.
Ιστορία Ελπίδας και Σωτηρίας ,,,
Ήταν έξι το απόγευμα.. Είχε ήδη βραδιάσει, όταν μια άγνωστη για μένα κοπέλα χτύπησε την πόρτα του σπιτιού μου επίμονα για να την ανοίξω. Τη δέχθηκα και ρώτησα τι θα ήθελε.
– «Πάτερ, θέλω να μου διαβάσετε μια ευχή». Το πρόσωπό της ήταν ταραγμένο, μιλούσε απότομα. Δε μου είπε πολλά πράγματα, απλά μου ζήτησε να προσευχηθώ γι’ αυτήν. Πήγαμε στην Εκκλησία και της διάβασα μια ευχή. Έφυγε αμίλητη χωρίς να μου δώσει περαιτέρω πληροφορίες για τη ζωή της, ούτε και να μοιραστεί τον λόγο που ήθελε να της διαβάσω την ευχή. Μετά από τρεις μέρες, ξαναήρθε. Ζητούσε και πάλι να προσευχηθώ γι’ αυτήν. Μπήκαμε στον Ναό, της διάβασα μια ευχή και, όταν τελείωσα, με ρώτησε: «Πάτερ, με φοβάστε;». «Όχι», της απάντησα. Το πρόσωπό της ήταν πιο ήρεμο από την προηγούμενη φορά. Έφυγε και πάλι αμίλητη με σκυμμένο το κεφάλι.
Πέρασαν τρεις μέρες και ξαναήρθε αργά την νύχτα. Όταν της διάβασα την ευχή, την παρακάλεσα να μην έρχεται τόσο αργά. Με κοίταξε και είδα τα μάτια της γεμάτα δάκρυα.
Μου είπε: «Πάτερ, είμαι ιερόδουλη, αυτή είναι η δουλειά μου. Δεν κυκλοφορώ τη μέρα, γιατί όλος ο κόσμος γνωρίζει ποια είμαι και ντρέπομαι να κυκλοφορώ. Γι’ αυτό ήρθα και ξαναήρθα βράδυ. Έρχομαι σε εσάς, γιατί νιώθω καλά όταν μπαίνω στην Εκκλησία. Θέλω να σας πω ότι την πρώτη φορά που ήρθα ένιωσα μια ανεξήγητη δύναμη μέσα μου και εκείνο το βράδυ δεν έκανα την αμαρτία. Δεν έχω σχέση με την Εκκλησία, ούτε είμαι Ορθόδοξη.»
Από τότε έφυγε και δεν την ξαναείδα. Κάποιες φορές ρωτούσα τον φύλακα αν βλέπει την κοπέλα αυτή να κυκλοφορεί στην πόλη μας και μου απαντούσε αρνητικά. Πέρασαν έξι μήνες και ένα απόγευμα ξαναήρθε, υποβασταζόμενη από μια φίλη της. Χαμογέλασε όταν με είδε. Την αναγνώρισα αμέσως. Την έφερα και την έβαλα να ξαπλώσει σε έναν πάγκο που είχαμε μέσα στην Εκκλησία. Όπως μου εξήγησε η φίλη της, ζήτησε την βοήθειά της και της είπε: «Θέλω να με πας στην Ορθόδοξη Εκκλησία, που χτυπούν πολλές καμπάνες. Σήμερα θέλω να με πας, όχι αύριο!».
Την κοίταξα και μου είπε: «Την ευχή σου, πάτερ, την ευχή σου.» Σκέφτηκα αμέσως και την ρώτησα: «Μήπως θέλεις να σε βαπτίσω, να γίνεις Χριστιανή;» Μου απάντησε: «Ναι, πάτερ, θα μου δώσεις πολλή χαρά αν με βαπτίσεις. Θα με βοηθήσει ο Θεός.»
Ξεκίνησα την προετοιμασία για τη βάπτιση. Της έδωσα και φόρεσε έναν χιτώνα. Αφού διάβασα τον Κατηχητικό Λόγο, τη βάπτισα «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» και της έδωσα το όνομα Γεωργία.
Της φόρεσα και έναν Σταυρό και, στη συνέχεια, έβγαλα τη Θεία Κοινωνία που έχουμε στο Αρτοφόριο και την κοινώνησα. Το πρόσωπό της ήταν ήρεμο και χαρούμενο. «Πάτερ, μου είπε, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Δοξάζω τον Θεό για αυτή την ώρα, που με αξίωσε να βαπτιστώ. Οι γιατροί κουράστηκαν με την αρρώστια μου και μου είπαν να πάω στο σπίτι. Παρακαλώ τον Θεό να με συγχωρέσει για όλα αυτά που έκανα στη ζωή μου. Σε παρακαλώ, πάτερ, θέλω τον χιτώνα αυτό να τον πάρω μαζί μου για να μου τον φορέσουν όταν πεθάνω. Δε θέλω τίποτα άλλο!»
Θαύμασα ακούγοντας αυτά τα λόγια και της έδωσα τον χιτώνα. Η φίλη της με ευχαρίστησε, πήρε τη Γεωργία και φύγανε. Καθώς φεύγανε, είδα την ώρα. Ήταν 6:30 το απόγευμα. Πέρασαν δύο ώρες και ήρθαν να με ενημερώσουν ότι κοιμήθηκε η Γεωργία η ιερόδουλη. Την κάλεσε ο Θεός στη Βασιλεία των Ουρανών! Ο Θεός μας είναι δίκαιος, την προετοίμαζε με τρόπο που το μυαλό μας δεν μπορεί να συλλάβει. Ο κόσμος την έβριζε, όλοι την είχαν για σκουπίδι. Όχι όμως ο Δημιουργός της.Τη θάψαμε με τον χιτώνα της βάπτισης και με τον σταυρό της. Τι ωραία που ήταν η Γεωργία μας!
Άλλη η δικαιοσύνη του Θεού και άλλη των ανθρώπων. Ο Θεός δε θέλει να χαθεί ούτε μια ψυχή αρκεί να τον αναγνωρίσει ως Σωτήρα και Λυτρωτή»!
* Από τον π. Δημήτριο Γεωργαντώνη
Ἔκτρωση = ἔγκλημα
ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ
Ἔκτρωση = ἔγκλημα
«Ὁρᾶτε µὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν µικρῶν τούτων· λέγων γὰρ ὑµῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός µου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 18, 10). (Δηλ.: Προσέχετε νὰ µὴ καταφρονήσετε οὔτε ἕνα ἀπὸ τοὺς µικροὺς αὐτούς· διότι σᾶς λέγω, ὅτι οἱ φύλακές των ἄγγελοι εἶναι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ ἔχουν πολλὴν παρρησίαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Διότι εἶναι ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ εἰς τὸν οὐρανὸν ἀποτελοῦν τὸ ἄµεσον περιβάλλον καὶ βλέπουν πάντοτε τὸ πρόσωπον τοῦ Πατρός µου, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς).
Ὁ Ἅγιος Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς ἐτόνιζε:
«Τὸ ἔγκλημα αὐτὸ παίρνει ὁλοένα καὶ μεγαλύτερες διαστάσεις, ἐπικίνδυνες καὶ πρέπει ἐπιτέλους νὰ συνειδητοποιήσουν οἱ γυναῖκες πόσο φοβερὸ εἶναι καὶ νὰ κάνουν ἕνα ἀγῶνα νὰ τὸ σταματήσουν ἢ νὰ ἐμποδίσουν ἄλλες γυναῖκες ποὺ πρόκειται κατὰ διαβολικὴ ἐνέργεια νὰ τὸ διαπράξουν. Γιατί συνήθως φθάνουν στὸ ἔγκλημα αὐτὸ εἴτε ἀπὸ ἄγνοια εἴτε ἀπὸ πίεση εἴτε ἀπὸ πάλη ἐσωτερική.
Κυρίως συμβάλλει ἡ συνέργια τοῦ διαβόλου μὲ αἰτίες καὶ ἀστήρικτες δικαιολογίες καὶ προφάσεις καὶ ἀδυναμίες, ὅπως π.χ. δὲν φθάνουν τὰ οἰκονομικά, μὲ πιέζει ὁ ἄντρας μου κ.λπ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ εἶναι καὶ ἡ ἄγνοια καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ ἐκμεταλλεύεται ὁ διάβολος καὶ κατορθώνει νὰ παρασύρη τὶς μητέρες σ’ αὐτὸ τὸ τραγικὸ ἁμάρτημα.
Δὲν ξέρω, ἂν γνωρίζετε ὅτι αὐτὰ τὰ παιδάκια, αὐτὰ τὰ ἔμβρυα, αὐτὲς οἱ ὑπάρξεις δὲν καταλήγουν στὴν ἀνυπαρξία μὲ τὴν ἔκτρωση, ἀλλὰ τὸ κάθε ἔμβρυο εἶναι κι ἕνας τέλειος ἄνθρωπος, καὶ μάλιστα στὴν ψυχή. Αὐτὰ τὰ παιδάκια ζοῦν στὸν ἄλλο κόσμο, κι ὅπως καταλαβαίνετε τόσα ἑκατομμύρια παιδιὰ ἔχουν ἀποτελέσει ἕνα ὁλόκληρο στρατὸ στὸν οὐρανό. Ὅλα αὐτὰ διαμαρτύρονται· τὸ ἀθῷο αἷμα τους βοᾶ πρὸς τὸν Θεὸ ὅτι ἀδικοσκοτώθηκαν καὶ ὅτι δὲν ἔλαβαν τὸ Ἅγιον Βάπτισμα, ὅτι δὲν εἶναι Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι. Καὶ ἡ εὐθύνη σὲ ποιοὺς πηγαίνει; Τὰ εὐκόλως ἐννοούμενα παραλείπονται· δίπλα στὸ αἷμα αὐτὸ ποὺ χύνεται, στὸ «κομπιοῦτερ» τοῦ Θεοῦ, γράφεται «ἔγκλημα». Καὶ αὐτὸ τὸ αἷμα πῶς θὰ ξεπλυθῆ; Ὅταν λερώνεται κάποιος μὲ τί καθαρίζεται; Μὲ τὸ ὕδωρ, μὲ τὸ νεράκι τὸ καθαρό. Κι ἐδῶ χρειάζεται ὕδωρ νὰ βγαίνη συνεχῶς ἀπὸ δύο βρύσες, ποὺ εἶναι τὰ δύο μάτια. Ἡ μετάνοια ἡ ἐσωτερικὴ νὰ ἐξωτερικεύεται μὲ μία ἀκένωτη πηγὴ δακρύων ἐφ’ ὅρου ζωῆς!».Ρώτησαν τὸν Ἅγιο Παΐσιο:
«- Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, ποὺ ἔχει μεγάλα παιδιά, εἶναι ἔγκυος τριῶν μηνῶν. Ὁ ἄνδρας της τὴν ἀπειλεῖ πώς, ἂν δὲν κάνη ἔκτρωση, θὰ τὴν χωρίση.
– Ἂν κάμη ἔκτρωση, θὰ τὴν πληρώσουν τὰ ἄλλα παιδιά τους μὲ ἀρρώστιες καὶ ἀτυχήματα. Σήμερα οἱ γονεῖς σκοτώνουν τὰ παιδιὰ μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ δὲν ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Παλιά, ἂν γεννιόταν ἕνα παιδάκι ἄρρωστο, τὸ βάπτιζαν, πέθαινε ἀγγελούδι, καὶ ἦταν πιὸ ἀσφαλισμένο.
Εἶχαν οἱ γονεῖς καὶ ἄλλα γερὰ παιδιά, εἶχαν καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τώρα γερὰ παιδιὰ τὰ σκοτώνουν μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ διατηροῦν στὴν ζωή ἄλλα ποὺ εἶναι ἀρρωστημένα. Τρέχουν οἱ γονεῖς στὴν Ἀγγλία, στὴν Ἀμερικὴ νὰ τὰ θεραπεύσουν.
Καὶ συνεχίζεται μετὰ νὰ γεννιοῦνται πιὸ ἄρρωστα, γιατί καὶ αὐτά, ἂν ζήσουν καὶ κάνουν οἰκογένεια, μπορεῖ νὰ γεννήσουν πάλι ἄρρωστα παιδιά, ὁπότε τί βγαίνει; Ἐνῷ, ἂν γεννοῦσαν μερικὰ παιδιά, δὲν θὰ ἔτρεχαν τόσο πολὺ γιὰ τὸ ἕνα, τὸ ἄρρωστο, θὰ πέθαινε καὶ θὰ πήγαινε ἀγγελούδι…».Ἔλεγε ὁ μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «Ἐπάνω στὴν Μακεδονία, σὲ κάποιον προσκυνηματικὸ ναό, μὲ θαυματουργὸ Ἅγιο, θὰ ἐγίνετο ἡ πανήγυρη τοῦ Ναοῦ. Ἐκεῖ ἦταν μία ἐνάρετη «καντηλανάφτισσα» -καλογριά, ὅπως λέει ὁ λαός. Αὐτὴ ἐργάσθηκε πολύ, γιὰ νὰ καθαρίση, νὰ περιποιηθῆ τὸν ναὸ καὶ τὸ ἀπογευματάκι ξάπλωσε λίγο νὰ κλείση τὰ μάτια της, γιὰ νὰ μπορέση κατόπιν νὰ συνεχίση τὰ ὑπόλοιπα.
Ἔπεσε νὰ κοιμηθῆ, ἀλλὰ ποῦ νὰ ξυπνήση; Κοιμόταν γιὰ μέρες. Φώναξαν τὸν γιατρό, γιὰ νὰ δοῦν τί συμβαίνει, καὶ τοὺς λέει: «Μὴ τὴν ξυπνᾶτε· κάτι τῆς συμβαίνει, ποὺ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἑρμηνεύσουμε ἰατρικῶς. Πάντως κάποια στιγμὴ θὰ ξυπνήση». Μετὰ ἀπὸ ἡμέρες -δὲν θυμᾶμαι πόσες- ἦλθε στὸν ἑαυτό της, ξύπνησε καὶ ρώτησε:
—Μήπως ἄρχισε ἡ ἀγρυπνία; Αὐτὴ νόμιζε ὅτι κοιμήθηκε λίγες ὧρες. Τῆς ἀπαντοῦν:
—Ὄχι, δὲν ἄρχισε· σὲ λίγο θὰ ἀρχίση! Αὐτὴ τὸ πίστεψε.
Ὅταν συνῆλθε καλά, εἶπε στοὺς προϊσταμένους ἐκεῖ τοῦ Ναοῦ:
—Σᾶς παρακαλῶ, φωνάξτε ὅλες τὶς γυναῖκες τοῦ χωριοῦ νὰ ’ρθοῦν ἐδῶ. Πράγματι μαζεύτηκαν ὅσες ἦταν δυνατὸν νὰ πᾶνε, καὶ τοὺς εἶπε:
—Ἀκοῦστε τί εἶδα: Ἐμένα μὲ ὁδήγησε ἕνας λαμπρὸς ἄνθρωπος πρὸς τὰ κάτω. Κατέβαινα, κατέβαινα στὸ βάθος τῆς καρδιᾶς τῆς γῆς. Εἶδα ἐκεῖ φύλακες, εἶδα σκοτάδι, εἶδα φυλακισμένους, εἶδα πολλὰ πράγματα. Καὶ ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς ποὺ μοῦ ἔδειχνε, εἶδα καὶ τὶς γυναῖκες ποὺ εἶχαν κάνει ἔκτρωση νὰ τρῶνε ἀπὸ τὰ αἵματα τῶν ἐκτρώσεών τους! Ἔφριξα ἀπὸ τὴν θέα αὐτὴ καὶ ἄκουσα τὸν ἄγγελο νὰ μοῦ λέη: «Τώρα ποὺ θὰ σὲ ἐπιστρέψω ἐπάνω στὴν γῆ, νὰ καλέσης ὅλες τὶς γυναῖκες καὶ νὰ διηγηθῆς τί εἶδες νὰ τὶς ἀποτρέψης, ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔγκλημα. Γιατί ἂν δὲν μετανοήσουν ἀνάλογα, σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση θὰ ἔλθουν ἐδῶ κάτω!».
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος
Περὶ τῆς ἀφαιρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ἀπάντησις εἰς τὸν Πανιερώτατον Μητροπολίτην Μόρφου κ. Νεόφυτον
Τοῦ κ. Ἰωάννου Παλαμήδη, θεολόγου- Ἁγιογράφου
Τὴν 26-2-24 ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος σὲ ὁμιλία του ποὺ μετεδόθη μέσῳ internet τάχθηκε ἀναφανδὸν ὑπὲρ τοῦ Μητροπολίτου Περιστερίου ποὺ ἀπεμάκρυνε τὸν Τίμιο Σταυρὸ ἀπὸ τὴν Ἁγ. Τράπεζα κάνοντας, ὅπως εἶπε «ἐπισημάνσεις θεολογικὲς καὶ λειτουργικές».
Ἐπὶ τοῦ θέματος· εἶπε λοιπὸν ὁ Πανιερώτατος περίπου τὰ ἑξῆς: Ὅτι τὸ πρόβλημα ποὺ προέκυψε στὸ Περιστέρι, ἂν πρέπει νὰ εἶναι ὁ ξύλινος Σταυρὸς τοῦ Κυρίου πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ἢ ὄχι, τὸ ὀνόμασε «ψευδοπρόβλημα», διότι τὴ θέση αὐτὴ μέχρι σήμερα κατέχει ὁ ἀσημένιος δοξαστικὸς καὶ λειτουργικὸς Σταυρός, καὶ προέκυψε, ὅταν τὸ 1830 ἐπὶ Ὄθωνος, ἔβαλαν τὸν ξύλινο Σταυρὸ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγ. Τράπεζα μὲ ἐπιρροὲς Φραγκικές. Ἐπίσης τὸ νὰ βγάλουμε τὴν Μεγάλη Πέμπτη τὸν Ἐσταυρωμένο μὲ τὰ αἵματα, ποὺ ὅσο πιὸ πολλὰ τόσο τὸ καλλίτερο συναισθηματικά, δηλ. ρομαντισμός, συναισθηματισμός, ἄρα ψευτιά, εἶναι κρυπτοφραγκικὸς τρόπος λατρείας ποὺ σιγὰ σιγὰ μπῆκε καὶ σὲ μᾶς στὴν Κύπρο. Ἐπίσης, ὅπως παλαιὰ εἴχαμε τὴν Εἰκονομαχία, τώρα κοντεύει νὰ ἔχουμε τὴν Σταυρομαχία. Τὸν ξύλινο Σταυρὸ ἐμεῖς τὸν βάλαμε ἄλλος στὸν νάρθηκα, ἄλλος στὸν γυναικωνίτη ἢ δεξιὰ ἢ ἀριστερά τοῦ ναοῦ, ὅπου ὑπῆρχε χῶρος. Τέλος, ὅτι ἄρχισε μία θεατρικὴ παράσταση τοῦ θείου δράματος ποὺ ἦταν καὶ αὐτὴ ἐπιρροὴ ἀπὸ τοὺς Φράγκους. Ὅτι τὸ λάθος τοῦ Σεβασμιωτάτου Περιστερίου ἦταν ἡ χρονικὴ στιγμὴ ποὺ τὸ ἔκαμε, γιατί ὁ Πατριάρχης τῶν Σέρβων εἶπε κάτι σοφόν: «Σὲ καιροὺς παρακμῆς δὲν κάνεις ἀλλαγές».
Ἂς ἔλθουμε τώρα στὰ λόγια τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου.
Κατὰ τὸν Μητρ. Μόρφου τὸ πρόβλημα προέκυψε «ὅταν τὸ 1830, ἐπὶ Ὄθωνος ἔβαλαν τὸν ξύλινο Σταυρὸ πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγ. Τράπεζα, ποὺ ἦταν ἐπιρροὲς Φραγκικές». Τὸν ἰσχυρισμὸ του αὐτὸν τὸν διαψεύδουν:
1ον) Ἐπίσκοπος Θεσσαλονικὴς Συμεὼν (14ος αἰ.), ὁ ὁποῖος γράφει:
(Βλέπομεν νὰ ὑπάρχει) «Ἐν τῇ εἰσόδῳ τοῦ ναοῦ ὁ Σταυρός, ἐπὶ τῶν τάφων ὁ Σταυρός, ἐπὶ τοῦ παρατραπεζίου ὁ Σταυρός. Παραπλεύρως τῆς Ἁγίας Τραπέζης καὶ ὄπισθεν τοῦ θυσιαστηρίου αὐτοῦ ἐξ Ἀνατολῶν τὸ εὐλογημένον ὄργανον τῆς θυσίας, ὁ θεῖος ἵσταται Σταυρός, τετραμερὴς ὤν διά τὸν ἐν αὐτῷ προσπαγέντα, τὰ τε ἄνω καὶ τὰ κάτω καὶ τὰ σύμπαντα πεποιηκότα τε καὶ συνέχοντα» (Συμεὼν Θεσσαλονίκης, Migne, 155, 341. Κ. Καλλινίκου, «Ὁ Χριστιανικὸς Ναὸς καὶ τά τελούμενα ἐν αὐτῷ» (σελ. 250, 541).
Βλέπουμε ὅτι ὁ Συμέων Θεσ/νίκης ἐπακριβῶς καθορίζει τὴν θέση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ («ἐξ Ἀνατολῶν καὶ ὄπισθεν τοῦ θυσιαστηρίου), ἀλλὰ καὶ τὸ ρῆμα «ἵσταται» σημαίνει ἐδῶ τήν αὐτοτέλεια τοῦ Σταυροῦ.
2ον) Διαψεύδει τὸν Μητρ. Μόρφου καὶ ἡ Ἀρχαιολογία.
Πρόκειται γιὰ τὸν παλαιότερο ξύλινο Σταυρὸ τοῦ Ἁγ. Ὄρους διαστάσεων: ὕψους 182ἑκ. καὶ πλάτους 134,7ἑκ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος, μονῆς ποὺ ἱδρύθηκε στὸ δεύτερο μισό τοῦ 14ου αἰώνα.
Ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ ἁγιογραφημένος ὁ Ἐσταυρωμένος ἀριστούργημα τοῦ 14ου αἰῶνος, μὲ τὴν ἐπιγραφὴ IC XC (OBCΛTΔξ), δηλ. ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης (βλ. ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ»), Ἔκδ. 1998.
Τὴν ἔκδοση σχολιάζουν οἱ ἔγκριτοι βυζαντινολόγοι Κ. Καλαμαρτζῆ- Κατσαφοῦ, Τ. Παπαμαστοράκης καὶ Γ. Ταβλάκης, ἔφορος 10ης ἐφορείας Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων, οἱ ὁποῖοι στὴ σελίδα 7 τῆς ἐκδόσεως γράφουν: «Ὁ Σταυρὸς (αὐτὸς) ἦταν τοποθετημένος πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια πίσω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Καθολικοῦ ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ὁδηγήση στὸ συμπέρασμα, ὅτι αὐτὴ ἦταν καὶ ἡ ἀρχική του θέση».
Συμπέρασμα: Τόσο ὁ Συμεὼν Θεσσαλονίκης (14ος αἰ.) ὅσο καὶ ἡ Ἱερὰ Μόνη Παντοκράτορος τοποθετοῦν τὴν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου τοῦ 14ου αἰῶνος, «ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης». Ὁ Μητρ. Μόρφου τὴν τοποθετεῖ στὰ 1830. Ἄρα: 1830 μεῖον 1450= 380 ἔτη. Δὲν ἔπεσε καὶ πολὺ ἔξω ὁ Μητρ. Μόρφου. Μόλις σχεδὸν τέσσαρες ἑκατονταετηρίδες!!
3ον) Τὴν θέση τοῦ Ἐσταυρωμένου ἐντὸς τοῦ ἱ. Βήματος ἐπιβάλλουν καὶ δογματικοὶ λόγοι:
Στὸν Ψαλμὸ 23 στίχο 7 τοῦ Ψαλτηρίου τῆς Π.Δ. τοῦ Προφητάνακτος Δαυὶδ διαβάζουμε τὸ προφητικόν: «Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ὑμῶν καὶ ἐπάρθητε πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης». Καὶ στὸν στίχο 10 διαβάζουν: «Τὶς ἐστιν οὗτος ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης;». Καὶ ἑρμηνεύει ὁ ἀείμνηστος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, Παν. Τρεμπέλας:
«Καὶ τώρα ποὺ πρόκειται ἡ Κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ νὰ εἰσαχθῆ εἰς τὸν ναὸν ἀνοίξατε τὰς πύλας οἱ ἄρχοντες ποὺ τὰς κρατεῖτε κλεισμένας». Καὶ στὸ ἐρώτημα «τὶς ἐστιν ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης;» ὁ Τρεμπέλας ἑρμηνεύει: «Εἶναι ὁ Κύριος τῶν ἐν οὐρανῷ ἀσωμάτων δυνάμεων, τῶν ἀγγελικῶν στρατιῶν, αὐτὸς εἶναι ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης» («Τὸ ψαλτήριο μετὰ συντόμου ἑρμηνείας ὑπὸ Παν. Ν. Τρεμπέλα, Ἀθῆναι, 1976».
Ἀλλὰ τὴν ἔνδειξη ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης ἀναγράφουν ἀνυπερθέτως ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἁγιογράφοι ἀπὸ τὸν 8ον αἰῶνα μέχρι τὸν 16ον αἰῶνα στὶς παραστάσεις τῆς Σταυρώσεως ἤ τῆς Ἀποκαθηλώσεως τοῦ Κυρίου, συνδέοντας ἔτσι τὴν Παλαιὰ μὲ τὴν Καινὴ Διαθήκη. Μᾶς διδάσκουν ὅτι καὶ στὶς δύο Διαθῆκες εἶναι ὁ ἴδιος Μεσσίας Χριστὸς ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης, πρᾶγμα ποὺ ἀπέρριψαν οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὸ νὰ γράφουν κοροϊδευτικὰ στὴν πινακίδα τοῦ Σταυροῦ «ΙΝΒΙ», δηλ. Ἰησοῦς Ναζωραῖος Βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. Τὴν ἔνδειξη αὐτὴ «ὁ Βασιλεὺς τῆς Δόξης» ὁλόγραφα ἢ συνεπτυγμένα τὴν ἔχουν μέχρι σήμερα μόνο οἱ ξύλινοι Βυζαντινοὶ Σταυροὶ τῶν Ἐκκλησιῶν μας καὶ κανένας «δοξαστικὸς Σταυρός», ἀσημένιος ἢ χρυσὸς καὶ γι’ αὐτὸ ἡ φυσική τους θέση εἶναι ἐντός τοῦ ἱεροῦ Βήματος καὶ ὄχι στὸν γυναικωνίτη δίκην χρηστικῶν ἀντικειμένων καὶ δὴ μιᾶς χρήσεως (τὴν Μεγάλη Πέμπτη).
Ἐπίσης ὁ Μητροπολίτης Μόρφου εἶπε ἀκόμη ὅτι «ἄρχισε μία θεατρικὴ παράσταση τοῦ θείου Δράματος ποὺ ἦταν καὶ αὐτὴ ἐπιρροὴ ἀπὸ τοὺς Φράγκους».
Τὴν ἐπικριτικὴ αὐτὴ θέση τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου θὰ τὴν ἐξετάσουμε ἱστορικὰ καὶ πρῶτον ἂς δοῦμε γενικῶς τὰ περὶ Δραμάτων καὶ Πανηγύρεων.
Ὁ ἀείμνηστος Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Β. Στεφανίδης γράφει στὴν Ἐκκλησιαστική του Ἱστορία (Ἀθῆναι, 1959) καὶ στὴ σελ. 465, τὰ ἑξῆς: «Αἱ Πανηγύρεις καὶ τὰ Δράματα ἐτελοῦντο εἰς τὴν αὐλὴν τῶν ναῶν, ἀπὸ τῆς Θ΄ ἑκατονταετηρίδος. Πρῶτος ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Θεοφύλακτος (933- 956) εἰσήγαγε τὴν τέλεσιν αὐτῶν ἐν τοῖς ναοῖς (Κεδρηνὸς Η΄ 333). Ὑπῆρχαν ὑποστηρικταὶ καὶ πολέμιοι τῶν ἐκκλησιαστικῶν δραμάτων. Ὁ Συμεὼν Θεσσαλονίκης (1429) ὑπέδειξε τὸν ὀρθὸν τρόπον τελέσεως αὐτῶν. (Migne, 15.5 καὶ ἑξῆς… Ὁ Συμεὼν ψέγει τοὺς Λατίνους, διότι παρ’ αὐτοῖς ἄνθρωπος ὑπεδύετο τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ… ἄνθρωπος ὑπεδύετο τὸν Ἐσταυρωμένον Χριστόν, τό δὲ ἐκ τῶν χειρῶν, τῶν ποδῶν καὶ τῆς πλευρᾶς αὐτοῦ ἐκχεόμενον αἷμα παριστάνετο δι’ αἵματος ζῴου. Ἀνὴρ ὑπεδύετο συνήθως τὸ πρόσωπον τῆς Θεοτόκου καὶ ὅλα τὰ ἅγια πρόσωπα ὑπεδύοντο ἀνάξιοι λαϊκοί».
Ἐκ τῶν προεκτεθέντων προκύπτουν τὰ ἑξῆς: 1ον ὅτι, ἡ ἀναπαράσταση τοῦ θείου Δράματος δὲν ἄρχισε μὲ τοὺς Φράγκους», ἀλλὰ τὸν 9ον αἰῶνα μὲ τὸν Πατριάρχη Θεοφύλακτο (933- 956).
2ον Ὁ Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Συμεὼν (14ος αἰὼν) δὲν καταργεῖ τὰ ἐκκλησιαστικὰ Δράματα, ἀλλὰ ὡς διαθέτων τὴν ἀρετὴ τῆς «διακρίσεως» ἁπλῶς ὑποδεικνύει τὸν ὀρθὸν τρόπον τελέσεως αὐτῶν.
Ἀλλὰ ἂς ἔλθουμε καὶ στοὺς νεώτερους χρόνους:
Γράφει ὁ Στεφανίδης στὴν σελ. 466 τῆς Ἐκκλησιαστικῆς του Ἱστορίας τὰ ἑξῆς:
«Οἱ ἐν τοῖς ναοῖς ἡμῶν σήμερον κατὰ τὴν Μεγ. Πέμπτην καὶ τὴν Μεγ. Παρασκευὴν ἐπὶ τὸ εἰκονικότερον τελουμένη σταύρωσις καὶ ταφή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀντικατέστησε τὸ τὴν ἐπιγραφὴν «σταύρωσις» φέρον δρᾶμα. Ἡ ἀντικατάστασις κατὰ πᾶσαν πιθανότητα, ἔγινε μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὑπὸ τῶν Τούρκων, διότι τὰ «Ἐγκώμια» τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς καὶ τὰ ἄλλα σχετικά εἰσήχθησαν εἰς τὰ Ἐκκλησιαστικὰ Τυπικὰ ἀπὸ τῶν μέσων τῆς ΙΕ΄ μέχρι τὸ μέσον τῆς ΙΣΤ΄ ἑκατονταετηρίδος».
Ἂς ἔλθουμε ὅμως τώρα στὸ σήμερα, στοὺς νέους χρόνους:
Ὁ Μητρ. Μόρφου μᾶς εἶπε ὅτι «ἄρχισε μία θεατρικὴ ἀναπαράσταση» τοῦ θείου Δράματος. Ἔτσι βλέπει ὁ Πανιερώτατος τὴν ὑπὸ τῶν ἱερέων μας τελουμένη Σταύρωση τοῦ Κυρίου. Τὴν βλέπει ὡς θεατρικὸ γεγονός. Εἴδαμε καὶ τὸν ἀκριβολόγον ἐπιστήμονα Στεφανίδη νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ ρῆμα ἀντικαθιστῶ ποὺ κατὰ τὸ Λεξικὸ τῆς «Πρωΐας», σελ. 278, σημαίνει, ἐκτός τῶν ἄλλων, τὴν ἀλλαγή, τὴν ἀντικατάσταση ἑνὸς πράγματος μὲ κάτι ἄλλο καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου, τὴν θεατρικὴ ἀναπαράσταση τῶν ἠθοποιῶν ποὺ τὴν ἄλλαξε ἡ Ἐκκλησία μας μὲ τὴν ἱερὴ ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθῶν τῆς Μεγάλης Πέμπτης μὲ ἀποκορύφωμα τὴν Σταύρωση τοῦ Κυρίου. Ἑπομένως ἡ ἐξομοίωση τῶν θεατρικῶν παραστάσεων μὲ τὶς ἱερές μας ἀκολουθίες εἶναι τὸ ὀλιγώτερο ἀτυχὴς, γιὰ νὰ μὴ ποῦμε ἀσεβής· καὶ ἡ ἀναπαράσταση τῆς Σταυρώσεως ποὺ γίνεται στὶς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες γίνεται, κατὰ Στεφανίδη «ἐπὶ τὸ εἰκονικότερον» καὶ ὄχι ἐπὶ τὸ θεατρικότερον, Μητρ. Μόρφου.
Ἑπομένως ἡ «Σταύρωση καὶ ἡ Ταφὴ» τοῦ Κυρίου ποὺ γίνεται σήμερα στοὺς ναούς μας κατὰ τὴν Μεγάλη Πέμπτη καὶ Μεγάλη Παρασκευὴ ἔχει πιιθανὴ καταγωγὴ «ἀπὸ τῶν μέσων τῆς 15ης μέχρι τῶν μέσων τῆς 16ης ἑκατονταετηρίδος».
Συμπέρασμα: Σήμερα ἔχουμε 2024 μεῖον 1650 μᾶς κάνουν 374 χρόνια, ποὺ ἀποτελοῦν πλέον «Παράδοσιν» γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Εἶπε ἀκόμη ὁ Μητρ. Μόρφου.
«Τὸ νὰ βγάζουμε τὴν Μεγ. Πέμπτη τὸν Ἐσταυρωμένον μὲ τὰ αἵματα, ποὺ ὅσο πιὸ πολλά, τόσο τὸ καλλίτερο συναισθηματικά, δηλαδὴ συναισθηματισμός, ρομαντισμός, ἄρα ψευτιά, εἶναι κρυπτοφραγκικὸς τρόπος λατρείας».
Ἂς ξεκινήσουμε πρῶτα μὲ τὰ «πολλὰ αἵματα» ποὺ ἀνέφερε ὁ Μητρ. Μόρφου, ποὺ τάχα κάποιοι Ἁγιογράφοι ἁγιογραφοῦν στοὺς Ἐσταυρωμένους.
Τὸ «αἷμα καὶ ὕδωρ» ποὺ ἐξῆλθε ἀπὸ τὴν πλευρὰν τοῦ Κυρίου τὸ ἀναφέρει μόνο ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης (19,34) καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι Ἁγιογράφοι τὸ παριστοῦν μὲ τὸ νὰ βγαίνει χωριστὰ τὸ αἷμα καὶ χωριστὰ τὸ ὕδωρ ἀπὸ τὴν πλευρὰν τοῦ Κυρίου. Καὶ τοῦτο ὄχι γιὰ συναισθηματικούς, ρομαντικοὺς λόγους ποὺ μᾶς εἶπε ὁ Μητρ. Μόρφου, ἀλλὰ γιὰ ἀποδεικτικούς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ὁ διαχωρισμὸς τοῦ αἵματος ἀπὸ τὸν ὀρὸ ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Χριστὸς πέθανε στὸν Σταυρὸ καὶ δὲν ἔπαθε νεκροφάνεια, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ Ἑβραῖοι, γιατί ὁ χωρισμὸς αἵματος ἀπὸ τὸν ὀρὸ (ὕδωρ) συμβαίνει μόνον, ὅταν ἐπέρχεται ὁ θάνατος. Ἑπομένως ὁ Χριστὸς καὶ ἀπέθανε καὶ ἀνέστη «ὀπτανόμενος» καθημερινὰ στοὺς μαθητές του.
Οἱ Ὀρθόδοξοι λοιπὸν Ἁγιογράφοι ὀρθῶς ἁγιογραφοῦν τὰ αἵματα τοῦ Κυρίου. Ἂς μᾶς πεῖ ὁ Μητρ. Μορφου ποῦ εἶδε τὰ «πολλὰ αἵματα» πού συνιστοῦν «κρυπτοφράγκικο τρόπο λατρείας»; Καὶ γιὰ νὰ ξεκαθαρίσουμε τά πράγματα, ἂς μᾶς συγχωρήσουν οἱ ἀναγνῶστες παρενθετικῶς νὰ ἀναφέρουμε τί εἶναι Φράγκικος τρόπος Λατρείας καὶ τί Ὀρθόδοξος μὲ δύο λόγια.
(Ἡ Δυτική Ἐκκλησία, κατὰ τὴν Λειτουργία στηρίζεται στὴν πομπώδη μουσικὴ (βλ. ὀρατόρια), μὲ σκοπὸ νὰ καταπλήξει, ἐνῷ ἡ Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία στηρίζεται στὸν λόγο μὲ σκοπὸ νὰ κατανύξει. Αὐτὸ ἰσχύει τόσο γιὰ τὶς θεῖες Λειτουργίες μας ὅσο καὶ γιὰ τὶς ἱερές μας Ἀκολουθίες.
Ὡς πρὸς τοὺς Ἐσταυρωμένους ἡ εἰκαστική μας διαφορὰ εἶναι, ὅτι ἡ Δύση ἔφθασε κατὰ τὴν ἀπεικόνισή τους μέχρι «χυδαίου ρεαλισμοῦ», ἐνῷ ἡ Ἀνατολὴ κράτησε τὴν πνευματικότητά της μὲ τὸν ἀντινατουραλισμό της).
Αὐτὴν τὴν πνευματικότητα ποὺ διατηρεῖ καὶ ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἀντιδυτικὸς συγγραφέας καὶ ἁγιογράφος Φώτιος Κόντογλου μὲ τὸ νὰ ἁγιογραφεῖ τοὺς Ἐσταυρωμένους του εἴτε ἐπὶ ἐπιπέδου ἐπιφανείας εἴτε ἐπὶ περικεκομμένου ξύλου (βλ. «ΕΚΦΡΑΣΙΣ», τ. Β΄, Πίναξ 149).
Ἀλλὰ καὶ ὁ ἀείμνηστος Κωνσταντῖνος Καλλίνικος στὸ βιβλίο του «Ὁ Χριστιανικὸς ναὸς καὶ τὰ τελοῦμε ἐν αὐτῷ» καὶ στὴν σελ. 272 ἀναφέρει τὰ ἑξῆς σχετικά:
«Ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία κατεσκεύασε τὰ Ecce hmo, ἀγάλματα ἐκ κηροῦ, γύψου ἢ ξύλου, ὧν οἱ ὀφθαλμοὶ ἀπὸ χάνδρα, τὰ δάκρυα ἀπὸ ἀδάμαντας, τὸ σῶμα χυδαίως αἱμοστάζον καὶ τὰ ὀστᾶ ἀπὸ τῶν ἀγκώνων καὶ γονάτων ἐκχυνόμενα. Ἐμηχανεύθη τὸν Ἐσταυρωμένον τοῦ Καθεδρικοῦ ναοῦ τῆς Ἱσπανίας Burgos, πεποιημένον ἐξ ἀληθινοῦ ἀνθρωπίνου δέρματος τεταριχευμένου, καὶ φέροντα περούκαν ἀντὶ κόμης. Ἀνεστήλωσεν ἐν τοῖς εὐκτηρίοις της τὰ παράδοξα τῆς Ἀειπαρθένου ἀνδρείκελα, ὧν ἐψιμυθίωσε τὸ πρόσωπον, ἐστόλισε μὲ λιθοκόλλητα ἐνώτια τὰ αὐτία… περιέβαλε τὸ σύνολον μὲ τὰς φρενοτρόπους ἀμφιέσεις τοῦ συρμοῦ. Οὕτως ἡ ἄβυσσος ἐν τῇ Δύσῃ ἐπεκαλέσθη τὴν ἄβυσσον»
Οὐδεμίαν σχέσιν ὅλα αὐτὰ μὲ τὴν Ὀρθοδοξίαν.
Τελικὸ συμπέρασμα:
1ον) Ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος εἶναι πρᾶξις αὐθαίρετος καὶ
2ον) Ἡ τελετὴ τῆς Σταύρωσης ποὺ ἀδιαλείπτως ἐπὶ 374 ἔτη τηρεῖ ἡ σοφία τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι πράξη ἐκκλησιαστικὴ καὶ ὄχι θέατρο, Μητρ. Μόρφου.
Ὑποσημείωσις:
Γράφει ἀκόμη ὁ Στεφανίδης (ὅπ. ἀνωτ. σελ. 540)
«Ὅπως ἐν τῇ Ἀνατολῇ, οὕτω καὶ ἐν τῇ Δύσει ἀνεπτύχθησαν θρησκευτικαὶ παραστάσεις, διὰ τὰς ὁποίας μετεχειρίζοντο τὴν Ἑλληνικὴν λέξιν «μυστήρια», μὲ λατινικὴν μορφὴν «Mysteria». Ἐνῷ ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ἐκκλησίᾳ τὸ αὐτὸ ὄνομα ἐχρησιμοποιεῖτο καὶ διὰ τὰ ἑπτὰ μυστήρια καὶ διὰ τὰς θρησκευτικάς παραστάσεις, ἡ δυτικὴ Ἐκκλησία φυλάξασα διὰ τὰ ἑπτὰ μυστήρια τὴν λατινικὴν λέξιν sacramenta, ἐχρησιμοποίησε διὰ τὰς θρησκευτικάς παραστάσεις τὴν Ἑλληνικὴν λέξιν. Μόνον τὸ γεγονὸς τοῦτο ἀρκεῖ νὰ δείξη ὅτι αἱ παραστάσεις ἦλθον ἐκ τῆς Ἀνατολῆς».
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
"Είναι μακάριος αυτός που βασανίζεται ΕΔΩ, γιατί, όσο πιο πολύ παιδεύεται σ' αυτήν τήν ζωή, τόσο περισσότερο βοηθιέται γιά τήν ΑΛΛΗ, επειδή ΕΞΟΦΛΑ αμαρτίες! Είναι μακάριος εκείνος που έχει, όχι 1 ΣΤΑΥΡΟ, αλλά 5...
Είναι μακάριος αυτός που βασανίζεται εδώ,
γιατί, όσο πιο πολύ παιδεύεται σ' αυτήν την ζωή,
τόσο περισσότερο βοηθιέται για την άλλη,
επειδή εξοφλά αμαρτίες.
Οι σταυροί των δοκιμασιών
είναι ανώτεροι από τα «τάλαντα»,
από τα χαρίσματα, που μας δίνει ο Θεός.
Είναι μακάριος εκείνος που έχει,
όχι έναν σταυρό,
αλλά πέντε.
Μια ταλαιπωρία,
ή ένας θάνατος μαρτυρικός
είναι και καθαρός μισθός.
Γι' αυτό σε κάθε δοκιμασία να λέμε:
''Σ' ευχαριστώ, Θεέ μου,
γιατί αυτό χρειαζόταν για την σωτηρία μου.''
Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης
Καθηγητής Δρ. Νεκτάριος Δαπέργολας: Νεοεποχίτικο δηλητήριο σέ βλάσφημα «ἐκπαιδευτικά» βίντεο γιά τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ
Νεκτάριος Δαπέργολας
Καὶ μέσα σὲ ὅλον τὸν κατήφορο, εἴχαμε καὶ τὴν προβολὴ λίγο πρὶν τὸ Πάσχα μέσα σὲ δημοτικὰ σχολεῖα καὶ νηπιαγωγεῖα ἑνὸς πραγματικὰ κατάπτυστου βίντεο κινουμένων σχεδίων μὲ τίτλο «Πάσχα: τί γιορτάζουμε; Ἡ ἱστορία τοῦ Πάσχα γιὰ παιδιά». Τὸ βίντεο αὐτὸ (ποὺ ἀνέβηκε πρὶν ἀπὸ ἕνα χρόνο σὲ σελίδα ἐκπαιδευτικοῦ ὑλικοῦ γιὰ παιδιὰ στὸ youtube μὲ τὸ ὄνομα «Μαθαίνουμε κι ἀλλιῶς» καὶ κοντεύει ἤδη τὶς 800.000 προβολὲς) ἀναπαριστᾶ μὲ ἀχαρακτήριστο τρόπο τὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, παρουσιάζοντάς τον μεταξὺ ἄλλων νὰ θαυματουργεὶ μὲ ραβδάκι σὰν μάγος (ἐνῷ οἱ μαθητὲς πίσω Του χτυποῦν παλαμάκια), νὰ μπαίνει στὰ Ἱεροσόλυμα λὲς καὶ κάνει πολιτικὴ περιοδεία καὶ νὰ προσεύχεται στὴ Γεθσημανὴ ὡς διαλογιζόμενος γιόγκι (σὲ στάση λωτοῦ),χώρια τὴ σκηνὴ ποὺ οἱ Μυροφόρες χοροπηδοῦν σὰν τσιρλίντερς, ὅταν πληροφοροῦνται τὴν Ἀνάσταση ἀπὸ Ἄγγελο ποὺ ἵπταται φορῶντας μπέρτα σὰν τὸν Σούπερμαν.
Παρόμοιο ὅμως χάλι βλέπουμε καὶ σὲ ἀντίστοιχο βίντεο γιὰ τὰ Χριστούγεννα, ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἐμφανίζεται ὁ ἴδιος Σούπερμαν – Ἄγγελος καὶ ἡ Παναγία μὲ ἔξωμο φουστάνι ἐγκυμοσύνης καὶ μαντήλα ποὺ παραπέμπει ξεκάθαρα στὸ Ἰσλὰμ (παραθέτω καὶ τὰ δύο βίντεο στη συνέχεια).
Δύο ἀκόμη δηλαδὴ (ἀπὸ τὰ πολλὰ) σκουπίδια μὲ τὰ ὁποῖα ὄχι ἁπλῶς θίγονται καὶ γελοιοποιοῦνται ἀξίες καὶ ἰδανικά, ἀλλὰ βλασφημοῦνται τὰ ἴδια τὰ πρόσωπα τοῦ Χριστοῦ καὶτῆς Παναγίας μας. Καὶ τὰ ὁποῖα σκουπίδια, εὑρισκόμενα σὲ σελίδα προφανῶς ἐγκεκριμένη ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο καὶ χρησιμοποιούμενα ἀφειδῶς ἀπὸ ἀνίδεους ἐκπαιδευτικούς, συμβάλλουν καὶ αὐτὰ στὴ δηλητηρίαση τῶν παιδιῶν μας ἀπὸ τὴν πλέον τρυφερή τους ἡλικία μὲ τὰ βοθρολύματα τῆς ἀθεΐας ἢ (ἀκόμη χειρότερα) τῆς πανθρησκειακῆς πολτοποίησης.
Καὶ εἶναι σίγουρο φυσικὰ ὅτι κυκλοφοροῦν καὶ πολλὰ ἄλλα τέτοια. Ὅσοι γονεῖς ἔχουν ἀκόμη μία εὐαισθησία σὲ θέματα πίστης, ἂς προσέχουν. Γιατί βεβαίως κανεὶς ἄλλος δὲν πρόκειται νὰ ἐνδιαφερθεῖ…
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Στους καθρέπτες και στα προσόψια γράψτε το «Καλήμερα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»! ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΕ ΚΕΝΟ
Κάποτε ένας φωτισμένος Μοναχός έλεγε:
Προσέξτε μη γκρινιάζετε.
Η γκρίνια κουράζει αυτούς που ζουν κοντά σας και δυσαρεστεί τον Θεό.
Αρχίζετε την ημέρα σας με προσευχή και με χαμόγελο!
Θυμηθείτε ότι αυτό έκαναν οι παλαιότεροι.
Στους καθρέπτες και στα προσόψιά τους γράφανε το «Καλήμερα» και το «Δόξα Σοι ο Θεός»!
Ξέρανε να ζήσουνε!
Μήπως δεν είχανε και τότε βάσανα, αρρώστιες και φτώχεια;
Κι όμως τα περνούσαν όλα με ψυχική λεβεντιά!
Ήταν φτωχοί, αλλά αξιοπρεπείς, άρχοντες.
Είχαν συνεχώς στο στόμα τους και στην καρδιά τους το
«Έχει ο Θεός»…!
Γνώριζαν να προσεύχονται,
να καρτερούν
και να νικούν!
Ελέγαν!
«Και να θέλω δεν μπορώ να στενοχωρηθώ.
Όταν στενοχωριόμαστε είναι σαν να λέμε στον Θεό:
«Δεν συμφωνώ.
Δεν τα κάνεις καλά».
…..Ύστερα είναι κι αχαριστία…
( μας στάλθηκε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο)
Τό ἁμάρτημα τοῦ Ιωάννου Καποδίστρια !
Αγανακτισμένος ο Σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής:
«Καί νά μέ σκοτώσουν, ἔχω βρεῖ αὐτόν πού θά γυρίσει τήν ταινία!»
Μανώλης Κοττάκης
Σήμερα 29η Μαΐου, ὁ Ἑλληνισμός θυμᾶται τήν ἀποφράδα μέρα.
Τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Τήν πτώση τῆς χιλιετοῦς βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας.
Ὡστόσο, συμβαίνουν πράγματα στήν πατρίδα μας, πού μᾶς πείθουν ὅτι ἡ ἅλωση συμβαίνει πλέον ἐντός μας.
Ὅτι ἔχει μετακομίσει στό ἔδαφός μας.
Ὡς ἅλωση φρονήματος, ὡς ἅλωση ταυτότητας, ὡς ἅλωση ἀξιοπρέπειας.
Παρακολουθοῦσα προχθές σέ μεταμεσονύκτια ἐκπομπή τῆς ΕΡΤ, τήν πολλοστή κραυγή ἀγωνίας πού ἐξέπεμψε ὁ σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδῆς, ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ ἀπό τό 2021 νά συγκεντρώσει τά κεφάλαια πού ἀπαιτοῦνται γιά τά γυρίσματα μιᾶς ταινίας πού θά ἀφιερωθεῖ στόν πρῶτο Κυβερνήτη τοῦ ἑλληνικοῦ Κράτους, τόν Ἰωάννη Καποδίστρια.
Στήν ζωή καί στό ἔργο του.
Τό ἐξευτελισμένο ἑλληνικό Κράτος, πού ὡς Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ χρηματοδοτεῖ καί τήν τελευταία ἀ η δ ί α κάθε ἀ ν ο ή τ ο υ, δυστυχῶς ἀπαξίωσε νά δώσει καί ἕνα εὐρώ γιά τό φιλόδοξο ἐγχείρημα τοῦ Σμαραγδῆ.
Ἀλλά καί οἱ εὐεργέτες πού ἀφανῶς πλησίασαν τόν Σμαραγδῆ γιά νά τόν βοηθήσουν δέχονται ἀπειλές ἀπό …δοξασμένα κέντρα ναινέκων, πώς ἄν τό πράξουν καί διανοηθοῦν νά τόν βοηθήσουν, θά χαρακτηρισθοῦν …ρωσσόφιλοι καί θά ἔχουν προβλήματα μέ τίς ἐπιχειρήσεις τους!!!
Εἶναι προφανές τί συμβαίνει.
Κάποιοι φοβοῦνται.
Φοβοῦνται πολύ μήν τυχόν καί γίνει γνωστό στίς μᾶζες, ποιοί πάτρωνες ἔδωσαν τήν ἐντολή δολοφονίας τοῦ Καποδίστρια!
Γιατί ὅπως θά ἀποκαλυφθεῖ, ἡ ἐντολή αὐτή εἶναι τό σταθερό μοτίβο πού ἐπικράτησε γιά ὅλους τούς ἀνεξάρτητους πολιτικούς μας ἡγέτες καθ’ ὅλη τήν διάρκεια τοῦ ἐλευθέρου βίου μας.
Ἐπί 203 ὁλόκληρα χρόνια!
Διαρκῶς στεφανώνονται καί προάγονται οἱ δοῦλοι πού προδίδουν τήν Ἑλλάδακαί συνεχῶς κυνηγιοῦνται τά ἐλεύθερα πνεύματα πού ἀγαποῦν τήν Ἑλλάδα.
Ὁ Καποδίστριας δέν ἦταν ρωσσόφιλος.
Ἔφτιαξε τό Σύνταγμα τῆς Ἑλβετίας, ἐπέδρασε δημιουργικά στήν πολιτική ζωή τῆς Γαλλίας, ξεκαθάρισε στόν Τσάρο τί θά κάνει ἄν συγκρουστοῦν τά ἑλληνικά ἐθνικά συμφέροντα μέ τά ρωσσικά. Θά ὑπερασπιστεῖ τά πρῶτα.
Τό ἁμάρτημα τοῦ Καποδίστρια εἶναι πώς ἦταν ἐλεύθερος καί πατριώτης.
Δέν ἦταν δεδομένος.
Καί οἱ μή δεδομένοι ἀπαγορεύεται νά γίνονται πρότυπα γιά τήν νεώτερη γενιά μέσα ἀπό τήν μεγάλη ὀθόνη. Ἐπικίνδυνο!
Οἱ καιροί ἀπαιτοῦν ὑπάκουους ἡγέτες, πού νά ἐκτελοῦν τίς ἐντολές τῶν ξένων κέντρων χωρίς νά ρωτᾶνε καί πολλά!
Ὁ Σμαραγδῆς σέ μιά ἐλεγχόμενη ἔκρηξη θυμοῦ εἶπε σέ αὐτή τήν συνέντευξη πώς «καί νά μέ σκοτώσουν, ἔχω βρεῖ αὐτόν πού θά γυρίσει τήν ταινία!»
Ἡ ὁποία καί νά γυριστεῖ, μήν ὑπάρχει ἀμφιβολία, θά ἀντιμετωπίσει πρόβλημα μέ τήν διανομή της στά σινεμά γνωστῶν πολυεθνικῶν.
Ὡστόσο, πέρα ἀπό ὅλα, θεωρῶ τήν ὑπόθεση τῆς ταινίας τοῦ Καποδίστρια σκάνδαλο ἐθνικῆς ντροπῆς.
Ἄν ἕνας διακεκριμένος σκηνοθέτης δέν μπορεῖ νά γυρίσει μιά ταινία γιά τόν πρῶτο Κυβερνήτη τῆς χώρας του καί δέχεται ἀπειλές αὐτός καί οἱ χρηματοδότες του ἀπό ἄθλιους ναινέκους, μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά ἐλευθερία καί γιά δημοκρατία στήν Ἑλλάδα σήμερα;
Μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά ἐλευθερία ἔκφρασης τῆς τέχνης;
Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὄχι!
Ἐλευθερία τῆς τέχνης στόν 21ο αἰῶνα στήν Ἑλλάδα εἶναι νά κάνεις κουρέλι τήν σημαία, νά τήν βάφεις ρόζ, νά τήν καῖς, καί ὅταν σέ συλλαμβάνουν νά ....ἀθωώνεσαι στό αὐτόφωρο.
Ἐλευθερία τῆς τέχνης εἶναι νά βεβηλώνεις τόν σταυρό ἀτιμώρητα.
Τέχνη στήν Ἑλλάδα – αὐτῆς τῆς διακυβέρνησης – εἶναι ὁτιδήποτε κατά τῆς πατρίδας.
Ὁτιδήποτε ὑπέρ τῆς πατρίδας δέν θεωρεῖται τέχνη.
Γι’ αὐτό ἐπί αὐτῆς τῆς διακυβέρνησης δέν ἔχω ἐλπίδα γιά τόν Καποδίστρια.
Ὁ Γιάννης ματαιοπονεῖ.
Ἡ ταινία θά γίνει.
Ὅταν ὁ Θεός τό θελήσει.
Τώρα μέ αὐτούς, ὄχι.
Σήμερα ἔχουμε Ἅλωση.
Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ (estianews.gr) 28-05-2024
Ο πατριάρχης Βαρθολομαίος ανασταυρώνει τον Χριστό τιμώντας έναν από τους χυδαιότερους υβριστές Του!
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης σε εκδήλωση για τον Νίκο Καζαντζάκη στο Σισμανόγλειο Μέγαρο της Πόλεως
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος παρέστη το απόγευμα της Τρίτης, 21 Μαΐου 2024, στην πολιτιστική εκδήλωση με θέμα “Ο παγκόσμιος Καζαντζάκης και η απήχησή του στην Τουρκία”, που συνδιοργάνωσαν το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Πόλη, με τη Διεθνή Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, στο Σισμανόγλειο Μέγαρο.
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Δέν πρέπει νά ταπεινώνεται κανείς σ’ αὐτούς...
Δὲν πρέπει νὰ ταπεινώνεται κανεὶς σ’ αὐτοὺς ποὺ δὲν ταπεινώνονται, γιατί θὰ τὸ ἐκλάβουν ὡς ἀδυναμία καὶ στὴν συνέχεια θὰ τὸν πνίξουν...
Οἱ ἀναγεννημένοι ἐν Πνεύματι, ὅταν συναντοῦν ἕναν ταπεινό, ταπεινώνονται περισσότερο, ἐνῶ οἱ μὴ ἀναγεννημένοι, ὅταν συναντήσουν ἕναν ταπεινό, βρίσκουν εὐκαιρία νὰ ἐπιβληθοῦν ἐπάνω σ’ αὐτόν...
Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ
Καθηγητής Δρ Νεκτάριος Δαπέργολας: Περί διακονισσῶν καί γυναικείας «ἱερωσύνης»: μέχρι ποῦ ἀκριβῶς σκοπεύουν νά τό τραβήξουν;
Νεκτάριος Δαπέργολας
Περί διακονισσῶν καί γυναικείας «ἱερωσύνης»: μέχρι ποῦ ἀκριβῶς σκοπεύουν νά τό τραβήξουν;
Πάντως, ἂν κάποιοι περιμένατε ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι γιὰ τὴ χειροτονία τῆς «διακόνισσας» στὴ Ζιμπάμπουε θὰ τὸ μάζευαν λίγο, μετὰ τὸν σάλο ποὺ σηκώθηκε καὶ τὸ κράξιμο ποὺ ἔπεσε, μᾶλλον δὲν ὑπολογίσατε καλὰ οὔτε τὸ θράσος τους, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ βάθος τῆς πλάνης τους.
Καὶ ἔτσι εἴδαμε τὸν τοπικὸ σκανδαλιστή μητροπολίτη, ἀντὶ νὰ ἐπιχειρήσει (ἔστω γιὰ τοὺς τύπους) νὰ λειάνει κάπως τὶς γωνίες καὶ νὰ συμμαζέψει τὰ ἀσυμμάζευτα, ἀντιθέτως νὰ βγαίνει καὶ ἀπὸ πάνω, δηλώνοντας σὲ πρόσφατη συνέντευξή του ὅτι ὄχι μόνο δὲν ἔπραξε ἐσφαλμένα, ἀλλὰ σκοπεύει νὰ γενικεύσει τὴν ἐφαρμογὴ τῆς ἀντικανονικῆς πρακτικῆς, ξεκινῶντας ἀπὸ τὰ γυναικεῖα μοναστήρια. Γιὰ νὰ μποροῦν, λέει, οἱ μοναχὲς νὰ κάνουν «ὅλες τὶς ἱερὲς ἀκολουθίες» μόνες τους, ἀκόμη καὶ ὅταν δὲν θὰ παρευρίσκεται ἱερέας!
Καὶ κατ’ ἀρχὰς βεβαίως δὲν γνωρίζουμε ἂν τόσα πολλὰ πιὰ γυναικεῖα μοναστήρια ὑπάρχουν στὴ Ζιμπάμπουε ἢ ἂν ἁπλῶς (ὅπως ἔχουμε κάθε λόγο νὰ ὑποψιαζόμαστε) αὐτὰ ἀναφέρονται προσχηματικά, ἐνῷ ὁ στόχος εἶναι βεβαίως ἡ διεύρυνση τοῦ μέτρου στὶς ἐνορίες τῆς περιοχῆς. Ἀλλὰ καὶ πέραν αὐτοῦ, ποιές ἀκριβῶς ἱερὲς ἀκολουθίες ἐννοεῖ ὁ μητροπολίτης; Τὸ «ὅλες» δηλαδή τί ἀκριβῶς περιλαμβάνει; Φαντάζομαι ὄχι μόνο ἐκεῖνες ποὺ οὕτως ἢ ἄλλως μποροῦν νὰ ἐπιτελέσουν ὄχι μόνο οἱ μοναχές, ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς οἱ λαϊκοὶ στὸ σπίτι μας (ὅπως π.χ. ὁ Ὄρθρος, ὁ Ἑσπερινός, ἡ Παράκληση κ.α.), ἀποσιωπῶντας φυσικὰ τὰ τμήματα ἐκεῖνα (εὐχές, δεήσεις, ἐκφωνήσεις κλπ.) ποὺ ἀνήκουν στοὺς ἱερεῖς. Δὲ μπορεῖ λοιπὸν νὰ μιλᾶμε μόνο γι’ αὐτό, καθὼς αὐτὸ ἤδη γίνεται καὶ δὲν εἶναι ἀντικανονικό. Προφανέστατα μιλᾶμε γιὰ τὶς ἐν λόγῳ ἀκολουθίες στὸ σύνολό τους, μαζὶ δηλαδὴ καὶ μὲ τὶς ἱερατικὲς εὐχὲς καὶ ἐκφωνήσεις. Ἢ μήπως ὁ συγκεκριμένος κύριος τὸ πάει καὶ ἀκόμη πιὸ κάτω, ἔχοντας στὸ μυαλό του καὶ τὶς ἐκκλησιαστικὲς ἀκολουθίες ποὺ δὲν μποροῦν κατὰ κανένα τρόπο νὰ γίνουν δίχως ἱερέα, ἤτοι τὰ Μυστήρια καὶ ἐν τέλει καὶ τὴν ἴδια τή Θεία Λειτουργία;
Οἱ εἰκόνες ποὺ παρατηροῦμε (καθώς καί τό σύνολο τῆς ἐν λόγω συνέντευξης) δείχνουν ὅτι πρὸς τὰ ἐκεῖ πάει τὸ πρᾶγμα. Καὶ ἐπειδὴ ξέρουμε πόσο ὑπόγεια καὶ ὕπουλα κινοῦνται ὅλοι αὐτοὶ οἱ ρασοφόροι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς βγάλει ἀπὸ τὸ μυαλὸ ὅτι ὁ σκοπὸς εἶναι ὄχι μόνο νὰ καθιερωθοῦν οἱ διακόνισσες, ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποκτήσουν καὶ λειτουργικό/ἱερατικὸ ρόλο (ποὺ ποτὲ δὲν εἶχαν). Καὶ στὴ συνέχεια φυσικὰ ὅτι αὐτὸ θὰ προχωρήσει καὶ πέραν τοῦ θεσμοῦ των διακονισσών.
Οἱ ἴδιοι βεβαίως διαρρηγνύουν τὰ ἱμάτιά τους, λέγοντας ὅτι αὐτὸ εἰδικά τὸ τελευταῖο δὲν θὰ γίνει. Ποιός τοὺς πιστεύει ὅμως πλέον ἄραγε;
Νεκτάριος Δαπέργολας
Αναρτήθηκε από ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ
Στήν αρχή θά σάς λένε, πώς δέν είναι ....κακό νά είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ δήθεν «ενωμένοι» ....
Στήν αρχή θά σάς λένε, πώς δέν είναι κακό νά είμαστε όλοι μαζί δήθεν «ε ν ω μ έ ν ο ι» κι ύστερα θά σάς πούν, πώς δέν είναι κακό νά πάρουμε τό χάραγμα, γιατί τόν Χριστό, Τόν έχουμε στήν «καρδιά μας!»
Θά σάς ξεγελάσουν διαστρέφοντας τούς πατέρας καί θά σάς παρουσιάσουν καινούριους, πού θά είναι ολοδικοί τους!
Αυτοί θά κάνουν «θαυμαστά» σημεία, θά τρέχουν οί άνθρωποι νά τούς πούν «προορατικά» πράγματα γιά νά πλανηθούν!
Μήν τούς ακούσετε!
Νά μείνετε στίς παραδόσεις τής Εκκλησίας μας καί όσα μάς δίδαξαν οί Θεοφόροι πατέρες, τό Άγιο Πνεύμα θά σάς καθοδηγήσει!
Μακαριστός Γέρων Ανδριανός ό Σιναίτης (2004)
Ἀνάξιοι κληρικοὶ «σιγοντάρουν» τὴν «οἰκογένειαν μαϊμοὺ»
Γράφει ὁ ἁγιορείτης μοναχὸς Νικόλαος
Ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἀντιχρίστων νόμων, ποὺ ψηφίστηκαν τὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ τὰ τσιράκια τῆς Νέας Ἐποχῆς στὴν χριστιανικὴ πατρίδα μας, ἀναμφίβολα ἡ κορύφωση καὶ ἡ κορωνίδα εἶναι ὁ προσφάτως ψηφισθείς νόμος ἀπὸ τὴν ἄβουλη Βουλή, περὶ δῆθεν, – ἄκουσον, ἄκουσον- θεσμοθετήσεως γάμου τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν, ἰσοτίμου πρὸς τὸν παραδοσιακὸν καὶ εὐλογημένον γάμον καὶ – τὸ φοβερώτερον- μὲ δυνατόητα τεκνοθεσίας!!!Ἡ ψήφιση τοῦ βδελυροῦ νόμου αὐτοῦ γιὰ τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια συνιστᾶ διαστροφὴ καὶ παντελῆ πτώχευση ἠθική, πνευματικὴ καὶ ἐθνική. Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἀπὸ πλευρᾶς ἐκκλησιαστικῆς, ἐθνικῆς, ἱστορικῆς καὶ πολιτισμικῆς, ἀντιτάσσομε σθεναρὰ καὶ ἐκφράζω τὸν ἀποτροπιασμό μου, καταγγέλλοντας ἐνώπιον Θεοῦ, ἀνθρώπων καὶ ἱστορίας τοὺς πρωτεργάτες, αὐτουργοὺς καὶ συνεργοὺς τοῦ νομοθετικοῦ αὐτοῦ ἐκτρώματος, τὸ ὁποῖο μόνον δεινὰ προοιωνίζεται γιὰ τὸ μέλλον τοῦ τόπου καὶ τοῦ πάλαι ποτὲ ἐνδόξου Γένους μας.
Εὐστοχώτατα ὁ προφήτης Δαυϊδ ἀπὸ τὰ βάθη τῶν αἰώνων κραυγάζει μὲ θλίψη καὶ ἀπορία: «Καὶ ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὁμοιώθη αὐτοῖς» (Ψαλμ. ΜΗ). Ἂν καὶ ὕστερα ἀπὸ τὴν πρόσφατη κατάπτωση, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἀδικοῦνται ἀπὸ τὸν ψαλμῳδὸ τὰ κτήνη, καὶ ὀρθότερο θὰ ἦταν ὄχι τὸ «καὶ ὁμοιώθη αὐτοῖς» ἀλλὰ τὸ «καὶ τὰ ξεπέρασε στὴν ἀτιμία»!
Φαίνεται ὅτι ὁ Ἀντίχριστος ἐκβιάζει τὰ τσιράκια του νὰ μολύνουν, παντὶ τρόπῳ, τοὺς χριστιανοὺς μὲ τὸ βδελυρὸ πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἀλλιῶς, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐξηγηθῆ ἡ προωτοφανὴς προπαγάνδα, μὲ ἀσυλλήπτου μεγέθους κονδύλια, καὶ ἡ φοβερὴ πίεση, ποὺ ἐξασκεῖται παγκοσμίως τὰ τελευταῖα χρόνια, ἰδίως σὲ χριστιανικὰ Κράτη καὶ ἐξόχως στὴν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας πρὸς ἐπίτευξη τοῦ σατανικοῦ στόχου τους. Καὶ ἔχουν τὸ θράσος οἱ ψηφίσαντες τὸν ἄνομο αὐτὸ νόμο, ὅπως καὶ μερικοὶ συνοδοιπόροι τους- δυστυχῶς, καὶ μέσα στὸν κλῆρο- νὰ ἰσχυρίζωνται ὅτι τὸ θέμα δὲν εἶναι θεολογικό, δὲν εἶναι ἁμαρτία, δὲν ἔχει πάρει ἀκόμη θέση ἡ Ἐκκλησία καὶ ἄλλες φαιδρότητες. Ἀγνοοῦν ἢ προσποιοῦνται ὅτι ἀγνοοῦν, ὅτι ὁ Ποιητὴς καὶ Πλάστης ἡμῶν Πανάγαθος Θεὸς καὶ αἰώνιος Νομοθέτης σὲ πλεῖστα σημεῖα καὶ στὴν Παλαιὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη, ἐπικρίνει καὶ τιμωρεῖ παραδειγματικὰ τὴν μέγιστη αὐτὴ σαρκικὴ διαστροφή. Ἐθελοτυφλοῦν στὴν αὐστηρὴ σχετικὴ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τῶν ἱερῶν Κανόνων, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τῶν πρὸ Χριστοῦ ἀρχαίων φιλοσόφων.
Τουλάχιστον, δὲν προβληματίζονται, γιατί κανεὶς ἀπὸ τοὺς παλαιοτέρους προκατόχους τους δὲν προέβη σὲ τέτοιο ἀνοσιούργημα; Ὁ λόγος εἶναι ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐκείνους ἐπίστευαν στὸν αἰώνιο Νομοθέτη, ἐνῷ οἱ σημερινοὶ – ἐκτὸς ἐλάχιστων ἐξαιρέσεων – ἔχουν ἄλλους θεοὺς καὶ ἄλλα ἀφεντικά! Ἡ δὲ ὑποκριτικὴ εἴσοδός τους στοὺς Ἱ. Ναούς, γιὰ νὰ ἀνάψουν κεράκι καὶ γιὰ νὰ προσκυνήσουν, γίνεται ἀποκλειστικά γιὰ παραπλάνηση τῶν πιστῶν καὶ γιὰ ψηφοθηρικοὺς λόγους. Ἀλλὰ καὶ ἡ Ἐκκλησία – ὄχι, φυσικά, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, ἀλλ’ ὡς θεσμικὸ ὄργανο- φέρει βαρεῖαν εὐθύνην. Κατ’ ἀρχὰς μερικοὶ ἀνάξιοι ἐκπρόσωποί της, δι’ ἔργων καὶ λόγων, ἄναψαν τὸ πράσινο φῶς στὴν κυβέρνηση Μητσοτάκη:
Ὁ Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρος μὲ τὴν γνωστὴ βάπτιση καὶ τὴν φωτογράφισή του μαζὶ μὲ τοὺς δύο ἀρσενοκοῖτες «γονεῖς»!
Ὁ Ν. Ἰωνίας Γαβριὴλ μὲ τὶς βλάσφημες δηλώσεις του, ποὺ τὸν καθιστοῦν ἄξιον καθαιρέσεως! Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος μὲ τὴν ὑποδοχὴν τοῦ Κασσελάκη καὶ τὶς συγχαρητήριες εὐχὲς πρὸς αὐτόν, χωρὶς κἄν τὸν παραμικρὸν ἔλεγχον, ἢ ἔστω ποιμαντικὴν νουθεσίαν γιὰ τὸν ἐπαίσχυντον «γάμο» του! Βεβαίως ἡ Ἱεραρχία, ἔστω καὶ καθυστερημένα, διακήρυξε τὴν χριστιανικὴ διδασκαλία. Ἀλλὰ μόνον αὐτὸ δὲν εἶναι ἀρκετόν. Εἶχε χρέος νὰ προσθέση καὶ τὸ ὅτι ὅποιος θὰ ψήφιζε τὸν βδελυρὸ αὐτὸ νόμο θὰ ἔθετε τὸν ἑαυτόν του ἐκτὸς Ἐκκλησίας, δηλαδὴ θὰ αὐτοαφοριζόταν, ἐπειδὴ μὲ τὴν ψῆφο του αὐτὴ θὰ ἀντιστρατευόταν ἀπροκάλυπτα μὲ ἀναίδεια καὶ ὑπερηφάνεια πρὸς τὸν Θεό. Καί, συνεπῶς, στὸ ἑξῆς δὲν θὰ γινόταν δεκτὸς ἐντὸς τῶν Ἱ. Ναῶν. Ἐπίσης ὄφειλε νὰ προτρέψη (ἡ Ἱεραρχία) τοὺς πιστοὺς νὰ μὴ ψηφίσουν στὸ μέλλον κανένα ἀπὸ τοὺς ὑπερψηφίσαντες τὸ νομοσχέδιο βουλευτὲς καὶ νὰ τοὺς ἐνημερώση γιὰ τὶς σοβαρὲς πνευματικὲς συνέπειες ποὺ θὰ ἔχουν σὲ ἀντίθετη περίπτωση, ἐφόσον μὲ τὴν ψῆφο τους αὐτὴ θὰ γίνουν καὶ οἱ ἴδιοι συνένοχοι. Εὐχόμεθα ὅσοι ἀρχιερεῖς ἔχουν φόβον Θεοῦ καὶ εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ «πειθαρχοῦν Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» νὰ ἀναπληρώσουν τὶς ἀνωτέρω ἐλλείψεις, ἔστω μεμονωμένα καὶ καθυστερημένα.
Στὴν ζωὴ μας ὑπάρχουν μόνον δύο ὁδοί. Ἡ μία εἶναι ἡ φωτεινὴ ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὸν Πανάγαθο Δημιουργὸ Θεό μας καὶ καταλήγει στὸν εὐλογημένο Παράδεισο, καὶ ἡ ἄλλη εἶναι ἡ ἀπαίσια καὶ σκοτεινὴ ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὸν ἀρχέκακο καὶ μισόκαλο διάβολο καὶ ἔχει τέλος τὴν αἰώνια καὶ ἀφόρητη Κόλαση. Ποίαν ὁδὸν ἆραγε, βαδίζουν ὁλοταχῶς ὅλοι ὅσοι περιφρονώντας τὸν Πανάγαθο Νομοθέτη, ψήφισαν διὰ νόμου καὶ ἔκαναν νόμιμη τὴν πιὸ αἰσχρὴ ἁμαρτία, παρασύροντας ἔτσι πλῆθος ἀνθρώπων, καὶ ἰδίως τὴν νεολαία, καὶ ὁδηγώντας τους στὰ δίκτυα τοῦ διαβόλου;
Στὶς ἡμέρες μας, ἡμέρες ἀδιανόητης διαστροφῆς, διαφθορᾶς καὶ ἀποστασίας, ποὺ παρουσιάζουν καὶ διαφημίζουν τὸ σκοτάδι ὡς φῶς, τὸ πικρὸ ὡς γλυκό, τὸ ἀφύσικο καὶ ἀνώμαλο ὡς φυσικὸ καὶ ἰδανικό, λίαν διαφωτιστικοὶ εἶναι οἱ λόγοι τοῦ τελευταίου κεφαλαίου τῆς ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως: «ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι… καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι» (Ἀποκ. 22,11).
Καὶ τέλος θὰ ἤθελα πολὺ νὰ ἐπισημάνω ὅτι ὁ ψηφισθείς βδελυρὸς νόμος ποὺ νομιμοποιεῖ τὴν παρὰ φύσιν σαρκικὴ διαστροφή, ἀποκαλύπτει τὴν ὕψιστη ὑπερηφάνειά μας. Ἡ μέγιστη αὐτὴ πτώση μας προσομοιάζει σὲ ἕνα βαθμὸ μὲ τὴν μέγιστη πτώση τοῦ διαβόλου. Ὑπερηφανευθείς ὁ Ἑωσφόρος, θέλησε νὰ ἀνέβη στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ γίνη ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο! Ἀλλὰ πάραυτα σὰν ἀστραπή, γκρεμίσθηκε ἀπὸ τὸν οὐρανό! Ἔτσι καὶ ἐμεῖς, ψηφίζοντας τὸν ἀνήκουστον αὐτὸ νόμο, γίναμε μιμηταὶ τοῦ μισοκάλου διαβόλου. Διότι, ἐνῷ ὁ Ὕψιστος εὐλόγησε τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα, εἰπών: «Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν», ἐμεῖς νομοθετώντας τὴν «μαϊμοὺ οἰκογένεια» τὴν βαπτίζομε ἰσότιμη μὲ τὴν ὑπὸ τοῦ Ὑψίστου εὐλογημένη οἰκογένεια! Ὅμως ἡ «μαϊμοὺ οἰκογένειά» μας, ὅπως καὶ ἡ ἐπίσης ψηφισθεῖσα τεκνοθεσία, ἀντὶ τῆς εὐλογίας «Αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν», θὰ λάβη τὴν κατάραν «Ἐλαττοῦσθε καὶ ἀφανίζεσθε καὶ ἐρημώσατε τὴν γῆν»! Αὐτὸς ἄλλωστε εἶναι καὶ ὁ στόχος τοῦ Ἑωσφόρου, ἀλλὰ καὶ τῶν Ἑωσφοριστῶν ὀπαδῶν του. Ὅταν πρωτοεμφανίσθηκε ἡ σιχαμερὴ αὐτὴ διαστροφὴ ἀπὸ τοὺς κατοικοῦντας τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, ὁ Παντοδύναμος Θεὸς μας ἔβρεξε φωτιὰ καὶ θειάφι καὶ τοὺς κατέκαυσε. Καὶ τὰ ὑπολείμματα τῆς φοβερῆς αὐτῆς καταστροφῆς διασῴζονται μέχρι σήμερα, ὕστερα ἀπὸ σαράντα αἰῶνες (!). Εἶναι ἡ νεκρὰ θάλασσα, γιὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίζουν τὴν ὀργὴ τοῦ πανάγαθου Θεοῦ κατὰ τοῦ βδελυροῦ αὐτοῦ Πάθους. Προτοῦ, λοιπὸν ἐκσπάση ἡ θεία ὀργή, ἐκμεταλλευόμενοι τὴν θείαν μακροθυμίαν, ἂς σπεύσωμε νὰ μετανοήσωμε μὲ συντριβὴν καρδίας, ἂς ἐπανορθώσωμε ἀκυρώνοντας τὸν ψηφισθέντα νόμον. Καὶ ἂς ἀνακράξωμε μὲ μεγάλη φωνή: «Κύριε, ἐπιστρέψαντας διὰ τῆς μετανοίας, ἐλέησον ἡμᾶς».
(orthodoxostypos.gr)
Οριστικό αποτέλεσμα μελέτης: Τα εμβόλια mRNA για τον Covid-19 των Pfizer και Moderna αλλάζουν το DNA των ανθρώπων! Τι αναφέρει ο διάσημος καρδιολόγος Δρ. Peter McCullough
26.05.2024
Με την πανδημία του κορωνοϊού να αποτελεί ουσιαστικά παρελθόν, μια επιδημία όμως που δίχασε και τραυμάτισε τις κοινωνίες σε όλο τον κόσμο με τις κυβερνήσεις να εξαναγκάζουν τους πολίτες να υποβάλλονται σε πειραματικά εμβόλια νέα στοιχεία επέρχονται στη δημοσιότητα για το πόσο πραγματικά επικίνδυνα ήταν αλλά και εξακολουθούν να είναι.
Τώρα μια νέα ανησυχητική μελέτη αποκαλύπτει ότι οι λήψεις των εμβολίων mRNA για τον COVID-19 αλλάζουν μόνιμα το DNA όσων τον λαμβάνουν!
Η μελέτη όμως γίνεται ακόμη πιο ζοφερή καθώς αυτές οι επικίνδυνες αλλαγές στο DNA θα μεταδοθούν και στους απογόνους των εμβολιασμένων για τον COVID-19!
Αυτή την εβδομάδα, ο διάσημος καρδιολόγος Δρ Peter McCullough δημοσίευσε ένα βίντεο στο X, στο οποίο τονίζει τη μελέτη. Ο ίδιος αποκάλυψε ότι η μελέτη που έχει προκαλέσει σάλο έχει λογοκριθεί μαζικά σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης των λεγόμενων Big Tech.
Έτσι ο καρδιολόγος εστιάζει στη λογοκρισία που έχει επιβάλλει το LinkedIn, αποκλείοντας την εμφάνισή της από τη δημόσια προβολή παρά τη δημοσίευσή της από την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH).
Η μελέτη τεκμηριώνει πώς τα εμβόλια γονιδιακής θεραπείας mRNA, όπως τα εμβόλια για τον COVID-19, αλλάζουν μόνιμα τη γενετική των εμβολιασμένων.
Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε ότι οι απόγονοι τους επηρεάζονται επίσης μέσω της εισαγωγής mRNA στο ανθρώπινο DNA.
«Ο γενετικός κώδικας της Pfizer και της Moderna είναι μόνιμα εγκατεστημένος στο ανθρώπινο γονιδίωμα», είπε ο McCullough.
«Έτσι, καθώς καθόμαστε εδώ σήμερα, πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι η Pfizer και η Moderna θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν αλλάξει οριστικά το ανθρώπινο γονιδίωμα».
Οριστικό αποτέλεσμα μελέτης: Τα εμβόλια mRNA για τον Covid-19 των Pfizer και Moderna αλλάζουν το DNA των ανθρώπων! –
Pronews.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)