.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

(Γεώργιος Τζανάκης)... κημῷ καί χαλινῷ. Σάν τά ζώα στή σειρά


Τὸ νὰ φορᾶ κανεὶς μουρόπανο (μάσκα) ἦταν δείγμα δουλείας καὶ αἰχμαλωσίας. «Συνελήφθη καὶ τὸν ὁδήγησαν μέσα σὲ κλουβὶ μὲ φίμωτρο στὴ μούρη»:

«Ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη εἰς γῆν Αἰγύπτου ·καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ» ΙΕΖΕΚΙΗΛ 19, 8-9

(γελεάγρα εἶναι ἡ παγίδα, τὸ κλουβὶ τῶν φυλακισμένων)

Δερμάτινα φίμωτρα ἔβαζαν στοὺς δούλους, λέει ὁ Θεοδώρητος ἐπίσκοπος Κύρου: «Αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400


Γεώργιος Τζανάκης

Εἶναι βαρὺ νὰ βλέπεις κληρικούς, πατριάρχες, ἐπισκόπους καὶ παπάδες νὰ ἐπιτελοῦν τὰ ἅγια μυστήρια καὶ νὰ κοινωνοῦν ἀνθρώπους φορῶντας τὸ φίμωτρο, τὴν μουρίδα, τὸ μουρόπανο· καὶ τοὺς ἀνθρώπους, μέσα στὴν ἐκκλησία, νὰ φαίνονται μόνο τὰ φοβισμένα μάτια τους…

Εἶναι σίγουρο ὅτι οἱ περισσότεροι πιστεύουν ὅτι δὲν εἶναι καὶ τίποτα καὶ ὅτι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ προστατεύονται οἱ ἵδιοι καὶ προστατεύουν καὶ τοὺς ἄλλους ἀπὸ τὴν ἁρρώστια ποὺ τόσο ἀπασχολεῖ, τόσο διαφημίζεται, τόσο καθορίζει πλέον τὰ πάντα…

Δυστυχῶς ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶναι θέμα πίστεως καὶ αἰσθήσεως πνευματικῆς, ἀφοὺ δὲν ἀκοῦν καὶ δὲν λαμβάνουν ὑπ᾿ ὅψιν τους τοὺς ἁγίους Πατέρες ποὺ τόσα ἔχουν πεῖ, διδάξει καὶ πράξει γιὰ τὸ μυστήριο τῆς πίστεως καὶ τὰ τελούμενα ἐν τῷ ναῷ, δὲν ὑπάρχει περίπτωσις νὰ ἀκούσουν τὸν ὁποιονδήποτε ἄλλον.

Ὁ φόβος, ὅμως, ποὺ καλλιεργεῖται εἶναι ἕνα αἴσθημα ποὺ δὲν μένει σταθερὸ , ἀλλὰ συνεχῶς αὐξάνει μέχρι νὰ κυριεύσῃ ὅλον τὸν ἄνθρωπο καὶ νὰ τὸν ἐξευτελίσῃ ἐντελῶς καὶ ταυτοχρόνως μεταδίδεται σὰν τὴν σαπίλα στὰ φρούτα. Ὁ κημὸς, τὸ φίμωτρο, τὸ μουρόπανο ἀνέκαθεν ἦταν σύμβολο δουλείας καὶ ὑποταγῆς. Σύμβολο ξεπεσμοῦ καὶ ζωώδους τυραννικῆς καταστάσεως. Αὐτὸ φαίνεται ξεκάθαρα στὰ κείμενα τῶν ἀρχαίων καὶ τῶν πατέρων.

Παρατηρῶ ὅτι στὸν σημερινὸ προοδευτικὸ ἐκσυγχρονισμένο ἄνθρωπο καὶ μάλιστα τὸν «πιστό», ὅλα αὐτὰ φαίνονται παραλληρήματα μανιακῶν ὀπισθοδρομικῶν καὶ φανατικῶν καὶ αὐτὸ ἐκφράζεται εὐθέως, ἀκόμα καὶ ἀπὸ χείλη ποιμένων, ὅταν χαρακτηρίζουν ὅσους ἐκφράζουν τἐτοιες ἀπόψεις φανατικοὺς, ψεκασμένους καὶ συνωμοσιολόγους…

Ἐπειδὴ ὅμως ἡ ἐκκλησία δὲν εἶναι πολυσυλλεκτικὸ κόμμα ὅπου ἡ κάθε τάσις διεκδικεῖ μέρος τῆς ἀληθείας τὸ μόνον ἀσφαλὲς εἶναι ἡ ὁδὸς τῶν ἁγίων πατέρων. Οὔτε ἡ παπιστικὴ ἐξουσιαστικὴ αὐθαιρεσία τῶν ποιμένων, οὔτε ἡ προτεσταντικὴ ἀτομικὴ ἄποψις τοῦ κάθε ποιμενομένου.

Ἅς δοῦμε λοιπὸν πῶς οἱ πατέρες ἔχουν μιλήσει γιὰ τὰ φίμωτρα-μουρίδες-μουρόπανα.

Κατ᾿ ἀρχὴν δὲν εἶναι μάσκες, βέβαια, οὔτε «μασκοῦλες» , ὅπως ἀρέσκονταν νὰ λένε –καὶ συνεχίζουν- πολλοὶ ποιμένες μας. Ἡ μάσκα κρύβει κυρίως τὰ μάτια ἤ καὶ ὅλο τὸ πρόσωπο ἐξ οὖ καὶ προσωπίς. Τὸ προτεινόμενο ὡς προστατευτικὸ ὕφασμα (ἤ ἄλλο ὑλικὸ) καλύπτει τὴν μύτη καὶ τὸ στόμα. Ἐχρησιμοποιεῖτο ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων στὰ ζώα καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Στὰ ζώα γιὰ νὰ μὴ δαγκάνουν τοὺς ἀνθρώπους ἤ νὰ μὴν τρῶνε τὸν καρπὸ ὅταν ἀλώνιζαν. Στοὺς ἀνθρώπους εἴτε σὰν προστατευτικὸ κατὰ τὴν ἐργασία τους, εἴτε ὡς σύμβολο δουλείας καὶ ὑποταγῆς.

Ὁ Εὐστάθιος Θεσσαλονίκης λέει ὅτι τὸ χρησιμοποιοῦσαν οἱ μυλωνάδες γιὰ νὰ μὴν πέφτει μέσα στὰ ἀλέσματα ὁτιδήποτε ἀπὸ τὸ πρόσωπο τὴν μύτη καὶ τὸ στόμα τοῦ άνθρώπου, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μὴν ἀναπνέουν τὴν σκόνη ἀπὸ τὸ ἀλέυρι . Ὀνομαζόταν κημὸς καὶ ἦταν ἕνα κομμάτι λινοῦ ὑφάσματος ποὺ ἐκαλυπτε τὴν μύτη καὶ τὰ χείλη.

«ὁ δὲ κημὸς ἰδοὺ καὶ ἐπὶ ἀνθρώπου, ἔξω δηλαδὴ περὶ τὰ χείλη κείμενος·… κόμμα τι λίνεον προβέβληται τῶν τε χειλέων καὶ τῆς ῥινὸς,» ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΜΗΡΟΥ ΟΔΥΣΣΕΙΑ.

Τὸ νὰ φορᾶ κανεὶς μουρόπανο ἦταν δείγμα δουλείας καὶ αἰχμαλωσίας. «Συνελήφθη καὶ τὸν ὁδήγησαν μέσα σὲ κλουβὶ μὲ φίμωτρο στὴ μούρη»:

«Ἐν διαφθορᾷ αὐτῶν συνελήφθη εἰς γῆν Αἰγύπτου ·καὶ ἔθεντο αὐτὸν ἐν κημῷ καὶ ἐν γαλεάγρᾳ» ΙΕΖΕΚΙΗΛ 19, 8-9

(γελεάγρα εἶναι ἡ παγίδα, τὸ κλουβὶ τῶν φυλακισμένων)

Δερμάτινα φίμωτρα ἔβαζαν στοὺς δούλους, λέει ὁ Θεοδώρητος ἐπίσκοπος Κύρου: «Αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Εἶναι ἀπόδειξις ὅτι κάποιος ἄλλος σὲ ἐλέγχει καὶ ἔχει ἀπόλυτη κυριότητα καὶ δικαίωμα ἐπάνω σου. Ὅταν ἐλέγχεις τὴν ἀναπνοὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἐλέγχεις τὴν ζωή του. Ἄν τοῦ στερήσεις τὴν ἀναπνοὴ, τοῦ στερεῖς τὴν ζωή:

«Τὴν γὰρ ζωήν, φησίν, ἐν ταῖς ἀναπνοαῖς ἔχουσι κἄν ταύτας ἀποφράξῃς, ἀποστερήσαις αὐτοὺς ζωῆς». ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 244

Εἶναι σαφὲς πιστεύω ὅτι τὸ νὰ φορῇ κανεὶς τέτοιο πράγμα στὸ πρόσωπο εἶναι σύμβολο ἐλέγχου, ὑποτέλειας καὶ δουλείας γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Γιὰ τὰ ζώα δὲν χρειάζεται, νομίζω, συζήτησις.

Ὑπάρχει καὶ ἡ προφητικὴ ρήσις τοῦ προφητάνακτος Δαυΐδ:

«Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαι τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ». (Ψαλμὸς 31ος)

Πάνω σ᾿ αὐτὸ τὸ χωρίον ἔχουν μιλήσει πολλοὶ Πατέρες καὶ τὰ λόγια τους θεωρῶ ὅτι (πρέπει νὰ) εἶναι ἡ βάσις γιὰ κάθε προβληματισμό.

Ὁ φόβος, εἶναι μεθύσι, («Φόβος ἑτέρα μέθη», ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ PG 31, 181, «Μεθύων γὰρ ἀπὸ τοῦ φόβου», ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 50,735) εἶναι τύφλωσις («Ὑπὸ τοῦ φόβου δὲ τυφλουμένους» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG60 291), εἶναι ἀπόδειξις ἐσχάτης ἄννοιας. («Καὶ γὰρ ἐσχάτης ἀνοίας φοβεῖσθαι τὰ μὴ ἄξια φόβου». ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG 55,226). Σκοπίμως προηγήθηκε, καλλιεργήθηκε ὁ φόβος καὶ μετὰ ἦρθαν τὰ μουρόπανα καὶ ἀκολούθως τὰ ἐμβόλια.

Αὐτοὺς ποὺ βρίσκονται σὲ τέτοια κατάστασι καὶ ἔχουν διαφθείρει τὸ λογικὸ τους, τοὺς χρησιμοποιοῦν σὰν ἄλογα ζώα. Τοὺς δείχνουν ὅτι ἔχουν δουλικὴ φύσι καὶ τοὺς ἀπειλοῦν νὰ τοὺς βάλουν τὸ φίμωτρο ὅπως τὸ βάζουν στοὺς δούλους:

«Ὡς ἀλόγῳ κέχρηται τῷ τὸ λογικὸν διαφθείραντι· «Ἐν χαλινῷ» γάρ φησι «καὶ κημῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξεις τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρός σε.» Ἔδειξεν αὐτὸν καὶ δουλικὴν ἔχοντα φύσιν· ἐπειδὴ γὰρ αὐτοὶ τοῖς οἰκέταις περιτιθέασι τοὺς ἐκ δερμάτων κημούς, εἰκότως ὡς οἰκέτῃ πονηρῷ ἠπείλησεν αὐτῷ τὸν κημὸν περιθήσειν». ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 81 400

Γίνονται οἱ ἄνθρωποι ἐνεργούμενα τῶν ἀφεντάδων τους, ὅπως τὰ βόδια ποὺ ἀλωνίζουν στὸ ἀλώνι φορῶντας τὸ φίμωτρο καὶ μόνο βλέπουν χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ἀκουμπήσουν· καὶ ὅπως οἱ μάγειροι καὶ οἱ ὑπηρέτες, ποὺ φροντίζουν γιὰ τὴν εὐχαρίστησι τῶν πλουσίων χωρὶς νὰ γεύονται τίποτα ἀπὸ ὅσα ἐτοιμάζουν: «ὡς τῷ βοῒ τὰ γεννήματα τῷ μετὰ κημῶν ἐπιστρεφομένῳ τὴν ἅλωνα …ταὐτὸν πάσχομεν τοῖς ὀψοποιοῖς τε καὶ ὑπηρέταις, οἳ τὴν ἐπιτραπέζιον τῶν πλουσίων τρυφὴν ἄλλοις ἡδύνουσιν, οὐδενὸς αὐτοὶ τῶν παρεσκευασμένων μετέχοντες». ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ, ΕΠΕ τομ 109, σελ.22-23

Ἡ εἰκόνα αὐτὴ, τοῦ φιμωμένου ἀνθρώπου, ἀφορᾶ καὶ αὐτοὺς ποὺ ἀπειθοῦν στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ:

«Τοῖς δὲ ἀπειθοῦσι τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ εἴρηται· Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαις τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ» ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG55 700

Ἄν δὲν πεισθῆτε, θὰ δεχθῆτε χαλινάρι καὶ φίμωτρο σὰν τὰ ζώα. Μὲ τὰ λόγια ἐτούτα δηλώνει τὶς τιμωρίες ποὺ τοὺς περιμένουν:

«Εἰ δὲ μὴ πείθεσθε, δέξεσθε χαλινὸν καὶ κημὸν τούτοις παραπλησίως. Διὰ δὲ τούτων τὰς παιδείας δηλοῖ» ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΣ ΚΥΡΟΥ PG 80 1092

Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος χρησιμοποιεῖ τὸ χωρίον γιὰ ὅσους ἁμαρτάνουν νὰ μὴν ὑποχωροῦν στὰ πάθη τους, καὶ ὅσους δὲν θέλουν νὰ μετανοήσουν νὰ βρῇ τρόπο, ὁ Κύριος ἐννοεῖται, νὰ τοὺς κάνει νὰ ἐπιστρέψουν:

«Μὴ γίνεσθαι ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Εἰσηγεῖται τοῖς ἁμαρτάνουσι, τοῖς ἀλόγοις μὴ ἐκδιδόναι αὐτοὺς πάθεσι. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξεις. Ὡς πρὸς τὸν Κύριον ὁ λόγος. Ὃ δὲ λέγει, τοιοῦτόν ἐστι· Τοὺς μὴ βουλομένους μετανοεῖν οἷά τινι χαλινῷ ἐπίστρεψον πρὸς ἑαυτόν». ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ PG27 164

Αὐτοὶ ποὺ ἀπειθοῦν στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν σωφρονίζονται μὲ τὸν ὀρθό λόγο ἐτιμωροῦντο καὶ ἐμαστιγώνοντο σὰν ἄλογα κτήνη, μπᾶς καὶ καταλάβουν τί συμβαίνει:

«Μαστιζόμενοι γὰρ καὶ κολαζόμενοι, κτηνῶν ἀλόγων δίκην αἴσθησιν ἀνελάμβανον τοῦ τύπτοντος, λόγῳ μὲν ὀρθῷ μὴ σωφρονιζόμενοι· πρὸς οὓς εἶπεν ἂν ὁ λόγος· Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις. Ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαι τῶν μὴ ἐγγιζόντων πρὸς σέ». ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΠΑΜΦΙΛΟΥ PG23 924

Γιὰ νὰ μὴν γίνῇ πολὺ κουραστικὴ ἡ πάράθεσις τῶν σχετικῶν χωρίων σταματῶ ἐδὼ.

Πιστεύω νὰ γίνεται φανερὴ, σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις, ἡ τιμωρητικὴ, παιδευτικὴ, ἐλεγκτικὴ καὶ δουλικὴ φύσι τῆς χρήσεως τοῦ κημοῦ-φίμωτρου- μουρόπανου.

Ἄν γιὰ ἰδιαίτερες περιπτώσεις εἶναι κατανοητὴ καὶ ἀναγκαία ἡ χρῆσις τοῦ φιμώτρου, πχ στὰ χειρουργία ἤ ἀπὸ ἀνθρώπους πάσχοντες ποὺ θεωρεῖται ὅτι τοὺς προστατεῦει ἀπὸ κινδύνους, εἶναι ἐντελῶς ἀκατανόητο νὰ φοριέται ἀπὸ ὑγιείς ἀνθρώπους ποὺ περπατοῦν στοὺς δρόμους ἤ στὴν ἐξοχή ἤ ὁδηγοῦν τὸ ἀμάξι τους καὶ ἀπολύτως βλάσφημο ἐντὸς τῶν ναῶν καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς ἱερουργούς τοὺς τελοῦντας τὰ ἱερὰ μυστήρια.

Ὅπως εἴδαμε, ὅτι στὸ παρελθὸν ἦταν σύμβολο δουλείας καὶ φοριόταν σὲ ὑποτελεῖς καὶ αἰχμαλώτους ἔτσι καὶ τώρα, ὡς τέτοιο σύμβολο ἀπαιτεῖται ἀπὸ τοὺς νεοταξίτες σχεδιαστὲς τοῦ νέου κόσμου καὶ τοῦ νέου ἀνθρώπου. Ἡ προσπάθεια νὰ παρουσιαστῇ ὡς μέσον ὑγειονομικῆς προστασίας ἀποδεικνύει τὴν πονηρία καὶ τὴν δολιότητα τῶν σχεδιαστῶν. Αὐτοὶ καὶ τώρα κάνουν τὴν δουλειά τους, μὲ τὸν ἵδιο τρόπο ὅπως καὶ στὸ παρελθόν. Μὲ τὴν συνέργεια τῶν κακῶν ἤ ἀδιάφορων ποιμένων κατάφεραν καὶ ἔπέβαλλαν αὐτὴ τὴν κατάστασι καὶ μέσα στοὺς ναούς. Καὶ τώρα σοῦ λένε ὑποτιμητικά «Τί εἶναι αὐτὰ ποὺ σκέφτεσαι καὶ λές, ὥ ψεκασμένε συνομωσιολόγε; Εἶναι γιὰ τὴν προστασία τῆς ὑγείας σου καὶ τῶν ἄλλων συνανθρώπων σου».

Γιὰ θυμηθεῖτε τί ἔλεγαν καὶ γιὰ τὸ 666. Τὰ ἴδια ἔλεγαν. «Τί σᾶς πειράζει ποὺ ὑπάρχει στὸν γραμμωτό κώδικα ΕΑΝ13; Τί πειράζει ἄν θὰ μπῇ στὶς ταυτότητες;» Ἀναγκάστηκε ὁ ἅγιος Παΐσιος νὰ γράψει χειρογράφως τὸ σχετικὸ κείμενο «Σημεία τῶν καιρῶν», γιὰ νὰ ἐπιστήσῃ τὴν προσοχὴ τῶν ἀνθρώπων ὥστε νὰ μὴν ἀφεθοῦν στὶς διαβεβαιώσεις τῶν πνευματικῶν, ὅτι δὲν τρέχει τίποτα. Γιατὶ τὸν πείραξε τὸν ἅγιο; Γιατὶ ἔβλεπε ποὺ καταλήγει ὁ σχεδιασμὸς καὶ ἡ μεθόδευσις. Γιατὶ τὰ εἶχε πεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος στὴν Ἀποκάλυψι καὶ τόσοι ἄλλοι ἅγιοι.

Τὴν κατάστασι μὲ τὰ μουρόπανα μέσα στὸν ναό δὲν τὰ ἔχουν πεῖ οἱ ἄγιοι σὲ συνδυασμὸ μὲ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα; Καὶ ἕνας καὶ δύο καὶ τρεῖς. Καὶ πάντα πρέπει νὰ ἐξετάζεται μὲ ὅλα τὰ συναφή. Κλείσιμο καὶ ἀποϊεροποίησι ναῶν, ἐμβόλια μὲ κύταρα ἐκτρωμένων ἀνθρωπίνων ἐμβρύων, γελοιοποίησις ἱερέων καὶ πιστῶν· καὶ εἶναι μόνον ἡ ἀρχή.

Τώρα ποὺ διαφενεύουν τύραννοι, ὁλέθριοι τύραννοι, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, παντελῶς ἀνίκανοι γιὰ τὸ καλό καὶ πολυμήχανοι γιὰ τὸ κακό, μὴν κάτσουμε νὰ μᾶς σέρνουν σὰν τὰ κτήνη μὲ μουρόπανα καὶ χαλινάρια καὶ νὰ μᾶς ἀποπλανοῦν:

«Μὴ δίκην κτηνῶν ἐν χαλινῷ καὶ κημῷ διελκώμεθα καὶ ἀποβουκολώμεθα παρὰ τῶν ὀλεθρίων τυράννων». ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΟΣ. ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ( ἀπὸ τὸ TLG, Ann Arbor: University of Michigan Press, 1928, σελ. 87)

Αὐτοὶ τὴν δουλειά τους κάνουν καὶ ἀμοίβονται. «Σε έκτακτη επιχορήγηση προς την Εκκλησία της Ελλάδος και προς λοιπούς θρησκευτικούς φορείς προχωρά η κυβέρνηση…» (1) Δὲν διασαφηνίζεται ἄν τὰ ἀργύρια εἶναι τριάκοντα ἤ περισσότερα…

Τζανάκης Γεώργιος. Ἀκρωτήρι Χανίων. Πρωταπριλιά 2021.

(1) https://www.romfea.gr/ekklisia-ellados/42727-ektakti-kratiki-epixorigisi-stin-ekklisia-tis-ellados

Η προσευχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στον Λευκό Οίκο για το Πάσχα


Σχόλιο: Φανταστεῖτε τὸν Μ. Ἀθανάσιο νὰ εὔχεται ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ Καλὸ Πάσχαστὸν Ἄρειο!!! Φανταστεῖτε ὅλους τοὺς Ἁγίους, ποὺ ἀγωνίστηκαν ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν, νὰ εὔχονταν ταυτόχρονα προσευχόμενοι ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ στοὺς αἱρετικούς! Φανταστεῖτε τὸν ἴδιο τὸν ἀνεξίκακο Κύριο, νὰ εὐχόταν Καλὸ Ἰουδαϊκὸ Πάσχα στοὺς Ἀρχιερεῖς Ἄννα καὶ Καγιάφα!

Ὁ κ. Ἐλπιδοφόρος, λοιπόν, εἶναι πιὸ ἀνεξίκακος ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ ἀντὶ νὰ ὑπομνήσει στοὺς αἱρετικοὺς τὴν μετάνοια καὶ επιστροφὴ στὴν Ἐκκλησία, ἀντὶ νὰ ἐξαπολύσει στοὺς ἀμετανόητους ἡγέτες τῶν αἱρετικῶν (λόγῳ τῆς ἀμετανοησίας καὶ τῆς πονηρίας τους) τὰ «οὐαὶ» ποὺ ἀπηύθυνε ὁ Κύριος στοὺς Φαρισαίους, προσεύχεται μὲ αὐτοὺς καὶ εὔχεται σὰν νὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι, δίνοντάς τους τὴν αἴσθηση ὅτι καλὰ εἶναι ἐκεῖ ποὺ βρίσκονται, μποροῦν κι ἐκεῖ νὰ ἑορτάζουν χωρὶς καμιὰ ἐνοχὴ γιὰ τὶς αἱρέσεις ποὺ τοὺς βαραίνουν! Μία ἀκόμα ἐνέργεια ποὺ προλειαίνει τὸν ΚΟΙΝΟ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα!

Ὅμως ἔτσι ἀποδεικνύεται:

α) ὅτι αὐτὸς μὲν εἶναι μὲ τὴν μερίδα τῶν αἱρετικῶν καὶ

β) ὅτι οἱ δικοί μας «ὀρθόδοξοι» ποιμένες, εἶναι «μισθωτοὶ» ποιμένες, ἀφοῦ οὐδόλως ἐνδιαφέρονται γιὰ τὶς αἱρετίζουσες ἐνέργειες τῶν συνεπισκόπων τους, οὐδόλως ἐνδιαφέρονται ἂν ἡ συνείδηση τοῦ ποιμνίου -μὲ τὶς ἐνέργειες αὐτές- ἀλλοιώνεται.

Η προσευχή του Αρχιεπισκόπου Αμερικής στον Λευκό Οίκο για το Πάσχα


Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος συμμετείχε στην καθιερωμένη εκδήλωση του Λευκού Οίκου για τον εορτασμό του Πάσχα των δυτικών εκκλησιών κατόπιν πρόσκλησης του Αμερικανού Προέδρου.

Ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ο πρώτος στη σειρά θρησκευτικός ηγέτης που προσευχήθηκε, ευχόμενος καλό Πάσχα σε όσους γιορτάζουν αυτή την περίοδο, ευλογώντας παράλληλα και τους Ορθόδοξους πιστούς που θα γιορτάσουν το Πάσχα τον Μάιο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είπε χαρακτηριστικά στην προσευχή του: «Ας προσευχηθούμε ο Θεός να παραχωρεί την πολύτιμη σοφία Του στον πρόεδρό μας Τζο Μπάιντεν και στην αντιπρόεδρό μας Καμάλα Χάρις. Να γίνει το λαμπρό τους αστέρι στην διακυβέρνηση του κράτους, φωτίζοντας αυτούς και όλους όσοι υπηρετούν τη δημοκρατία μας και να καθιστά την Αμερική μια λαμπρή χώρα».

Tο «Πηδαλιο» περιφρονεiται


Mὰ τώρα τὸ Πηδάλιο περιφρονεῖται. Εἶνε ἕνα σημεῖο τῶν καιρῶν λυπηρὸ καὶ αὐτό. Τὸ εἶχα αἰσθανθῆ ὡς φοιτητὴς πανεπιστημίου, ὅπου καθηγηταί, ὀρθόδοξοι μὲν ἀλλὰ προτεσταντίζοντες, ὡμιλοῦσαν περιφρονητικὰ γιὰ τὸ «Πηδάλιο». 
Μόνο κάτι ταπεινοὶ Χριστιανοί, πιστὰ τῆς Ἐκκλησίας τέκνα, εἶχαν τὸ «Πηδάλιο», ποὺ ἦτο ἐξηντλημένο καὶ ἄγνωστο στὸ εὐρὺ κοινό.
Οἱ πατέρες, λέγανε οἱ καθηγηταὶ ἐκεῖνοι, ἤτανε παλιοὶ ἄνθρωποι, καθυστερημένα πνεύματα τοῦ καιροῦ ἐκείνου… 
Καὶ τώρα ἄλλοι, σύγχρονοί μας, δημιούργησαν τὸν λεγόμενο «νεοπατερισμό». Δηλαδή, οἱ νέοι ἀρχιερεῖς εἶνε κι αὐτοὶ πατέρες.
Ὅπως δημιουργήθηκε ὁ νέος ὅρος «νεορθόδοξοι», ἔτσι δημιουργήθηκε καὶ ὁ «νεοπατερισμός». Ὅλες αὐτὲς εἶνε ἀποκλίσεις ἀπὸ τὴν αὐστηρὰν γραμμὴν τῆς παραδόσεως. 
Νεορθόδοξο κίνημα, εἶνε αὐτὸ τοῦ Γιανναρᾶ.
Mέσα σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο ζοῦμε καὶ πρέπει νὰ ὁμολογήσω εἰλικρινῶς, ὅτι κ᾿ ἐσεῖς κατά κάποιον τρόπο εἶστε ἐπηρεασμένοι ἀπ᾿ αὐτά, καὶ εἴμεθα ὑπεύθυνοι καὶ ἐμεῖς. Δὲν ἐκτιμᾶται τὸ Πηδάλιο.
Στὸ Ἅγιον Ὄρος κάθησε καὶ τὸ κατήρτισε ὁ ἅγιος Νικόδημος. Δὲν ἔγραψε δικά του λόγια. Ἁπλῶς ἑρμήνευσε σὲ ἁπλῆ γλῶσσα τοὺς ἱεροὺς κανόνας τῶν πατέρων καὶ τῶν Συνόδων, γιὰ νὰ εἶνε καταληπτοί. Τὸ Πηδάλιο περιέχει ἑρμηνεία δυσκόλων χωρίων τῆς ἁγίας Γραφῆς καὶ εἶνε ἀσφαλὴς ὁδηγὸς πρὸς πορεία χριστιανική.
Εἶνε μιὰ ὑποτίμησις τοῦ «Πηδαλίου» αὐτὸ ποὺ γίνεται. Γι᾿ αὐτὸ πέσαμε σὲ ἠθικολογία….
Ὅπως καταντοῦμε, ξέρετε, οἱ θεωρούμενοι ὀρθόδοξοι θὰ ἀρνηθοῦν τὴν Ὀρθοδοξία ―ὑπάρχει προφητεία, ὅτι πατριάρχαι ἀρχιεπίσκοποι ἐπίσκοποι ἱερεῖς θὰ προδώσουν τὴν Ὀρθοδοξία―, καὶ θὰ τὴν ὑποστηρίξουν ἄνθρωποι ἄλλοι.
Oἱ μὲν προτεστάντες λένε «μόνο Γραφή», οἱ ἄλλοι λένε «ὄχι Γραφή», καὶ ἔρχεται στὸ μέσον ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος καὶ λέει· «Ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς» (Ἰωάν. 5,39). Νὰ διαβάζετε τὴν ἁγία Γραφή, ἀλλὰ ὄχι μὲ τὸ δικό σας πνεῦμα, ποὺ μπορεῖ νὰ πλανηθῇ, ἀλλ᾿ ὅπως τὴν ἑρμηνεύουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας.

Aπο το βιβλίο Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», εκδοση Β΄, 2008, σελ. 98

Προσευχηθείτε με δάκρυα για όλους τους άρρωστους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, για εκείνους που δεν έχουν κανέναν να προσευχηθούν...


Οι σκέψεις και τα λόγια μας έχουν μεγάλη δύναμη στον κόσμο γύρω μας, στα ζώα, τη βλάστηση. 

Προσευχηθείτε με δάκρυα για όλους τους άρρωστους, τους αδύναμους, τους αμαρτωλούς, για εκείνους που δεν έχουν κανέναν να προσευχηθούν. 

Για λουλούδια, για πέτρες, για φυτά. 

Μην κάνετε κακό στα πουλιά, δώστε τους ελεημοσύνες. 

Ζητήστε από τον Θεό αέρα να παραμείνει στον πλανήτη και να καθαρίσει το νερό, και καλέστε τον γλυκό Σωτήρα του κόσμου:

′′ Ιησού, Υιέ του Θεού, ελέησον με,τον αμαρτωλό ".

Στάρετς Νικόλαος Γκουριάνοφ



Ἡ ἀνοησία τῆς ἀγέλης


Πλησιάζει τὸ δεύτερο Πάσχα ποὺ δὲν θὰ ἑορταστεῖ ὅπως ἀρμόζει σὲ Ἕλληνες καὶ ὀρθοδόξους. Στὸ πρῶτο οἱ ποιμένες μας ἔκλεισαν τὶς ἐκκλησίες καὶ μετὰ δικαιολογήθηκαν ὅτι ξαφνιάστηκαν καὶ βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι. Τώρα ξαναλένε τὰ ἴδια: 

«Εἶναι μιὰ παιδαγωγία ποὺ ὁμολογουμένως –καὶ θὰ πρέπει αὐτὸ ταπεινά νὰ τὸ ποῦμε– δὲν εἴμασταν ἔτοιμοι νὰ τὴν άντιμετωπίσουμε, ἀκόμη καὶ ὡς ποιμένουσα ἐκκλησία».(1)

«Σώπα, καλέ μου ἱεράρχα· συγκλονίζει τόση ταπείνωσις», θὰ ἔλεγε ὅποιος τὸν ἄκουγε…

Τώρα τὰ (ξανα)λένε αὐτά. Δὲν εἶναι τὰ παλαιά. Παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. (19/3/2021).

Ἀπὸ τὸ Πάσχα τοῦ 2020 ὅμως, ἔχουν πολὺ προχωρήσει τὰ γεγονότα.

Δὲν εἶναι ὅτι κλείνουν τὶς ἐκκλησίες μόνο. Ἐπέβαλαν τὰ μουρόπανα στὴ Ἐκκλησία καὶ στὴν Θεία λατρεία. Δὲν φτάνει ποὺ δὲν συναισθάνονται τί κάνουν, ἀλλὰ πιέζουν καὶ ὅσους δὲν δέχονται τὶς ἀσχήμιες τους νὰ ὑποταχθοῦν, χάριν τῆς «ἑνότητος» καὶ τῆς «ὑπακοῆς». Καλοῦν τὴν ἀστυνομία οἱ ἱερεῖς μέσα στοὺς ναοὺς νὰ βάλῃ προστιμα στοὺς πιστοὺς!!! Ἀρνοῦνται νὰ τοὺς κοινωνήσουν, ἄν δὲν φοροῦν μάσκες!!!. (2) Ἀπὸ πού ἀντλοῦν αὐτὸ τὸ δικαίωμα; Ποὺ τὰ βρήκαν αὐτά; Ποιοί εἶναι; Ποιόν ὑπηρετοῦν; Τόσο ἄσχετοι εἶναι; Ὅπως καὶ νὰ τοὺς χαρακτηρίσει κανεὶς εἶναι λίγο, καὶ παρεξηγοῦνται κιόλας καὶ σὲ λένε ἱεροκατήγορο.

Ἄν τοὺς ἀποκαλέσεις κτήνη, ἄλογα καὶ μουλάρια, κατὰ τὸ Δαΰιτικὸ «Μὴ γίνεσθε ὡς ἵππος καὶ ἡμίονος, οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἐν κημῷ καὶ χαλινῷ τὰς σιαγόνας αὐτῶν ἄγξαις…» (Ψαλμὸς 31ος) πάλι θὰ παρεξηγήσουν. Καὶ ὅμως ὁ κημὸς ποὺ ἀναφέρει ὁ προφητάναξ: «κημός: ὁ, πλέγμα ἢ φίμωτρον τιθέμενον περὶ τὸ στόμα ἵππου ὅπως μὴ δάκνῃ» (Ξεν. Ἱππ. 5, 3, Ἀνθ. Π. 6. 246), ἀλλὰ καὶ «ὕφασμά τι ἐν χρήσει παρὰ τοῖς ἀρτοποιοῖς καλύπτον ῥῖνα καὶ στόμα» (Ἀθην. 548C). (Λεξικὸ Lidell-Scott. Τομ. Β΄, σελ. 712). Ἀκριβῶς ἡ περίπτωσίς μας, δηλαδή: Τὰ φίμωτρα, τὰ μουρόπανα (μούρη+πανί ποὺ καλύπτει τὴν ρίνα καὶ τὸ στόμα, τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς μούρης δηλαδή). Δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τό ξέρουν, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν τὸ ἔχουν προσέξῃ, ποιμένες, εὐσεβεῖς ἄνθρωποι καὶ θεολόγοι. Στὸ Ψαλτήρι, καλέ. Κάποτε ἔπρεπε νὰ τὸ ξέρουν ἀπ᾿ ἔξω γιὰ νὰ γίνουν ἐπίσκοποι… Καὶ τώρα πᾶνε καὶ κεντοῦν ἀπάνω σταυρουδάκια καὶ πλουμιά καὶ φωτογραφίζονται μεγαλοπρεπῶς. Σὰν αὐτοὺς ποὺ ἀναφέρει ὁ ἅγιος Παΐσιος ποὺ λέγαν ὅτι θὰ ἔπαιρναν τὴν ταυτότητα μὲ τὸ 666 καὶ πάνω θὰ ἔβαζαν ἕναν σταυρό, καὶ τοὺς ἀποκαλεῖ ἀνοήτους («Σημεία τῶν καιρῶν», χειρόγραφο, σελ. VI).

Μιὰ ποὺ ὁ προφήτης, λοιπόν, τοὺς ἀποκαλεῖ ἄλογα καὶ μουλάρια οἷς οὐκ ἔστι σύνεσις, ἀσυνέτους δηλαδὴ- παρότι συνεχῶς τονίζουν «συνοδικῶς» ὅτι ἀποφασίζουν μὲ «σύνεσι καὶ ὑπεθυνότητα»- δὲν χρειάζεται ἐμεῖς νὰ τοὺς προσθέσουμε καὶ ἄλλους χαρακτηρισμούς. Ἂς μείνουμε στοὺς ἁγιογραφικούς. Ἂς μὴν τὰ βάλουν καὶ μὲ τὸν προφήτη καὶ μακάρι νὰ προσέξουν τοὺς χαρακτηρισμούς του, καὶ νὰ κατανοήσουν σὲ ποιά κατάστασι βρίσκονται οἱ ἴδιοι καὶ ποῦ ὁδηγοῦν τὴν ἐκκλησία. Δὲν κατήντησαν τὴν ἐκκλησία δουλωμένη στὴν πολιτεία; Δὲν βλέπουν ὅτι περιμένουμε τὶς αποφάσεις τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν εἰδικῶν γιὰ τὸ ἂν θὰ ἀνοίξουν οἱ ἐκκλησίες, ἂν θὰ γίνουν οἱ λειτουργίες, πόσοι καὶ ἂν θὰ συμμετέχουν; Τὸ αἰσθάνονται αὐτό; Καὶ σὲ ποιούς ὑποδούλωσαν τὴν ἐκκλησία; Στοὺς συνεργάτες τῶν παιδεραστῶν, στοὺς προαγωγοὺς τῶν ΛΟΑΤΚΙ, στοὺς ἐμπόρους τῆς πατρίδος, στὰ ἐνεργούμενα δηλαδή τίνος; Τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ σατανά; Καὶ πῶς παρουσιάζουν τὴν ἐκκλησίας μας; Ὅπως ἐμφανίζονται καὶ οἱ ἴδιοι: γελοιοποιημένοι ἐνώπιον ὅλων (θέατρον ἐγεννήθημεν· καὶ τί θέατρο, καρναβάλι). 

Ἐκτὸς αὐτῆς τῆς ἀσχήμιας καὶ ὕβρεως καὶ γελοιότητος ἔχουν, οἱ καλοὶ ποιμένες, γίνει καὶ ἐπικίνδυνοι καὶ παντελῶς ἀνεύθυνοι ἔναντι τῶν ἀνθρώπων, ὄχι μόνον στὰ πνευματικά, ἀλλὰ καὶ στὰ ὑλικά-βιοτικὰ ζητήματα. Καλὰ στὰ πνευματικά ‒δηλαδὴ στὸν διωγμὸ κατὰ τῆς πίστεως καὶ τῶν πιστῶν‒ λένε ὅτι βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι ἢ δὲν καταλαβαίνουν τί κάνουν. Τὸ βλέπουμε καὶ τὸ βιώνουμε. Ἀπροετοίμαστοι ὅμως λόγῳ ραθυμίας καὶ κακοδοξίας καὶ ἀνευθυνότητος. Δὲν τὰ εἶχαν πεῖ σύγχρονοι ἅγιοι ἄνθρωποι ὅλα αὐτά; Τὰ εἶχαν πεῖ. Ὁ ἅγιος Παΐσιος τὰ ἀναφέρει σὲ πολλὰ σημεῖα. Π.χ.: «Τώρα πάλι παρουσιάσθηκε μιὰ ἀρρώστια, γιὰ τὴν ὁποία βρῆκαν ἕνα ἐμβόλιο ποὺ θὰ εἶναι ὑποχρεωτικὸκαί, γιὰ νὰ τὸ κάνη κανείς, θὰ τὸν σφραγίζουν» (Ἅγιος Παΐσιος. Πνευματικὴ ἀφύπνιση. Τομ. β΄ σελ. 181). Πῶς βρέθηκαν ἀπροετοίμαστοι; Δὲν ἤθελαν νὰ προετοιμαστοῦν. Δὲν ἔδωσαν ποτὲ σημασία στὰ λόγια τῶν ἁγίων.

Ἐντάξει, καὶ μεῖς δὲν εἴμαστε τίποτα χριστιανοὶ τῆς προκοπῆς, ἀλλὰ τουλάχιστον ὅ,τι λένε οἱ ἅγιοι κάπως προσπαθοῦμε νὰ τὰ ἀκοῦμε ἢ τουλάχιστον δὲν βγαίνουμε νὰ προτρέπουμε τοὺς ἀνθρώπους νὰ κάνουν τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα. Μένουμε στὴν δικαιολογία τους τὴν «ταπεινή»: «δὲν εἴμασταν ἕτοιμοι νὰ τὴν ἀντιμετωπίσουμε, ἀκόμη καὶ ὡς ποιμαίνουσα ἐκκλησία».

Στὸ θέμα, ὅμως, τοῦ ἐμβολιασμοῦ τί ἤθελαν καὶ ἀνακατεύθηκαν ὡς πλασιὲ τῶν μεγάλων φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν καὶ ἀβαντοδόροι τῶν πουλημένων κυβερνήσεων; Πῶς βγαίνουν καὶ δίνουν τὸ παράδειγμα ἐμβολιαζόμενοι δημοσίως; Τί γράφουν στὶς πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ προτρέπουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ γίνουν πειραματόζωα; (ἀναφέρομαι σὲ συγκεκριμένους πνευματικοὺς ποὺ πλήν τῶν προφορικῶν προτροπῶν ἔχουν γράψει καὶ ἀνακοινώσεις). Δὲν βλέπουν τὴν μεθόδευσι ἐπὶ τοῦ ζητήματος; Παίρνουν πάνω τους τὴν εὐθύνη γιὰ ὅ,τι συμβεῖ σὲ ὅσους ἐμβολιαστοῦν; Εὐθύνη; Μὰ αὐτοὶ συμπεριφέρονται ὡς ἀνεύθυνοι ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ πνευματικά, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ὑπεύθυνοι.

Ἀπὸ ποῦ ἀντλοῦν τὶς καθαρὰ ἰατρικὲς πληροφορίες, γιὰ παρενέργειες, ἀλληλεπιδράσεις φαρμάκων, μακρόχρονες ἐπιπτώσεις κλπ; Ἔχουν κάποια ἐπιτροπὴ εἰδικῶν, ἀντιστοίχου κύρους μὲ τὴν Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς, ὅπου προεδρεύει ὁ Μεσογαίας καὶ συμμετέχει ὁ Τσιόδρας; Εἴδατε στὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Καρπαθίου τὴν ἐπιστημονικὴ πληρότητα τῶν εἰσηγήσεων αὐτῆς τῆς ἐπιτροπῆς γιὰ τὸ ζήτημα τῶν κυττάρων ἐκτρωμένων ἐμβρύων ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὰ ἐμβόλια…(3) Ἄν δὲν τὴν εἴδατε φροντίστε νὰ τὴν δεῖτε καὶ θὰ καταλάβετε… 

Σὲ τέτοιο κλίμα πορευόμαστε πρὸς τὸ Πάσχα. Ὁ φόβος παντοῦ. Οἱ ναοὶ κλειστοὶ. Ἐμεῖς ἀποκλεισμένοι. Τὰ μυαλὰ κλειστά. Οἱ ψυχὲς κλειστές. Ἡ προπαγάνδα ἀσταμάτητη. Ὁ διάβολος χορεύει.

Πορευόμαστε σὰν τοὺς χοίρους τῶν Γαδαρηνῶν, ποὺ ζήτησε καὶ μπῆκε μέσα τους ὁ διάβολος, γιατὶ βρῆκε ἀνοιχτά. «Καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη» (κατὰ Λουκάν η΄ 33). Ἡ μόνη ἔγνοια καὶ συμβουλὴ τῶν ποιμένων μας εἶναι νὰ φροντίσουμε νὰ πᾶμε στὸν πάτο «ἑνωμένοι». 

Γι᾿ αὐτὸ, μοῦ φαίνεται, καλλιεργοῦν τὴν ἀνο(η)σία τῆς (συγχρόνου) ἀγέλης, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ (ἐκούσιοι ἤ ἀκούσιοι) συνεργάτες τῶν δαιμονίων.

Γεώργιος Κ. Τζανάκης, Ἀκρωτήρι Χανίων. 22 Μαρτίου 2021



Άραγε άλλαξε κάτι στην Ελλάδα από την 25η Μαρτίου 1821 εως την 25η Μαρτίου 2021 ;


Σήμερα η χώρα μας εορτάζει πανηγυρικά την διακοσιοστή επέτειο από την έναρξη της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας. Έκρινα σκόπιμο, μέρα που είναι, να κάνουμε μία αναδρομή στο παρελθόν προκειμένου να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα, τα οποία συνέβησαν τους είτε είμασταν εν ζωή, είτε είμασταν ιδέα στα κεφάλια των γονιών μας, είτε τα έζησαν οι πρόγονοι μας και βοήθησαν τη χώρα για να προχωρήσει μπροστά. Στη Ελλάδα λοιπόν δύο αιώνες μετά την Επανάσταση του '21 θεωρήθηκε ως "πρόοδος" το ότι:
- "Οι Κλέφτες" έγιναν "κλέφτες".
- "Οι αγωνιστές του '21" έγιναν "ένα μάτσο πεινασμένων και ρακένδυτων ανθρώπων που δεν μιλούσαν Ελληνικά".
- "Ο χορός του Ζαλόγγου" και το "Κρυφό Σχολειό" έγιναν μέρος της "εθνικής μυθοπλασίας".
- "Ο Οθωμανικός ζυγός" έγινε "καλοπέραση με τους Τούρκους".
- "Οι Λήσταρχοι των Ορέων" κατέβηκαν από τα βουνά, φόρεσαν κουστούμι και έγιναν "λήσταρχοι των πόλεων".
- "Η Γενοκτονία των Ποντίων" έγινε "εθνοκάθαρση".
- "Ο αιμοβόρος Κεμάλ Ατατούρκ" έγινε "ο ηγέτης που δεν έβλαψε ποτέ τον Ελληνισμό".
- "Η σφαγή στην προκυμαία της Σμύρνης" έγινε "συνωστισμός".
- "Ο Ελληνισμός" δεν υπήρξε ποτέ "θύμα του Τουρκικού επεκτατισμού".
- "Το ΟΧΙ δεν το είπε ο Ι. Μεταξάς" αλλά "ο Ελληνικός λαός".
- "Το έπος του 1940" έγινε "επεκτατικός πόλεμος".
- "Οι αλησμόνητες πατρίδες" έγιναν "ξεχασμένες πατρίδες".
- "Αντί να ενωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα" έγινε "ανεξάρτητο κράτος".
- "Η Κύπρος" έγινε "το νησί που κείται μακράν".
- "Οι ανύπαρκτοι νεκροί του Πολυτεχνείου" έγιναν "οι ήρωες του Πολυτεχνείου".
- "Τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα" έγιναν "Ελγίνεια μάρμαρα".
- "Η έκτρωση" έγινε "αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος".
- "Τα χρηματικά βοηθήματα της ΕΟΚ" έγιναν "πακέτα Delor".
- "Τα Σκόπια" μετονομάστηκαν σε "Βόρεια Μακεδονία".
- "Η σημαία των Ιμίων" έγινε "το πανί που πήρε ο άνεμος και το έριξε στο κύμα".
- "Η μεγάλη ληστεία του Χρηματιστηρίου" έγινε "μαζική ρευστοποίηση πολλών μετοχών".
- "Το Χριστιανός Ορθόδοξος" στην ταυτότητα αφαιρέθηκε ως "ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο."
- "Οι Φωτιές στην Ηλεία το 2007" έγιναν "ασύμμετρες απειλές".
- "Τα μνημόνια" έγιναν "ευτυχία για τον τόπο".
- "Τα αρχαία ελληνικά" έγιναν "νεκρή γλώσσα".
- "Η ενημέρωση" έγινε "briefing". 
- Η "αίθουσα τύπου" έγινε "press room."
- "Τα ΜΜΕ" έγιναν "Μέσα Μη Εμπιστεύσιμα."
- "Οι δημοσιογράφοι" έγιναν "φερέφωνα των κομμάτων."
- "Οι βουλευτές" έγιναν "βολευτές".
- "Οι λαθρομετανάστες" έγιναν "πρόσφυγες."
- Οι "καταυλισμοί" των μεταναστών έγιναν "hotspots." 
- "Και να χάσουμε κάποια νησιά" δεν πειράζει "θα τα πάρουμε πίσω."
- "Η Ελλάδα έγινε μία χώρα που δεν έχει θαλάσσια σύνορα."
- "Το Αιγαίο Πέλαγος" έγινε "η θάλασσα που ανήκει στα ψάρια του."
- "Η καταστροφή του περιβάλλοντος" έγινε "πράσινη ανάπτυξη."
- "Τα αυθαίρετα κτίσματα" έγιναν "εξοχικά."
- "Ο σκουπιδότοπος" έγινε "ΧΥΤΑ."
- "Τα στημένα παιχνίδια" έγιναν "fair play."
- "Ο γάμος των ομοφυλόφιλων" έγινε "σύμφωνο συμβίωσης." 
- "Η καραντίνα" έγινε "μέθοδος αναχαίτισης του κορωνοϊου." 
- "Η νυχτερινή διατάραξη της κοινής ησυχίας" έγινε "γλέντι μέχρι πρωίας."
- "Το τσιφτετέλι" έγινε "κλασική παιδεία." 
- "Ο πούστης" έγινε "ομοερωτικός"
- "Το πουτανάκι" έγινε "sexy". 
και τέλος
- Το "μπουρδέλο" έγινε "studio."

Εύχομαι ολόψυχα στην χώρα μου όταν θα έρθει η 300η επέτειος από την Εθνεγερσία του '21 και εμείς θα έχουμε γίνει αστερόσκονη στον γαλαξία να έχει καταφέρει πολλά περισσότερα από τα προαναφερθέντα. Άλλωστε ο εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο, έτσι δεν είναι;

«Αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία»


Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός, μετά την Ένωση των «εκκλησιών» στη Φερράρα, και ενώ δεν είχε ακόμα συγκληθεί κάποια Οικουμενική Σύνοδος, έκανε ανυπακοή στους Επισκόπους και το αυτό δίδασκε και στους πιστούς· έγραφε στον ιερομόναχο Θεοφάνη:
«Όμως ο αγών δεν είναι πλέον στα λόγια, αλλά στα έργα. Ούτε είναι καιρός για ρητά και έγγραφες αποδείξεις (τι θα ωφελούσαν άλλωστε σε τέτοιους διεφθαρμένους κριτές;). Αντιθέτως όσοι αγαπούν το Θεό, πρέπει να ετοιμασθούν να πολεμήσουν μαζί τους στα έργα. Επίσης, να είναι έτοιμοι να υποφέρουν κάθε κίνδυνο για την ευσέβεια και για τον αγώνα να μη μολυνθούν από την κοινωνία με τους ασεβείς» (Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας, Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους, σελ. 297).

Στο ίδιο πνεύμα κινείται και ο ιερός Ιωσήφ (συγκαταλεγόταν και αυτός στους διωχθέντας). Όταν ο πατριάρχης Καλέκας αφόρισε τον αγιο Γρηγόριο Παλαμά και τους ομόφρονές του (1344), έγραφε: «Ποια είναι η Εκκλησία» που μας «έχει αποδιώξει; 
Η Εκκλησία των Αποστόλων; Εμείς όμως είμαστε υποστηρικταί της και συμφωνούμε μαζί της… Επομένως δεν μας έχει αποβάλει η Αποστολική Εκκλησία …αλλά η καινοφανής Εκκλησία και τα παράδοξα δόγματα που αυτός (σ.σ. ο Καλέκας τότε, ο Βαρθολομαίος που δέχεται με τιμές τον Πάπα) συνέστησε… Αφού λοιπόν (σ.σ. νόμιμε πατριάρχη Καλέκα και Βαρθολομαίε) έγινες εργαστήριον κάθε ψεύδους, κάθε συκοφαντίας, οποιουδήποτε φαύλου πράγματος,… πλεονεξίας, ιεροσυλίας,… έπειτα “χειροτονείς” και τον εαυτό σου Εκκλησία… Γιατί είσαστε Εκκλησία; ...Από το ότι δεν κάνεις διάκριση μεταξύ των ανιέρων και των αγίων; Από ότι επιτρέπεις την είσοδο του ιερού σε όλους τους μολυσμένους και βέβηλους;…

Άλλοτε πάλι χαρακτηρίζει την ψευδοεκκλησία του νόμιμου και κανονικού πατριάρχη Καλέκα “σφαλεράν και πόρω Θεού βάλλουσαν” (σ.σ. Χωρίς κάποια Σύνοδος να έχει καταδικάσει τον Καλέκα και όλους τους άλλους «ορθόδοξους» που τον ακολουθούσαν). Κατά συνεπεια ο πατριάρχης “δει υποταγήναι τη Εκκλησία, ης προ ολίγου αφηνίασεν αποσκιρτήσας”.
Ο ιερός Ιωσήφ συνιστούσε: “Αποκοπτέον ημάς της εκείνου κοινωνίας”. Προσέθετε δε ότι χρειάζονται πηγές δακρύων για να κλαύση κανείς το “σύντριμμα” της Εκκλησίας… και την καινοτομία της πίστεως» (σελ. 274-275).

Ο ιερός Νικηφόρος Κάλλιστος έγραφε: Όταν «πίστεως συμβαίη γίνεσθαι την διαφοράν, ου μόνον πατέρες προς παίδας (και αντίστροφα), αλλά και γυνή» προς τον σύζυγόν της, «και ανήρ προς την σύζυγον διαστασιάζουσιν (επαναστατούν)» (στο ίδιο, σελ. 276).
Ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός σε άλλη επιστολή του έγραφε: «Οι περισσότεροι αδελφοί, έχοντας πάρει θάρρος από την εξορία μου, ελέγχουν με αυστηρότητα τους αλιτήριους (Λατινόφρονες) και παραβάτες της ορθής πίστεως και των πατρικών θεσμών. 
Τους διώχνουν επίσης από παντού ως καθάρματα, χωρίς να ανέχωνται να συλλειτουργούν μαζί τους, ούτε να τους μνημονεύουν καθόλου στα Μυστήρια ως Χριστιανούς…
Να συμβουλεύσης δε τους ιερείς του Θεού να αποφεύγουν με κάθε τρόπο την εκκλησιαστική κοινωνία με τον λατινόφρονα μητροπολίτη τους και ούτε να συλλειτουργούν μαζί του, ούτε να τον μνημονεύουν καθόλου, ούτε να τον θεωρούν αρχιερέα, αλλ’ ως μισθωτό λύκο. Επίσης να μη λειτουργούν καθόλου σε λατινικές εκκλησίες, για να μη έλθη και σε μας η οργή του Θεού που επήλθε στην Κων/πολι, εξ αιτίας των παρανομιών που έγιναν εκεί…
Να αποφεύγεται λοιπόν και εσείς, αδελφοί, την εκκλησιαστική κοινωνία με τους ακοινωνήτους και το μνημόσυνο των αμνημονεύτων. Φευκτέον αυτούς (τους λατινόφρονες) ως φεύγει τις από όφεως» (στο ίδιο, σελ. 297-298).

Το 1452 ο Γεννάδιος προσκλήθηκε στο παλάτι «μαζί με πολλούς εκκλησιαστικούς άνδρες για να συσκεφθούν περί της ενώσεως. Ο Γεννάδιος αρνήθηκε να προσέλθη και τους δήλωσε δι’ επιστολής τα εξής:
“…Εάν η σύναξη αυτή γίνεται για να ληφθή η συγκατάθεσις των εκκλησιαστικών για την ένωσι που έκανε ήδη η πολιτεία -αλίμονο! Αυτό είναι χωρισμός από το Θεό- τότε αφήστε με, μη με πειράζεται… Όποιος θα μνημονεύση τον πάπα η θα έχη εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που τον μνημονεύουν η θα συμβουλεύση… κάποιον να μνημονεύση, θα τον θεωρήσω όπως και η αγία και μεγάλη Σύνοδος της Κων/πόλεως, η οποία εξέτασε το λατινικό δογμα και κατεδίκασε όσους το πίστεψαν, τον Βέκκο δηλ. και τους ομόφρονές του…
Οι Σύνοδοι και οι άλλοι πατέρες ορίζουν ότι “αυτών που αποστρεφόμαστε το φρόνημα πρέπει να αποφεύγωμε και την κοινωνία”… Πάνω απ’ όλα όμως ο Κύριός μας λέγει: “Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φεύξονται απ’ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν” (Ιω. ι , 5).
Μη γένοιτο να κάνω αιρετικήν την Εκκλησία μου, την αγία μητέρα των Ορθοδόξων, δεχόμενος το μνημόσυνο του πάπα, εφόσον ομολογεί και πιστεύει εκείνα, για τα οποία δεν τον δέχεται η Εκκλησία μας… Και θα είμαι οπωσδήποτε ακοινώνητος προς τον πάπα και όσους έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με αυτόν, όπως και οι Πατέρες μας. Διότι πρέπει να μιμούμαστε την ευσέβειά τους, αφού δεν έχουμε την αγιωσύνη και την σοφία τους”» (στο ίδιο, σελ. 303-304).

Ο ιερός Γεννάδιος, όταν και τότε συζητούσαν το θέμα της ενώσεως των Εκκλησιών, έγραφε:
«Αυτά όμως που λέγουν εκείνοι, δηλ. να αναβάλουμε προσωρινά την εξέτασι του θέματος, δεν είναι προσωρινή εκκλησιαστική Οικονομία. Είναι προσωρινή συγκατάθεσίς μας στην προσθήκη (του filioque) και στην ένωσι που επικυρώθηκε κακώς στην Φλωρεντία. 
Είναι πρόσκαιρος εκλατινισμός –αν είναι βέβαια πρόσκαιρος και όχι αιώνιος!– συμπεραίνοντας από τα πρόσωπα που τον πραγματοποιούν…» 

(«Οι αγώνες των μοναχών..., στο ίδιο, σελ. 304).

Η αναζήτηση του Θεού και μια εκ βαθέων εξομολόγηση...



MΕ ΤΙ λόγια ν’ αρχίσω τον θρήνο μου;

Ποιάν από τις θλιβερές μου σκέψεις να διατυπώσω πρώτη; Όλες τους είναι εξίσου βαριές. 
Η καθεμιά, όταν έρχεται στον νου μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο βαριά. Η καθεμιά, όταν τρυπά και διαπερνά την καρδιά μου, μου φαίνεται πώς είναι η πιο οδυνηρή. Στο στήθος μου στριμώχνονται οι στεναγμοί. Πασχίζουν να βγουν έξω, ξεπερνώντας όο ένας τον άλλο, μα κάνουν πάλι πίσω, προξενώντας μου μεγάλη ταραχή.

Να γυρίσω τον νου μου στις μέρες που πέρασαν; Είναι μια αλυσίδα από πλάνες, μια αλυσίδα από αμαρτίες, μια αλυσίδα από πτώσεις! Να κοιτάξω μπροστά, στο κομμάτι της ζωής πού ακόμα μου ανήκει, στο στάδιο του επίγειου ταξιδιού μου; Φρίκη με κυριεύει! Τη φρίκη την προκαλεί η αδυναμία μου, που μου την αποδεικνύουν αναρίθμητες εμπειρίες. 
Να παρατηρήσω την ψυχή μου; Δεν θα δω τίποτα το παρήγορο σ’ αυτήν. Όλη είναι πληγωμένη από την αμαρτία. Δεν υπάρχει αμάρτημα πού να μην το έχει κάνει, δεν υπάρχει παράβαση πού να μην την έχει σημαδέψει!

Αχ, σώμα μου, φτωχό μου σώμα!

Αισθάνομαι τη δυσοσμία της φθοράς σου. «Αυτό πού είναι φθαρτό δεν μπορεί να κληρονομήσει την αφθαρσία». Ο προορισμός σου είναι, μετά τον θάνατο, η φυλακή του τάφου και μετά την ανάσταση, η φυλακή του άδη! Τί περιμένει την ψυχή μου μετά τον χωρισμό της από το σώμα; Καλά θα ήταν, αν βρισκόταν κοντά της ένας άγγελος ειρηνικός και φωτεινός, που θα την έπαιρνε και θα την ανέβαζε στα παραδεισένια σκηνώματα. 
Αλλά γιατί να την επισκεφθεί άγγελος; Ποιάν αρετή θα βρει σ’ αυτήν, ποιάν εργασία αντάξια των κατοίκων του ουρανού; Όχι! Μάλλον θα την περικυκλώσουν στρατιές από ζοφερούς δαίμονες, αγγέλους πεσμένους, πού θα της μοιάζουν στην πτώση, στις αμαρτωλές τάσεις, στο αντίθεο θέλημα. Θα την αρπάξουν και θα την τραβήξουν στη δική τους κατοικία της παντοτινής και απόλυτης θλίψεως, του αιώνιου σκοταδιού, της άσβεστης φωτιάς, των αδιάκοπων βασάνων, των ατέλειωτων στεναγμών.

Έτσι βλέπω τον εαυτό μου και θρηνώ. Άλλοτε τα δάκρυα, δάκρυα πενιχρά, δάκρυα όμοια με δροσοσταλίδες, σκεπάζουν ήρεμα τις κόρες των ματιών μου. Άλλοτε ολόκληρο ποτάμι από δάκρυα κυλά στα μάγουλα μου, βρέχοντας τα ρούχα ή το κρεβάτι μου. Άλλοτε, πάλι, τα δάκρυα στεγνώνουν εντελώς, κι ένας πονεμένος θρήνος απλώνεται στην ψυχή. Κλαίω τότε με τον νου, κλαίω με την καρδιά, κλαίω με το σώμα, κλαίω μ’ όλη μου την ύπαρξη. Θρηνούν τότε -έτσι αισθάνομαι- όχι μόνο το στήθος, μα όλα τα μέλη μου. Μ’ έναν τρόπο περίεργο και ανεξήγητο, συμμετέχουν κι αυτά στον θρήνο, υποφέρουν κι αυτά από τον θρήνο.

Αχ, ψυχή μου! Προτού έρθει η αποφασιστική και αναπόφευκτη ώρα του περάσματος σου στην αιωνιότητα, νοιάσου για σένα! Πλησίασε τον Κύριο και μείνε κοντά Του με την ειλικρινή και διαρκή μετάνοια, με μια ζωή ευλαβική, σύμφωνη με τις πανάγιες εντολές Του.

Ο Κύριος είναι πολυέλεος και πολυεύσπλαχνος. Δέχεται όλους όσοι προσφεύγουν κοντά Του. Καθαρίζει τις αμαρτίες των αμαρτωλών. Θεραπεύει τις χρόνιες πληγές, ακόμα και τις μολυσμένες ή θανάσιμες. Χαρίζει τη μακαριότητα σ’ όλους όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν και Τον ακολουθούν. Συλλογίσου την επίγεια διαδρομή σου από το ξεκίνημα της. 
Αναλογίσου τις μεγάλες ευεργεσίες πού δέχτηκες από τον Θεό. Απόθεσε, λοιπόν, στα χέρια Του τον εαυτό σου με εμπιστοσύνη. Φύτεψε το άγιο θέλημα Του μέσα σου κι άφησε το να ριζώσει. Υποτάξου στις πανάγαθες και πάνσοφες βουλές Του.

Όπως επισημαίνει ο απόστολος, «αν αρχίζαμε με την εξέταση του εαυτού μας, δεν θα επισύραμε την τιμωρία του Θεού». Κανένας, μα κανένας πριν από τη δημιουργία μου δεν μεσολάβησε στον Δημιουργό μου, για να με φέρει με μια παντοδύναμη προσταγή Του από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Ο μοναδικός μεσολαβητής στον Θεό ήταν η δική Του αιώνια χάρη.
Γεννήθηκα χωρίς να ξέρω ότι υπάρχω, άρχισα να υπάρχω σαν ανύπαρκτος. 
Αλίμονο! 
Γεννήθηκα πεσμένος κι άρχισα να ζω ήδη νεκρός. «Μέσα στις ανομίες με συνέλαβε και μέσα στον θάνατο της αμαρτίας με γέννησε η μητέρα μου». Η ζωή και ο θάνατος μαζί ήταν η αρχή της υπάρξεως μου. Δεν ήξερα, καθόλου δεν καταλάβαινα ότι ζούσα. Δεν καταλάβαινα ότι, μολονότι ζούσα, ήμουνα νεκρός. Δεν καταλάβαινα ότι, μονολότι υπήρχα, βάδιζα προς τη φθορά.

Τί μυστήριο! Ο άνθρωπος να γεννιέται μέσα στην αμαρτία; Να είναι νεκρός πριν καν ζήσει; 
Να είναι πεσμένος πριν καν βαδίσει; Να είναι αμαρτωλός πριν καν πράξει κάτι; Πώς γίνεται τα παιδιά από τις μήτρες των μητέρων τους να συμμετέχουν στην αμαρτία του προπάτορά μας ενώ τα χωρίζουν χιλιάδες χρόνια από εκείνον; Με δέος στέκεται ο νους μου μπροστά στις βουλές του Θεού. Δεν τις κατανοεί. Δεν τολμά να τις εξετάσει. Μόνο τις βλέπει και τις θαυμάζει, δοξολογώντας τον ασύλληπτο, τον αδιάγνωστο Θεό.
Θαρρείς και η γέννηση μου μέσα στην αμαρτία ήταν μια συμφορά μεγαλύτερη κι από την ίδια την ανυπαρξία!
Και πώς να μην το δει κανείς σαν συμφορά το να γεννηθεί για να θλίβεται στη σύντομη επίγεια ζωή, και μετά να βρίσκεται αιώνια στο σκοτάδι και τα βάσανα του άδη; Μεσολαβητές δεν έχω. Μόνος μου, πάλι, δεν έχω τη δύναμη να βγω από την άβυσσο της καταστροφής. Από κει θα με βγάλει η δεξιά του Θεού μου.

Εκείνος με γέννησε μέσω των γονέων μου. Εκείνος με αναγεννά με την ένσαρκη οικονομία Του, για να με σώσει. Εκείνος με πλένει από την ακαθαρσία της αμαρτίας. Εκείνος με ανακαινίζει με το νερό του Βαπτίσματος και με το Πνεύμα. Εκείνος δέχεται τις υποσχέσεις της πιστότητάς μου από τα χείλη του αναδόχου μου. Εκείνος επικαλείται για μένα το όνομά Του, με σφραγίζει με τη σφραγίδα Του, με κάνει μέτοχο της θεότητάς Του και κληρονόμο της βασιλείας Του. Θαύματα επιτελούνται σ’ έμενα, ευεργεσίες ανέκφραστες ξεχύνονται πάνω μου, τη στιγμή πού ό ίδιος δεν νιώθω τίποτα, δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν συνειδητοποιώ ούτε την ύπαρξη μου.

Με προστάτεψες, Κύριε μου, όταν ήμουν αδύναμο νήπιο! Τί Σου πρόσφερα εγώ, έτσι όπως ήμουνα φασκιωμένος, δίχως ικανότητα αντιλήψεως, δίχως ικανότητα αυτενέργειας; Πώς δέχτηκες τις υποσχέσεις μου; Κι αφού τις δέχτηκες, πώς μου έδωσες τα χαρίσματα Σου; Ως συμμετοχή στην αμαρτία του Αδάμ θα πρέπει να εννοηθεί εδώ η συμμετοχή όχι στην ενοχή της διαπράξεως του προπατορικού αμαρτήματος αλλά στις ολέθριες συνέπειες του. 
Βλέπω την άπειρη αγαθότητα Σου και τα χάνω! Τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο απ’ ό,τι έκανα όταν ήμουνα βρέφος λίγων ημερών: Σωπαίνοντας με τη γλώσσα και τον νου, Σου προσφέρω το παιδικό κλάμα μου, τα αυθόρμητα δάκρυα μου.

Και τί ανταπέδωσα στις τόσες ευεργεσίες πού δέχτηκα από Σένα, όταν ακόμα δεν μπορούσα να τις αντιληφθώ; Συνέχισα να μην τις αντιλαμβάνομαι, να μην τις γνωρίζω. 
Τα μάτια μου στράφηκαν στον κόσμο. Νόμισα ότι σκοπός του άνθρωπου είναι οι επίγειες ασχολίες και ανάμεσα τους οι πρόσκαιρες απολαύσεις. Θάνατος για μένα δεν υπήρχε! 
Η επίγεια ζωή μου φαινόταν αιώνια. Η σκέψη του θανάτου δεν είχε θέση στον νου μου.
Αιωνιότητα!… Το άπειρο μήκος της δεν χωράει στη ματιά μου!

Γνώριζα τα δόγματα και όλη τη διδασκαλία της αγίας Ανατολικής Εκκλησίας. Πίστευα σ’ αυτά. Μα η γνώση και η πίστη μου ήταν νεκρές. Σε τί συνίσταται η πτώση του άνθρωπου; Σε τί συνίσταται η σωτηρία του; Ποιά είναι τα σημεία τους και ποιες οι αποδείξεις τους; Δεν είχα γι’ αυτά καμιάν εμπειρική, ζωντανή γνώση. Ως εντολές του Θεού λογάριαζα μόνο τον Δεκάλογο της Παλαιάς Διαθήκης. Τις εντολές του Σωτήρα μου, τα πανάγια λόγια Του τα έβλεπα απλώς σαν μια ηθική διδασκαλία, η τήρηση της οποίας είναι ωφέλιμη και επαινετή αλλά όχι απαραίτητη. Έτσι η άφατη δωρεά της χάριτος, πού μου δόθηκε κατά το άγιο Βάπτισμα, ήταν τυλιγμένη, όπως το τάλαντο της ευαγγελικής παραβολής, στο μαντήλι της άγνοιας, ήταν θαμμένη βαθιά στη γή των μερίμνων και της αναζητήσεως των εφήμερων γνώσεων του εφήμερου κόσμου, ήταν σκεπασμένη από τη σκόνη των λογισμών της επιτυχίας, των στιγμιαίων απολαύσεων και της υποταγής στη ματαιότητα του σκοτεινού τούτου κόσμου.


(ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΣΚΗΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ B ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ)

Ἄς τό ἔχουν αὐτό ὑπ’ ὄψιν ὅσοι ὀνειρεύονται μαζικούς ἐμβολιασμούς ὑποχρεωτικούς διά νόμου...”

Στοιχειώδη στοιχεία περί ιών!


Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ 
ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥΣ!

Κάποια πράγματα δέν γίνεται νά μήν λέγονται...ἔστω κι ἄν εἶναι αὐτονόητα ἀκόμα καί γιά τριτοετεῖς φοιτητές Ἰατρικῆς (στό τρίτο ἔτος διδασκόμαστε τήν Μικροβιολογία)...

1. Ὅλοι οἱ ἰοί ἐξασθενοῦν ὅσο ἀνεβαίνει ἡ θερμοκρασία, εἰδικά τό καλοκαῖρι μᾶς ἀπασχολοῦν ἐλάχιστα ἕως καθόλου.

2. Ὅλοι οἱ ἰοί καταλείπουν ἀνοσία μετά τήν ἀποδρομή τους ἔστω καί ὀλιγόμηνη (κάποιοι ἀκόμα καί ἰσόβια ὅπως ἡ ἱλαρά, ἡ ἀνεμοβλογιά, ἡ λοιμώδης μονοπυρήνωση κλπ.)

3. Ὅλοι οἱ ἰοί ἔχουν τήν ἰδιότητα νά μεταλλάσσονται πολύ εὔκολα (εἰδικά οἱ ἰοί RNA ὅπως ὁ Covid19), κάτι πού συμβαίνει ἄλλωστε αἰῶνες τώρα μέ τή γρίπη, αὐτό ὅμως δέν τούς ἀλλάζει ὡς διά μαγείας ἀπό μή παθογόνους γιά τόν ἄνθρωπο σέ μαζικά θανατηφόρους (ὅπως προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν κάποιοι).

4. Ὅλοι οἱ ἰοί εἶναι οὐσιαστικά ἐντελῶς ἀνενεργοί ἔξω ἀπό τόν ξενιστή τους (τό ἀνθρώπινο κύτταρο π.χ.) καί ἑπομένως δέν μποροῦν νά “αἰωροῦνται” γιά ὧρες ὡς παθογόνοι στόν ἀέρα ὅπως εἰπώθηκε (καί τό χειρότερο ὅλων, ἔγινε πιστευτό).

5. Ὅλοι οἱ ἰοί ἀπέχουν πολύ ἀπό τό νά χαρακτηριστοῦν ὡς ζωντανοί ὀργανισμοί (ὅπως εἶναι π.χ. τά βακτήρια) καί γιά αὐτό ὁ ὅποιος πολλαπλασιασμός τους δέν μπορεῖ νά γίνει ἔξω ἀπό ἕνα ζωντανό κύτταρο (στό ὁποῖο ὅπως εἶπα, δροῦν μόνο ὡς ξενιστές).

6. Ὅλοι οἱ ἰοί μεταδίδονται μέ σωματικά ὑγρά ἀσθενοῦς (π.χ. αἷμα ὅπως στό AIDS, σάλιο καί ἐκκρίσεις ὅπως στόν Covid19 ἀλλά καί τή γρίπη) ἐφ’ ὅσον ἔλθουν σέ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΦΗ μέ κάποια “πόρτα εἰσόδου” στόν ὀργανισμό (π.χ. ἀνοιχτή πληγή στό AIDS, στοματική κοιλότητα, βλεννογόνος μύτης ἤ ματιῶν) σέ γρίπη καί Covid19.

Ἑπομένως, μόνο ἄν κάποιος βήξει ἤ φτερνιστεῖ πάνω μας μποροῦμε νά κολλήσουμε καί στήν περίπτωση φυσικά πού μέ ἄπλυτα χέρια ἀγγίξουμε τό στόμα, τή μύτη ἤ τά μάτια μας.

Τά περί 8 καί 18 μέτρων προσωπικά θά μέ ἔκαναν νά γελάσω ἄν δέν ἔκρυβαν πίσω ὑστερόβουλες σκέψεις ὅσων τά λένε.

Αὐτά ἀφοροῦν βασικότατες γνώσεις για ἕνα τριτοετῆ φοιτητή Ἰατρικῆς!

Ἄν τώρα κάποιος ἀκόμα καί μέ τόν τίτλο τοῦ ἐκπροσώπου ὁποιουδήποτε φορέα ὑγείας, Ἑλληνικοῦ ἤ διεθνοῦς, βγεῖ καί πεῖ ἄλλα, ἄς ἔχουμε στό μυαλό μας ὅτι μπορεῖ νά μήν μιλάει ἀπό μόνος του ἀλλά γιά συμφέροντα τρίτων.

Το ἀφήνω ἐδῶ, δέν μπορῶ νά γίνω πιό σαφής...

Πᾶμε τώρα καί σέ 2-3 ἀκόμα παραδοχές πού θά μᾶς ἀνοίξουν λίγο περισσότερο τά μάτια (ἐλπίζω)...

1. Τό τέστ ταυτοποίησης τοῦ ἰοῦ μέ τή μέθοδο PCR δέν εἶναι οὔτε εἰδικό γιά τόν Covid19 οὔτε ἐνδεικτικό ἐνεργοῦ λοίμωξης. Τί σημαίνει αὐτό;

Σημαίνει ὅτι ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ μπορεῖ νά δώσει θετικό τό τέστ ἀκόμα καί ἄν εἶχε προσβάλλει τόν ὀργανισμό ἕνα τρίμηνο καί παραπάνω πρίν (καί φυσικά πλέον ἔχει ἀποδράμει).

Μπορεῖ μέ λίγα λόγια νά ἀνιχνευτοῦν ὑπολείμματα γενετικοῦ ὑλικοῦ (RNA) ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ (ἀπό τούς ὁποίους προσβαλλόμαστε πολύ συχνά καί τά θεωροῦμε “γριποῦλες”) ἀκόμα καί ἄν ἔχουμε ἀναρρώσει πλήρως καί δέν εἴμαστε πλέον φορεῖς !!!...γιά φαντάσου...

2. Ἔχει γίνει ἐπισήμως παραδεκτό (και ὄχι μόνο στή χώρα μας) ὅτι ἔχουν δηλωθεῖ ἀποβιώσαντες ὡς ἀπώλειες κοροναϊοῦ ἀκόμα καί ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, ἐνῶ ἡ αἰτία θανάτου ἦταν προφανέσταστη (ἐγκεφαλικό, ἀνακοπή κλπ.)!

Αὐτό φυσικά δέν συνέβαινε οὔτε μέ τή γρίπη οὔτε μέ ἄλλα λοιμώδη νοσήματα.

Ἄν συνδυάσουμε λοιπόν αὐτό τό γεγονός μέ τά ὅσα ἀναφέρθηκαν παραπάνω σέ σχέση μέ τά τέστ καταλαβαίνουμε ὅτι ὡς “νεκροί ἀπό κορονοϊό” μπορεῖ νά θεωρηθοῦν και ἄνθρωποι πού ἔπαθαν ἐγκεφαλικό στά 85 τους καί εἶχε τύχει νά μολυνθοῦν ἀπό ὁποιονδήποτε κορονοϊό ἀκόμα καί πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα !!!... γιά φαντάσου Νο 2...

3. Ἔχει ἐπίσης γίνει ἐπισήμως παραδεκτό (καί ὄχι μόνο στή χώρα μας) ὅτι τά πραγματικά κρούσματα τοῦ ἰοῦ εἶναι ἴσως καί 10 φορές περισσότερα (τό λιγότερο). Καί φυσικά, ὅταν κάποιος “ἰνστρούχτορας” τό δηλώνει αὐτό, κανείς δημοσιογράφος δέν τοῦ ρωτάει τό ἁπλό “Ἄρα, ἡ θνησιμότητα τοῦ ἰοῦ εἶναι 10 φορές μικρότερη, ἄρα πολύ-πολύ μικρότερη ἀπό ἄλλες ἰογενεῖς λοιμώξεις;”

Εἶναι προφανές γιατί δέν τό ρωτάει κανείς (προφανές φυσικά σέ ὅσους θέλουν νά βάζουν τό μυαλό νά σκέφτεται).

Κλείνω μέ μιά μικρή παραπομπή στόν Ἱπποκράτη (στό ὄνομα τοῦ ὁποίου ὁρκίζονται ὅλοι ὅσοι πρόκειται νά γίνουν γιατροί)...

Ὁ ὅρκος τοῦ Ἱπποκράτη, λοιπόν, δηλώνει εὐθαρσῶς ὅτι κανείς γιατρός ἤ λειτουργός ὑγείας δεν ἔχει δικαίωμα νά χορηγήσει διά τῆς βίας ὁποιοδήποτε φάρμακο σε ἀσθενῆ ἤ ὑγιῆ ἐφ’ ὅσον αὐτός δέν θέλει νά τό πάρει και ἀρνεῖται κατηγορηματικά.

Ἄς τό ἔχουν αὐτό ὑπ’ ὄψιν ὅσοι ὀνειρεύονται μαζικούς ἐμβολιασμούς ὑποχρεωτικούς διά νόμου...”

Ἀλέξανδρος Παναγιώτου
Ἰατρός Κυτταρολόγος

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 113 Μάϊος 2020


Νικόλαος Ταμουρίδης... Είμαι ορθολογιστής! Απορρίπτω την «πανδημία»! -- Αναπνέω ελεύθερα!


Νικόλαος Ταμουρίδης Αντιστράτηγος (ε.α.)-
Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ

Μου αρέσουν οι λογικές εξηγήσεις. Προσπαθώ λοιπόν με βάση τη λογική να εξηγήσω το μεγάλο θέμα του κορωνοϊού που ταλανίζει την Πατρίδα μας, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.

Λογικά πάντα σκεπτόμενος, δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλα αυτά που γίνονται είναι φυσιολογικά. Επομένως κάτι υπάρχει από πίσω που κινεί την όλη υπόθεση.

Το όλο αφήγημα πιστεύω χρησιμοποιείται ως ένα μοναδικό εργαλείο της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, προκειμένου να εγκαθιδρύσει μια Παγκόσμια Διακυβέρνηση, όπως εξάλλου διακηρύττουν καθαρά όλο και περισσότεροι πολιτικοί ανά τον κόσμο. Με απλή ορθολογική λοιπόν σκέψη:

Απορρίπτω την «πανδημία»!

-Διότι ο γνωστός Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος ανήκει στην επίσης γνωστή πολιτικοοικονομική ελίτ (Ροκφέλερ, Κλίντον, Ομπάμα, Σόρος κλπ), που θέλει να διαφεντεύει τον κόσμο, είχε «προφητεύσει» από το 2015 την έλευση του ιού. Τι είναι ο Γκέιτς; Θεός ή προφήτης; «Θεοί γαρ μελλόντων γιγνώσκουν»!

-Διότι, αποκλείω να με αγάπησαν, να με λάτρεψαν ξαφνικά τέτοιοι τύποι, καθώς και άλλοι κατασκευαστές εμβολίων και να θέλουν να με σώσουν με τη βία, εξοικονομώντας βέβαια τεράστια χρηματικά ποσά για τον εαυτό τους! Ήδη, με το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω των «κορωνοϊκών» μέτρων, σε λιγότερο από ένα χρόνο, πάνω από ένα (1) τρις δολάρια έφυγαν από τη μεσαία τάξη και πέρασαν στα χέρια των δισεκατομμυριούχων!

-Διότι πριν καλά-καλά αρχίσει η «διασπορά» του ιού, ο αμαρτωλός Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έσπευσε να κηρύξει «πανδημία», αλλάζοντας μάλιστα τον ορισμό της πανδημίας για να στηρίξει την απόφασή του αυτή.

-Διότι οι δοτές κυβερνήσεις έτρεξαν να χρηματοδοτήσουν με πακτωλό χρημάτων τα ΜΜΕ για να πείσουν το λαό, ενώ είναι υποχρεωμένα, αν πραγματικά υπάρχει τόσο μεγάλος κίνδυνος της δημόσιας υγείας, να μεταδίδουν δωρεάν τις διαφημίσεις και τις κυβερνητικές οδηγίες. Με τα χρήματα αυτά, που έδωσαν στα ΜΜΕ, θα μπορούσαν να οργανώσουν πολύ καλύτερα το Σύστημα Υγείας, αν πραγματικά ενδιαφερόντουσαν για την υγεία των πολιτών.

-Διότι κάθε χρόνο έχουμε 45 εκατ. θανάτους από εκτρώσεις, πεθαίνουν 10 εκ. άνθρωποι από καρκίνο, 2.5 εκ. νεογνά χάνουν τη ζωή τους από διάφορες ασθένειες, 2 εκ. άτομα πεθαίνουν από aids. Ποιος «μεγάλος» ενδιαφέρθηκε να χρηματοδοτήσει και να «προπαγανδίσει» υπέρ της διατήρησης της ζωής και την πρόληψη όλων αυτών των θανάτων; Γιατί τόση πρεμούρα για τον covid-19, για τον οποίο μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ παρασκευάστηκαν εμβόλια, χωρίς να ελεγχθούν για τυχόν μακροχρόνιες ενέργειες;

Απορρίπτω την «πανδημία»!

-Διότι ο ιός αυτός δεν προσβάλλει τους νέους, επομένως είναι κατά πάσα πιθανότητα κατασκευασμένος, με αυτή την ακούσια προφανώς από τους κατασκευαστές «αδυναμία».

-Διότι απαγορεύεται η νεκροψία για τους αποβιώσαντες με ή από covid-19, γεγονός που δεν μπορεί να εξηγηθεί, αντιθέτως αφήνει υπόνοιες άλλης καταγραφής.

-Διότι δεν είναι δυνατόν ένας ιός να αναπτύσσεται και να καταστρέφει τις οικονομίες μόνο των προηγμένων δυτικών χωρών. Στην Αφρική και στην Ασία δεν υπάρχει αυτός ο ορυμαγδός που κυριαρχεί στην Ευρώπη και στην Αμερική.

-Διότι στην Κίνα με 1,4 δις πληθυσμό, από όπου είναι δεδομένο ότι ξεκίνησε ο ιός, έχουν επιστρέψει στην κανονικότητα, ενώ στις δυτικές χώρες και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, έχει επιβληθεί μια απίστευτη δικτατορία, που καταστρέφει ολοκληρωτικά την οικονομία και την κοινωνική ζωή των ανθρώπων.

-Διότι οι καταστροφικοί εγκλεισμοί (lockdown) στηρίζονται σε αμφίβολο αριθμό θανάτων (όλοι σχεδόν οι θάνατοι καταγράφονται και πιστώνονται στον κορωνοϊό), καθώς και σε αμφίβολο αριθμό κρουσμάτων, τα οποία έχουν σχέση με τον αριθμό των τεστ που γίνονται και στα οποία όλα τα θετικά τεστ (που μπορεί να προέρχονται και από άλλους ιούς) καταγράφονται ως κρούσματα covid-19.

-Διότι, παρά την μικρή θνησιμότητα του ιού, είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μαζικός παγκόσμιος εμβολιασμός στα ιστορικά χρονικά, με εμβόλια νέας τεχνολογίας που δεν έχουν δοκιμασθεί μέχρι τώρα στον άνθρωπο.

Ο κορωνοϊός COV-SARS-2 είναι ένας υπαρκτός ιός, πλην όμως δεν πρόκειται για πανδημία αλλά για μια ακόμη επιδημία, όπως τόσες και τόσες που έπληξαν κατά καιρούς περιοχές αυτού του πλανήτη. Δεν δικαιολογώ λοιπόν σε καμία περίπτωση την ενορχηστρωμένη εργαλειοποίησή του για τον παγκόσμιο έλεγχο του δυτικού κυρίως πληθυσμού και την οικονομική και κοινωνική καταστροφή του.

Απορρίπτω την «πανδημία»!

Αναπνέω ελεύθερα!


ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝ ΕΡΗΜΩ



Έπεσες; - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος


Έπεσες;

Δεν είναι φοβερό ο παλαιστής να πέσει.

Φοβερό είναι να μείνει στην πτώση του.

Ούτε είναι δύσκολο ο πολεμιστής να τραυματισθεί.

Το κακό είναι μετά τον τραυματισμό να απογοητευθεί και να παραμελήσει το τραύμα…

Πόσοι αθλητές ύστερα από πολλές αποτυχίες αναδείχθηκαν νικητές!

Μόνον όσοι δεν πολεμούν, δεν τραυματίζονται.

Όσοι όμως με καρδιά ρίχνονται στη φωτιά της μάχης είναι φυσικό και να χτυπηθούν και να πέσουν.

Αυτό ακριβώς που έγινε τώρα και με σένα.

Επιχείρησες να εξοντώσεις το φίδι της αμαρτίας και στην προσπάθειά σου αυτή δέχθηκες το δάγκωμα του.

Έχε όμως θάρρος.

Εκείνο που σου χρειάζεται τώρα είναι να επαγρυπνείς και θα δεις ότι σε λίγο δεν θα υπάρχει ούτε ίχνος από το τραύμα σου.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά με τη χάρη του Θεού θα συντρίψεις και αυτή την κεφαλή του πονηρού…

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Θεοφάνης Κεδράς-Νιάρος

Ποιόν ἐπίσκοπο θα ἒχουμε ἂν ἀποτειχιστοῦμε και ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό την ἐκκλησία;


Ἀπαντήσεις σε ἐρωτήματα τῶν οἰκουμενιστῶν “Κάθε ἓνας, που θα με ὁμολογήσει….” 

Το παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ

‘‘Κάθε ἓνας, που θα με ὁμολογήσει μπροστά στους ἀνθρώπους, θα τον ὁμολογήσω και ἐγώ μπροστά στον Πατέρα μου τον Οὐράνιο. Ἐκεῖνον δε που θα με ἀρνηθεῖ μπροστά στους ἀνθρώπους, θα τον ἀρνηθῶ και ἐγώ μπροστά στον Πατέρα μου τον Οὐράνιο”. (Ματθ.Ι’32-33, Λουκ.ΙΒ’8-9)

Γιά την σημερινή κατάσταση που διώκεται ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη και μάλιστα ἀπό τους ἐντός τῆς “κρατούσας ἐκκλησίας”, ψευδεπισκόπους (ὃρος τοῦ 15ου κανόνα τῆς Α’ και Β’ Συνόδου στο Ἱερό Πηδάλιο) και ψευτοκληρικούς, αὐτή ἡ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ μας, γίνεται ὑπόθεση σωτηρίας, για τους ἀγωνιστές τῆς πίστεως που ἒχουν διακόψει την ἐπικοινωνία με την παρασυναγωγή τῆς Π.Σ.Ε.υδοεκκλησίας που ἲδρυσαν οἱ ψευδεπίσκοποι στην παναιρετική οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου τοῦ 2016.

Πολλοί (ἀπό τους πολλούς ἀνίερους ρασοφόρους που παραμένουν μέχρι σήμερα στην παναίρεση), προβάλλουν το ἐπιχείρημα “ποιόν ἐπίσκοπο θα ἒχουμε ἂν ἀποτειχιστοῦμε και ἀπομακρυνθοῦμε ἀπό την ἐκκλησία; και“ποιόν ἱερέα θα ἒχουμε;” και “ποῦ θα κοινωνοῦμε;” και “ποῦ θα βρεθοῦν τρεῖς ἐπίσκοποι σήμερα ὀρθόδοξοι, για να κάνουν Σύνοδο και να καταδικάσουν τους οἰκουμενιστές ἐπισκόπους και να ἀποκαταστήσουν την ὀρθοδοξία στην κρατοῦσα ἐκκλησία;”

Ἀπαντοῦμε με το χαρακτηριστικό παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὀμολογητοῦ, ὁ ὁποῖος ἦταν ἓνας ἁπλός Μοναχός, Ἡγούμενος σ’ ἓνα μικρό Μοναστήρι, με δύο ὑποτακτικούς Μοναχούς Ἀναστασίους το ὂνομα. Τι ἒκαναν αὐτοί οἱ Ἃγιοι; Παρέμειναν σε κοινωνία με την αἳρεση, ὃπως κάνουν οἱ περισσότεροι σημερινοί προδότες τῆς πίστεως ρασοφόροι; 
Ὂχι βέβαια!

Διέκοψαν την ἐπικοινωνία μετά τῶν αἱρετικῶν ἐπισκόπων και τῶν ἱερέων τῆς ἐποχῆς τους (ἀποτειχίστηκαν), ἀφοῦ ὃλες οἱ “ὀρθόδοξες ἐκκλησίες” και τα “πατριαρχεῖα”, εἶχαν ἀκολουθήσει τις ἐντολές τοῦ αἱρετικοῦ αὐτοκράτορα, και εἶχαν πέσει στην αἳρεση τοῦ μονοθελητισμοῦ. Μήπως αὐτοί οἱ τρεῖς Μοναχοί, εἶχαν ἐκπέσει ἀπό την ἐκκλησία: Ἀντίθετα αὐτοί και οἱ πιστοί που τους ἀκολουθούσαν ἦταν ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Γιατί μόνο αὐτοί οἱ τρεῖς ρασοφόροι παγκοσμίως, εἶχαν παραμείνει ὀρθόδοξοι, μαζί με τον λαό που τους ἀκολουθοῦσαν στην πίστη. Τους δε ἁγίους αὐτούς τρεῖς Μοναχούς, τους καταδίκασαν και τους ἒστειλαν σε ἐξορία, ἀφοῦ πρῶτα τους ἒκοψαν το δεξί χέρι και την γλῶσσα, για να μην γράφουν και να μη μιλοῦν.
Ἐκοιμήθηκαν οἱ τρεῖς Ἃγιοι Μοναχοί, στην ἐξορία μέσα σε φοβερές κακουχίες και ταλαιπωρίες, ἂσημοι και περιφρονημένοι ἀπό ὃλους.

Ποιόν ἐπίσκοπο εἶχαν αὐτοί οἱ Ἃγιοι; Κανέναν, γιατί εἶχαν διακόψει την κοινωνία με τους αἱρετικούς ἐπισκόπους.

Ποιόν ἱερέα; Κανέναν ἀφοῦ ὃλοι οἱ “ἱερεῖς” μνημόνευαν τους αἱρετικούς ἐπισκόπους.

Ποῦ κοινωνοῦσαν; Πουθενά φυσικά.

Πῶς σώθηκαν και μάλιστα ἀνακηρύχθηκαν Ἃγιοι;

Μετά ἀπό 18 χρόνια ἀπό την κοίμησή τους, ἒγινε ἡ ΣΤ’ Οἰκουμενική Σύνοδος και ἀφοῦ κατέγνωσε και καταδίκασε τις αἱρέσεις τοῦ μονοθελητισμοῦ και τοῦ μονοενεργητισμοῦ, καθήρεσε και ἀναθεμάτισε τους ἀμετανόητους μονοθελῆτες και μονοενεργῆτες, και ἀνακήρυξε Ἃγίους τους τρεῖς Ὁμολογητές.

Πῶς το πέτυχαν αὐτό οἱ Ἃγιοι; Ὂχι αὐτοί, ἀλλά ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, που τους ἐνίσχυσε με την Ὀμολογία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, και με το μαρτύριο. 
Αὐτή ἐνήργησε και στο να συναχθοῦν οἱ ἐπίσκοποι στην ΣΤ’ Οἰκουμενική Σύνοδο και να καταδικάσουν τις αἱρέσεις. Διότι ὁ Θεός εἶναι Παντοδύναμος. Ἀκόμα και ἀπό τις πέτρες μπορεῖ να ἀναστήσει τέκνα στον Ἀβραάμ (Ματθ.Γ’9) ἀλλά και ὀρθόδοξους ἐπισκόπους, ὣστε να συστήσουν Ὀρθόδοξη Σύνοδο.

Αὐτή εἶναι και ἡ ἀπάντησή μας στους συγχρόνους διώκτες και συκοφάντες τοῦ ὀμολογιακοῦ ἀγῶνα, οἱ ὁποῖοι ἐνῶ πρόδωσαν τον Χριστό και την παρακαταθήκη πού τους ἐμπιστεύθηκε και πού ἒδωσαν λόγο κατά την χειροτονία τους να φυλάξουν, αὐτοί ἀντίθετα ἒγιναν ὂργανα τοῦ διαβόλου και διαβάλλουν ὃσους ἀντιδροῦν στην παναίρεση και ἒχουν διακόψει ὀρθόδοξα, βάσει τῶν ἱερῶν Κανόνων τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως (βλ. 15ο Κανόνα τῆς Α’και Β’ Συνόδου στο Ἱ.Πηδάλιο), την ἐπικοινωνία με τους σημερινούς παναιρετικούς “ἐπισκόπους” και “ἱερεῖς“ τῆς αἱσχύνης τῆς ἀνίερης παρασυναγωγῆς τῆς Π.Σ.Ε.ύδοεκκλησίας τοῦ Κολυμπαρίου.

Ἀναρωτιόμαστε δεν τους τύπτει ἡ συνείδησἠ τους ὃταν γιορτάζουν τον Ἃγιο Μάξιμο τον Ὀμολογητή και τους δύο Ἁγίους Ὀμολογητές Ἀναστασίους, ἀλλά και ὃλους τους Ἁγίους Ὀμολογητές που εἶχαν ἃπαντες διακόψει την ἐπικοινωνία (εἶχαν ἀποτειχιστεῖ), ἀπό τους αἱρετικούς ψευδεπισκόπους τῆς ἐποχῆς τους; 

Τήν ἱεροκανονική ἀποτείχιση ἐφήρμοσαν καί οἱ Ἅγιοί μας, οἱ παλαιότεροι καί οἱ σύγχρονοι. Μήπως ὅλοι αὐτοί οἱ Ἅγιοι βγῆκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία καί ἦταν σχισματικοί ὃπως κακοδοξοῦν μερικοί;

Ἄς ἀναφέρουμε μερικούς: Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὡς ἱερομόναχος, διέκοψε τήν μνημόνευση τοῦ λατινόφρονος πατριάρχου Καλέκα καί γι’ αὐτό ἀναθεματίσθηκε καί φυλακίστηκε. Λέγει: «Αὐτὸς (ὁ Ἰωάννης Καλέκας, πατριάρχης Κωνστ/πόλεως) ποὺ ἔπειτα γράφει τόσα πολλὰ ἐναντίον τῶν Μοναχῶν καὶ ἐπέτρεψε σὲ ὁποιονδήποτε ἐπιθυμεῖ νὰ ἀνακινεῖ ὅλη τὴν παρ΄ἐκείνου κατηγορία, δὲν ὑποβάλλει πολλαπλασίως τὸν ἑαυτό του σὲ αὐτὲς τὶς ἀποκηρύξεις, ἀποχωρίζοντας τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁλόκληρό το σύστημα τῶν Ὀρθοδόξων;» (Ἀναίρεσις ἐξηγήσεωςτόμου Καλέκα,13, Ε.Π.Ε. τόμος 3,σελ.670) [Βλέπουμε στο ἀπόφθεγμα αὐτό ὃτι ὁ Ἃγιος Γρηγόριος θεωρεῖ τον Ἰωάννη Καλέκα αἱρετικό και ἀποκομμένο ἀπό την Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, παρόλο που δεν εἶχε ἀκόμα καταδικαστεῖ ἐπίσημα ἀπό Ὀρθόδοξη Σύνοδο. 
Γι’αὐτό δεν ἀναφέρει καθόλου τον τίτλο του ὡς Πατριάρχη, ἀλλά οὒτε και το Βαπτιστικό του ὂνομα Ἰωάννης, γιατί ὁ ἀμετανόητος αἱρετικός στην οὐσία (ἒστω και ἂν δεν το παραδέχεται), με την διαστροφή τοῦ δόγματος που κηρύττει, πιστεύει σε θεό που δεν ὑπάρχει, και κατ’αὐτόν τον τρόπο, ἀρνεῖται το Βἀπτισμά του. Στο ἀμέσως ἐπόμενο ἀπόφθεγμά του ὁ Ἃγιος, θέττει την ἀποτείχιση ἀπό τον αἱρετικό Καλέκα, ὡς ἀπαραίτητη για να ἀνήκει κάποιος στην Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ]. «Ἐφόσον ὁ Καλέκας εἶναι μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο καὶ τόσες φορὲς ἀποκομμένος ἀπὸ ὁλόκληρό το πλήρωμα τῶν Ὀρθοδόξων, εἶναι κατὰ συνέπεια ἀδύνατο νὰ ἀνήκει στοὺς εὐσεβεῖς, ὅποιος δὲν ἔχει ἀποχωρισθεῖ ἀπὸ αὐτόν. Ἀντιθέτως, ὅποιος γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς εἶναι ἀποχωρισμένος ἀπὸ τὸν Καλέκα, τότε ἀνήκει πράγματι στὸν κατάλογο τῶν Χριστιανῶν καὶ εἶναι ἑνωμένος μὲ τὸν Θεὸ κατὰ τὴν εὐσεβῆ πίστη». (Οἱ ἀγῶνες τῶν μοναχῶν ὑπέρ …, σελ. 268)

Οἱ 74 Ἁγιορεῖται Πατέρες ἐπί λατινόφρονος πατριάρχου Βέκκου, ὑπέστησαν μαρτυρικό θάνατο, διότι ὁμολόγησαν ὅτι δέν ἤθελαν καμμία ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν λατινόφρονα πατριάρχη.

Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός, οἱ Ἅγιοι Θεόδωρος καί Θεοφάνης οἱ Γραπτοί, ὁ Ἅγιος Μιχαήλ ἐπίσκοπος Συνάδων, ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος ἐπίσκοπος Σάρδεων, ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος ἐπίσκοπος Νικομήδειας, ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανός ἐπίσκοπος Κυζίκου, ὁ Ἅγιος Στέφανος ἡγούμενος Τριγλίας, ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Μεγάλου Ἀγροῦ, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ἡγούμενος Καθαρῶν, ὁ Ὅσιος Νικήτας ἠγούμενος Μηδικίου, ὁ Ἅγιος Μακάριος ἡγούμενος Πελεκητῆς, ὁ Ὃσιος Πέτρος Ἀτρώας, ὁ Ὅσιος Νικόλαος ὁ Στουδίτης, ὁ Ὅσιος Θαδδαῖος ὁ Στουδίτης, ὁ Ὅσιος Ναυκράτιος ὁ Στουδίτης, ὁ Ὅσιος Πλάτων Στουδίτης. Ὁ ὅσιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς τοῦ περασμένου αἰῶνα, διέκοψε τήν μνημόνευση τοῦ πατριάρχου Σερβίας Γερμανοῦ καί ἔπαψε κάθε ἐκκλησιαστική ἐπικοινωνία μέ αὐτόν, παραμένοντας ἔγκλειστος στό ἡσυχαστήριό του. Ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης ἦταν ὁ πάτρων τῆς ἀποτειχίσεως εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ὅταν αὐτό διέκοψε τήν μνημόνευση τοῦ μεγάλου οἰκουμενιστή καί μασόνου “πατριάρχου” Ἀθηναγόρα.

Ἀντίθετα αὐτοί οἱ “κληρικοί” και “μοναχοί” τῆς αἱσχύνης, με την παραμονή τους στην παναιρετική παρασυναγωγή τοῦ Κολυμπαρίου ἒχουν ἀποκοπεῖ ἀπό την Ἒκκλησία τοῦ Χριστοῦ που εὑρίσκεται κατά τον μεγάλο Θεολόγο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἃγιο Γρηγόριο τον Παλαμᾶ, ἐκεῖ που ὁμολογεῖται ἡ ἀλήθεια: “Ὃσοι δεν εὑρίσκονται στην ἀλήθεια, αὐτοί δεν ἀνήκουν στην Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί τόσο περισσότερο, ὃσο ψεύδονται μεταξύ τους, καλοῦντες και καλούμενοι ἱεροί ποιμένες και ἀρχιποιμένες, διότι ὁ Χριστιανισμός δεν χαρακτηρίζεται βάσει τῶν προσώπων, ἀλλά βάσει τῆς ἀληθείας και τῆς ἀκριβείας τῆς πίστεως”. (Συγγράμματα Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ἀναίρεσις γράμματος Ἰγνατίου 2-4σ.626-627 κ’ Λόγος ἀντιρρητικός Α’ Ε.Π.Ε.5 σ. 136-137). και θεωροῦνται ἂθεοι κατά τον αὐτόν, ὃσοι σιωποῦν ἐν καιρῶ αἱρέσεως: «Ἀποτελεῖ το τρίτο εἶδος (ἀθεΐας),... τό να παραιτεῖται κανείς ἀπό το να λέγει αὐτά που ἒχουν δοθεῖ (τα δόγματα) περί Θεοῦ, με το πρόσχημα μιᾶς ἀνευλαβοῦς εὐλἀβειας…»(Ἑλλην.Πατρολογία (Σειρά Ε.Π.Ε.), Τόμος 4, Ἃγ.Γρηγόριος ὀ Παλαμᾶς, «Πρός τόν εὐλαβέστατον ἐν Μοναχοῖς κύρ Διονύσιον», σελίς 404,)και (Συγγράμματα, εκδ. Π. Χρήστου, Θεσ/κη 1966, σελ. 483, στ. 23.)

Πόσο ἂθεος ἃραγε θα θεωρηθεῖ κάποιος που ἐπικοινωνεῖ σήμερα και μνημονεύει τον μεγαλύτερο αἱρετικό ὃλων τῶν ἐποχῶν (κατά τον μακαρ. Νικ.Σωτηρόπουλο) ;



Αντί προσώπου μουσούδα (ρύγχος) θηρίου

Από το κατ΄ εικόνα ενός Εμπρόσωπου Θεού στο κατ΄ εικόνα του θηρίου... 
Αυτή είναι η ”εικόνα του θηρίου” που προσκύνησε η ανθρωπότητα;;;;


Ενώ αρχικά η εντολή που δόθηκε παγκοσμίως ήταν μασκοκρατία με υγειονομική μάσκα στη συνέχεια αυτή αντικαταστάθηκε από ποικίλες υφασμάτινες και τέλος φαίνεται να επικρατεί η μάσκα μουσούδα ρύγχος που είναι προσομοίωση θηρίου. Ο άνθρωπος έτσι απώλεσε το πρόσωπο του και απέκτησε μια μουσούδα ίδιον θηρίου. Γιατί στη φύση από όλα τα υπαρκτά όντα μόνο ο άνθρωπος διαθέτει πρόσωπο βασικό κι αναπαλλοτρίωτο χαρακτηριστικό της ιδιοσύστασης υπόστασής του άλλωστε το πρόσωπο είναι υποστατικό ιδίωμα… 

Αντί προσώπου μουσούδα(ρύγχος) θηρίου. Αυτή είναι η εικόνα του θηρίου που προσκύνησε η ανθρωπότητα;;;; Σήμερα ο άνθρωπος που ενσωμάτωσε μουσούδα ζώου στο πρόσωπό του ανασηκωμένη στο εμπρός μέρος όπως οι ρινόκεροι επέλεξε από το κατ΄εικόνα του Θεού να γίνει κατ΄εικόνα του θηρίου γιατί όλα τα ζώα είναι θηρία άλογα όντα…

Η διοικούσα Εκκλησία υιοθέτησε για τους λαϊκούς τη μουσούδα και κάνει πριβέ λειτουργίες μόνο για τους έχοντες την εικόνα του θηρίου δηλ. η εικόνα του θηρίου μπήκε στις εκκλησιές και ευλογήθηκε και οι άνθρωποι προσκύνησαν την εικόνα του θηρίου αφού μέχρι και πατριάρχες και επίσκοποι και Αγιοταφίτες την φέρουν (εικόνες αφής Αγίου Φωτός 2020)… 

Αυτά τα θηριώδη πορτραίτα μπαίνουν μέσα στις εκκλησιές...

Οι δε χριστιανοί από διωκόμενοι έγιναν διώκτες αφού διώκουν από τους ναούς τους μη φέροντες την εικόνα του θηρίου τη μουσούδα ρύγχος…

Από το κατ΄εικόνα ενός Εμπρόσωπου Θεού...

Αποκάλυψη, κεφ.κβ 4 και (κεφ.κ.4): και όψονται το πρόσωπον αυτού και το όνομα αυτού επί των μετώπων αυτών…

και οίτινες ου προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού

Οι δε χριστιανοί από διωκόμενοι έγιναν διώκτες χριστιανών κλειδώνουν τους ναούς διώκουν τους πιστούς γιατί οι λειτουργίες είναι απαγορευμένες.

Τα του Θεού τω Καίσαρι είναι το νέο δόγμα τους.

Έρχεται το μαστίγιο εντός ναού …

dimpenews

Γιά να μήν πλανηθείς... ∽ Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

''Να ικετεύεις το Θεό με προσευχές και δάκρυα, να σου στείλει οδηγό απαθή και Άγιο... 
Αλλά και συ ο ίδιος να μελετάς τις θείες γραφές, και μάλιστα τα πρακτικά συγγράμματα των Αγίων Πατέρων... για να αντιπαραβάλεις σε αυτά τη διδασκαλία, και τις πράξεις του Διδασκάλου, και γέροντα σου, βλέποντάς τες όπως σε καθρέπτη και εξετάζοντάς τες...

Και όσα είναι σύμφωνα με τις γραφές, να τα εγκολπώνεσαι και να τα κρατάς στο νου σου, τα νόθα όμως και ξένα, να τα διακρίνεις, και να τα απορρίπτεις για να μην πλανηθείς... 
Γιατί νά ξέρεις, πολλοί πλάνοι καί ψευδοδιδάσκαλοι υπάρχουν σήμερα.''

Ὅσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος 
(Πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια)

Της "ασεβείας φίμωτρα"!! Με φίμωτρο λατρεύετε το Θεό Λόγο; Με μάσκα τον Εμπρόσωπο Θεό; Mε κλειστές εκκλησίες τον Ερχόμενο;



Με φίμωτρο λατρεύετε το Θεό Λόγο; Mε μάσκα τον Εμπρόσωπο Θεό; Mε κλειστές εκκλησίες τον Ερχόμενο; Corona εξ ακίδων περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς εμπαιζόμενος.
Με απόφραξη πνοής λατρεύετε αντί “Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον”;

Με φίμωτρο πως προσέρχεσθε να λατρεύσετε τον Κύριο δεόμενοι ”Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου”; Θεομπαιξία….

Οι μασκοφόροι πιστοί στόμα ἔχουσι καὶ οὐ λαλήσουσιν σαν είδωλα, υγειινίστικα ξόανα θέαμα οικτρό και τρισάθλιο προσφέρουσιν….

Η στρατευόμενη εκκλησία τελεί υπό αιχμαλωσία... έπεσε αμαχητί.….

φιμωμένοι σαν όμηροι ιερείς και πιστοί… με της “ασεβείας φίμωτρα”. 

Όπως ψάλει ο Μέγας Ρωμανός ο Μελωδός “Ως ευσεβείας κήρυκας και ασεβείας φίμωτρα των θεοφόρων τον δήμον εφαίδρυνας τη υφηλίω λάμποντα”.