.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο Θεός περιμένει την μετάνοια μας.


ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ: ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ


Καταπληκτικό κείμενο!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, που ο καλός Θεός γέμισε την Ελλάδα μας με φωτισμένους πνευματικούς οδηγούς σε αυτές τις μέρες.


Ανωνύμου προσκυνητή και γέροντος, (απόσπασμα)
Δεν σας κρύβω πως πάντα είχα την απορία να ρωτήσω το γέροντα ασκητή που ζει στο Παγγαίο Όρος να μου πει την γνώμη του για τη γενική αναμπουμπούλα και την γένει ανακατωσούρα που επικρατεί σε ολάκερο τον πλανήτη. Αλλά κάθε φορά που μιλούσαμε είχα έναν δισταγμό που προκαλείτο κυρίως από τη συμβουλή που εκείνος παλαιότερα μου είχε δώσει, να προσέχω κυρίως πως να είμαι αρεστός στον Χριστό, ώστε να με συγκαταλέξει στους φίλους του και να αποφεύγω να ερευνώ με τα μελλούμενα και το τι πρόκειται να συμβεί.
Καθώς όμως...
...η πρόσφατη συζήτηση περιστράφηκε στην κοίμηση του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνατίου και στο δράμα και τους διωγμούς που υφίστανται καθημερινά πλέον οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Συρίας από μισθοφόρους ισλαμιστές, άδραξα της ευκαιρίας να τον ρωτήσω για τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη» κι περί του αν εκλαμβάνεται τούτη ως ισλαμική επέλαση, που πιθανόν να αποτελέσει μελλοντική απειλή για την Ορθοδοξία στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και στην Ελλάδα.

-Την Ελλάδα δεν πρόκειται να την πειράξει κανείς. Αυτό να το γράφεις πάντα! Την προστατεύει ο Χριστός και η Παναγία μας. 
 Ο Χριστός δεν θα αργήσει να παρέμβει...
Τους αφήνει τώρα να προχωρούν εξ αιτίας της δικής μας αποστασίας. Και το τραγικό είναι ότι παραμένουμε αμετανόητοι, αποδεχόμενοι τα βελανίδια που μας πετούν για να τρεφόμαστε! Παίζουμε σαν τα παιδιά που οι γονείς τους δίνουν ένα παιχνίδι για να μην τους ενοχλούν... Και το παιχνίδι που έδωσαν σε εμάς τους Έλληνες μοιάζει λίγο πολύ με τη «μονόπωλη», το οποίο σήμερα εξελίχθηκε και μετονομάστηκε σε οικονομική κρίση! 
Έτσι, αυτά που ακούς από τους περισσότερους είναι για τα μνημόνια, την ανάπτυξη, τον δανεισμό, τα επιτόκια, τα χρηματιστήρια και εν γένει τα υποπροϊόντα του Μαμμωνά!
Μέσα στο πνεύμα του παιχνιδιού ρίχνουμε ζαριές μη τυχόν και πετύχουμε κανένα νέο άρχοντα ικανό που με τη μορφή του σωτήρα θα μας βγάλει από τα δήθεν αδιέξοδα και θα μας οδηγήσει πάλι στα γεύματα της απόλαυσης και της ασωτίας...
Να το γράφετε με κάθε ευκαιρία, όλοι όσοι εργάζεσθε στην εφημερίδα ότι η θεία σωτήρια παρέμβαση που όλοι οι Έλληνες ενδομύχως προσδοκούμε θα επισπευσθεί μόνο μέσω της ειλικρινούς μετανοίας μας. 
Μόνο η ανιδιοτελής ολοκληρωτική επιστροφή μας στο Θεό, κατά το παράδειγμα του Ασώτου υιού της γνωστής παραβολής του Χριστού μας θα τους χαλάσει τα σχέδια παγκοσμιοποίησης.
Αυτή τη μετάνοια περιμένουν τα φουσάτα των Αγίων που τελούν υπό την καθοδήγηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του ελεήμονα αυτοκράτορα Ιωάννη Βατάτζη. Τα φουσάτα αυτά είναι παντελώς έτοιμα να ελευθερώσουν την Ελλάδα και να εκδιώξουν απ’ αυτή τα δαιμόνια που την αναστατώνουν και την ταλαιπωρούν. 
Είναι έτοιμα να σημάνουν και πάλι τις καμπάνες της Αγίας Σοφίας για να επανέλθει στην καθημερινότητά μας ως προτεραιότητα πλέον η θυσιαστική λειτουργία του αμνού»!

Καλοί μου άνθρωποι οι διαπιστώσεις και όχι προφητικές ρήσεις του σύγχρονου γέροντα ασκητή συμβάλουν στο να κατανοήσουμε την ανάγκη της επιστροφής μας στο Θεό, έτσι ώστε να περιορίσουμε μέσω αυτής τις επιπτώσεις του επερχόμενου και μη αποφευκτού, όπως διαπιστώνεται, γενικού χαλασμού, στον οποίο οδηγεί η γενικευμένη αποστασία μας από τον τριαδικό και μόνο αληθινό Θεό. 
Πολύ σύντομα η ελπίδα θα υπερισχύσει της μεθοδευμένης και κατασκευασμένης σήμερα γενικής ανασφάλειας που επικρατεί. «Είμαστε πολύ κοντά» υπογραμμίζει με νόημα ο γέροντας και παραπέμπει στο Ψαλτήριο για να αναγνώσουμε προσεκτικά τους ψαλμούς, προκειμένου να κατανοήσουμε πως πρέπει και με τι υλικά να οικοδομήσουμε την προσωπική μας σχέση με τον Σωτήρα Χριστό. 
Γιατί όπως υποστηρίζει η θέση της Ελλάδας στα γεωπολιτικά τεκταινόμενα και τις ραγδαίες αλλαγές εξαρτάται αποκλειστικά από την επιστροφή μας στα ευαγγελικά νάματα και τις διδαχές του Χριστού.
Η δοκιμασία τούτη, επεσήμανε πολλές φορές ο ταπεινός αυτός λευίτης, δείχνει την αγάπη του τριαδικού Θεού! Δηλώνει στην ουσία ότι ο Θεός δεν μας ξέχασε και μας περιμένει, όπως ακριβώς καρτερούσε να επιστρέψει ο άσωτος υιός του που σπαταλούσε την περιουσία του...
Αναμένει να εγκαταλείψουμε την σύγχρονη ασωτία στην οποία έχουμε παγιδευτεί, που σήμερα έχει τη μορφή της οικονομικής ευημερίας και ανάπτυξης και την καλοπέραση.
Να εγκαταλείψουμε την καλλιέργεια και τέρψη των κάθε λογής σωματικών ηδονών, τα λιλιπούτεια γεύματα της ασυδοσίας και τις κάθε λογής απολαύσεις, που συνιστούν αθέτηση με τη μορφή της λεηλασίας των όρων και των συμφωνιών που όρισε ο Θεός για τον άνθρωπο.
Η οικονομική κρίση λοιπόν ουσιαστικά λογίζεται ως πρόσκληση του ουρανού να επιστρέψουμε εις οδόν σωτηρίας, όπως αναφέρουν οι Άγιοι Πατέρες μας. Και η επιστροφή μας αυτή θα δώσει την ευκαιρία στον Πατέρα να σφαγιάσει και πάλι τον μόσχο τον σιτευτό, που ερμηνεύεται ως επίλυση της πνευματικής μας πενίας, ως οριστική διαφυγή από τις παγίδες της ασωτίας που ανέκαθεν έστρωνε κατά τον ίδιο τρόπο, εδώ και αιώνες ο πονηρός, προκειμένου να παρασύρει τον άνθρωπο και να τον καταστρέψει.
Να τον κάνει να μην αντικρύζει τον Παράδεισο που στέκει απέναντί του, ούτε να διακρίνει τη γέφυρα που έστρωσε με τη σταυρική θυσία και την Ανάστασή του ο Ιησούς Χριστός.
Αν λοιπόν καλοί μου Ορθόδοξοι Έλληνες χριστιανοί μου θέλουμε να ελευθερωθούμε από τη σκλαβιά που οι ίδιοι επιλέξαμε θα πρέπει άμεσα να αλλάξουμε νοοτροπία. Πρέπει αμέσως να πέσουμε στα γόνατα και να μετανοήσουμε. Οφείλουμε με οδηγό πλέον την ταπείνωση να επιζητήσουμε, όπως ο τυφλός που έκραζε για να τον ακούσει ο Ιησούς και να βρει το φως του, το έλεος του Κυρίου, που πάντα προπορεύεται Αυτού...
Και τότε ο καλός Θεός όχι μόνο θα απαγορεύσει στους κύκλους της ανομίας να σφίξουν περαιτέρω τη θηλιά στην ευλογημένη Ελλάδα μας αλλά θα τους χαλάσει ολοσχερώς τα βδελυρά σχέδια τους, όπως έκανε και κάνει αιώνες τώρα.
Θα καταστρέψει το πλάνο που έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν εδώ και δεκαετίες σε μια προσπάθεια να εκδιώξουν, ως οι κακοί γεωργοί τον Κύριο από τον Αμπελώνα Του που λέγεται πλανήτης γη. 

Γένοιτο!

Ένας Δούλος Κυρίου.

Συντάκτης: ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Ευχαριστούμε την αγαπητή φίλη Ν.Κ, για την αποστολή του κειμένου.