.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Το δίχτυ της αγάπης


Όταν ζω τα γεγονότα της ζωής μου και αντιμετωπίζω τις δυσκολίες και τους πειρασμούς της, η πρώτη σκέψη μου είναι:

«Γιατί άραγε το επιτρέπει ο Θεός;»

Και είναι αλήθεια βέβαια, ότι ο Θεός επιτρέπει τα γεγονότα της ζωής μας.

Ο Θεός μοιάζει να με σκεπάζει μ” ένα δίχτυ.

Το δίχτυ της αγάπης.

Ο Θεός πατέρας μας επιτρέπει να περάσει μέσα από το δίχτυ μόνο αυτό που θα μας ωφελήσει.

Ότι είναι προς το συμφέρον μας.

Αν Εκείνος δει ότι μια δοκιμασία θα μας λυγίσει ή ένας πειρασμός θα μας νικήσει, τότε το δίχτυ της αγάπης Του το μεταβάλλει σε ασπίδα προστασίας που εξοστρακίζει κάθε επιβουλή

«Ουκ εασει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε» ( Α’Κορ. 10,13)

romioitispolis.gr