1. Οἱ Οικουμενιστὲς εἶναι αὐτοὶ ποὺ προκαλοῦν ΣΧΙΣΜΑ
(ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ τὸ ἀληθινὸ δόγμα).
2. Ἡ ὑποκρισία "ἀγάπης" τῶν Οἰκουμενιστῶν.
3. Ἡ ἐπικίνδυνη διστακτικότητα τῶν ἀντι-οικουμενιστῶν.
Ὅλοι οἱ ἐνάντιοι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἴτε ἀγωνιστὲς εἴτε ʺἀντιοικουμενιστέςʺ, εἴτε ἔχουν διακόψει τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετίζοντες εἴτε ὄχι, συμφωνοῦν τουλάχιστον στὸ γεγονός, ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι παναίρεση, δηλαδή, ὅτι εἶναι τὸ σύνολο τῶν αἱρέσεων τοῦ παρελθόντος μὲ νέο σύγχρονο προσωπεῖο.
Παράλληλα, ὅμως, γίνεται ἀντιληπτό, ὅτι γιὰ πολλοὺς δυστυχῶς δὲν ἔχει γίνει κατανοητό σκοπίμως ἢ ὄχι, τί σημαίνει αἵρεση καὶ ποιοὺς κινδύνους ἐγκυμονεῖ καὶ προκαλεῖ ἰδιαίτερα ἡ παναίρεση καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο μένουν ἄπραγοι καὶ συνεχίζουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς οἰκουμενιστές.
Οι Οικουμενιστές είναι αυτοί που προκαλούν ΣΧΙΣΜΑ
(ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ τὸ ἀληθινὸ δόγμα)
Ἐτυμολογικὰ σημαίνει ἡ λέξη αἵρεση, τὴν ἀπόσχιση-διαφοροποίηση ἀπὸ τὸ πρωτογενές-πρωταρχικὸ μητρικὸ δόγμα ἢ τὸ σύνολο ἰδεῶν καὶ ἀπόψεων, οἱ ὁποῖες ἀνατρέπουν ἢ ἀποκλίνουν ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ θεωροῦνται σωστὲς ἢ καθιερωμένες σὲ ἕνα τομέα. Ἐτυμολογικὰ λοιπὸν καὶ μόνο γίνεται φανερό, ὅτι τὸ πραγματικὸ σχίσμα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Παράδοση καὶ τὸ ἀληθινὸ δόγμα τῆς Ἐκκλησίας τὸ προκαλοῦν οἱ Οἰκουμενιστὲς μὲ τὶς αἱρετικὲς κακοδοξίες τους. Αὐτοὶ παραλλάσσουν, διαστρέφουν, ἀνατρέπουν καὶ καταργοῦν ὅ,τι -ὑποτίθεται- ἐτάχθησαν νὰ διαφυλάττουν χωρὶς ἀλλαγὴ οὔτε μίας κεραίας. Ὁ τρόπος ὅμως, μὲ τὸν ὁποῖον ἐπιτυγχάνουν τοὺς σκοπούς τους εἶναι τόσο ὑπόγειος καὶ τόσο ὑποχθόνιος, ἔτσι ὥστε χρειάζεται μία πιὸ βαθειὰ ἀνάλυση, ὡς πρὸς τὴν πηγὴ καὶ τὶς μεθόδους τῆς παναιρέσεως.
Κατὰ τοὺς Πατέρες ἡ πηγὴ τῶν αἱρέσεων εἶναι ὁ μισόκαλος διάβολος, ὁ ὁποῖος θέλει νὰ ἀποπλανήσει τοὺς ἀνθρώπους, νὰ τοὺς διδάξει -διαστρεβλώνοντας τὶς Γραφές- μία διαστρεβλωμένη διδασκαλία καὶ ἔτσι νὰ τοὺς στερήσει τὴν σωτηρία καὶ τὸν Παράδεισο.
Ἀπὸ αὐτὴν τὴν πηγὴ πηγάζει ἡ ρίζα τῶν αἱρέσεων, ἡ ὁποία κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο εἶναι, σὲ μορφὴ κλίμακος, ὁ ἐγωισμός ἡ μεγαλομανία καὶ ἡ ἐπιθυμία πρωτείων καὶ ἐξουσίας καὶ γι’ αὐτὸ παραινεῖ: «Διὸ παραινῶ φεύγειν αὐτῶν τὴν μανίαν» (Κατὰ ἀνομοίων λόγος α΄). Αὐτὴ ἡ ἐπιθυμία πρωτείων εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε καταλήγει σὲ μανία, πόρωση, τύφλωση καὶ ἐκδικητικότητα. Παράλληλα ἡ αἵρεση δὲν διαστρεβλώνει μόνο καὶ ἀνατρέπει ἀλλὰ καὶ μολύνει.
Ὁ δὲ κίνδυνος μόλυνσης εἶναι τόσο μεγάλος, ὥστε, κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό, ἀκόμα καὶ ἡ παρουσία στὸ ἴδιο δωμάτιο μὲ τὸν αἱρετικὸ ἐπιφέρει κίνδυνο μόλυνσης. Οἱ Ἅγιοι τὴν ὀνομάζουν συχνὰ καὶ γάγγραινα, γιατὶ ὅπως μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς γάγγραινας σὲ ἕνα σωματικὸ μέλος, ἂν δὲν ἀκρωτηριαστεῖ αὐτὸ τὸ μέλος, σαπίζει σιγὰ σιγὰ ὅλο τὸ σῶμα, ἔτσι καὶ μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς αἵρεσης σὲ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἂν αὐτὴ δὲν ἀκρωτηριαστεῖ, σαπίζει σιγὰ σιγὰ ὅλο τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος με εκπροσώπους κάθε θρησκείας,
προσεύχονται μπροστά σε μια γυάλινη σφαίρα!
Γιὰ νὰ ἐπιτύχουν οἱ αἱρετικοὶ τὴν διαστρέβλωση τοῦ δόγματος καὶ τὴν ἀνάλογη μόλυνση τοῦ φρονήματος τοῦ ποιμνίου, ἐκκοσμικεύουν τὸ ποίμνιο, παρερμηνεύουν τοὺς ἅγιους Πατέρες καὶ τὴν διδασκαλία τους, ξεκόβουν τό δόγμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ βίωμα, διασποῦν δηλαδὴ τὴν σύνδεση τῆς ἐμπειρίας ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καὶ τῆς πίστης, καὶ ἀνακηρύττουν τὸ δόγμα σὲ ἰδεολογία ἀνθρωπιστικοῦ, ἠθικοῦ περιεχομένου χωρὶς ἐμπειρικὲς προϋποθέσεις. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο περιορίζουν τὶς θεολογικὲς συζητήσεις καὶ ἀναζητήσεις σὲ ἕναν κύκλο ʺἐκλεκτῶν θεολόγωνʺ ἀποκλείοντας τὸ ποίμνιο ὡς μὴ κατάλληλο γιὰ τέτοιου εἴδους ἀσχολίες. Γιὰ τὸ ποίμνιο ἰσχύει μόνο ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν προσωπικὴ σωτηρία, ἀπὸ τὴν ὁποία ὅμως ἀποκόπτεται ἡ ὀρθόδοξη κατήχηση γιὰ τὴν γνώση καὶ ἐμβάθυνση στὰ ὑπέρλογα μυστήρια τῆς Πίστεως, καὶ ὡς ἐκ τούτου ἡ διάθεση ὁμολογίας καὶ ὑπεράσπισης τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ τῆς πίστεως, ποὺ πραγματοποιεῖται ἀπὸ ἀνθρώπους ἐλεύθερους, τῇ ἐλευθερίᾳ «ᾗ Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε». Αὐτὸς ὁ ἀκαδημαϊκὸς ἐκλεκτισμὸς προκαλεῖ φόβο, ντροπὴ ἢ ἀκόμα καὶ ἀπόσταση στοὺς πιστοὺς καὶ τοὺς ὑποτάσσει σὲ μία σχέση δουλικότητας μὲ τοὺς ποιμένες του, πράγματα ποὺ εἶναι ἄκρως ἀντιπατερικὰ καὶ ἀντιορθόδοξα, ἀλλὰ ἀπολύτως οἰκουμενιστικά.
Ο μητροπολίτης Γερμανίας Αυγουστίνος
σε συμπροσευχή με αιρετικούς
Καὶ ἐπειδὴ οὶ ʺκαλόβουλοιʺ κριτικοὶ θὰ προσπαθήσουν νὰ ἀναιρέσουν τὰ παραπάνω, ἂς χρησιμοποιήσουμε τὸν λόγο τοῦ Κυρίου ἐκ τοῦ κατὰ Ματθαῖον «ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται», ὡς κριτήριο:
Ασσίζη: Πανθρησκευτική Σύναξη: 27/10/2011 (δείτε το βίντεο εδώ)
Ἡ ὑποκρισία "ἀγάπης" τῶν Οἰκουμενιστῶν
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ τοὺς Ἀποστόλους, καὶ ἰδίως τὸν Πέτρο καὶ τὸν Παῦλο, ἀλλὰ ξέχασαν τὸ τοῦ Παύλου «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ».
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ ἀγάπη μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους καὶ διώκουν τοὺς ὁμόδοξους (δείτε εδώ πρόσφατες διώξεις αγιορειτών).
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ τὴν σημασία ὅσων μᾶς ἑνώνουν καὶ ὄχι ὅσων μᾶς χωρίζουν μὲ τὴν πανσπερμία τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοδόξων, καὶ ξεχνοῦν τὰ λόγια αὐτά, ὅταν πρόκειται γιὰ τὴν δυνατότητα ἐπαναφορᾶς στὴν Ἐκκλησία π.χ. τῶν ὀπαδῶν τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου.
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ διάλογο μὲ τὸ συνονθύλευμα τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοδόξων καὶ ἀρνοῦνται τὸν διάλογο μὲ ὅσους ὁμόδοξους διαφωνοῦν μὲ τὶς πράξεις τους.
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ εἰρήνη μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους καὶ προκαλοῦν διαμάχες στοὺς ὁμόδοξους διώκοντας καὶ ὑβρίζοντας τοὺς ἀγωνιζόμενους μοναχοὺς καὶ πιστούς.
Νοέμβριος 2014: Μία ακόμη υποδοχή του αιρετικού Πάπα στο Φανάρι
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ ʺθεία οἰκονομίαʺ καταργώντας παράλληλα τὰ ράσα, τὴν ἱερὰ τάξη καὶ τοὺς Ἱ. Κανόνες μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους, ἀλλὰ ὑπερτονίζουν τοὺς Ἱ. Κανόνες μὲ τοὺς ὁμόδοξους.
Η ανακοίνωση του Φαναρίου λέει: "Επίσημος επίσκεψης της ΑΥΤΟΥ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου!
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ ἀνάγκη ὀρθόδοξης ὁμολογίας στοὺς διαλόγους μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους καὶ ἀντὶ νὰ ὁμολογοῦν, αἱρετίζουν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ὅπου καὶ ἂν βρίσκονται.
Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου υποδέχεται τον Πάπα
Οἱ Οἰκουμενιστὲς χαρακτηρίζουν τοὺς ἑαυτοὺς τους ἑπομένους τοῖς ἁγίοις Πατράσιν καὶ παράλληλα ὑβρίζουν τοὺς ἁγίους Πατέρες ὡς πλανεμένους, φανατικούς καὶ ὡς θύματα τοῦ ἀρχέκακος ὄφεως.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ασπάζεται τον Μουφτή
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ τὴν Μία Ἐκκλησία καὶ παράλληλα χαρακτηρίζουν ὡς ʺἘκκλησίεςʺ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους.
Οἱ Οἰκουμενιστὲς μιλοῦν γιὰ ὑπακοὴ στοὺς Ἐπισκόπους, ἐνῶ αὐτοὶ εἶναι ἀνυπάκοοι στοὺς Πατέρες καὶ στὸν Χριστὸ τὸν ἴδιο.
Η επικίνδυνη διστακτικότητα των αντι-οικουμενιστών.
Ἡ μόλυνση ποὺ ἔχει προκαλέσει καὶ προκαλεῖ ὁ οἰκουμενισμὸς φαίνεται στοὺς λόγοις ἀλλὰ μὴ ἔργοις ʺἀντιοικουμενιστέςʺ
Οἱ τέτοιου εἴδους ʺἀντιοικουμενιστέςʺ κατηγοροῦν τοὺς οἰκουμενιστὲς ὡς αἵρεση, ἀλλὰ συγχρόνως συλλειτουργοῦν καὶ ἐπικοινωνοῦν ἐγκάρδια μαζί τους ξεχνώντας καὶ αὐτοὶ τὸ τοῦ Παύλου «αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ».
Οἱ τέτοιου εἴδους ʺἀντιοικουμενιστέςʺ εἶναι καὶ αὐτοὶ λαλίστατοι σὲ ἡμερίδες καὶ διαλέξεις ἀκαδημαϊκοῦ ὕφους κατὰ τοῦ οἰκουμενισμοῦ ἀλλὰσιγοῦν, ὅταν διώκονται ὁμολογητὲς ὀρθόδοξοι ποιούμενοι κοινῶς τὴν νήσσαν.
Οἱ τέτοιου εἴδους ʺἀντιοικουμενιστέςʺ ἀσκοῦν κριτικὴ ὀρθῶς στοὺς οἰκουμενιστές, ἀλλὰ δὲν δέχονται κριτικὴ περὶ τῆς ἀσυνέπειάς τους.
Οἱ τέτοιου εἴδους ʺἀντιοικουμενιστέςʺ ἀνέδειξαν ὀρθῶς ἐδῶ καὶ δεκαετίες τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ παράλληλα συνέβαλαν μέσω τῆς ἀπραξίας καὶ ἀσυνέπειάς τους στὴν διάδοση καὶ ἑδραίωση του.
Οἱ τέτοιου εἴδους ʺἀντιοικουμενιστέςʺ μιλοῦν γιὰ τὴν ἔλλειψη κατήχησης τοῦ ποιμνίου, ἀλλὰ οἱ ἴδιοι ἀναπαύονται στὶς ἕδρες τους, ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν ὀργώσει ὅλην τὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἀφυπνίσουν τοὺς πιστούς.
Γιὰ ὅλα αὐτὰ ἂς ἀφήσουμε, ὡς ἐπίλογο, ἕναν μεγάλο ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ μιλήσει:
«Ὅλοι θέλουμε νὰ δώσει ὁ Θεὸς ἑνότητα πίστεως στὸν κόσμο. Μὰ ἐσεῖς τὰ μπερδεύετε τὰ πράγματα. Ἄλλο ἡ συμφιλίωσις τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν. Ὁ Χριστιανισμὸς ἐπιβάλλει ν' ἀγαπᾶμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ τοὺς πάντες, ὅποια πίστη καὶ ἂν ἔχουν! Συγχρόνως ὅμως μᾶς διατάζει νὰ κρατᾶμε ἀλώβητη τὴν πίστη μας καὶ τὰ δόγματά της. Σὰν χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἐλεεῖτε ὅλο τὸν κόσμο, ὅλους τοὺς ἀνθρώπους! Ἀκόμη καὶ τὴν ζωή σας νὰ δώσετε γι’ αὐτούς. Ἀλλά τὶς ἀλήθειες Τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ τὶς θίξετε. Γιατὶ δὲν εἶναι δικές σας. Ἡ πίστη Τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι ἰδιοκτησία μας νὰ τὴν κάνωμε ὅ,τι θέλουμε»! (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς).
Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου
Tsakiroglou.a@gmail.com