.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ: ΠΟΥΛΗΣΤΕ ΤΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. ΒΑΙΝΟΜΕ ΜΕ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΡΗΞΗ, ΜΟΝΟ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ

“Απόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;»
τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΒΑΙΝΟΜΕ ΜΕ ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΑ ΒΗΜΑΤΑ ΕΙΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΡΗΞΗ
ΜΟΝΟ Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ


«Θ᾿ ἀκούσωμε τὸν Δημιουργόν, ποὺ μᾶς λέγει ὅτι πρέπει νὰ ταπεινωθῶμεν; Ἐσὺ νὰ τὸ ἐκτελῇς αὐτό. Καθημερινῶς ὁ Κύριος μᾶς φωνάζει νὰ μετανοήσωμε, γιατὶ ὁ καιρὸς εἶνε πολὺ δύσκολος καὶ ἀνώμαλος» (Φλώρινα 19-2-2002).
«…Ἡ ἀνομία ἐπικρατεῖ παντοῦ, σ᾿ ἀνατολὴ καὶ δύσι. Ἡ ἀνομία κατέκλυσε τὸν κόσμον ὁλόκληρο. Δὲν ὑπάρχει σημεῖο τῆς ὑδρογείου σφαίρας ποὺ οἱ ἄνθρωποι νὰ μὴ καταπατοῦν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, νὰ μὴ καταπατοῦν τὸ Εὐαγγέλιο. Σόδομα καὶ Γόμορρα γινήκαμε. Καὶ τ᾿ ἀποτελέσματα; Τί πρέπει νὰ περιμένωμε;
Ἐμένα ρωτᾶτε; Τὸ λέγει ἡ προφητεία, τὸ λέγει ὁ Σολομῶν· ρωτῆστε τον. Ὅταν, λέει, κυριαρχήσῃ μέσα εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον ἡ ἀνομία, ἡ παράβασις, τότε θὰ ἐρημωθῇ ἡ γῆ….
Θεέ μου Θεέ μου! ἀφάνταστα καὶ φοβερὰ πράγματα θὰ γίνουν. Οὔτε καταλαβαίνομεν, οὔτε ἔχομεν συναισθανθῆ τὸν κίνδυνον ὁ ὁποῖος κρέμεται ὑπεράνω τῆς κεφαλῆς μας.
Ὄχι μὲ γέλια, ὄχι μὲ τραγούδια· δὲν ξέρουμε τί γίνεται στὰ Βαλκάνια, δὲν ξέρουμε τί γίνεται εἰς τὸν κόσμον.
Εἰρήνη, φωνάζουν. Λέγει ἡ Γραφή· Ὅταν ἀκοῦτε εἰρήνη, τότε νὰ περιμένετε πόλεμο (βλ. Α΄ Θεσ. 5,3· Ἰερ. 6,14). Ὅπως τὸ ᾿40. Τὶς παραμονὲς τοῦ πολέμου τὸ ῥαδιόφωνο τῆς Ῥώμης ἔλεγε «εἰρήνη», καὶ ἀγκάλιαζε ὁ πρεσβευτὴς τῆς Ἰταλίας τὸν δικό μας πρεσβευτὴ κάτω στὴν Ἀθήνα· καὶ τὰ μεσάνυχτα οἱ σειρῆνες ἐσάλπισαν εἰς ὅλη τὴν Ἑλλάδα καὶ χτύπησαν οἱ παιᾶνες τοῦ πολέμου καὶ ἠκούσθησαν εἰς ὁλόκληρον τὸ Πανελλήνιον. Πρέπει νὰ περιμένωμεν κάτι μεγάλο νὰ γίνῃ εἰς τὸν κόσμον.
Γίνονται προσπάθειαι ὑφέσεως, ἀλλὰ βαίνομεν μὲ γιγαντιαῖα βήματα εἰς παγκόσμιον ῥῆξιν, εἰς παγκόσμιον πόλεμον, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν Ἁρμαγεδών (Ἀπ. 16,16). Πᾶμε στὸν Ἁρμαγεδῶνα. Ὁ δὲ Ἀρμαγεδών τί εἶνε; Διαβάστε Γραφή· πουλῆστε τὸ πουκάμισό σας καὶ ἀγοράστε Ἀποκάλυψι. Κ᾿ ἐκεῖ μέσα θὰ δῆτε τὰ φρικτὰ ἀποτελέσματα τὶς ἁμαρτίας, τὰ ὁποῖα συντόμως περιγράφει ὁ Σολομῶν μὲ τὴ φράσι «Καὶ ἐρημώσει πᾶσαν τὴν γῆν ἀνομία» (Σ. Σολ. 5,23). Ναί, θὰ γίνῃ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο εἶπε ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, πρὶν 200 χρόνια. Σύμφωνοι εἶνε οἱ προφῆται, σύμφωνοι εἶνε αἱ Γραφαί. Λέγει ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅτι· Θὰ βαδίζῃς ἑκατὸ χιλιόμετρα, ἀπὸ τὴ Φλώρινα μέχρι τὴ Κοζάνη, καὶ δὲν θὰ συναντᾷς ἄνθρωπο.
Θὰ ἐρημώσῃ ἡ γῆ· ναί. Τὰ νερὰ θὰ πικραθοῦν, τὰ δέντρα θὰ ξηρανθοῦν, τὰ πουλιὰ θὰ ψοφήσουν -τὰ ψάρια ἀπὸ τώρα ἀρχίζουν καὶ ψοφοῦν-, θὰ γίνῃ ἔρημος ἡ γῆ. Δὲν θὰ μπορῇ οὔτε πτηνὸν νὰ διασχίζῃ τὸν ἀέρα, οὔτε ἀρνίον νὰ βελάζῃ εἰς τοὺς λειμῶνας, οὔτε τι ἄλλο θὰ ὑπάρχῃ. Ἔρημος θὰ γίνῃ ἡ γῆ. Καὶ θὰ ἐρημωθῇ ἡ γῆ ἀπὸ τὴν ἀνομία.

ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ



«…Νὰ μείνωμεν πιστοὶ καὶ ἀφωσιωμένοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν μας, νὰ κρατήσωμεν σφιχκτά, παντοτεινά, αἰώνια τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν μας. Διότι ἡ πίστις ἡ Ὀρθόδοξος εἶνε ἕνας θησαυρός· θησαυρὸς ποὺ πρέπει νὰ τὸν προσέξωμεν πολύ, θησαυρὸς ποὺ πρέπει νὰ τὸν κρύψωμεν μέσα εἰς τὴν καρδιάν μας.

Καὶ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας εἶνε θησαυρὸς πολύτιμος, αὐτὸ θὰ ἀποδείξωμεν σήμερον. Παρακαλῶ νὰ δώσετε μεγάλην προσοχὴν εἰς ὅσα θὰ σᾶς εἴπω. Διότι πρέπει, ἔστω καὶ μὲ λίγα λόγια, νὰ γνωρίσετε ποία εἶνε ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας. Δυστυχῶς δὲν τὴν γνωρίζομεν καλῶς. Καὶ δι᾽ αὐτὸ ἴσως πολλοὶ σήμερον τὴν περιφρονοῦν. Ὁμοιάζομεν μὲ ἐκεῖνον τὸν χωρικὸν εἰς τὰ χέρια τοῦ ὁποίου ἔπεσεν ἕνα τσὲκ χιλίων δολλαρίων. Ὁ χωρικός, ἀγράμματος, δὲν ἦτο εἰς θέσιν νὰ ἐκτιμήσῃ ὅτι τὸ χαρτὶ ἐκεῖνο εἶχε τόσην μεγάλην ἀξίαν. Τὸ πέρασεν ὅτι εἶνε χαρτὶ χρωματισμένον, καὶ τὸ ἔρριψεν εἰς τὴν φωτιὰν καὶ τὸ ἔκαψεν ὁ ἄθλιος. Ποὺ ἐὰν τὸ ἐκρατοῦσε, ἐὰν ἐρωτοῦσε κανέναν ἄλλον ποὺ ἐγνώριζε νὰ διαβάζῃ, ἐὰν τὸ ἐπήγαινε εἰς μίαν τράπεζαν, θὰ τὸ ἐξαργύρωνε, καὶ ἐκεῖ ὅπου εἶχε καλύβην θὰ ἔκτιζεν ἀνάκτορον. Ἀλλὰ κάτι παρόμοιον παθαίνομεν καὶ μερικοὶ ὀρθόδοξοι. Ἔχομεν ἕνα θησαυρὸν εἰς τὰ χέρια μας. Δὲν τὸν γνωρίζομεν. Καὶ δι᾽ αὐτὸ τὸν περιφρονοῦμεν καὶ τὸν ἀφήνομεν ἐκτεθειμένον εἰς τοὺς κλέπτας. Ἀλλὰ καιρὸς εἶνε νὰ τὸν ἐκτιμήσωμεν καὶ νὰ τὸν φυλάξωμεν. Δι᾽ αὐτὸ σᾶς κάμω καὶ τὴν ὁμιλίαν αὐτήν.

1. Θησαυρὸς ἡ Ὀρθόδοξος πίστις μας. Διατί; Διότι πρωτίστως ἡ Ὀρθόδοξος πίστις, εἰς τὴν ὁποίαν ἀνήκομεν καὶ ἡμεῖς, εἶνε ἡ ἀρχαιοτέρα ὅλων τῶν «ἐκκλησιῶν». Καὶ ἀπὸ τὴν Παπικὴν «ἐκκλησίαν» καὶ ἀπὸ τὴν «ἐκκλησίαν» τῶν Εὐαγγελικῶν – τοὺς ὀνομάζομεν τοιουτοτρόπως διότι αὐτὸ τὸ ὄνομα τοὺς ἀρέσει. Πόσων χρόνων εἶνε ἡ Παπική; Ἤρχισε τὸ 800 μ.Χ.. Συνεπῶς εἶνε 1.200 περίπου ἐτῶν. Πόσων ἡ Ἐκκλησία τῶν Εὐαγγελικῶν; Ἤρχισε τὸ 1.450. Τότε ἕνας μεγάλος Γερμανός, ὁ Λούθηρος, ἐκήρυξε ἐπανάστασιν κατὰ τοῦ Πάπα καὶ ἔστρεψε μέγα μέρος τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν νέαν «ἐκκλησίαν», ἥν [τὴν ὁποίαν] ὠνόμασεν «ἐκκλησίαν» τῶν Εὐαγγελικῶν. Ἀριθμεῖ ζωὴν πέντε αἰώνων. Πέντε αἰώνων ἡ Εὐαγγελικὴ «ἐκκλησία», δώδεκα αἰώνων ἡ Παπική (τῆς ὁποίας ὀλίγοι ὀπαδοὶ ὀνομάζονται Οὐνῖται), ὑπάρχουν δὲ [παπικοὶ] καὶ εἰς τὰ Γιανιτσά. Ἀλλὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἡ ζωὴ εἶνε μακραίων. Ἀριθμεῖ ἡλικίαν 19 αἰώνων, ὅσων αἰώνων εἶνε καὶ ὁ Χριστιανισμός. Ἡ Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶνε ἡ κούνια τοῦ Χριστιανισμοῦ. Ἐδῶ εἰς τὴν Ἀνατολικὴν Ἐκκλησίαν ἔζησε τὰ πρῶτα χρόνια, ἐμεγάλωσε καὶ ἠνδρώθη καὶ ηὐξήθη εἰς δένδρον μεγάλον ὁ Χριστιανισμός. Ἀνοίξατε τὰ Εὐαγγέλιά σας. Μελετήσατε τὰς Πράξεις τῶν ἀποστόλων.
Διαβάστε τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Παύλου. ῾Ρίξτε ἔστω καὶ μιὰ ματιὰ στὸ τελευταῖο βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὴν Ἀποκάλυψι. Τί θὰ δῆτε; Ὅτι οἱ πρῶτες ἐκκλησίες ἱδρύθηκαν στὰ μέρη τῆς Ἀνατολῆς. Ὁ Παῦλος κηρύττει τὸ Χριστὸ στὶς πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ τῆς Μακεδονίας. Κήρυξε καὶ ἵδρυσε ἐκκλησίες στὴν Καβάλα (τοὺς Φιλίππους, ὅπως λεγόταν τότε ἡ πόλις αὐτή), στὴ Θεσσαλονίκη, στὴ Βέροια, στὴν Ἀθήνα, στὴν Κόρινθο, στὴν Πρέβεζα (Νικόπολις λεγόταν τότε), στὴν Κύπρο καὶ στὴν Κρήτη. Καὶ πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς τῶν με­ρῶν αὐτῶν ἔ­γραψε τὶς περίφημες ἐπιστολές του ὁ Παῦ­λος (πρὸς Ἐφεσίους, Φιλιππησίους, Κορινθίους, Θεσσαλονικεῖς).
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Παύλου εἶνε ἱδρυμένη ἡ Ἐκκλησία μας. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰωάννου, τοῦ ἀγαπημένου μαθητοῦ τοῦ Κυρίου μας. Καὶ ὁ Ἰωάννης ἔδρασε στὰ μέρη τῆς Ἀνατολῆς καὶ ἔγραψε καὶ αὐτὸς ἐπιστολὲς πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς τῶν μερῶν αὐτῶν. Ἰδίως ἡ Ἀποκάλυψις γράφτηκε γιὰ νὰ ἐνισχύσῃ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Ἀνατολῆς. Μέσα στὰ ἄλλα ὁράματα ποὺ εἶδε ὁ Ἰωάννης, εἶδε καὶ τοῦτο τὸ ὅραμα. Εἶδε «ἑπτὰ λυχνίας χρυσᾶς, καὶ ἐν μέσῳ τῶν ἑπτὰ λυχνιῶν ὅμοιον υἱῷ ἀνθρώπου, ἐνδεδυμένον ποδήρη καὶ περιεζωσμένον πρὸς τοῖς μαστοῖς ζώνην χρυσῆν· ἡ δὲ κεφαλὴ αὐτοῦ καὶ αἱ τρίχες λευκαὶ ὡσεὶ ἔριον λευκόν, ὡς χιών, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ὡς φλὸξ πυρός, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὅμοιοι χαλκολιβάνῳ, ὡς ἐν καμίνῳ πεπυρωμένοι, καὶ ἡ φωνὴ αὐτοῦ ὡς φωνὴ ὑδάτων πολλῶν, καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ ἀστέρας ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα ἐκπορευομένη, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ» (Ἀπ. 1,13-16). Τί σήμαινε τὸ ὅραμα; Ὁ «ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου» εἶνε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Οἱ «ἑπτὰ λυχνίαι» εἶνε οἱ ἑπτὰ ἐκκλησίες τῆς Ἀνατολῆς· ἡ μία ἡ Ἔφεσος, ἡ ἄλλη ἡ Σμύρνη, ἡ τρίτη ἡ Πέργαμος, ἡ τετάρτη τὰ Θυάτειρα, ἡ πέμπτη οἱ Σάρδεις, ἡ ἕκτη ἡ Φιλαδέλφεια, ἡ ἑβδόμη ἡ Λαοδίκεια. Καὶ οἱ «ἑπτὰ ἀστέρες» εἶνε οἱ ἑπτὰ ἐπίσκοποι τῶν ἐκκλησιῶν αὐτῶν.
Οἱ λυχνίες αὐτὲς ἔλαμπαν ἐπὶ δεκαεννέα αἰῶνες. Ἔσβησαν τῷ 1922, ὅταν διώχθηκε ἀπὸ τὰ μέρη αὐτὰ ὁ Χριστιανισμός. Ἔσβησαν; Ὄχι. Καῖνε οἱ λυχνίες. Ἁπλῶς ἄλλαξαν τόπο. Ὅλοι ἐκεῖνοι, ποὺ φεύγοντας ἀπὸ τὸ μαχαίρι τοῦ Κεμὰλ ἦρθαν στὴν Ἑλλάδα, συνεχίζουν τὴν ἱστορία τῶν ἐκκλησιῶν αὐτῶν.

Ὤ ἡ Ὀρθοδοξία μας, ἀγαπητοί μου! Δὲν εἶνε χθεσινή. Δὲν εἶνε μηνῶν καὶ ἐτῶν, ὅπως εἶνε μερικὲς παραφυάδες τῶν προτεσταντῶν. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶνε ὁ ἀρχαιότερος, ὁ ἀρχικὸς φάρος ποὺ ἄναψε στὴν Ἀνατολὴ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο διὰ τοῦ Παύλου καὶ τοῦ Ἰωάννου. Ἀπ᾽ αὐτὸν τὸν φάρο, ἀπ᾽ αὐτὸ τὸ φῶς, διαδόθηκε ὁ Χριστιανισμὸς στὰ ἄλλα μέρη τῆς Εὐρώπης.
Χαίρετε, ἀδελφοί μου, διότι ἀνήκετε στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἡ ὁποία πρώτη ἔλαβε τὸ φῶς ἀπὸ τοὺς μαθητὰς τοῦ Κυρίου καὶ αὐτὴ μετέδωσε καὶ στοὺς ἄλλους λαοὺς τῆς Εὐρώπης τὸ φῶς τοῦ χριστιανισμοῦ.…»

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
(ἱ. ναὸς Ἁγ. Γεωργίου Νέου Μυλοτόπου – Γιαννιτσῶν, 5-4-1942 Μ. Σάββατον)

ΜΑΣ ΠΡΟΛΑΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΜΑΣ, ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΛΑΛΟΥΝ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

«Αλλ’ ου συμφέρει ο λόγος των» 
 στους οικουμενιστές

Στις μέρες μας διαπιστώνει κανείς πρόβλημα εκκλησιολογικής ερμηνείας στους οικουμενιστές. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλαιπωρούν την Εκκλησία, είναι η εκκλησιολογική θέση των οικουμενιστών για το ‘’ποια είναι η Εκκλησία’’. Το ερώτημα που τίθεται στους οικουμενιστές είναι το εξής : «Πιστεύουν ή όχι οι οικουμενιστές, ότι η Μία Αγία Εκκλησία είναι η Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία;»

Μας προλαμβαίνουν οι Άγιοί μας που πρωτολαλούν ποια είναι η Μία Αγία Εκκλησία. «Η Εκκλησία είναι το ζωοποιόν σώμα του Θεανθρώπου Χριστού», «Η αληθινή Εκκλησία είναι ‘’εν Θεώ Πατρί ημών και Κυρίω Ιησού Χριστώ’’», σημειώνει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αναφερόμενος στην Μία Αγία Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Μια Αγία Εκκλησία μετά το Σχίσμα του 1054 μ. Χ, δεν συνεχίζει την εν Αγίω Πνεύματι πορεία της, με δύο ΄΄παράλληλες εκκλησίες’’. Λεκτικά επίσης ατοπήματα περί «Εκκλησίας πρώτης χιλιετίας», ‘’Εκκλησίας δύο πνευμόνων’’, ‘’διηρεμένης Εκκλησίας’’, και ‘’αρχαίας Εκκλησίας’’ όπως όμως οι οικουμενιστές αναφέρονται για εξυπηρέτηση των δικών τους σκοπών.

«Κατά την ενιαίαν στάσιν των Πατέρων και των Συνόδων η Εκκλησία είναι μόνον μια, αλλά και μοναδική, διότι ο εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή της, δεν δύναται να έχει πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το σώμα του μοναδικού Χριστού», λέγει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

Είναι πολύ εύστοχο αυτό που ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών μ. Β. Ιωαννίδης εις το Επίσημον Δελτίον της Εκκλησίας της Ελλάδος «Εκκλησία», 1ης Ιουνίου 1954 σημειώνει : «Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει πλήρη και αναλλοίωτον την διδασκαλίαν και την παράδοσιν της μιας, αρχαίας και αδιαιρέτου Εκκλησίας και υποστηρίζει και πιστεύει ότι είναι ηUna Sancta, η συνέχεια της Αποστολικής, αρχαίας και αδιαιρέτου Εκκλησίας. Δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν».

Η κατακλείδα μάλιστα της αναφοράς του αυτής ότι «δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν», καταδεικνύει και το ίδιον χαρακτηριστικόν που διαφύλαξε η Μία Αγία (Una Sancta) Εκκλησία. Η Μία Αγία Εκκλησία δεν απώλεσε την Οικουμενικότητά της μετά την αποκοπή των Παπικών από αυτήν. «Ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν»,«αιρετικοί εισίν άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν» λέγει ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός (‘’αλλ’ ου συμφέρει ο λόγος ούτος’’ στους οικουμενιστές).

Β. Χαραλάμπους, Θεολόγου

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας ...

Παραθέτουμε δύο εξαιρετικά επώνυμα κείμενα. 

Το πρώτο του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και το δεύτερο του π.Σάββα Λαυριώτη. 
Και τα δύο πραγματικά "επί των τύπων των ήλων". Πεντακάθαρος λόγος αληθείας και ομολογίας.

Χαιρόμαστε που υπάρχουν ακόμη πρόσωπα που επωνύμως ομολογούν την αληθινή τραγική κατάσταση. 

Οι υπόλοιποι, οι λαϊκοί, θα συνεχίσουν τις περιοδείες τους στο Άγιο Όρος και τα "προσκυνήματα" ανά την Ελλάδα για κάθε εικόνα που έρχεται, καθώς και το γνωστό ψαλτοτράγουδο για "την ευχή" ("...έλα δος μου μια ευχή ν αποκτήσω την ευχή ...") ..
Προσπαθώντας οι λαϊκοί να μιμηθούν τους μοναχούς, δημιουργήθηκε ένα είδος "ζόμπι". Αντί να βγούν στις επάλξεις του αγώνα, της πατρίδας και της Ορθοδοξίας, κάποιοι ορθόδοξοι πιστοί παιδιαρίζουν.

Ιστολόγιο- Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 

Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο,μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας! 

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του! 

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο! 
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας. 
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου! 


Έτσι η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους, οι φύλακες της Ορθoδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους! 
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους. 

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού. 

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως! 

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της. 

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας. 
Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας! 

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και 
λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας! 

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας! 

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»! 

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου! 

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας! 
Έκαναν την επιλογή τους! 
Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!



ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.

Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014
Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων


Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορᾶ τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελεῖτε στίς ἡμέρες μας.

Ἕνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαϊκούς. Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἱρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο. 
Με ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον. 

Το ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορεῖτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μᾶλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχεῖον, ὅπως καί ἔγινε.

Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωποῦν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πώς δέν πρέπει νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές και Ἐκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δὴ ὅταν αὐτός ἔχει αἱρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.

Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτι περισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο, ἐλέγχοντάς τον διά τά κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τίς «Ἐκκλησίες» τοῦ Σατανᾶ, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἱρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὅλες τίς «Ἐκκλησίες»,πού συμπροσεύχεται μέ αἱρετικούς, Ἑβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνοῦν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. Νά τόν χαίρονται.

Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβοῦνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πού ἁγιάστηκαν καί ἁγίασαν τά χώματα τοῦτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἷμα τους, καί σήμερα,οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνοῦν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλέγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὅμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.

Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείται ἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίλη Ὀρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡ σιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδος ἀθεῒας.

Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς ἙλλαδικῆςἘκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλοῦν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.

Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαῖο καί τό συνάφι του, γιά αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὁμολογίας του, καί να συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.

Μετά τιμῆς

Γέρων Σάββας Λαυριώτης.


Νεότερη Ενημέρωση

Αγωνιστική και αποστομωτική η επιστολή που ακολουθεί. 
Εκφράζουμε την αισιοδοξία μας που υπάρχουν ακόμη λαϊκοί στην 1η γραμμή του αγώνα, που θαρραλέα ομολογούν την αλήθεια:

Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ἹερὰνΚοινότητα

τοῦ Ἁγίου Ὄρους 
καὶ τὴν Ἱ. Μ. ΜεγίστηςΛαύρας

Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἅγιε Καθηγούμενε, εὐλογεῖτε.
Εἴμαστε ἰδιαιτέρως σκανδαλισμένοι καὶ προβληματισμένοι ἀπὸ τὴν ἐν γένει στάση σας στὰ θέματα τῆς Πίστεως, τὰ τελευταῖα χρόνια.
Ἐνῷ τὸ Ἅγιον Ὄρος θεωρεῖται κάστρο, προπύργιο καὶ κιβωτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐντούτοις ὄχι μόνο σιωπᾶ, ἀλλὰ κρατᾶ ἀποστάσεις καὶ κάποτε ἀπειλεῖ τοὺς διαμαρτυρομένους στὶς ἐπιχειρούμενες νοθεῖες τῆς Πίστεως, ἀναπαυμένο κάτω ἀπὸ μία ἀντὶ-Ὀρθόδοξη καὶ ἀντὶ-Πατερικὴ ψευδο-ερμηνεία τῆς Ὑπακοῆς καὶ τῆς Ἑνότητας. Ξεχάσατε τοὺς Ἁγίους ποὺ δίδαξαν «Κρείσσων γὰρ ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπὲρ εὐσεβείας διάστασις».

Ἐνῷ εἶστε διαχειριστὲς τῆς μοναστικῆς Ἁγιορειτικῆς Παραδόσεως, ἐντούτοις ἐμφανίζεστε στὸν κόσμο ὄχι μόνο κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ἀλλὰ καὶ ὕποπτοι γιὰ τὸ τί καὶ ποιὸν ἐκπροσωπεῖτε.
Ἁγιορεῖτες Πατέρες αὐτὴ τὴ στιγμὴ τὸ κινδυνευόμενο εἶναι ἡ Πίστη, ποὺ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴ «Λερναία Ὕδρα» τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐσεῖς ἀναπαύεστε φυλάσσοντες τοὺς φίλους σας, τὰ ντουβάρια καὶ τοὺς τίτλους;
∆ὲν εἴδατε ἢ δὲν μάθατε πώς, ὁ κ. Βαρθολομαῖος εὑρισκόμενος στὴ Φλωρεντία μέσα σ’ ἕνα Παπικὸ «ναό», προσκύνησε καὶ φίλησε ἕνα πράσινο πανὶ ποὺ βρισκόταν πάνω στὴν ὑποτιθέμενη ἁγία Τράπεζα. Τί συμβολίζει αὐτὸ τὸ πανὶ ἆραγε;

Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος καὶ σωρεία Ἐπισκόπων, τούς ὁποίους ἐσεῖς τιμᾶτε, μνημονεύετε καὶ προβάλλετε στοὺς πιστοὺς ὡς «Τύπον Χριστοῦ», ξεπέρασαν πολλὲς «κόκκινες γραμμὲς» ποὺ ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ συνεχίζουν ἀπτόητοι «Θεὸν μὴ φοβούμενοι καὶ ἀνθρώπους μὴ ἐντρεπόμενοι», νὰ διασύρουν καὶ νὰ ἐξευτελίζουν τὴν παναμώμητο νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μιᾶς καὶ δὲν συναντᾶ καμία σοβαρὴ καὶ σθεναρὴ ἀντίδραση ἐκ μέρους τῆς Ἁγιορειτικῆς Κοινότητας. «Ἀλλοίμονο σὲ ὅσους μολύνουν τὴν Ἁγία Πίστη μὲ αἱρέσεις ἢ συγκαταβαίνουν στοὺς αἱρετικοὺς» προειδοποιεῖ ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος. Καὶ «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει [τοῖς αἱρετικοῖς] ἀνάθεμα», ἐπιτάσσει ἡ Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος.

Ἀλήθεια δὲν σᾶς διακατέχει ντροπή;∆ὲν ἐπαναστατεῖ ἡ Ὀρθόδοξή σας συνείδηση, ὅταν μαθαίνετε πώς, ἔγγαμοι κληρικοὶ διώκονται γιὰ θέματα Πίστεως καὶ ἐσεῖς ἄγαμοι καὶ ἀκτήμονες διῶκτες ἀναπαυόμενοι;
Λυπούμαστε βαθύτατα, σεβαστοὶ πατέρες τῆς Ἱερᾶς Κοινότητας καὶ ἅγιε καθηγούμενε τῆς Μεγίστης Λαύρας, διότι μᾶς ἀπογοητεύετε ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια μ’ αὐτὴ τὴν σιωπή σας, ποὺ κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο εἶναι «δαιμονικὴ εὐσέβεια».
Τροφοδοτεῖτε τὴν λύπη καὶ ἀπογοήτευση τοῦ κόσμου γιὰ ἐσᾶς ἀκόμα περισσότερο, διότι ὅπως μαθαίνουμε ἀπὸ δημοσιεύματα στρέψατε τὸ θυμὸ καὶ τὰ βέλη σας ὄχι ἐναντίον -ὡς ὀφείλατε- ἐκείνων ποὺ θὰ ἔπρεπε (πατριαρχῶν, ἀρχιεπισκόπων κ.τ.λ.), ἀλλὰ ἐναντίον τοῦ ἀγωνιστοῦ Γέροντος Σάββα τοῦ Λαυριώτη.

Ἐνοχληθήκατε, ἐπειδὴ ἔκανε αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ πράξετε ἐσεῖς. Σᾶς φαίνονται παράξενες καὶ ἐξοργιστικὲς οἱ ὁμολογιακὲς ἀντιδράσεις τῶν Μοναχῶν, γιατί ἔχετε ἀποξενωθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὴν διδασκαλία τους περὶ τὰ τῆς Πίστεως. Ὁ Γέρων Σάββας ἔπραξε τὸ αὐτονόητο. Ἐφήρμοσε τὴν ἐντολὴ καὶ παραγγελία τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου: «Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περὶ Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἐγὼ τὶς εἰμί; Ἱερεύς; ἀλλ’ οὐδαμοῦ. Ἄρχων; Καὶ οὐδ’ οὕτως. Στρατιώτης; Καὶ ποῦ; Γεωργός; Καὶ οὐ δ’αὐτὸ τοῦτο. Πένης; Μόνον τὴν ἐφήμερον τροφὴν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καὶ φροντὶς περὶ τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καὶ σὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις;».

Καὶ ὁ Κύριός μας δὲν εἶχε πεῖ ἐκεῖνα τὰ περίφημα στοὺς Φαρισαίους ὅτι, ἐὰν οἱ ἄνθρωποι σιωπήσουν καὶ δὲν ὁμολογήσουν τὴν ἀλήθεια, «οἱ λίθοι κεκράξονται»; Ἔτσι καὶ ὁ Γέρων Σάββας ὡς προϊστάμενος καὶ ἁπλὸς στρατιώτης βγῆκε καὶ ὁμίλησε καὶ εἶπε τὴν ὠμὴ ἀλήθεια. Ποῦ εἶναι τὸ μεμπτό; Μήπως, ἐπειδὴ τὸν κατηγόρησε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης γιὰ ἀντιεκκλησιαστικὴ συμπεριφορά, ἐσεῖς σπεύσατε νὰ τόν ἱκανοποιήσετε προσπαθώντας νὰ φιμώσετε τὸν Γέροντα Σάββα; Ἡ ἀντιεκκλησιαστικὴ συμπεριφορὰ τοῦ κ. Βαρθολομαίου δὲν ἔχει οὔτε ἀρχὴ οὔτε τέλος, ὅσον ἀφορᾶ τὴν προδοσία τῆς Πίστεως ἐκ μέρους του.
Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος δὲν μᾶς συμβουλεύει, πὼς σὲ περιόδους αἱρέσεων καὶ προδοσίας τῆς Πίστεως, χρέος νὰ ἀγωνίζεται ἔχει ὄχι μόνον αὐτὸς ποὺ ὑπερέχει σὲ κάποιο βαθμὸ ἢ καὶ θέση ἐκκλησιαστική, ἀλλὰ καὶ ὁ «ἔχων» θέση μαθητοῦ, ὀφείλει νὰ ὁμιλεῖ καὶ νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας;

Μαθαίνουμε, πὼς θέλετε νὰ ἐκφοβίσετε τὸν Γέροντα Σάββα (καὶ μέσῳ αὐτοῦ καὶ τοὺς ἄλλους ἁγιορεῖτες). Σᾶς ὑπενθυμίζουμε εὐθαρσῶς ὅτι ἔχετε βαδίσει κατὰ τὸ ἥμισυ τὴν ὁδὸ τοῦ ἀνακριτῆ Τρωίλου, ὅταν ἀνέκρινε τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή. Εὐχόμαστε νὰ μὴ βαδίσετε καὶ τὸ ἄλλο μισό.
Ἁγιορεῖτες διοικητές, μὴ «κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων», καὶ ἂν ἐσεῖς χάσατε τὸν δρόμο ἀφῆστε τοὺς ὑπολοίπους νὰ συνεχίσουν τὸν δρόμο ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος καὶ ὑπέδειξαν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι.
Πληροφορηθήκαμε ἐπίσης, πὼς τὸν ἐπέπληξε καὶ ἡ ἱερὰ μονὴ του λέγοντας πώς, «δὲν πρέπει νὰ κατακρίνεται ὁ Πατριάρχης».

Ἅγιε Καθηγούμενε, αὐτὴ ἡ δήλωσή σας εἶναι τελείως ἀντιπατερική. Ξένα πράγματα μᾶς λέτε. Ὁ Γέροντας Σάββας δὲν ἔκρινε τὸν πατριάρχη, ἀλλὰ τὸν ἤλεγξε. Τὸ πρῶτο δὲν ἐπιτρέπεται, τὸ δεύτερο ἐπιβάλλεται γιὰ κάθε χριστιανό, γιατί γίνεται πρὸς διόρθωση καὶ ὄχι πρὸς διαπόμπευση. Γιὰ ψάξτε καὶ διαβάστε τί λέει ἐπ’αὐτοῦ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος! Τὸ «μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» εἶναι γιὰ τὸν βίο, γιὰ τὴν πολιτεία καὶ γιὰ τὸ ἦθος τοῦ καθενὸς καὶ δὲν ἰσχύει γιὰ θέματα ποὺ ἅπτονται τῆς ἀλήθειας τῆς Πίστεως. Τὰ ἴδια μᾶς ἀναφέρει καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:«Ἂν ὁ προεστός σου εἶναι σφαλερὸς εἰς τὴν πολιτείαν καὶ τὰ ἔργα του, μὴ περιεργάζεσαι. Ἂν ὅμως εἶναι σφαλερὸς κατὰ τὴν πίστιν, φεῦγε καὶ παραίτησέ τον, ὄχι μόνο ἂν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ κἄν ἄγγελος εἶναι ἀπὸ τὸν οὐρανόν».

Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος: «Τὸ νὰ ἐφησυχάζει κανεὶς, ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ Πίστις, τοῦτο εἶναι ἴδιον τῆς ἀρνήσεως, τὸ δὲ νὰ ἐλέγχει εἶναι ὁμολογία εἰλικρινής».
Ἅγιε Καθηγούμενε τῆς Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας, ἐσεῖς δὲν ἐκφωνήσατε γιὰ λογαριασμὸ ὁλοκλήρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὸν χαιρετισμὸ στὴ λαοσύναξη τῆς Ἀθήνας, στὴν ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα; Ἐσεῖς δὲν διαβεβαιώσατε πὼς τὸ Ἅγιον Ὄρος ἐμμένει στὴν πατροπαράδοτη Πίστη καὶ Θεολογία τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ Ὁμολογητῶν καὶ χάριτι Χριστοῦ οὐδέποτε θὰ ἀναγνωρίσει τὸν Παπισμὸ ἐμμέσως ἢ ἀμέσως ὡς ἀληθῆ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ;
Πῶς ἀνέχεσθε καὶ σκύβετε τὸ κεφάλι τώρα, στὴν προσπάθεια ποὺ κάνει ὁ κ. Βαρθολομαῖος νὰ ἀποδεχθοῦμε ἀμέσως κι ὄχι ἐμμέσως τὸν Παπισμὸ ὡς Ἐκκλησία; Καὶ πῶς ἀπαιτεῖτε νὰ σᾶς ἀκολουθήσουν ἐν Ὑπακοῇ καὶ Ἀγάπῃ καὶ οἱ ἄλλοι ὑποτακτικοί σας στὴν Κόλαση;
Μ’ αὐτὴ τὴ στάση σας δὲν κατατάσσεσθε σύμφωνα μὲ τὸν Μέγα Βασίλειο στοὺς ἀρνητὲς τῆς Πίστεως;

Λοιπόν, ἐσεῖς ἅγιε Καθηγούμενε, καὶ ἡ Ἱερὰ Κοινότητα νὰ ζητήσετε συγγνώμη πρῶτα ἀπὸ τὴν Παναγία γιὰ τὴν συμμετοχή σας στὴν διάδοση τῆς κακοδοξίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ στὴν ὑποστήριξή σας στὸν ἀρχηγὸ τῶν Οἰκουμενιστῶν κ. Βαρθολομαῖο καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὸν λαὸ ποὺ ἔχετε κατασκανδαλίσει, μήπως ἔτσι προλάβετε τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.
Τὸν γέροντα Σάββα, ποὺ προσπάθησε νὰ σᾶς ἀφυπνίσει, πρέπει νὰ τὸν συγχαρεῖτε καὶ νὰ τὸν ἀγκαλιάσετε κι ὄχι νὰ τὸν τιμωρήσετε καὶ νὰ πάρετε μέτρα ἐναντίον του.
Σύγχυση καὶ σκανδαλισμὸς δημιουργεῖται, ὅταν ἀκούγεται ἡ μνημόνευση τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Αὐτὸ εἶναι «ἡλίου φαεινότερον». Τὸ ξέρετε πὼς ὑπάρχουν ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ, ποὺ κλείνουν τὰ αὐτιά τους, ὅταν μνημονεύεται ὁ κ. Βαρθολομαῖος;

Κλείνοντας αὐτὴ τὴν ἀνοικτὴ ἐπιστολή, θὰ ἐπιθυμούσαμε νὰ ἀνακαλέσετε ὅσα τιμωρητικὰ ἐπιβάλατε στὸν γέροντα Σάββα, διαφορετικὰ θὰ θεωρήσουμε, πὼς δυστυχῶς κι ἐσεῖς συμπλέετε μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, μὲ τὸν κ. Βαρθολομαῖο, καὶ ἐν τέλει ἀσπασθήκατε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θεὸς φυλάξοι!!


Συντονιστικὴ Ἐπιτροπὴ Ὀρθοδόξων Πολιτῶν
Ἠμαθίας – Πτολεμαΐδας
Ἰάκωβος Καραβασιλείου,
Ἰωάννης Ρίζος
Ἀραβέλλα Καραβασιλείου
Ἀλέξανδρος Γουλίδης κ.ἄ.


Πηγή: "Ὀρθόδοξος Τύπος", φ. 2096, 11/12/2015

Θανατηφόρο παιχνίδι μὲ τὴν Ἀλήθεια



Πατριάρχες καὶ δεσποτάδες, ἱερεῖς, καθηγητάδες, πνευματικοὶ ὁδηγοὶ ποικίλων «θεολογικῶν ἀποκλίσεων», μακρόθεν ἱστάμενοι τῆς Πατερικῆς, τῆς γνήσιας Παραδόσεως καὶ τῆς ἅπαξ παραδοθείσης Πίστεως, ἔχουν ἐπιδοθεῖ σὲ ἕνα ἄνευ προηγουμένου παιχνίδι ἐπιβολῆς τῶν ἀπόψεών τους, τῶν ἐπιθυμιῶν τους καὶ τοῦ θελήματός τους, πρὸς συνταυτισμὸ μὲ τὸ θέλημα τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως, τῶν αἱρετικῶν, τῶν πάσης φύσεως «πίστεων», χωρὶς νὰ δίνουν λόγο σὲ κανέναν. Ἐρήμην τοῦ λαοῦ - σὲ ποιὸν νὰ δώσουν ἄλλωστε λόγο, ἀφοῦ ἔχουν τὴν πλήρη ὑποστήριξη τῶν ὑψηλὰ ἱσταμένων καὶ ἀφοῦ ὁ λαὸς ἀπέχει τῶν τεκταινομένων, ὄντας ἐν πολλοῖς ἀκατήχητος καὶ σιωπᾶ λόγω τῆς ἐπιβληθείσης τρομοκρατίας.
Ἔχοντας στὸ θολωμένο τους νοῦ ὡς ἄθυρμα τῆς διεξαγωγῆς αὐτοῦ τοῦ παιχνιδιοῦ τὴν Ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ ὡς ἐκτελεστικὸ μέσο τὴν ὑπερηφάνεια τους, ἀπαξιώνουν τὶς Ἁγιοπνευματικὲς ἐμπειρίες τῶν Ἁγίων καὶ ὅλη τὴν Ἀποστολικὴ Παράδοση καὶ προχωροῦν στὸ δικό τους «νέο δρόμο», τὸν μεταπατερικό, τὸν νεοπατερικό, κλπ., σχετικοποιώντας τὴν Ἀλήθεια καὶ θέλοντας νὰ…. συμπαρασύρουν ἐκβιαστικὰ καὶ τοὺς «μὴ θέλοντας εἰσελθεῖν».

Ὡς νεοπροτεσταντίζοντες φωστῆρες, ἐκπηδῶντες καὶ ἀποπηδῶντες, τώρα πλέον καὶ ἀπὸ τὴν Ἁγία Ὀρθοδοξία, μὴ ἀντέχοντες τὴ γνήσια, τὴ σωτηριώδη Παράδοσή της, τὴν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων συμπεφωνηθεῖσα καὶ διὰ τῶν Ἁγίων Συνόδων παραδοθεῖσα, ἔχουν διασκορπίσει πλῆθος μαθητῶν τους ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, νὰ «ἐπανευαγγελίσουν» τοὺς πιστοὺς μὲ τὰ καινοφανῆ ἀλλὰ καὶ κενόλογα ἀποκυήματα τῆς δικῆς τους σοφίας.

«ἠμεῖς δὲ οὐ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου ἐλάβομεν, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἴνα εἰδῶμεν τὰ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χαρισθέντα ἠμίν. ἃ καὶ λαλοῦμεν οὐκ ἐν διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ' ἐν διδακτοῖς Πνεύματος ἁγίου, πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες».(Α΄Κορ.2, 12-13) Νὰ τί λέει ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος γιὰ τὸν Ἀπ. Παῦλο, ἑρμηνεύοντας τοὺς παραπάνω στίχους: «Βλέπεις ποῦ μᾶς ἀνέβασε ἡ ἀνωτερότητα τοῦ διδασκάλου; Ἔχουμε ἐμεῖς τόση διαφορὰ στὴ σοφία ἀπὸ ἐκείνους,(τοὺς ξένους πρὸς τὸ Θεὸ) ὅση τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀπὸ τὸν Πλάτωνα. Διότι οἱ μὲν ἔχουν δασκάλους τοὺς ἔξωθεν τῆς πίστεως ρήτορες, ἐμεῖς δὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα». Αὐτοὶ εἶναι οἱ Ἅγιοι. Πνευματοδίδακτοι.Ἐπιχειροῦν «νὰ ἐπαναφέρουν στὴ σωστὴ πορεία τὴν ἐκτραπεῖσα Κιβωτὸ Σωτηρίας, λόγω ἀδυναμίας κατανόησης τοῦ Εὐαγγελίου», νὰ διορθώσουν δηλαδὴ τοὺς Ἁγίους. Ἡ δὲ Ἁγία Κιβωτός, κατὰ τὸ πατριαρχικὸ ἀσεβὲς ἀπόφθεγμα «κρίμασιν οἶς Κύριος οἶδεν», προφανῶς, κατ` αὐτούς, κακοὺς κακῶς ἀνέδειξε Ἁγίους ἢ κι ἂν τοὺς ἀνέδειξε, εἶναι πλέον ἐλλιπὴς ἡ μαρτυρία τους περὶ τῆς Ἀληθείας. Ἀκόμη, πάλι κατ` αὐτούς, ἐφάνη ἀνίκανη νὰ ὁδηγήσει στὴ σωτηρία τὶς μέχρι τώρα ψυχὲς ποὺ τὴν ἐμπιστεύτηκαν, διότι ἀγωνίστηκαν μὲ «ἐλαττωματικὰ πνευματικὰ ὄπλα» καὶ πνευματικοὺς ὁδηγοὺς «μειωμένων προσόντων».

Αὐτὰ ὅμως εἶναι ὄχι μόνο ἐπικίνδυνα παιχνίδια ἀλλὰ καὶ θανατηφόρα. Δείχνουν ψυχὲς ποὺ ἔχουν σκληρυνθεῖ καὶ ἔχουν χάσει τὴν πίστη τους. Μὲ τὸ ἴδιον θέλημα καὶ τὴν ὑπερηφάνεια, ποὺ ἀποτελοῦν τὸν τελειότερο συνδυασμό, γιὰ νὰ ὁδηγηθεῖ ἡ ψυχὴ στὴν αἵρεση, προσπαθοῦν νὰ συνταιριάξουν τὰ ἀταίριαστα. «Τὶς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; ἢ τὶς μερὶς πιστῶ μετὰ ἀπίστου;» (Β΄Κόρ.6,15). Ἡ πίστη, ἡ Ἀλήθεια, ὁμολογεῖται εὐκαίρως ἀκαίρως.

Χρησιμοποιοῦν διπλωματικὸ λόγο, λένε, γιὰ νὰ κάνουν γνωστὴ τὴν Ἀλήθεια στοὺς ἀλλόδοξους καὶ ἑτερόδοξους. Ἀσχέτως ἂν διώκουν λυσσωδῶς τοὺς ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, τοὺς τολμῶντες νὰ ἄρουν λόγο ἐλεγκτικὸ μὲ ἱερὴ ἀγωνία. Ἡ Ἀλήθεια ὅμως δὲν παίζεται στὰ ζάρια ἢ στὶς πιθανότητες ἢ στὰ κατὰ προσέγγιση. Ἡ Ἀλήθεια δὲ χαλιέται οὔτε κατὰ «ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία» (Ματθ.5,18) χάριν τῆς διπλωματίας. Ὁ διπλωματικὸς λόγος ἔχει θέση ἀλλοῦ, ὄχι στὴ συζήτηση περὶ Ἀλήθειας. Οἱ Ἅγιοι δὲ μιλοῦσαν διπλωματικὰ μὲ τοὺς αἱρετικούς, ὅταν ἐπρόκειτο νὰ καταθέσουν τὴν Ἀλήθεια. Μετὰ τὴν ὁμολογία τῆς Ἀλήθειας καὶ τὴν κατάθεσή της, ὅλα τὰ ἄλλα μποροῦν νὰ διευθετηθοῦν μὲ τὴ χρήση τοῦ διπλωματικοῦ λόγου. Ἡ Ἀλήθεια ὄχι.

Ποιὰ Ἀλήθεια ὅμως, ἀφοῦ καὶ αὐτὴ ἀμφισβητεῖται, ὡς ὑπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ΚΑΙ ΜΟΝΟ ἅπασα ἀποκαλυπτόμενη, φυλασσόμενη καὶ ὁμολογούμενη. Ἀμφισβητεῖται δὲ ὄχι ἀπὸ ἀνθρώπους ἐκτὸς Ἐκκλησίας ἢ ἁπλοὺς ἀνθρώπους ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ποιμένες. Πόσο θὰ μακροθυμήσει ὁ Θεός, μέχρι νὰ δώσει λύση σ` αὐτὸ τὸ κατρακύλισμα, πού ἀνθρωπίνως δὲν ἔχει σταματημό;

Ὅλοι εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ἄτακτα παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Εἴμαστε ὅμως δυνάμει ἅγιοι, μέχρι νὰ μᾶς καλέσει ὁ Κύριος, ἀρκεῖ νὰ μὴν ἀρνηθοῦμε τὴν πίστη μας, δηλαδὴ τὴν Ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἶναι παιχνίδι μὲ τὴ φωτιά, θάνατος πρὸ τοῦ θανάτου, ἡ ἀμφισβήτηση τῆς πληρότητας τῆς Ἀλήθειας τῆς πίστης μας. Εἶναι αὐτοκαταδίκη κι ἂς εἶναι καὶ Ἐπίσκοπος καὶ Πατριάρχης αὐτὸς ποὺ τολμᾶ καὶ μόνο νὰ τὴν ὑπονοήσει. Αὐτὸς δὲ ἔχει μεγαλύτερη εὐθύνη, ἂν δὲν τὴν ὁμολογεῖ εὐθέως καὶ εὐθαρσώς, ὅπου κι ἂν βρίσκεται. Διότι ἔχει κρεμασμένες στὸ πετραχήλι τοῦ ψυχές, γιὰ τὶς ὁποῖες θὰ δώσει λόγο.

Στὸ κάτω κάτω τί ἔχει νὰ φοβηθεῖ; Τί ἔχει νὰ χάσει; Τὰ παιδιά του; Τὴν οἰκογένειά του; Τὴν περιουσία του; Τὴ μίτρα του; Τὴν πατερίτσα του; Δὲ θυμοῦνται τὸ Μέγα Βασίλειο; Ἀφοῦ εἶναι ἕνας καλόγερος, ποὺ ἦρθε νὰ διακονήσει τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ φύγει ἀπ` αὐτὴν τὴ ζωὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ ποιμνίου του, μὲ σκοπὸ νὰ τὸ ὁδηγήσει στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ διὰ τῆς Ἁγίας του Ἐκκλησίας. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι πρόσκαιρα καὶ τὰ ἀναλαμβάνει ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Θὰ ὁμολογήσει τὴν ἀλήθεια καὶ ἂς τὸν διώξουν, ἂς τὸν παραπετάξουν. Θὰ τὸν χαίρονται οἱ οὐρανοὶ καὶ θὰ τὸν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία στοὺς αἰῶνες.

Ἡ ἱστορία τοὺς περιμένει ὅλους αὐτούς, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιωθεῖ γιὰ πολλοστὴ φορά. Παίζουν μὲ τὰ Ἅγια, ὅπως παίζει ἕνα παιδάκι μὲ τὸ κοφτερὸ μαχαίρι. Εἶναι ἐκτὸς ἐκκλησιαστικῆς πραγματικότητας, ζαλισμένοι ἀπὸ τὴν ὑπεροψία τῆς ἐξουσίας καὶ τὴν αἴσθηση τῆς παντοδυναμίας, λόγω στήριξής τους ἀπὸ δυνάμεις, ποὺ θέλουν τὸ κακό τῆς Ἐκκλησίας. Ἂς συνεχίσουν ὅμως τὸ παιχνίδι… Δὲ θὰ προλάβουν νὰ τὸ τελειώσουν… Κι ἂν ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς νὰ φτάσουν νὰ τὸ τελειώσουν, θὰ τοὺς τὸ καταστρέψει ἐν μία νυκτί. Νὰ εἶναι σίγουροι γι` αὐτό.

Σάββας Ἠλιάδης, δάσκαλος
Κιλκίς, 9-12-2015

ΥΣΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ – Προσέξτε το Βόρειο Αιγαίο – ΕΚΕΙ ΘΑ ΚΤΥΠΗΣΟΥΝ;



Τώρα που τελείωσαν οι ανθρώπινες λύσεις και οι ελπίδες να διαχειριστούν κάποιοι σωστά τα τρέχοντα φλέγοντα προβλήματα μας απομένει η ευχή και η προσευχή ¨η ΠΑΝΑΓΙΑ να ανατείλει νέο κουράγιο και υπομονή στο ΑΙΓΑΙΟ- θαλασσόβρεχτο Έθνος μας¨

Ενώ η αντι-ρωσική προπαγάνδα στην Τουρκία κερδίζει έδαφος συμβαίνουν δίπλα μας συγκλονιστικές ανατροπές.

¨Στο πλαίσιο της κλιμάκωσης των εντάσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας, που προκλήθηκε από μια ποικιλία θέσεων στο συριακό ζήτημα και κυρίως με την κατάρριψη στη Συρία του βομβαρδιστικού Su-24, ο τουρκικός Τύπος άρχισε μια ενεργή εκστρατεία προπαγάνδας για την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις θέσεις της Τουρκίας, προτάσσοντας τη ρωσική επιθετικότητα, γράφει το ρωσικό δημοσίευμα.

Εκφραστής αυτών των πληροφοριών που προκάλεσε πανικό, είναι η ιστοσελίδα της Hurriyet Daily News που ακολούθησαν και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης αναδημοσιεύοντας τους ισχυρισμούς της.¨

Η ΚΥΠΡΟΣ και η Αν. Μεσόγειος ¨στεγανοποιήθηκαν¨

¨Οι “τσαμπουκάδες” και η επιθετικότητα της Τουρκίας δεν περνάνε πλέον στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και βέβαια στην Συρία. Το ηγετικό δίδυμο της χώρας , Ερντογάν και Νταβούτογλου, κατέρριψαν ένα αεροσκάφος δεύτερης γενιάς των Ρώσων και …κατόρθωσαν να καθηλώσουν όλη την τουρκική αεροπορία!!!

Δεν ξεμυτίζει Τούρκος προς Συρία και οι δυο “νταήδες” της Άγκυρας θα πρέπει να εξηγήσουν το γιατί στην κοινή τους γνώμη .Η οποία είναι αλήθεια ότι δεν πανηγυρίζει από τις αποφάσεις Ερντογάν και Νταβούτογλου.

η Ρωσία έχει δεσμεύσει για ασκήσεις της περιοχές εντός του FIR Λευκωσίας. Όπως φαίνεται δεν είναι καθόλου ευχάριστο και σίγουρα είναι άκρως επικίνδυνο για οποιοδήποτε αεροσκάφος της τουρκικής αεροπορίας να εμφανιστεί στην περιοχή. 

Οι περιοχές που έχουν δεσμευθεί εκτείνονται σε όλη την θαλάσσια περιοχή ανοικτά των συριακών ακτών, αλλά και μέχρι το βόρειο άκρο της Κατεχόμενης Καρπασίας, όπου η Τουρκία υποστηρίζει ότι υπάγεται στην δικαιοδοσία του ψευδοκράτους¨. 

Και ήδη πριν την κρίση μεταξύ ΡΩΣΙΑΣ- Τουρκίας την τελευταία την έπιασε κρύος ιδρώτας.

¨Η Ρωσία κάτω από άκρα μυστικότητα μετέφερε αντιαεροπορικά συστήματα S-400 Triumf και το πανίσχυρο πυραυλικό σύστημα Club-K, τους «δολοφόνους των αεροπλανοφόρων» στηΣυρία δημιουργώντας μια αδιαπέραστη «no-fly-zone» δείχνοντας πως ήρθε για να μείνει στη Μέση Ανατολή.

Πρόκειται για μια αιφνιδιαστική κίνηση του ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν ενώ όλοι περίμεναν ότι θα στείλει α/α συστήματα S-300 αυτός έστειλε και S-400 και τον «φονιά των αεροπλανοφόρων» Club-k το οποίο

έχει καταστροφική δύναμη πυρός και μπορεί να εξουδετερώσει όλους τους στόχους επίγειους, ναυτικούς, εναέριους σε απόσταση 300 χλμ!

Οι τούρκοι έτσι άνοιξαν δουλειές στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο.

¨Με μια προκλητική κίνηση αμφισβήτησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, η Τουρκία παρά τα σοβαρά προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει στα νότια σύνορα της, επιμένει είτε με παραβιάσεις και υπερπτήσεις είτε με παράνομες έρευνες όπως αυτή που εξήγγειλε σήμερα να συντηρεί την ένταση με την Ελλάδα και να δοκιμάζει τις ανοχές της ελληνικής κυβέρνησης.

Σύμφωνα με την NAVTEX 1138/15 που εξέδωσαν οι τουρκικές αρχές το ερευνητικό σκάφος CESME που πριν μερικές ημέρες αλώνιζε το Αιγαίο συνοδεία πολεμικού σκάφους, θα πραγματοποιήσει ωκεανογραφικές και υδρογραφικές έρευνες από 13-17 Δεκεμβρίου σε «τουρκικά χωρικά ύδατα και σε διεθνή χωρικά ύδατα».

Οι συντεταγμένες που αναφέρει όμως η τουρκική NAVTEX περιλαμβάνουν και δυο σημεία τα οποία εμπίπτουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Το ένα σημείο είναι ανατολικά της Λήμνου και το άλλο σημείο μεταξύ του Αη Στράτη και της Λέσβου.

Οι ωκεανογραφικές – υδρογραφικές έρευνες δεν γίνονται βεβαίως επί του βυθού αλλά η Τουρκία εκδίδοντας δική της NAVTEX και χωρίς να ζητήσει όπως θα έπρεπε την έκδοση αναγγελίας από την Ελλάδα, ουσιαστικά «φρεσκάρει» την αμφισβήτηση της για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα.

Και ενώ ο Ρώσος που γνωρίζει την ροή των επόμενων εξελίξεων κάλυψε τα νώτα του και τις δουλειές του στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο ξαφνικά ανοίξανε δουλείες στο ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ .

Το πέρα –δώσε των Ρώσων στα ΣΤΕΝΑ με τα προτεταμένα όπλα ενεργοποίησε την πρεμούρα των Δυτικών όσον αφορά το θέμα της διέλευσης των ρωσικών πλοίων στα Στενά του Βοσπόρου που είναι κατάφορτα με διαστημική πολεμική τεχνολογία.

Άλλωστε από τον Οκτώβριο ο Βρετανός ΥΠΑΜ φαίνεται να μίλησε για ενδεχόμενο ¨αναθεώρησης του νομικού πλαισίου¨ που διέπει το νομικό καθεστώς διέλευσης των ΣΤΕΝΩΝ.

«Τα ρωσικά μαχητικά που περνάνε από το Βόσπορο αποτελούν ακόμη μια υπενθύμιση ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να ενισχύσει τη συλλογική ασφάλεια του» πρόσθεσε Ο Βρετανός ΥΠΑΜ Michael Fallon και συνέχισε, λέγοντας ότι «το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να τρομάξει ή να παραπλανηθεί από τη ρωσική στρατιωτική ανάπτυξη «. Σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον Αμερικανό ομόλογο του, Άστον Κάρτερ, στο Λονδίνο, ο Fallon είπε ότι «το ΝΑΤΟ εδώ και καιρό βλέπει μια ρωσική παρουσία στα ανατολικά σύνορα του αλλά και μια ρωσική πίεση προς τη νότια πλευρά του ΝΑΤΟ με ρωσικά πλοία, υποβρύχια και μαχητικά «. «Η Ρωσία ρισκάρει μια επιδείνωση της κατάστασης». .

ΚΑΙ τα ΣΤΕΝΑ έχουν άμεση σχέση και εξάρτηση με το ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ.

Είναι τυχαίο άραγε που σε αυτή την χρονική συγκυρία το Αιγαίο και ειδικότερα η νήσος Λέσβος με την πρωτεύουσα της την Μυτιλήνη δέχεται τον μεγαλύτερο όγκο προσφυγικών ροών;

Είναι τυχαίο αυτή την στιγμή να μας ζητούν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας εν ονόματι της ανθρωπιστικής κρίσης που δημιούργησε η αδιαφορία αυτών τόσα χρόνια, ¨να τα βρούμε εδώ και τώρα¨ με τους Τούρκους με κοινή ακτοφυλακή για ενέργειες επίβλεψης και διάσωσης εν όψει και των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούν τον χειμώνα ;

Κρίση στο ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ είναι γάντι για κάποιους να δημιουργήσουν κρίση στην Ναυσιπλοΐα των Στενών του Βοσπόρου.

Η μνημονιακή κατάντια μας κάνει αναλώσιμους στην διευθέτηση γεωστρατηγικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι ισχυροί της γης στο να λύσουν τα μεταξύ τους προβλήματα.
«Όταν θα δούμε η Ελλάδα να παίρνει την πρεσβεία της από την Τουρκία και η Τουρκία την πρεσβεία της από την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να πούμε: «Ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου, Σώτερ σώσον ημάς» ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ο Αγιορείτης.


Μετά από αυτό χρειάζεται ετοιμότητα και ΠΙΣΤΗ για να πούμε και το

¨Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια, 

Ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, 

Αναγράφω σοι η Πόλις σου, Θεοτόκε.

Αλλ’ ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, 

Εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον.

Ίνα κράζω σοι, Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε.¨

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ


ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ


Μετανοῆστε, γιατί τά σύννεφα τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ σίμωσαν στή γῆ ...



Μετανοήστε, γιατί τα σύννεφα τ
ης οργής του Θεούς σίμωσαν στη γη. 
Μεγάλο κακό έρχεται, 
από την πολλή αμαρτία.

Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα ασκήσασα

Σύμφωνο Συμβίωσης - Καλά, "Ανθρώπους δεν εντρέπονται... Θεόν δεν φοβούνται";

Αυτές τις μέρες γίναμε μάρτυρες πολλών γεγονότων που μας δίνουν την αφορμή να κάνουμε ανησυχιτικές σκέψεις για το παρόν και δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον.


1] Η υπόθεση του συμφώνου συμβίωσης και των ετεροφύλων ζευγαριών και των ομοφύλων προσώπων αποτελεί ένα πλήγμα κατά της παραδοσιακής οικογενείας και μία τορπίλλη στην ανανέωση του Έθνους μας. 
Πέραν του γεγονότος ότι είναι τελείως αντίθετο το Σύμφωνο Συμβίωσης και μάλιστα των ομοφυλοφίλων με την Αγία Γραφή και την Ιερή Παράδοση της Εκκλησίας μας, είναι απέναντι στην εθνική μας ιστορία και παράδοση, συγχρόνως δεν δίδει και καμμία προοπτική.

2] Ποία προβλήματα λύνουν το εκκολαπτόμενο νομοσχέδιο;
Το δημογραφικό πρόβλημα δεν λύνεται με τέτοιου είδους ρυθμίσεις, αλλά με γενναία ενίσχυση της οικογένειας. 
Οι εκτρωματικές αυτές νομοθεσίες δεν υπηρετούν τη ζωή, την αναπαραγωγή και την συνέχεια. Υπηρετούν απλά το πάθος και το ένστικτο και προεκτείνουν το γηρασμό και τον αφανισμό της Ελλάδας.

3] Είναι δυνατόν Ορθόδοξοι βαπτισμένοι Έλληνες να νομοθετούν τόσο κραυγαλέα αντίθετα με το Λόγο του Θεού; 
Ο Θεός δεν εγκρίνει με τίποτε και ποτέ την αστεφάνωτη συμβίωση, τις προγαμιαίες σχέσεις, τα παρατεταμένα αρραβωνιάσματα, τους χρόνιους δεσμούς, τα αλλεπάλληλα διαζύγια, τον πολιτικό γάμο και την κολάσιμη μοιχεία. Βδελύσσεται ιδιαίτερα την επαίσχυντη ενώπιον ουρανού και γης θανάσιμη Ομοφυλοφιλία.
Ο Θεός ευλόγησε τον τίμιο γάμο, τη νόμιμη κατά Θεόν συζυγία και την εξ αυτής παιδοποιϊα.

4] Μαζί με τα παραπάνω στην κηδεία γνωστού ηθοποιού προσφάτως άρχισαν να ομιλούν εν χορώ όλοι οι παραβρισκόμενοι, βαθιά συγκινημένοι, με γλυκανάλατα λόγια, αντί να χύνουν καυτά δάκρυα μετανοίας για την ψυχή του ανθρώπου αυτού ή τουλάχιστον παντελώς να σιωπήσουν;
Δυστυχώς η στημένη και εισαγόμενη οικονομική κρίση, η οποία ανέβαλε ίσως και ματαίωσε πολλούς προγραμματισμένους γάμους, έφερε και αυτό το κακό, την προσχεδιασμένη εναλλακτική λύση του Συμφώνου Συμβίωσης, ακριβώς για να μειώσει ηθικά και πληθυσμιακά τους Έλληνες και να τους αντικαταστήσει με εισαγόμενους και αλλόθρησκους πολίτες.
Απώτερος στόχος να πλήξει την επίδραση της Ορθοδοξίας στο πολυπαθές Γένος των Ελλήνων και την περαιτέρω αύξηση της Εκκλησίας. 
Δεν θέλουν να υπάρχουν Ορθόδοξοι Έλληνες.

5] Και σαν να μη έφτανε ο μηδενισμός και η αποδόμηση της προσωπικότητας και της ελληνικής οικογένειας με το Σύμφωνο Συμβίωσης, έφτασε ο λόγος απαιτητικά και στην καύση των νεκρών, δηλ. στον μηδενισμό και του θεόπλαστου σώματος. 
Μα, "ω ανόητοι και βραδείς τη καρδία" οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί επαναλαμβάνουν και μιμούνται στη ζωή τους ό,τι συνέβη και στη ζωή του Χριστού. Ο Χριστός, η Παναγία, οι Απόστολοι, οι Άγιοι θάφτηκαν. Οι ανά τους αιώνες χριστιανοί κατέβηκαν στον τάφο, ακούοντας τον προαιώνιο λόγο του Θεού "γη ει και εις γην απελεύση". "Οι εν τοις μνημείοις ακούσονται της φωνής του Θεού και οι νεκροί αναστήσονται πρώτον".
Πόσο πιο καθαρά να τα πεί ο Καλός Θεός;
"Αλλ΄ ο παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι".
Ο Ιούδας δια μέσου των αιώνων και ιδιαίτερα "επ΄ εσχάτων των ημερών".
Οι Ιούδες, οι οποίοι μισούν θανάσιμα την Ελληνική Πατρίδα και την Ορθόδοξη Εκκλησία οι εγκέφαλοι και οι εφευρέτες των αισχρών αυτών νομικών κατασκευασμάτων.
Κρίμα όμως και αιώνιον αίσχος στους ημεδαπούς που ανίερα συμμαχούν στην προώθηση και εκτέλεση τέτοιων άθεων και ολέθριων σχεδίων.
Θα δώσουν λόγο στο Θεό.
Δεν άκουσαν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι κατήχηση και ορθόδοξη διδασκαλία;
Κι αν δεν άκουσαν, ποιός τελικά ευθύνεται γι αυτό το κατάντημα;

6] Και το πιο τραγικό, συγκεκριμένος γνωστός τηλεπαρουσιαστής έσταξε το δηλητήριο της αθεϊας στις αγνές παιδικές ψυχές που είχε κοντά του και έκανε την αθεϊστική προπαγάνδα του, σαφώς χωρίς να έχει τέτοια εξουσιοδότηση από τους γονείς των παιδιών, οι οποίοι τα έχουν βαπτίσει σε νηπιακή ηλικία και τα έχουν εντάξει στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Δηλαδή θέλουν να μη φτειάχνουν παιδιά οι Έλληνες και τα υπάρχοντα Ορθόδοξα Ελληνόπουλα να τα κάνουν γενίτσαρους στην αθεϊα, στην ομοφυλοφιλία και στον ισλαμισμό !

7] Τέλος θα δώσουν λόγο στο Θεό και αυτοί που έχουν χρέος να φυλάττουν Θερμοπύλες "από το χρέος μη κινούντες" και δυστυχώς τηρούν αιδήμονα σιωπή, ανοχή και συνενοχή.
"Μικρόν όσον όσον...Ήξει ο Κύριος και ου χρονιεί".

Χριστιανική Εστία Λαμίας

ΔΕΝ ΤΡΕΧΟΥΝ…

ΔΕΝ ΤΡΕΧΟΥΝ…



«Αν δεν πονά η καρδιά,
τα μάτια δεν τρέχουν».


ΜΟΝΑΧΗ ΑΝΝΑ ΜΑΚΑΒΑΙΟΥ
(1893–1981, Μαθήτρια Αγ. Γεωργίου Καρσλίδη)

Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει



Ο άνθρωπος δια τας αμαρτίας του υποφέρει, και όμως η αγαθότης του Θεού, τους πόνους, που εγέννησεν η αμαρτία, τους λογίζεται ως εργασίαν πνευματικήν και δίδει βραβεία και μισθούς. Πώς να μη αγαπήσωμεν έναν τοιούτον Θεόν και να μη δώσωμεν όλην μας την ζωήν εις την λατρείαν Του!

Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλα αυτά, ημείς Τον ξεχνούμεν, εγώ πρώτος, δια τούτο και παραβαίνομεν τας εντολάς Του, διότι εάν ενεθυμούμεθα τον Θεόν, θα ενεθυμούμεθα και τι διατάζει ο Θεός και ο φόβος προς Αυτόν θα μας καθιστά νομοταγείς και προσεκτικούς. 

Θα ενεθυμούμεθα την κρίσιν, την γέενναν του πυρός, και θα εχύναμε δάκρυα μετανοίας, καθ΄ όσον μακράν υπάρχομεν δακρύων και πένθους, τόσον υπάρχομεν προσκεκολλημένοι εις τα γήϊνα και φθαρτά. 

Η μέριμνα των άνω γεννά τον πόθον της κληρονομίας αυτών, δηλαδή των αιωνίων αγαθών και η αγαθή αύτη μέριμνα, μας αποσπά από την εφάμαρτον προσκόλλησιν επί των φθειρομένων προσκαίρων αγαθών. Δώη ημίν Κύριος ο Θεός σύνεσιν αγαθήν, όπως τακτοποιήσωμεν το θάμα της ψυχής μας, πριν ή φύγωμεν δια τον άλλον κόσμον. 

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ - Ὁ μισθὸς ἐκείνου ποὺ θὰ διδάξη ἁμαρτωλόν

Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ. Ἰάκωβος: 
«Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες ὅτι μεῖζον κρῖμα ληψόμεθα» (Ἰακ. Γ, 1). Προσοχὴ, ἀδελφοί μου, μὴ παίρνετε πολλοὶ τὴν θέση τοῦ διδασκάλου, διότι, γνωρίζετε ὅτι ἐμεῖς ποὺ διδάσκουμε, θὰ κριθοῦμε αὐστηρότερα καὶ συνεπῶς θὰ λάβουμε μεγαλύτερη τιμωρία. Ποιοὶ ὅμως μποροῦν νὰ διδάξουν; 


Τί εἶπε ἡ Ὁσία Συγκλητική;
«Εἶναι ἐπικίνδυνο νὰ διδάσκη ὅποιος δὲν προώδευσε μὲ τὴν πράξη τῆς ἀρετῆς. Ὅπως ἕνας ποὺ ἔχει ἑτοιμόρροπο σπίτι, ὅταν ὑποδεχθῆ σ᾽ αὐτὸ ξένους, θὰ τοὺς κάνη κακό, γιατὶ θὰ πέση πάνω τους τὸ σπίτι, ἔτσι καὶ αὐτός, ποὺ χωρὶς νὰ ἔχη προηγουμένως οἰκοδομήσει τὸν ἑαυτόν
του, κάνει νὰ χαθοῦν μαζί του καὶ ὅσοι πῆγαν σ᾽ αὐτόν. Μὲ τὰ λόγια μὲν τοὺς κάλεσε σὲ σωτηρία, μὲ τὴν ἁμαρτωλότητα ὅμως τῆς ζωῆς του μᾶλλον ἔβλαψε ὅσους τὸν ἀκολούθησαν». 

Ὁ Ἀπ. Ἰάκωβος πιὸ κάτω ἀναφέρει: 
«γινωσκέτω ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν (Ἰακ. ε 20). 
Ἂς γνωρίζη ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἐπέστρεψε ἕνα ἁμαρτωλό ἀπὸ τὸν καταστροφικὸ δρόμο, ποὺ βαδίζει, θὰ σώση πολύτιμη ψυχὴ ἀπὸ τὸν θάνατο καὶ θὰ ἐξαλείψη πλῆθος ἁμαρτιῶν. 

Ὁ δὲ Ὅσιος Ὑπερέχιος εἶπε: 
«Σοφὸς πράγματι εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ διδάσκει ὄχι μὲ ὡραίους λόγους, ἀλλὰ μὲ τὰ ἔργα του». 

Ρώτησε ὁ Ἅγ. Μακάριος τὸν Ἄγγελο: 
«–Ἐπειδὴ ἦλθες νὰ μὲ διδάξης τὸν ἁμαρτωλό, σὲ παρακαλῶ πές μου καὶ τοῦτο: Ἂν εὑρεθῆ κάποιος ἁμαρτωλὸς καὶ διδάξη κάποιον ἄλλον, καὶ τὸν βγάλη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τοῦ δείξη δρόμο καλό, ἔχει κανένα μισθό; 
–Ὅποιος διδάξει ἄλλον, τοῦ λέγει ὁ Ἄγγελος, καὶ τὸν βγάλει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, σώζει τὸν ἑαυτόν του καὶ τὴν ψυχή του βγάζει ἀπὸ τὴν κόλαση. Ἔτσι καὶ ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος συμβουλεύει κακῶς ἕνα ἄνθρωπο, δὲν καταστρέφει μόνον τὸν ἄλλο, ἀλλὰ καὶ τὴν ἰδική του ψυχὴ παραδίδει στὸν διάβολο. Ἑπομένως δὲν ὑπάρχει φοβερωτέρα ἁμαρτία ἀπὸ τὸ νὰ συμβουλεύης ἄνθρωπο σὲ κακὸ ἔργο. Καὶ ἀντιθέτως δὲν ὑπάρχει καλλίτερο ἀπὸ τὸ νὰ τὸν συμβουλεύσης τὸ καλό. 
Ἀφοῦ εἶπε αὐτὰ ὁ Ἄγγελος, καὶ ἀφοῦ ἔκλινε τὴν κεφαλή, εἶπε πρὸς τὸν γέροντα: 
–Εὐλόγησον, Ἅγιε πάτερ καὶ συγχώρησόν μοι. Τότε ὁ γέρων ἔπεσε καὶ προσεκύνησε αὐτόν». 
 
Λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος: 
«Ὅπως ὁ κάλαμος εἶναι ὄργανο τῆς γραφῆς, τὸ ὁποῖο κινεῖ τὸ χέρι τοῦ ἐπιστήμονα, γιὰ νὰ σημειώνει ἀκριβῶς αὐτὰ ποὺ γράφει, ἔτσι καὶ ἡ γλώσσα τοῦ δικαίου, κινεῖται ἀπ᾽ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ γράφει μέσα στὶς καρδιὲς τῶν πιστῶν τὰ ρήματα τῆς αἰώνιας ζωῆς, ἐμβαπτιζόμενη ὄχι στὸ μελάνι, ἀλλὰ στὸ Πνεῦμα τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ. Γραμματέας λοιπὸν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γιατὶ ἔχει σοφία καὶ διδάσκει τοὺς πάντες. Εἶναι δὲ καὶ ὀξύγραφο, γιατὶ ταχεῖα εἶναι ἡ κίνηση τῆς σκέψεως. Χαράζει δὲ τὸ Πνεῦμα νοήματα, «οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις» (Β´ Κορ. 3,3). 
Ἀνάλογα δὲ πρὸς τὴ χωρητικότητα τῆς καρδιᾶς ἐγγράφει τὸ Πνεῦμα στὶς καρδιὲς περισσότερα ἢ λιγότερα, κι ἀνάλογα πρὸς τὴν καθαρότητα, ποὺ ἔχει ἑτοιμαστεῖ ἐγγράφει φανερὰ σὲ ὅλους ἢ σκοτεινότερα. Ἐξ αἰτίας δὲ τῆς ταχύτητας μὲ τὴν ὁποία γράφονται ὁλόκληρη ἡ οἰκουμένη εἶναι γεμάτη ἀπ᾽ τὸ Εὐαγγέλιο». 

(Ἀπ᾽ τὴν Ὁμιλία του «Εἰς τὸν ΜΔ´ Ψαλμόν»)
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος (27 - 11 - 2015)

H σημασία της εσωτερικής ειρήνης



«Βρες εσύ την εσωτερική σου ειρήνη και χίλιοι άνθρωποι θ’ αναπαυτούν κοντά σου». 
Ο λόγος αυτός του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ καθορίζει το σημείο που θα πρέπει να στρέφεται η πνευματική μας ζωή. Όχι τόσο με την έννοια «να σώσουμε τους άλλους» όσο με το να βιώσουμε την «εντός ημών Βασιλεία».
Είναι παρατηρημένο ότι ο σημερινός άνθρωπος αγχώνεται, πνίγεται από τα ποικίλα προβλήματά του. Κυρίως όμως γιατί δεν μοιράζεται τη δυσκολία του, νιώθει μόνος, πιέζεται. Και αυτά τα γνωρίσματα φαίνεται πως χαρακτηρίζουν και τους ανθρώπους της εκκλησίας. Άλλωστε, ζώντας μέσα σ’ αυτό τον κόσμο, δεν είναι παράξενο πως επηρεάζονται απ’ αυτόν.
Το ζητούμενο, βέβαια, δεν είναι η διάγνωση της ασθένειας – αν και είναι σημαντικό – αλλά η θεραπεία. Η Εκκλησία, ως νοσοκομείο και θεραπευτήριο για όσους θέλουν, μας λέει ότι η αιτία του άγχους βρίσκεται στην απιστία. Ο άνθρωπος δηλαδή θέλει να ρυθμίσει τα της ζωής του, όπως και των δικών του, κατά πως νομίζει. Δεν εμπιστεύεται το Θεό - Πατέρα του που μέσω των γεγονότων τού δείχνει το δρόμο που του ταιριάζει.
Πορεύεται μόνος ουσιαστικά, με βάση το θέλημα και τη λογική του. Δεν είναι ο Θεός που προπορεύεται και ακολουθεί ο άνθρωπος αλλά το αντίθετο. Έτσι, αν δεν κυλήσουν τα γεγονότα όπως προγραμματίστηκαν, το άγχος και η αναστάτωση κυριαρχούν.
Ένας τέτοιος άνθρωπος μεταγγίζει ένταση και σύγχυση στους γύρω του, ακόμα και με την παρουσία του. Δεν χρειάζεται να γνωρίζουμε το λόγο του άγχους του. Είναι όλος άγχος… Ούτε ο ίδιος είναι αναπαυμένος ούτε οι άλλοι αναπαύονται κοντά του.
Να γιατί ο λόγος του αγίου Σεραφείμ είναι ουσιαστικός και αναγκαίος. Δεν χρειαζόμαστε την ανάπαυση; Δεν χρειάζονται οι γύρω μας να αναπαύονται κοντά μας; Δεν είναι η όντως ανάπαυση η όντως Βασιλεία του Θεού μέσα μας;
«Βρες εσύ την εσωτερική σου ειρήνη…». Πώς θα τη βρεί; Ο Απόστολος Παύλος λέει ότι «ο Χριστός εστι η ειρήνη ημών». Συναντώντας το Χριστό στην καρδιακή προσευχή και στην τήρηση των εντολών Του, κι ενωνόμενοι μαζί Του στη Θεία Κοινωνία, με την κατάλληλη προετοιμασία και συναίσθηση, αρχίζει η ειρήνη της καρδίας να διαποτίζει την ύπαρξή μας.
Τα προβλήματα είν’ εκεί, όμως η θεώρησή τους διαφέρει από πριν. Αυτή η θεώρηση καθορίζει τη στάση μας απέναντι στη ζωή και στα προβλήματά της. Κατανοούμε τη σημασία της προτροπής που ακούμε στις ακολουθίες «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα»
Η ειρήνη της καρδίας, που είναι ειρήνη Χριστού, αναπαύει τον άνθρωπο, ακόμα και όταν όλα γύρω του είναι άνω-κάτω. Γιατί δεν είναι ηρεμία ως αδιαφορία και απάθεια, αλλά ως εμπιστοσύνη στην αγάπη και τη δύναμη του Κυρίου που μπορεί να γαληνέψει τη φουρτούνα και να κάνει τα αδύνατα δυνατά.
Αφού έχουμε ένα τέτοιο Πατέρα και πιστεύουμε σε τέτοιο Θεό, δεν αξίζει να το παλέψουμε για να αποκτήσουμε την εσωτερική μας ειρήνη, την ειρήνη Του;

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΟΡΙΟ ΣΚΟΝΗΣ



«Οι πειρασμοί δεν είναι δυνατότεροι από τις δωρεές του Θεού. Με τη δύναμη του ονόματος του Σωτήρος μας Ιησού, ο Οποίος μας ενισχύει, όλα είναι κατορθωτά.»
Για τον πιστό ισχύει πάντοτε η ακόλουθη αλήθεια: Αν έχεις αρρωστημένη πίστη, και ένα μόριο σκόνης σού φαίνεται βουνό. Αν έχεις δυνατή πίστη, μπορείς να σηκώσεις και να μετακινήσεις όλα τα βουνά των πειρασμών».

ΣΤΑΡΕΤΣ ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ

Ντρέπεσαι να Εξομολογηθείς;

«Αδελφέ, δέν χρειάζεται ντροπή τώρα. 
Εδώ είσαι μπροστά στόν Χριστόν.

Εγώ δέν είμαι δικαστής νά σέ δικάσω ούτε καί θά σέ βάλω νά μου κάνεις αναπαράσταση τών πράξεών σου. Δεν μου χρειάζεται.

Εμένα θά τ’ άκούσει τό αυτί μου καί μεσ’ από αυτό θά σέ ακούσει Εκείνος! Καλό είναι να ντραπείς μόνον εμένα καί όχι τίς γενεές των γενεών όλων των ανθρώπων έν τη Ημέρα της Κρίσεως. Προς τι λοιπόν η ντροπή;».

Από το βιβλίο: "Επίγειοι Άγγελοι οι Αγιορείται".

http://paraklisi.blogspot.gr