.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Κανείς μας δεν πεθαίνει



Κι είναι ώρες-ώρες τόσο βαρύ τούτο το χαρτί με τις ψυχές.
Όλοι οι πόνοι, οι καημοί, τα δάκρυα, τα λάθη και τα πάθη.
Το κρατάς προσεχτικά να μην σου πέσει κάτω κι όταν πέσει το σταυρώνεις, το φιλάς όπως τις εικόνες.

Γιατί πάνω του είναι γραμμένες οι έμψυχες "εικόνες" του Θεού του Ζώντος....
Κανείς δεν πεθαίνει, απλά δεν τον ξαναβλέπεις με τα μάτια του σώματος.

Εμάς μας μάθαν οι Απόστολοι απαρχής του κόσμου να αγαπάμε και να πιστεύουμε στα αόρατα. Εμάς μας νανουρίσαν τα χάδια των παππούδων, των ηρώων μας, των Αγίων μας μέσα από τα σταυροκοπήματα και τις προσευχές...

Όλοι μας είμαστε ολοζώντανοι ενώπιον του Θεού.

Κανείς δεν πεθαίνει. 

Παραστεκόμαστε ενώπιον Του με άλλη μορφή, μα ολοζώντανοι.
Αποστολή της επίγειας ζωής σου να συμμετέχεις στον βουβό πόνο της ανθρωπότητας που ψάχνει τον Θεό και δεν Τον βρίσκει. Κοιτάξου στον καθρέφτη και δες Τον.

Παιδί Του, πνοή Του, πλάσμα Του.

Πού ψάχνεις να τον βρεις; Μέσα σου είναι…