ΕΝΑΣ εἶναι ὁ σκοπός τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» τῶν Ὀρθοδόξων: Νά ἀρθροῦν ὅλα τά ἐµπόδια στήν πορεία τῶν οἰκουµενιστῶν πρός τήν ἕνωση τῶν “ἐκκλησιῶν” µέ τήν Μία καί µοναδική Ἐκκλησία, χωρίς τήν παραµικρή µετακίνηση τῶν αἱρετικῶν ἀπό τίς διαστρεβλωτικές τους ἀπόψεις σχετικά µέ τή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου.
Αὐτό τό ἐπιβεβαιώνουν οἱ ἀτέλειωτοι θεολογικοί διάλογοι, οἱ ὁποῖοι ἐπί δεκαετίες διεξάγονται καί ποτέ δέν ἔχουν καταλήξει σέ κάτι θετικό.
Ἡ Σύνοδος θέλει νά διευκολύνει τήν ἕνωση τῶν “ἐκκλησιῶν” ἀφαιρώντας καθετί πού τήν ἐµποδίζει καί ἀδιαφορεῖ γιά τά ὑπαρκτά µεγάλα προβλήµατα, πού ἀντιµετωπίζει ἡ Ἐκκλησία καί κυρίως τόν φοβερό δαιµονοκίνητο οἰκουµενισµό, ὁ ὁποῖος ἔχει αἰχµαλωτίσει τούς µεγαλόσχηµους ρασοφόρους τοῦ Φαναρίου καί δέν τούς ἀφήνει νά δοῦν τήν λαµπρότητα τῆς Ὀρθοδοξίας. Γι’ αὐτό καί καταφεύγουν στό σκοτάδι τῶν παπικῶν καί προτεσταντῶν. Ἐνεργοῦν γιά ἐγκόσµιους καί ἐφήµερους σκοπούς καί ὄχι ἀπό ἁγνό ἐνδιαφέρον γιά τούς ἀµετανόητους αὐτούς αἱρετικούς. Ἐξ ἄλλου οἱ ἴδιοι δέν τούς θεωροῦν αἱρετικούς οὔτε καί τούς ζητοῦν νά µετανοήσουν. Γι’αὐτούς οἱ ἑτερόδοξοι εἶναι ἀδελφοί ἰσότιµοι καί ἀξιαγάπητοι, ἐνῶ ἐκεῖνοι πού καταπολεµοῦν τόν θεοµίσητο οἰκουµενισµό εἶναι ἐπικίνδυνοι, φανατικοί, φονταµενταλιστές, ἐχθροί τοῦ γνησίου ὀρθοδόξου φρονήµατος καί ὅ,τι ἄλλο µπορεῖ νά ἐξαγάγει ἡ ἀβυσσαλέα καί ἐµπαθής καρδία τους.
Εἶναι παρήγορο καί ἐλπιδοφόρο ὅτι ὁ λέων βρυχᾶται καί οἱ οἰκουµενιστές θά πτοηθοῦν. ∆έν δροῦν πιά µόνοι τους. ∆έν εἶναι δική τους δικαιοδοσία ἡ πορεία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὑπάρχουν ἐπίσκοποι, κληρικοί, µοναχοί καί πιστός λαός, πού µέ µαρτυρικό φρόνηµα θά ὑπερασπιστοῦν τήν πίστη τους, ἡ ὁποία εἶναι ὁ πολυτιµότερος θησαυρός τους.
Πολλοί διερωτῶνται, γιατί οἱ µεγαλόσχηµοι τοῦ Φαναρίου ἀσχολοῦνται τόσο ἔντονα µέ τόν οἰκουµενισµό; Γιατί θέλουν νά θυσιάσουν τά ἱερά καί τά ὅσια µέ τόση εὐκολία; ∆έν ἔχουν νά κάνουν τίποτα ἄλλο καλύτερο; Προφανῶς καί δέν ἐπιλέγουν κάτι ἄλλο, ἀφοῦ εἶναι ποιµένες χωρίς ποίµνιο καί ἄρα ἀµέριµνοι καί ἀδιάφοροι, δίχως καλή ἀνησυχία, ἀλλά καί δίχως πνευµατικά ἐνδιαφέροντα. Ἔχουν ὅµως “εὐγενικές” φιλοδοξίες. Θέλουν νά ἑνώσουν τήν Ὀρθοδοξία µέ τούς αἱρετικούς, νά σφιχταγκαλιαστοῦν µέ τούς κοσµικούς παπικούς καί τούς ἄδειους πνευµατικά προτεστάντες – οἱ ὁποῖοι ὡς γνωστό εἶναι διαιρεµένοι σέ ἑκατοντάδες κοµµάτια! Πρόκεται γιά µεγάλη πλάνη. Ὁ οἰκουµενισµός δέν εἶναι πορεία πρός τούς πλανεµένους, γιά νά σωθοῦν διά τῆς µετανοίας καί ἐπιστροφῆς στήν Ἐκκλησία, ἀλλά πορεία χωρίς φόβο Θεοῦ, µέ ἄρνηση τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῆς παράδοσης τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί µέ ἄγνοια τῆς σκληρῆς πραγµατικότητας. Οἱ οἰκουµενιστές δέν ἀποδέχτηκαν ἀκόµα ὅτι οἱ αἱρετικοί δέν ἐπιτρέπουν νά µπεῖ στό σπήλαιό τους καί ἡ παραµικρή ἀκτίνα φωτός.
Ἐάν οἱ ἀποφάσεις τῆς “ Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου” εἶναι σύµφωνες μέ τά προκατασκευασµένα κείµενα – καί αὐτό εἶναι σχεδόν σίγουρο – ἡ Ἐκκλησία θα µπεῖ σε περιπέτειες και τά πνευµατικά θύµατα θά εἶναι πολλά. Θά ἐπικρατήσει ἀναταραχή, θά ἐκτοξευθοῦν ἀπειλές ἀπό τούς ἰσχυρούς, θά γίνει προσπάθεια ἐκφοβισµοῦ τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν καί ἡ εἰρήνη στήν Ἐκκλησία θά ἐκλείψει, ὅσο θά δραστηριοποιοῦνται στόν δαιµονικό οἰκουµενισµό τά ἴδια πρόσωπα, πού ἔχουν χάσει τόν πνευµατικό προσανατολισµό καί περιµένουν ἀπό τή δύση τήν ἀνατολή!
Ὅµως ἐµεῖς εἴµαστε ἐδῶ. Παρακολουθοῦµε ἀπό τή βίγλα µας καί φυλᾶµε τά πνευµατικά σύνορα. Οἱ αἱρετικοί δέν θά εἰσέλθουν στά ἅγια τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας µας.
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
Ορθόδοξος Τύπος
10/06/2016
