.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

Πρόσεχε σεαυτὸν, ὦ ἱερεῦ μὴ τὸ ἅγιον ποτήριον ἐγχειρισθῇ ὑπὸ αἱρετικῶν!



Πρόσεχε σεαυτὸν, ὦ ἱερεῦ... μηδὲ μεταδίδῳς τὸ θεῖον σῶμα ὅπου οὐ χρή… μὴ μεταδίδῳς ἀναξίοις ἢ λαϊκοῖς, παρὰ ἐπιστρέψαι αὐτοὺς τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει… Ὅρα οὖν μὴ τὸ ἅγιον ποτήριον… ἐγχειρισθῇ ὑπὸ αἱρετικῶν· 
(Μ. Βασιλείου)

τοῦ Ἀδαμαντίου Τσακίρογλου

Παρόλο που τόσοι Ἅγιοι καὶ φωτισμένοι γέροντες μᾶς παρέδωσαν τὴν ἐντολὴ νὰ θεωροῦμε τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς Παναίρεση, Αἵρεση τῶν Ἐσχάτων, Τρίτο κέρατο τοῦ Διαβόλου, Δαιμονικὴ Ἐφεύρεση κλπ. ἡ πλειοψηφία τῶν πιστῶν, λαϊκῶν καὶ ἱερέων -ἐνῶ βλέπει τὴν προδοσία καὶ ἀποστασία τῶν Οίκουμενιστῶν- δὲν θεωρεῖ σημαντικὸ πράγμα τὴν μυστηριακὴ ἕνωση μαζί τους, καὶ δὲν πιστεύει ὅτι μ' αὐτὸ τὸν τρόπο πράττει κάτι κακό. 

Ἔτσι τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν πιστῶν, λαϊκῶν καὶ ἱερέων, συνεχίζει νὰ τοὺς μνημονεύει ὡς ὀρθοτομοῦντες ψευδόμενο μπροστὰ στὸν Θεό, διότι ὁ αἱρετικὸς δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι συγχρόνως καὶ ὀρθοτομομὼν καὶ αἱρετικός, καὶ παράλληλα συνεχίζει νὰ συλλειτουργεῖ καὶ νὰ κοινωνεῖ μαζί τους, πάλι ψευδόμενο. Καὶ λέω ψευδόμενο, γιατὶ οἱ ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ διὰ μέσου τῶν Ἁγίων Του ὄχι μόνο ἀπαγορεύουν τὴν ἐν γνώσει κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ -καὶ ἀντίθετα μ' αὐτοὺς ποὺ δὲν βλέπουν ἐπιτίμιο στοὺς Κανόνες- ἐκφράζουν τὸ φοβερὸ "οὐαί"!

Ὡς τρανὸ καὶ ἀδιάσειστο παράδειγμα τῶν παραπάνω φέρνω τὸν Μ. Βασίλειο καὶ τὸν λόγο του "Περὶ καταστάσεως ἱερέων" στὸν ὁποῖο ὁ μέγας αὐτὸς πατὴρ προειδοποιεῖ (μεταξὺ ἄλλων) ὡς δεσποτικὴ ἐντολὴ τὸν ἱερέα νὰ μὴν κοινωνεῖ λαϊκοὺς ποὺ δὲν εἶναι ὀρθόδοξοι ἢ φρονοῦν ἀνορθόδοξα, ἕως ὅτου αὐτοὶ νὰ γυρίζουν στὴν Ὀρθοδοξία καὶ κυρίως ἀπαγορεύει -λέγοντας τὸ "οὐαί" στοὺς πράττοντες τὸ ἀντίθετο- τὸ συλλείτουργο καὶ τὴν κοινωνία μὲ αἱρετικούς. Ἐκτὸς ἂν πιὰ οἱ Οἰκουμενιστές δεν θεωροῦνται αἱρετικοὶ καὶ οἱ Ἅγιοι μὴ ἀξιόπιστοι.

Ἀκολουθεῖ ὁ λόγος τοῦ Μ. Βασιλείου:


Πρόσεχε σεαυτὸν, ὦ ἱερεῦ, καὶ βλέπε τὴν διακονίαν, ἣν παρέλαβες, ἵνα ἀναπληρώσῃς αὐτὴν μετὰ φόβου Θεοῦ. Βλέπε λοιπόν· οὐ γὰρ ἐπίγειον διακονίαν ἐνεχειρίσθης ἀλλὰ οὐράνιον, οὐκ ἀνθρωπίνην ἀλλ' ἀγγελικήν· σπούδασον σεαυτὸν παραστῆσαι ἐργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας· πρόσεχε, μὴ στῇς εἰς σύναξιν ἔχων ἔχθραν μετά τινος, ἵνα μὴ φυγαδεύσῃς τὸν Παράκλητον.

Ἡμέρᾳ συνάξεως μὴ δικάζου, μηδὲ φιλονείκει τὸ καθόλου· ἀλλὰ κρυπτόμενος εὔχου, ἀναγινώσκων μέχρι ταύτης τῆς ὥρας· καὶ οὕτω παράστα ἐν κατανύξει τῷ ἁγίῳ θυσιαστηρίῳ· μηδὲ περιβλεπόμενος ὧδε κἀκεῖσε· μὴ ἐν σπουδῇ τὰς εὐχὰς συντέμνοις· ἀλλὰ παρακαλῶν, μὴ λάμβανε πρόσωπόν τινος, ἀλλ' ὅρα τὸν προκείμενον βασιλέα, καὶ τὰς παρεστώσας δυνάμεις κύκλωθεν· καὶ μὴ ὑποκρίνου, μηδὲ μεταδίδῳς τὸ θεῖον σῶμα ὅπου οὐ χρή. Σεαυτὸν ἄξιον ποίησον τῶν ἱερῶν κανόνων, καὶ συλλειτούργει ὡς οἱ κανόνεςἀπόθενται.

Ὅρα οὖν πῶς παρίστασαι τῇ ἁγίᾳ τραπέζῃ, καὶ πῶς ἱερουργεῖς, καὶ τίνος μεταδίδως, καὶ πῶς καταστέλλεις· ὅρα οὖν, μὴ ἐπιλάθῃ τὰς δεσποτικὰς ἐντολὰς καὶ τῶν ἁγίων αὐτοῦ μαθητῶν τὰς παραδόσεις· φησὶ γάρ· «Μὴ δότε τὰ ἅγια τοῖς κυσί, μηδὲ ῥίπτετε τοὺς μαργαρίτας μου ἔμπροσθεν τῶν χοίρων». Ὅρα οὖν καὶ σύ, μὴ φόβῳ ὑπαχθῇς ἀνθρωπίνῳ, καὶ παραδώσῃς τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ εἰς χεῖρας ἀναξίων· ἀλλὰ μὴ ἐντραπῇς τινα τῶν ἐνδόξων τῆς γῆς, ἀλλὰ μηδὲ αὐτῶν τῶν τὸ διάδημα φορούντων πτοηθῇς ἐν τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ ὅτε ἱερουργήσαις. Βλέπε τοὺς βουλομένους τὰ δῶρα μεταλαμβάνειν ἐν τοῖς οἴκοις· σὺ ὄψει, ὅτι καὶ ὑπὸ γυναικῶν χαρίζονται, ἀλλὰ καὶ ἀναξίων.

Ὅρα οὖν, ὡς οἱ θεῖοι κανόνες καὶ αἱ σύνοδοι τῶν ἁγίων Πατέρων ἐπεκύρωσαν· οὕτω πράττε, καὶ μὴ μεταδίδῳς ἀναξίοις ἢ λαϊκοῖς, παρὰ ἐπιστρέψαι αὐτοὺς τῇ ὀρθοδόξῳ πίστει. Οὐαὶ δὲ τοῖς μεταδιδοῦσιν αὐτοῖς! Ὅρα οὖν μὴ μυῖαι ἐμπέσωσι εἰς τὸ ἅγιον ποτήριον, ἢ ἐξ ἀμελείας σου νοτισθῇ, ἢ μοχλιάσῃ, ἢ κονοπισθῇ, ἢ ἐγχειρισθῇ ὑπὸ αἱρετικῶν· ἀλλὰ βλέπε πῶς καταστέλλεις μετὰ τὴν συμπλήρωσιν τῆς θείας λειτουργίας, μὴ σπεύδων μαργαρίτης ἀποπέσῃ, ἢ ἀπομείνῃ ἐν τῷ ποτηρίῳ· ἢ ἔχον νᾶμα τὸ ἅγιον ποτήριον, καὶ κονοπισθῇ· ἀλλὰ ἀμφότερα καταστείλας, πορεύου ἐν εἰρήνῃ. Ταύτην τὴν παράδοσιν ἐὰν φυλάξῃς, ὦ ἱερεῦ, σώσεις σεαυτόν, καὶ οὓς μέλλεις διδάσκειν· εὐχόμενος καὶ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ τάλανος πρὸς Κύριον, ᾧ πρέπει δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.