Όσοι αληθινά απεφάσισαν νά υπηρετήσουν τόν Κύριο, πρέπει νά καταγίνωνται στήν μνήμη του Θεού καί στήν αδιάλειπτη καί νοερά επίκλησι του ονόματος Του: « Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τόν αμαρτωλόν ». Τίς ώρες πού ακολουθούν μετά τό γεύμα μπορεί κανείς νά προσεύχεται ως εξής: « Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, πρεσβείαις της Θεοτόκου ελέησόν με τόν αμαρτωλόν ».
Μπορεί επίσεις νά καταφεύγη ιδιαιτέρως στήν Θεοτόκο: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημας» ή νά λέη τόν αρχαγγελικό ασπασμό: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε καχαριτωμένη Μαρία...». Μέ αυτή τήν απασχόληση όχι μόνο διατηρούμε ειρηνική τή συνείδησί μας, αλλά μπορούμε νά πλησιάσουμε τόν Θεό καί νά ενωθούμε μαζί Του. Διότι, κατά τόν άγιο Ισαάκ τόν Σύρο, δέν μπορούμε νά πλησιάσουμε μέ άλλο τρόπο τόν Θεό, εκτός από τήν αδιάλειπτη προσευχή.
Τά είδη της προσευχής περιγράφει πολύ καλά ο άγιος Συμεών Νέος Θεολόγος. Όσο γιά τήν αξία της ο ιερός Χρυσόστομος λέει: « Μέγα τό όπλο της προσευχής, θησαυρός ατίμητος, πλούτος αδαπάνητος, λιμήν αχείμαστος, πρόξενος της ησυχίας καί πλήθους καλών έργων ρίζα, πηγή καί μήτηρ εστί ».
Όταν προσεύχεσαι στόν ναό, νά στέκεσαι σέ στάσι προσοχής. Σ’ αυτό θά βοηθηθής άν έχεις τά μάτια κλειστά. Νά τά ανοίγης μόνο όταν σέ κυριεύη η νύστα καί η ακηδία. Τότε νά προσηλώνης τό βλέμμα σου σέ κάποια εικόνα καί στό κερί πού καίει μπροστά της.
Άν αιχμαλωτισθής τήν ώρα της προσευχής από λογισμούς, ταπεινώσου καί ζήτησε συγχώρησι λέγοντας: « Ημάρτησα, Κύριε, μέ τόν λόγο, τόν νού, τήν πράξι καί μέ όλες μου τις αισθήσεις ».
Αγωνίσου διαρκώς εναντίον της διασπάσεως του νού. Διαφορετικά η ψυχή σου, μέ τήν ενέργεια του διαβόλου, θά ξεφύγη από τή μνήμη καί τήν αγάπη του Θεού, καθώς λέει ο άγιος Μακάριος: « Όλη η φροντίδα του αντιπάλου μας έγκειται στό νά απομακρύνη τόν λογισμό μας από τήν μνήμη του Θεού, από φόβο καί τήν αγάπη μας πρός αυτόν ».
Όταν ο νούς καί η καρδιά ενωθούν στήν προσευχή καί οι λογισμοί δέν διασκορπίζωνται, τότε η θεία χάρις φωτίζει καί θερμαίνει τήν ψυχή καί μία μυστική αγαλλίασις καί ειρήνη πλημμυρίζει όλο τόν εσωτερικό άνθρωπο. Οφείλουμε νά ευχαριστούμε γιά όλα τόν Θεό καί νά παραδίδουμε τόν εαυτό μας στό θέλημά Του.
Οφείλουμε επίσεις νά αναφέρουμε σ’ Αυτόν όλους τούς λογισμούς, τούς λόγους καί τίς πράξεις μας καί νά προσπαθούμε, ώστε νά υπηρετούν όλα μόνο τό θέλημά Του.
Σύντομες Διδασκαλίες Οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ.
Όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ, Ιερά Μονή Παρακλήτου,
Ορωπός Αττικής 2007, Δεκάτη έκδοσις.