.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Αν δε δαμάσουμε τα πάθη μας, μας περιμένει αιώνια απώλεια»



Να συμπεριφέρεσαι στον πλησίον σου με άδολη καρδιά, δηλαδή με αγάπη που τρέφεις για τον εαυτό σου. 

Έτσι είναι πολύ πιθανό, ο πλησίον σου να σου επιστρέψει την ίδια αγάπη.
Αλλά και αυτό να μην γίνει θα αισθανθεί μέσα του σεβασμό προς την αρετή σου, θα την τιμήσει και θα θελήσει ίσως, αργότερα, να τη μιμηθεί.

Είναι δυσάρεστο για τον υπερήφανο να του ζητηθεί να είναι ταπεινός προς τους άλλους.Στον φθονερό, να λέγει καλά λόγια για τους εχθρούς του. Στον εκδικητικό, να συγχωρήσει και να συμφιλιωθεί. Στον φιλοχρήματο, να πληρώσει τα χρέη του. Στον σαρκολάτρη, να ασχοληθεί με τη σωτηρία της ψυχής του.

Αλλά όλοι αυτοί πρέπει οπωσδήποτε να δαμάσουν τα αισθήματά τους και τα πάθη τους. Αλλιώς παραδίδοντας τον εαυτό τους αμετανόητα στα πάθη τους, θα πέσουν στην αιώνια απώλεια.

από το βιβλίο: «Η εν Χριστώ ζωή μου»
Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης