.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Γιατί έχεις με­γά­λη ιδέα άν­θρω­πε για τον εαυ­τόν σου...


Γιατί έχεις με­γά­λη ιδέα άν­θρω­πε για τον εαυ­τόν σου, αφού εί­σαι συγ­γε­νής της γης, ομο­ού­σιος της στά­χτης; Σήμε­ρα εί­σαι πλού­σιος, αύ­ριο φτω­χός. Σήμε­ρα υγι­ής, αύ­ριο λυ­πη­μέ­νος... 

Σήμε­ρα σε δόξα, αύ­ριο σε ατι­μία. Σήμε­ρα νέος, αύ­ριο γέ­ρος. Μήπως στέ­κε­ται από τα αν­θρώ­πι­να τί­πο­τε στα­θε­ρό και μό­νι­μο; Γιατί λοι­πόν υπε­ρη­φα­νεύ­ε­σαι άν­θρω­πε, που εί­σαι κα­πνός και μα­ταιό­τη­τα;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
(♰ 27 Ιανουαρίου, εορτή Ανακομιδής Ιερών Λειψάνων)