.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Ο Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντε που θα Του δώσεις

«Ο Χριστός δέχεται τα εκατό, δέχεται και τα τριάντα, δέχεται και τα πέντε που θα Του δώσεις.

Αν δεν μπορείς να Τον θυμηθείς χίλιες φορές, εκατό φορές, πενήντα φορές την ημέρα, θυμήσουτον δέκα φορές και πες του με αγάπη: «Χριστέ μου!»

Όχι νά Τόν παρακαλέσεις γιά τήν φτώχεια σου, γιά τήν μάνα σου, γιά τήν αρρώστια σου, για τήν επιτυχία σου...

Όχι!

Νά Τόν παρακαλέσεις νά μπεί στήν καρδιά σου.

Δέν μπορείς δέκα φορές τήν ημέρα; 

Πέντε φορές δεν μπορείς;

΄Αν τό νοιώσεις καί Τόν καλείς έστω δυο φορές τήν ημέρα, θά γλυκαθείς καί θά Τόν ζητάς δέκα φορές, ύστερα είκοσι φορές, καί ύστερα θά αρχίσεις νά Τόν νοιώθεις στήν καρδιά σου».

Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης