸ ἔργον των (Ἱεροὺς Κανόνας), νὰ τοὺς φωτίση καὶ νὰ ἀλλάξουν στάσιν. Τὴν δύναμιν τὴν ἔχει ἡ Ἐκκλησία καὶ ὄχι οἱ πολιτικοὶ ἐξουσιασταί. Ἂς τὸ ἀντιληφθοῦν οἱ Ἱεράρχαι μας, οἱ ὁποῖοι (οἱ περισσότεροι) διδάσκουν τὴν ἠττοπάθειαν, τὸν συμβιβασμὸν καὶ τὴν κάμψιν τῆς σπονδυλικῆς στήλης εἰς τοὺς Νεοσουλτάνους Ἕλληνας πολιτικοὺς ἐξουσιαστάς.

Γ. ΖΕΡΒΟΣ

Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2033, 1 Αυγούστου 2014

http://katanixis.blogspot.gr

"Διαβολοσκορπίσματα - ἀνεμομαζώματα" τῶν νέων!

Στήν ἀρχή ἡ ἀσωτεία σκορπᾶ χαρά στούς νέους.

Στόν τελικό ἀπολογισμό της, ὅμως, οἱ νέοι θά μαζεύουν τά συντρίμμια τῆς διαλυμένης ψυχῆς καί ζωῆς τους!

Ὅπου καί νά περιστρέψει κανείς τό κεφάλι του στήν Ἑλλάδα, παντοῦ βλέπει καφετερίες καί καφενεῖα. Καί μέ κλειστά μάτια νά βαδίσει κάποιος στήν χώρα μας, ἀπό τίς μουσικές, τίς φωνές (βρισιές ὡς ἐπί τό πλεῖστον...) καί τίς ὀσμές τῶν τσιγάρων, τοῦ καφέ καί τῶν ποτῶν, θά καταλάβει ὅτι πατᾶ καί βρίσκεται στήν "Ἐδέμ τῶν νυχτερινῶν-ἀκριβέστερα τῶν νυχθημερησίων-κέντρων"! Μία 24ωρη χαρά παραλογίας ἐπικρατεῖ, τῆς ὁποίας τό "ψυχοφάγο νέφος" πού ὑπερίπταται ἐπάνω ἀπό τήν κεφαλή μας, δέν συνάδει σέ τίποτε μέ τά σοβαρώτατα ἐθνικά, παγκόσμια (καί προσωπικά γιά τούς περισσοτέρους, ἄν ὄχι γιά ὅλους) προβλήματα πού ὑφιστάμεθα καί τά ὁποῖα ἀπαιτοῦν συστολή, σύνεση, μετάνοια καί ἀλλαγή νοοτροπίας, διαύγεια καί προπαντός λύση- καί λύση ὀρθή!

Μαῦρα χάλια...

Δυστυχῶς ὅμως, οἱ νέοι μας σήμερα (καί ὄχι μόνο οἱ νέοι, ἀλλά καί οἱ νεανίζοντες γηραλέοι, πού ἄγνωστον σέ ποιά ἡλικία θά θεωρήσουν ὅτι γήρασαν...), δέν "σκοτώνουν τόν χρόνο τους" (καί τήν ψυχή τους) μόνο στίς καφετερίες καί στά καφενεῖα, ἀλλά καί σέ πολύ πιό κακόφημα "στέκια", τά ὁποῖα ἀφειδῶς σερβίρουν:

ξέφρενη μουσική καί χορό, ἀλκοόλ, τσιγάρα καί ἀργιλέδες (εἶναι τῆς μοδός, γιά βαθυτέρα "ἰσλαμοεξοικείωση"…), ναρκωτικά, τζόγο,  πορνεῖες, 

Ὅταν δέν θά ἔχεις χρόνο ζωῆς γιά μετάνοια, μήν ρωτήσεις ποιός τόν σκότωσε...!

μοιχεῖες, 

ὁμοφυλοφιλίες, 

μαγεῖες-μαντεῖες,

δερματοστιξίες (τατουάζ) καί μπόντυ πίρσινγκ,

καί ἄλλες ὀλέθριες ἀκρασίες, κραιπάλες καί διαστροφές!

Ὅποιο "μαγαζί" ἔχει κέρατα διαβόλου, εἶναι κατάμεστο καί ἔχει τό ἀδιαχώρητο ἐπί καθημερινῆς βάσεως, ἠμερησίας καί νυχτερινῆς!

Οἱ Ἱεροί Ναοί πού ἔχουν τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Κυρίου καί νικητή τοῦ Διαβόλου καί τά ἀγγελόφωνα σήμαντρα πού καλοῦν οὐρανίως πρός αἰώνιο σωτηρία, κι ὄμως, παρεμένουν στασίδια ἀδειανά, παγερῶς ἀδιάφορα, ἀκόμη καί τήν Κυριακή!

Οἱ σημερινοί νέοι ξεπορτίζουν ἀπό τό σπίτι καί τοῦ ἐπίγειου καί τοῦ Ἐπουρανίου Πατρός τους!

Ἀπό τό δημογραφικό πρόβλημα καί ὅλα τά αἴτια (πολιτικά, οἰκονομικά, κοινωνικά, πνευματικά)πού τό προκαλοῦν καί τό θρέφουν καί τό ὁποῖο συρρικνώνει μεθοδικῶς καί μεθοδευμένα τήν Ἑλλάδα, ὁ ἀργός θάνατος (τουτἔστιν ὁ πνευματικός) τῶν νέων (καί ὄχι μόνο αὐτῶν...), ἀποτελεῖ ὄχι μονάχα τήν μεγαλυτέρα ἐθνική συρρίκνωση, ἀλλά καί τόν καταποντισμό τῆς Ἑλλάδας στό ἐγγύς μέλλον, ἄν δέν ὑπάρξει μετάνοια καί σωτήριος ἐπιστροφή στόν Θεό πάραυτα! Δυστυχῶς σήμερα, ἡ Ἑλλάς δέν χρειάζεται ἐχθρούς καί πόλεμο γιά νά διαλυθεῖ. Κάνει χαρακίρι ποικιλοτρόπως κι ἀπό μόνη της, ὅπως ὁ σκορπιός πού στρέφει τό κεντρί του στό σῶμα του κι αὐτοκτονεῖ, μόλις ἀνάψουν γύρω του φωτιά! Αὐτήν τήν στιγμή εἰδικά, στήν Ἑλλάδα, οἱ διάφορες τρέχουσες κρίσεις μᾶς ἔχουν ἀνάψει πολυμέτωπα πυρά καί ἐνῶ καίγονται τά μπατζάκια μας, ἐμεῖς,... τό διασκεδάζουμε κι ἀνάβουμε τό τσιγάρο μας!...Καί ὄχι μόνο δέν παίρνουμε μυρουδιά μέ τήν δέουσα σοβαρότητα τίς φλόγες τῶν τρεχόντων προβλημάτων, ἀλλά καί στίς φλόγες τῆς κολάσεως, πού ἀπό αὐτήν τήν ζωή τυλίγει μέ τήν ἀσωτεία καί ἀμέλεια τίς ἀνθρώπινες ψυχές γιά νά τίς καταπιεῖ αἰωνίως, ἁπλώνουμε τά χέρια μας γιά νά λάβουμε ζεστασιά! 

Ἕνα σοφό ρητό τῆς πατρίδος μας ρωτάει ρητορικά: 

-"Ποῦ πᾶς ξυπόλυτος στ' ἀγκάθια;"!

Ἡ σημερινή κατάσταστη κράζει καί βοᾶ πρός τούς νέους (καί ὄχι μόνο...): 

-"Ποῦ πᾶτε ξυπόλητοι χωρίς Θεό;"! 

"Δεῦτε πρός μέ..."

Ἀγαπητοί νέοι (καί ὄχι μόνο...), μήν χρειαστεῖ νά συνετιστεῖτε ὅταν τό χρονόμετρο θά γίνει εὐθεία γραμμή καί τότε πεῖτε ματαίως γιά τήν χαμένη ζωή καί τίς χαμένες εὐκαιρίες, τό ἄλλο ρητό ὡς πικρά διαπίστωση:

-"Στερνή μου γνώση, νά σέ εἶχα πρῶτα"!

«Ἰδού νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, 

ἰδού νῦν ἡμέρα σωτηρίας»!

(Ρωμ. 13,12)

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΘΕΩ ΔΟΞΑ! 

Λεζάντες φωτό καί ἄρθρο: 

Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ (http://kaiomenivatos.blogspot.gr/)

Σήμερον τοιοῦτοι ἄνδρες ἐξέλιπον καὶ ἐὰν ὑπάρχουν εἶναι ὀλίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι καὶ ὄχι ἀνδρεῖοι, σοφοὶ καὶ Ἅγιοι ὡς οἱ παλαιοὶ Πατέρες ἡμῶν

Σήμερον εἰς τοὺς ἐσχάτους καιρούς, εἰς τὰς πονηρὸς ταύτας ἡμέρας ὁ ᾿Άρχων τοῦ σκότους βλέπων ὅτι τὸ τέλος του ἐγγίζει, ἔχει ὀρμίσει μεθ᾿ ὅλων του τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ὁρατῶν ἀνθρώπων καὶ ἀοράτων δαιμόνων, κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἐκλεκτῆς Νύμφης, διὰ να τὴν καταποντήσῃ καὶ ἀφανίσῃ. Εἰς τὰς παρωχημένας γενεὰς ὑπῆρξαν ἄνδρες Ἅγιοι, ἄνδρες σοφοί, δίκαιοι, τίμιοι, συνετοί, πνευματοφόροι, Θεοφόροι, ἀνδρεῖοι τῇ ψυχῇ, οἱ ὁποῖοι ἠγωνίσθησαν ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας, ὑπὲρ τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Πατρικῶν Παραδόσεων καὶ τῇ συμμαχίᾳ καὶ βοήθεια νικῆσαν τὰς παρατάξεις τῶν ἐχθρῶν καὶ διέσωσαν τὴν Ἐκκλησίαν.

Σήμερον τοιοῦτοι ἄνδρες ἐξέλιπον καὶ ἐὰν ὑπάρχουν εἶναι ὀλίγοι, σπάνιοι, δυσεύρετοι καὶ ὄχι ἀνδρεῖοι, σοφοὶ καὶ Ἅγιοι ὡς οἱ παλαιοὶ Πατέρες ἡμῶν. Οἱ δὲ πολεμοῦντες τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν εἶναι πολλοί. Πολεμοῦσι ἐξ ὕψους ἄνωθεν, γῆθεν κάτωθεν, ἔσωθεν ἔξωθεν, ἔμπροσθεν ὄπισθεν, δεξιόθεν ἀριστερόθεν, καὶ κινδυνεύει τὸ σκάφος τῆς Ἐκκλησίας να καταποντισθῆ, διὰ τὸ μὴ ἔχειν καλοὺς Ποιμένας καὶ φύλακας. Τινὲς τῶν Ποιμένων καὶ Ἐπισκόπων τοὺς ὁποίους ἔταξας ποιμαίνειν καὶ φυλάττειν τὴν λογικὴν Σου Ποίμνην, τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν, ἐγένοντο προβατόσχημοι λύκοι, τέλειοι καταφρονηταὶ καὶ παραβάται τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ Ἀποστολικῶν Παραδόσεων, ζητοῦντες ἀποβολὴν αὐτῶν καὶ ἀντικατάστασιν. Ἕτεροι ἤνοιξαν τὰς θύρας καὶ καλοῦσι καὶ δέχονται τοὺς λύκους παπιστάς, διαμαρτυρόμενους καὶ πάντας τοὺς αἱρετικοὺς διὰ να εἰσέλθουν ἀκωλύτως καὶ θύσουν, ἀπωλέσουν καὶ κατασπαράξουν τὰ λογικὰ πρόβατα. Διήρεσαν καὶ ἔσχισαν τὴν Ἐκκλησίαν διὰ τῆς ἀπερίσκεπτου, παρανόμου καὶ ἀντικανονικὴς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου παπικοῦ ἡμερολογίου καὶ ἀποβολῆς τοῦ παλαιοῦ πατρίου καὶ ἀντὶ να ἀγωνίζωνται καὶ να φροντίζουν να ἑνώσουν τὴν Ἐκκλησίαν, ἀγωνίζονται να τὴν διαιρέσουν ἔτι εἰς περισσοτέρας Ἐκκλησίας καὶ τὴν καταστήσουν παναιρετικήν.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

http://trelogiannis.blogspot.gr

Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ!!!

aggelos4329

Γιατί μετά ἀπό κάθε ἕξι ἡμέρες, ἔρχεται μία ἡμέρα ἀναπαύσεως (ἡ Κυριακή!); Γιατί τήν καταργοῦν καί ποιός κρύβεται πίσω ἀπό αὐτούς;

"-Γιατί, μετά ἀπό κάθε ἕξ ἠμέρες, ἔρχεται μία ἡμέρα ἀναπαύσεως;

-Γιά νά μήν ξεχνᾶμε, ὅτι μετά τούς κόπους τῆς παρούσης ζωῆς, θά ἔλθη ἡ ἀνέσπερος ἡμέρα τῆς ἀναπαύσεως. 

Κατά τό γραφικό: "Ἄρα ἀπολείπεται σαββατισμός τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ" (Ἑβρ. δ΄ 9). Ἡ Κυριακή λοιπόν συμβολίζει τήν ἡμέρα τῆς κονῆς ἀναστάσεως, ὁπότε περιμένει ἀτελεύτητος ἀνάπαυσις ὅσους ἐργάσθηκαν ἐδῶ κάτω τό θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ".

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης 

("Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου")

Γι' αὐτό ὁ Διάβολος θέλει νά καταργηθεῖ ἡ ἀργία τῆς Κυριακῆς! Ἐπειδή δέν μπορεῖ νά τά βάλει μέ τόν ἴδιο τόν Θεό πού μισεῖ καί νά Τόν καταργήσει, μέ τήν κατάργηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς ἡμέρας, στερεῖ καί καταργεῖ στούς ἀνθρώπους-τέκνα καί εἰκόνες τοῦ Θεοῦ:

Τήν ἀνάπαυση (τήν σωματική καί πνευματική), γιά νά ἀποκτείνει τό σῶμα καί τό πνεῦμα τους ὁ ἀνθρωποκτόνος!

Τήν ἀνάσταση (τήν πνευματική), γιά νά ἀποκτείνει τό πνεῦμα τους πού εἶναι ἀνώτερο, ἔτι ἀποτελεσματικώτερα!

Τήν ἀτελεύτητο ἀνάπαυση καί ἀνάσταση (τόν αἰώνιο καί μακάριο Παράδεισο), γιά νά τούς πάρει μαζί του ὁ φθονερός στήν Κόλαση!

Καί τήν ἀγαπητική σχέση τους μέ τόν ἴδιο τόν Θεό καί Πατέρα στό σπίτι Του (τόν Ἱερό Ναό)! Δηλαδή νά τούς παρασέρνει ὥστε νά βρίσκονται σέ ὁποιονδήποτε ἄλλο χῶρο καί σέ πράξεις ἀμελείας καί ἁμαρτίας, ἐκτός ἀπό τόν ἱερό χῶρο τῆς σωτηρίας(τήν Ἐκκλησία) καί μακριά ἀπό τήν συμμετοχή στήν Θεία Λειτουργία καί τήν λατρεία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἡ ὀποία ἀποτελεῖ τήν ἀνωτέρα καί ἁγιωτέρα πράξη ὅλων!

Ἐπιμέλεια-σχολιασμός κειμένου:
Μ.Σ. ἐκπ/κός-ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ (http://kaiomenivatos.blogspot.gr/)

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ME TO ΧΡΙΣΜΑ ή ΜΕ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ! ( ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ)

Παρακαλούμε, διαδώστε την είδηση γι αυτήν την ανάρτηση και το Βίντεο παντού!

Ο Serafim Larsen είναι ένα σκεύος εκλογής που απολαμβάνει πλέον τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Ανήσυχο πνεύμα, ως αιρετικός Λουθηριανός, πέρασε μέσα από αναζητήσεις τύπου διαλογισμού θέτοντας τον εαυτό του σε ατραπούς επικίνδυνους, επηρεασμένος από δαιμονικές ενέργειες που τον ενοχλούσαν συνεχώς. Με θαύμα της Παναγίας μας, βρήκε τον δρόμο προς την Ορθοδοξία. Δυστυχώς, η πρακτική που θέλει όσους προέρχονται από τον προτεσταντισμό ή από την παπική εκκλησία να μην βαπτίζονται, αλλά να εισέρχονται στην Ορθοδοξία διά του απλού Χρίσματος, είχε εφαρμογή και στον Serafim. Όμως η Χάρις του Κυρίου μας τελικά τον οδήγησε στο Μυστήριο του Βαπτίσματος. Δέχτηκε πόλεμο και διωγμό γι αυτό το γεγονός… Σήμερα όμως απολαμβάνει το θαύμα της Ορθοδοξίας έτσι που μόνον το πλήρες Μυστήριον του Βαπτίσματος προσφέρει και γλίτωσε από της δαιμονικές επιρροές μόνο με το Ορθόδοξο Βάπτισμα. 

Serafim Larsen is a chosen vessel who now enjoys the gifts of the Holy Spirit. A restless spirit, as a heretic Lutheran, passed through spiritual searches of meditation type, putting himself in dangerous paths, being influenced by demonic energies who bothered him constantly. By a miracle worked by the Mother of God, he found the path to Orthodoxy. Unfortunately, he was applied the practice which receive protestants or papists to Orthodoxy not by Baptism, but just by Chrismation. But the Grace of our Lord eventually led him to the Sacrament of Baptism, for which he suffered war and persecution ... But today enjoys the wonder of Orthodoxy in the way that only the full Mystery of Baptism can provide and has been saved from the demonic influences only by the Orthodox Baptism.

http://katanixis.blogspot.gr

- Γιατί ζεις έτσι;

Τις ημέρες εκείνες έτυχε να συναντήσω στο ναό έναν εκπληκτικό, νεαρό άνδρα. Πλησίασε τον αδερφό μου στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και του απεκάλυψε την ασυνήθιστη ιστορία της μεταστροφής του στο Χριστό...

Στεναχωριόταν πολύ από τις ατελείωτες μετακινήσεις και συζητήσεις που γίνονταν τη στιγμή που οι ιερείς μεταλάμβαναν στο ιερό και ετοιμάζονταν για την έξοδο στην Ωραία Πύλη με το Άγιο Ποτήριο, για να κοινωνήσουν οι πιστοί.

- Γιατί όλοι αρχίζουν να πηγαινοέρχονται αυτή την ιδιαίτερη, γεμάτη αδημονία, στιγμή, όταν ο Κύριος βρίσκεται στην Αγία Τράπεζα; ρώτησε τον αδελφό μου. 

Θέλω να σας διηγηθώ την ιστορία μου.

Ζούσα όπως η πλειοψηφία των νέων ανθρώπων της εποχής μας, μακριά από το Θεό, μέσα στη διαφθορά, διάγοντας έκλυτη ζωή με οινοποσία και άλλες αμαρτίες. Όσο κι αν με νουθετούσε και με ικέτευε η μητέρα μου, πιστή γυναίκα, ν’ αφήσω την αμαρτωλή ζωή, εγώ την αγνοούσα και μόνο γελούσα. Οι αφηγήσεις της, ότι υπάρχει Θεός και αιώνια ζωή, μου φαίνονταν ανοησίες. Γελούσα με τις επιπλήξεις της, ζητώντας της να μ’ αφήσει ήσυχο.

Κάποια φορά, αργά τη νύχτα, επιστρέφοντας στο σπίτι με τη μοτοσυκλέτα, μετά από την καθιερωμένη βόλτα, είχα ένα ατύχημα και σκοτώθηκα. Απρόσμενα αισθάνθηκα ότι βρισκόμουν στον αέρα.

Κοίταζα μ’ έκπληξη το ματωμένο σώμα μου, μην κατανοώντας γιατί ήμουν διπλός, και στεκόμουν και ήμουν ξαπλωμένος. Αργότερα είδα κόσμο να τρέχει κοντά μου και να προσπαθεί να με συνεφέρει. Ήρθαν οι πρώτες βοήθειες και οι γιατροί προσπαθούσαν να με γυρίσουν στη ζωή. Όμως εγώ δεν ήθελα να επιστρέψω στο νεκρό σώμα μου. Με φορείο μ’ έβαλαν στο ασθενοφόρο και με πήγαν στο νεκροτομείο. Τη στιγμή εκείνη έστρεψα το βλέμμα μου προς τον ουρανό. 

Ξαφνικά είδα το Ζωντανό Χριστό τόσο πανέμορφο, τόσο ταπεινό και πράο, μέσα σε πύρινη λάμψη να στέκεται από επάνω μου και να με κοιτάζει.

- Γιατί ζεις έτσι; με ρώτησε ο Κύριος.

Εκείνη τη στιγμή, από το μεγάλο φόβο που κατείχε την αμαρτωλή ψυχή μου, κουβαριάστηκα κι αναφώνησα:

- Κύριε, συγχώρεσέ με!!! και άκουσα την απάντηση…

- Για τις αμαρτίες σου και την ακάθαρτη ζωή σου είσαι άξιος του Άδη. Όμως οι προσευχές και το κλάμα της μητέρας σου έφθασαν σε Εμένα. Σε συγχωρώ και σε στέλνω πίσω στη γη. Πήγαινε και μάθε ότι η σωτηρία βρίσκεται μόνο στην Εκκλησία, μέσω της μετάνοιας και της Αγίας Κοινωνίας.

Εκείνη τη στιγμή, ξαφνικά, αισθάνθηκα πάλι να μπαίνω στο σώμα μου και από τους φοβερούς πόνους, άρχισα, να βογκώ και να στριφογυρίζω. Οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι. Αντί για το νεκροτομείο, με μετέφεραν στο νοσοκομείο για εγχείριση. Ο Θεός με επέστρεψε στη ζωή.

Και να, λοιπόν, τώρα θεραπευμένος, με ιδιαίτερη ευλογία έρχομαι στη Θεία Λειτουργία σ’ αυτό το μοναστήρι. Με φόβο αναμένω πότε θα βγει ο ιερέας με το Άγιο Ποτήριο για να προσκυνήσω το Ζωντανό Θεό, ο Οποίος μου αποκάλυψε ότι με την Κοινωνία του Αγίου Σώματος και του Αίματος Του, μπορούμε να σωθούμε και να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή. Να, γιατί με απορία και σύγχυση κοιτάζω τους ανθρώπους που πηγαινοέρχονται ενώπιον του μεγάλου Μυστηρίου, διαταράσσοντας την ευλογημένη ατμόσφαιρα, όταν πράγματι ο Ίδιος ο Κύριος έρχεται από την Ωραία Πύλη, προτείνοντας τον Εαυτό Του για τροφή.

Και έβαλε το χέρι του αδελφού μου, σφίγγοντας το σε γροθιά, στο τεράστιο βαθούλωμα που υπήρχε στο κρανίο του, μετά το χτύπημα με τη μοτοσΑυκλέτα. Μ’ αυτό ήθελε ν’ αποδείξει την αυθεντικότητα όλων όσων βίωσε και διηγήθηκε.

Αυτή η αληθινή ιστορία βαθιά μας συγκλόνισε. Συχνά τη διηγούμαι στα κηρύγματά μου, σαν αληθινή μαρτυρία εκείνης της ανείπωτης Αγάπης, την οποία έφερε ο Κύριος από τους ουρανούς, καλώντας όλους τους αμαρτωλούς σε μετάνοια, ώστε ν’ αναγεννηθούν μέσω της Αγίας Κοινωνίας και να έλθουν προς την Αλήθεια.

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΟΓΚΑΝ
“ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ”

http://yiorgosthalassis.blogspot.com