.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αναρωτήθηκε Πνευματικός: «Τι θα παραμείνει μετά από εσάς όταν δεν θα είστε;»



Τι θα παραμείνει μετά από εσάς όταν δεν θα είστε; 
Λογαριασμοί για το νερό, την ηλεκτρική ενέργεια, το φυσικό αέριο, το φως, το τηλέφωνο;
Συσσωρευμένες, ακατέργαστες ή σπατάλες μάταιες, πουθενά και για κανέναν; 
Βιβλία, περιοδικά, βουνά ρούχων και άχρηστα σκουπίδια; 
Αυτοκίνητα, διαμερίσματα, σπίτια; 
Χρέη, δάνεια, υποθήκες; 

Τι θα συμβεί μετά το θάνατό σας; 
Τι θα παραμείνει μετά από εσάς όταν δεν θα είστε; 

Παράλειψη, άγνωστη «αγάπη», αδιαφορία, δυσαρέσκεια, πικρία και υπερηφάνεια; 
Τι έχει απομείνει; 
Ίσως, οι συνάδελφοι, ή οι φίλοι σας του Θεού, ή οι απρόσκλητοι συγγενείς; 
Τι θα έχει απομείνει; 

Η δουλειά σου, οι στίχοι σου, τα τραγούδια σου; 
Η αδιαφορία σου, η αλαζονεία σου, η αταξία σου; 
Θα υπάρξουν φήμες ή κατορθώματα; 
Μήπως η δουλειά σου θα μιλάει για τον εαυτό σου ή θα ξεπεραστεί μέσα από μια κακή φήμη; 
Θα σας θυμούνται ως καλό χριστιανό ή η ζωή σου στον Θεό θα παραμένει μη αναγνωρισμένη για τους ανθρώπους αυτού του κόσμου; 
Τι λένε τα παιδιά σου για σένα; 
Τι θα θυμούνται τα εγγόνια; 
Τι θα παραμείνει μετά από εσάς όταν δεν είστε;

Λόγια αγάπης, πράξεις αγάπης, ελέους, της συγχώρεσης, το γέλιο, χαρούμενη, πραότητα, την ελπίδα, την αποδοχή, τη γενναιοδωρία, τη θυσία, την αφοσίωση, την ανιδιοτέλεια, τον σεβασμό, τη σοφία, την ταπεινότητα, την υπομονή, πίστη - μια πνευματική κληρονομιά, θα πρέπει να αφήσεις πίσω ... αλλά για αυτό, από μέρα σε μέρα, πρέπει να αναρωτηθείς: 

"Τι θα μείνει μετά από μένα, όταν δεν θα είμαι εκεί;"