.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο Αμνός έγινε κρέας και έτρεχε το Άγιο Αίμα από το Δισκάριο



Όταν ο δόκιμος μ. Κωνσταντίνος, ο μετέπειτα π. Κλεόπας, υπηρετούσε ως δεύτερος διακονητής στην εκκλησία της Μονής, ήταν αυτόπτης μάρτυρας μερικών θαυμάτων που συνέβησαν την ώρα της Θείας Λειτουργίας, στην εκκλησία της Σκήτης Συχαστρία. Ιδού τι μας διηγήθηκε:

Να βλέπατε τι έπαθα μ’ έναν ενάρετο Ιερέα, τον π. Καλλίστρατο Μπόμπου. Ως πνευματικός πέρασε κάποτε από μία μοναχή, ασκήτρια σε σπηλιά του δάσους. Τότε στα δάση ασκήτευαν περί τους 550 μοναχούς και μοναχές. Αυτή η μοναχή είπε στον π. Καλλίστρατο: «Σε σας δεν κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα, διότι ακολουθήσατε το νέο ημερολόγιο»! Από τότε ο πατήρ Καλλίστρατος ζούσε με πολλή αμφιβολία. […]

Κάποτε ο πατήρ Καλλίστρατος τελούσε τη Θεία Λειτουργία και, όταν επικαλέσθηκε το Άγιο Πνεύμα να κατέλθει, με έκπληξή του είδε ότι ο Αμνός έγινε κρέας και έτρεχε το Άγιο Αίμα από το Δισκάριο και το Αντιμήνσιο. Όταν παρετήρησε μέσα στο Άγιο Ποτήριο, είδε ανθρώπινο Αίμα. Τότε με κάλεσε και μου είπε:

– Αδελφέ Κωνσταντίνε, έλα εδώ κοντά! Τι βλέπεις;

– Πω, πω, πάτερ Καλλίστρατε! Η Θεία Κοινωνία έγινε κρέας και αίμα!

Τότε έστειλα να ειδοποιήσουν γρήγορα τον Ηγούμενο. Όταν ήρθε ο στάρετς, έβαλε μοναχούς να διαβάζουν το Ψαλτήριο στον χορό και είπε:

– Έε, πάτερ Καλλίστρατε! πιστεύεις τώρα ότι έρχεται το Άγιο Πνεύμα και μεταβάλλει τα Δώρα ή όχι;

– Συγχώρησέ με, πάτερ! Κι έπεσε στα γόνατά του κλαίγοντας.

– Πρόσεχε! Κατήλθε το Άγιο Πνεύμα. Μετεβλήθη το Σώμα του Χριστού σε κρέας!

Μετεβλήθη το νερό και κρασί σε Τίμιο Αίμα Του! Γιατί πλέον αμφιβάλλεις, πάτερ;

– Πιστεύω, Γέροντα. Σε παρακαλώ συγχώρησέ με!

– Πιάσε σφιχτά τα Τίμια Δώρα!

Κατόπιν μ’ ένα σκαρπέλο άνοιξε μια οπή στη βάση της Αγίας Τράπεζας, διότι συμβολίζει τον Τάφο του Κυρίου μας και έθαψε εκεί τα Άγια Μυστήρια, όπως μας διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες μας. Το Άγιο Ποτήρι το αγίασε εκ νέου και το έπλυνε μαζί με το Αντιμήνσιο στο χωνευτήρι. Στάθηκα εκεί μέχρι να τελειώσει όλο το ψαλτήρι. Κατόπιν άρχισα πάλι τη Θεία Λειτουργία, συνεχίζοντας από την Προσκομιδή: «Εις των στρατιωτών λόγχη την πλευράν αυτού ένυξε…». Έτσι τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία και δεν επαναλήφθηκε πάλι αυτό το θαύμα.

Τώρα πιστεύεις; τον ρώτησε πάλι ο στάρετς. Πιστεύω, πάτερ! Μετά ο πατήρ Ιωαννίκιος τον επετίμησε με αποχή από τη Θεία Λειτουργία 40 ημέρες, λέγοντάς του:

– Σου έλεγα να πιστεύεις ακράδαντα, αλλά εσύ πήγαινες στις ερημίτισσες του δάσους να διδαχθείς γιά το ημερολόγιο!

Από το βιβλίο “Γεροντικό Ρουμάνων Πατέρων” των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.