.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Αδιάκοπος πόλεμος με τους νοητούς εχθρούς


Συμβουλευτικοί λόγοι

Όταν ο διάβολος βρίσκεται στην καρδιά, τότε ο άνθρωπος νιώθει ένα ασυνήθιστο βάρος να τον πλακώνει, μιαν οδυνηρή φωτιά να του καίει το στήθος. Τότε η ψυχή του φοβάται υπερβολικά, ενοχλείται από τα λόγια και τη συμπεριφορά των άλλων, στερείται την ορθή κρίση, βλέπει παντού κακές προθέσεις και κυριεύεται από εκδικητικότητα…

Όταν μέσα στην καρδιά σου ανάψει το μίσος εναντίον κάποιου, τότε πίστεψε πως ενεργεί μέσα σου ο διάβολος. Διώξε αμέσως και τον ίδιο και το έργο του. Μη θεωρήσεις το μίσος δικό σου, μην το αποδεχθείς. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισε και τα άλλα πάθη.

Έχουμε καθήκον να προσευχόμαστε και για τους άλλους ανθρώπους που είναι υποδουλωμένοι σε πάθη. Μέσα τους, όπως και μέσα μας, ενεργεί ο εχθρός.

Ο Κύριος θέλει όλους να τους ενώσει. Απεναντίας, ο διάβολος θέλει όλους να τους χωρίσει. Προσπαθεί να διασπάσει την ενότητα των μελών της οικογένειας, του χωριού, της πόλης, του κράτους, των αδελφοτήτων. Πολεμάει ιδιαίτερα εκείνους που ομολογούν την ορθόδοξη πίστη και ξεσηκώνει διωγμούς εναντίον της Εκκλησίας…

Σκοπός του είναι να μολύνει τον άνθρωπο, να τον αποξενώσει από τον Θεό και τον πλησίον, να σβήσει την αγάπη, να εξαλείψει κάθε αρετή, να εξεγείρει την ψυχή εναντίον του Θεού και της Εκκλησίας και, τελικά, να την οδηγήσει αιχμάλωτη στον άδη.

Η ψυχή μας δέχεται όχι μόνο τις εμπνεύσεις του Θεού και των φωτεινών αγγέλων, αλλά και την επενέργεια των σκοτεινών δαιμόνων. Έτσι γίνεται πεδίο μάχης ανάμεσα στο καλό και στο κακό.

Η ζωή μας πάνω στη γη είναι πόλεμος, αδιάκοπος πόλεμος. Αδυσώπητα μας πολεμούν οι νοητοί εχθροί μας με τα διάφορα πάθη… Σχεδόν κάθε καλή μου σκέψη, κάθε καλό μου αίσθημα, πρέπει να το υπερασπίζομαι με αγώνα… Το ληστρικό πλήθος των πονηρών πνευμάτων ενεργεί μέσα μου πρωί και βράδυ, νύχτα και μέρα, ακόμα και στα όνειρα!

Τι άντρο νοητών ληστών είναι η ψυχή μου! Πόσο μολυσμένη είναι η καρδιά μου! Πόσο παραμορφωμένη είναι μέσα μου η εικόνα του Θεού! Τι θύελλες ξεσηκώνουν τα πάθη μου!

Κύριε, βοήθησέ με στον αγώνα μου! Δυνάμωσε, παντοδύναμε Αρχηγέ, τους στρατιώτες Σου! Χωρίς Εσένα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης
Από το βιβλίο: Πνευματική Ανθολογία από τους βίους και τους λόγους των Αγίων της Ρωσίας. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2018, σελ. 67, 68, 70.