Παραθέτουμε δύο εξαιρετικά επώνυμα κείμενα.
Το πρώτο του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών και το δεύτερο του π.Σάββα Λαυριώτη.
Και τα δύο πραγματικά "επί των τύπων των ήλων". Πεντακάθαρος λόγος αληθείας και ομολογίας.
Χαιρόμαστε που υπάρχουν ακόμη πρόσωπα που επωνύμως ομολογούν την αληθινή τραγική κατάσταση.
Οι υπόλοιποι, οι λαϊκοί, θα συνεχίσουν τις περιοδείες τους στο Άγιο Όρος και τα "προσκυνήματα" ανά την Ελλάδα για κάθε εικόνα που έρχεται, καθώς και το γνωστό ψαλτοτράγουδο για "την ευχή" ("...έλα δος μου μια ευχή ν αποκτήσω την ευχή ...") ..
Προσπαθώντας οι λαϊκοί να μιμηθούν τους μοναχούς, δημιουργήθηκε ένα είδος "ζόμπι". Αντί να βγούν στις επάλξεις του αγώνα, της πατρίδας και της Ορθοδοξίας, κάποιοι ορθόδοξοι πιστοί παιδιαρίζουν.
Ιστολόγιο- Ομάδα Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"
«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)
Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο,μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!
Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!
Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!
Έτσι η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους, οι φύλακες της Ορθoδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.
Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.
Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!
Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.
Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.
Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!
Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και
λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!
Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!
Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!
Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!
Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!
Έκαναν την επιλογή τους!
Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!
ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.
Ἐν Ἱερᾷ Μονῇ Μεγίστης Λαύρας 19-5/1-6-2014
Κυριακή τῶν Ἁγίων Πατέρων
Πολλές φορές σέ παρελθόντα φύλλα τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου, ἔχει ἐκφραστεῖ ἡ ἀγωνία γιά τήν ἀφωνία τοῦ Ἁγίου Ὄρους σέ ὅτι ἀφορᾶ τήν προδοσία τῆς Πίστεως πού συντελεῖτε στίς ἡμέρες μας.
Ἕνα χαρακτηριστικό ἀπό αὐτά εἶναι στό φύλλο τοῦ Ὀρθοδόξου Τύπου τῆς 12ης Ἰουλίου 2013, μέ ἀριθμόν 1983 καί ἐπικεφαλίδα: ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ.Ἔκτοτε γράφτηκαν καί ἄλλα εἴτε ἀπό σεβαστούς πατέρες ἤ λαϊκούς. Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πόνο καί πικρία, διότι τά αἱρετικά φρονήματα καί ἀνοίγματα τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, καί ὄχι μόνο, διότι τώρα καί ὁ Ἀντιοχείας, καί ὁ Ἀλεξανδρείας καί ὁ Ἱεροσολύμων συμπλέουν στόν οἰκουμενιστικό κατήφορο, δέν ἐλέγχονται ἀπό τούς Ἡγουμένους τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οὔτε ἀπό τήν Ἱερά Κοινότητα, ἀλλά ἀντιθέτως τόν ὑποδέχονται ἀσμένως, μέ συλλείτουργα, καί φιέστες ἀπαράδεκτες γιά τόν Ἁγιώνυμο τόπο.
Με ἀποκορύφωμα τήν συνάντηση Πατριάρχου καί Πάπα στά Ἱεροσόλυμα, τήν συμπροσευχή, τούς ἀσπασμούς, καί τήν ὑπόσχεση γιά κοινό ποτήριον.
Το ἴδιο ἔγινε καί πρίν 50 χρόνια, ἀλλά τότε οἱ Ἁγιορεῖτες ἀντέδρασαν, κόβοντας τό μνημόσυνο, καί δείχνοντας τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του, χωρίς νά ὑπολογίσουν τυχόν «ποινές» ἤ μᾶλλον ἀντίποινα πού θά δεχόταν ἀπό τό Πατριαρχεῖον, ὅπως καί ἔγινε.
Σήμερα, οἱ Ἡγούμενοι καί τά Μοναστήρια, καί πρωτίστως ἡ Ἱερά Κοινότης, ὄχι μόνον σιωποῦν, ἀλλά καί δικαιολογούν τά ἀδικαιολόγητα, λέγοντας πώς δέν πρέπει νά ἀποκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία, λές και Ἐκκλησία εἶναι ὁ κάθε Πατριάρχης, καί δὴ ὅταν αὐτός ἔχει αἱρετικά φρονήματα, ὅπως ὁ νῦν.
Καί ἀντί νά πάρουν τό παράδειγμα ἀπό τούς Ἁγιορεῖτες Πατέρες μας, τούς μάρτυρες ἐπί τοῦ λατινόφρονος Βέκκου, καί νά καταλάβουν ὅτι περισσότερον Βέκκου ἔχουμε σήμερον, καί νά διακόψουν τό μνημόσυνο, ἐλέγχοντάς τον διά τά κοράνια πού μοιράζει, πού ἐξισώνει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέ τίς «Ἐκκλησίες» τοῦ Σατανᾶ, πού δέχεται τά βαπτίσματα τῶν αἱρετικῶν, πού ἡ σωτηρία κατορθώνεται σέ ὅλες τίς «Ἐκκλησίες»,πού συμπροσεύχεται μέ αἱρετικούς, Ἑβραίους, μέχρι καί πνευματιστές, καί γενικά γιά τήν προδοσία του στήν Ἐκκλησία καί τόν Χριστό, τόν προσφωνοῦν καί τόν ἀποδέχονται ὡς πατέρα τους. Νά τόν χαίρονται.
Ὅμως πρέπει νά μάθει ὁ Ὁρθόδοξος λαός πώς τό Ἅγιον Ὄρος, δέν εἶναι οἱ ἡγούμενοι οὔτε ἡ Ἱερά κοινότης, πού φοβοῦνται μήν χάσουν τήν θεσούλα τους καί τήν βόλεψή τους, ἀλλά πρωτίστως εἶναι ἡ Παναγία πού γιά χάριν της ὀνόμασαν τό Ὄρος Ἅγιον, οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας, πού ἁγιάστηκαν καί ἁγίασαν τά χώματα τοῦτα μέ τήν ἄσκησή τους καί τό αἷμα τους, καί σήμερα,οἱ μοναχοί, πού δέν συμφωνοῦν μέ τήν στάση τῶν οἰκουμενιστῶν, ἐλέγχουν εὐκαίρως ἀκαίρως, καί ἀγωνίζονται νά κρατήσουν ψηλά τήν σημαία τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς νά δημιουργούν σχίσματα, καί νά ἀποκόβονται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτοί ὅμως δέν φαίνονται, διότι δέν τούς δείχνουν, ἀλλά δείχνουν αὐτά πού θέλουν.
Σᾶς καταθέτω λοιπόν ὅτι μεγάλο μέρος τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀποτελείται ἀπό αὐτούς τούς πατέρες, πού θά ἔδιναν καί τήν ζωή τους γιά τήν φίλη Ὀρθοδοξία, καί, ἄν καί ἀνάξιως νά συγκαταλέγομαι μεταξύ αὐτῶν, συντάσσομαι μαζί τους. Καί αὐτό ὄχι χάριν ἐπιδείξεως, ἀλλά διότι ἡ σιωπή κατά τόν Μέγα Γρηγόριον τόν Παλαμᾶ εἶναι τό τρίτο εἴδος ἀθεῒας.
Ὅμως καί οἱ λοιποί ἀντιοικουμενιστές πατέρες τῆς ἙλλαδικῆςἘκκλησίας ἄς κόψουν τό μνημόσυνο τῶν μή ὀρθοτομοῦντων τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά σταματήσουν τά συλλείτουργά τους μέ τούς οἰκουμενιστές, καί μετά νά μιλοῦν καί γιά τό Ἅγιον Ὄρος.
Σέ αὐτά τά χρόνια τά ἀποκαλυπτικά, δέν περιμένουμε καμμία σύνοδο νά καθαιρέσει τόν Βαρθολομαῖο καί τό συνάφι του, γιά αὐτό καί ὁ καθένας μας πρέπει νά πάρει τήν εὐθύνη τῆς ὁμολογίας του, καί να συνταχθεί εἴτε μέ τόν Χριστό, εἴτε μέ τόν ἀντίχριστο χωρίς διπλωματίες, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογῇ Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καὶ ἀχώριστον.
Μετά τιμῆς
Γέρων Σάββας Λαυριώτης.
Νεότερη Ενημέρωση
Αγωνιστική και αποστομωτική η επιστολή που ακολουθεί.
Εκφράζουμε την αισιοδοξία μας που υπάρχουν ακόμη λαϊκοί στην 1η γραμμή του αγώνα, που θαρραλέα ομολογούν την αλήθεια:
Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ πρὸς τὴν ἹερὰνΚοινότητα
τοῦ Ἁγίου Ὄρους
καὶ τὴν Ἱ. Μ. ΜεγίστηςΛαύρας
Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ ἅγιε Καθηγούμενε, εὐλογεῖτε.
Εἴμαστε ἰδιαιτέρως σκανδαλισμένοι καὶ προβληματισμένοι ἀπὸ τὴν ἐν γένει στάση σας στὰ θέματα τῆς Πίστεως, τὰ τελευταῖα χρόνια.
Ἐνῷ τὸ Ἅγιον Ὄρος θεωρεῖται κάστρο, προπύργιο καὶ κιβωτὸς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐντούτοις ὄχι μόνο σιωπᾶ, ἀλλὰ κρατᾶ ἀποστάσεις καὶ κάποτε ἀπειλεῖ τοὺς διαμαρτυρομένους στὶς ἐπιχειρούμενες νοθεῖες τῆς Πίστεως, ἀναπαυμένο κάτω ἀπὸ μία ἀντὶ-Ὀρθόδοξη καὶ ἀντὶ-Πατερικὴ ψευδο-ερμηνεία τῆς Ὑπακοῆς καὶ τῆς Ἑνότητας. Ξεχάσατε τοὺς Ἁγίους ποὺ δίδαξαν «Κρείσσων γὰρ ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπὲρ εὐσεβείας διάστασις».
Ἐνῷ εἶστε διαχειριστὲς τῆς μοναστικῆς Ἁγιορειτικῆς Παραδόσεως, ἐντούτοις ἐμφανίζεστε στὸν κόσμο ὄχι μόνο κατώτεροι τῶν περιστάσεων, ἀλλὰ καὶ ὕποπτοι γιὰ τὸ τί καὶ ποιὸν ἐκπροσωπεῖτε.
Ἁγιορεῖτες Πατέρες αὐτὴ τὴ στιγμὴ τὸ κινδυνευόμενο εἶναι ἡ Πίστη, ποὺ ἀπειλεῖται ἀπὸ τὴ «Λερναία Ὕδρα» τοῦ διαχριστιανικοῦ καὶ διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ ἐσεῖς ἀναπαύεστε φυλάσσοντες τοὺς φίλους σας, τὰ ντουβάρια καὶ τοὺς τίτλους;
∆ὲν εἴδατε ἢ δὲν μάθατε πώς, ὁ κ. Βαρθολομαῖος εὑρισκόμενος στὴ Φλωρεντία μέσα σ’ ἕνα Παπικὸ «ναό», προσκύνησε καὶ φίλησε ἕνα πράσινο πανὶ ποὺ βρισκόταν πάνω στὴν ὑποτιθέμενη ἁγία Τράπεζα. Τί συμβολίζει αὐτὸ τὸ πανὶ ἆραγε;
Ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος καὶ σωρεία Ἐπισκόπων, τούς ὁποίους ἐσεῖς τιμᾶτε, μνημονεύετε καὶ προβάλλετε στοὺς πιστοὺς ὡς «Τύπον Χριστοῦ», ξεπέρασαν πολλὲς «κόκκινες γραμμὲς» ποὺ ἔθεσαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες καὶ συνεχίζουν ἀπτόητοι «Θεὸν μὴ φοβούμενοι καὶ ἀνθρώπους μὴ ἐντρεπόμενοι», νὰ διασύρουν καὶ νὰ ἐξευτελίζουν τὴν παναμώμητο νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μιᾶς καὶ δὲν συναντᾶ καμία σοβαρὴ καὶ σθεναρὴ ἀντίδραση ἐκ μέρους τῆς Ἁγιορειτικῆς Κοινότητας. «Ἀλλοίμονο σὲ ὅσους μολύνουν τὴν Ἁγία Πίστη μὲ αἱρέσεις ἢ συγκαταβαίνουν στοὺς αἱρετικοὺς» προειδοποιεῖ ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος. Καὶ «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει [τοῖς αἱρετικοῖς] ἀνάθεμα», ἐπιτάσσει ἡ Ζ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος.
Ἀλήθεια δὲν σᾶς διακατέχει ντροπή;∆ὲν ἐπαναστατεῖ ἡ Ὀρθόδοξή σας συνείδηση, ὅταν μαθαίνετε πώς, ἔγγαμοι κληρικοὶ διώκονται γιὰ θέματα Πίστεως καὶ ἐσεῖς ἄγαμοι καὶ ἀκτήμονες διῶκτες ἀναπαυόμενοι;
Λυπούμαστε βαθύτατα, σεβαστοὶ πατέρες τῆς Ἱερᾶς Κοινότητας καὶ ἅγιε καθηγούμενε τῆς Μεγίστης Λαύρας, διότι μᾶς ἀπογοητεύετε ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια μ’ αὐτὴ τὴν σιωπή σας, ποὺ κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο εἶναι «δαιμονικὴ εὐσέβεια».
Τροφοδοτεῖτε τὴν λύπη καὶ ἀπογοήτευση τοῦ κόσμου γιὰ ἐσᾶς ἀκόμα περισσότερο, διότι ὅπως μαθαίνουμε ἀπὸ δημοσιεύματα στρέψατε τὸ θυμὸ καὶ τὰ βέλη σας ὄχι ἐναντίον -ὡς ὀφείλατε- ἐκείνων ποὺ θὰ ἔπρεπε (πατριαρχῶν, ἀρχιεπισκόπων κ.τ.λ.), ἀλλὰ ἐναντίον τοῦ ἀγωνιστοῦ Γέροντος Σάββα τοῦ Λαυριώτη.
Ἐνοχληθήκατε, ἐπειδὴ ἔκανε αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε νὰ πράξετε ἐσεῖς. Σᾶς φαίνονται παράξενες καὶ ἐξοργιστικὲς οἱ ὁμολογιακὲς ἀντιδράσεις τῶν Μοναχῶν, γιατί ἔχετε ἀποξενωθεῖ ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες καὶ τὴν διδασκαλία τους περὶ τὰ τῆς Πίστεως. Ὁ Γέρων Σάββας ἔπραξε τὸ αὐτονόητο. Ἐφήρμοσε τὴν ἐντολὴ καὶ παραγγελία τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου: «Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περὶ Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἔστιν εἰπεῖν, ἐγὼ τὶς εἰμί; Ἱερεύς; ἀλλ’ οὐδαμοῦ. Ἄρχων; Καὶ οὐδ’ οὕτως. Στρατιώτης; Καὶ ποῦ; Γεωργός; Καὶ οὐ δ’αὐτὸ τοῦτο. Πένης; Μόνον τὴν ἐφήμερον τροφὴν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καὶ φροντὶς περὶ τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καὶ σὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις;».
Καὶ ὁ Κύριός μας δὲν εἶχε πεῖ ἐκεῖνα τὰ περίφημα στοὺς Φαρισαίους ὅτι, ἐὰν οἱ ἄνθρωποι σιωπήσουν καὶ δὲν ὁμολογήσουν τὴν ἀλήθεια, «οἱ λίθοι κεκράξονται»; Ἔτσι καὶ ὁ Γέρων Σάββας ὡς προϊστάμενος καὶ ἁπλὸς στρατιώτης βγῆκε καὶ ὁμίλησε καὶ εἶπε τὴν ὠμὴ ἀλήθεια. Ποῦ εἶναι τὸ μεμπτό; Μήπως, ἐπειδὴ τὸν κατηγόρησε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης γιὰ ἀντιεκκλησιαστικὴ συμπεριφορά, ἐσεῖς σπεύσατε νὰ τόν ἱκανοποιήσετε προσπαθώντας νὰ φιμώσετε τὸν Γέροντα Σάββα; Ἡ ἀντιεκκλησιαστικὴ συμπεριφορὰ τοῦ κ. Βαρθολομαίου δὲν ἔχει οὔτε ἀρχὴ οὔτε τέλος, ὅσον ἀφορᾶ τὴν προδοσία τῆς Πίστεως ἐκ μέρους του.
Καὶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος δὲν μᾶς συμβουλεύει, πὼς σὲ περιόδους αἱρέσεων καὶ προδοσίας τῆς Πίστεως, χρέος νὰ ἀγωνίζεται ἔχει ὄχι μόνον αὐτὸς ποὺ ὑπερέχει σὲ κάποιο βαθμὸ ἢ καὶ θέση ἐκκλησιαστική, ἀλλὰ καὶ ὁ «ἔχων» θέση μαθητοῦ, ὀφείλει νὰ ὁμιλεῖ καὶ νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας;
Μαθαίνουμε, πὼς θέλετε νὰ ἐκφοβίσετε τὸν Γέροντα Σάββα (καὶ μέσῳ αὐτοῦ καὶ τοὺς ἄλλους ἁγιορεῖτες). Σᾶς ὑπενθυμίζουμε εὐθαρσῶς ὅτι ἔχετε βαδίσει κατὰ τὸ ἥμισυ τὴν ὁδὸ τοῦ ἀνακριτῆ Τρωίλου, ὅταν ἀνέκρινε τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν Ὁμολογητή. Εὐχόμαστε νὰ μὴ βαδίσετε καὶ τὸ ἄλλο μισό.
Ἁγιορεῖτες διοικητές, μὴ «κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων», καὶ ἂν ἐσεῖς χάσατε τὸν δρόμο ἀφῆστε τοὺς ὑπολοίπους νὰ συνεχίσουν τὸν δρόμο ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος καὶ ὑπέδειξαν οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Ἅγιοι.
Πληροφορηθήκαμε ἐπίσης, πὼς τὸν ἐπέπληξε καὶ ἡ ἱερὰ μονὴ του λέγοντας πώς, «δὲν πρέπει νὰ κατακρίνεται ὁ Πατριάρχης».
Ἅγιε Καθηγούμενε, αὐτὴ ἡ δήλωσή σας εἶναι τελείως ἀντιπατερική. Ξένα πράγματα μᾶς λέτε. Ὁ Γέροντας Σάββας δὲν ἔκρινε τὸν πατριάρχη, ἀλλὰ τὸν ἤλεγξε. Τὸ πρῶτο δὲν ἐπιτρέπεται, τὸ δεύτερο ἐπιβάλλεται γιὰ κάθε χριστιανό, γιατί γίνεται πρὸς διόρθωση καὶ ὄχι πρὸς διαπόμπευση. Γιὰ ψάξτε καὶ διαβάστε τί λέει ἐπ’αὐτοῦ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος! Τὸ «μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» εἶναι γιὰ τὸν βίο, γιὰ τὴν πολιτεία καὶ γιὰ τὸ ἦθος τοῦ καθενὸς καὶ δὲν ἰσχύει γιὰ θέματα ποὺ ἅπτονται τῆς ἀλήθειας τῆς Πίστεως. Τὰ ἴδια μᾶς ἀναφέρει καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:«Ἂν ὁ προεστός σου εἶναι σφαλερὸς εἰς τὴν πολιτείαν καὶ τὰ ἔργα του, μὴ περιεργάζεσαι. Ἂν ὅμως εἶναι σφαλερὸς κατὰ τὴν πίστιν, φεῦγε καὶ παραίτησέ τον, ὄχι μόνο ἂν εἶναι ἄνθρωπος, ἀλλὰ κἄν ἄγγελος εἶναι ἀπὸ τὸν οὐρανόν».
Στὸ ἴδιο μῆκος κύματος καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος: «Τὸ νὰ ἐφησυχάζει κανεὶς, ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ Πίστις, τοῦτο εἶναι ἴδιον τῆς ἀρνήσεως, τὸ δὲ νὰ ἐλέγχει εἶναι ὁμολογία εἰλικρινής».
Ἅγιε Καθηγούμενε τῆς Ἱ. Μ. Μεγίστης Λαύρας, ἐσεῖς δὲν ἐκφωνήσατε γιὰ λογαριασμὸ ὁλοκλήρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τὸν χαιρετισμὸ στὴ λαοσύναξη τῆς Ἀθήνας, στὴν ἐπικείμενη ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα; Ἐσεῖς δὲν διαβεβαιώσατε πὼς τὸ Ἅγιον Ὄρος ἐμμένει στὴν πατροπαράδοτη Πίστη καὶ Θεολογία τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ Ὁμολογητῶν καὶ χάριτι Χριστοῦ οὐδέποτε θὰ ἀναγνωρίσει τὸν Παπισμὸ ἐμμέσως ἢ ἀμέσως ὡς ἀληθῆ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ;
Πῶς ἀνέχεσθε καὶ σκύβετε τὸ κεφάλι τώρα, στὴν προσπάθεια ποὺ κάνει ὁ κ. Βαρθολομαῖος νὰ ἀποδεχθοῦμε ἀμέσως κι ὄχι ἐμμέσως τὸν Παπισμὸ ὡς Ἐκκλησία; Καὶ πῶς ἀπαιτεῖτε νὰ σᾶς ἀκολουθήσουν ἐν Ὑπακοῇ καὶ Ἀγάπῃ καὶ οἱ ἄλλοι ὑποτακτικοί σας στὴν Κόλαση;
Μ’ αὐτὴ τὴ στάση σας δὲν κατατάσσεσθε σύμφωνα μὲ τὸν Μέγα Βασίλειο στοὺς ἀρνητὲς τῆς Πίστεως;
Λοιπόν, ἐσεῖς ἅγιε Καθηγούμενε, καὶ ἡ Ἱερὰ Κοινότητα νὰ ζητήσετε συγγνώμη πρῶτα ἀπὸ τὴν Παναγία γιὰ τὴν συμμετοχή σας στὴν διάδοση τῆς κακοδοξίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ στὴν ὑποστήριξή σας στὸν ἀρχηγὸ τῶν Οἰκουμενιστῶν κ. Βαρθολομαῖο καὶ ἔπειτα ἀπὸ τὸν λαὸ ποὺ ἔχετε κατασκανδαλίσει, μήπως ἔτσι προλάβετε τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.
Τὸν γέροντα Σάββα, ποὺ προσπάθησε νὰ σᾶς ἀφυπνίσει, πρέπει νὰ τὸν συγχαρεῖτε καὶ νὰ τὸν ἀγκαλιάσετε κι ὄχι νὰ τὸν τιμωρήσετε καὶ νὰ πάρετε μέτρα ἐναντίον του.
Σύγχυση καὶ σκανδαλισμὸς δημιουργεῖται, ὅταν ἀκούγεται ἡ μνημόνευση τοῦ κ. Βαρθολομαίου. Αὐτὸ εἶναι «ἡλίου φαεινότερον». Τὸ ξέρετε πὼς ὑπάρχουν ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ, ποὺ κλείνουν τὰ αὐτιά τους, ὅταν μνημονεύεται ὁ κ. Βαρθολομαῖος;
Κλείνοντας αὐτὴ τὴν ἀνοικτὴ ἐπιστολή, θὰ ἐπιθυμούσαμε νὰ ἀνακαλέσετε ὅσα τιμωρητικὰ ἐπιβάλατε στὸν γέροντα Σάββα, διαφορετικὰ θὰ θεωρήσουμε, πὼς δυστυχῶς κι ἐσεῖς συμπλέετε μὲ τὸν Οἰκουμενισμό, μὲ τὸν κ. Βαρθολομαῖο, καὶ ἐν τέλει ἀσπασθήκατε τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Θεὸς φυλάξοι!!
Συντονιστικὴ Ἐπιτροπὴ Ὀρθοδόξων Πολιτῶν
Ἠμαθίας – Πτολεμαΐδας
Ἰάκωβος Καραβασιλείου,
Ἰωάννης Ρίζος
Ἀραβέλλα Καραβασιλείου
Ἀλέξανδρος Γουλίδης κ.ἄ.
Πηγή: "Ὀρθόδοξος Τύπος", φ. 2096, 11/12/2015
Σε μήνυμά του από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, ο ορθόδοξος Ιερέας Δημήτριος Τανάκα, ο οποίος έζησε στην Ελλάδα και σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναφέρεται στη χώρα μας με ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα, λέγοντας τα εξής:
