.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Υπάρχουν 4 γνώμες για μένα, όπως και για κάθε άνθρωπο:


α) Μία γνώμη είναι τι λέει ο κόσμος για μένα. Τί μας ενδιαφέρει, τί λέει ο κόσμος. Εσείς τώρα με ακούτε και δημιουργείται μια γνώμη για μένα. Αν σας βάλουν να εκδώσετε ένα πιστοποιητικό για τον Παναγόπουλο, το πιστοποιητικό σας δεν περνάει πουθενά. Δεν χρειάζεται πουθενά. Είτε με στείλετε στην κόλαση, είτε με στείλετε στον Παράδεισο. Δεν μπορείτε να με στείλετε πουθενά.

β) Μια άλλη γνώμη είναι τι λένε οι συγγενείς μου για μένα. Οι συγγενείς μου και οι φίλοι μου, με ξέρουν καλύτερα από τον κόσμο και μπορούν και αυτοί να συντάξουν ένα πιστοποιητικό γνώμης για μένα. Και εντούτοις και αυτό δεν περνάει πουθενά!

γ) Μια τρίτη γνώμη είναι η γνώμη η δική μου για τον εαυτόν μου. Εγώ ξέρω και κρυφά πράγματα για τον εαυτό μου που δεν τα ξέρει κανείς, ούτε και οι συγγενείς μου. Και εγώ μπορώ να έχω μια γνώμη. Όμως αυτό δεν περνάει πουθενά, δεν έχει καμμία ισχύ.

Τότε τίνος γνώμη περνάει; Περνάει η τέταρτη γνώμη…

δ) Περνάει η γνώμη Εκείνου που Σταυρώθηκε. Περνάει η γνώμη του Χριστού! Αυτός τι γνώμη έχει για μένα και για τον καθένα, η γνώμη του Χριστού μετράει… Ούτε τι γνώμη έχετε εσείς, ούτε τη γνώμη έχω εγώ, αλλά τι γνώμη έχει Αυτός. Αυτή πρέπει να με συνέχει, αυτή πρέπει να με ενδιαφέρει. Όλες οι άλλες γνώμες, δεν έχουν καμμία βαρύτητα.

Η βαρύνουσα λοιπόν γνώμη κατά την Κρίση, είναι η γνώμη του Χριστού. Γι’ αυτήν πρέπει να ανησυχούμε, για να γνωρίζουμε ποιά είναι. Διότι όσο και εάν εμείς δικαιώνουμε τους εαυτούς μας, πλανώμεθα πλάνην οικτράν.
Γι’ αυτό ο άνθρωπος πρέπει να ρωτάει τον Χριστό και να λέει:
– Χριστέ μου, ποιά γνώμης έχεις Εσύ για μένα;…
Ο άνθρωπος αν έτσι λειτουργεί στη ζωή του, πολλά πράγματα θα διορθώσει πάνω του… Διότι ο Χριστός εν τη αγάπη Του, θα τον βοηθήσει, θα του υπενθυμίσει (με κάποιο άνθρωπο, με κάποιο συμβάν ή κάποιο όνειρο), ότι αυτό που κάνει και αυτό που πιστεύει, δεν είναι σωστό.
Αλλά δυστυχώς, δεν υπάρχει αυτή η ταπείνωση να Του το ζητήσουμε…

Δημήτριος Παναγόπουλος ιεροκήρυκας




όλα συγκλίνουν για να μας πέσουν μαζί (σεισμοί, ηφαίστεια , Πόλεμοι , κοινωνικές αναστατώσεις) ΓΙΑΤΙ ;


Δρ.Κωνσταντίνου Βαρδάκας 

"δεν μιλούσαν για αγάπες και λουλούδια, αλλά έβρισκαν την αρρώστια και την θεράπευαν"
"σε ομιλία του ξεδιαλύνει τα της πορνείας και του σοδομισμού ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λες και ζει σήμερα "

Πορνεία, η οποία επέφερε τον παγκόσμιο εκείνο κατακλυσμό σε αυτούς που ωνομάσθηκαν αρχικώς υιοί Θεού και προεκάλεσε τον από τον ουρανό εμπρησμό στους Σοδομίτες και έφερε στους Ισραηλίτες την ήττα από τους Μωαβίτες και τον πολυάνθρωπο εκείνο φόνο, τώρα δε, νομίζω, φέρει σ’ εμάς τις από τα αλλόφυλα έθνη ήττες και τις πολυειδείς από μέσα και έξω κακώσεις και συμφορές; Υιούς δε Θεού εκάλεσε η Γραφή πρώτους τους απογόνους του Ενώς, ο οποίος πρώτος ήλπισε ότι θα καλήται με το όνομα του Κυρίου.8

Ήταν δε αυτός υιός του Σήθ, του οποίου το γένος ήταν διαφορετικό από το καταραμένο γένος του Κάϊν και εζούσε σωφρόνως. Εξ αιτίας αυτών εστεκόταν ακόμη τότε ο κόσμος, έως ότου κατά το γεγραμμένο είδαν ότι οι θυγατέρες των ανθρώπων, δηλαδή οι κόρες από την γενεά του Κάϊν, ήσαν ωραίες και γοητευμένοι από την πορνική ομορφιά τους επήραν όσες εδιάλεξαν από όλες αυτές και έμαθαν τα έργα τους

Τότε αυξήθηκε η κακία επάνω στη γη, ήλθε ο κατακλυσμός και τους εξαφάνισε όλους˙ και αν τότε δεν ευρίσκονταν επάνω στη γη σώφρονες, ο Νώε και οι υιοί του Νώε (τούτο δε φανερώνεται από το γεγονός ότι ο καθένας ήταν σύζυγος μιας γυναικός με την οποία εισήλθε στην κιβωτό), δεν θα υπολειπόταν καμμιά ρίζα και αρχή για τη γένεσι δευτέρου κόσμου.

Βλέπετε ότι εξ αιτίας των πορνευόντων θα καταστρεφόταν παλαιά ο κόσμος αυτός, αν δεν διατηρείτο από τους σωφρονούντας; 
Αυτοί δε που δεν είναι άξιοι ούτε του παρόντος κόσμου, αφού τον μεταβάλλουν σε ακοσμία, πώς δεν θα εξωσθούν και από τον μέλλοντα αιώνα, παραδιδόμενοι στο πυρ της γεέννης, διότι δεν άνθεξαν στο πύρ των σαρκικών ηδονών, αν δεν σπεύσουν τώρα να το αποσβέσουν δια της μετανοίας και να ξεπλύνουν με τα δάκρυα τούς από αυτό γενομένους ήδη μολυσμούς; 
Ας μη αγνοούν δε και τούτο, ότι αν δεν σπεύσουν ν’ αντισταθούν στο πάθος δια της μετανοίας, με τον καιρό θα παραδοθούν σε χειρότερα παρά φύσι πάθη, τα οποία είναι γεννήματα πορνικής επιθυμίας, ελκύει δε εδώ το πυρ της γεέννης, για να συναρπάση από εδώ τους ακολάστους σ’ αιώνια κόλασι.

Ποιός δεν γνωρίζει τους Σοδομίτες και την παρανομωτέρα από πορνεία έξαψί τους και την παραδοξοτέρα βροχή του πυρός επάνω σ’ αυτούς και την απώλεια;

Πολλές φορές μάλιστα ολόκληρη πόλις υπέστη τις συνέπειες της διαγωγής ενός μόνο ασελγούς ανδρός, όπως συνέβηκε στην πόλι των Σικίμων, οι οποίοι αφανίσθηκαν τελείως από τα παιδιά του Ιακώβ, επειδή ο Συχέμ άρπαξε την θυγατέρα του Ιακώβ Δείνα.

9 Αλλά για ν’ αφήσωμε τώρα τους προ του νόμου, ο ίδιος ο μωσαϊκός νόμος δεν παραγγέλλει να λιθοβολήται η νύφη, αν δεν ευρεθή παρθένος, η δε πορνευομένη κόρη ιερέως να καίεται στο πύρ; 

Δεν απαγορεύει δε να προσφέρεται στον ναό του Κυρίου ο μισθός πόρνης; Όταν δε οι Ισραηλίτες συνήλθαν πορνικώς με τις Μωαβίτιδες, έπεσαν με μάχαιρα σε μια ημέρα είκοσι τρεις χιλιάδες άνδρες.

Γι’ αυτό και ο μέγας Παύλος μας λέγει˙ «μη πορνεύετε, όπως επόρνευσαν μερικοί από αυτούς και έπεσαν σε μια ημέρα είκοσι τρεις χιλιάδες».

10 Τέτοια είναι τα επιτίμια της πορνείας και προ του μωσαϊκού νόμου και στο νόμο και δια του νόμου. Τί πρέπει λοιπόν ν αισθανώμαστε εμείς που, ενώ έχομε διαταχθή να σταυρώσωμε τη σάρκα μαζί με τις επιθυμίες, περιπίπτομε πάλι στα ίδια, εξ αιτίας των οποίων έρχεται η οργή του Θεού προς τους υιούς της απειθείας; 

Που, ενώ διαταχθήκαμε να νεκρώσωμε τα μέλη τα επί της γης, πορνεία, ακαθαρσία, πάθος κακό και την επιθυμία, δεν εφαρμόζομε την παραίνεσι;

11' δεν θα φοβηθούμε λοιπόν κάποτε, αν όχι τίποτε άλλο, τουλάχιστο τις θεομηνίες, τις από κάτω, τις από επάνω, τις περασμένες, τις μελλοντικές εκείνες και αιώνιες που μας απειλούν; Δεν θα σεβασθούμε την κατά σάρκα επιφάνεια του ηλίου της δικαιοσύνης Χριστού, ώστε να περιπατήσωμε προσεκτικά σαν σε ημέρα; 

Δεν θα φρίξωμε τις αποστολικές προειδοποιήσεις και αποφάσεις και παραινέσεις, που λέγουν, «δεν γνωρίζετε ότι είσθε ναοί Θεού και μέσα σας κατοικεί το Πνεύμα του Θεού; Όποιος φθείρει το ναό του Θεού, θα τον φθείρη ο Θεός»

12 ˙και πάλι, «φανερά είναι τα έργα της σαρκός, που είναι πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια και τα όμοια, για τα οποία προλέγω, όπως και ήδη προείπα, ότι όσοι πράττουν τέτοια δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού»

13' και πάλι, «τούτο να γνωρίζετε, ότι κάθε πόρνος ή ακάθαρτος ή πλεονέκτης, δηλαδή ειδωλολάτρης, δεν έχει κληρονομία στη βασιλεία του Χριστού και Θεού»

14˙ και πάλι, «τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός μας, η αποχή από την πορνεία˙ διότι δεν μας εκάλεσε ο Θεός για ακαθαρσία, αλλά για αγιασμό˙ επομένως όποιος το αθετεί, δεν αθετεί άνθρωπο, αλλά τον Θεό που δίδει το άγιο Πνεύμα του σ’ εμάς».

15' Ποιός θα μπορούσε να συλλέξη όλες τις παραγγελίες των Αποστόλων και των προφητών για το θέμα τούτο; Σ’ αυτούς ακριβώς που σωφρονούν και γι΄ αυτό ευρίσκονται ανάμεσα στα μέλη του Χριστού, τί παραγγέλλει ο απόστολος; «Σας έγραψα στην επιστολή, μη συναναστρέφεσθε πόρνους».

16' Πραγματικά επειδή εκείνοι δεν εντρέπονται οι ίδιοι, συμβουλεύει τους άλλους να τους αποφεύγουν και να τους εντροπιάζουν, λέγοντας προς αυτούς, «εάν κάποιος κατ’ όνομα αδελφός είναι πόρνος, με αυτόν˙ ούτε να συντρώγετε».

17' Βλέπεις ότι όποιος κυλίεται στην πορνεία είναι κοινό μόλυσμα της Εκκλησίας, και γι’ αυτό πρέπει όλοι να τον αποφεύγουν και να τον απομακρύνουν; Ο ίδιος δε ο Παύλος παρέδωσε στον Σατανά τον πορνεύοντα στην Κόρινθο και δεν συνέστησε προς αυτόν αγάπη ούτε τον προσέλαβε, έως ότου επέδειξε την μετάνοια ικανοποιητικώς.

Σώζε οπωσδήποτε την ψυχή σου από τα τόσα κακά, ώ άνθρωπε, των παρόντων και των μελλόντων, των τελευταίων διττών μάλιστα, και στον μέλλοντα και στον παρόντα αιώνα. 
Το γένος του Ησαύ ήταν απόβλητο, διότι εκείνος ήταν πόρνος και βέβηλος, και ο Ροβοάμ έχασε το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας, επειδή ο πατέρας του Σολομών, γυναικομανής περισσότερο από κάθε άλλον, επέθανε χωρίς να πάθη τούτο ο ίδιος λόγω του Δαβίδ, ο οποίος το προσαφθέν κάποτε σε βάρος του άγος εκαθάρισε με ροές δακρύων και με τα άλλα έργα της μετανοίας. Αποφεύγετε την πορνεία, αδελφοί, παραγγέλλει πάλι ο απόστολος.

18 Αν την απέφευγε ο Σαμψών, δεν θα έπιπτε στα χέρια της Δαλιδάς, ώστε μαζί με τα μαλλιά του να χάση και την δύναμί του, δεν θα ετυφλωνόταν, δεν θα έχανε αδόξως τη ζωή του μαζί με τους αλλοφύλους. Αν την απέφευγαν οι οδηγούμενοι από τον Μωϋσή ως στρατηγό και νομοθέτη Ιουδαίοι δεν θα εθυσίαζαν στον Βεελφεγώρ, δεν θα έτρωγαν θυσίες, δεν θα έπιπταν όσο έπεσαν. Αν την απέφευγε ο Σολομών, δεν θ’ απομακρυνόταν από τον Θεό που τον κατέστησε βασιλέα και σοφό ούτε θα ανήγειρε ναούς και είδωλα.

Βλέπετε ότι το πάθος της πορνείας ωθεί τον άνθρωπο και προς ασέβεια; Ούτε το κάλλος της Σωσάννης, που εξαπάτησε στη Βαβυλώνα τους πρεσβυτέρους, θα εθριάμβευε έπειτα και θα συνεκάλυπτε τον λιθοβολισμό, αν αυτοί απέφευγαν από την αρχή το βδέλυγμα και δεν την παρατηρούσαν κάθε μέρα ακολάστως πρωτύτερα. Ούτε ο Ολοφέρνης θα εκοιτόταν με κομμένον τον λαιμό ο άθλιος, αν προηγουμένως, όπως έχει γραφή, δεν είλκυε τον οφθαλμό του το σανδάλιο της Ιουδίθ και δεν αιχμαλώτιζε την ψυχή του η ομορφιά της. 
Γι’ αυτό λέγει ο Ιώβ˙ «έβαλα κανόνα στους οφθαλμούς μου, και δεν θα προσέξω παρθένο»,

19' πόσο μάλλον άσεμνο γύναιο, άγαμο ή έγγαμο.

Ή αγαμία θεοφιλή να τηρής, αγαπητέ, ή συζυγία θεόδοτη. Πίνε ύδατα απ΄οτα πηγάδια σου, κι αυτό με σωφροσύνη, άπεχε δε τελείως από νοθευμένο ποτό, διότι είναι ύδωρ Στυγός, ρεύμα του ποταμού Αχέροντος, είναι γεμάτο θανατηφόρο ιό, έχει τη δύναμι δηλητηρίου˙ διότι έχει την ιδιότητα να ρίπτη τους μυχούς του Άδη. Απόφευγε το μέλι από πορνικά χείλη, διότι έχουν την ιδιότητα να επαλείφουν πορνικό θάνατο, που είναι ο χωρισμός από το Θεό. Προς αυτόν λέγει ο Δαβίδ, «εξωλόθρευσε όλους όσοι πορνεύουν».

20' Είναι λοιπόν ανάγκη να καθαρεύη ή να καθαίρεται κι έτσι να μένη διαρκώς αμίαντος αρκούμενος στις επιτρεπτόμενες ηδονές, αυτός του οποίου το σώμα έγινε ναός του Θεού δια του Πνεύματος και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί σ’ αυτό, να σπεύδη προς απόκτησι αγνείας και σωφροσύνης και προς αποφυγή πορνείας και κάθε ακαθαρσίας, για να παραμείνωμε αιωνίως ευφραινόμενοι μαζί με τον άφθαρτο νυμφίο στις αγνές παστάδες, με τις πρεσβείες της αειπαρθένου και παναμώμου και υπερδοξασμένης Μητέρας που τον εγέννησε παρθενικώς για την σωτηρία μας˙ τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Γένοιτο.
Η/Υ επιμέλεια: Σοφίας Μερκούρη.

Πηγή: Ορθόδοξη Πορεία


Νεκτάριος Δαπέργολας: Νέες ἀποτρόπαιες βλασφημίες οἰκουμενικῆς ἐξαχρείωσης


Νέες ἀποτρόπαιες εἰκόνες βέβηλης κατάντιας εἶδαν πάλι τά ματάκια μας τίς προάλλες. Ἐνῷ διάγουμε τό διάστημα πού ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τήν μνήμη τῶν μεγάλων Πατέρων πού πρωτοστάτησαν στόν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν αἱρέσεων, τό ἴδιο ἀκριβῶς διάστημα ἔχει ἐπιλεγεῖ (προφανῶς ὄχι τυχαῖα) ἀπό τό ζοφερό Φανάρι καί τά λοιπά παράκεντρα καί ἀπόκεντρα τῆς βλασφημίας, γιά νά καθιερώσουν τήν διαβόητη πλέον ἑβδομάδα «οἰκουμενικῆς προσευχῆς» γιά τήν ἑνότητα, λέει, τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου. 



Οἱ φρικώδεις φωτογραφίες εἶναι ἀπό ναό τῆς Κωνσταντινούπολης (Παναγία τοῦ Πέραν), ὅπου στίς 18 Ἰανουαρίου μαζεύτηκαν κάποιοι (κατ’ ὄνομα) Ὀρθόδοξοι, μαζί μέ παπικές κοκκινοσκουφίτσες, προτεστάντικες ἱέρειες καί κάθε λογῆς ἀκόμη αἱρετικά φροῦτα γιά νά «συμπροσευχηθοῦν» (πιό κάτω μπορεῖτε νά δεῖτε καί ὁλόκληρο τό βίντεο), στό πλαίσιο βεβαίως μίας ὁλότελα καινοφανοῦς νεοεποχίτικης ἀκολουθίας. Τά ἴδια ὅμως ἔγιναν καί ἀλλοῦ (π.χ. ἡ συμπροσευχή τήν ἴδια μέρα στόν γνωστό παπικό «ναό» τῆς Θεσσαλονίκης, στήν ὁδό Φράγκων).

Φυσικά θά ἐπαναλάβουμε ὅτι, ὅσα ἐλεεινά ἀγαπουλίστικα καί ἄν ἐνδεχομένως ἀκούσετε ἀπό τό γνωστό πλέον πλανεμένο ἡμέτερο δεσποτο-παπαδαριό τῆς μεταπατερικῆς ἀχρειότητας, ἡ πραγματικότητα ἦταν, εἶναι καί θά παραμείνει ξεκάθαρη: χριστιανική ἑνότητα ΔΕΝ νοεῖται καί ΔΕΝ μπορεῖ νά ὑπάρξει, παρά μόνο ἐπί τῇ βάσει τῆς ἀληθείας καί διά τῆς ἐπιστροφῆς σέ αὐτήν τήν ἀλήθεια (δηλαδή στήν Ὀρθοδοξία) τῶν αἱρετικῶν. Ταυτόχρονα, τό ἴδιο ἀπολύτως ξεκάθαρο παραμένει καί τό ὅτι, ὅπως ρητά ὁρίζουν οἱ Ἱεροί Κανόνες, ὅποιος συμπροσεύχεται μέ αἱρετικούς, πρέπει νά ἀφορίζεται (ἄν εἶναι λαϊκός) καί νά καθαιρεῖται (ἄν εἶναι κληρικός).

Τήν ἀρρώστια τους λοιπόν δέν θά μᾶς τήν βαφτίσουν οὔτε πνευματική πρόοδο, οὔτε «ἔργο ἀγάπης», οὔτε πορεία ὑλοποίησης τῆς γνωστῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐχῆς «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως». Πνευματικός βοῦρκος καί δαιμονικός κατήφορος εἶναι. Καί ὅλοι αὐτοί οἱ ζοφεροί κακομοίρηδες κουτρουβαλᾶνε μέ τό κεφάλι σέ αὐτόν...




Γιατί έχεις με­γά­λη ιδέα άν­θρω­πε για τον εαυ­τόν σου...


Γιατί έχεις με­γά­λη ιδέα άν­θρω­πε για τον εαυ­τόν σου, αφού εί­σαι συγ­γε­νής της γης, ομο­ού­σιος της στά­χτης; Σήμε­ρα εί­σαι πλού­σιος, αύ­ριο φτω­χός. Σήμε­ρα υγι­ής, αύ­ριο λυ­πη­μέ­νος... 

Σήμε­ρα σε δόξα, αύ­ριο σε ατι­μία. Σήμε­ρα νέος, αύ­ριο γέ­ρος. Μήπως στέ­κε­ται από τα αν­θρώ­πι­να τί­πο­τε στα­θε­ρό και μό­νι­μο; Γιατί λοι­πόν υπε­ρη­φα­νεύ­ε­σαι άν­θρω­πε, που εί­σαι κα­πνός και μα­ταιό­τη­τα;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
(♰ 27 Ιανουαρίου, εορτή Ανακομιδής Ιερών Λειψάνων)


«Αλλοιωμένη Θεολογία, ή Θεολογία της προσωπικής επιθυμίας»

"Εποχική Θεολογία;"

Θα ζήσουμε στην εποχή στην οποία κάποιος θα παντρεύεται το χαλί, το βάζο ή το κομοδίνο και από κάτω στα σχόλια θα διαβάζουμε την ευχή: «Να ζήσετε!».
Στη συνέχεια θα βλέπεις θεολόγους και καθηγητάδες να το ντύνουν όλο αυτό με τη θεολογία του προσώπου, της επιθυμίας κλπ.
Το πνεύμα του αντιχρίστου είναι ήδη εδώ. 
Το ένα πλοκάμι του έχει τίτλο:
«αλλοιωμένη Θεολογία, ή Θεολογία της προσωπικής επιθυμίας». Προσπαθούμε να κάνουμε θεολογία το κάθε πάθος και να βαπτίζουμε ως δικαιωματισμό, κάθε μορφή επιθυμιών που έρχεται στο κεφάλι μας. Και όλα αυτά, διότι δεν βλέπεις πουθενά αγιασμό και αγιότητα. 
Ο καθένας μιλάει από αυτά που διάβασε ή σπούδασε, χωρίς όμως να υπάρχει Άγιο Πνεύμα... 
Η θεολογία οφείλει να αγκαλιάζει και να μεταμορφώνει την εκάστοτε πραγματικότητα, όχι όμως προς ικανοποίηση της εποχής, αλλά προς θεραπευτική μεταμόρφωση του ανθρώπου. Διαφορετικά, έχουμε μια νεκρή θεολογία, ή μια θεολογία που γίνεται μαριονέτα του καθενός.
Μου κάνει εντύπωση που όλες αυτές τις μέρες, πολλά μέλη ευαίσθητων κλάδων δεν μιλάνε. Σιωπή από κάποιους θεολόγους, ακαδημαϊκούς καθηγητές, νομικούς, ψυχολόγους κλπ.. 
Η απάντηση είναι: «Γιατί φοβούνται». Άλλος φοβάται μη χάσει τη θέση του, άλλος μη χάσει τα likes, τις πωλήσεις βιβλίων, την ακαδημαϊκή έδρα κλπ. Εξαιρέσεις ελάχιστες... 
Παντού να καλύψουμε τα νώτα μας και απλά να ξημερώσει ήρεμα η επόμενη μέρα.
Διαβάζουμε ανοησίες αυτές τις μέρες του στυλ: Η σεξουαλικότητα και η επιθυμία δεν έχει σχέση με την εν Χριστώ σωτηρία, ή το πρόσωπο κλπ... Δεν έχει σημασία αν απατάς τη γυναίκα σου, αν δεν περνάς καλά, δεν έχει σημασία αν κάνεις σεξουαλικά όργια κλπ. 
Δεν έχει τίποτα καμία σημασία, αρκεί να κάνεις μια μικρή προσευχούλα το βράδυ, να πηγαίνεις εκκλησία, να ανάβεις το κεράκι σου και να ξέρεις ότι ο Θεός θα σε σώσει, διότι απλά δεν βλέπει τίποτα, παρά μονάχα την καρδιά του ανθρώπου. Θέλω να δω όλους αυτούς όταν θα νομοθετηθεί η κτηνοβασία, η πολυγαμία, ή ακόμα και η παιδεραστία, τι θα λένε. 
Μήπως θα ξεφυτρώσει νέα θεολογία προς τέρψιν της εποχής;
Να το πω λίγο ωμά; Για κάποιους η θεολογία, πάει ανάλογα με τις ορέξεις που έχουν ανάμεσα στα πόδια τους. Λυπάμαι, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Εδώ άγιοι έφτυσαν αίμα για να λάβουν πνεύμα, με απίστευτο αγώνα και ο άλλος θέλει σωτηρία με τζάκι, κρασάκι και καπνιστό σολωμό.
Απαγορεύεται πλέον να λες τη λέξη αμαρτία. Στην ουσία για τους περισσότερους δεν υπάρχει, ή απλά θα σου πούνε, ότι είναι η απουσία αγάπης και μέχρι εκεί.. 
Παντού κολλάνε τη λέξη «ΑΓΑΠΗ» αλλά ξεχνούν, ότι αγάπη χωρίς αλήθεια και δικαιοσύνη είναι νεκρή και εκπίπτει σε ένα ιδιοτελές συναίσθημα..
Παρακολούθησα σε μια εκπομπή της κας. Κουτσελίνη τη συνέντευξη μιας κοπέλας που δήλωνε: ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΞ. Σε λίγο θα μπει ως επαγγελματικός προσανατολισμός στα σχολεία. «Έλα μωρέ δίνω το κορμί μου για το χρήμα, δεν πειράζω κανέναν, οπότε είμαι μια χαρά. Α!.. Μην ξεχάσω!.. Πάω στην Εκκλησία και ανάβω το κεράκι μου.» 
Όταν της έγινε ερώτηση σχετικά με την προσωπική της ηθική, η απάντηση ήταν: "Απλά να μην κάνεις κακό στον διπλανό σου και όλα καλά".
Τσάμπα όλες οι μετάνοιες και τα μαρτύρια των Αγίων. Σε λίγο θα τα χαρακτηρίζουμε ακρότητες. Οι περισσότεροι είναι με την Εκκλησία, όταν και όπως τους βολεύει.
Θέλουμε να ράψουμε θεολογικά μια σωτηρία, ανάλογα με το τι έχουμε στο κεφάλι μας. 
Έχεις τον άλλον από τον καναπέ με το i-mac και το ουϊσκάκι να σου λέει για σωτηρία με άρρητα ρήματα του στυλ: «Δεν έχουν σημασία οι νηστείες, η προσευχή, έχει να κάνει με τη στάση ζωής, ο εκκλησιασμός δεν είναι απαραίτητος, ενώ η εξομολόγηση είναι περιττή αρκεί να έχεις κανένα life couch.
Tρέλα, τραγωδία και παρωδία . . . 
Πονηρές εποχές, με θεολογικό μίξερ προσωπικών και φαντασιακών απόψεων.
Θύμα; Ο κόσμος!.. Υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω, που διψάει η ψυχούλα τους για σωτηρία και έλεος και δεν βρίσκουν λιμάνι, να ξαποστάσει η ψυχή τους.
Ο Θεός να μας ελεήσει! . . .

π. Σπυρίδων Σκουτής




Καθηγητού Δρ. Νεκτάριου Δαπέργολα :«Δέν ἔχω ὀξυγόνο»: τρεῖς λέξεις γιά ὅλη τήν σύγχρονη Ἱστορία μας…


τοῦ Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Πραγματικά ἐντυπωσιακή καί ἄκρως συγκινητική ἡ προχτεσινή «Μεγάλη Ἔξοδος» τοῦ λαοῦ μας σέ δρόμους καί πλατεῖες, ζητώντας δικαιοσύνη γιά τό ἀδιανόητο ἔγκλημα τῶν Τεμπῶν. Ἀκόμη πιό ἐντυπωσιακή μάλιστα, ἄν σκεφτεῖ κάποιος τήν τρομακτική παθητικότητα στήν ὁποία ἔχουμε ἐδῶ καί χρόνια περιέλθει, τό αἴσθημα ματαιότητας καί τήν ἀπροθυμία νά ἀντιδράσουμε γιά τό ὁτιδήποτε, τήν ὥρα πού κάποια ἀντίχριστα καθάρματα παίζουν σταθερά ἐν οὐ παικτοῖς σέ ὅλα τά πεδία (ὑλικά καί πνευματικά) καί διαλύουν συστηματικά τίς ζωές μας.Μέ βάση λοιπόν τήν θλιβερή εἰκόνα ἀδράνειας καί παραίτησης πού ἔχει πρό πολλοῦ παγιωθεῖ, αὐτό πού εἴδαμε προχτές στήν Ἀθήνα, τήν Θεσσαλονίκη καί σέ περίπου 200 ἀκόμη πόλεις (στήν Ἑλλάδα καί τό ἐξωτερικό) ἦταν περίπου ἀπίστευτο καί πραγματικά συγκλονιστικό. Καί συνάμα βεβαίως ἐλπιδοφόρο, γιατί σύν ὅλοις τοῖς ἄλλοις ἀπέδειξε ὅτι σέ ὅποια κατάσταση μαζικοῦ ἐκμαυλισμοῦ καί συλλογικῆς παρακμῆς καί ἄν ἔχουμε φτάσει ὡς λαός, ὑπάρχουν ἀκόμη φλόγες πού σιγοκαῖνε κάπου βαθιά μέσα μας.

Ἐπειδή ὡστόσο διάβασα ἀπό πολλές μεριές καί ὑπερβολικά πράγματα σέ σχέση μέ τή δυνητική ἰσχύ τῆς προχτεσινῆς λαοσύναξης, καλό εἶναι νά προσγειωθοῦμε. Κανένα πολιτικό σύστημα δέν πρόκειται δυστυχῶς νά σαρωθεῖ, οὔτε καμμία κυβέρνηση νά πέσει, οὔτε καμμία (φερόμενη ὡς) ἑλληνική Δικαιοσύνη νά σταθεῖ στό ὕψος τῶν καιρῶν. Τό εἶχαν δείξει καί τά μεγαλειώδη συλλαλητήρια γιά τήν Μακεδονία (καί τότε κάποιοι ἐξέφραζαν αἴολες προβλέψεις ὅτι σέ λίγο «πέφτει ἡ χούντα»), τό ἔδειξε καί προχτές ἡ συντονισμένη δράση τῶν πραιτωριανῶν του (παρα)κράτους μαζί μέ τήν προκλητική ὀμερτά τῶν πετσωμένων βοθροκάναλων, τό δείχνουν καθημερινά καί πολλά ἀκόμη γεγονότα: ἐδῶ ὑπάρχει ἕνας πανσθενής ἀπόπατος στόν ὁποῖο – σάν τά γουρούνια μέσα στόν βοῦρκο – τσαλαβουτᾶνε ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ θεσμοί, ἕνας ὀργανωμένος ἑσμός πού ἐλέγχει τά πάντα, ἕνα βρωμερό μαφιοσύστημα πού ἀπό τόν καιρό τῶν δολοφόνων του Καποδίστρια ἐξελίσσει συνεχῶς σέ ὅλο καί πιό βορβορώδη ἐπίπεδα τόν σιχαμερό ἑαυτό του καί γιά τό ὁποῖο ὁ συχνά χρησιμοποιούμενος ὅρος «εὐρωπαϊκή Κολομβία» εἰλικρινά φαντάζει βαθύτατα προσβλητικός (γιά τήν πραγματική Κολομβία). Εἶναι ἡλίου φαιδρότερον ὅτι ἕνα τέτοιο σύστημα δέν πέφτει μέ συλλαλητήρια καί μέ πορεῖες.

Καί γιά νά τό προχωρήσω καί ἀκόμη πιό πέρα, δέν θά ἔπεφτε οὔτε καί ἄν τά συλλαλητήρια κλιμακώνονταν δραματικά, φτάνοντας ἀκόμη καί στά ἐπίπεδα κανονικῆς ἐξέγερσης. Φυσικά ἐννοεῖται ὅτι πόρρω ἀπέχουμε ἀπό κάτι τέτοιο. Ἀλλά ἀκόμη καί ἄν συνέβαινε, ἡ ἴδια ἡ Ἱστορία μᾶς ἔχει διδάξει ποῦ ὁδηγοῦν σχεδόν πάντα οἱ μαζικοί ξεσηκωμοί, ἀκόμη καί οἱ ἐπαναστάσεις: ὄχι στήν ἀνατροπή τοῦ συστήματος, ἀλλά τό πολύ στήν ἀναδίπλωσή του. Γιατί ἀκόμη κι ἄν δέν εἶναι ἔργα ἐξ ἀρχῆς στημένα καί ὑποκινούμενα ἔξωθεν (ἀπό ξένες πρεσβεῖες καί ἄλλα παράκεντρα), εἶναι ἀπολύτως δεδομένο ὅτι θά καπελωθοῦν στήν πορεία καί θά γίνουν πεδίο διείσδυσης καί ἀνέλιξης ἐπιτηδείων καιροσκόπων. Ἡ εἰκόνα ἄλλωστε ἀκόμη καί προχτές ἦταν καθηλωτικά εὔγλωττη, μέ τήν παρουσία ἀναρίθμητων τυμβωρύχων καί κάθε λογῆς τρωκτικῶν καί τήν ἀπόπειρα νά καπελώσουν τήν αὐθόρμητη ἀντίδραση τοῦ κόσμου, γιά νά δρέψουν δάφνες καί φτηνιάρικα πολιτικά ὀφέλη ἀπό τόν πόνο καί τήν λαϊκή ἀγανάκτηση. Πόσο περισσότερη θά ἦταν ἄραγε ἡ καπηλεία καί ἡ ἐκμετάλλευση, ἄν ἐπρόκειτο γιά μία χιονοστιβάδα πού θά κλυδώνιζε πραγματικά τό καθεστώς; Εἶναι προφανῶς ρητορικό τό ἐρώτημα.

Δέν πέφτουν λοιπόν ἔτσι οἱ χοῦντες. Τό πολύ-πολύ νά ἀλλάξουν γιά λίγο τά προσωπεῖα τους. Τό πολύ-πολύ δηλαδή νά φύγουν κάποια καθάρματα καί νά ἀντικατασταθοῦν ἀπό κάποια ἄλλα. Μά γιά νά γυρίσει πραγματικά ὁ ἥλιος, θέλει δουλειά πολλή. Δέν ἀρκοῦν οἱ φλογίτσες πού σιγοκαῖνε καί ἐκδηλώνονται σποραδικά καί ὑπό τό βάρος ἔντονων συναισθηματικῶν φορτίσεων. Δέν ἀρκοῦν καί οἱ φωνές πού ὅμως ἔρχονται ἀπό ἑτερόκλητα πλήθη, χαοτικά συμφύρματα καί θνησιγενεῖς συγκυριακές συμπορεύσεις. Θέλει λαό ἀποφασισμένο καί συνειδητοποιημένο, ὄχι συμφύρματα. Θέλει λαό πού θά ξέρει ποιός εἶναι καί ἀπό ποῦ ἔρχεται. Λαό πού θά ἔχει κλάψει εἰλικρινά γιά ὅλα ὅσα τοῦ ἔκλεψαν καί – πιό πολύ ἀκόμη καί ἀπό αὐτό – γιά ὅσα ἐπί δεκαετίες πέταξε μόνος του στά σκουπίδια. Λαό πού θά χύσει δάκρυα πικρά γιά τίς ἁμαρτίες του, γιά τόν πνευματικό ἐκμαυλισμό του, γιά τήν πολιτισμική του ἐκπόρνευση καί γιά τήν ἐθνική του παρακμή. Λαό πού θά ξανασηκώσει τό βλέμμα παρακλητικά πρός τούς οὐρανούς. Λαό πού θά ἀκολουθήσει Μακκαβαίους, ψυχωμένους ταγούς καί ὄχι κάπηλους σαλτιμπάγκους, ἡγέτες πού τότε θά τοῦ ξαναστείλει ὁ Θεός γιά νά τόν ὁδηγήσουν ἔξω ἀπό τήν αἰχμαλωσία. Λαό πού θά τό πάρει πεισματική πλέον καί ἀμετάκλητη ἀπόφαση νά ἐγερθεῖ ἀπό τόν τάφο. Ὁτιδήποτε ἄλλο θά εἶναι ἁπλῶς γιά μία ἀκόμη φορά ἀνακύκλωση τοῦ ζόφου καί νέα θλιβερή διάψευση καμένων ἐλπίδων καί ἀβάσιμων προσδοκιῶν.

Προσδοκοῦμε ἀνάσταση νεκρῶν, συνεπῶς. Τό ὀξυγόνο ὄντως μᾶς σώθηκε πρό πολλοῦ. Τό «δέν ἔχω ὀξυγόνο» δέν σφραγίζει μόνο τήν σιδηροδρομική τραγωδία ἑνός ἀποτρόπαιου ἐγκλήματος, ἀλλά εἶναι συνάμα μία φράση πού ἀποτυπώνει καί συνοψίζει ὅλη τήν σύγχρονη Ἱστορία ἑνός σταθερά συρρικνούμενου καί καταρρέοντος Ἑλληνισμοῦ. Μά γιά νά μπορέσουμε νά ἀνασάνουμε ξανά, ἔχουμε μπροστά μας δρόμο πολύ καί ἐξαιρετικά ἀνηφορικό ἀκόμη…

Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ

Εξαπατούν εαυτούς, όσοι με αυτοπεποίθηση ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν καλά τους ανθρώπους


(Επειδή κάποιοι κατηγορούν σύγχρονους Αγίους, όπως ο Άγιος Παΐσιος, γιατί δεν κατάλαβαν τον τραγικό, πονηρό Βαρθολομαίο, ας ακούσουν τη ακόλουθη σχετική εξήγηση ενός Αγίου.)

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Εξαπατούν εαυτούς, όσοι με αυτοπεποίθηση ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν καλά τους ανθρώπους και γι’αυτό δεν επιτρέπουν να εξαπατηθούν απ’ αυτούς. Ποιος μπορεί να γνωρίζει τι είδους πνεύμα ενεργεί μέσα στον κάθε άνθρωπο; Ποιος άλλος παρά ο Θεός, ο οποίος γνωρίζει τα κρύφια της καρδιάς; 

Ακόμη και μεγάλοι άγιοι είχαν σφάλει στην κρίση τους για ανθρώπους

Για παράδειγμα ο Μέγας Βασίλειος νόμιζε άγιο άνθρωπο κάποιον υποκριτή αιρετικό,τον οποίον μάλιστα και υποστήριζε έναντι πολλών πού τον αμφισβητούσαν, μέχρι πού κάποτε πείστηκε πιά για την αιρετική πλάνη αυτού του ανθρώπου ο Βασίλειος και απογοητεύτηκε οικτρά.

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είχε βαπτίσει κάποιον φιλόσοφο ονόματι Μάξιμο και τόσο πολύ τον είχε συμπαθήσει, που τον φιλοξενούσε μάλιστα και μοιραζόταν το φαγητό του μαζί του...

Όμως ο Μάξιμος ήταν άνθρωπος επικίνδυνος και πονηρός σαν φίδι: μετά από λίγο κατάφερε με δολοπλοκίες και δωροδοκίες να πείσει κάποιους Κωνσταντινουπολίτες να τον αναγνωρίσουν ως πατριάρχη, στη θέση του αγίου Γρηγορίου.

Όταν, ύστερα από μια θυελλώδη αναταραχή έλαμψε η αλήθεια και ορισμένοι επέπληξαν τον Γρηγόριο επειδή είχε κοντά του τον μεγαλύτερο εχθρό του, ο άγιος αποκρίθηκε: 

«Δεν φταίμε αν δεν διακρίνουμε την πονηρία κάποιου ανθρώπου. Ο Θεός μόνον γνωρίζει τα κρύφια της καρδίας των ανθρώπων. Οι εντολές Του μας λένε να ανοίγουμε τις καρδιές μας με πατρική αγάπη προς όλους, όσοι έρχονται σ’εμάς».

Ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος δεν μπορεί εύκολα να διακρίνει την κακία ενός κακοπροαίρετου ανθρώπου...

Πνευματικό ημερολόγιο – Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Ιανουάριος) του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς 





Ἀπορία κατηχουμένου: Μπορεῖ ὁ ὁποιοσδήποτε, ἐντελῶς ἀπροϋπόθετα, νά γίνει ἱερεύς;


25η Ἰανουαρίου, τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὑποδείγματος ἱερωμένου.

Γράφει ο Φώτιος Μιχαήλ, ιατρός

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἀπαντᾶ μονολεκτικά καί ἁπόλυτα: Ὄχι.

Ἀπροϋπόθετα δέν μπορεῖ κανένας νά γίνει παπάς.

Συνοδικῶς οἱ ἅγιοι Πατέρες, θεοπνεύστως ἑρμηνεύοντας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ξεκαθάρισαν λεπτομερῶς τίς προϋποθέσεις ἱερωσύνης καί ὥρισαν μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τά λεγόμενα κωλύματα ἱερωσύνης.

Δηλαδή, ποιά ἁμαρτήματα στέκονται ἀξεπέραστα ἐμπόδια στό νά γίνει κάποιος παπάς (πορνεία, μοιχεία, τοκογλυφία, μαγεία, φόνος κ.α.).

Τά κωλύματα αὐτά περιγράφονται σέ Ἱερούς Κανόνες, δηλαδή ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, οἱ ὁποῖοι Ἱεροί Κανόνες δέν ἐπιδέχονται καμμία ἁπολύτως οἰκονομία ἤ παραχώρηση. Μέ ἄλλα λόγια, ἐάν ὑποψήφιος πρός ἱερωσύνη παρουσιάζει κάποιο κώλυμα, τότε, ἐν μετανοίᾳ βεβαίως, μπορεῖ καί ἅγιος νά γίνει, ἀλλά ἱερεύς δέν μπορεῖ νά γίνει.

Προφήτευε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ἔρχονται καιροί, πού θά ψάχνετε γιά νά βρῆτε παπᾶ».

Ὄχι βέβαια γιατί θά λείπουν οἱ ρασοφόροι, ἀλλά, γιατί οἱ ἄξιοι θά εἶναι λιγοστοί.

Συνεπῶς, ἄς εἶναι οἱ ἱερεῖς μας ὀλιγάριθμοι, δέν πειράζει. Νά εἶναι, ὅμως, κατά πῶς ὥρισαν θεοπνεύστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: Ἄξιοι.

Ἡ Ἐκκλησία μας, πού εἶναι θεραπευτήριο μέγα καί μοναδικό, τούς θέλει ἰατρούς θεραπευτές. Θέλει τούς ἱερεῖς θεούμενους, θεραπευμένους· γιά νά μποροῦν καί ἐκεῖνοι μέ τήν σειρά τους νά ὁδηγοῦν στήν θέωση τά ἀδέλφια τους, νά θεραπεύουν τό ποίμνιό τους.

Φώτιος Μιχαήλ

25.01.2025

(Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ὑποδείγματος ἱερωμένου)



Ο Όσιος Κούξα της Οδησσού.Η δύναμη του Αγιασμού


«Ο Όσιος Κούξα της Οδησσού (1964) ως όπλο κατά των πονηρών πνευμάτων συμβούλευε τους μοναχούς, μα και τους λαϊκούς χριστιανούς, να ραντίζουν με αγιασμό όλα τα καινούργια πράγματα, καθώς και τις τροφές και πριν τον ύπνο τα δωμάτιά τους. Ο ίδιος κάθε βράδυ ράντιζε με αγιασμό το κελί του και κάθε πρωί βγαίνοντας για τη διακονία του ράντιζε πάντα τον εαυτό του. ‘Ενας δόκιμος μοναχός ρώτησε :
-Μπάτιουσκα, γιατί ραντίζετε κάθε μέρα; Τι σας χρειάζεται; Τι κερδίζετε;
– Κερδίζω , κερδίζω πολλά! απάντησε. 

Ο δόκιμος έμεινε δύσπιστος! Πέρασαν τρεις μέρες. Τότε ο π. Κούξα τον επισκέφθηκε στο κελί του και μπροστά στα μάτια του άρχισε να ραντίζει παντού με αγιασμό. Ο νεαρός διηγήθηκε αργότερα:
– Ξαφνικά πω πω τι είδα γώ, πω πω τι είδαν τα μάτια μου! Το κελί μου ήταν γεμάτο δαιμόνια, και, καθώς ο στάρετς ράντιζε με αγιασμό, έτρεχαν όλα κοπαδιαστά προς την πόρτα κι επειδή δεν χωρούσαν να περάσουν έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο κι όπου φύγει φύγει! ‘Οταν ο μπάτιουσκα ράντισε το κελί καλά-καλά με ρώτησε:
– Λοιπόν είδες τώρα τι κερδίζω με τον αγιασμό ;
– Μπάτιουσκα ήταν αλήθεια;
– Βεβαίως αφού το είδες με τα μάτια σου. Ο στάρετς σύμφωνα με τη διδασκαλία του Κυρίου στο ιερό Ευαγγέλιο καταπολεμούσε επιπλέον τα δαιμόνια με την προσευχή και την νηστεία .





Τότε θα εισέλθει το Άγιο Πνεύμα μέσα σου και θα σε "μεθύσει"...


“Καθάρισε την καρδιά σου, καθάρισε τους οφθαλμούς σου, καθάρισε την ακοή σου, καθάρισε την γλώσσα σου, τα χέρια και τα πόδια σου, τότε θα εισέλθει το Άγιο Πνεύμα μέσα σου και θα σε "μεθύσει"... 
Το Άγιο Πνεύμα είναι το έλεος του Θεού.”


Άγιος Άνθιμος Χίου


Οι δυσκολίες της ζωή μας...



Ξέρεις τι είναι οι δυσκολίες στη ζωή μας;


Ένας τρόπος, για να γυμνάζεται η ψυχή μας. Ένας τρόπος για να μένει υγιής.


Όπως, όταν το σώμα μας, μένει για καιρό αγύμναστο πλαδαρεύει, γίνεται αδύναμο και έπειτα αρρωσταίνει, το ίδιο συμβαίνει και με την ψυχή…


Όταν δεν την προσέχουμε, όταν δεν την γυμνάζουμε, κινδυνεύει να αρρωστήσει.


Έρχονται όμως οι δυσκολίες της ζωής και μας ταρακουνάνε.
Μας ξυπνάνε.


Έρχονται οι δυσκολίες και όλο μας το σύστημά ξαναενεργοποιείται.


Και έτσι και η ψυχή βρίσκει τη φόρμα της ξανά και ο άνθρωπος πάλι τον προορισμό του.


Τα λέω σε σένα, για να τα ακούω εγώ.


Να ξέρεις.





Προσευχηθείτε με όλη την καρδιά σας!


Προσευχηθείτε..!
Προσευχηθείτε με όλη την καρδιά σας!
Προσευχηθείτε στον Θεό όσο πιο πολύ μπορείτε!
Να μη βαριέστε.
Οι δαίμονες κάνουν μεγάλο πόλεμο για να μην προσευχόμαστε.
Η προσευχή με δάκρυα μας ενώνει με τον Χριστό, τον Γλυκύτατο μας Σωτήρα.

Γέροντας Διονύσιος της Κολιτσού




ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΕΚ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΤΟΥ ( ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΣΑΣ ΤΟ ‘ΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ:«ΕΝ ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΜΟΥ 
ΠΟΛΛΑΙ ΜΟΝΑΙ ΕΙΣΙΝ». 
ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ ΙΝΑ ΣΑΣ ΕΤΟΙΜΑΣΩ ΧΩΡΟ


ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
+++ 

Στην Αρχιερατική μου προσευχή 
σας είχα ειπεί το εδάφιο αυτό,
μα επειδή είναι μείζον ουσιώδες
θα σας το αναπτύξω και πάλι.

Θέλω, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΣ, 
η ψυχή σας από μέθεξη Θεία να αγάλλεται.
Είναι ασύγκριτα, υπερκόσμια τα Ουράνια κάλλη, 
ανθρώπινος νους και διάνοια δεν δύναται να συλλάβει 
του παραδείσου τα τοπία. 

Ο απόστολος Παύλος που αξιώθηκε, 
αρπάχτηκε ΕΚ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ σε αυτά,
μέθυσε, έμεινε εκστατικός και αναφώνησε με δέος Ιερό:
«Δεν μπορώ με λόγια ανθρώπινα να σας τα μεταφέρω 
γιατί δεν τα χωρά ανθρώπου νους. 
Δεν μεταφέρονται αδέρφια μου, 
οι θησαυροί του ουρανού». 

Και μετά από αυτήν την Ιερή αρπαγή (που έγινε τρις)
ξεκίνησε το έργο του εδώ το αποστολικό. 
Με ζήλο, με πίστη, με θέρμη, 
δίνοντας και το αίμα του για Εμένα, 
ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ.

Πώς λοιπόν εσύ, ανθρώπινη καρδιά, λες: 
«Ε! Ποιος τα είδε, ποιος πήγε σε αυτά;» 
Απάντησε μου άνθρωπε της γης, 
γιατί αμφιβάλλεις και αμφισβητείς,
σαν άφρων, ωσάν μωρός εσύ;

Εκτός από τον Παύλο, 
πλείστοι άλλοι Γέροντες έχουν,
σε ώρα προσευχής, 
εν τω ουρανώ πνευματικώς αρπαχτεί.

Και ‘Οσιοι και Ασκητές 
είδαν και αυτοί τις Ουράνιες μονές. 
Γιατί άπιστε δεν πείθεσαι; 
Γιατί απορρίπτεις και πετάς γεγονότα αληθείας, Ιερά 
που βίωσαν αυτά πολλές πιστές ψυχές;

Τί θα μου πεις όταν σε Θεία κρίση
έμπροσθεν μου εσύ κάποτε σταθείς; 
Πως δεν ήξερες; Πως δεν άκουσες; 
Πως δεν είχες ενημερωθεί; 

Αφού συνέχεια σε διδάσκω, 
με λόγο Ιερό σε νουθετώ, 
με ρήμα σε ένα απλό χαρτί, 
προς εσένα ψυχή ομιλώ. 

Συγκαταβαίνω ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΣ 
και μαζί σου με τον τρόπο αυτό επικοινωνώ.
Γιατί εσύ αδρανείς; 
Γιατί τώρα πνευματικώς δεν καθαρίζεσαι ψυχή; 

Γιατί κωφεύεις και αδιαφορείς; 
Τί είναι τα λίγα χρόνια της γήινης σου ζωής, 
τα 70, τα 80, τα 100; 
Ένα διανόημα μικρό, μια σταγόνα σε ωκεανό.

ΝΑΙ, η αιωνιότητα ατελείωτο, αιώνιο πέλαγος 
και η ζωή σου αυτή εδώ, μια στιγμή 
που μπορεί σε σένα να κοπεί στο έτερο λεπτό.

Πώς λοιπόν για μόρια στιγμής, 
θυσιάζεις ΑΙΩΝΙΑ ΔΟΞΑ την εν τοις Ουρανοίς;
Σκέψου, κρίνε, τοποθετήσου τώρα, άνθρωπε της γης.

ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΑΡΧΗ 
+++



Αν στην Ορθόδοξη Ρωσία υπάρχουν 200 χιλιάδες μάγοι απέναντι σε 20 χιλιάδες κληρικούς... στην Ελλάδα τι;


Ο σατανάς ξέρετε πως έρχεται στον κόσμο; Μέσω της ψυχής κάθε ανθρώπου που γεννιέται. Κάθε άνθρωπος πού γεννιέται, φέρνει και διάβολο μες την ψυχή του.
Γι' αυτό η θεολογία η παλιά του λαού κάθε έναν κατ' αναλογία του γένους, έλεγε η δράκος ή δράκουλα. Δεν έλεγε μπέμπης που λένε τώρα ή αγγελάκι που λένε οι αμυαλες μανάδες οι σημερινές.
Αβαπτιστο παιδί και είναι αγγελάκι; Πήγες ποτέ σου να ακούσεις τους εξορκισμους που διαβάζει ο παπάς όταν πρόκειται να βαπτιστεί το παιδί;
Πήγες να ακούσεις την πάλη; Μάλιστα αν είναι παπάς που καταλαβαίνει τι κάνει, να δείτε πως παλεύει με τον διάβολο να βγάλει του παιδιού το σατανά μέσα από την καρδιά του.
Που το φυσάει, που το ξορκαει, του κοινοποιεί έξωση την ημέρα του βαπτίσματος για να το καθαρίσει. Μαύρη είναι η ψυχούλα του. Πεθαμένο έρχεται, νεκρό. Ζωντανό-νεκρό.
Γι'αυτό θαπτεται. Η κολυμβήθρα είναι τάφος. Δεν είναι κουμπαρια, ούτε να δείξει τα στήθη της πάνω η άμυαλη κουμπάρα και η άπιστη απάνω στην Αγία κολυμβήθρα. Δεν είναι αυτό.
Είναι μυστήριο και πάλη με τον σατανά. Να βγει ο σατανάς μέσα από το παιδί και να γίνει καινούργια ψυχή. Ένα κάρβουνο ψυχή, να γίνει κόκκινη ψυχή. Γι'αυτό και αμέσως το παιδί το παίρνουν και το πηγαινουν και το κοινωνουν.
Βαφτίσια δεν γίνονταν ούτε τα απόγευμα, ούτε τα μεσημέρια, ούτε ποτέ άλλοτε όπως τα κάναμε κοσμικά γεγονότα σήμερα. Τα βαφτίσια γίνονταν το πρωί στον Όρθρο και παρέμειναν οι νεοφώτιστοι εκεί και έστω μετά φόβου, ερχόντουσαν και κοινωνουσαν.
Γιατί ο σκοπός του βαπτίσματος είναι να μας καθαρίσουν από του διαβόλου τα έργα, αν είμαστε μεγάλοι και από το προπατορικό αμάρτημα και να μας συνδέσει με τον Χριστό, με το Αγιο Ποτηριο, με την Θεία Κοινωνία. Αυτός είναι ο σκοπός.
Τι λοιπόν εάν σατανάς δεν υπήρχε, τι δουλειά έχει ο ιερέας στη μέση και τι θέση έχει το βάπτισμα. Αν σατανάς δεν υπήρχε, τι θέση έχει η εξομολόγηση. Αυτός είναι που λύνει. 
Ο ιερέας με την εντολή του Ιησού, τα αμαρτήματα του ανθρώπου. Ασθενησε κάποιος.
Ποιός την δημιουργεί την ασθένεια; Ο σατανάς δημιουργεί την ασθένεια. Ο Θεός είναι απείραχτος κακών. Ο Θεός έφτιαξε ευχέλαιο να γίνει, για να σηκωθεί ο καμνον, ο ασθενής.
Γιατί αγιάζει το ύδωρ, κάνει τον αγιασμό και το παίρνεις εσύ νοικοκυρά και το παίρνω εγώ και το πηγαίνω στο σπίτι και αρχίζω και ραντιζω; Τι κάνω; Κοινοποιω έξωση απο τα δωμάτια στο διάβολο.
Να φύγει ο διάβολος από το σπίτι. Αυτό τον σκοπό έχει ο αγιασμός που πηγαίνει στο σπίτι. Θα πει κανείς. Οταν πηγαίνει ο αγιασμός στο σπίτι, φεύγει ο διάβολος;
Αν υπάρχει αγιασμός στο σπίτι και ο αγιαζων εις την καρδίαν, φεύγει ο διάβολος.
Αν όμως υπάρχει μόνο αγιασμός και δεν υπάρχει ο αγιαζων είς την καρδίαν ο Χριστός, δεν φεύγει ο διάβολος. Δεν φοβάται τους Σταυρούς, δεν φοβάται τα θυμιαματα ο διάβολος.
Τον Χριστό φοβάται. Γιατί πολλοί άνθρωποι στέλνουν την πρώτη του μηνός και παίρνουν αγιασμό από την Εκκλησία, αλλά δεν έχουν σχέση με την Εκκλησία.
Ούτε εξομολογούνται, ούτε Κοινωνουν,ούτε παιδιά κανουν, κλέβουν, ατιμαζουν, παρανομα ζουν, έχουν παρθεί ξαδέρφια, κουμπάροι, συγγενείς, έχουν αιμομιξία και τα λοιπά, εντούτοις παίρνουν αγιασμό και των φώτων.
Τι βγαίνει από αυτό; Δεν φεύγει ο διάβολος. Έχει στρογγυλόκαθισει μάλιστα. Δεν πρόκειται να του κοινοποιήσει έξωση κανένας απο εκεί.
Δημήτριος Παναγόπουλος ο ιεροκήρυκας +

πηγή Evangelos Kyrialanis

Στην Αρκαδία χτίζεται ο πρώτος σύγχρονος λατρευτικός ναός αφιερωμένος στον Δία και στον Πάνα


Και επισήμως επιστρέφει η ειδωλολατρία στην Ελλάδα. Σύμφωνα με δημοσίευμα στο arcadiaportal.gr, σε ιδιωτική έκταση άνω των 150 στρεμμάτων στην Γορτυνία Αρκαδίας κοντά στο χωριό Καλλιάνι, χτίζεται ο πρώτος λατρευτικός ναός αφιερωμένος στον Δία και στον Πάνα. Ο σκοπός του ναού είναι να χρησιμοποιηθεί για λειτουργικούς σκοπούς, υποδεχόμενος όσους πιστεύουν στην αρχαία ελληνική θρησκεία, αναφέρει το δημοσίευμα.


Τον Ιούλιο του 2014, σε αυτήν την ονομαζόμενη «Γη του Πανός» έκταση, διοργανώθηκε τριήμερο εκδηλώσεων [δείτε ΕΔΩ] με την ονομασία «Διοπάνεια» (από τα ονόματα Δίας και Πάνας) «με σκοπό την αναβίωση της μεγάλης αρκαδικής γιορτής προς τιμήν των δύο αυτών αρχαίων θεών»! Πραγματοποιήθηκαν ομιλίες, επίδειξη αθλημάτων κατά τον αρχαίο τρόπο, ιεροπραξία χαιρετισμού στον ήλιο! κ.α. Τότε αποφασίστηκε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, να χτιστεί αυτός ο ναός. Τα θυρανοίξια «του πρώτου αρχαιοελληνικού πλήρως λειτουργικού και λατρευτικού ναού» θα πραγματοποιηθούν στις αρχές του Μαρτίου.

Η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη που πηγαίνει την Ελλάδα χιλιάδες χρόνια πίσω στο δαιμονικό σκότος της δουλείας των ανθρώπων στα πάθη τους, δεν μπορεί να θεωρηθεί καθόλου τυχαία. Μία Ελλάδα δεμένη στην Ορθόδοξη Πίστη αποτελεί σωτήρια λύση στα αδιέξοδα του ανθρωπίνου γένους, το οποίο σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να μειώσουν και να υποδουλώσουν στα καταχθόνια σχέδιά τους. Μία Ελλάδα με έντονο συνεκτικό στοιχείο την ενότητα της Πίστεως στον Άγιο Τριαδικό Θεό και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, αποτελεί, συν τοις άλλοις, ασύλληπτο γεωστρατηγικό όπλο το οποίο χαλάει τα σχέδια της άθεης Δύσης.

Διερωτώμεθα, ποία είναι η θέση του οικείου Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Νικηφόρου; Έχει ενημερώσει το ποίμνιο για την προστασία του; Έχει καταδικάσει την ειδωλολατρία και τα δαιμόνια των εθνών;

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του.

ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ