.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Δώσε...



« Ενώ κάθεσαι στο σπίτι σου, έρχεται ο πτωχός να σου πουλήσει τον Παράδεισο και σου λέει: 

Δώσε μου λίγο ψωμί και πάρε τον Παράδεισο. 

Δώσε μου ένα ρούχο και πάρε την βασιλεία των Ουρανών. 

Δώσε μου λίγα χρήματα και πάρε την χαρά των Αγγέλων… 

Γι αυτό κι εσύ δώσε λίγο ψωμί. Δεν έχεις ψωμί; Δώσε χρήματα. Δεν έχεις χρήματα; 

Δώσε ρούχα. 

Δώσε ένα ποτήρι νερό.

Δώσε ένα πιάτο φαγητό.

Δώσε λίγο λάδι. Δώσε κάτι. Μόνον δώσε. 

Δώσε και αγόρασε τον Παράδεισο! 

Ντύσε τον Χριστό για να σε ντύσει κι εσένα την ημέρα της Κρίσεως. Σκέπασε Τον στο πρόσωπο του γυμνού αδελφού, για να σε σκεπάσει κι εσένα « εν ημέρα Κρίσεως» Ω αγία ελεημοσύνη ! 

Δίνεις έλεος και παίρνεις έλεος χιλιοπλάσιο και τώρα και τότε και πάντοτε!»

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ. ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΥΣ» του Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Αναγνωστοπούλου.

Ετικέτες ,