Ποτὲ δὲν ἐγκαταλείπει ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο ἐπειδὴ συνέβη ἁπλῶς ὁ λογισμός του προσωρινὰ νὰ ἔχει παρασυρθεῖ ἀπὸ κάποια αἰτία καὶ νὰ ἔχει ἐκτραπεῖ ἀπό τόν ὀρθό δρόμο.
Ὁ Θεὸς ἐγκαταλείπει τὸν ἄνθρωπο μόνον ὅταν ἡ διάνοιά του ἐμμείνει στὴν ἐκτροπή.
Διότι δεν κρίνει οὔτε παιδεύει ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο ἀπό μία ἀκούσια κίνηση τοῦ λογισμοῦ του πρὸς τὸ κακό, ἐπειδὴ παρασύρθηκε πρὸς αὐτό, ἔστω καὶ ἂν ἀκόμη προσωρινά συγκατατέθηκε σὲ αὐτὴν τὴν κίνηση. Καὶ ἄν, ἐκείνη τὴν ὥρα τῆς πτώσεως, ἐμεῖς ἀνανήψομε καὶ μετανοήσομε καὶ ἔλθομε σὲ κατάνυξη, τότε δὲν θὰ μᾶς ζητήσει λόγο ὁ Θεὸς γι᾿ αὐτό μας τὸ πλημμέλημα.
Θὰ μᾶς ζητήσει, ὅμως, λόγο γιὰ ἐκεῖνο τὸ πλημμέλημα ποὺ συνετελέσθηκε ὅταν ἡ διάνοια ὄχι μόνο κατὰ ἀλήθειαν καὶ ξεκάθαρα ἐξέκλινε πρὸς τὸ πάθος καὶ ἔκανε συγκατάθεση καὶ ἡ προαίρεσή της στράφηκε πρὸς τὴν ἱκανοποίησή του ἐπειδὴ τὸ θεώρησε πρέπον καὶ ὠφέλιμο γι᾿ αὐτήν, ἀλλὰ καὶ ὅταν δὲν διέκρινε ὅτι αὐτὸ ποὺ ἔκανε ἦταν ἀντίθετο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ δὲν ἔπρεπε σὲ καμία περίπτωση νὰ συναινέσει.
Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σύρος
(Τὰ Εὑρεθέντα Ἀσκητικά Τόμος Β'.
σελ. 279-280 Ἐκδόσεις Ἄθως)
.jpg)