.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

«Φύλαξε την καρδιά σου!»



«Φύλαξε την καρδιά σου!». Αυτά τά λόγια ειπώθηκαν κατά καιρούς στο παρελθόν, από εμπείρους ασκητές. Ό γέροντας Ιωάννης της Κρονστάνδης (σ.τ.μ. σύγχρονος άγιος της Ρωσικής Ορθοδόξου Έκκλησίας-20 Δεκεμβρίου), λέει στην εποχή μας κάτι παρόμοιο: 
«Ή καρδιά είναι εκ φύσεως εκλεπτυσμένη, πνευματική και ουράνια. Φρούρησέ την. 
Μην την παραφορτώνεις μην την κάνεις γεώδη να είσαι εγκρατής πολύ στο ποτό και στο φαγητό και γενικώς στις σωματικές απολαύσεις.

Ή καρδιά είναι ό ναός τού Θεού. Ει τις τον ναόν τού Θεού φθείρει, φθερεί τούτον ό Θεός• ό γάρ ναός τού Θεού άγιός έστιν, οϊτινές έστε υμείς (Α' Κορινθ. 3,17)». 

Ή πνευματική εμπειρία στα παλαιά χρόνια και η πνευματική, εμπειρία στην εποχή μας ταυτίζονται, με την προϋπόθεση ότι ή ομολογία της πίστεως είναι ταυτόσημη. Ή ουράνια γνώση στην όποια έχουν φθάσει οι παλαιοί ασκητές δεν διαφέρει από την ουράνια γνώση στην οποία φθάνουν οι ασκητές της σήμερον ημέρας. Διότι, όπως ό Χριστός είναι σήμερα και αύριο ό αυτός, έτσι συμβαίνει και με την ανθρώπινη φύση.

Το βασικό είναι το εξής: ή ανθρώπινη καρδιά είναι ή ίδια- ή δίψα και ή πείνα της είναι ένα και το αυτό και τίποτα δεν μπορεί να την ικανοποιήσει μέχρι κορεσμού, παρά ή δόξα, ή δύναμη και τα πλούτη τού Θεού!

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ ΜΗΝΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.