.

.

Δός μας,

Τίμιε Πρόδρομε, φωνή συ που υπήρξες η φωνή του Λόγου. Δος μας την αυγή εσύ που είσαι το λυχνάρι του θεϊκού φωτός. Βάλε σήμερα τα λόγια μας σε σωστό δρόμο, εσύ που υπήρξες ο Πρόδρομος του Θεού Λόγου. Δεν θέλουμε να σε εγκωμιάσουμε με τα δικά μας λόγια, επειδή τα λόγια μας δεν έχουν μεγαλοπρέπεια και τιμή. Όσοι θα θελήσουν να σε στεφανώσουν με τα εγκώμιά τους, ασφαλώς θα πετύχουν κάτι πολύ πιό μικρό από την αξία σου. Λοιπόν να σιγήσω και να μη προσπαθήσω να διακηρύξω την ευγνωμοσύνη μου και τον θαυμασμό μου, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μη πετύχω ένα εγκώμιο, άξιο του προσώπου σου;

Εκείνος όμως που θα σιωπήσει, πηγαίνει με τη μερίδα των αχαρίστων, γιατί δεν προσπαθεί με όλη του τη δύναμη να εγκωμιάσει τον ευεργέτη του. Γι’ αυτό, όλο και πιό πολύ σου ζητάμε να συμμαχήσεις μαζί μας και σε παρακαλούμε να ελευθερώσεις τη γλώσσα μας από την αδυναμία, που την κρατάει δεμένη, όπως και τότε κατάργησες, με τη σύλληψη και γέννησή σου, τη σιωπή του πατέρα σου του Ζαχαρία.

Άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων

...είμαστε σε πόλεμο - έβαλαν τον ΣΤΑΥΡΟ σε σφουγγαρίστρες και τόσα άλλα γίνονται πέριξ μας


Χαίρε Σταυρέ Τρισμακάριστε και Πανσεμβάσμιε, των Χριστοκτόνων η απώλεια... λέμε στους Χαιρετισμούς του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.

Πήγε ένας υδραυλικός σε ένα σπίτι για δουλειά και αντίκρυσε στο σαλόνι ότι οι καρέκλες και οι καναπέδες ήταν επενδυμένοι με ιερατικό ύφασμα από τα Πολυσταύρια που χρησιμοποιούν οι κληρικοί στα άμφια τους. 

Δηλ. οι αθεόφοβοι τα χρησιμοποιούσαν σαν ταπετσαρία για να κάθονται πάνω σε Σταυρούς.

Όταν τους ρώτησε τι είναι αυτά δεν ήθελαν να του απαντήσουν οι "βρωμιάρηδες", όπως μας είπε ο υδραυλικός.

ΣΤΩΜΕΝ καλώς