.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης γιὰ τὰ «συνέδρια ποὺ ζαλίζουν καὶ σκανδαλίζουν τοὺς πιστοὺς»...
Δυστυχῶς ὁ δυτικὸς ὀρθολογισμὸς ἔχει ἐπιδράσει καὶ σὲ ἀνατολικοὺς ὀρθόδοξους ἄρχοντες καὶ ἔτσι βρίσκονται σωματικὰ μόνο στὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὅλο τὸ εἶναι τους βρίσκεται στὴ Δύση ποὺ τὴ βλέπουν νὰ βασιλεύη κοσμικά. Ἐὰν ἔβλεπαν τὴ Δύση πνευματικά, μὲ τὸ φῶς τῆς Ἀνατολῆς, μὲ τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ τότε θὰ ἔβλεπαν τὸ πνευματικὸ ἡλιοβασίλεμα τῆς Δύσης, ποὺ χάνει σιγὰ-σιγὰ τὸ φῶς τοῦ νοητοῦ ἥλιου, τοῦ Χριστοῦ, καὶ προχωρεῖ γιὰ τὸ βαθὺ σκοτάδι. Μαζεύονται καὶ συνεδριάζουν καὶ κάνουν συζητήσεις ἀτελείωτες γιὰ πράγματα ποὺ δὲν χωράει συζήτηση, ποὺ οὔτε οἱ Ἅγιοι Πατέρες συζήτησαν ἐδῶ καὶ τόσα χρόνια.
Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐνέργειες εἶναι τοῦ πονηροῦ, γιὰ νὰ ζαλίζουν καὶ νὰ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, καὶ νὰ τοὺς σπρώχνουν ἄλλους στὴν αἵρεση καὶ ἄλλους σὲ σχίσματα, καὶ νὰ...
κερδίζει ἔδαφος ὁ διάβολος.
Πά, πά… βασανίζουν καὶ μπερδεύουν τὸν κόσμο αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι!
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο» Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου – Λόγοι Α΄, ἔκδ. Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης
Η πρώτη και μεγάλη Εντολή
(Κατά Ματθαίον Εὐαγγέλιον Κεφ.22, στ.36-40)
"...Διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ; ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου. αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται"
δηλαδή: "...“Διδάσκαλε, ποιά είναι η μεγαλύτερη εντολή μέσα στο Νόμο;”. Ο δε Ιησούς απάντησε σε αυτόν: να αγαπάς Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου. Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Δεύτερη δε εντολή όμοια με αυτήν: να αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Επάνω στις δύο αυτές εντολές όλος ο Νόμος και οι Προφήτες στηρίζονται."
Ας μη χρησιμοποιούμε μόνο τα λόγια των άλλων για να συνομιλούμε με το Θεό...
Όταν προσευχόμαστε, που και που είναι καλό να λέμε και λίγα λόγια αυτοσχέδια, που να είναι γεμάτα πίστη κι αγάπη για τον Κύριο. Ας μη χρησιμοποιούμε πάντα τα λόγια των άλλων για να...
συνομιλούμε με το Θεό, ας μη παραμένουμε πάντα νήπια σε ό,τι έχει σχέση με την πίστη και την αγάπη μας για Εκείνον.
Πρέπει να χρησιμοποιούμε και το μυαλό μας, να βγάζουμε κάτι κι από την καρδιά μας. Όταν χρησιμοποιούμε τα λόγια των άλλων συχνά τα συνηθίζουμε και ψυχραινόμαστε στην προσευχή.
Πόσο ευάρεστο είναι στον Κύριο το ψιθύρισμα που βγαίνει κατευθείαν από μια καρδιά γεμάτη πίστη, αγάπη κι ευγνωμοσύνη! Είναι αδύνατο να το εκφράσει κανείς. Πρέπει μόνο να πούμε πως όταν προσευχόμαστε στο Θεό με δικά μας λόγια η ψυχή μας ριγά από χαρά, πυρπολείται ολόκληρη, ζωοποιείται, νιώθει μακάρια.
Λίγα λόγια θα πεις, μα θα νιώσεις τέτοια ευλογία, όση δε θα ένιωθες αν έλεγες τις πιό μακρές και κατανυκτικές προσευχές των άλλων, αν τις προφέρεις από συνήθεια, χωρίς αμεσότητα.
Άγιος Ιωάννης Κρονστάνδης
ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΔΙΠΛΟ ΓΙΑ ΔΙΠΛΑΣΙΟ ΜΙΣΘΟ
Δύο παλικάρια του Χριστού, δύο Δαίδαλοι Ορθοδοξίας (δαιδάλω = εργάζομαι με τέχνη) στης Δανίας τη Διασπορά, να διεργάζονται επώδυνα και εκδιωκτικά, την Αγιοπατερική της Αποτειχίσεως Αλήθεια. Στα στήθια η φλόγα του Χριστού, ο Οποίος το “ΦΕΥΞΟΝΤΑΙ” εντέλλεται από ποιμένος αλλοτρίου και αιρετικού, της Πίστεως διαστρεβλωτικού και Αρχιοικουμενιστού πάντως πατριάρχου.
‘Ω άνδρες, αδελφοί, με αντίσταση ηρωϊκή, Αδέσμευτοι Προμηθείς “Δεσμώτες”, σας διώκουν οι διαβολοδεσπότες, της Μασονίας οι μαριονέτες, μαινόμενοι μονόφθαλμοι και κύκλωπες κλεόπες. Χαρά και στέφανός σας. Σηκώνετε τον σταυρό σας. Μας διώκουν οι ίδιοι οι τσοπάνηδες και επίσκοποι επί σκοπώ πονηρώ και παναιρετικώ.
Όσα “επιτίμια ακοινωνησίας επ΄αόριστον” κι αν σας επιβάλλουν, είναι ανυπόστατα, άκυρα κι ανενεργή, δεν έχουνε καμία ισχύ, καμία δικαιοδοσία. Δεν μπορείς ποτέ να τιμωρήσεις κάποιον ο οποίος πνευματικώς δεν σου ανήκει. Δεν μπορείς να βάλλεις κανόνα, επιτίμιο ή ποινή, σε κάποιον ο οποίος έχει από τη δική σου εξουσία Αποτειχισθεί και δεν αναγνωρίζει πλέον καμία εξουσία σου επάνω του.
Αυτό δεν το ‘χουν καταλάβει όσοι συνεχίζουν ακόμη να διατηρούν εκκλησιαστική κοινωνία με αιρετικούς ποιμένες. Δεν το έχουν συνειδητοποιήσει πως έτσι αποδίδουν οικειοθελώς στους οικουμενιστές, εξουσία επί της ψυχής τους. Εναποθέτουν την σωτηρία τους σε αυτά τα κακά θηρία, τους κλέπτες και ληστές της Θείας Χάριτος, τους ψευδοδιδασκάλους και Λυκοποιμένες!
Φέρουν όμως ευθύνη, τεράστια ευθύνη και αναπάντεχη ενοχή. Με την δική τους ανόμοια και ανεπίτρεπτη συνοχή, συμβιβάζονται και υποτάσσονται στην αίρεσή τους. Συμμαρτηρούν στη βλασφημία τους. Συνυπάρχουν και συνοδοιπορούν, εμμέσως πλην σαφώς προωθούν την Παναίρεση κι ας διατείνονται πως διαφωνούν, καθόλου δεν δικαιολογούν τον εαυτό τους. Σιγοντάρουν και τρενάρουν διότι αρνούνται να φρενάρουν.
Η καταστρεπτική επέκταση μιας λαίλαπας δεν οφείλεται στην ορμητική της μανία, αλλά στην άρνηση και δειλία των πυροδιωκτών να θέσουν εμπόδια και φραγμούς με κοιτίδες συνολικού ελέγχου και ομαδικής καταστολής. Οι σιγονταρο-οικουμενιστές λογίζονται ως έμμεσοι εμπρηστές και απαθέστατοι προωθητές της πανθρησκείας. Η δειλία και άρνηση ομολογίας είναι ένα τέταρτο είδος αθεΐας! Το πέμπτο είδος αθεΐας λέγεται συμβιβασμός και κοινωνία με ακοινωνήτους.
Σας νιώθουμε πολύ. Σφυγμομετρούμε τον αγώνα σας. Καταπίνουμε την πίκρα σας. Συνυπογράφουμε την πέρα για πέρα πραγματική σας δήλωση αυτή: “Εδώ στην ξενητειά υπάρχει μεγάλη πνευματική ξηρασία…” Υπάρχει όμως και η Όασις η Αγιοπατερική. Το δροσερό κρυστάλλινο νερό και το άφθονο ύδωρ αθανασίας που αποστάζει από τους μελιρρύτους ποταμούς της Σοφίας!
“῾Η Σοφία ᾠκοδόμησεν ἑαυτῇ Οἶκον!»”. “Τοῦτον τὸν οἶκον, στερέωσον Κύριε!” “Τὸ στερέωμα, τῶν ἐπὶ Σοὶ πεποιθότων, στερέωσον Κύριε, τὴν Ἐκκλησίαν”, την Διαχρονικήν! “Στερέωσον Κύριε, τὴν Ἐκκλησίαν Σου, ἢν ἐκτήσω τῇ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ Σου”. “Στερέωσον Κύριε, τὰς καρδίας ἡμῶν, τῷ σῷ Σταυρῷ, μὴ ἐκκλίνειν ἀπὸ σοῦ, ἐπὶ λόγους πονηρούς, ἢ εἰς πράξεις βδελυράς” του βδελύγματος της ερημώσεως, της παναιρέσεως του Οικουμενισμού!
Αδέλφια μας αγαπητά,
Στέφανοι λαμπροί σας αναμένουν από τον Αγωνοθέτη και Στεφανοδότη Χριστό διότι η απομάκρυσνή σας αυτή γίνεται γιά λόγους Πίστεως και διατηρήσεως της Ανοθεύτου Ορθοδόξου Αληθείας. Η Ορθοδοξία βρίσκεται εν διωγμώ. Οι συνειδητοί Ορθόδοξοι εν κατατρεγμώ. Τα των Αγίων Πατέρων δόγματα καταπατούνται και όσοι στερούνται τα μολυσμένα πια μυστήρια και εκουσίως διίστανται των οικουμενιστών, βρίσκει άλλους τρόπους ο Πανάγαθος και Παντοδύναμος Θεός να λαμβάνουν οι Αποτειχισθέντες Πιστοί την αγία Αυτού χάρι.
Μακάρι να σας γνωρίσουμε και από κοντά. Σας αγαπούμε κι ομολογούμε από κοινού την Αγιοπατερική Αλήθεια. Ανήκουμε τώρα στην ίδια Διαχρονική Οικογένεια. Καλωσήλθατε αδέλφια μας!
Καλόν Αγώνα
και Καλή Ομολογία!
Με τον Θρίαμβο
και με την Νίκη!
«Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν!»
Νικόλαος Πανταζής
Στην έρημο της Αυστραλίας…
Συγκλονιστική μαρτυρία: Μπήκα πρώτος στον Τάφο του Ιησού, μύριζε μύρο παντού
«Ήμουν ο πρώτος άνθρωπος που μπήκε μέσα στον Τάφο του Χριστού. Ναι, μύριζε μύρο παντού. Έτσι ένιωσα. Και ένιωσα δέος, ένιωσα εξωπραγματικά.
Έκλαψα όταν έμαθα ότι ήρθα εδώ γιατί το ήθελε ο Κύριος.
Και δεν ήμουν και πολύ πιστός». Με αυτά τα συγκλονιστικά λόγια ο 49χρονος συντηρητής Πέτρος Χαλόφτης από τα Μέγαρα, ο πρώτος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία που μπήκε στον Τάφο του Ιησού Χριστού, ανοίγει την καρδιά του αποκλειστικά στην «Freddo» και μιλάει για τις μοναδικές εμπειρίες που ζει στα Ιεροσόλυμα, κατά το άνοιγμα του Τάφου στον Ναό της Αναστάσεως.
Διαβάστε εδώ: Βρέθηκε ο πραγματικός Τάφος του Χριστού
Τα λόγια βγαίνουν με δυσκολία από το στόμα του. Πολλές φορές βαριανασαίνει, άλλοτε αναστενάζει, άλλοτε κομπιάζει και κλαίει. «Δεν μπορεί να τα χωρέσει ανθρώπινος νους όσα συναισθήματα βιώνω εδώ » είναι τα πρώτα του λόγια.
«Ο Τάφος κανονικά δεν ήταν να ανοίξει. Τον άνοιξαν μόνο και μόνο γιατί θα γίνονταν ενεματώσεις στην τοιχοποιία και φοβόντουσαν μήπως και τρέξουν ενέματα μέσα και καταστραφεί κάτι που πιθανώς θα υπήρχε» λέει ξεκινώντας την πολύωρη εξιστόρησή του. Αρκετά φειδωλός, προσπαθεί να κρατήσει χαμηλούς τόνους. Ωστόσο τα συναισθήματά του είναι έκδηλα συνεχώς. «Ναι εγώ ήμουν αυτός που μπήκε πρώτος μέσα μετά τη μετατόπιση της πάνω πλάκας. Ο Τάφος είχε να ανοίξει από το 1810, που φτιάχτηκε το ιερό κουβούκλιο. Έκτοτε δεν ξανάνοιξε» λέει.
Ανέβλυζε μύρο
Πριν από λίγες βδομάδες, η είδηση που έκανε τον γύρο του κόσμου ανέφερε ότι κατά το άνοιγμα του Τάφου ανέβλυζε μια μοναδική μυρωδιά, που όμοιά της δεν έχει ξαναυπάρξει. «Μύρο μυρίζει έτσι και αλλιώς από αυτά που βάζουν οι μοναχοί σε όλο τον Ναό της Αναστάσεως. Ωστόσο, η μυρωδιά αυτή ήταν κάτι άλλο.
Κάτι μοναδικό που δεν έχω ξαναμυρίσει. Υπάρχει όμως και μια άλλη λεπτομέρεια που ίσως σας φανεί περίεργη, ωστόσο οφείλω α την παραθέσω: πριν από καιρό στο σημείο του Τάφου στην τοιχοποιία από πίσω, μέσα στον τοίχο και σε ύψος 2 μέτρα περίπου, βρήκα μια ξύλινη σφήνα περίπου 20 εκατοστά και μόλις την έβγαλα είχε μια παρά πολύ ωραία μυρωδιά και μύριζε έτσι για τρεις μέρες περίπου.Ήταν εκεί μέσα 200χρόνια.
Κανονικά έπρεπε να βρωμούσε από τη σαπίλα. Και όμως ευωδίαζε» λέει συγκλονισμένος ακόμα και τώρα που έχει ολοκληρωθεί η συντήρηση του Τάφου».
''Ο Δεσπότης μας διδάσκει...και τότε να δεχόμαστε και να ακούμε τους λόγους του ως λόγους του Χριστού''
''Ο Δεσπότης μας διδάσκει να μη εξαπατώμαστε με τα λόγια μόνον και να πιστεύουμε κάθε άνθρωπο που λέγει ότι είναι πνευματικός. Αλλά να βεβαιωνόμαστε πρώτα από τον βίο και τις πράξεις του, και μάλιστα αν συμφωνούν οι λόγοι και οι πράξεις του με τις διδασκαλίες του Κυρίου και των Αποστόλων και των Αγίων Πατέρων, και τότε να δεχόμαστε και να ακούμε τους λόγους του ως λόγους του Χριστού''
ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΝΕΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ
(Θεολογικός Πρώτος, Φιλοκαλία, ΕΠΕ, τομ. 19Β, σελ. 53 και 55).
''Η Εκκλησία του Χριστού υπάρχει και όταν ακόμη περιορίζεται σε τρεις Ορθοδόξους πιστούς, ακόμη και αν όλοι οι επίσκοποι είναι αιρετικοί'' !!!
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Ο ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ
''Η Εκκλησία του Χριστού υπάρχει και όταν ακόμη περιορίζεται σε τρεις Ορθοδόξους πιστούς, ακόμη και αν όλοι οι επίσκοποι είναι αιρετικοί'' (Ματθ. 18, 20)
(Επιστολή προς τον Ηγούμενο Θεόφιλο,
ΕΠΕ, Φιλοκαλία, τομ. 18Β, σελ. 201).
Γιατί ο Θεός δημιούργησε (αν και γνώριζε εκ των προτέρων) αυτούς που επρόκειτο να αμαρτάνουν και να μη μετανοούν;
Ο Θεός από αγαθότητα δημιουργεί εκ του μηδενός τα δημιουργήματά Του και είναι προγνώστης αυτών που θα συμβούν.
Αν βέβαια δεν επρόκειτο να υπάρχουν, ούτε θα επρόκειτο να είναι κακοί και ούτε θα τους γνώριζε εκ των προτέρων. Διότι η γνώση αναφέρεται σ’ αυτά που υπάρχουν και η πρόγνωση αναφέρεται σ’ αυτά που οπωσδήποτε θα συμβούν, προηγείται δηλαδή η ύπαρξη και μετά ακολουθεί η καλή ή κακή ύπαρξη. Αν όμως – παρ’ όλο που επρόκειτο να δημιουργηθούν χάρη στην αγαθότητα του Θεού – τους εμπόδιζε να δημιουργηθούν το ότι επρόκειτο να γίνουν κακοί εξ αιτίας της δικής τους προαίρεσης, τότε το κακό θα νικούσε την αγαθότητα του Θεού.
Ο Θεός λοιπόν τα δημιουργεί αγαθά όλα όσα δημιουργεί, γίνεται δε ο καθένας καλός ή κακός εξ αιτίας της δικής του προαίρεσης.
Λοιπόν αν και είπε ο Κύριος: ¨Συνέφερε τω ανθρώπω εκείνω, ει ουκ εγεννήθη¨ (Ματθαίος 26/κς: 24) το έλεγε όχι επικρίνοντας την δημιουργία του, αλλά την κακία που προστέθηκε στο δημιούργημά Του εξ αιτίας της δικής του προαίρεσης και απερισκεψίας.
Διότι η απερισκεψία της γνώμης του αχρήστευσε την ευεργεσία του Δημιουργού, όπως ακριβώς αν κάποιος, αφού δεχτεί πλούτο και εξουσία από έναν βασιλιά, θα καταδυναστεύσει τον ευεργέτη του, αυτόν ο βασιλιάς, αφού τον υποτάξει όπως του αξίζει, θα τον τιμωρήσει, αν τον δει να παραμένει μέχρι τέλους στην εξουσία του τυράννου.
Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός
(Απόδοση βασισμένη στο: Ιω. Δαμασκηνού, “Έκδοσις Ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως” Ε.Π.Ε., Τόμος 19ος, σελ. 530 – 533. Επιλογή – επιμέλεια κειμένου: π. Νεκτάριος Κουτρουμάνης)
Μία εικόνα…, χίλιες λέξεις!
Στιγμιότυπο από την επίσημη ιστοσελίδα της
Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.
Είναι η τέταρτη από τις τέσσερεις εικόνες
όπου προβάλονται σε μορφή βίντεο στα γρήγορα!
Είπατε κάτι;
03/12/2016
''[...]Περιμέναμε η εκκλησιαστική ιεραρχία να βηματίσει στον δρόμο της θεϊκής – αποκαλυπτικής εντολής «κράτει ό έχεις» και «ο έχων ούς ακουσάτω τι το πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις» (Αποκ. 3-11,13) και η οποία, ερμηνευτικά, σημαίνει την παράδοση της Εκκλησίας που πρέπει σταθερά να κρατήσουμε. Δυστυχώς, η εντολή «κράτει ο έχεις» δεν έγινε και συνοδική εμπειρία''
«Κράτει ό έχεις»
(Αποκάλυψη 3, 11)
Αναμφίβολα, όταν συγκαλείται μια Εκκλησιαστική Ορθόδοξη σύνοδος τότε, απόλυτα δικαιολογημένα, προβάλλουμε πάνω της ολόκληρο το Συνοδικό παρελθόν και μέλλον της Ορθοδοξίας με το ερώτημα: Σύνοδος ζωής ή σκοπιμότητας;
Αντικρίζοντας ολόκληρη τη περασμένη διαδρομή της Συνοδικής ιστορίας βλέπουμε, ότι
πάνω από τους επισκόπους και τις Συνόδους υπάρχει η αυθεντία της διαχρονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ως έσχατου κριτηρίου αλήθειας. Μετά τη «Σύνοδο της Κρήτης», που αναγνώρισε συνοδικά την παναίρεση του Οικουμενισμού, συγκλήθηκε και η Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (23-24 Νοεμβρίου) με θέμα συζητήσεως τις αποφάσεις – θέσεις της συνόδου, που κολακεύεται από την ονομασία της ως «πανορθοδόξου συνόδου». Είναι αλήθεια, ότι η πνευματικότητα – ψυχολογία μιας εκκλησιαστικής Ιεραρχίας (Διοικούσα Εκκλησία) προβάλλεται πάνω στις συνοδικές αποφάσεις της.
Και οι δυο σύνοδοι έχουν εμφανή τα σημεία της πνευματικής διάθλασης, ως γινόμενο οικουμενιστικών αντιλήψεων – θέσεων, γι’ αυτό και απέτυχαν να παρουσιάσουν στον σύγχρονο κόσμο την έγκυρη και ολοκληρωμένη έκφραση της Θεϊκής αλήθειας, που είναι η Μία Εκκλησία του Χριστού, η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή διδάσκει και έχει το πλήρωμα της αλήθειας. Και το σπουδαιότερο, οι σύνοδοι αυτές δεν παρουσίασαν τον οικουμενισμό ως άρνηση της Ορθοδοξίας, ως σύνολο βέβηλων δογμάτων.
Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης παρατηρεί, στο λόγο του (περί ψευδοπροφητών και αθέων αιρετικών και περί σημείων της συντελείας του αιώνος): «ποίον λοιπόν να ειπώ πρώτον, περί της συντελείας ημών ή περί των αθέων αιρετικών και να στηλιτεύσω αυτών τα βέβηλα δόγματα». Περιμέναμε η εκκλησιαστική ιεραρχία να βηματίσει στον δρόμο της θεϊκής – αποκαλυπτικής εντολής «κράτει ό έχεις» και «ο έχων ούς ακουσάτω τι το πνεύμα λέγει ταις εκκλησίαις» (Αποκ. 3-11,13) και η οποία, ερμηνευτικά, σημαίνει την παράδοση της Εκκλησίας που πρέπει σταθερά να κρατήσουμε.
Δυστυχώς, η εντολή «κράτει ο έχεις» δεν έγινε και συνοδική εμπειρία.
Περιμέναμε, μήπως από την Ελλαδική ιεραρχία δημιουργηθούν έξοδοι υδάτων ζωής μέσα στο οικουμενιστικό παρανάλωμα των καιρών μας.
Δυστυχώς, ο σύγχρονος συνοδικός λόγος δεν περιέχει αυτό που «παρά πάσης της Εκκλησίας πιστεύεται» (Ισαάκ Σύρος).
Στον θεολογικό ορίζοντα των συνόδων Κρήτης και Ελλάδος, αβίαστα παρατηρούμε, εκτροπή από την ευθεία γραμμή του μυστηρίου της ευσεβείας, που συνδέει: Τον Άβελ, τον Σηθ, τον Νώε, τον Σήμ, τον Αβραάμ, τη Θεοτόκο μέχρι το Σωτήρα Χριστό, που ιδρύει την Εκκλησία Του επί της γης με συνέχεια τους Πατέρες και τις αγίες Οικουμενικές Συνόδους.
Η εκτροπή στη Γραφή ονομάζεται Αποστασία και έγινε στις ημέρες μας με τη συνοδική κατοχύρωση του Οικουμενισμού.
Περιμέναμε, από τους Έλληνες Ιεράρχες να ακολουθήσουν το νήμα της Παραδόσεως, τον πλούτο της Αγιοσυνοδικής εμπειρίας. Δεν διασφάλισαν όμως την «ορθή δόξα».
Έχασαν την ιστορική – θεολογική ευκαιρία να αναδειχθούν εμπροσθοφυλακή της Εκκλησίας και υπερασπιστές της πίστεως του πληρώματος.
Οι εγκωμιαστικοί λόγοι του εισηγητού Σεβασμιωτάτου Σερρών κ. Θεολόγου για την Ορθοδοξία, από μόνοι τους δεν αναιρούν τον οικουμενισμό. Οι λόγοι αυτοί είναι απόλυτα συμβατοί με το πνεύμα του Οικουμενισμού, ο οποίος δημιουργεί «Εκκλησιαστική ενότητα» στη βάση της δογματικής ποικιλίας, απαραίτητης γι’ αυτόν.
Στο οικουμενιστικό βιβλίο «Η ενότης εν τη ποικιλία» διαβάζουμε, ότι δημιουργείται σχήμα μόνιμης συνεργασίας και κοινής δράσης των «ετεροδόξων εκκλησιών» με τη θεσμική ορθοδοξία, πάνω στη δογματική ετερότητα, για μια πνευματική «όσμωση» και αλληλοπεριχώρηση, που θα αποτελούν βάση της μελλοντικής «εκκλησιαστικής ενότητας».
Σεβαστοί ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, χωρίς εμπαθή – κατακριτική διάθεση είδαμε, ότι δεν καταδικάσατε την παναίρεση του οικουμενισμού.
Η στάση αυτή, έμμεσα, είναι μια ακόμη ευεργετική συμβολή στην εδραίωση του οικουμενισμού.
Ως λαϊκά μέλη της Εκκλησίας, κρατούμε το βαθμό της ευθύνης που μας ανήκει για την πορεία της Εκκλησίας.
Η σύγχρονη συνοδική ιστορία σημαδεύτηκε από μετακίνηση της εκκλησιολογικής βάσης της θεσμικής Ορθοδοξίας.
Παλαιότερα, στις συνόδους της Ιεραρχίας της Ελλάδος, υπήρχαν επισκοπικά αναστήματα μεγάλου πνευματικού βεληνεκούς, που καθόριζαν την Ορθόδοξη πορεία των συνόδων.
Να θυμίσουμε: Φλωρίνης Αυγουστίνος και Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος στην ιστορική σύγκλιση της Ιεραρχίας το Νοέμβριο του 1972.
Στο υπόμνημά του ο Σεβασμιώτατος Φλωρίνης τόνιζε:
«οι αποφάσεις να λαμβάνονται αβίαστα, κατόπιν πολλής συζητήσεως, με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, το οποίο ενεργεί όπου ελευθερία».
Αυτοί τότε πράγματι δημιουργούσαν, ως ζωντανοί δάσκαλοι της Ορθοδοξίας, την συνέχουσα σχέση μεταξύ των συγχρόνων συνόδων και των αγίων συνόδων του παρελθόντος, όπως επίσης τη συνοδική σύνδεση με παράδοση και Αγία Γραφή.
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
π. Νικόλαος Μανώλης, ''Θέλουμε αγίους Ιεράρχες και όχι αιρετικούς''
Τάδε ἔφη π. Νικόλαος Μανώλης:
«Στὴ Σύναξη τῆς Κρήτης, ποὺ εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς πτώσηςτῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ ἀρχὴ τῆς πτώσης…»ἐπαναλαμβάνει γιὰ δεύτερη φορά, μήπως καὶ δὲν τὸ καταλάβουμε!!! Ὥστε,ἡ Κρήτη εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς πτώσης γιὰ τὸν π. Νικόλαο. Γι' αὐτὸ κοινωνεῖ μὲ τοὺς "ὀρθόδοξους" Οἰκουμενιστές! Οἱ ἄνθρωποι μόλις τώρα ἄρχισαν τήν... πτωτική τους πορεία!
Σχόλιο: Γιὰ τὸν π. Νικόλαο δὲν ὑπάρχουν δεκαετίες Οἰκουμενιστικῆς αἵρεσης, δὲν ὑπάρχει Μπάλαμαντ, Πόρτο Ἀλέγκρε, Σάμπεζυ, Πουσάν…!!! Γιατί δὲν μετανοεῖ γιὰ τὴν κοινωνία του τόσα χρόνια μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὴν διαστροφὴ τῆς σχετικῆς Πατερικῆς Παραδόσεως.
Πράγματι, π. Νικόλαε, διαφωνοῦμε μὲ τὶς διαστρεβλώσεις τῆς ΠατερικῆςΠαραδόσεως (ὅπου τὴν διαστρέφετε), ἀλλὰ σᾶς ἐπαινοῦμε γιὰ τοὺς ἀγῶνες σας, καὶ συμφωνοῦμε μαζί σας καὶ συναντιόμαστε, ὅταν ἐκφράζετε (καὶ αὐτὰ εἶναι τὰ περισσότερα) τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, ὅπως π.χ. ὅταν λέτε στὸ βίντεο·
ὅποιοι δὲν ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους Πατέρες, διαδραματίζουν ἕνα ρόλοπονηρό, ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει νὰ τὸν ἐλέγξουμε, γιὰ νὰ πληροφορήσουμε τὸν κόσμο ποὺ εἶναι πάνω στὸ καράβι ποὺ λέγεται Ἐκκλησία, ὅτι θὰ πρέπει νὰ πηγαίνει σωστὰ τὸ καράβι, σὲ σωστὸ προορισμό. Κι ἂν ὁ καπετάνιος τρελαθεῖ καὶ μᾶς πάει στὸν γκρεμό, θὰ πρέπει νὰ ἀντισταθοῦμε. Νὰ τοῦ μιλήσουμε, νὰ τοῦ φωνάξουμε γιὰ νὰ ἀλλάξει ρότα"!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)