.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ἡ ἀνοησία τῆς ἀγέλης


Πλησιάζει τὸ δεύτερο Πάσχα ποὺ δὲν θὰ ἑορταστεῖ ὅπως ἀρμόζει σὲ Ἕλληνες καὶ ὀρθοδόξους. Στὸ πρῶτο οἱ ποιμένες μας ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες καὶ μετὰ δικαιολογήθηκαν ὅτι ξαφνιάστηκαν καὶ βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι. Τώρα ξαναλένε τὰ ἴδια: 

«Εἶναι μιὰ παιδαγωγία ποὺ ὁμολογουμένως –καὶ θὰ πρέπει αὐτὸ ταπεινά νὰ τὸ ποῦμε– δὲν εἴμασταν ἔτοιμοι νὰ τὴν άντιμετωπίσουμε, ἀκόμη καὶ ὡς ποιμένουσα ἐκκλησία».(1)

«Σώπα, καλέ μου ἱεράρχα· συγκλονίζει τόση ταπείνωσις», θὰ ἔλεγε ὅποιος τὸν ἄκουγε…

Τώρα τὰ (ξανα)λένε αὐτά. Δὲν εἶναι τὰ παλαιά. Παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. (19/3/2021).

Ἀπὸ τὸ Πάσχα τοῦ 2020 ὅμως, ἔχουν πολὺ προχωρήσει τὰ γεγονότα.

Δὲν εἶναι ὅτι κλείνουν τὶς ἐκκλησίες μόνο. Ἐπέβαλαν τὰ μουρόπανα στὴ Ἐκκλησία καὶ στὴν Θεία λατρεία. Δὲν φτάνει ποὺ δὲν συναισθάνονται τί κάνουν, ἀλλὰ πιέζουν καὶ ὅσους δὲν δέχονται τὶς ἀσχήμιες τους νὰ ὑποταχθοῦν, χάριν τῆς «ἑνότητος» καὶ τῆς «ὑπακοῆς». Καλοῦν τὴν ἀστυνομία οἱ ἱερεῖς μέσα στοὺς ναοὺς νὰ βάλῃ προστιμα στοὺς πιστοὺς!!! Ἀρνοῦνται νὰ τοὺς κοινωνήσουν, ἄν δὲν φοροῦν μάσκες!!!. (2) Ἀπὸ πού ἀντλοῦν αὐτὸ τὸ δικαίωμα; Ποὺ τὰ βρήκαν αὐτά; Ποιοί εἶναι; Ποιόν ὑπηρετοῦν; Τόσο ἄσχετοι εἶναι; Ὅπως καὶ νὰ τοὺς χαρακτηρίσει κανεὶς εἶναι λίγο, καὶ παρεξηγοῦνται κιόλας καὶ σὲ λένε ἱεροκατήγορο.

Ἄν τοὺς ἀποκαλέσεις κτήνη, ἄλογα καὶ μουλάρια, κατὰ τὸ Δαΰιτικὸ «Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαις…» (Ψαλμὸς 31ος) πάλι θὰ παρεξηγήσουν. Καὶ ὅμως ὁ κημὸς ποὺ ἀναφέρει ὁ προφητάναξ: «κημός: ὁ, πλέγμα ἢ φίμωτρον τιθέμενον περὶ τὸ στόμα ἵππου ὅπως μὴ δάκνῃ» (Ξεν. Ἱππ. 5, 3, Ἀνθ. Π. 6. 246), ἀλλὰ καὶ «ὕφασμά τι ἐν χρήσει παρὰ τοῖς ἀρτοποιοῖς καλύπτον ῥῖνα καὶ στόμα» (Ἀθην. 548C). (Λεξικὸ Lidell-Scott. Τομ. Β΄, σελ. 712). Ἀκριβῶς ἡ περίπτωσίς μας, δηλαδή: Τὰ φίμωτρα, τὰ μουρόπανα (μούρη+πανί ποὺ καλύπτει τὴν ρίνα καὶ τὸ στόμα, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς μούρης δηλαδή). Δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τό ξέρουν, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τὸ ἔχουν προσέξῃ, ποιμένες, εὐσεβεῖς ἄνθρωποι καὶ θεολόγοι. Στὸ Ψαλτήρι, καλέ. Κάποτε ἔπρεπε νὰ τὸ ξέρουν ἀπ᾿ ἔξω γιὰ νὰ γίνουν ἐπίσκοποι… Καὶ τώρα πᾶνε καὶ κεντοῦν ἀπάνω σταυρουδάκια καὶ πλουμιά καὶ φωτογραφίζονται μεγαλοπρεπῶς. Σὰν αὐτοὺς ποὺ ἀναφέρει ὁ ἅγιος Παΐσιος ποὺ λέγαν ὅτι θὰ ἔπαιρναν τὴν ταυτότητα μὲ τὸ 666 καὶ πάνω θὰ ἔβαζαν ἕναν σταυρό, καὶ τοὺς ἀποκαλεῖ ἀνοήτους («Σημεία τῶν καιρῶν», χειρόγραφο, σελ. VI).

Μιὰ ποὺ ὁ προφήτης, λοιπόν, τοὺς ἀποκαλεῖ ἄλογα καὶ μουλάρια οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἀσυνέτους δηλαδὴ- παρότι συνεχῶς τονίζουν «συνοδικῶς» ὅτι ἀποφασίζουν μὲ «σύνεσι καὶ ὑπεθυνότητα»- δὲν χρειάζεται ἐμεῖς νὰ τοὺς προσθέσουμε καὶ ἄλλους χαρακτηρισμούς. Ἂς μείνουμε στοὺς ἁγιογραφικούς. Ἂς μὴν τὰ βάλουν καὶ μὲ τὸν προφήτη καὶ μακάρι νὰ προσέξουν τοὺς χαρακτηρισμούς του, καὶ νὰ κατανοήσουν σὲ ποιά κατάστασι βρίσκονται οἱ ἴδιοι καὶ ποῦ ὁδηγοῦν τὴν ἐκκλησία. Δὲν κατήντησαν τὴν ἐκκλησία δουλωμένη στὴν πολιτεία; Δὲν βλέπουν ὅτι περιμένουμε τὶς αποφάσεις τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν εἰδικῶν γιὰ τὸ ἂν θὰ ἀνοίξουν οἱ ἐκκλησίες, ἂν θὰ γίνουν οἱ λειτουργίες, πόσοι καὶ ἂν θὰ συμμετέχουν; Τὸ αἰσθάνονται αὐτό; Καὶ σὲ ποιούς ὑποδούλωσαν τὴν ἐκκλησία; Στοὺς συνεργάτες τῶν παιδεραστῶν, στοὺς προαγωγοὺς τῶν ΛΟΑΤΚΙ, στοὺς ἐμπόρους τῆς πατρίδος, στὰ ἐνεργούμενα δηλαδή τίνος; Τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ σατανά; Καὶ πῶς παρουσιάζουν τὴν ἐκκλησίας μας; Ὅπως ἐμφανίζονται καὶ οἱ ἴδιοι: γελοιοποιημένοι ἐνώπιον ὅλων (θέατρον ἐγεννήθημεν· καὶ τί θέατρο, καρναβάλι). 

Ἐκτὸς αὐτῆς τῆς ἀσχήμιας καὶ ὕβρεως καὶ γελοιότητος ἔχουν, οἱ καλοὶ ποιμένες, γίνει καὶ ἐπικίνδυνοι καὶ παντελῶς ἀνεύθυνοι ἔναντι τῶν ἀνθρώπων, ὄχι μόνον στὰ πνευματικά, ἀλλὰ καὶ στὰ ὑλικά-βιοτικὰ ζητήματα. Καλὰ στὰ πνευματικά ‒δηλαδὴ στὸν διωγμὸ κατὰ τῆς πίστεως καὶ τῶν πιστῶν‒ λένε ὅτι βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι ἢ δὲν καταλαβαίνουν τί κάνουν. Τὸ βλέπουμε καὶ τὸ βιώνουμε. Ἀπροετοίμαστοι ὅμως λόγῳ ραθυμίας καὶ κακοδοξίας καὶ ἀνευθυνότητος. Δὲν τὰ εἶχαν πεῖ σύγχρονοι ἅγιοι ἄνθρωποι ὅλα αὐτά; Τὰ εἶχαν πεῖ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος τὰ ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα. Π.χ.: «Τώρα πάλι παρουσιάσθηκε μιὰ ἀρρώστια, γιὰ τὴν ὁποία βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο ποὺ θὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸκαί, γιὰ νὰ τὸ κάνη κανείς, θὰ τὸν σφραγίζουν» (Ἅγιος Παΐσιος. Πνευματικὴ ἀφύπνιση. Τομ. β΄ σελ. 181). Πῶς βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι; Δὲν ἤθελαν νὰ προετοιμαστοῦν. Δὲν ἔδωσαν ποτὲ σημασία στὰ λόγια τῶν ἁγίων.

Ἐντάξει, καὶ μεῖς δὲν εἴμαστε τίποτα χριστιανοὶ τῆς προκοπῆς, ἀλλὰ τουλάχιστον ὅ,τι λένε οἱ ἅγιοι κάπως προσπαθοῦμε νὰ τὰ ἀκοῦμε ἢ τουλάχιστον δὲν βγαίνουμε νὰ προτρέπουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ κάνουν τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα. Μένουμε στὴν δικαιολογία τους τὴν «ταπεινή»: «δὲν εἴμασταν ἕτοιμοι νὰ τὴν ἀντιμετωπίσουμε, ἀκόμη καὶ ὡς ποιμαίνουσα ἐκκλησία».

Στὸ θέμα, ὅμως, τοῦ ἐμβολιασμοῦ τί ἤθελαν καὶ ἀνακατεύθηκαν ὡς πλασιὲ τῶν μεγάλων φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν καὶ ἀβαντοδόροι τῶν πουλημένων κυβερνήσεων; Πῶς βγαίνουν καὶ δίνουν τὸ παράδειγμα ἐμβολιαζόμενοι δημοσίως; Τί γράφουν στὶς πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ προτρέπουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνουν πειραματόζωα; (ἀναφέρομαι σὲ συγκεκριμένους πνευματικοὺς ποὺ πλήν τῶν προφορικῶν προτροπῶν ἔχουν γράψει καὶ ἀνακοινώσεις). Δὲν βλέπουν τὴν μεθόδευσι ἐπὶ τοῦ ζητήματος; Παίρνουν πάνω τους τὴν εὐθύνη γιὰ ὅ,τι συμβεῖ σὲ ὅσους ἐμβολιαστοῦν; Εὐθύνη; Μὰ αὐτοὶ συμπεριφέρονται ὡς ἀνεύθυνοι ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ πνευματικά, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ὑπεύθυνοι.

Ἀπὸ ποῦ ἀντλοῦν τὶς καθαρὰ ἰατρικὲς πληροφορίες, γιὰ παρενέργειες, ἀλληλεπιδράσεις φαρμάκων, μακρόχρονες ἐπιπτώσεις κλπ; Ἔχουν κάποια ἐπιτροπὴ εἰδικῶν, ἀντιστοίχου κύρους μὲ τὴν Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς, ὅπου προεδρεύει ὁ Μεσογαίας καὶ συμμετέχει ὁ Τσιόδρας; Εἴδατε στὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Καρπαθίου τὴν ἐπιστημονικὴ πληρότητα τῶν εἰσηγήσεων αὐτῆς τῆς ἐπιτροπῆς γιὰ τὸ ζήτημα τῶν κυττάρων ἐκτρωμένων ἐμβρύων ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὰ ἐμβόλια…(3) Ἄν δὲν τὴν εἴδατε φροντίστε νὰ τὴν δεῖτε καὶ θὰ καταλάβετε… 

Σὲ τέτοιο κλίμα πορευόμαστε πρὸς τὸ Πάσχα. Ὁ φόβος παντοῦ. Οἱ ναοὶ κλειστοὶ. Ἐμεῖς ἀποκλεισμένοι. Τὰ μυαλὰ κλειστά. Οἱ ψυχὲς κλειστές. Ἡ προπαγάνδα ἀσταμάτητη. Ὁ διάβολος χορεύει.

Πορευόμαστε σὰν τοὺς χοίρους τῶν Γαδαρηνῶν, ποὺ ζήτησε καὶ μπῆκε μέσα τους ὁ διάβολος, γιατὶ βρῆκε ἀνοιχτά. «Καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη» (κατὰ Λουκάν η΄ 33). Ἡ μόνη ἔγνοια καὶ συμβουλὴ τῶν ποιμένων μας εἶναι νὰ φροντίσουμε νὰ πᾶμε στὸν πάτο «ἑνωμένοι». 

Γι᾿ αὐτὸ, μοῦ φαίνεται, καλλιεργοῦν τὴν ἀνο(η)σία τῆς (συγχρόνου) ἀγέλης, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ (ἐκούσιοι ἤ ἀκούσιοι) συνεργάτες τῶν δαιμονίων.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων. 22 Μαρτίου 2021



Άραγε άλλαξε κάτι στην Ελλάδα από την 25η Μαρτίου 1821 εως την 25η Μαρτίου 2021 ;


Σήμερα η χώρα μας εορτάζει πανηγυρικά την διακοσιοστή επέτειο από την έναρξη της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Έκρινα σκόπιμο, μέρα που είναι, να κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν προκειμένου να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα, τα οποία συνέβησαν τους είτε είμασταν εν ζωή, είτε είμασταν ιδέα στα κεφάλια των γονιών μας, είτε τα έζησαν οι πρόγονοι μας και βοήθησαν τη χώρα για να προχωρήσει μπροστά. Στη Ελλάδα λοιπόν δύο αιώνες μετά την Επανάσταση του '21 θεωρήθηκε ως "πρόοδος" το ότι:
- "Οι Κλέφτες" έγιναν "κλέφτες".
- "Οι αγωνιστές του '21" έγιναν "ένα μάτσο πεινασμένων και ρακένδυτων ανθρώπων που δεν μιλούσαν Ελληνικά".
- "Ο χορός του Ζαλόγγου" και το "Κρυφό Σχολειό" έγιναν μέρος της "εθνικής μυθοπλασίας".
- "Ο Οθωμανικός ζυγός" έγινε "καλοπέραση με τους Τούρκους".
- "Οι Λήσταρχοι των Ορέων" κατέβηκαν από τα βουνά, φόρεσαν κουστούμι και έγιναν "λήσταρχοι των πόλεων".
- "Η Γενοκτονία των Ποντίων" έγινε "εθνοκάθαρση".
- "Ο αιμοβόρος Κεμάλ Ατατούρκ" έγινε "ο ηγέτης που δεν έβλαψε ποτέ τον Ελληνισμό".
- "Η σφαγή στην προκυμαία της Σμύρνης" έγινε "συνωστισμός".
- "Ο Ελληνισμός" δεν υπήρξε ποτέ "θύμα του Τουρκικού επεκτατισμού".
- "Το ΟΧΙ δεν το είπε ο Ι. Μεταξάς" αλλά "ο Ελληνικός λαός".
- "Το έπος του 1940" έγινε "επεκτατικός πόλεμος".
- "Οι αλησμόνητες πατρίδες" έγιναν "ξεχασμένες πατρίδες".
- "Αντί να ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα" έγινε "ανεξάρτητο κράτος".
- "Η Κύπρος" έγινε "το νησί που κείται μακράν".
- "Οι ανύπαρκτοι νεκροί του Πολυτεχνείου" έγιναν "οι ήρωες του Πολυτεχνείου".
- "Τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα" έγιναν "Ελγίνεια μάρμαρα".
- "Η έκτρωση" έγινε "αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος".
- "Τα χρηματικά βοηθήματα της ΕΟΚ" έγιναν "πακέτα Delor".
- "Τα Σκόπια" μετονομάστηκαν σε "Βόρεια Μακεδονία".
- "Η σημαία των Ιμίων" έγινε "το πανί που πήρε ο άνεμος και το έριξε στο κύμα".
- "Η μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου" έγινε "μαζική ρευστοποίηση πολλών μετοχών".
- "Το Χριστιανός Ορθόδοξος" στην ταυτότητα αφαιρέθηκε ως "ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο."
- "Οι Φωτιές στην Ηλεία το 2007" έγιναν "ασύμμετρες απειλές".
- "Τα μνημόνια" έγιναν "ευτυχία για τον τόπο".
- "Τα αρχαία ελληνικά" έγιναν "νεκρή γλώσσα".
- "Η ενημέρωση" έγινε "briefing". 
- Η "αίθουσα τύπου" έγινε "press room."
- "Τα ΜΜΕ" έγιναν "Μέσα Μη Εμπιστεύσιμα."
- "Οι δημοσιογράφοι" έγιναν "φερέφωνα των κομμάτων."
- "Οι βουλευτές" έγιναν "βολευτές".
- "Οι λαθρομετανάστες" έγιναν "πρόσφυγες."
- Οι "καταυλισμοί" των μεταναστών έγιναν "hotspots." 
- "Και να χάσουμε κάποια νησιά" δεν πειράζει "θα τα πάρουμε πίσω."
- "Η Ελλάδα έγινε μία χώρα που δεν έχει θαλάσσια σύνορα."
- "Το Αιγαίο Πέλαγος" έγινε "η θάλασσα που ανήκει στα ψάρια του."
- "Η καταστροφή του περιβάλλοντος" έγινε "πράσινη ανάπτυξη."
- "Τα αυθαίρετα κτίσματα" έγιναν "εξοχικά."
- "Ο σκουπιδότοπος" έγινε "ΧΥΤΑ."
- "Τα στημένα παιχνίδια" έγιναν "fair play."
- "Ο γάμος των ομοφυλόφιλων" έγινε "σύμφωνο συμβίωσης." 
- "Η καραντίνα" έγινε "μέθοδος αναχαίτισης του κορωνοϊου." 
- "Η νυχτερινή διατάραξη της κοινής ησυχίας" έγινε "γλέντι μέχρι πρωίας."
- "Το τσιφτετέλι" έγινε "κλασική παιδεία." 
- "Ο πούστης" έγινε "ομοερωτικός"
- "Το πουτανάκι" έγινε "sexy". 
και τέλος
- Το "μπουρδέλο" έγινε "studio."

Εύχομαι ολόψυχα στην χώρα μου όταν θα έρθει η 300η επέτειος από την Εθνεγερσία του '21 και εμείς θα έχουμε γίνει αστερόσκονη στον γαλαξία να έχει καταφέρει πολλά περισσότερα από τα προαναφερθέντα. Άλλωστε ο εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, έτσι δεν είναι;

«Αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία»


Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, μετά την Ένωση των «εκκλησιών» στη Φερράρα, και ενώ δεν είχε ακόμα συγκληθεί κάποια Οικουμενική Σύνοδος, έκανε ανυπακοή στους Επισκόπους και το αυτό δίδασκε και στους πιστούς· έγραφε στον ιερομόναχο Θεοφάνη:
«Όμως ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις (τι θα ωφελούσαν άλλωστε σε τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;). Αντιθέτως όσοι αγαπούν το Θεό, πρέπει να ετοιμασθούν να πολεμήσουν μαζί τους στα έργα. Επίσης, να είναι έτοιμοι να υποφέρουν κάθε κίνδυνο για την ευσέβεια και για τον αγώνα να μη μολυνθούν από την κοινωνία με τους ασεβείς» (Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας, Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους, σελ. 297).

Στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο ιερός Ιωσήφ (συγκαταλεγόταν και αυτός στους διωχθέντας). Όταν ο πατριάρχης Καλέκας αφόρισε τον αγιο Γρηγόριο Παλαμά και τους ομόφρονές του (1344), έγραφε: «Ποια είναι η Εκκλησία» που μας «έχει αποδιώξει; 
Η Εκκλησία των Αποστόλων; Εμείς όμως είμαστε υποστηρικταί της και συμφωνούμε μαζί της… Επομένως δεν μας έχει αποβάλει η Αποστολική Εκκλησία …αλλά η καινοφανής Εκκλησία και τα παράδοξα δόγματα που αυτός (σ.σ. ο Καλέκας τότε, ο Βαρθολομαίος που δέχεται με τιμές τον Πάπα) συνέστησε… Αφού λοιπόν (σ.σ. νόμιμε πατριάρχη Καλέκα και Βαρθολομαίε) έγινες εργαστήριον κάθε ψεύδους, κάθε συκοφαντίας, οποιουδήποτε φαύλου πράγματος,… πλεονεξίας, ιεροσυλίας,… έπειτα “χειροτονείς” και τον εαυτό σου Εκκλησία… Γιατί είσαστε Εκκλησία; ...Από το ότι δεν κάνεις διάκριση μεταξύ των ανιέρων και των αγίων; Από ότι επιτρέπεις την είσοδο του ιερού σε όλους τους μολυσμένους και βέβηλους;…

Άλλοτε πάλι χαρακτηρίζει την ψευδοεκκλησία του νόμιμου και κανονικού πατριάρχη Καλέκα “σφαλεράν και πόρω Θεού βάλλουσαν” (σ.σ. Χωρίς κάποια Σύνοδος να έχει καταδικάσει τον Καλέκα και όλους τους άλλους «ορθόδοξους» που τον ακολουθούσαν). Κατά συνεπεια ο πατριάρχης “δει υποταγήναι τη Εκκλησία, ης προ ολίγου αφηνίασεν αποσκιρτήσας”.
Ο ιερός Ιωσήφ συνιστούσε: “Αποκοπτέον ημάς της εκείνου κοινωνίας”. Προσέθετε δε ότι χρειάζονται πηγές δακρύων για να κλαύση κανείς το “σύντριμμα” της Εκκλησίας… και την καινοτομία της πίστεως» (σελ. 274-275).

Ο ιερός Νικηφόρος Κάλλιστος έγραφε: Όταν «πίστεως συμβαίη γίνεσθαι την διαφοράν, ου μόνον πατέρες προς παίδας (και αντίστροφα), αλλά και γυνή» προς τον σύζυγόν της, «και ανήρ προς την σύζυγον διαστασιάζουσιν (επαναστατούν)» (στο ίδιο, σελ. 276).
Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός σε άλλη επιστολή του έγραφε: «Οι περισσότεροι αδελφοί, έχοντας πάρει θάρρος από την εξορία μου, ελέγχουν με αυστηρότητα τους αλιτήριους (Λατινόφρονες) και παραβάτες της ορθής πίστεως και των πατρικών θεσμών. 
Τους διώχνουν επίσης από παντού ως καθάρματα, χωρίς να ανέχωνται να συλλειτουργούν μαζί τους, ούτε να τους μνημονεύουν καθόλου στα Μυστήρια ως Χριστιανούς…
Να συμβουλεύσης δε τους ιερείς του Θεού να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την εκκλησιαστική κοινωνία με τον λατινόφρονα μητροπολίτη τους και ούτε να συλλειτουργούν μαζί του, ούτε να τον μνημονεύουν καθόλου, ούτε να τον θεωρούν αρχιερέα, αλλ’ ως μισθωτό λύκο. Επίσης να μη λειτουργούν καθόλου σε λατινικές εκκλησίες, για να μη έλθη και σε μας η οργή του Θεού που επήλθε στην Κων/πολι, εξ αιτίας των παρανομιών που έγιναν εκεί…
Να αποφεύγεται λοιπόν και εσείς, αδελφοί, την εκκλησιαστική κοινωνία με τους ακοινωνήτους και το μνημόσυνο των αμνημονεύτων. Φευκτέον αυτούς (τους λατινόφρονες) ως φεύγει τις από όφεως» (στο ίδιο, σελ. 297-298).

Το 1452 ο Γεννάδιος προσκλήθηκε στο παλάτι «μαζί με πολλούς εκκλησιαστικούς άνδρες για να συσκεφθούν περί της ενώσεως. Ο Γεννάδιος αρνήθηκε να προσέλθη και τους δήλωσε δι’ επιστολής τα εξής:
“…Εάν η σύναξη αυτή γίνεται για να ληφθή η συγκατάθεσις των εκκλησιαστικών για την ένωσι που έκανε ήδη η πολιτεία -αλίμονο! Αυτό είναι χωρισμός από το Θεό- τότε αφήστε με, μη με πειράζεται… Όποιος θα μνημονεύση τον πάπα η θα έχη εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που τον μνημονεύουν η θα συμβουλεύση… κάποιον να μνημονεύση, θα τον θεωρήσω όπως και η αγία και μεγάλη Σύνοδος της Κων/πόλεως, η οποία εξέτασε το λατινικό δογμα και κατεδίκασε όσους το πίστεψαν, τον Βέκκο δηλ. και τους ομόφρονές του…
Οι Σύνοδοι και οι άλλοι πατέρες ορίζουν ότι “αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία”… Πάνω απ’ όλα όμως ο Κύριός μας λέγει: “Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν” (Ιω. ι , 5).
Μη γένοιτο να κάνω αιρετικήν την Εκκλησία μου, την αγία μητέρα των Ορθοδόξων, δεχόμενος το μνημόσυνο του πάπα, εφόσον ομολογεί και πιστεύει εκείνα, για τα οποία δεν τον δέχεται η Εκκλησία μας… Και θα είμαι οπωσδήποτε ακοινώνητος προς τον πάπα και όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν, όπως και οι Πατέρες μας. Διότι πρέπει να μιμούμαστε την ευσέβειά τους, αφού δεν έχουμε την αγιωσύνη και την σοφία τους”» (στο ίδιο, σελ. 303-304).

Ο ιερός Γεννάδιος, όταν και τότε συζητούσαν το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών, έγραφε:
«Αυτά όμως που λέγουν εκείνοι, δηλ. να αναβάλουμε προσωρινά την εξέτασι του θέματος, δεν είναι προσωρινή εκκλησιαστική Οικονομία. Είναι προσωρινή συγκατάθεσίς μας στην προσθήκη (του filioque) και στην ένωσι που επικυρώθηκε κακώς στην Φλωρεντία. 
Είναι πρόσκαιρος εκλατινισμός –αν είναι βέβαια πρόσκαιρος και όχι αιώνιος!– συμπεραίνοντας από τα πρόσωπα που τον πραγματοποιούν…» 

(«Οι αγώνες των μοναχών..., στο ίδιο, σελ. 304).

Η αναζήτηση του Θεού και μια εκ βαθέων εξομολόγηση...



MΕ ΤΙ λόγια ν’ αρχίσω τον θρήνο μου;

Ποιάν από τις θλιβερές μου σκέψεις να διατυπώσω πρώτη; Όλες τους είναι εξίσου βαριές. 
Η καθεμιά, όταν έρχεται στον νου μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο βαριά. Η καθεμιά, όταν τρυπά και διαπερνά την καρδιά μου, μου φαίνεται πώς είναι η πιο οδυνηρή. Στο στήθος μου στριμώχνονται οι στεναγμοί. Πασχίζουν να βγουν έξω, ξεπερνώντας όο ένας τον άλλο, μα κάνουν πάλι πίσω, προξενώντας μου μεγάλη ταραχή.

Να γυρίσω τον νου μου στις μέρες που πέρασαν; Είναι μια αλυσίδα από πλάνες, μια αλυσίδα από αμαρτίες, μια αλυσίδα από πτώσεις! Να κοιτάξω μπροστά, στο κομμάτι της ζωής πού ακόμα μου ανήκει, στο στάδιο του επίγειου ταξιδιού μου; Φρίκη με κυριεύει! Τη φρίκη την προκαλεί η αδυναμία μου, που μου την αποδεικνύουν αναρίθμητες εμπειρίες. 
Να παρατηρήσω την ψυχή μου; Δεν θα δω τίποτα το παρήγορο σ’ αυτήν. Όλη είναι πληγωμένη από την αμαρτία. Δεν υπάρχει αμάρτημα πού να μην το έχει κάνει, δεν υπάρχει παράβαση πού να μην την έχει σημαδέψει!

Αχ, σώμα μου, φτωχό μου σώμα!

Αισθάνομαι τη δυσοσμία της φθοράς σου. «Αυτό πού είναι φθαρτό δεν μπορεί να κληρονομήσει την αφθαρσία». Ο προορισμός σου είναι, μετά τον θάνατο, η φυλακή του τάφου και μετά την ανάσταση, η φυλακή του άδη! Τί περιμένει την ψυχή μου μετά τον χωρισμό της από το σώμα; Καλά θα ήταν, αν βρισκόταν κοντά της ένας άγγελος ειρηνικός και φωτεινός, που θα την έπαιρνε και θα την ανέβαζε στα παραδεισένια σκηνώματα. 
Αλλά γιατί να την επισκεφθεί άγγελος; Ποιάν αρετή θα βρει σ’ αυτήν, ποιάν εργασία αντάξια των κατοίκων του ουρανού; Όχι! Μάλλον θα την περικυκλώσουν στρατιές από ζοφερούς δαίμονες, αγγέλους πεσμένους, πού θα της μοιάζουν στην πτώση, στις αμαρτωλές τάσεις, στο αντίθεο θέλημα. Θα την αρπάξουν και θα την τραβήξουν στη δική τους κατοικία της παντοτινής και απόλυτης θλίψεως, του αιώνιου σκοταδιού, της άσβεστης φωτιάς, των αδιάκοπων βασάνων, των ατέλειωτων στεναγμών.

Έτσι βλέπω τον εαυτό μου και θρηνώ. Άλλοτε τα δάκρυα, δάκρυα πενιχρά, δάκρυα όμοια με δροσοσταλίδες, σκεπάζουν ήρεμα τις κόρες των ματιών μου. Άλλοτε ολόκληρο ποτάμι από δάκρυα κυλά στα μάγουλα μου, βρέχοντας τα ρούχα ή το κρεβάτι μου. Άλλοτε, πάλι, τα δάκρυα στεγνώνουν εντελώς, κι ένας πονεμένος θρήνος απλώνεται στην ψυχή. Κλαίω τότε με τον νου, κλαίω με την καρδιά, κλαίω με το σώμα, κλαίω μ’ όλη μου την ύπαρξη. Θρηνούν τότε -έτσι αισθάνομαι- όχι μόνο το στήθος, μα όλα τα μέλη μου. Μ’ έναν τρόπο περίεργο και ανεξήγητο, συμμετέχουν κι αυτά στον θρήνο, υποφέρουν κι αυτά από τον θρήνο.

Αχ, ψυχή μου! Προτού έρθει η αποφασιστική και αναπόφευκτη ώρα του περάσματος σου στην αιωνιότητα, νοιάσου για σένα! Πλησίασε τον Κύριο και μείνε κοντά Του με την ειλικρινή και διαρκή μετάνοια, με μια ζωή ευλαβική, σύμφωνη με τις πανάγιες εντολές Του.

Ο Κύριος είναι πολυέλεος και πολυεύσπλαχνος. Δέχεται όλους όσοι προσφεύγουν κοντά Του. Καθαρίζει τις αμαρτίες των αμαρτωλών. Θεραπεύει τις χρόνιες πληγές, ακόμα και τις μολυσμένες ή θανάσιμες. Χαρίζει τη μακαριότητα σ’ όλους όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν και Τον ακολουθούν. Συλλογίσου την επίγεια διαδρομή σου από το ξεκίνημα της. 
Αναλογίσου τις μεγάλες ευεργεσίες πού δέχτηκες από τον Θεό. Απόθεσε, λοιπόν, στα χέρια Του τον εαυτό σου με εμπιστοσύνη. Φύτεψε το άγιο θέλημα Του μέσα σου κι άφησε το να ριζώσει. Υποτάξου στις πανάγαθες και πάνσοφες βουλές Του.

Όπως επισημαίνει ο απόστολος, «αν αρχίζαμε με την εξέταση του εαυτού μας, δεν θα επισύραμε την τιμωρία του Θεού». Κανένας, μα κανένας πριν από τη δημιουργία μου δεν μεσολάβησε στον Δημιουργό μου, για να με φέρει με μια παντοδύναμη προσταγή Του από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Ο μοναδικός μεσολαβητής στον Θεό ήταν η δική Του αιώνια χάρη.
Γεννήθηκα χωρίς να ξέρω ότι υπάρχω, άρχισα να υπάρχω σαν ανύπαρκτος. 
Αλίμονο! 
Γεννήθηκα πεσμένος κι άρχισα να ζω ήδη νεκρός. «Μέσα στις ανομίες με συνέλαβε και μέσα στον θάνατο της αμαρτίας με γέννησε η μητέρα μου». Η ζωή και ο θάνατος μαζί ήταν η αρχή της υπάρξεως μου. Δεν ήξερα, καθόλου δεν καταλάβαινα ότι ζούσα. Δεν καταλάβαινα ότι, μολονότι ζούσα, ήμουνα νεκρός. Δεν καταλάβαινα ότι, μονολότι υπήρχα, βάδιζα προς τη φθορά.

Τί μυστήριο! Ο άνθρωπος να γεννιέται μέσα στην αμαρτία; Να είναι νεκρός πριν καν ζήσει; 
Να είναι πεσμένος πριν καν βαδίσει; Να είναι αμαρτωλός πριν καν πράξει κάτι; Πώς γίνεται τα παιδιά από τις μήτρες των μητέρων τους να συμμετέχουν στην αμαρτία του προπάτορά μας ενώ τα χωρίζουν χιλιάδες χρόνια από εκείνον; Με δέος στέκεται ο νους μου μπροστά στις βουλές του Θεού. Δεν τις κατανοεί. Δεν τολμά να τις εξετάσει. Μόνο τις βλέπει και τις θαυμάζει, δοξολογώντας τον ασύλληπτο, τον αδιάγνωστο Θεό.
Θαρρείς και η γέννηση μου μέσα στην αμαρτία ήταν μια συμφορά μεγαλύτερη κι από την ίδια την ανυπαρξία!
Και πώς να μην το δει κανείς σαν συμφορά το να γεννηθεί για να θλίβεται στη σύντομη επίγεια ζωή, και μετά να βρίσκεται αιώνια στο σκοτάδι και τα βάσανα του άδη; Μεσολαβητές δεν έχω. Μόνος μου, πάλι, δεν έχω τη δύναμη να βγω από την άβυσσο της καταστροφής. Από κει θα με βγάλει η δεξιά του Θεού μου.

Εκείνος με γέννησε μέσω των γονέων μου. Εκείνος με αναγεννά με την ένσαρκη οικονομία Του, για να με σώσει. Εκείνος με πλένει από την ακαθαρσία της αμαρτίας. Εκείνος με ανακαινίζει με το νερό του Βαπτίσματος και με το Πνεύμα. Εκείνος δέχεται τις υποσχέσεις της πιστότητάς μου από τα χείλη του αναδόχου μου. Εκείνος επικαλείται για μένα το όνομά Του, με σφραγίζει με τη σφραγίδα Του, με κάνει μέτοχο της θεότητάς Του και κληρονόμο της βασιλείας Του. Θαύματα επιτελούνται σ’ έμενα, ευεργεσίες ανέκφραστες ξεχύνονται πάνω μου, τη στιγμή πού ό ίδιος δεν νιώθω τίποτα, δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν συνειδητοποιώ ούτε την ύπαρξη μου.

Με προστάτεψες, Κύριε μου, όταν ήμουν αδύναμο νήπιο! Τί Σου πρόσφερα εγώ, έτσι όπως ήμουνα φασκιωμένος, δίχως ικανότητα αντιλήψεως, δίχως ικανότητα αυτενέργειας; Πώς δέχτηκες τις υποσχέσεις μου; Κι αφού τις δέχτηκες, πώς μου έδωσες τα χαρίσματα Σου; Ως συμμετοχή στην αμαρτία του Αδάμ θα πρέπει να εννοηθεί εδώ η συμμετοχή όχι στην ενοχή της διαπράξεως του προπατορικού αμαρτήματος αλλά στις ολέθριες συνέπειες του. 
Βλέπω την άπειρη αγαθότητα Σου και τα χάνω! Τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι έκανα όταν ήμουνα βρέφος λίγων ημερών: Σωπαίνοντας με τη γλώσσα και τον νου, Σου προσφέρω το παιδικό κλάμα μου, τα αυθόρμητα δάκρυα μου.

Και τί ανταπέδωσα στις τόσες ευεργεσίες πού δέχτηκα από Σένα, όταν ακόμα δεν μπορούσα να τις αντιληφθώ; Συνέχισα να μην τις αντιλαμβάνομαι, να μην τις γνωρίζω. 
Τα μάτια μου στράφηκαν στον κόσμο. Νόμισα ότι σκοπός του άνθρωπου είναι οι επίγειες ασχολίες και ανάμεσα τους οι πρόσκαιρες απολαύσεις. Θάνατος για μένα δεν υπήρχε! 
Η επίγεια ζωή μου φαινόταν αιώνια. Η σκέψη του θανάτου δεν είχε θέση στον νου μου.
Αιωνιότητα!… Το άπειρο μήκος της δεν χωράει στη ματιά μου!

Γνώριζα τα δόγματα και όλη τη διδασκαλία της αγίας Ανατολικής Εκκλησίας. Πίστευα σ’ αυτά. Μα η γνώση και η πίστη μου ήταν νεκρές. Σε τί συνίσταται η πτώση του άνθρωπου; Σε τί συνίσταται η σωτηρία του; Ποιά είναι τα σημεία τους και ποιες οι αποδείξεις τους; Δεν είχα γι’ αυτά καμιάν εμπειρική, ζωντανή γνώση. Ως εντολές του Θεού λογάριαζα μόνο τον Δεκάλογο της Παλαιάς Διαθήκης. Τις εντολές του Σωτήρα μου, τα πανάγια λόγια Του τα έβλεπα απλώς σαν μια ηθική διδασκαλία, η τήρηση της οποίας είναι ωφέλιμη και επαινετή αλλά όχι απαραίτητη. Έτσι η άφατη δωρεά της χάριτος, πού μου δόθηκε κατά το άγιο Βάπτισμα, ήταν τυλιγμένη, όπως το τάλαντο της ευαγγελικής παραβολής, στο μαντήλι της άγνοιας, ήταν θαμμένη βαθιά στη γή των μερίμνων και της αναζητήσεως των εφήμερων γνώσεων του εφήμερου κόσμου, ήταν σκεπασμένη από τη σκόνη των λογισμών της επιτυχίας, των στιγμιαίων απολαύσεων και της υποταγής στη ματαιότητα του σκοτεινού τούτου κόσμου.


(ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ B ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ)

Ἄς τό ἔχουν αὐτό ὑπ’ ὄψιν ὅσοι ὀνειρεύονται μαζικούς ἐμβολιασμούς ὑποχρεωτικούς διά νόμου...”

Στοιχειώδη στοιχεία περί ιών!


Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ 
ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ!

Κάποια πράγματα δέν γίνεται νά μήν λέγονται...ἔστω κι ἄν εἶναι αὐτονόητα ἀκόμα καί γιά τριτοετεῖς φοιτητές Ἰατρικῆς (στό τρίτο ἔτος διδασκόμαστε τήν Μικροβιολογία)...

1. Ὅλοι οἱ ἰοί ἐξασθενοῦν ὅσο ἀνεβαίνει ἡ θερμοκρασία, εἰδικά τό καλοκαῖρι μᾶς ἀπασχολοῦν ἐλάχιστα ἕως καθόλου.

2. Ὅλοι οἱ ἰοί καταλείπουν ἀνοσία μετά τήν ἀποδρομή τους ἔστω καί ὀλιγόμηνη (κάποιοι ἀκόμα καί ἰσόβια ὅπως ἡ ἱλαρά, ἡ ἀνεμοβλογιά, ἡ λοιμώδης μονοπυρήνωση κλπ.)

3. Ὅλοι οἱ ἰοί ἔχουν τήν ἰδιότητα νά μεταλλάσσονται πολύ εὔκολα (εἰδικά οἱ ἰοί RNA ὅπως ὁ Covid19), κάτι πού συμβαίνει ἄλλωστε αἰῶνες τώρα μέ τή γρίπη, αὐτό ὅμως δέν τούς ἀλλάζει ὡς διά μαγείας ἀπό μή παθογόνους γιά τόν ἄνθρωπο σέ μαζικά θανατηφόρους (ὅπως προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν κάποιοι).

4. Ὅλοι οἱ ἰοί εἶναι οὐσιαστικά ἐντελῶς ἀνενεργοί ἔξω ἀπό τόν ξενιστή τους (τό ἀνθρώπινο κύτταρο π.χ.) καί ἑπομένως δέν μποροῦν νά “αἰωροῦνται” γιά ὧρες ὡς παθογόνοι στόν ἀέρα ὅπως εἰπώθηκε (καί τό χειρότερο ὅλων, ἔγινε πιστευτό).

5. Ὅλοι οἱ ἰοί ἀπέχουν πολύ ἀπό τό νά χαρακτηριστοῦν ὡς ζωντανοί ὀργανισμοί (ὅπως εἶναι π.χ. τά βακτήρια) καί γιά αὐτό ὁ ὅποιος πολλαπλασιασμός τους δέν μπορεῖ νά γίνει ἔξω ἀπό ἕνα ζωντανό κύτταρο (στό ὁποῖο ὅπως εἶπα, δροῦν μόνο ὡς ξενιστές).

6. Ὅλοι οἱ ἰοί μεταδίδονται μέ σωματικά ὑγρά ἀσθενοῦς (π.χ. αἷμα ὅπως στό AIDS, σάλιο καί ἐκκρίσεις ὅπως στόν Covid19 ἀλλά καί τή γρίπη) ἐφ’ ὅσον ἔλθουν σέ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΦΗ μέ κάποια “πόρτα εἰσόδου” στόν ὀργανισμό (π.χ. ἀνοιχτή πληγή στό AIDS, στοματική κοιλότητα, βλεννογόνος μύτης ἤ ματιῶν) σέ γρίπη καί Covid19.

Ἑπομένως, μόνο ἄν κάποιος βήξει ἤ φτερνιστεῖ πάνω μας μποροῦμε νά κολλήσουμε καί στήν περίπτωση φυσικά πού μέ ἄπλυτα χέρια ἀγγίξουμε τό στόμα, τή μύτη ἤ τά μάτια μας.

Τά περί 8 καί 18 μέτρων προσωπικά θά μέ ἔκαναν νά γελάσω ἄν δέν ἔκρυβαν πίσω ὑστερόβουλες σκέψεις ὅσων τά λένε.

Αὐτά ἀφοροῦν βασικότατες γνώσεις για ἕνα τριτοετῆ φοιτητή Ἰατρικῆς!

Ἄν τώρα κάποιος ἀκόμα καί μέ τόν τίτλο τοῦ ἐκπροσώπου ὁποιουδήποτε φορέα ὑγείας, Ἑλληνικοῦ ἤ διεθνοῦς, βγεῖ καί πεῖ ἄλλα, ἄς ἔχουμε στό μυαλό μας ὅτι μπορεῖ νά μήν μιλάει ἀπό μόνος του ἀλλά γιά συμφέροντα τρίτων.

Το ἀφήνω ἐδῶ, δέν μπορῶ νά γίνω πιό σαφής...

Πᾶμε τώρα καί σέ 2-3 ἀκόμα παραδοχές πού θά μᾶς ἀνοίξουν λίγο περισσότερο τά μάτια (ἐλπίζω)...

1. Τό τέστ ταυτοποίησης τοῦ ἰοῦ μέ τή μέθοδο PCR δέν εἶναι οὔτε εἰδικό γιά τόν Covid19 οὔτε ἐνδεικτικό ἐνεργοῦ λοίμωξης. Τί σημαίνει αὐτό;

Σημαίνει ὅτι ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ μπορεῖ νά δώσει θετικό τό τέστ ἀκόμα καί ἄν εἶχε προσβάλλει τόν ὀργανισμό ἕνα τρίμηνο καί παραπάνω πρίν (καί φυσικά πλέον ἔχει ἀποδράμει).

Μπορεῖ μέ λίγα λόγια νά ἀνιχνευτοῦν ὑπολείμματα γενετικοῦ ὑλικοῦ (RNA) ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ (ἀπό τούς ὁποίους προσβαλλόμαστε πολύ συχνά καί τά θεωροῦμε “γριποῦλες”) ἀκόμα καί ἄν ἔχουμε ἀναρρώσει πλήρως καί δέν εἴμαστε πλέον φορεῖς !!!...γιά φαντάσου...

2. Ἔχει γίνει ἐπισήμως παραδεκτό (και ὄχι μόνο στή χώρα μας) ὅτι ἔχουν δηλωθεῖ ἀποβιώσαντες ὡς ἀπώλειες κοροναϊοῦ ἀκόμα καί ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, ἐνῶ ἡ αἰτία θανάτου ἦταν προφανέσταστη (ἐγκεφαλικό, ἀνακοπή κλπ.)!

Αὐτό φυσικά δέν συνέβαινε οὔτε μέ τή γρίπη οὔτε μέ ἄλλα λοιμώδη νοσήματα.

Ἄν συνδυάσουμε λοιπόν αὐτό τό γεγονός μέ τά ὅσα ἀναφέρθηκαν παραπάνω σέ σχέση μέ τά τέστ καταλαβαίνουμε ὅτι ὡς “νεκροί ἀπό κορονοϊό” μπορεῖ νά θεωρηθοῦν και ἄνθρωποι πού ἔπαθαν ἐγκεφαλικό στά 85 τους καί εἶχε τύχει νά μολυνθοῦν ἀπό ὁποιονδήποτε κορονοϊό ἀκόμα καί πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα !!!... γιά φαντάσου Νο 2...

3. Ἔχει ἐπίσης γίνει ἐπισήμως παραδεκτό (καί ὄχι μόνο στή χώρα μας) ὅτι τά πραγματικά κρούσματα τοῦ ἰοῦ εἶναι ἴσως καί 10 φορές περισσότερα (τό λιγότερο). Καί φυσικά, ὅταν κάποιος “ἰνστρούχτορας” τό δηλώνει αὐτό, κανείς δημοσιογράφος δέν τοῦ ρωτάει τό ἁπλό “Ἄρα, ἡ θνησιμότητα τοῦ ἰοῦ εἶναι 10 φορές μικρότερη, ἄρα πολύ-πολύ μικρότερη ἀπό ἄλλες ἰογενεῖς λοιμώξεις;”

Εἶναι προφανές γιατί δέν τό ρωτάει κανείς (προφανές φυσικά σέ ὅσους θέλουν νά βάζουν τό μυαλό νά σκέφτεται).

Κλείνω μέ μιά μικρή παραπομπή στόν Ἱπποκράτη (στό ὄνομα τοῦ ὁποίου ὁρκίζονται ὅλοι ὅσοι πρόκειται νά γίνουν γιατροί)...

Ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτη, λοιπόν, δηλώνει εὐθαρσῶς ὅτι κανείς γιατρός ἤ λειτουργός ὑγείας δεν ἔχει δικαίωμα νά χορηγήσει διά τῆς βίας ὁποιοδήποτε φάρμακο σε ἀσθενῆ ἤ ὑγιῆ ἐφ’ ὅσον αὐτός δέν θέλει νά τό πάρει και ἀρνεῖται κατηγορηματικά.

Ἄς τό ἔχουν αὐτό ὑπ’ ὄψιν ὅσοι ὀνειρεύονται μαζικούς ἐμβολιασμούς ὑποχρεωτικούς διά νόμου...”

Ἀλέξανδρος Παναγιώτου
Ἰατρός Κυτταρολόγος

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 113 Μάϊος 2020


Νικόλαος Ταμουρίδης... Είμαι ορθολογιστής! Απορρίπτω την «πανδημία»! -- Αναπνέω ελεύθερα!


Νικόλαος Ταμουρίδης Αντιστράτηγος (ε.α.)-
Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ

Μου αρέσουν οι λογικές εξηγήσεις. Προσπαθώ λοιπόν με βάση τη λογική να εξηγήσω το μεγάλο θέμα του κορωνοϊού που ταλανίζει την Πατρίδα μας, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.

Λογικά πάντα σκεπτόμενος, δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλα αυτά που γίνονται είναι φυσιολογικά. Επομένως κάτι υπάρχει από πίσω που κινεί την όλη υπόθεση.

Το όλο αφήγημα πιστεύω χρησιμοποιείται ως ένα μοναδικό εργαλείο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, προκειμένου να εγκαθιδρύσει μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση, όπως εξάλλου διακηρύττουν καθαρά όλο και περισσότεροι πολιτικοί ανά τον κόσμο. Με απλή ορθολογική λοιπόν σκέψη:

Απορρίπτω την «πανδημία»!

-Διότι ο γνωστός Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος ανήκει στην επίσης γνωστή πολιτικοοικονομική ελίτ (Ροκφέλερ, Κλίντον, Ομπάμα, Σόρος κλπ), που θέλει να διαφεντεύει τον κόσμο, είχε «προφητεύσει» από το 2015 την έλευση του ιού. Τι είναι ο Γκέιτς; Θεός ή προφήτης; «Θεοί γαρ μελλόντων γιγνώσκουν»!

-Διότι, αποκλείω να με αγάπησαν, να με λάτρεψαν ξαφνικά τέτοιοι τύποι, καθώς και άλλοι κατασκευαστές εμβολίων και να θέλουν να με σώσουν με τη βία, εξοικονομώντας βέβαια τεράστια χρηματικά ποσά για τον εαυτό τους! Ήδη, με το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω των «κορωνοϊκών» μέτρων, σε λιγότερο από ένα χρόνο, πάνω από ένα (1) τρις δολάρια έφυγαν από τη μεσαία τάξη και πέρασαν στα χέρια των δισεκατομμυριούχων!

-Διότι πριν καλά-καλά αρχίσει η «διασπορά» του ιού, ο αμαρτωλός Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έσπευσε να κηρύξει «πανδημία», αλλάζοντας μάλιστα τον ορισμό της πανδημίας για να στηρίξει την απόφασή του αυτή.

-Διότι οι δοτές κυβερνήσεις έτρεξαν να χρηματοδοτήσουν με πακτωλό χρημάτων τα ΜΜΕ για να πείσουν το λαό, ενώ είναι υποχρεωμένα, αν πραγματικά υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος της δημόσιας υγείας, να μεταδίδουν δωρεάν τις διαφημίσεις και τις κυβερνητικές οδηγίες. Με τα χρήματα αυτά, που έδωσαν στα ΜΜΕ, θα μπορούσαν να οργανώσουν πολύ καλύτερα το Σύστημα Υγείας, αν πραγματικά ενδιαφερόντουσαν για την υγεία των πολιτών.

-Διότι κάθε χρόνο έχουμε 45 εκατ. θανάτους από εκτρώσεις, πεθαίνουν 10 εκ. άνθρωποι από καρκίνο, 2.5 εκ. νεογνά χάνουν τη ζωή τους από διάφορες ασθένειες, 2 εκ. άτομα πεθαίνουν από aids. Ποιος «μεγάλος» ενδιαφέρθηκε να χρηματοδοτήσει και να «προπαγανδίσει» υπέρ της διατήρησης της ζωής και την πρόληψη όλων αυτών των θανάτων; Γιατί τόση πρεμούρα για τον covid-19, για τον οποίο μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ παρασκευάστηκαν εμβόλια, χωρίς να ελεγχθούν για τυχόν μακροχρόνιες ενέργειες;

Απορρίπτω την «πανδημία»!

-Διότι ο ιός αυτός δεν προσβάλλει τους νέους, επομένως είναι κατά πάσα πιθανότητα κατασκευασμένος, με αυτή την ακούσια προφανώς από τους κατασκευαστές «αδυναμία».

-Διότι απαγορεύεται η νεκροψία για τους αποβιώσαντες με ή από covid-19, γεγονός που δεν μπορεί να εξηγηθεί, αντιθέτως αφήνει υπόνοιες άλλης καταγραφής.

-Διότι δεν είναι δυνατόν ένας ιός να αναπτύσσεται και να καταστρέφει τις οικονομίες μόνο των προηγμένων δυτικών χωρών. Στην Αφρική και στην Ασία δεν υπάρχει αυτός ο ορυμαγδός που κυριαρχεί στην Ευρώπη και στην Αμερική.

-Διότι στην Κίνα με 1,4 δις πληθυσμό, από όπου είναι δεδομένο ότι ξεκίνησε ο ιός, έχουν επιστρέψει στην κανονικότητα, ενώ στις δυτικές χώρες και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχει επιβληθεί μια απίστευτη δικτατορία, που καταστρέφει ολοκληρωτικά την οικονομία και την κοινωνική ζωή των ανθρώπων.

-Διότι οι καταστροφικοί εγκλεισμοί (lockdown) στηρίζονται σε αμφίβολο αριθμό θανάτων (όλοι σχεδόν οι θάνατοι καταγράφονται και πιστώνονται στον κορωνοϊό), καθώς και σε αμφίβολο αριθμό κρουσμάτων, τα οποία έχουν σχέση με τον αριθμό των τεστ που γίνονται και στα οποία όλα τα θετικά τεστ (που μπορεί να προέρχονται και από άλλους ιούς) καταγράφονται ως κρούσματα covid-19.

-Διότι, παρά την μικρή θνησιμότητα του ιού, είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μαζικός παγκόσμιος εμβολιασμός στα ιστορικά χρονικά, με εμβόλια νέας τεχνολογίας που δεν έχουν δοκιμασθεί μέχρι τώρα στον άνθρωπο.

Ο κορωνοϊός COV-SARS-2 είναι ένας υπαρκτός ιός, πλην όμως δεν πρόκειται για πανδημία αλλά για μια ακόμη επιδημία, όπως τόσες και τόσες που έπληξαν κατά καιρούς περιοχές αυτού του πλανήτη. Δεν δικαιολογώ λοιπόν σε καμία περίπτωση την ενορχηστρωμένη εργαλειοποίησή του για τον παγκόσμιο έλεγχο του δυτικού κυρίως πληθυσμού και την οικονομική και κοινωνική καταστροφή του.

Απορρίπτω την «πανδημία»!

Αναπνέω ελεύθερα!


ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΕΡΗΜΩ



Έπεσες; - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος


Έπεσες;

Δεν είναι φοβερό ο παλαιστής να πέσει.

Φοβερό είναι να μείνει στην πτώση του.

Ούτε είναι δύσκολο ο πολεμιστής να τραυματισθεί.

Το κακό είναι μετά τον τραυματισμό να απογοητευθεί και να παραμελήσει το τραύμα…

Πόσοι αθλητές ύστερα από πολλές αποτυχίες αναδείχθηκαν νικητές!

Μόνον όσοι δεν πολεμούν, δεν τραυματίζονται.

Όσοι όμως με καρδιά ρίχνονται στη φωτιά της μάχης είναι φυσικό και να χτυπηθούν και να πέσουν.

Αυτό ακριβώς που έγινε τώρα και με σένα.

Επιχείρησες να εξοντώσεις το φίδι της αμαρτίας και στην προσπάθειά σου αυτή δέχθηκες το δάγκωμα του.

Έχε όμως θάρρος.

Εκείνο που σου χρειάζεται τώρα είναι να επαγρυπνείς και θα δεις ότι σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε ίχνος από το τραύμα σου.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά με τη χάρη του Θεού θα συντρίψεις και αυτή την κεφαλή του πονηρού…

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Θεοφάνης Κεδράς-Νιάρος

Ποιόν ἐπίσκοπο θα ἒχουμε ἂν ἀποτειχιστοῦμε και ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό την ἐκκλησία;


Ἀπαντήσεις σε ἐρωτήματα τῶν οἰκουμενιστῶν “Κάθε ἓνας, που θα με ὁμολογήσει….” 

Το παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ

‘‘Κάθε ἓνας, που θα με ὁμολογήσει μπροστά στους ἀνθρώπους, θα τον ὁμολογήσω και ἐγώ μπροστά στον Πατέρα μου τον Οὐράνιο. Ἐκεῖνον δε που θα με ἀρνηθεῖ μπροστά στους ἀνθρώπους, θα τον ἀρνηθῶ και ἐγώ μπροστά στον Πατέρα μου τον Οὐράνιο”. (Ματθ.Ι’32-33, Λουκ.ΙΒ’8-9)

Γιά την σημερινή κατάσταση που διώκεται ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη και μάλιστα ἀπό τους ἐντός τῆς “κρατούσας ἐκκλησίας”, ψευδεπισκόπους (ὃρος τοῦ 15ου κανόνα τῆς Α’ και Β’ Συνόδου στο Ἱερό Πηδάλιο) και ψευτοκληρικούς, αὐτή ἡ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ μας, γίνεται ὑπόθεση σωτηρίας, για τους ἀγωνιστές τῆς πίστεως που ἒχουν διακόψει την ἐπικοινωνία με την παρασυναγωγή τῆς Π.Σ.Ε.υδοεκκλησίας που ἲδρυσαν οἱ ψευδεπίσκοποι στην παναιρετική οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τοῦ 2016.

Πολλοί (ἀπό τους πολλούς ἀνίερους ρασοφόρους που παραμένουν μέχρι σήμερα στην παναίρεση), προβάλλουν το ἐπιχείρημα “ποιόν ἐπίσκοπο θα ἒχουμε ἂν ἀποτειχιστοῦμε και ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό την ἐκκλησία; και“ποιόν ἱερέα θα ἒχουμε;” και “ποῦ θα κοινωνοῦμε;” και “ποῦ θα βρεθοῦν τρεῖς ἐπίσκοποι σήμερα ὀρθόδοξοι, για να κάνουν Σύνοδο και να καταδικάσουν τους οἰκουμενιστές ἐπισκόπους και να ἀποκαταστήσουν την ὀρθοδοξία στην κρατοῦσα ἐκκλησία;”

Ἀπαντοῦμε με το χαρακτηριστικό παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ, ὁ ὁποῖος ἦταν ἓνας ἁπλός Μοναχός, Ἡγούμενος σ’ ἓνα μικρό Μοναστήρι, με δύο ὑποτακτικούς Μοναχούς Ἀναστασίους το ὂνομα. Τι ἒκαναν αὐτοί οἱ Ἃγιοι; Παρέμειναν σε κοινωνία με την αἳρεση, ὃπως κάνουν οἱ περισσότεροι σημερινοί προδότες τῆς πίστεως ρασοφόροι; 
Ὂχι βέβαια!

Διέκοψαν την ἐπικοινωνία μετά τῶν αἱρετικῶν ἐπισκόπων και τῶν ἱερέων τῆς ἐποχῆς τους (ἀποτειχίστηκαν), ἀφοῦ ὃλες οἱ “ὀρθόδοξες ἐκκλησίες” και τα “πατριαρχεῖα”, εἶχαν ἀκολουθήσει τις ἐντολές τοῦ αἱρετικοῦ αὐτοκράτορα, και εἶχαν πέσει στην αἳρεση τοῦ μονοθελητισμοῦ. Μήπως αὐτοί οἱ τρεῖς Μοναχοί, εἶχαν ἐκπέσει ἀπό την ἐκκλησία: Ἀντίθετα αὐτοί και οἱ πιστοί που τους ἀκολουθούσαν ἦταν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Γιατί μόνο αὐτοί οἱ τρεῖς ρασοφόροι παγκοσμίως, εἶχαν παραμείνει ὀρθόδοξοι, μαζί με τον λαό που τους ἀκολουθοῦσαν στην πίστη. Τους δε ἁγίους αὐτούς τρεῖς Μοναχούς, τους καταδίκασαν και τους ἒστειλαν σε ἐξορία, ἀφοῦ πρῶτα τους ἒκοψαν το δεξί χέρι και την γλῶσσα, για να μην γράφουν και να μη μιλοῦν.
Ἐκοιμήθηκαν οἱ τρεῖς Ἃγιοι Μοναχοί, στην ἐξορία μέσα σε φοβερές κακουχίες και ταλαιπωρίες, ἂσημοι και περιφρονημένοι ἀπό ὃλους.

Ποιόν ἐπίσκοπο εἶχαν αὐτοί οἱ Ἃγιοι; Κανέναν, γιατί εἶχαν διακόψει την κοινωνία με τους αἱρετικούς ἐπισκόπους.

Ποιόν ἱερέα; Κανέναν ἀφοῦ ὃλοι οἱ “ἱερεῖς” μνημόνευαν τους αἱρετικούς ἐπισκόπους.

Ποῦ κοινωνοῦσαν; Πουθενά φυσικά.

Πῶς σώθηκαν και μάλιστα ἀνακηρύχθηκαν Ἃγιοι;

Μετά ἀπό 18 χρόνια ἀπό την κοίμησή τους, ἒγινε ἡ ΣΤ’ Οἰκουμενική Σύνοδος και ἀφοῦ κατέγνωσε και καταδίκασε τις αἱρέσεις τοῦ μονοθελητισμοῦ και τοῦ μονοενεργητισμοῦ, καθήρεσε και ἀναθεμάτισε τους ἀμετανόητους μονοθελῆτες και μονοενεργῆτες, και ἀνακήρυξε Ἃγίους τους τρεῖς Ὁμολογητές.

Πῶς το πέτυχαν αὐτό οἱ Ἃγιοι; Ὂχι αὐτοί, ἀλλά ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, που τους ἐνίσχυσε με την Ὀμολογία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, και με το μαρτύριο. 
Αὐτή ἐνήργησε και στο να συναχθοῦν οἱ ἐπίσκοποι στην ΣΤ’ Οἰκουμενική Σύνοδο και να καταδικάσουν τις αἱρέσεις. Διότι ὁ Θεός εἶναι Παντοδύναμος. Ἀκόμα και ἀπό τις πέτρες μπορεῖ να ἀναστήσει τέκνα στον Ἀβραάμ (Ματθ.Γ’9) ἀλλά και ὀρθόδοξους ἐπισκόπους, ὣστε να συστήσουν Ὀρθόδοξη Σύνοδο.

Αὐτή εἶναι και ἡ ἀπάντησή μας στους συγχρόνους διώκτες και συκοφάντες τοῦ ὀμολογιακοῦ ἀγῶνα, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ πρόδωσαν τον Χριστό και την παρακαταθήκη πού τους ἐμπιστεύθηκε και πού ἒδωσαν λόγο κατά την χειροτονία τους να φυλάξουν, αὐτοί ἀντίθετα ἒγιναν ὂργανα τοῦ διαβόλου και διαβάλλουν ὃσους ἀντιδροῦν στην παναίρεση και ἒχουν διακόψει ὀρθόδοξα, βάσει τῶν ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως (βλ. 15ο Κανόνα τῆς Α’και Β’ Συνόδου στο Ἱ.Πηδάλιο), την ἐπικοινωνία με τους σημερινούς παναιρετικούς “ἐπισκόπους” και “ἱερεῖς“ τῆς αἱσχύνης τῆς ἀνίερης παρασυναγωγῆς τῆς Π.Σ.Ε.ύδοεκκλησίας τοῦ Κολυμπαρίου.

Ἀναρωτιόμαστε δεν τους τύπτει ἡ συνείδησἠ τους ὃταν γιορτάζουν τον Ἃγιο Μάξιμο τον Ὀμολογητή και τους δύο Ἁγίους Ὀμολογητές Ἀναστασίους, ἀλλά και ὃλους τους Ἁγίους Ὀμολογητές που εἶχαν ἃπαντες διακόψει την ἐπικοινωνία (εἶχαν ἀποτειχιστεῖ), ἀπό τους αἱρετικούς ψευδεπισκόπους τῆς ἐποχῆς τους; 

Τήν ἱεροκανονική ἀποτείχιση ἐφήρμοσαν καί οἱ Ἅγιοί μας, οἱ παλαιότεροι καί οἱ σύγχρονοι. Μήπως ὅλοι αὐτοί οἱ Ἅγιοι βγῆκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἦταν σχισματικοί ὃπως κακοδοξοῦν μερικοί;

Ἄς ἀναφέρουμε μερικούς: Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὡς ἱερομόναχος, διέκοψε τήν μνημόνευση τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου Καλέκα καί γι’ αὐτό ἀναθεματίσθηκε καί φυλακίστηκε. Λέγει: «Αὐτὸς (ὁ Ἰωάννης Καλέκας, πατριάρχης Κωνστ/πόλεως) ποὺ ἔπειτα γράφει τόσα πολλὰ ἐναντίον τῶν Μοναχῶν καὶ ἐπέτρεψε σὲ ὁποιονδήποτε ἐπιθυμεῖ νὰ ἀνακινεῖ ὅλη τὴν παρ΄ἐκείνου κατηγορία, δὲν ὑποβάλλει πολλαπλασίως τὸν ἑαυτό του σὲ αὐτὲς τὶς ἀποκηρύξεις, ἀποχωρίζοντας τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁλόκληρό το σύστημα τῶν Ὀρθοδόξων;» (Ἀναίρεσις ἐξηγήσεωςτόμου Καλέκα,13, Ε.Π.Ε. τόμος 3,σελ.670) [Βλέπουμε στο ἀπόφθεγμα αὐτό ὃτι ὁ Ἃγιος Γρηγόριος θεωρεῖ τον Ἰωάννη Καλέκα αἱρετικό και ἀποκομμένο ἀπό την Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, παρόλο που δεν εἶχε ἀκόμα καταδικαστεῖ ἐπίσημα ἀπό Ὀρθόδοξη Σύνοδο. 
Γι’αὐτό δεν ἀναφέρει καθόλου τον τίτλο του ὡς Πατριάρχη, ἀλλά οὒτε και το Βαπτιστικό του ὂνομα Ἰωάννης, γιατί ὁ ἀμετανόητος αἱρετικός στην οὐσία (ἒστω και ἂν δεν το παραδέχεται), με την διαστροφή τοῦ δόγματος που κηρύττει, πιστεύει σε θεό που δεν ὑπάρχει, και κατ’αὐτόν τον τρόπο, ἀρνεῖται το Βἀπτισμά του. Στο ἀμέσως ἐπόμενο ἀπόφθεγμά του ὁ Ἃγιος, θέττει την ἀποτείχιση ἀπό τον αἱρετικό Καλέκα, ὡς ἀπαραίτητη για να ἀνήκει κάποιος στην Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ]. «Ἐφόσον ὁ Καλέκας εἶναι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο καὶ τόσες φορὲς ἀποκομμένος ἀπὸ ὁλόκληρό το πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι κατὰ συνέπεια ἀδύνατο νὰ ἀνήκει στοὺς εὐσεβεῖς, ὅποιος δὲν ἔχει ἀποχωρισθεῖ ἀπὸ αὐτόν. Ἀντιθέτως, ὅποιος γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς εἶναι ἀποχωρισμένος ἀπὸ τὸν Καλέκα, τότε ἀνήκει πράγματι στὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Θεὸ κατὰ τὴν εὐσεβῆ πίστη». (Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπέρ …, σελ. 268)

Οἱ 74 Ἁγιορεῖται Πατέρες ἐπί λατινόφρονος πατριάρχου Βέκκου, ὑπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, διότι ὁμολόγησαν ὅτι δέν ἤθελαν καμμία ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν λατινόφρονα πατριάρχη.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, οἱ Ἅγιοι Θεόδωρος καί Θεοφάνης οἱ Γραπτοί, ὁ Ἅγιος Μιχαήλ ἐπίσκοπος Συνάδων, ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος ἐπίσκοπος Σάρδεων, ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος ἐπίσκοπος Νικομήδειας, ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανός ἐπίσκοπος Κυζίκου, ὁ Ἅγιος Στέφανος ἡγούμενος Τριγλίας, ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Μεγάλου Ἀγροῦ, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ἡγούμενος Καθαρῶν, ὁ Ὅσιος Νικήτας ἠγούμενος Μηδικίου, ὁ Ἅγιος Μακάριος ἡγούμενος Πελεκητῆς, ὁ Ὃσιος Πέτρος Ἀτρώας, ὁ Ὅσιος Νικόλαος ὁ Στουδίτης, ὁ Ὅσιος Θαδδαῖος ὁ Στουδίτης, ὁ Ὅσιος Ναυκράτιος ὁ Στουδίτης, ὁ Ὅσιος Πλάτων Στουδίτης. Ὁ ὅσιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς τοῦ περασμένου αἰῶνα, διέκοψε τήν μνημόνευση τοῦ πατριάρχου Σερβίας Γερμανοῦ καί ἔπαψε κάθε ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ αὐτόν, παραμένοντας ἔγκλειστος στό ἡσυχαστήριό του. Ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης ἦταν ὁ πάτρων τῆς ἀποτειχίσεως εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ὅταν αὐτό διέκοψε τήν μνημόνευση τοῦ μεγάλου οἰκουμενιστή καί μασόνου “πατριάρχου” Ἀθηναγόρα.

Ἀντίθετα αὐτοί οἱ “κληρικοί” και “μοναχοί” τῆς αἱσχύνης, με την παραμονή τους στην παναιρετική παρασυναγωγή τοῦ Κολυμπαρίου ἒχουν ἀποκοπεῖ ἀπό την Ἒκκλησία τοῦ Χριστοῦ που εὑρίσκεται κατά τον μεγάλο Θεολόγο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἃγιο Γρηγόριο τον Παλαμᾶ, ἐκεῖ που ὁμολογεῖται ἡ ἀλήθεια: “Ὃσοι δεν εὑρίσκονται στην ἀλήθεια, αὐτοί δεν ἀνήκουν στην Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί τόσο περισσότερο, ὃσο ψεύδονται μεταξύ τους, καλοῦντες και καλούμενοι ἱεροί ποιμένες και ἀρχιποιμένες, διότι ὁ Χριστιανισμός δεν χαρακτηρίζεται βάσει τῶν προσώπων, ἀλλά βάσει τῆς ἀληθείας και τῆς ἀκριβείας τῆς πίστεως”. (Συγγράμματα Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου 2-4σ.626-627 κ’ Λόγος ἀντιρρητικός Α’ Ε.Π.Ε.5 σ. 136-137). και θεωροῦνται ἂθεοι κατά τον αὐτόν, ὃσοι σιωποῦν ἐν καιρῶ αἱρέσεως: «Ἀποτελεῖ το τρίτο εἶδος (ἀθεΐας),... τό να παραιτεῖται κανείς ἀπό το να λέγει αὐτά που ἒχουν δοθεῖ (τα δόγματα) περί Θεοῦ, με το πρόσχημα μιᾶς ἀνευλαβοῦς εὐλἀβειας…»(Ἑλλην.Πατρολογία (Σειρά Ε.Π.Ε.), Τόμος 4, Ἃγ.Γρηγόριος ὀ Παλαμᾶς, «Πρός τόν εὐλαβέστατον ἐν Μοναχοῖς κύρ Διονύσιον», σελίς 404,)και (Συγγράμματα, εκδ. Π. Χρήστου, Θεσ/κη 1966, σελ. 483, στ. 23.)

Πόσο ἂθεος ἃραγε θα θεωρηθεῖ κάποιος που ἐπικοινωνεῖ σήμερα και μνημονεύει τον μεγαλύτερο αἱρετικό ὃλων τῶν ἐποχῶν (κατά τον μακαρ. Νικ.Σωτηρόπουλο) ;



Αντί προσώπου μουσούδα (ρύγχος) θηρίου

Από το κατ΄ εικόνα ενός Εμπρόσωπου Θεού στο κατ΄ εικόνα του θηρίου... 
Αυτή είναι η ”εικόνα του θηρίου” που προσκύνησε η ανθρωπότητα;;;;


Ενώ αρχικά η εντολή που δόθηκε παγκοσμίως ήταν μασκοκρατία με υγειονομική μάσκα στη συνέχεια αυτή αντικαταστάθηκε από ποικίλες υφασμάτινες και τέλος φαίνεται να επικρατεί η μάσκα μουσούδα ρύγχος που είναι προσομοίωση θηρίου. Ο άνθρωπος έτσι απώλεσε το πρόσωπο του και απέκτησε μια μουσούδα ίδιον θηρίου. Γιατί στη φύση από όλα τα υπαρκτά όντα μόνο ο άνθρωπος διαθέτει πρόσωπο βασικό κι αναπαλλοτρίωτο χαρακτηριστικό της ιδιοσύστασης υπόστασής του άλλωστε το πρόσωπο είναι υποστατικό ιδίωμα… 

Αντί προσώπου μουσούδα(ρύγχος) θηρίου. Αυτή είναι η εικόνα του θηρίου που προσκύνησε η ανθρωπότητα;;;; Σήμερα ο άνθρωπος που ενσωμάτωσε μουσούδα ζώου στο πρόσωπό του ανασηκωμένη στο εμπρός μέρος όπως οι ρινόκεροι επέλεξε από το κατ΄εικόνα του Θεού να γίνει κατ΄εικόνα του θηρίου γιατί όλα τα ζώα είναι θηρία άλογα όντα…

Η διοικούσα Εκκλησία υιοθέτησε για τους λαϊκούς τη μουσούδα και κάνει πριβέ λειτουργίες μόνο για τους έχοντες την εικόνα του θηρίου δηλ. η εικόνα του θηρίου μπήκε στις εκκλησιές και ευλογήθηκε και οι άνθρωποι προσκύνησαν την εικόνα του θηρίου αφού μέχρι και πατριάρχες και επίσκοποι και Αγιοταφίτες την φέρουν (εικόνες αφής Αγίου Φωτός 2020)… 

Αυτά τα θηριώδη πορτραίτα μπαίνουν μέσα στις εκκλησιές...

Οι δε χριστιανοί από διωκόμενοι έγιναν διώκτες αφού διώκουν από τους ναούς τους μη φέροντες την εικόνα του θηρίου τη μουσούδα ρύγχος…

Από το κατ΄εικόνα ενός Εμπρόσωπου Θεού...

Αποκάλυψη, κεφ.κβ 4 και (κεφ.κ.4): και όψονται το πρόσωπον αυτού και το όνομα αυτού επί των μετώπων αυτών…

και οίτινες ου προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού

Οι δε χριστιανοί από διωκόμενοι έγιναν διώκτες χριστιανών κλειδώνουν τους ναούς διώκουν τους πιστούς γιατί οι λειτουργίες είναι απαγορευμένες.

Τα του Θεού τω Καίσαρι είναι το νέο δόγμα τους.

Έρχεται το μαστίγιο εντός ναού …

dimpenews

Γιά να μήν πλανηθείς... ∽ Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

''Να ικετεύεις το Θεό με προσευχές και δάκρυα, να σου στείλει οδηγό απαθή και Άγιο... 
Αλλά και συ ο ίδιος να μελετάς τις θείες γραφές, και μάλιστα τα πρακτικά συγγράμματα των Αγίων Πατέρων... για να αντιπαραβάλεις σε αυτά τη διδασκαλία, και τις πράξεις του Διδασκάλου, και γέροντα σου, βλέποντάς τες όπως σε καθρέπτη και εξετάζοντάς τες...

Και όσα είναι σύμφωνα με τις γραφές, να τα εγκολπώνεσαι και να τα κρατάς στο νου σου, τα νόθα όμως και ξένα, να τα διακρίνεις, και να τα απορρίπτεις για να μην πλανηθείς... 
Γιατί νά ξέρεις, πολλοί πλάνοι καί ψευδοδιδάσκαλοι υπάρχουν σήμερα.''

Ὅσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος 
(Πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια)

Της "ασεβείας φίμωτρα"!! Με φίμωτρο λατρεύετε το Θεό Λόγο; Με μάσκα τον Εμπρόσωπο Θεό; Mε κλειστές εκκλησίες τον Ερχόμενο;



Με φίμωτρο λατρεύετε το Θεό Λόγο; Mε μάσκα τον Εμπρόσωπο Θεό; Mε κλειστές εκκλησίες τον Ερχόμενο; Corona εξ ακίδων περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς εμπαιζόμενος.
Με απόφραξη πνοής λατρεύετε αντί “Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον”;

Με φίμωτρο πως προσέρχεσθε να λατρεύσετε τον Κύριο δεόμενοι ”Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου”; Θεομπαιξία….

Οι μασκοφόροι πιστοί στόμα ἔχουσι καὶ οὐ λαλήσουσιν σαν είδωλα, υγειινίστικα ξόανα θέαμα οικτρό και τρισάθλιο προσφέρουσιν….

Η στρατευόμενη εκκλησία τελεί υπό αιχμαλωσία... έπεσε αμαχητί.….

φιμωμένοι σαν όμηροι ιερείς και πιστοί… με της “ασεβείας φίμωτρα”. 

Όπως ψάλει ο Μέγας Ρωμανός ο Μελωδός “Ως ευσεβείας κήρυκας και ασεβείας φίμωτρα των θεοφόρων τον δήμον εφαίδρυνας τη υφηλίω λάμποντα”.

ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ… ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΙΑ

Αγαπητοί μου αδερφοί, ο Απ. Παύλος μας λέει: 

«…Τί δουλειά έχω εγώ να κρίνω και τους έξω, τους μη Χριστιανούς δηλαδή; (…) Όπως λοιπόν σεις, έτσι και εγώ μόνον αυτούς, που είναι μέσα εις την Εκκλησίαν, ΕΧΩ ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΝΑ ΚΡΙΝΩ.»( Α’Κορινθ.ε’12) 

Εννοείται με πολλή αγάπη, το θεωρεί αυτονόητο ο θείος Παύλος. 

Όλοι εμείς αγαπητοί μου, που είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ΚΑΘΗΚΟΝ …έχουμε! 

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ… έχουμε, να κρίνουμε με αγάπη και διάκριση τα της Πίστεως ή πρέπει να μην ασχολούμαστε με τα του Οίκου μας αφήνοντας άλλους ξένους, αλλότριους να κάνουν ό,τι θέλουν στο σπίτι μας; 

Στη συνέχεια, ο Άγιος Απόστολος μας παροτρύνει: 

«...και σεις έχετε καθήκον να ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΕ ΟΛΟΤΕΛΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟΝ ΣΑΣ ΚΑΘΕ ΠΟΝΗΡΟΝ ΚΑΙ ΑΔΙΟΡΘΩΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟΝ… τους δε απίστους τους κρίνει ο Θεός.» (Α’Κορινθ.ε’13) 

Λαμβάνοντας ο αμαρτωλός αυτό το δικαίωμα ως ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ και ΚΑΘΗΚΟΝ, θα προσπαθήσω – συν Θεώ- να σας πω τη γνώμη μου, ως τρίτη αίσθηση της ψυχής, σχετικά με την οικονομία που πολύ ευαρεστεί τον Θεό, όταν αποσκοπεί στη διόρθωση του πλησίον μας και στην επίτευξη της εκκλησιαστικής ευταξίας και δογματικής ακρίβειας. 

Ποιός άνθρωπος άλλωστε, είναι…αλάθητος; 

Μόνο ο Θεός είναι και ένας άνθρωπος διεστραμμένος καθ’ ολοκληρίαν που επικαλείται το αλάθητο και που δικαίως ο Πατροκοσμάς τον αποκαλεί έναν εκ των δύο αντιχρίστων, αφού θέλει να εξισώσει τον εαυτό του με τον Θεό. 

«Αμαρτάνει ο αδερφός σου (;), σκέπασέ τον, μην τον εκθέτεις, μην τον διαπομπεύεις, μην τον εξουθενώνεις, αλλά με περίσσια αγάπη ..συμβούλεψέ τον! Αν δεν ακούσει πάρε και άλλον αδερφό και συμβούλεψέ τον. Αν και πάλι δεν ακούσει τότε ανάφερέ το στην εκκλησία (στον ιερέα κλπ) . Αν και πάλι δεν ακούσει τότε πετάξτε τον ΕΞΩ από την Εκκλησία του Χριστού», διότι είναι αδιόρθωτος και επικίνδυνος στο σώμα της Εκκλησίας. 

Ο χρόνος που μεσολαβεί είναι χρόνος ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ Θεάρεστος, προκειμένου να βοηθηθεί ο αδερφός. Πρέπει να καταλάβει το σφάλμα του, να διορθωθεί, να επιστρέψει, για να θεωρείται αδερφός και μέλος της Εκκλησίας Του. 

Άριστη και επιβεβλημένη η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ στην περίπτωση αυτή και σε κάθε παρόμοια. 

Αν τώρα ο αδερφός κηρύττει αίρεση, τα πράγματα διαφέρουν πολύ! Τότε, κατ’ ευθείαν στον προϊστάμενο προς άμεση επίλυση του προβλήματος, γιατί κάθε στιγμή που περνάει και κάθε καθυστέρηση βλάπτει το Σώμα της Εκκλησίας, με αγνώστου βαθμού συνέπειες. 

Αν τώρα αυτός που κηρύττει αίρεση είναι ιερέας και το χειρότερο αρχιερέας του Υψίστου, τότε τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Τότε ηχούν όλες οι σειρήνες, τα δε πνευματικά αντανακλαστικά είναι στο κόκκινο. Φανταστείτε ο αρχιερέας του Υψίστου να είναι τοποθετημένος με άσπρα ή με βοήθεια εξουσίας αρχόντων και όχι κληθείς άνωθεν, με σκοπό όχι την ποίμανση των προβάτων αλλά…τη σφαγή τους!! 

Το Πηδάλιο τους ονομάζει 
ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ 
και ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ. 

Στη λαϊκή διάλεκτο λέγονται «μαϊμού» επίσκοποι και διδάσκαλοι. 

ΕΔΩ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΧΡΗΖΕΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ!!! 

Βάζοντας σε τάξη τις σκέψεις μας, ας αφήσουμε τα άκρως δυνητικά (προαιρετικά) «..όστις θέλει...» και «αν θέλεις να ακολουθήσεις τον Ευαγγελικό τρόπο ζωής...» και αλλού «...ας κάμη ο καθένας ό,τι του αρέσει», που αφορούν όσους δεν θέλουν να ονομάζονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί και ας επικεντρωθούμε ως Ορθόδοξοι στο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ, το να πράττουμε δηλαδή κατά το θέλημα του Θεού, ακολουθώντας την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ θεραπευτικά. 

Λαμβάνοντας υπόψην τους λόγους των Γραφών, γνωρίζουμε ότι ο άνθρωπος αρρωσταίνει πρώτα πνευματικά και μετά σωματικά. Επίσης, ότι η πνευματική αρρώστια της αίρεσης εξαπλώνεται επηρεάζοντας τους πλησίον, επιφέροντας πνευματικό θάνατο. 
Αναγκαίο επομένως είναι να γνωρίζουμε ποια πρέπει να είναι η στάση μας έναντι των αξιολύπητων και πνευματικά παρεκτρεπόμενων, ώστε να τους βοηθήσουμε αν μπορούμε -συν Θεώ-πριν συγκαταλεχθούν στους διεστραμμένους και μη αναστρέψιμους. 

Αλλά και εμείς να ασφαλιστούμε ώστε να μην καταποντιστούμε ευρισκόμενοι πλησίον τους, πέραν του προκαθορισμένου (πρώτης και δευτέρας νουθεσίας) χρόνου. 

Αυτός ο τόσο ευεργετικός χρόνος ,στην Εκκλησία μας ονομάζεται «οικονομία» που σημαίνει ότι κάνω υπομονή, δίνω χρόνο, ως καλός οικονόμος βοηθώ στην επίλυση ενός προβλήματος που απασχολεί την Εκκλησία. Το πρόβλημα μπορεί να είναι από μικρό έως μεγάλο. 

Από απλό (ευταξίας) έως δύσκολο( δογματικό), γι’αυτό και η οικονομία διαφέρει. Δε μπορεί να είναι η ίδια σε κάθε περίπτωση. Ούτε λογίζεται με τρόπο: «μεγάλο το πρόβλημα, μεγάλη και η οικονομία», μάλλον το αντίθετο ισχύει! 

Μικρό το πρόβλημα, μεγάλη -(ίσως λέω μεγάλη) – η οικονομία. Μεγάλο το πρόβλημα, μικρή σε χρόνο η οικονομία. Όσο σοβαρότερο το πρόβλημα, τόσο απαιτείται ταχύτητα άμεσης επίλυσης, ώστε να προληφθούν ή έστω να περιοριστούν οι αρνητικές επιπτώσεις από αυτό.. 

Εννοούμε φυσικά την απώλεια των ψυχών, των πλανεμένων αδερφών και όχι κάτι επουσιώδες. Αξιολογείται επομένως η σοβαρότητα του προβλήματος με όλα τα δεδομένα και όλες τις παραμέτρους, ώστε ούτε η οικονομία να είναι μακρόχρονη και ζημιογόνα, ούτε η ακρίβεια ως Εντολή: «…δια της Ακριβούς Τηρήσεως της Διδαχής» (Β’Ιωάν.9) να γίνει αιτία απόγνωσης εκ των αδυνάτων αφού, είναι γνωστό ότι: «Ο ζυγός είναι ελαφρύς» . 

Αλλά ΑΦΟΥ ΕΠΕΛΘΕΙ ΚΑΤΗΧΗΣΗ να γίνει κατανοητό ,ποιό είναι το συμφέρον της ψυχής μας και των πλησίον μας. Πάντα εκουσίως και όχι βιαίως, γιατί καμία αξία δεν έχει. 

Συνεπώς, για να θεραπεύσω κάτι, δίνω χρόνο, προσπαθώντας να τακτοποιήσω το πρόβλημα που ενέκυψε. 

Πρέπει πρωτίστως να ενδιαφερθώ ,να νοιαστώ, να προσπαθήσω, να ασχοληθώ, να συμμετέχω, όχι να περιμένω πότε το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του! Ούτε να περιμένω να το λύσουν άλλοι, καθιστώντας τον εαυτό μου εκτός των άλλων. Σε αυτή την περίπτωση, είμαι αμέτοχος στην επίλυση του προβλήματος, ως εκ τούτου η οικονομία ουσιαστικά, μου είναι αδιάφορη. 

Απέχω της λύσης του προβλήματος, δεν προτίθεμαι να βοηθήσω τον αδερφό μου και κατ’επέκταση την Εκκλησία, αδιαφορώ για την επαναφορά του. 
Δεν με συγκινεί του Κυρίου το : 

«...αν επαναφέρεις έναν πλανεμένο θα συναριθμηθείς μεταξύ των φίλων μου.» 

Είμαι ένας απλός θεατής ή και ακροατής και εμπίπτω στο: 

«Ου γαρ οι ακροαταί του Νόμου δίκαιοι παρά τω Θεώ, αλλ’ οι ποιηταί του Νόμου δικαιωθήσονται» (Ρωμ.Β’13) 

Στο τέλος, ο μέγιστος φαρισαϊσμός…να τολμώ να μιλάω για...αγάπη!! 

Ως εκ τούτου πώς είναι δυνατόν ο πλανεμένος να επαναφέρει πλανεμένο; 

Πώς είναι δυνατόν ο τυφλός να οδηγεί τυφλό; 

Η αδιαφορία ενδέχεται να προέρχεται από την ατολμία (φοβία). 
Σε κάθε περίπτωση, είναι αμαρτία. Μετά γιατί παραπονιόμαστε που συμβαίνουν αυτά, αφού τα βλέπαμε και ... σιωπούσαμε; 
Κι αν δεν τα βλέπαμε, τώρα που τα βλέπουμε, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ; 

Γι’ αυτό οι Άγιοι μάς αποκαλούν ΔΕΥΤΕΡΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ και ΣΥΝΕΡΓΟΥΣ κάθε εγκλήματος, καθιστώντας μας ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΥΣ και μακράν του Θεού… 
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ!!! 

Ούτε ο Κύριος θα επέμβει, γιατί μας έδωσε τις ΛΥΣΕΙΣ, μας έδωσε το Πηδάλιο προκειμένου να ασχοληθούμε εμείς. 

Μας έδωσε τους Αγίους, τους Προφήτες ως ύστατη προσπάθεια να μας σώσει! 

ΤI ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ Σ’ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΩΣ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΠΗΔΑΛΙΟΥ... ΕΙΝΑΙ «ΤΟΙΧΟΙ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ»; 

Θέλω να κάνω ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, αλλά ΔΕΝ ΞΕΡΩ τί είδους οικονομία να κάνω, όταν η διοικούσα «εκκλησία» με την αποδοχή της στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ΉΔΗ παρέδωσε το ποίμνιο στο στόμα του αντιχρίστου, αφού εφ’εξής θα κυβερνάται ηλεκτρονικά από αγνώστους, σατανιστές και όχι από τον Ιησού Χριστό. 


(Τα πινακίδια αναρτήθηκαν στη μάντρα της αρχιεπισκοπής Αθηνών και αφαιρέθηκαν λίγο μετά την ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΚΡΗΤΗΣ, κατ’ εντολή πάντα των εντολέων τους... εβραιομασόνων.) 

Τί οικονομία να κάνω όταν «ιεράρχης» υπογράφει ότι τον Ιησού Χριστό, τον Θεό ΔΕΝ Τον εφόνευσαν οι Ιουδαίοι ; 


Αυτοί αποφασίζουν και υπογράφουν για εμάς χωρίς την έγκρισή μας. 

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος ὑπογράφει Κοινὴ Δήλωση μὲ τὸν Ἀρχιραββίνο τοῦ Ἰσραὴλ κ. YonaMetzger (Κύπρος 6 Δεκεμβρίου 2011). Στη δήλωση ἀναφέρεται: 

«… ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου καὶ ὁ Κυπριακὸς λαὸς δὲν συμμετεῖχε ποτὲ στὴ συστηματικὴ ἀπόρριψη τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, σὲ κατηγορίες γιὰ συλλογικὴ ἐνοχὴ γιὰ θεοκτο­νία καὶ προβαίνουμε στὴν ἀποκήρυξη παρόμοιων ἐνεργειῶν ποὺ εἶναι ἀσύμβατες μὲ τὴ διδασκαλία τῶν Γραφῶν .Ἐξ ἄλλου, θὰ πρέπει νὰ σημειώσουμε περαιτέρω ὅτι ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραὴλ ποτὲ δὲν προέβη σὲ ἐχθρικὲς ἐνέργειες ἐναντίον τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, ἀλλὰ ἐπεδείκνυε συνεχῶς τὴ στήριξή του πρὸς αὐτόν». 

Τί οικονομία να κάνω σε αυτούς που ΗΔΗ ενώθηκαν με τις ΑΙΡΕΣΕΙΣ; 

Ενώθηκαν με τους αιρετικούς που δεν έχουν χάρη, μυστήρια, πνευματική δύναμη και ζωή, αποξηραμένοι και γυμνοί πνευματικά. Αποδεικνύουν έτσι, ότι έχουν κοινά με αυτούς, ότι είναι ίδιοι «..εχωρίσθησαν και εβγήκαν έξω της Εκκλησίας (…) έφυγαν..δια να μη μείνουν κρυμμένοι, αλλά δια να φανερωθούν, ότι όλοι τους δεν είναι από ημάς..» (Α’Ιωάν.β’19) 


Τί οικονομία να κάνω σε όλους αυτούς που ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ; 

Ανάβουν ειδωλολατρικές λυχνίες και χορεύουν, ασπαζόμενοι την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, ευελπιστώντας να προσελκύσουν το Άγιον Πνεύμα. 


Με δόλο φονεύουν ανθρώπους και η υποτιθέμενη «εκκλησία» γίνεται συνεργός δια της συμμετοχής και σιωπής της… 

Εμβολιάζονται επιδεικτικά για να προσηλυτίσουν, ενώ μπορούσαν εν κρυπτώ, τουλάχιστον για να κρατήσουν ουδέτερη θέση, αφού δεν αντιλαμβάνονται τί είναι τα εμβόλια.. 

Εκτός κι αν υπηρετούν την υπέρτατη τέχνη του ..θεάτρου! 



Αρμόζει άραγε έστω και η λέξη οικονομία στους δολοφόνους των ψυχών και των σωμάτων; 

Τί οικονομία να κάνω σε όλους αυτούς, που γνωρίζουν και σιωπούν, ως «ΔΕΥΤΕΡΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ», αφού ΔΕΝ κάνουν ΤΙΠΟΤΑ για να σταματήσουν την καταστροφή τόσα χρόνια τώρα; 

«Από τους πρώτους και δεύτερους καταστροφείς δε, ο Ιησούς Χριστός ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ»!!! (Χρυσοστόμου, ΟΜΙΛΙΑ Ξ’,10,14,21 ΕΠΕ σελ.117-119) 

Ο λόγος… σκληρός, τα παράπονα... (αν υπάρχουν) στον Ιερό Χρυσόστομο! 

Προσωπικά, θέλω να τα έχω καλά με τον Ιησού Χριστό, με όλους τους Αγίους, μη παραλείποντας τη Γλυκιά μας Παναγία και ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝ και ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ!! 

Αγαπητοί μου, ας είμαστε εντός πραγματικότητας και Αλήθειας, διαφορετικά βρισκόμαστε σε πλάνη. 

Θέλω να κάνω οικονομία αλλά ΔΕΝ μου επιτρέπεται από το Ευαγγέλιο τέτοιου είδους οικονομία.. 

Θέλω να σωθούν όλοι, αλλά ΔΕΝ θα συμβεί αυτό. Θα σωθούν ολίγοι, γιατί οι ίδιοι ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να σωθούν. (Ούτε εγώ ξέρω, αν θα σωθώ!) 

Θέλω να πιστέψουν όλοι, αλλά η Πίστη ΔΕΝ θα γίνει αποδεκτή από όλους. 

Εγώ θα κάνω αυτό που πρέπει, αυτό που μου προστάζει ο Λόγος του Θεού και των Αποστόλων και «ο καθένας ας κάμη ό,τι του αρέσει». 

Ο Μέγας Βασίλειος λέγει: 

«Ο σιωπών δοκεί συναινείν», είναι δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, συνένοχος και συνεργός των πονηρών έργων της καταστροφής. 

Και πάλι: «Της σιωπής το κρίμα, φοβερόν εστί». 

Και αλλού: «Το να εφησυχάζει κανείς, όταν το κινδυνευόμενον είναι η Πίστις, τούτο είναι ίδιον της αρνήσεως, το δε να ελέγχει είναι ΟΜΟΛΟΓΙΑ ειλικρινής». 

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς λέγει: 

«Η σιωπή είναι η Τρίτη μορφή αθεΐας», άθεος δηλαδή όποιος σιωπά όταν ΔΕΝ πρέπει. 

Ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης λέγει: 

«Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδινευούσης Πίστεως. Ώστε, ότε περί Πίστεως ο λόγος εστίν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;… ουά, οι λίθοι κεκράξουσι και συ σιωπηλός και αφροντίς;» 

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέγει: 

«Ο μη λέγων την θείαν Αλήθειαν υπεύθυνος εστί του αίματος τουτέστι της σφαγής των ψυχών των πλανομένων.» 

Επίσης, λέγει: 

«Το μη κρίνετε, ίνα μη κριθείτε, περί βίου εστίν, ου περί Πίστεως». 

Θα πρέπει να χάσω τα λογικά μου για να υπακούσω σε κάποιον όποιος κι αν είναι αυτός και να αγνοήσω τους γλυκύτατους Θεόπνευστους Αγίους μας. 

Επιπλέον, έχω ΕΝΤΟΛΗ από τον Κύριόν μου και Θεόν μου να κηρύξω από τις ταράτσες όσα μου είπε ! 

Πώς λοιπόν να ακούσω να μου λένε: «Φερμουάρ στο στόμα;», ειδικά τώρα που ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΤΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ; 

Ε…! Όχι αυτό ξεπερνά τα όρια. Εκτός κι αν δεν ξέρουμε πια τί μας γίνεται και έχουμε χάσει κάθε έλεγχο. 

Απ’ τη μία μας λένε ότι φταίει και ο λαός και απ’ την άλλη, όταν μιλάει ο λαός του λένε «φερμουάρ» και «μέσα στο... σπίτι». 

Το στόμα μου θα κλείσει, για θέματα ΠΙΣΤΕΩΣ και ΠΑΤΡΙΔΟΣ, μόνο βγει η ψυχή από το σώμα! 

Η αλήθεια δεν γίνεται αποδεκτή από όλους, τις περισσότερες φορές μάλιστα... ενοχλεί! 
Την δε αλήθεια δεν την προσδιορίζει ο καθένας, αλλά οι Άγιες Γραφές που υπάρχουν ΑΚΡΙΒΩΣ γι’ αυτόν τον λόγο, για να μας οδηγήσουν δηλαδή στην Αλήθεια, στον Θεό. 

Ο καθένας έχει δικαίωμα λόγου, δεν έχει όμως δικαίωμα να στερεί τον λόγο του αδερφού του, εκτός κι αν έχει το... αλάθητο. 

ΠΡΟΣΟΧΗ λοιπόν, να μην βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να έχουμε διαπράξει αδικία, αμαρτία αχαριστίας, έτσι απερίσκεπτα χωρίς να εξετάζουμε αν αυτά που ακούμε είναι του Θεού, γιατί... αναπολόγητοι θα είμαστε. Είναι δεδομένο ότι το άγιο Πνεύμα όπως ανέδειξε το ακάθαρτο πνεύμα που κυριαρχούσε στην ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ Κρήτης, έτσι και τώρα και πάντα θα φανερώνει κάθε ψέμα και κακοδοξία που στέκεται εμπόδιο στην ανάδειξη της Αλήθειας. 

Ωστόσο εμείς οφείλουμε να είμαστε σε εγρήγορση, όχι όμως ρυθμιστές των απόψεων, γιατί τότε δε διαφέρουμε σε τίποτα απ’ όλους αυτούς που έχουν φτιάξει δικό τους Ευαγγέλιο και διώκουν όσους είναι ενάντια στις απόψεις τους! 

Ζούμε την τρέλα του αιώνα, κάνουμε οικονομία στους καραμπινάτους εωσφοριστές, μνημονεύοντάς τους και υπακούοντάς τους και φερόμαστε σκληρά αφαιρώντας τον λόγο σε όσους ορθοτομούν τον λόγο της αλήθειας. Ο καθένας μας θα δώσει λόγο για τις πράξεις του… 

Μακριά από εμάς η προσωπο–γεροντο-λατρεία ,το έλεος του Θεού να μας οδηγεί στην ΧΡΙΣΤΟ-ΛΑΤΡΕΙΑ και μόνο! 

Ακούμε δε, όσους οι λόγοι τους είναι ως σε καθρέπτη των Λόγων του Θεού και των Αγίων Του. 

Η καταχρηστική οικονομία, το πολύ νερό στο κρασί, έκανε το κρασί... νερό! 

Του Κυρίου το: «Εγώ ειμί η θύρα. Δι’ εμού και μόνον εάν έμβη κανείς θα σωθή...» (Ιωάν.Ι’9) έγινε: «Όλες οι θρησκείες είναι οδοί σωτηρίας.» (Βαρθολομαίικη εκκλησιολογία) 

«...οι κανόνες του Πηδαλίου δεν είναι ικανοί να σταθούν εμπόδιο στην ένωση των εκκλησιών» 
(Ζηζιουλιανή εκκλησιολογία). 

Επίσης: « Σέκτες και φατρίες όσοι μας θέλουν μακράν του κοινού ποτηρίου»
(Ιερωνύμου εκκλησιολογία). 

Αδερφοί, άλλαξαν την εκκλησιολογία της Ορθοδόξου Πίστεως μας, καταλάβατε ΤΙ έκαναν; ΤΑ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ!!! 

Είναι ΞΕΝΟΙ και γνωρίζουν πολύ καλά ΤΙ ΠΡΑΤΤΟΥΝ! 

«Καθένας που βγαίνει έξω και δεν μένει μέσα εις την διδαχήν του Χριστού, δια της ακριβούς τηρήσεως αυτής, αυτός δεν έχει τον Θεόν, αλλ’είναι χωρισμένος από Αυτόν..» (Β’Ιωάν.9) 

Είναι ΗΔΗ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ από τον Θεό. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό! 

«Μείνατε ενωμένοι με εμέ, δια να μείνω και εγώ ενωμένος με εσάς». (Ιωάν.ΙΕ’4) 

«Όποιος δεν μείνη ενωμένος μαζί μου... («έχει ήδη πεταχθεί έξω» {Κολιτσάρα} )... θα ξεραθή και δεν θα του μείνη κανένα ίχνος χάριτος και πνευματικής δυνάμεως και ζωής {Τρεμπέλα}» (Ιωάν. ΙΕ’6) 

Δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω ερμηνεία στις ερμηνείες . 

Θα έχουμε μεγαλύτερη τιμωρία εμείς, αν τους αφήσουμε να συνεχίσουν την καταστροφή των ψυχών ευρισκόμενοι πλησίον τους. 

Αναρωτηθείτε τώρα, αν η τόσων ετών ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ απέβη σε καλό ή κακό! 

Αν αυτό δεν είναι πλάνη, το να πιστεύω δηλαδή ότι θα επανέλθουν αυτοί για τους οποίους το Ευαγγέλιο μας συνιστά ούτε να προσευχόμεθα, τότε ΤΙ ΕΙΝΑΙ... ΠΛΑΝΗ; 

Αναρωτηθείτε επίσης, όταν ακούτε να λένε «Δεν είναι ακόμα... η ώρα»… και πότε δηλαδή, θα έρθει η ώρα; 

Ποιος είναι αυτός που θα δώσει το ΣΥΝΘΗΜΑ ότι... ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ; Αν αυτό δεν είναι αποπροσανατολισμός και πλάνη, τότε ποια είναι η πλάνη; Πρέπει κάποιος να είναι εντελώς τυφλός πνευματικά για να μην αντιλαμβάνεται το ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΤΟΥ! 

Φτωχαίνουν και εξαθλιώνουν τον κόσμο για να φέρουν αυτόν που θα τους ..σώσει! Βοά το σύμπαν ,για τον ερχομό του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ και ακούμε από «ορθοδόξους» να λένε ότι δεν ήρθε ακόμα η ώρα να απομακρυνθούμε από τους προδρόμους του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ –ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ! 

Αποκαλούν τον έναν εκ των δύο αντιχρίστων Πάπα, «αγιότατο και μακαριότατο», διαψεύδοντας τον Ισαπόστολο Ιερομάρτυρα, Εθνομάρτυρα και Προφήτη Πατροκοσμά . 

Ποιά θεολογική επιχειρηματολογία ή έστω... δικαιολογία μπορεί να προβάλλει κάποιος για την πολυετή ΑΠΡΑΞΙΑ μετά την ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟ ΚΡΗΤΗΣ, όταν μάλιστα μετά από 4,5 χρόνια εξακολουθείται να διδάσκεται ότι είναι ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ (δυνητικό) για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να απομακρυνθούν από τους αντιστρατευόμενους την Εκκλησία καταστροφείς ,προδρόμους του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ-ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; 

Α Δ Ι Κ Α Ι Ο Λ Ο Γ Η Τ Ο Ι    Ό Σ Ο Ι  Τ Α  Ε Π Ι Κ Α Λ ΟY Ν Τ Α Ι !!! 

Ταΐζοντας οι Πατέρες τα «εις ηλικίαν μικρά» παιδιά τους συνεχώς γάλα, πότε θα τα κάνουν «ενήλικες»; Μάλλον μαμόθρεφτα και ανήμπορα θα τα κάνουν. Πόσα χρόνια απαιτούνται για την απογαλάκτωση; 

Ο Κύριος από το μηδέν, ως Θεός αλλά και ως άνθρωπος (μην το ξεχνάμε), χρειάστηκε τρία χρόνια. 

ΔΕΝ ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!!! 

Ούτε στον μαθητή «που ηγάπα»! Οι περισσότεροι μάλιστα φοβήθηκαν και έφυγαν, όταν άκουσαν ότι δεν θα έχουν ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΝΑ ΚΛΙΝΟΥΝ! 

Τώρα που έχουμε διδαχθεί και δεν τίθεται θέμα βασικών κατηχήσεων, πόσα χρόνια χρειάζονται για να εμπεδώσουμε ότι με ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΙΝΟ και ότι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΠΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥΣ; 

Οι πονηροί όμως το ξέρουν καλά το μάθημα «γάλα-γάλα..» και έρχεται ο... ύπνος! 

Εξετελέσθη η εντολή του πατρός τους από τον οποίον κατάγονται. 

Ο κατεξοχήν στο μέτρο της τελειότητας της αγάπης, ως σύμβολο της αγάπης, μας λέει: «Έξω και μακριά από την πόλιν οι ΨΕΥΤΕΣ, οι ΠΛΑΝΟΙ…»(Αποκ.ΚΒ’15) 

Δεν μας λέει μόνο ΕΞΩ, αλλά ΕΞΩ ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ! 

Ποιός από εμάς μπορεί να ανατρέψει τους λόγους του Αγίου Ιωάννου και να πει : «Μέσα και κοντά (πλησίον) με τους ΨΕΥΤΕΣ και ΠΛΑΝΟΥΣ»; 

Ε…! Αυτό ,το λένε «ιεράρχες». Και πολλοί άλλοι κάνουν σε αυτό ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ! 

ΑΥΤΟ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, αλλά ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΠΟΝΗΡΑ ΕΡΓΑ! 

Είναι δικαιολογία για να αποφεύγει κάποιος του Αποστόλου Παύλου το: «Γίνετε ΑΓΡΥΠΝΟΙ ΣΚΟΠΟΙ», έτσι ώστε ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΠΟΥΣ να εισέλθουν οι λύκοι στο ποίμνιο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο «το καραβάνι να πηγαίνει μπροστά και τα σκυλιά... ας γαυγίζουν», είπε θεομπαίχτης και το γαλακτοτροφούμενο ποίμνιο ακολουθεί ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ, φοβούμενο μήπως βρεθεί… ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας! 

Μετά απορούν ,γιατί άραγε έκλεισαν τους ναούς και έμειναν ΕΚΤΟΣ; 

Μετά βεβαιότητας να γνωρίζουμε ότι: 

«γάμος» μόνο με τον νυμφίο, χωρίς τη νύφη ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ. 

Ούτε «γάμος» μόνο με τη νύφη χωρίς τον νυμφίο... γίνεται. 

Με τη διαφορά ότι ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΖΕΤΑΙ και θα αποδώσει στον καθένα μας, κατά τα έργα του. 

Όταν βρεθούν κάποιοι δεμένοι χειροπόδαρα, άκρως εξαρτημένοι στο στόμα του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, μη διερωτηθούν το «γιατί;» ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΘΕΤΗΣΑΝ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ. 

Την «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» της ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗΣ των ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ-ΠΡΟΔΡΟΜΩΝ του ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, μόνο τα όργανά του την επιδιώκουν και δεν είναι ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ αλλά ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΙΑ, μέχρι να ολοκληρωθεί το ανθρωποκτόνο σχέδιό τους. 

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΗ «ΔΩΔΕΚΑΤΗ», ΤΡΕΞΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΙΕΡΕΑ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ, ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΘΕΙΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΕΝΔΕΚΑΤΗ… ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΑΤΕ! 

«Σας έγραψα αυτά δια εκείνους, που προσπαθούν να σας πλανήσουν με τας αιρετικάς των διδασκαλίας». (Α’Ιωάν.β’26.) 

Εύχομαι από καρδιάς, οι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ,ΕΥΛΑΒΕΙΣ, ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙ να αντιληφθούν τη σοβαρότητα και κρισιμότητα του θέματος και να πράξουν τα δέοντα. Διότι, οι πιστοί έχουν ανάγκη εκκλησιασμού, ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟΥ. 

Όποιος στερεί τη θεραπεία των άλλων, αποκλείοντάς τους από την αγιοσύνη είναι ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ! 

«Άγιοι γίνεσθε» είπε ο Πατέρας στα παιδιά Του, στον οποίον ανήκει όλη η τιμή, η δόξα και η ευχαριστία. 

ΚΑΛΟ ΣΤΑΔΙΟ στον αγώνα κατά των εχθρών (παθών, αιρέσεων και μασκαράδων – διαβόλων, που τους αρέσει να αλλάζουν πρόσωπο). 

Με εν Χριστώ αγάπη και ενδιαφέρον 

Ο ελάχιστος 

Γεώργιος Φλώρος